Jeden z najbardziej wpływowych muzyków i producentów początku XXI wieku, Danger Mouse zestawia elementy rocka, hip-hopu, dance i popu . Odważne mash-upy z The Grey Album z 2004 roku - które łączyły wokale z The Black Album Jaya-Z z muzyką z White Album Beatlesów - położyły podwaliny pod swobodny styl, który udoskonalił w kolejnych latach. Jego własne projekty obejmują Gnarls Barkley, przełomowe połączenie popu i hip-hopu z CeeLo Greenem, które dało początek przebojowi z 2006 roku „Crazy” (a także nagrodzonemu Grammy albumowi St. Elsewhere i jego kontynuacji z 2008 roku, The Odd Couple) do Broken Bells, zwiewnego projektu indie z Jamesem Mercerem z Shins.
Obejmują one również albumy The Mouse and the Mask sprzed Gnarls oraz Cheat Codes z 2022 roku, albumy duetu rapowego stworzone odpowiednio z MF Doom i Black Thought. Pożądany jako producent od czasu swojego przełomu, Danger Mouse współpracował z takimi artystami jak Beck, Gorillaz i Black Keys, a także Norah Jones i Adele (której album 25 z 2017 roku przyniósł mu kolejną nagrodę Grammy). Wracając do wcześniejszej współpracy z raperem Jemini, wydał archiwalny album Born Again w 2023 roku.
Danger Mouse urodził się jako Brian Burton, syn nauczyciela i matki pracownika socjalnego w White Plains w stanie Nowy Jork, ale większość dzieciństwa spędził w Spring Valley na północy stanu. Kiedy miał 13 lat, jego rodzina przeprowadziła się do Stone Mountain, przedmieścia Atlanty, gdzie poznał hip-hopowe brzmienia Południa i Środkowego Zachodu. Chociaż Burton zawsze chciał zostać rysownikiem komiksów, gdy dorastał, możliwość pójścia na studia na pełnym stypendium spodobała się 18-latkowi i kontynuował naukę na kierunku telekomunikacja na University of Georgia. Podczas nauki w szkole poznał Nirvanę, Pink Floyd i Portishead, a także rozwijającą się scenę indie rockową w Athens (remiksował nawet utwory lokalnego zespołu Neutral Milk Hotel). Burton został DJ-em w studenckiej stacji radiowej i zaczął tworzyć własną muzykę pod pseudonimem Pelican City, wydając The Chilling Effect (1999) i Rhode Island (2000) w wytwórni December First, gdy był jeszcze studentem. W tym czasie zaczął tworzyć remiksy jako Danger Mouse- imię tytułowego bohatera kreskówki, którą oglądał jako dziecko - i występował w stroju myszy, aby poradzić sobie ze swoją tremą.
W konkursie talentów w Atenach w 1998 r. zajął drugie miejsce i zdobył występ otwierający dla OutKast i Goodie Mob, zaprzyjaźniając się z MC/wokalistą tego zespołu CeeLo Greenem.
Jedną klasę przed ukończeniem szkoły Burton przeprowadził się do Londynu z zamiarem zostania didżejem trip-hopowym. Jednak po przybyciu na miejsce postanowił skupić się na produkcji własnych hip-hopowych beatów, podejmując pracę jako barman w pubie The Rose, aby zapłacić rachunki. Przyjaciel przekonał go, aby wysłał swoją pracę do brytyjskiej wytwórni techno Warp, a pod wrażeniem tego, co otrzymali (mash-up Air i Audio Two oraz kolejny Nas i Portishead, a także jego własne oryginalne beaty), wytwórnia podpisała z nim kontrakt na dwa nagrania w ich hiphopowej odnodze, Lex. Burton wrócił do Stanów Zjednoczonych, aby nagrać w 2003 roku Ghetto Pop Life z Greenem i Brooklyn MC Jemini, po którym nastąpiła EP Twenty Six Inch z 2004 roku.
