Web Analytics Z archiwum...rocka : Pierre-Laurent Aimard

środa, 3 stycznia 2018

Pierre-Laurent Aimard

Pierre-Laurent Aimard (ur. 9 września 1957r w Lyonie) – francuski pianista, profesor fortepianu i kameralistyki Conservatoire national supérieur de musique et de danse w Paryżu oraz Hochschule für Musik w Kolonii. Jest profesorem wizytującym i Honorowym Członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej.
Studiował pod kierunkiem Yvonne Loriod i György'a Kurtág'a. W 1973 roku zdobył pierwszą nagrodę na międzynarodowym konkursie Oliviera Messiaena.

W roku 1977 na zaproszenie Pierre'a Boulez'a został solistą Ensemble InterContemporain, wykonując jego Sonaty oraz Klavierstücke Karlheinza Stockhausena. W Stanach Zjednoczonych zadebiutował w wieku 20 lat, razem z Chicago Symphony Orchestra wykonując partię fortepianową Turangalîla-Symphonie Oliviera Messiaen'a.

Jest związany głównie z muzyką współczesną. Był solistą premierowych wykonań takich dzieł, jak Répons Pierre'a Boulez'a, Klavierstück XIV Karlheinza Stockhausena czy jedenastej i trzynastej etiudy fortepianowej György Ligeti'ego. Do jego najwybitniejszych nagrań należy zapis pierwszych dwóch tomów etiud fortepianowych Ligeti'ego. Wykonywał także dzieła takich kompozytorów współczesnych, jak George Benjamin i Marco Stroppa. W maju 2012 był solistą premierowego wykonania koncertu fortepianowego Le Désenchanement du Monde Tristana Murail'a.

Występował jako solista i kameralista na festiwalach w Salzburgu, Berlinie, Kolonii (Triennale), Lucernie, Tanglewood i Paryżu (Festival d'Automne). W roku 2007 był dyrektorem muzycznym the Ojai Music Festival. Od roku 2009 jest dyrektorem artystycznym the Aldeburgh Festival w Anglii, założonego w roku 1948 przez Benjamina Brittena.

Dokonał licznych nagrań muzyki klasycznej i współczesnej – na zaproszenie Nikolausa Harnoncourta, kompletu pięciu koncertów fortepianowych Beethovena z Chamber Orchestra of Europe, Turangalîla-Symphonie Oliviera Messiaen'a z Berliner Philharmoniker, koncertów fortepianowych Maurice Ravela z the Cleveland Orchestra czy Die Kunst der Fuge Bacha . Nagrywał dla wydawnictw fonograficznych Sony Classical oraz Teldec, w sierpniu 2007 podpisał kontrakt z Deutsche Grammophon.

Pojawił się w filmach dokumentalnych poświęconych pianistyce – Note by Note: The Making of Steinway L1037 (2007) oraz Pianomania (2009).

W roku 2017 uhonorowany nagrodą Ernst von Siemens Musikpreis, zwaną "nieoficjalną Nagrodą Nobla" w świecie muzyki klasycznej.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania Fra Szwaj Wytwórnia
[Fra]
Komentarz
Bach : L'art De La FuguePierre-Laurent Aimard02.2008151[4]---

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz