Bacon Popper

Bacon Popper był duetem muzyki elektronicznej, najlepiej znanym z tanecznego singla „ Free ” z 1998 roku, który był częściowo niezapomniany ze względu na liryczny refren „jesteśmy po prostu bandą dziwaków” oraz sample utworu U2 „ New Year's Day” .
Duet składał się z włoskiej DJ-ki i producentki Paoli Peroni oraz amerykańskiej wokalistki Lisy Marie Simmons.  Bacon Popper wydał dwa single w 1998 r. - „Free”, jeden z głównych hitów europejskich, i „Rejoice in Love”, a następnie ośmio-ścieżkowy album z 1999 r., pt. Free ; późniejsze single to „Trip to India / I Gonna Do” w 2001 r. i „Get Up and Party” w 2002 r. 


Od 2014 roku Peroni jest nadal producentką i DJ-em na europejskiej scenie klubowej. Peroni, również pracująca pod nazwą Miss Groovy, pochodzi z Brescii we Włoszech .  Simmons, pochodząca z Boulder w Kolorado , była studentka American Academy of Dramatic Arts , nadal mieszka we Włoszech i pracuje jako wokalistka i autorka tekstów.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Free	Bacon Popper	11.1998	43[2]	-	ZYX 8859R-8	-

Bachelor Girl

Bachelor Girl, to australijska grupa ,którą stanowi duet;James Roche,kompozytor i multiinstrumentalista oraz Tania Doko jako wokalistka.
 
Ich debiutancki singiel Buses and Trains był międzynarodowym przebojem,ale te póżniej wydawane obecne były tylko na australijskich listach bestsellerów.James Roche zdecydował się na utworzenie ansamblu,gdy usłyszał śpiewającą Doko w jednym z pubów w Melbourne.
 
Większośc ich piosenek napisanych przez Roche'a traktuje o życiu młodego damskiego "singla" w wersji ironicznej.Grupa rozpadła się po wydaniu drugiego albumu,który nie przyniósł im spodziewanych sukcesów.Tania po tym próbuje swych sił w innych zespołach,natomiast James poświęca się działalności producenckiej.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Buses And Trains	Bachelor Girl	07.1998	4[21]	6[17][gold]	-/BMG Goth 9805	-
Treat Me Good	Bachelor Girl	11.1998	34[9]	26[5]	-/BMG Goth 9808	-
Lucky Me	Bachelor Girl	05.1999	42[8]	40[2]	-/BMG Goth 9901	-
Blown Away	Bachelor Girl	.1999	57	-	BMG/-	-
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Waiting for the Day	Bachelor Girl	.1998	5	-	Gotham GOTH 98092	[platinum]
Dysfunctional	Bachelor Girl	08.2002	28[4]	-	Gotham GOTH 02062	-

Baby Animals

Australijski kwartet indiemetalowy utworzony w 1989 r. przez wokalistkę Suzi Demarchi, która w latach 1985-89 mieszkała w Anglii i związana była solowym kontraktem z wytwórnią EMI. Po powrocie do rodzinnego kraju postanowiła założyć zespół, do którego zaprosiła gitarzystę Dave'a Lesliego, basistę Eddie'ego Parise i perkusistę Franka Celenzę.
Dzięki pomocy znanego producenta Mike'a Chapmana grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Imago. W 1991 roku ukazał się jej debiutancki album, z którego pochodził przebojowy singel "Painless". W Australii płyta znalazła kilkaset tysięcy nabywców, dobrze sprzedawała się także w USA.
 
Brzmienie grupy, pozostającej pod silnym wpływem Heart, The Pretenders, AC/DC, INXS oraz Siouxsie And The Banshees, opiera się na prowokacyjnym śpiewie seksownej Demarchi i pozostającej w tle gitarze prowadzącej Lesliego. Zespół wywarł duże wrażenie również w Wielkiej Brytanii jako grupa otwierająca koncerty Bryana Adamsa. W USA grali u boku Van Halen, dzięki wstawiennictwu Yalerie Van Halen, żony Eddiego!
 
Drugi album Baby Animals powstał na Bahamach i w Nowym Jorku przy współpracy producenta Eda Stasiuma (Living Colour, The Ramones), a w kilku nagraniach grupę wspomógł Nuno Bettencourt, gitarzysta Extreme. Longplay Shaved And Dangerous spotkał się z przychylnym przyjęciem mediów, choć zabrakło na nim przeboju na miarę "Painless".

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Early Warning	Baby Animals	05.1991	16[21]	-	Imago 1052 13/-	-
Rush You	Baby Animals	08.1991	28[14]	-	Imago 25003-1/-	-
Painless	Baby Animals	10.1991	43[15]	31[2]	Imago CCD 053/BMG 10526	-
One Word	Baby Animals	01.1992	17[14]	-	Imago 25007-2/-	-
Ain't gonna get	Baby Animals	04.1992	57[9]	50[1]	Imago 25012/BMG 2501	-
Impossible To Fly	Baby Animals	11.1992	41[9]	-	Imago 7278725022-2/-	-
Don't Tell Me What To Do	Baby Animals	07.1993	24[13]	-	-/-	-
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	US	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Baby Animals	Baby Animals	09.1991	1[4][53]	21[16]	Imago 21002-2/BMG 21002	[ Producer - Mike Chapman]

Ty Dolla Sign

Ty Dolla Sign, właśc. Tyrone Griffin (ur. 13 kwietnia 1985r w Los Angeles)- amerykański raper, piosenkarz i producent muzyczny pochodzący z Los Angeles w Kalifornii. Obecnie (2015) ma podpisane kontrakty z wytwórniami Taylor Gang Records, Pu$haz Ink i Atlantic Records.
Jego utwór pt. „My Cabana” został uplasowany na 23. miejscu 50 najlepszych utworów roku 2012 według magazynu „Complex” .
Griffin muzyką zainteresował się w dzieciństwie. Zaczynał od nauki na gitarze basowej, następnie na kolejnych instrumentach, takich jak bębny, klawiatury czy Akai MPC. Na początku kariery wspólnie z partnerem Korym podpisali kontrakt z Venusem Brownem, właścicielem wytwórni Buddah Brown Ent. Kolejnym etapem ich współpracy było wydanie nagrań. Mixtape pt. Raw & Bangin Mixtape Vol 2 miał zostać opublikowany, ale plany wytwórni nie doszły do skutku. Wkrótce potem Sign w Los Angeles spotkał rapera YG, dla którego napisał i wyprodukował utwór pt. „Toot It and Boot It” . W 2011 roku raper wydał swój pierwszy singel zatytułowany „All Star”, w którym udzielił się gościnnie Joe Moses, a wyprodukowany został przez niemieckiego producenta Fuego.

W 2012 roku Griffin podpisał kontrakt z wytwórnią Atlantic Records . 1 października 2012 ukazał się mixtape pt. Beach House, a 1 lipca 2013 - kontynuacja płyty . Na Beach House 2 gościnnie wystąpili tacy artyści, jak Too Short, Wiz Khalifa, Juicy J czy Kirko Bangz . 2 lipca 2013 Ty Dolla Sign dołączył do wytwórni Wiza Khalify - Taylor Gang Records .

21 stycznia 2014 został wydany minialbum rapera pt. Beach House EP. Wśród gości pojawili się Casey Veggies, Wiz Khalifa, Twista, Jay Rock, Trey Songz, French Montana, Fredo Santana i B.o.B . Materiał był promowany dwoma utworami: „Paranoid” i „Or Nah”. Oba single okazały się sukcesem; sprzedano ponad 500 000 sztuk. Otrzymały status złota. Za produkcję tych piosenek odpowiedzialny był m.in. DJ Mustard. Album zadebiutował na 51. miejscu listy sprzedaży Billboard 200, sprzedając się w ilości 6100 egzemplarzy .

Debiutancki album artysty zatytułowany Free TC został wydany 13 listopada 2015 roku przez wytwórnie Taylor Gang Records i Atlantic Records .

Sign pojawił się także gościnnie na albumie Chrisa Browna i Tygi, Fan of a Fan: The Album, w utworze „Nothin’ Like Me” (2015).

26 lutego 2016 roku amerykański girlsband Fifth Harmony nagrał singel „Work from Home”, w którym gościnnie wystąpił Ty Dolla Sign[11]. Piosenka dotarła do 4. miejsca na liście Billboard Hot 100[12].