Dopiero pod koniec tego roku producent zyskał znaczące uznanie, gdy jego legendarny Grey Album, połączenie White Album Beatlesów i Black Album Jaya-Z, wyciekło do Internetu. Damon Albarn zwerbował go do pracy nad drugim albumem Gorillaz, Demon Days z 2005 roku, który przyniósł mu nominację do nagrody Grammy w kategorii Producent Roku. Danger Mouse współpracował również z MC MF Doomem, tworząc Danger Doom, którego debiutancki album The Mouse and the Mask, z udziałem postaci z nocnego programu Cartoon Network Adult Swim, ukazał się w 2005 roku. Po nim nastąpił EP-ka Occult Hymn, który zawierał nowe piosenki i remiksy.
Kolejny sukces nastąpił w tym samym roku, kiedy Danger Mouse założył Gnarls Barkley z Greenem. Debiutancki album duetu, St. Elsewhere, uzyskał status podwójnej platyny dzięki przebojowemu singlowi „Crazy”, który znalazł się na szczycie list przebojów w Wielkiej Brytanii i zajął drugie miejsce w Ameryce. W 2007 roku album zdobył nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Album Muzyki Alternatywnej, a „Crazy” zdobył nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Występ Urban/Alternatywny.
Przez resztę lat 2000. Burton pozostał rozchwytywanym producentem i współpracownikiem. W 2006 roku przyczynił się do powstania albumu Rapture's Pieces of the People We Love i Sparklehorse's Dreamt for Light Years in the Belly of a Mountain, na którym znalazł się również utwór Stevena Drozda z Flaming Lips. W następnym roku ponownie połączył siły z Albarnem, aby wyprodukować jego projekt Good, the Bad & the Queen, w którym udział wzięli również Paul Simonon z Clash, perkusista Tony Allen i były gitarzysta Verve Simon Tong. Oprócz wyprodukowania The Blue God Martiny Topley-Bird i Replica Sun Machine Shortwave Set, w 2008 roku Burton powrócił do Gnarls Barkley na ich drugi album, The Odd Couple, który został nominowany w kategorii Najlepszy Album Muzyki Alternatywnej.
W tym roku jego osiągnięcia produkcyjne obejmowały również Modern Guilt Becka i Attack & Release Black Keys.
Po wydaniu w kwietniu 2009 r. The Last Laugh, współpracy Burtona z Heleną Costas jako Joker's Daughter, ujawniono, że Burton i James Mercer z Shins założyli projekt Broken Bells. Ich debiutancki album o tym samym tytule ukazał się w 2010 r. Oprócz produkcji Brothers Black Keys, pod koniec tego roku Burton wydał Dark Night of the Soul, album piosenek napisanych z Markiem Linkousem z Sparklehorse, w którym wystąpili m.in. Frank Black, Wayne Coyne, Suzanne Vega, Jason Lytle, Iggy Pop i David Lynch. W lutym 2011 r. zdobył nagrodę Grammy dla najlepszego producenta za produkcję Brothers, Dark Night of the Soul i Broken Bells.
Na początku 2011 roku Danger Mouse ujawnił, że od pięciu lat pracuje nad tajnym projektem z Daniele Luppim o nazwie Rome, inspirowanym włoskimi ścieżkami dźwiękowymi z lat 60-tych, z gościnnym udziałem wokalistów Norah Jones i Jacka White'a. W tym samym roku wyprodukował platynowy album El Camino zespołu Black Keys. W 2012 roku Danger Mouse wyprodukował debiutancki album Electric Guest Mondo oraz Little Broken Hearts Norah Jones, a następnie pracował nad Portugal The Man z 2013 roku Evil Friends. W 2014 roku Burton i Mercer połączyli siły jako Broken Bells, aby wydać swój drugi album After the Disco. Czwarta współpraca Burtona z Black Keys, Turn Blue, została również wydana w tym samym roku, a także Songs of Innocence zespołu U2.
