Desmond Child

Amerykańska grupa wykonująca typowo komercyjny pop-rock. Powstała w 1975 r. z inicjatywy Desmonda Childa (instr. klawiszowe), który dokooptował do składu grono instrumentalistów oraz trzy wokalistki, koleżanki z college'u: Marię Vidal, Myriam Naomi Vaille i Dianę Graselli.
Zespołem zainteresował się Paul Stanley, gitarzysta grupy Kiss. Debiutancki album, Desmond Child And Rouge, nagrany dla wytwórni Capitol, prezentował mieszaninę popu, rocka, soulu, funka i bluesa. Kolejny longplay, Runners In The Night, mimo bardziej awangardowych aspiracji muzyków przyjęto chłodno.

Wkrótce po jego wydaniu Child rozwiązał zespół, koncentrując się na komponowaniu i produkcji nagrań. Jego tematy wykonywali m.in. Cher, Michael Bolton, Bon Jovi, Alice Cooper, Kiss i Jimmy Barnes. Spośród kompozycji Desmonda największą popularnością cieszyły się "You Give Love A Bad Name" i "Livin' On A Prayer" (współautorstwa Jona Bon Jovi) oraz bestsellerowy przebój Kiss "I Was Made For Loving You".

Na muzyczną scenę Child powrócił w 1991 r. nagranym dla Elektry autorskim albumem Discipline. Pomimo niewątpliwych talentów estradowych twórcy nie udało się olśnić nagraniem potencjalnych nabywców.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Our Love Is Insane/City In Heat	Desmond Child And Rouge	01.1979	-	51[11]	Capitol 4669	[written by Desmond Child][produced by Richard Landis ][95[2].R&B Chart]
Love On A Rooftop/Ray Of Hope	Desmond Child	06.1991	-	40[12]	Elektra 64 883	[written by Desmond Child , Diane Warren][produced by Sir Arthur Payson , Desmond Child]
You're the Story of My Life/Do me right	Desmond Child	10.1991	-	74[6]	Elektra 64 850	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Desmond Child & Rouge	Desmond Child & Rouge	03.1979	-	157[6]	Capitol 11 908	-

Steelheart

Steelheart - amerykański glammetalowy zespół muzyczny założony w 1983 roku.
Początkowo zespół działał pod nazwą Red Alert w składzie:Michael Matijevic, Chris Risola, James Ward i Frank Dicostanzo. Członkowie zespołu przeprowadzili się do Los Angeles i podpisali kontrakt z MCA Records już jako Steelheart.
Zespół wydał pierwszy album w 1991 roku. Już pierwszego dnia tylko w Japonii album sprzedał się w liczbie 33 000 kopii i szybko uzyskał status platynowej płyty. Ballada She's Gone trafiła na pierwsze miejsce międzynarodowej listy przebojów i pozostała na nim przez 17 tygodni. Kolejny singel I'll Never Let You Go (Angel Eyes) osiągnął 23. miejsce na liście Billboard Hot 100 . Sam album znalazł się na 40. miejscu listy Billboard.

W 1992 podczas koncertu na McNichol's Arena w Denver, Matijevic próbując wspiąć się na kran oświetleniowy, został uderzony w głowę przez ważącą pół tony, konstrukcję. Doznał urazu nosa, żuchwy, czaszki i kręgosłupa. Zdiagnozowano u niego urazowe uszkodzenie mózgu. Zespół został zawieszony na czas niekreślony.

W 1995 roku Michael Matijevic reaktywował zespół w nowym składzie, wraz z którym wydał kolejny album Wait. W wielu krajach Azji singel Wait znalazł się na 1. miejscu lokalnych list przebojów. W 2001 roku Matijevic użyczył swojego głosu (partie śpiewu) Markowi Wahlbergowi grającemu w filmie Rock Star.