W 2018 roku pojawił się na featuringu w singlowej piosence Christiny Aguilery „Accelerate”.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Toot It and Boot It	YG featuring Ty Dolla Sign	06.2010	-	67	Def Jam	[platinum-US][written by Keenon Jackson,Tyrone Griffin,Ted Bluechel,Marlon Barrow,Nye Lee,Marquise Newman][produced by Ty Dolla $ign,Chordz][60.R&B Chart]
Paranoid	Ty Dolla Sign featuring B.o.B	03.2014	-	29[20]	Taylor Gang	[2x-platinum-US][written by Tyrone Griffin, Bobby Simmons, Dijon McFarlane][produced by DJ Mustard][9[26].R&B Chart]
Or Nah	Ty Dolla Sign featuring Wiz Khalifa and DJ Mustard	01.2014	-	48[20]	Taylor Gang	[4x-platinum-US][silver-UK][written by Tyrone Griffin,Cameron Thomaz,Dijon McFarlane,Mike Free][produced by DJ Mustard,Mike Free][12[26].R&B Chart]
Shell Shocked	Ty Dolla Sign with Wiz Khalifa and Juicy J featuring Kill the Noise and Madsonik	07.2014	-	84	Taylor Gang	[platinum-US][written by Brian Tyler,Seann Bowe,Tyrone Griffin, Jr.,Jordan Houston,Laura Raia,Jake Stanczak,Cameron Thomaz][produced by Madsonik,Kill the Noise][26[20].R&B Chart]
You and Your Friends	Wiz Khalifa Featuring Snoop Dogg & Ty Dolla $ign	11.2014	-	82	Atlantic	[gold-US][written by Cameron Thomaz, Dijon McFarlane, Calvin Broadus ,Tyrone Griffin][produced by DJ Mustard, Mikely Adam][21[20].R&B Chart]
Blasé	Ty Dolla Sign featuring Future and Rae Sremmurd	06.2015	-	63	Atlantic	[platinum-US][written by Tyrone Griffin,Navadius Wilburn,Khalif Brown,Aaquil Brown,Gary Hill][produced by DJ Spinz][20[20].R&B Chart]
Play No Games	Big Sean Featuring Chris Brown & Ty Dolla $ign	07.2015	-	84	GOOD	[platinum-US][written by Sean Anderson,Dwane Weir,Justin Johnson,Christopher Brown,Tyrone Griffin,Timothy Gatling,Gene Griffin,Aaron Hall,Edward Riley][produced by Key Wane,Jay John Henry][28.R&B Chart]
Saved	Ty Dolla Sign featuring E-40)	10.2015	-	81	Atlantic	[platinum-US][written by Tyrone Griffin,Navadius Wilburn,Khalif Brown,Aaquil Brown,Gary Hill][produced by DJ Mustard ,Twice as Nice][25[15].R&B Chart]
Jam	Kevin Gates featuring Trey Songz and Ty Dolla Sign	02.2016	-	97	-	[29.R&B Chart]
Real Friends	Kanye West featuring Ty Dolla Sign	04.2016	78[1]	92	Def Jam USUM 71600453	[silver-UK][29.R&B Chart]
Sucker for Pain	Lil Wayne, Wiz Khalifa & Imagine Dragons With Logic & Ty Dolla $ign Feat. X Am	06.2016	11[22]	15[22]	Atlantic USAT 21601891 [UK]	[3x-platinum-US][silver-UK][written by Dwayne Michael Carter Jr. ,Cameron Thomaz ,Sir Robert Bryson Hall II ,Tyrone Griffin Jr ,Ben McKee, Dan Platzman ,Dan Reynolds, Wayne Sermon, Sam Harris ,Alexander Grant][produced by Alex da Kid][3[20].R&B Chart]
Work from Home	Fifth Harmony Featuring Ty Dolla $ign	06.2016	2[37]	4[34]	Epic/Syco Music USSM 11600251	[5x-platinum-US][written by Joshua Coleman,Dallas Koehlke,Jude Demorest,Tyrone Griffin, Jr.,Alexander Izquierdo,Brian Lee][produced by Ammo,DallasK]
Bacon	Nick Jonas Featuring Ty Dolla $ign	09.2016	-	120	Island	[written by Nick Jonas,Tyrone Griffin, Jr.,Priscilla Renea,Nolan Lambroza][produced by Sir Nolan]
Fade	Kanye West/Post Malone/Ty	09.2016	50[8]	47	Def Jam USUM 71600416 [UK]	[12.R&B Chart]
So Good	Zara Larsson featuring Ty Dolla Sign	02.2017	44[4]	-	Black Butter/Epic/Ten USSM 11700075 [UK]	[written by Charles Otto Puth,Jacob Kasher Hindlin,Gamal Lewis,Danny Schofield][produced by Puth,Danny Boy Styles]
Money Showers	Fat Joe and Remy Ma featuring Ty Dolla Sign	03.2017	-	110[6]	RNG	[written by Joseph Cartagena,Reminisce Mackie][produced by Cool & Dre][46[2].R&B Chart]
Ain't Nothing	Juicy J featuring Wiz Khalifa and Ty Dolla Sign	03.2017	-	124	Taylor Gang	[written by Jordan Houston, Braylin Bowman, Aaquil Brown, Jerami Davis, Tyrone Griffin, Jr. Cameron Thomaz, Michael Williams II][produced by Mike Will Made It, Resource][102.R&B Chart]
F with U	Kid Ink featuring Ty Dolla Sign	05.2017	52[1]	-	88 Classic/Alumni/RCA USRC 11700688 [UK]	[written by Brian Collins,Tyrone Griffin Jr.,Dijon McFarlane, Tim Kelley, Bob Robinson][produced by DJ Mustard,J Holt,Hitmaka][109.R&B Chart]
Blessings	Lecrae featuring Ty Dolla Sign	06.2017	-	125	Reach	[gold-US][written by Lecrae Moore, Tyrone Williams Griffin, Jr., Allen Swoope, Maurice Simmonds, Asheton Hogan][produced by PLUSS][105.R&B Chart]
Swalla	Jason Derulo featuring Nicki Minaj and Ty Dolla Sign	06.2017	6[31]	29[20]	Warner Bros. USWB 11700239 [UK]	[2x-platinum-US][written by Jason Desrouleaux,Nicki Minaj,Tyrone Griffin Jr.,Eric Frederic,Gamal Lewis,Jacob Kasher Hindlin,Russell Jones,Robert Diggs][produced by Ricky Reed]
Whatever You Need	Meek Mill featuring Chris Brown and Ty Dolla Sign	08.2017	-	51[13]	Atlantic	[written by Robert Williams,Christopher Brown,Tyrone Griffin, Jr.,Dijon McFarlane,James Royo,Larrance Dopson,Carl Wheeler,D'wayne Wiggins][produced by DJ Mustard,James Royo,Rance ,1500][20[20].R&B Chart]
Ego	Ella Eyre featuring Ty Dolla Sign	08.2017	67[1]	-	Virgin GBUM 71702291	-
It's a Vibe	2 Chainz featuring Ty Dolla Sign, Trey Songz and Jhené Aiko	09.2017	-	44[20]	Def Jam	[2x-platinum-US][written by Tauheed Epps,Shane Lindstrom,Robert Mandell,Tyrone Griffin, Jr.,Tremaine Neverson,Jhené Chilombo][produced by Murda Beatz,G Koop][20[20].R&B Chart]
Something New	Wiz Khalifa featuring Ty Dolla Sign	09.2017	-	92	Atlantic	[written by Cameron Thomaz,Tyrone Griffin, Jr.,Dimitri McDowell][produced by Ayo n Keyz & Hitmaka][37.R&B Chart]
Love U Better	Ty Dolla $ign Featuring Lil Wayne & The-Dream	11.2017	-	112	Atlantic	[gold-US][written by Tyrone Griffin, Jr., Dwayne Michael Carter, Jr., Terius Youngdell Nasher, Dijon McFarlane][produced by DJ Mustard ,Twice as Nice]
Darkside	Ty Dolla $ign & Future Featuring Kiiara	12.2017	-	122	-	-
White Sand	Migos featuring Travis Scott, Ty Dolla Sign and Big Sean	02.2018	-	64	-	[31.R&B Chart]
Pineapple	Ty Dolla $ign Featuring Gucci Mane & Quavo	04.2018	-	118	Atlantic	[gold-US][written by Tyrone Griffin, Jr., Radric Delantic Davis, Quavious Keyate Marshall ,Christian Ward][produced by CashmoneyAP, Hitmaka][104.R&B Chart]
OTW	Khalid, Ty Dolla $ign & 6LACK	05.2018	60[9]	57[18]	Right Hand Music USRC 11801716 [UK]	[gold-US][written by Khalid Robinson, Ricardo Valentine, Tyrone Griffin Jr., Paul Jefferies ,Brian Alexander Morgan, Idan Kalai][produced by Nineteen85][32.R&B Chart]
Psycho	Post Malone featuring Ty Dolla Sign	06.2018	4[23]	1[1][39]	Republic USUM 71710836	[5x-platinum-US][platinum-UK][written by Austin Post, Tyrone Griffin Jr, Louis Bell][produced by Post Malone ,Louis Bell][1[1][26].R&B Chart]
After Dark	Drake Featuring Static Major & Ty Dolla $ign	07.2018	-	41[3]	-	[28.R&B Chart]
The Other Side	Max & Ty Dolla $ign	11.2018	84[1]	-	Atlantic USAT 21811538 [UK]	-
Think About Us	Little Mix featuring Ty Dolla Sign	02.2019	22[15]	-	Syco Music GB 1101900104 [UK]	[silver-UK][written by Camille Purcell ,Linus Nordström, Frank Nobel, Tyrone Griffin, Jr. ,Victor Bolander][produced by Kamille Goldfingers, Louis Bell]
Nights Like This	Kehlani featuring Ty Dolla Sign	03.2019	25[13]	67	Atlantic USAT 21813049 [UK]	[gold-US][silver-UK][written by Kehlani Parrish,Danny Schofield,Brandon Hollemon,Nolan Lambroza][produced by Sir Nolan][31.R&B Chart]
Purple Emoji	Ty Dolla $ign Featuring J. Cole	06.2019	-	111	-	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Beach House EP	Ty Dolla Sign	02.2014	-	51[1]	Atlantic	[gold-US][produced by Ty Dolla Sign,Wiz Khalifa, Cardo, DJ Mustard, D.R.U.G.S., D'Mile, Mike Free, Young Chop]
Free TC	Ty Dolla Sign	12.2015	93[1]	14[37]	Atlantic 0075678669989	[gold-US][produced by Ty Dolla Sign,Wiz Khalifa, B Ham, Babyface ,Benny Blanco, Cardo, Chordz, Cy Fyre, D'Mile, Dave Kuncio, Devin Cruise, DJ Khalil, DJ Mustard, DJ Spinz, The Dramaticz, Flippa, Hit-Boy, Johnny Juliano, Metro Boomin ,Mike Free, Nate 3D, Noah Breakfast, Pop Wansel, Rance, The Rascals, Shafiq Husayn, Soundz, Stargate, Thundercat, Toro, Twice as Nice, Two Inch, Punch, YungFlamez]
Campaign	Ty Dolla $ign	10.2016	-	28[5]	Atlantic	[produced by Allen Ritter, Charlie Heat ,CritaCal, D'Mile, D.R.U.G.S., Darnell Got It, Dave Kuncio, DJ Mustard ,DJ Spinz, Frank Dukes, HazeBanga ,Hit-Boy, ISM, Jahaan Sweet, Mike Dean, Tish Hyman ,Ty Dolla Sign]
Beach House 3	Ty Dolla Sign	11.2017	53[1]	11[23]	Atlantic 0075678659607	[produced by Ty Dolla Sign, 30 Roc, A1, A1Jovan ,Apex Martin, The Audibles, BNYX, CashMoneyAP ,Charlie Heat, Cubeatz, D'Mile, DJ Mustard, Dun Deal, Geoffro Cause ,Hey DJ, Hitmaka, Jake One ,James Royo, Jeff Gitty, JMIKE, Johnny Stokes, Lee on the Beats, MariiBeatz, Mike Dean, Mike Will Made It ,Peter Lee Johnson, Pharrell Williams, Pluss, Poo Bear, Prince Chrishan, Rekless, Sam Wish, Sasha Sirota, Skrillex, Smash David, Sons of Sonix, Southside ,Swiff D, Twice as Nice]
MihTy	Jeremih & Ty Dolla $ign	11.2018	-	60[2]	Atlantic	[produced by Hitmaka, Ayo, Billboard Hitmakers, Cubeatz, Floyd "A1" Bentley, Go Grizzly, Kevin Figs ,Keyz, Machynist, OG Parker, Paul Cabbin, Prince Chrishan, RetroFuture,, Rickey "Slikk Muzik" Offord]