Danger Mouse powrócił do hip-hopu w 2015 roku na płycie At.Long.Last.A$AP A$AP Rocky'ego. Pod koniec tego roku Burton założył własną wytwórnię, 30th Century Records. Następnie współpracował z Red Hot Chili Peppers przy płycie The Getaway z 2016 roku, zastępując ich wieloletniego producenta Ricka Rubina, z którym zespół współpracował od 1991 roku. Współpracował również z Adele przy płycie 25 z tego samego roku, która zdobyła nagrodę Grammy w kategorii Album Roku w 2017 roku. W kwietniu tego samego roku Burton wydał Resistance Radio: The Man in the High Castle, zbiór coverów klasycznych piosenek z lat 60-tych takich artystów jak Shins, Beck i Andrew VanWyngarden, wydanych w celu promocji serialu telewizyjnego Amazon o tej samej nazwie.
W tym samym roku współpracował również z Big Boi i Run the Jewels przy utworze „Chase Me”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej do filmu Baby Driver. W 2018 roku jego zasługi obejmowały Wide Awake! Parquet Courts W kolejnym roku Danger Mouse współpracował z Karen O przy Lux Prima, zestawie piosenek inspirowanych macierzyństwem i cyklami życia. Singiel albumu „Woman” otrzymał później nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Rock Performance. Współpracował również z Inflo i Michaelem Kiwanuką, współtworząc i współprodukując Kiwanuka tego drugiego, hit numer dwa w Wielkiej Brytanii i nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Rock Album. Born Again, dotychczas niepublikowany drugi album Jemini nagrany dwie dekady wcześniej, ukazał się w 2023 roku.
Kompozycje Danger Mouse na listach przebojów
|
[with Damon Albarn, David Jolicoeur & Jamie Hewlett]
04/2005 Feel Good Inc. Gorillaz 14.US/2.UK
[with Damon Albarn, Jamie Hewlett,Shaun Ryder]
09/2005 Dare Gorillaz 87.US/1.UK
[with Bootie Brown, Damon Albarn, Jamie Hewlett]
12/2005 Dirty Harry Gorillaz 6.UK
[with Cee Lo Green, Gian Franco Reverberi & Gian Piero Reverberi]
04/2006 Crazy Gnarls Barkley 2.US/1.UK
12/2012 Crazy Melanie Martinez 118.US
[with Damon Albarn,Jamie Hewlett]
04/2006 Kids with Guns / El Mañana Gorillaz 27.UK
[with Cee Lo Green]
07/2006 Smiley Faces Gnarls Barkley 10.UK
[with Cee Lo Green, Keith Mansfield]
11/2006 Who Cares? Gnarls Barkley 60.UK
[with Dan Auerbach, Patrick Carney]
11/2011 Lonely Boy The Black Keys 64.US/80.UK
02/2012 Gold on the Ceiling The Black Keys 94.US/57.UK
07/2012 Little Black Submarines The Black Keys 118.UK
04/2014 Fever The Black Keys 77.US
05/2014 Turn Blue The Black Keys 114.US
[with Bono, The Edge, Adam Clayton, Larry Mullen Jr.]
12/2013 Ordinary Love U2 84.US/82.US
02/2014 Invisible U2 108.US/65.US
[with Ross Copperman, Brett Eldredge, Heather Morgan, Cee Lo Green , Gian Franco Reverberi & Gian Piero Reverberi]
05/2015 Lose My Mind Brett Eldredge 48.US
[with A$AP Rocky, Héctor Delgado, Teddy Walton, Schoolboy Q , Eddie Perez & David Colquit]
06/2015 Electric Body A$AP Rocky 80.US
[with Anthony Kiedis, Flea, Josh Klinghoffer, Chad Smith]
05/2016 Dark Necessities Red Hot Chili Peppers 67.US
[with Héctor Delgado, A$AP Rocky,Joshua Scriggs]
12/2018 Sundress A$AP Rocky 103.US
|