W 2017 roku zespół zapowiedział wydanie swojego piątego albumu, Through Worlds of Stardust.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
I'll Never Let You Go	Steelheart	03.1991	-	23[27]	MCA 53801	[written by Mike Matijevic][produced by Mark Opitz]
She's Gone (Lady)	Steelheart	08.1991	-	59[8]	MCA 54167	[written by Mike Matijevic][produced by Mark Opitz]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Steelheart	Steelheart	09.1990	-	40[59]	MCA 6368	[gold-US][produced by Mark Opitz, Bruce Dickinson]
Tangled in Reins	Steelheart	06.1992	-	144[7]	MCA 10 426	[produced by Tom Werman ,Miljenko Matijevic]

Chase Bryant

Chase Bryant (ur. jako Chase Spencer Yaklin 9 października 1993 r.) to amerykański wokalista i autor tekstów. Bryant to nazwisko rodowe dzielone przez jego dziadka, Jimmy'ego Bryanta, który występował z Royem Orbisonem i Waylonem Jenningsiem .

Na początku 2015 roku debiutancki singiel Bryanta „ Take It On Back ” stał się topowym singlem   na liście Country Airplay , która jest wydawana co tydzień przez Billboard . Bryant był współautorem i producentem swojej debiutanckiej EP-ki z udziałem „ Take It On Back ” i „ Little Bit of You ”, która ukazała się 23 września 2014 roku w Red Bow Records.
Bryant jest wnukiem Jimmy'ego Bryanta, który występował z Royem Orbisonem oraz siostrzeńcem Jeffa i Juniora Bryanta, współzałożycieli grupy Ricochet .

W sierpniu 2013 r. Bryant podpisał umowę z Red Bow Records, oddziałem Broken Bow Records . Rok później wydał swój debiutancki singiel „ Take It On Back ”, który znalazł się w pierwszej dziesiątce listy Country Airplay na liście Billboard. Drugi singiel albumu „ Little Bit of You ” został wydany   30 marca 2015 r. „Room to Breathe” został emitowany w radiu country 4 lipca 2016 r.

Bryant rozpoczął tournée z Brantley'em Gilbertem na początku 2015 roku. Potem był jednym z dwóch otwierających koncerty , wraz z Billy Curringtonem , na trasie Tima McGrawa w 2015 r. Shotgun Rider Tour. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Take It On Back	Chase Bryant	02.2015	-	82[8]	Red Bow	[written by Dylan Altman,Chase Bryant,Tommy Lee James][produced by Derek George][16[28].Country Chart]
Little Bit of You	Chase Bryant	04.2016	-	71[11]	Red Bow	[written by Chase Bryant, Derek George, Ashley Gorley][produced by Derek George][16[34].Country Chart]

Lee Brice

Lee Brice (urodzony jako Kenneth Mobley Brice, Jr. , 10 czerwca 1979 r.) To amerykański wokalista i autor  tekstów country,nagrywający w Curb Records . Brice wydał cztery albumy dla tej wytwórni: Love Like Crazy , Hard to Love , I Don't Dance i Lee Brice . Wydał także jedenaście singli, z których cztery zostały napisane przez jego kuzyna, Michaela Cericolę, i znalazły się na pierwszym miejscu list Billboard Hot Country Songs i Country Airplay : „ A Woman Like You ”, „ Hard to Love ”, „ I Drive Your Truck” i „ I Don't Dance ”. Znalazł się również w pierwszej dziesiątce z „ Love Like Crazy ”, „ Parking Lot Party ”, „ Drinking Class ” i „ That Not Sound Like You ”. „Love Like Crazy” była najlepszą piosenką country 2010 roku według Billboard Year-End i pobiła 62-letni rekord najdłuższego okresu na liście przebojów.


Oprócz własnego materiału jest także współautorem singli dla artystów takich jak Garth Brooks , Adam Gregory , Eli Young Band i Tim McGraw . Jeden z jego utworów, „ More Than a Memory ” Brooksa, był pierwszym utworem, który zadebiutował na pierwszym miejscu listy przebojów, a „ Crazy Girl ” Eli Young Band była najpopularniejszą piosenką country w końcu  2011 roku.