O.T. Genasis

Odis Oliver Flores (ur. 18 czerwca 1987 r.), lepiej znany pod pseudonimem OT Genasis , to amerykański raper i autor piosenek. Najbardziej znany jest z singli „ CoCo ” i „ Cut It ”.

Odis Oliver Flores urodził się 18 czerwca 1987 r. w Atlancie dla imigrantów z Belize . Dorastał w Long Beach w Kalifornii .  Genasis stwierdza, że ​​jego wpływy obejmują Cutty Ranks , Buju Banton , TI , Ludacris , Tupac Shakur , Shabba Ranks , 50 Cent , ((Nipsey Hussle to jego idol nr 1))

W 2011 roku G-Unit Records podpisała z nim kontrakt nagraniowy. W 2012 roku, w ramach współpracy z G-Unit, wydał swój debiutancki oficjalny mixtape. Później został podpisał kontrakt z  Conglomerate Records Busty Rhymes . Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Conglomerate wydał kilka piosenek i singli, takich jak „Touchdown (Remix)” z udziałem Busty Rhymes i francuskiej Montany oraz „ CoCo ”. Poprzedni singiel stał się przebojem na liście przebojów, osiągając 20 pozycję na amerykańskiej liście Billboard Hot 100 . Beyoncé wykorzystała jego piosenkę „Everybody Mad” jako część swojego występu w Coachella 2018 oraz jako część jej utworu z Jay-Z OTR II .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
CoCo	O.T. Genasis	02.2015	-	20[20]	Conglomerate	[platinum-US][written by Odis Flores,Shakur Thomas][produced by Juice 808][5[20].R&B Chart]
Cut It	O.T. Genasis featuring Young Dolph	07.2016	-	35[20]	Conglomerate	[2x-platinum-US][written by Odis Flores,Adolph Thornton Jr.,Montre Edmonds][produced by ITrezBeats][11[26].R&B Chart]

Lil Dicky

David Burd, lepiej znany pod pseudonimem Lil Dicky, to amerykański raper i komik. Pochodzi z żydowskiej rodziny z przedmieść Filadelfii. Studiował na Uniwersytecie w Richmond, po czym przeprowadził się do San Francisco i podjął pracę w agencji reklamowej Goodby, Silverstein & Partners. W pracy zaprezentował sprawozdanie okresowe w formie rapowego klipu. Z czasem postanowił spróbować sił jako komik. Trudność przebicia się skłoniła go do spróbowania sił jako raper-komik.

 Przez dwa lata się uczył rapować, po czym zaczął tworzyć teledyski. Przełomowym okazał się klip "Ex-Boyfriend", który został odtworzony dotychczas ponad 9 milionów razy. W 2013 roku Lil Dicky wypuścił debiutancki mixtape "So Hard", który był promowany kilkoma klipami: "Ex-Boyfriend", "Jewish Flow", "White Dude", "All K", "Staying In", "The Cypher" i "Sports". W lutym 2014 wyruszył w pierwszą trasę koncertową. Wyprzedawał koncerty, po czym zagrał na dużym festiwalu SXSW w Teksasie. We wrześniu tegoż roku wypuścił singiel "Lemme Freak". Klip do nagrania kosztował rapera ok. 20 tys. dolarów, które pozyskał poprzez Kickstartera. Rozpoznawalność Dicky'ego wzrosła, a klip został dostrzeżony m.in. przez P. Diddy'ego. W 2015 roku raper pracuje nad debiutanckim albumem "Professional Rapper". 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
$ave Dat Money	Lil Dicky featuring Fetty Wap and Rich Homie Quan	10.2015	-	71[19]	Dirty Burd	[2x-platinum-US][written by David Burd, Willie Maxwell II, Dequantes Lamar, Matthew Washington][produced by Money Alwayz][23[20].R&B Chart]
Freaky Friday	Lil Dicky featuring Chris Brown	04.2018	1[1][21]	8[20]	BMG/Commission QMRSZ 1800283	[3x-platinum-US][platinum-UK][written by David Burd,Christopher Brown,Magnus August Høiber,gLewis Hughes,Wilbart McCoy III,Joshua Coleman,Dijon McFarlane,Benjamin Levin,Nicholas Audino][produced by Benny Blanco,Twice as Nice,DJ Mustard][5[20].R&B Chart]
Earth	Lil Dicky	05.2019	17[6]	21[9]	CMSN QMRSZ 1900492	[gold-US][written by Benjamin Levin,David Burd,Jamil Chammas,Josh Coleman,Magnus August Høiberg][produced by Benny Blanco,Cashmere Cat]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Professional Rapper	Lil Dicky	08.2015	-	7[48]	Dirty Burd	[platinum-US][produced by Lil Dicky,Battleroy,Jim Cummings,Roger Goodman,Money Alwayz,Stan Lane]

Freddy Cannon

Freddy Cannon prawdziwe nazwisko Freddy Picariello ur.4.12.1940r w Lynn/Massachussettes.Ze względu na swój entuzjazm nosił miano "ostatniej gwiazdy rock' n' rolla" i stanowił pomost pomiędzy szalonymi latami rock' n' rolla a jego póżniejszym łagodniejszym brzmieniem filadelfijskim.Był liderem grupy Freddy Karmon and The Hurricanes,a także grał na gitarze podczas sesji zespołu G-Clefs.

Odkrył go disc-jockey z Bostonu Jack McDermott,który napisaną przez Freddyego i jego matkę piosenkę "Rock' n' roll baby" przekazał producentom Bobowi Crewe Frankowi Slaye.Ci dwaj ulepszyli ją ;nadali jej nowy tytuł "Tallahassee Lassie" i wkrótce stała się światowym hitem.Zmienili też nazwisko Freddy' emu na Cannon.
Utwór ten stał się jednym z 21 hitów jakie w ciągu pięciu lat wylansował Cannon w Stanach Zjednoczonych.

Jego jedyny album na listach przebojów to "The Explosive!Freddy Cannon" [1 miejsce w Anglii w 1960r].Był to zresztą pierwszy w historii LP rockowy notowany na liście przebojów.
Nagrywał w swej długiej karierze dla Warner Bros,Buddah,Claridge,MCA i innych.
Powrócił w 1981r na listy wraz z grupą Diona The Belmonts piosenką "Let' s put the fun back into rock' n' roll".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Tallahassee Lassie/ You Know	Freddy Cannon	05.1959	17[8]	6[13]	Swan 4031	[written by Bob Crewe, Frank Slay, Frederick Picariello][produced by Bob Crewe, Frank Slay][13[9].R&B Chart]
Okefenokee/ Kookie Hat	Freddy Cannon	08.1959	-	43[9]	Swan 4038	[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Way down yonder in New Orleans/ Fractured	Freddy Cannon	11.1959	3[18]	3[15]	Swan 4043	[gold-US][written by Henry Creamer/Turner Layton ][1922r-#9 hit The Perless][14[5].R&B Chart]
Chattanooga shoe shine boy/ Boston, My Home Town	Freddy Cannon	02.1960	-	34[7]	Swan 4050	[written by Jack Stapp/Harry Stone][#1 hit for Red Foley in 1950]
California here i come/Indiana	Freddy Cannon	03.1960	25[2]reissue:46[1][03.60]	-	Top Rank JAR 309 [UK]	[written by Buddy DeSylva/Al Jolson/Joseph Meyer][piosenka nagrana oryginalnie przez Ala Jolsona]
Jump over/The Urge	Freddy Cannon	05.1960	-	28[10] side B:60[3]	Swan 4053	[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Happy shades of blue / Cuernavaca Choo Choo	Freddy Cannon	07.1960	-	83[5]	Swan 4057	[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Humdinger/ My Blue Heaven	Freddy Cannon	10.1960	-	59[4]	Swan 4061	[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Muskrat ramble/Two Thousand and Eight Eight	Freddy Cannon	01.1961	32[5]	54[6]	Swan 4066	[written by Ray Gilbert/Kid Ory][#8 hit for Louis Armstrong in 1926]
Buzz buzz a diddle it/ Opportunity	Freddy Cannon	05.1961	-	51[8] side B:114[1]	Swan 4071	[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Transistor sister/ Walk to the Moon	Freddy Cannon	07.1961	-	35[8]	Swan 4078	[written by Chuck Dougherty/Frank Slay]
For me and my gal/Blue plate special	Freddy Cannon	10.1961	-	71[6]	Swan 4083	[written by Ray Goetz/Edgar Leslie/George W.Meyer]
Teen queen of the week/ Wild Guy	Freddy Cannon	02.1962	-	92[2]	Swan 4096	[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Palisades park/ June, July and August	Freddy Cannon	05.1962	20[9]	3[15]	Swan 4106	[written by Chuck Barris][15[5].R&B Chart]
What' s gonna happen when summer' s gone/ Broadway	Freddy Cannon	09.1962	-	45[4]	Swan 4117	[written by Feldman, Gottehrer, Goldstein]
If you were a rock' n' roll record/ The Truth Ruth	Freddy Cannon	11.1962	-	67[5]	Swan 4122	[written by Jay Goodis]
Four letter man/Come on and love me	Freddy Cannon	02.1963	-	121[3]	Swan 4132	[written by Feldman, Goldstein, Gottehrer]
Patty baby/ Betty Jean	Freddy Cannon	05.1963	-	65[7]	Swan 4139	[written by Bob Feldman/Jerry Goldstein/Richard Goetherer/Frederick Picariello]
Everybody monkey/ Oh Gloria	Freddy Cannon	08.1963	-	52[7]	Swan 4149	[written by Kenneth Gamble/Jerry Ross]
Abigail Beecher/ All American Girl	Freddy Cannon	02.1964	-	16[8]	Warner 5409	[written by Robert Boulanger/Richard Heard][produced by Frank Slay]
In the Night / Little Miss a Go Go Go	Freddy Cannon	05.1965	-	132[1]	Warner 5615	[written by Tommy Boyce, Bobby Hart][produced by Kama Sutra Productions]
Action/ Beachwood City	Freddy Cannon	08.1965	-	13[9]	Warner 5645	[written by Tommy Boyce/Steve Venet][produced by Dick Glasser]
Let Me Show You Where It's At / The Old Rag Man	Freddy Cannon	11.1965	-	127[1]	Warner 5666	[written by Kooper, Levine][produced by Dick Glasser]
Dedication song/ Come On Come On	Freddy Cannon	02.1966	-	41[6]	Warner 5693	[written by R. Regan][produced by Dick Glasser]
The Laughing Song/Natalie	Freddy Cannon	07.1966	-	111[2]	Warner 5832	[written by Cannon, Regan][produced by Russ Regan]
Rock Around the Clock / Sock It to the Judge	Freddy Cannon	06.1968	-	121[2]	We Make Rock & Roll 1601	[written by J. DeKnight, M.C. Freeman][produced by Bob Finiz]
Let' s put the fun back in rock' n' roll/ Your Mama Ain't Always Right	Freddy Cannon & The Belmonts	09.1981	-	81[4]	Masound 1002	[written by Bob Feldman][produced by Bobby Feldman]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Palisades park	Freddy Cannon	09.1962	-	101[5]	Swan SLP 507
The explosiveFreddy Cannon	Freddy Cannon	02.1960	1[1][11]	-	Top Rank 25 108 [UK]

Jo Ann Campbell

Jo Ann Campbell ur.20.07.1938r w Jacksonville na Florydzie.Zaczynała swoją karierę jako tancerka będąc słuchaczką Fletcher High School.Z tą grupą podróżuje w 1954 roku po Europie.Po powrocie staje się członkiem Johnny Conrad Dancers,grupy tańca nowoczesnego.Występuje z nimi w wielu TV show minn. "Milton Berle Show","The Colgate Comedy Show Hour".Na krótki okres czasu zakłada własny zespół taneczny "Haydens".

W 1956 roku decyduje się na porzucenie tańca i zaczyna karierę piosenkarską.Pierwszy niewielki sukces odnosi występując w nowojorskim Apollo,po którym uzyskała kontrakt nagraniowy w Eldorado Rec,gdzie nagrywa własną piosenkę "Come on baby" w styczniu 1957 r.

Wkrótce potem przechodzi do Gone Rec dla której nagrała 7 singli.Największe sukcesy na listach przebojów odnosi nagrywając na początku lat 60-tych dla ABC i Cameo Rec.
Wystąpiła w filmie "Go Johnny go" gdzie zaśpiewała dwie piosenki.Brała także udział w 1961r razem z Joey Dee w filmie "Hey let' s twist".