Kenneth Mobley Brice, Jr. urodził się 10 czerwca 1979 r. w Sumter w Południowej Karolinie. Kenneth, Sr. i Carleen Brice,   jego młodszy brat Lewis byli uczestnikikami pierwszego sezonu Can Music Television Country Can You Duet .  Jako dziecko grał na pianinie i gitarze, śpiewał w kościele i pisał własne piosenki.  Wziął udział i wygrał trzy różne konkursy talentów w szkole średniej.

Uczęszczał do Clemson University z stypendium piłkarskim . Grał tam w specjalnych drużynach jako long snapper, ale po kontuzji ręki postanowił skoncentrować się na muzyce country, chociaż nie ma go na żadnej oficjalnej liście Clemson.

W 2007 roku Brice zaczął pracować jako autor tekstów, między innymi z utworami Jasona Aldeana , Keitha Gattisa i Cowboy Crush .  Wraz z Billy Montaną i Kyle Jacobsem , współautor singla Garth Brooksa z 2007 roku „ More Than a Memory ” , pierwszego singla w historii listy Billboard Hot Country Songs, który zadebiutował na pierwszym miejscu. 

Również w 2007 roku podpisał kontrakt z Curb Records , wydając swój debiutancki singiel „She Ain't Right”, który osiągnął   29 miejsce na liście country.  Potem były „Happy Endings” i „Upper Middle Class White Trash” jako numery 32 i 44.   Wszystkie trzy piosenki miały zostać zawarte na albumie zatytułowanym Picture of Me , który nigdy nie był wydany. Kontynuował pisanie piosenek dla innych, w tym singla kanadyjskiego piosenkarza Adama Gregory'ego „ Crazy Days ” i „ What It Takes ”. Pojawił się na albumie Cledusa T. Judda z 2007 roku Boogity, Boogity - A Tribute to Comedic Genius of Ray Stevens , śpiewając duet wokalny w  piosence gospel Alberta E. Brumleya „Turn Your Radio On”.


W sierpniu 2009 roku nagrał swój czwarty singiel „ Love Like Crazy ” , napisany przez Tima Jamesa i Douga Johnsona . Było to pierwsze wydawnictwo z jego debiutanckiego albumu o tej samej nazwie , na którym wspólnie z Johnsonem wyprodukował wszystkie utwory oprócz jednego. „Love Like Crazy” osiągnął 10 miejsce na liście przebojów Hot Country w lipcu 2010 r. Podczas czterdziestego szóstego tygodnia na liście przebojów, ustanawiając rekord najwolniejszej wspinaczki na pierwsze miejsce.  We wrześniu 2010r piosenka spędziła na liście pięćdziesiąt szósty tydzień, co czyni ją najdłużej punktującą piosenką w historii listy; pobiła rekord ustanowiony przez Eddy'ego Arnolda , którego singiel z 1948 r. „ Bouquet of Roses ” spędził pięćdziesiąt cztery tygodnie na liście przebojów. „Love Like Crazy” ostatecznie osiągnął 3. pozycję. Drugim singlem z albumu był „ Beautiful Every Time ” pod numerem 30. Również w 2010 r. Brice był współautorem singla Tima McGrawa „ Still ”. 

Brice wydał swój szósty singiel „ A Woman Like You ” pod koniec 2011 roku. Było to pierwsze wydawnictwo z drugiego albumu dla Curb, Hard 2 Love , które ukazało się 24 kwietnia 2012 r.  W kwietniu 2012 r. został jego pierwszym numerem jeden na liście Country Airplay . „ Hard to Love ” stał się jego drugim numerem jeden pod koniec 2012 r. Trzeci singiel albumu, „ I Drive Your Truck ”, został wydany 3 grudnia 2012 r.Czwarty singiel albumu „ Parking Lot Party ” został wydany w radiu country 13 maja 2013 r. i osiągnął szósty numer na liście Country Airplay w listopadzie 2013 r. Brice był także producentem singla „Love Is War” dla duetu American Young , duet, którego członkiem jest współtwórca „A Woman Like You” Jon Stone. 