Wyszła za mąż za Troy Sealsa,producenta nagrań w Atlantic Rec.Po zakończeniu kariery zajmuje się biznesem.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Kookie little paradise	Jo Ann Campbell	08.1960	-	61[9]	ABC Rec 10 134	[written by Hilliard, Pockriss]
Motorcycle Michael	Jo Ann Campbell	06.1961	41[3]	-	ABC 10200	[written by E. Magoon Jr.]
I' m the girl from Wolverton Mountain	Jo Ann Campbell	08.1962	-	38[7]	Cameo 223	[written by M. Kilgore, C. King]
Mother please	Jo Ann Campbell	04.1963	-	88[3]	Cameo 249	[written by Mann, Appell]

Cam-Pact

Australijska grupa z Melbourne założona w 1967r,zaczynała od soulu, wzorując się na artystach spod znaku Tamla i Atlantic,pózniej wykonująca typowy pop,heavy rock a w końcu psychodeliczny rock z elementami bluesa.
Jej pierwotna nazwa to The Camp Act,ale wydawała się zbyt ryzykowna obyczajowo,stąd jej zmiana na CamPact.Grupę tworzyli czołowi muzycy z lokalnej sceny muzycznej,często wymieniający się,lecz będący zarodkiem wielu powstających ówcześnie grup.W 1967r oryginalny skład grupy stanowili:Mark Barnes (ex-Moppa Blues, Roadrunners, Delta Set), Keith Glass (ex-Rising Sons, 18th Century Quartet), John Pugh (ex-Roadrunners, Delta Set, James Taylor Move, 18th Century Quartet), Chris Stockley (The Road Runners, Delta Set) i perkusista Bob Lloyd.).
 
Nawiązali kontakt z Davidem Flintem,prowadzącym klub Thumpin' Tum,który umożliwił im wystepy i zaproponował trasę koncertową pod własnym managementem.W końcu 1967r odchodzą John Pugh i Bob Lloyd zastapiony przez Grega Cooke'a z Silk'n'Dreams.Ten skład odnosił największe sukcesy.Podpisali kontrakt płytowy dzięki kontrowersyjnemu właścicielowi wytwórni Edsels,Geoffrey'owi Edelstenowi z wytwórnią Festival,z którą ten ostatni miał biznesowe powiązania.
 
Ich pierwszy singiel-"Something Easy" / "Michael" ujrzał światło dzienne w lutym 1968r.Następny-"Drawing Room",autorstwa Keitha Glassa wzorowany był na słynnym The Who i wydany wcześniej przez 18th Century Quartet w 1966r.W następnym 1969r ,Camp-Act wydał nagranych przez Festival kilka zahaczających o psychodelię singli;"Good, Good Feelin"' / "And It Won't Be Long", "Potion of Love" / "Cry My Heart Out" i "Zoom, Zoom, Zoom" / "Getting Myself Together".
 
W połowie tego roku zespół opuszcza Glass,który dostał rolę w australijskiej wersji musicalu "Hair" i Stockley ,który zasilił skład Axiom.Zostali zastąpieni przez Chrisa Lofvena i Russella Smitha.W marcu 1970r; Arnott, Edwards i Smith wraz z Gulliverem Smithem (ex-Little Gulliver & The Children, Dr Kandy's Third Eye) i saksofonistą Jeremy Noone (Leo & Friends, Sons of the Vegetal Mother) tworzą nowy zespół - Company Caine.
 
Arnott stał się ostoją sceny muzycznej lat 70-tych,grając w Company Caine, Spectrum, Mighty Kong i The Dingoes;Barnes zasilił Party Machine,Andy James kontynuował karierę w Asylum i Sundown,Cook występował kolejno z The Graduates, The Mixtures i póżniej, Mondo Rock,a Smith- Co.Caine i Mighty Kong Billy T, i Heavy Division.
 
Keith Glass stał się znaczącą osobą w australijskim rocku;po opuszczeniu CamPact i występach w "Hair" w 1970r zakłada pionierski w kraju kangurów country-rockowy zespół Sundown.Około roku 1978 tworzy Missing Link,sklep płytowy i zarazem wytwórnię,która włącza się w nurt new wave,wydając wczesne płyty The Birthday Party i The Go-Betweens.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Something Easy/Michael	Cam-Pact	03.1968	56[5]	-	Festival FK 2195	-
Drawing Room/I'm Your Puppet	Cam-Pact	06.1968	47[9]	-	Festival FK 2364	-
Potion Of Love/Cry My Heart Out	Cam-Pact	06.1969	60[5]	-	Festival FK 3005	-
Zoom Zoom Zoom/Getting Myself Together	Cam-Pact	09.1969	55[7]	-	Festival FK 3125	-

Eddie Calvert

Eddie Calvert-[ur. 15.03.1922r Preston, Lancashire-zm. 7.08.1978r Afryka Płd],angielski trębacz,który największe sukcesy odnosił w latach 50-tych.Był pierwszym Brytyjczykiem,który miał singla z utworem instrumentalnym jako #1 na liście przebojów.
 
Urodził się i wychowywał w Preston w rodzinie której członkowie grali w lokalnej orkiestrze dętej.Eddie potrafił bardzo szybko uczyć się gry na różnych instrumentach,ale najbardziej urzekła go trabka.Po II wojnie światowej grając w amatorskich orkiestrach dętych uzyskał profesjonalny angaż w popularnej orkiestrze tanecznej i w krótkim czasie stał się sławny dzieki wirtuozerskim występom.Następstwem tego był występ w telewizji z orkiestrą Stanley'a Blacka.Entuzjaści jego gry nadali mu przydomek 'Man With The Golden Trumpet',który towarzyszył mu podczas całej jego kariery
 
Styl jego gry był niezwykle indywidualny,dzięki czemu stał się popularnym artystą w radio BBC i telewizji.Podpisał kontrakt nagraniowy z wytwórnią Columbia,a jego nagrania przyniosły mu dwa #1 na brytyjskiej liście przebojów-"Oh Mein Papa" [pierwszy singiel w W.Brytanii uznany jako Złota Płyta] i wydany dwa lata póżniej, "Cherry Pink and Apple Blossom White".Piosenka "Oh Mein Papa" w wykonaniu Calverta stała się także hitem w Stanach Zjednoczonych
 
Następne przebojowe nagrania Calverta to "John And Julie", ze ścieżki dżwiękowej filmu John and Juliet, i "Mandy".Inne popularne nagrania tego okresu to "Stranger In Paradise" (1955), "The Man with the Golden Arm" (1956) i "Jealousy" (1960).Napisał także w 1954r przebojową piosenkę "My Son, My Son" dla Very Lynn.Temat z filmu The Man with the Golden Arm w jego wykonaniu stał się sygnałem-wizytówką BBC.
 
Rewolucja w przemyśle muzycznym w latach 60-tych,zmniejszyła zainteresowanie publiczności jego płytami.W 1968r rozczarowany opuszca W.Brytanię osiedlajac się w RPA.Zmarł na atak serca w Salisbury w 1978r podczas koncertu w Rodezji.

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Oh Mein Papa / Mystery St.	Eddie Calvert	12.1953	1[9][21]	6[14]	Columbia DB 3337	[utwór ze szwajcarskiej komedii muzycznej "Fireworks"][#94 hit for Dick Lee in 1961r][written by Amstein, J./Buukhard, P./Charell, E./Gilbert, R./Parson, G./Tukner, J.]
Cherry Pink and Apple Blossom White / Roses of Picardy	Eddie Calvert	04.1955	1[6][21]	-	Columbia DB 3581	[written by Mack David/Louiguy~Leonardi~David, Mack]
Stranger in Paradise/Sincerely	Eddie Calvert	05.1955	14[4]	-	Columbia DB 3594	[written by George Forrest/Wright, Richard][utwór z musicalu "Kismet"]
John and Julie/Heart of the sunset	Eddie Calvert	07.1955	6[11]	-	Columbia DB 3624	[tytułowa piosenka z filmu]
Zambesi / Trumpet Tango	Eddie Calvert	03.1956	13[7]	-	Columbia DB 3747	[written by Carstens/De Waal/Hilliard]
Mandy (The Pansy) / Never Say Goodbye	Eddie Calvert	02.1958	9[14]	-	Columbia DB 3956	[written by Elliott/Pisano/Rendine]
Little Serenade / Fanfare Tango	Eddie Calvert	06.1958	28[2]	-	Columbia DB 4105	[written by Amurri/Ferrio/Parsons/Turner]

George Duke

Ur. 12.01.1946r w San Rafael w stanie Kalifornia (USA). Uczył się na fortepianie w szkole; w 1967 otrzymał dyplom San Francisco Conservatory. W latach 1965-67 był etatowym pianistą w klubie Half Note, akompaniując m.in. Dizzy'emu Gillespiemu i Kenny'emu Dorhamowi oraz młodemu wokaliście Alowi Jarreau. Aranżował także dla wokalnej grupy Third Wave.

W 1969 zaczął współpracować z francuskim skrzypkiem Jeanem-Lukiem Pontym i zainteresował się fortepianem elektrycznym oraz rodzącym się fusion. Wraz z Pontym nagrał płytę KingKong, którą specjalnie dla francuskiego skrzypka skomponował Frank Zappa.

W 1970 dołączył do zespołu Zappy i było to doświadczenie, które zmieniło jego stylistykę. Zappa przekonał go, żeby oprócz grania na elektronicznych instrumentach także śpiewał i brał udział w słynnych, skrzących się od ostrego dowcipu scenicznych dialogach. Razem z nim Duke napisał "Uncle Remus" (z płyty Apostrophe z 1972). Talent Duke'a zaciążył na brzmieniu zappowskiej Mothers of Invention, łączącej jazzowe frazy z rockową podstawą i brzmieniem współczesnej awangardy.

W 1972 artysta przeniósł się do grupy Cannonballa Adderleya (gdzie zastąpił Joe Zawinula). Wraz z Adderleyem koncertował z Joe Williamsem, Nancy Wilson i Dizzym Gillespiem. Zawsze wykazywał preferencje dla soul jazzu, czemu dał wyraz na własnych płytach I Love The Blues i She Heard Me Cry (szczególnie zachwyca jego duet z gitarzystą Johnnym ,"Guitar" Watsonem), a zwłaszcza debiutanckiej From Me To You. Później występował w duetach z perkusistą Billym Cobhamem i wirtuozem gitary basowej Stanleyem Clarkiem.

W 1978 wypuścił na rynek płytę Dukey Stich, zdecydowanie kojarzącą się z zappowską Funkadelic. Nie oparł się także pokusie muzycznej komercji: na A Brazilian Love Affair zaprezentował - wprawdzie wysokiej jakości - ale jednak prostą muzykę koktajlową. Zainteresował się także produkcją nagrań: dokonał nagrań m.in. brazylijskiego multiinstrumentalisty Raoula de Souzy, pierwszych, ważnych nagrań wokalistki Dee Dee Bridgewater. a także wyprodukował płyty Jeffreya Osborne'a i Deniece Williams. Z kolei na płycie Dream On zapuścił się w regiony łatwo wpadającej w ucho wygładzonej muzyki z Zachodniego Wybrzeża. Formacja, z którą pokazał się na Wembley podczas koncertu poświęconego Nelsonowi Mandeli, akompaniowała śpiewakom soulowym; w 1986 przypomniał o swoim talencie aranżera w utworze "Backyard Ritual" z płyty Milesa Davisa Tutu.

Z Clarkiem spotkał się ponownie w 1992 przy realizacji funkowego albumu 3, a w 1992 wydał płytę Snapshot, utrzymaną w rytmie fusion. Postrzegany przede wszystkim jako jazzowy keyboardzista i kompozytor, ale jest także zdolnym producentem nagrań wielkich gwiazd. Komercyjny i artystyczny sukces zawdzięczają Duke'owi m.in. Phil Perry (przebój "Call Me"), Barry Manilow, The Pointer Sisters, Take Six, Dianne Reeves, Anita Baker. Do jego producenckich sukcesów należą również We Are The World, Sweet Baby (duetu Clarke-Duke), części Amandla oraz Tutu Milesa Davisa i bestsellerowy Heart's Honizon Ala Jarreau.

W lata 90-te Duke wszedł jako dojrzały muzyk, kompozytor i producent. Sukcesem okazały się jego autorskie projekty: "Muir Woods Suite" (nagrany z orkiestrą symfoniczną oraz kwartetem jazzowym:Duke,Clarke, Chester Thompson, Paulinho Da Costa), Snapshot, Illusions oraz Is Love Enough zrealizowany z plejadą gwiazd jazzu (od Normana Browna po Dennisa Chambersa i George'a Howarda).

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Reach for It / Just for You	George Duke	01.1978	-	54[6]	Epic 50463	[written by George Duke][produced by George Duke][2[17].R&B Chart]
Dukey Stick (Part One)/Dukey Stick (Part Two)	George Duke	04.1978	-	-	Epic 50531	[written by George Duke][produced by George Duke][4[10].R&B Chart]
Movin' On/The Way I Feel	George Duke	09.1978	-	-	Epic 50595	[written by George Duke][produced by George Duke][68[4].R&B Chart]
Say That You Will/I Am For Real (May The Funk Be With You)	George Duke	02.1979	-	-	Epic 50660	[written by George Duke][produced by George Duke][25[15].R&B Chart]
I Want You for Myself / Party Down	George Duke	12.1979	-	-	Epic 50792	[written by George Duke][produced by George Duke][23[18].Hot Disco/Dance;Epic 681 12"][23[16].R&B Chart]
Brazilian Love Affair / Summer Breezin'	George Duke	07.1980	36[6]	-	Epic 50898	[written by George Duke][produced by George Duke]
Sweet baby/Never judge a cover by it's book	Stanley Clarke/George Duke	05.1981	-	19[20]	Epic 01052	[written by George Duke][produced by George Duke, Stanley Clarke][6[19].R&B Chart]
I Just Want To Love You/Finding My Way	Stanley Clarke/George Duke	08.1981	-	-	Epic 02397	[written by S. Clarke][produced by George Duke, Stanley Clarke][49[8].R&B Chart]
Shine On / Positive Energy	George Duke	02.1982	-	41[9]	Epic 02397	[written by George Duke][produced by George Duke][produced by George Duke][36[8].Hot Disco/Dance;Epic 37 532 LP.][15[14].R&B Chart]
Ride On Love/Let Your Love Shine	George Duke	06.1982	-	-	Epic 02932	[written by George Duke][produced by George Duke][83[3].R&B Chart]
Reach Out (Part 1)/Reach Out (Part 2)	George Duke	04.1983	-	-	Epic 03760	[written by George Duke][produced by George Duke][59[9].R&B Chart]
Heroes/Atlanta	Stanley Clarke/George Duke	10.1983	-	-	Epic 04155	[written by George Duke][produced by George Duke, Stanley Clarke][37[13].R&B Chart]
Thief In The Night	George Duke	04.1985	-	-	Elektra 66912	[written by George Duke][produced by George Duke][21[7].Hot Disco/Dance;Elektra 66 912 12"][37[11].R&B Chart]
Broken Glass/Island Girl	George Duke	09.1986	-	-	Elektra 69524	[written by George Duke][produced by George Duke][57[7].R&B Chart]
Good Friend/African Violet	George Duke	11.1986	-	-	Elektra 69504	[written by George Duke][produced by George Duke][60[11].R&B Chart]
Lady/Find Out Who You Are	Stanley Clarke/George Duke	07.1990	-	-	Epic 73 422	[written by G. Duke][produced by George Duke, Stanley Clarke][67[6].R&B Chart]
No Rhyme, No Reason	George Duke	10.1992	-	-	Warner 18 756	[24[23].R&B Chart]
Love Can Be So Cold	George Duke	03.1995	-	-	Warner 17 975	][78[7].R&B Chart]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Feel	George Duke	02.1975	-	141[6]	MPS/BASF 25 355	[produced by Baldhard Falk]
The Aura Will Prevail	George Duke	05.1975	-	111[10]	MPS/BASF 25 613	[produced by Baldhard Falk]
I Love The Blues, She Heard My Cry	George Duke	01.1976	-	169[6]	MPS/BASF 25 671	[produced by Baldhard Falk]
Live-On Tour in Europe	The Billy Cobham/George Duke Band	10.1976	-	99[9]	Atlantic 18 194	-
Liberated Fantasies	George Duke	12.1976	-	190[2]	MPS/BASF 22 835	-
From Me To You	George Duke	05.1977	-	192[3]	Epic 34 469	[produced by George Duke]
Reach For It	George Duke	10.1977	-	25[24]	Epic 34 883	[produced by George Duke]
Don't Let Go	George Duke	06.1978	-	39[14]	Epic 35 366	[produced by George Duke]
Follow The Rainbow	George Duke	03.1979	-	56[11]	Epic 35 701	[produced by George Duke]
Master Of The Game	George Duke	11.1979	-	125[11]	Epic 36 263	[produced by George Duke]
A Brazilian Love Affair	George Duke	05.1980	33[4]	119[9]	Epic 36 483	[produced by George Duke]
The Clarke/Duke Project	Stanley Clarke/George Duke	05.1981	-	33[23]	Epic 36 918	-
Dream On	George Duke	03.1982	-	48[12]	Epic 37 532	[produced by George Duke]
Guardian Of The Light	George Duke	04.1983	-	147[7]	Epic 38 513	[produced by George Duke]
The Clarke/Duke Project II	Stanley Clarke/George Duke	11.1983	-	146[10]	Epic 38 934	-
Thief In The Night	George Duke	04.1985	-	183[5]	Elektra 60 398	[produced by George Duke]