Na początku 2014 roku Brice wydał  singiel „ I Don't Dance ”. Był to singiel wiodący do jego trzeciego studyjnego albumu o tej samej nazwie , który ukazał się 9 września 2014 roku. Brice sam wyprodukował ten album.„I Don't Dance” stało się czwartym hitem Brice nr 1 w sierpniu 2014 r. „ Drinking Class ” to drugi singiel albumu. osiągnął szczyt numer dwa na liście Country Airplay w maju 2015 r. Trzeci singiel albumu „ That Don't Sound Like You ” został wydany   11 maja 2015 r.

3 listopada 2017 roku Brice wydał  album zatytułowany Lee Brice. To jego czwarty album wydany przez Curb Records. Głównym singlem albumu zawierającym 14 innych piosenek jest „Boy”.

W październiku 2019 roku Carly Pearce wydała duet z Brice zatytułowany „I Hope You're Happy Now”.

W kwietniu 2013 r. Brice poślubił swoją długoletnią dziewczynę Sarę Nanette Reeveley. Para ma troje dzieci: synów Takodę Brice-Reeveley (ur. 2008) i Ryker Mobley Brice (ur. 2013) oraz córkę Trulee Nanette Brice (ur. 2017).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
She Ain't Right	Lee Brice	08.2007	-	-	Curb	[produced by Doug Johnson][29[23].Country Chart]
Happy Endings	Lee Brice	03.2008	-	-	Curb	[32[23].Country Chart]
Upper Middle Class White Trash	Lee Brice	08.2008	-	-	Curb	[written by Lee Brice,Jon McElroy][produced by Doug Johnson][44[16].Country Chart]
Love Like Crazy	Lee Brice	07.2010	-	45[20]	Curb	[platinum-US][written by Lee Brice,Doug Johnson][produced by Doug Johnson][3[56].Country Chart]
Beautiful Every Time	Lee Brice	04.2011	-	-	Curb	[written by Lee Brice,Rob Hatch,Lance Miller][produced by Lee Brice,Doug Johnson][30[28].Country Chart]
A Woman Like You	Lee Brice	04.2012	-	33[20]	Curb	[2x-platinum-US][written by Jon Stone,Phil Barton,Johnny Bulford][produced by Lee Brice,Jon Stone][1[1][31].Country Chart]
Hard to Love	Lee Brice	11.2012	-	27[23]	Curb	[2x-platinum-US][written by Billy Montana,John Ozier,Ben Glover][produced by Kyle Jacobs,Matt McClure][4[38].Country Chart]
I Drive Your Truck	Lee Brice	04.2013	-	47[20]	Curb	[platinum-US][written by Jessi Alexander,Connie Harrington,Jimmy Yeary][produced by Kyle Jacobs,Matt McClure,Lee Brice][6[22].Country Chart]
Parking Lot Party	Lee Brice	10.2013	-	62[20]	Curb	[gold-US][written by Lee Brice,Thomas Rhett,Rhett Akins,Luke Laird][produced by Lee Brice,Jon Stone][11[26].Country Chart]
I Don't Dance	Lee Brice	08.2014	-	33[20]	Curb	[2x-platinum-US][written by Lee Brice,Rob Hatch,Dallas Davidson][produced by Lee Brice][5[26].Country Chart]
Girls in Bikinis	Lee Brice	09.2014	-	-	Curb	[32[1].Country Chart]
Good Man	Lee Brice	09.2014	-	-	Curb	[43[2].Country Chart]
Drinking Class	Lee Brice	05.2015	-	53[22]	Curb	[platinum-US][written by Josh Kear,David Frasier,Ed Hill][produced by Lee Brice,Kyle Jacobs,Matt McClure][3[35].Country Chart]
That Don't Sound Like You	Lee Brice	04.2016	-	64[11]	Curb	[platinum-US][written by Jessi Alexander,Connie Harrington,Jimmy Yeary][produced by Kyle Jacobs,Matt McClure,Lee Brice][13[42].Country Chart]
A Little More Love	Lee Brice with Jerrod Niemann	11.2016	-	-	Curb	[written by Shane McAnally,Ross Copperman,Natalie Hemby,Kristi Neumann][produced by Jerrod Niemann,Jimmie Lee Sloas,Lee Brice][41[11].Country Chart]
Boy	Lee Brice	06.2017	-	94[1]	Curb	[gold-US][written by Nicolle Galyon,Jon Nite][produced by Lee Brice,Kyle Jacobs,Jon Stone,Dan Frizsell][14[42].Country Chart]
Rumor	Lee Brice	06.2019	-	25[20]	Curb	[platinum-US][written by Lee Brice,Ashley Gorley,Kyle Jacobs][produced by Lee Brice,Dan Frizsell,Kyle Jacobs,Jon Stone][2[48].Country Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Love Like Crazy	Lee Brice	06.2010	-	44[14]	Curb	[gold-US][produced by Doug Johnson,Lee Brice,Garrett Parris]
Hard 2 Love	Lee Brice	05.2012	-	5[80]	Curb	[platinum-US][produced by Lee Brice,Kyle Jacobs,Doug Johnson,Matt McClure,Jon Stone]
I Don't Dance	Lee Brice	09.2014	-	5[44]	Curb	[gold-US][produced by Lee Brice,Kyle Jacobs,Matt McClure,Jon Stone]
Lee Brice	Lee Brice	11.2017	-	36[12]	Curb	[produced by Lee Brice,Dan Frizsell,Kyle Jacobs,Cody Labelle,Jon Stone]