Simon Scott & The LeRoys

Simon Scott & The LeRoys (czasem używano Le Roys) byli zaskakująco retro podpisując kontrakt z Parlophone Records w 1964 roku. Ich brzmienie było zdecydowanie z lat 50-tych, ale mieli też pewną wiarygodność, występując na tym samym turnee, co  Rolling Stones  kilka razy w 1963 roku i był wsparciem podczas inauguracji trasy koncertowej Stonesów w 1964 roku po Anglii, obok Mike'a Berry'ego i Mojos . Ich single, „Move It Baby” / „What Kind of Woman” i „My Baby's Got Soul” / „Midnight”, nigdy nie znalazły się na liście, a Scott i zespół przeszli do historii w 1965 roku.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Move It Baby/What Kind Of Woman	Simon Scott & The LeRoys	08.1964	37[8]	-	Parlophone R 5164	[written by Hubert Pattison][produced by A Robert Stigwood Production]

Jimmy Reed

Mathis James Reed,ur. 26.09.1925r w Dunleith w stanie Missisipi (USA), zm. 29.08.1976 w Oakland w stanie Kalifornia. Wokalista, harmonijkarz, gitarzysta, kompozytor. Wychował się na plantacji koło Dunleith. Od dziesiątego roku życia grał na harmonijce. Na jego styl miał wpływ Sonny Boy Willimson II, jednak ze skromnymi umiejętnościami, jakie prezentował, Reed nigdy nie zbliżył się do poziomu swojego mistrza.

Opanował też w niewielkim stopniu grę na gitarze, w czym pomógł mu Eddie Taylor, z którym od 1937r grywał na zabawach i w jukę jointach. Mając 13 lat porzucił szkołę, wyjechał do Meltonia i tam pracował na farmie oraz śpiewał w kościelnym chórze i wolnym czasie grał. W1943 wyjechał do Chicago, krótko pracował, po czym wstąpił do wojska. Po odbyciu służby w marynarce zamieszkał z żoną w 1948r w Gary w Indiana. W 1950r zaczął grać po pracy w zespole Johna Brima The Gary Kings, a następnie na ulicach, w juke jointach i klubach Chicago z używającym jednostrunowej gitary Williem Joe’em Duncanem. Występował również z Johnem i Grace Birimami, „Blind” Johnem Davisem i Kansas City Redem oraz z grającym na perkusji Albertem Kingiem, który wziął udział w pierwszych nagraniach Reeda dla wytwórni Vee-Jay.

Ze swoim przyjacielem i wieloletnim muzycznym partnerem Eddiem Taylorem stworzył duet, odznaczający się charakterystycznym piskliwym brzmieniem harmonijki Reeda, gitary Taylora, rytmem boogie i wyraziście akcentowanym beatem. Płyta z pierwszymi nagraniami, „High And Lonsome" i „Roll And Rhumba” zrealizowanymi w 1953 dla wytwórni Vee-Jay, sprzedawała się słabo. Dopiero powstałe w 1954r „You Don’t Have To Go” w następnym roku dotarło do piątego miejsca listy rhythmandbluesowych przebojów. Reed współpracował z wytwórnią Vee-Jay do 1964, a jego płyty trafiały na listy przebojów z takimi nagraniami, jak „You Got Me Dizzy” (1956), „Baby What You Want Me To Do”, „Bright Lights, Big City”, „Ain’t That Loving You Baby”, „Going To New York”, „Honest I Do”, „Shame, Shame Shame” (1964).

 Te utwory nagrało również wielu innych wykonawców: Elvis Presley, The Rolling Stones, Bill Cosby, Little Richard, The Byrds, The Pretty Things, Neil Young i Steve Miller, który zadedykował Reedowi swój album Living In The 20th Century. Popularnością cieszyły się też „Big Boss Man” (1960) i „Close Together” (1961). Wiele tekstów do utworów Reeda napisała jego żona, pianistka Mama Reed (Mary Lee Davis). Mimo że od 1957r muzyk miewał ataki epilepsji, a później na skutek zaawansowanego alkoholizmu również delirium tremens, szczęśliwie kontynuował karierę.

W 1963r odbył tournee po Wielkiej Brytanii, a w rok później jego pierwszy album nagrała i wydała wytwórnia Vivid. W 1966r związał się z wytwórnią ABC-Bluesway. Dwa lata później ponownie przyjechał do Europy z American Folk Blues Festival. Na początku lat 70-tych nagrywał dla wytwórni Roker, Blues On Blues i Magic, a ostatni album w 1967 dla ABC-Bluesway. Zmarł po ataku epilepsji. Reed stał się jednym z przykładów bluesmanów, których sukcesy wiązały się nie tyle z wielkim talentem czy umiejętnościami instrumentalisty, co z licznymi nagraniami, dzięki którym na przełomie lat 50. i 60-tych stał się jednym z najpopularniejszych wykonawców bluesa. Został przyjęty do Blues Hall Of Fame w 1980 i The Rock & Roll Hall Of Fame w 1991r.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
You Don´t Have To Go/Boogie In The Dark	Jimmy Reed	03.1955	-	-	Vee Jay 119	[written by J. Reed][5[10].R&B Chart]
I Don't Go For That/She Don't Want Me No More	Jimmy Reed	09.1955	-	-	Vee Jay 153	[written by J. Reed][12[2].R&B Chart]
Ain't That Lovin' You Baby/Baby, Don't Say That No More	Jimmy Reed	02.1956	-	-	Vee Jay 168	[written by J. Reed][3[11].R&B Chart]
Can't Stand To See You Go/Rockin' With Reed	Jimmy Reed	09.1956	-	-	Vee Jay 186	[written by J. Reed][10[4].R&B Chart]
I Love You Baby/ My First Plea	Jimmy Reed	09.1956	-	-	Vee Jay 203	[written by J. Reed, E. Abner][13[2].R&B Chart]
Little Rain/Honey, Where Are You Going?	Jimmy Reed	04.1957	-	-	Vee Jay 237	[written by J. Reed][A:7[2].R&B Chart][B:10[3].R&B Chart]
The Sun Is Shining/ Baby, What's On Your Mind?	Jimmy Reed	06.1957	-	65[5]	Vee Jay 248	[written by J. Reed][12[2].R&B Chart]
Honest I Do/Signals Of Love	Jimmy Reed	10.1957	-	32[15]	Vee Jay 253	[written by J. Reed][4[8].R&B Chart]
I'm Gonna Get My Baby/Odds And Ends	Jimmy Reed	10.1958	-	-	Vee Jay 298	[written by J. Reed, M. Reed][5[13].R&B Chart]
I Told You Baby/Ends And Odds	Jimmy Reed	01.1959	-	-	Vee Jay 304	[written by J. Reed, M. Reed][19[6].R&B Chart]
Baby What You Want Me To Do/Caress Me Baby	Jimmy Reed	03.1960	-	37[14]	Vee Jay 333	[written by J. Reed][10[6].R&B Chart]
I Found Love/Where Can You Be	Jimmy Reed	06.1960	-	88[2]	Vee Jay 347	[written by J. Reed][16[5].R&B Chart]
Hush-Hush/Going By The River (Part II)	Jimmy Reed	10.1960	-	75[2]	Vee Jay 357	[written by J. Reed][18[8].R&B Chart]
Close Together/Laughing At The Blues	Jimmy Reed	02.1961	-	68[4]	Vee Jay 373	[written by J. Reed][12[6].R&B Chart]
Big Boss Man/I'm A Love You	Jimmy Reed	05.1961	-	78[3]	Vee Jay 380	[written by Smith, Dixon][13[8].R&B Chart]
Bright Lights Big City/I'm Mr. Luck	Jimmy Reed	09.1961	-	58[9]	Vee Jay 398	[written by J. Reed, M. Reed][3[13].R&B Chart]
Aw Shucks, Hush Your Mouth/Baby, What's Wrong	Jimmy Reed	01.1962	-	93[5]	Vee Jay 425	[written by J. Reed]
Good Lover/Tell Me You Love Me	Jimmy Reed	06.1962	-	77[4]	Vee Jay 449	[written by M. Reed]
Shame, Shame, Shame/There'll Be A Day	Jimmy Reed	04.1963	45[2]	52[8]	Vee Jay 509	[written by J. Reed]
A New Leaf/ I Wanna Be Loved	Jimmy Reed	01.1965	-	-	Vee Jay 642	[written by J.M. Dunson][produced by Calvin Carter][35[2].R&B Chart]
Knockin' At Your Door/Dedication To Sonny "Boy Williamson"	Jimmy Reed	06.1966	-	-	Exodus 2005	[written by Sax Kari][produced by Al Smith][39[2].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Jimmy Reed at Carnegie Hall	Jimmy Reed	10.1961	-	46[31]	Vee-Jay 1035	[produced by Calvin Carter]
Just Jimmy Reed	Jimmy Reed	10.1962	-	103[6]	Vee-Jay 1050	-

Denny Seyton & The Sabres

Denny Seyton & The Sabres to jeden z bardziej obiecujących zespołów z Liverpoolu, któremu nigdy się nie udało, mimo że dotarł na listy przebojów singlem „The Way You Look Tonight” w 1964 roku. Denny Seyton (prawdziwe nazwisko Brian Tarr ) był ich założycielem i wokalistą, a   ich najważniejszy skład - który przeszedł kilka przejść do tego momentu - składał się z Lally Stotta na gitarze prowadzącej, Mike Logana na organach, Johna Boyle na basie i Edena Kane absolwenta Dave Saxon na perkusji .

 Ich brzmienie było oparte na R & B, a niektóre relacje z ich wczesnego brzmienia porównują je do Rolling Stones . Podpisali  kontrakt z brytyjskim oddziałem Mercury Records (co czyni ich jakby odległymi prekursorami muzycznymi Dexy's Midnight Runners ), ale wkrótce potem zaczęli dodawać harmonie i włączać wpływy popu do swojej pracy, aby naśladować udane brzmienie Beatlesów , Searchers , Gerry & the Pacemakers , i in. Denny Seyton & the Sabres zagrali wiele koncertów w Hamburgu i byli regularnymi mieszkańcami  Star-Club, i pomimo pewnych osobliwości (w tym wspomnień o ekscentrycznym zachowaniu Stotta ), mieli oddanych fanów i wydawali się mieć duży potencjał.

Pierwsze wydawnictwo Mercury, „Tricky Dicky”/ „Baby What You Want Me to Do”, oraz drugie „Short Fat Fannie” / „Give Me Back My Heart”,   nigdy nie znalazły się na liście, ale trzecie, „ The Way You Look Tonight ” był niewielkim hitem, osiągając 48 pozycję w Anglii. Ten smak sukcesu okazał się jednak ulotny i nigdy się nie powtórzył - opuścili Mercury dla Parlophone (podpisali kontrakt jako   Denny Seyton Group ) w końcu 1964 roku bez sukcesu z „Just a Kiss” / „In the Flowers by the Trees”. Mercury wydał LP, It's the Gear , składający się z coverów współczesnych hitów, w 1965 r. również nie znalazł się na liście przebojów i było to ostatnie nagranie, poza występami na kompilacjach takich jak Mersey Beat 1962-1964 w latach 80-tych i Unearthed Merseybeat w 2003 r., ta ostatnia oferuje znakomitą,wersję „House of Bamboo” i hałaśliwą wersję „I'm Gonna Love You Too”.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Way You Look Tonight/Hands Off	Denny Seyton & The Sabres	09.1964	48[1]	-	Mercury MF 824	[written by D. Fields, J. Kern]

Kenny Lynch

Ur. 18.03.1939 r. w londyńskiej dzielnicy Stepney, Anglia. Najpopularniejszy ciemnoskóry brytyjski artysta rozrywkowy, ulubieniec telewidzów na przestrzeni trzydziestu lat. Najmłodszy z sześciorga rodzeństwa zadebiutował na scenie jako dwunastolatek wraz z siostrą Maxine Daniels. W szesnastym roku życia przyłączył się do orkiestry Eda Nichola, a przed rozpoczęciem służby wojskowej w 1957 r. zdążył towarzyszyć licznym instrumentalnym zespołom, w tym popularnej grupie Boba Millera.

Podpisawszy kontrakt z wytwórnią HMV, w 1960 r. wprowadził do Top 40 własną wersję tematu „Mountain Of Love”. Wystąpił w kilku filmach, szczytowym zaś okresem jego płytowej kariery był 1963, gdy interpretacje piosenek „Up On The Roof’ i „You Can Never Stop Me Loving You” weszły do brytyjskiej Top 10, (ta druga znalazła się też w amerykańskiej Top 20
w wykonaniu Johnny’ego Tillotsona).

Do połowy lat osiemdziesiątych jeden z najpracowitszych i najbardziej lubianych artystów estradowych, nagrodzony Orderem Imperium Brytyjskiego. Współautor przeboju grupy The Small Faces „Sha La La La Lee” z 1966 r., w późniejszym okresie nagrywał kolejno dla wytwórni Columbia, Atlantic, Polydor, Laser, Towerbell i Spartan.

W 1983 r. powrócił nieoczekiwanie na listy przebojów utrzymanym w rytmie brytyjskiego funku tematem „Half The Day’s Gone And We Haven’t Earned A Penny”, nagranym dla firmy Satril.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mountain Of Love/Why Do You Treat Me This Way	Kenny Lynch	07.1960	33[3]	-	HMV POP 751	[written by Harold Dorman]
Puff (Up In Smoke)/Happy That's Me	Kenny Lynch	09.1962	33[6]	-	HMV POP 1057	[written by Bernie Baum, Bill Giant & Florence Kaye]
Up On The Roof/Jump On Your Broomstick	Kenny Lynch	12.1962	10[12]	-	HMV POP 1090	[written by Gerry Goffin & Carole King]
You Can Never Stop Me Loving You/Crazy Crazes	Kenny Lynch	06.1963	10[14]	-	HMV POP 1165	[written by Ian Samwell & Jean Slater]
Stand By Me/Baby It's True	Kenny Lynch	04.1964	39[7]	-	HMV POP 1280	[written by Ben E. King, Jerry Leiber & Mike Stoller]
What Am I To You/That's What Little Girls Are Made For	Kenny Lynch	09.1964	37[6]	-	HMV POP 1321	[written by Clive Westlake, Kenny Lynch & Mort Shuman]
I'll Stay By You/For Lovin' You Baby	Kenny Lynch	06.1965	29[7]	-	HMV POP 1430	[written by Hal Shaper & Kenny Lynch]
Half The Day's Gone And We Haven't Earne'd A Penny/ Another Groovy Saturday Night	Kenny Lynch	08.1983	50[5]	-	Satril SAT 510	[written by Kenny Lynch][produced by Kenny Lynch]

                                  Kompozycje Kenny Lyncha na listach przebojów

[with Clive Westlake,Mort Shuman] 08/1964 What Am I to You Kenny Lynch 37.UK [with Clive Westlake & Bill Giant ] 02/1965 It's Gotta Last Forever Billy J. Kramer & the Dakotas 67.US [with Hal Shaper] 06/1965 I'll Stay by You Kenny Lynch 29.UK [with Mort Shuman] 07/1965 Follow Me The Drifters 91.US 02/1966 Sha La La La Lee Small Faces 3.UK 06/1967 What Good Am I? Cilla Black 24.UK 08/1978 Sha La La La Lee Plastic Bertrand 39.UK [with , Michelle Vendome & Mort Shuman] 01/1966 Love Is Just a Broken Heart Cilla Black 5.UK [with Tony Hicks ] 11/1972 Long Dark Road The Hollies 26.US [solo] 08/1983 Half the Day's Gone Kenny Lynch 50.UK [with Jim Capaldi,Chris Parren] 09/1984 I'll Keep Holding On Jim Capaldi 106.US