Tony Bennett

Tony Bennett , właśc. Anthony Dominick Benedetto (ur. 13 VIII 1926 w Queens, Nowy Jork, USA), drugi po Franku Sinatrze interpretator amerykańskiej muzyki popularnej z pogranicza jazzu. Jego styl charakteryzują: wyczucie swingu, dobra artykulacja i osobowość sceniczna. Popularność osiągnął w połowie lat 50., jednak dzisiaj artysta cieszy się jeszcze większym zainteresowaniem.

Karierę wokalisty zaczął w korpusie rozrywkowym armii Stanów Zjednoczonych w czasie II wojny światowej. Zauważony przez Boba Hope'a został zaangażowany do rewii w Paramount Theater w Nowym Jorku. W 1950 podpisał kontrakt z wydawnictwem Columbia i nagrał Because of You, swój pierwszy wielki przebój. Rozpoczął występy z orkiestrą Percy'ego Faitha i kolejne przeboje posypały się jak z rogu obfitości. Charakterystyczny dla późniejszych naqrań był album Basie Swings - Bennett Sings z 1958, w którym wykrystalizował jazzowy styl swojej wokalistyki. Długoletnia współpraca z pianistą Ralphem Sharonem zaowocowała m.in. koncertem zarejestrowanym na płycie Tony Bennett at Carnegie Hall.

W latach 1978-85 artysta nie nagrywał, skoncentrował się wtedy na malarstwie. Jego wystawy w Paryżu, Londynie i Nowym Jorku cieszyły się wielkim uznaniem. W końcu lat 80. wrócił jednak do studia, nagrał wtedy The Art of Excellence z udziałem Raya Charlesa oraz z triem R. Sharona - Bennett/ Berlin, zbiór utworów jednego z najwybitniejszych kompozytorów amerykańskich. W 1995 w MTV został zarejestrowany koncert, którego płytowa wersja znajdowała się przez 35 tygodni na liście bestsellerów jazzowych.
 Lata 90-te. przynoszą artyście największy rozgłos, a jego głos nigdy przedtem nie był tak doskonale dojrzały. Wielokrotnie wyróżniany nagrodą Grammy.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Because of you/I won't cry anymore	Tony Bennett	06.1951	-	1[10][32] side B:12[17]	Columbia 4-39 362	[gold-US][written by Arthur Hammerstein, Dudley Wilkinson][piosenka z filmu "I was an American spy"][#71 hit for Chris Montez in 1967]
Cold, Cold Heart/While we're young	Tony Bennett	07.1951	-	1[6][27]	Columbia 4-39 449	[gold-US][written by Hank Williams][#1 Country hit for Hank Williams in 1951;#96 hit for Dinah Washington in 1962]
Blue velvet/Solitaire	Tony Bennett	10.1951	-	16[11] side B:17[5]	Columbia 4-39 555	[written by Bernie Wayne, Lee Morris][#1 hit for Bobby Vinton in 1963]
Here in my heart/I'm lost again	Tony Bennett	05.1952	-	15[10]	Columbia 4-39 745	[written by Bill Borrelli/Pat Genaro/Lou Levinson]
Have a good time/Please,my love	Tony Bennett	08.1952	-	16[5]	Columbia 4-39 764	[written by Boudleaux Bryant/Felice Bryant][#31 hit for Sue Thompson in 1962]
Congratulations to someone/Take me	Tony Bennett	03.1953	-	20[1]	Columbia 4-39 910	[written by Roy Alfred/al. Frisch]
Rage to riches/Here comes that heartache again	Tony Bennett	09.1953	-	1[8][25]	Columbia 4-40 048	[gold-US][written by Jerry Ross, Richard Adler][#45 hit for Sunny & The Sunliners in 1963]
Stranger in paradise/Why does it have to be me?	Tony Bennett	11.1953	-	2[19]	Columbia 4-40 121	[gold-US][written by Alexander Borodin, Robert C. Wright, George Forrest][piosenka z musicalu na Broadway'u "Kismet"]
There'll be no teardrops tonight/My heart won't say good-bye	Tony Bennett	03.1954	-	7[12]	Columbia 4-40 121	[written by Hank Williams]
Cinnamon sinner/Take me back again	Tony Bennett	08.1954	-	8[7]	Columbia 4-40 272	[written by Lincoln Chase]
Stranger In Paradise/Take me back again	Tony Bennett	04.1955	1[2][17]	-	Phillips PB 420 [UK]	-
Close Your Eyes/It's too soon to know	Tony Bennett	09.1955	18[1]	-	Phillips PB 445 [UK]	[written by Robert Allen,Al Stillman]
Come next spring/Afraid of the dark	Tony Bennett	04.1956	29[1]	-	Phillips PB 537 [UK]	[written by Adelson, Steiner ]
Can you find it in your heart/Forget her	Tony Bennett	04.1956	-	16[19]	Columbia 40 667	[written by Bernice Petkere]
From the candy store on the corner to the chapel on the hill/Happiness street [Corner sunshine square]	Tony Bennett	08.1956	-	11[12] side B:38[14]	Columbia 40 726	[A:written by Bob Hilliard][B:written by Edward White,Mack Wolfson]
The autumn waltz/Just in time	Tony Bennett	11.1956	-	18[8] side B:46[14]	Columbia 40 770	[A:written by Cy Coleman,Bob Hilliard][B:written by Jule Styne, Betty Comden and Adolph Green][side B: z musicalu "Bells are ringing"]
One for my baby [And one more for the road]/No hard feelings	Tony Bennett	05.1957	-	49[9]	Columbia 40 907	[written by Harold Arlen, Johnny Mercer][piosenka z filmu "The sky's the limit"]
In the middle of an island/I am	Tony Bennett	08.1957	-	9[21] side B:93[1]	Columbia 40 965	[written by Nick Aquaviva/Ted Varnick]
Ca,c'est l'amour/I never felt more like falling in love	Tony Bennett	11.1957	-	22[2]	Columbia 41 032	[written by Cole Porter][piosenka z filmu "Les girls"]
Young and warm and wonderful/Now i lay me down to step	Tony Bennett	06.1958	-	23[8]	Columbia 41 178	[written by Louis Singer/Hy Zaret]
Firefly/The night that heaven fall	Tony Bennett	09.1958	-	20[13]	Columbia 41 237	[written by Cy Coleman, Carolyn Leigh]
Smile/You can't love them all	Tony Bennett	08.1959	-	73[6]	Columbia 41 434	[written by Charlie Chaplin/Geoff Parsons/John Turner][#10 hit for Nat "King" Cole in 1954]
Climb ev'ry mountain/Ask anyone in love	Tony Bennett	12.1959	-	74[5]	Columbia 41 520	[piosenka z musicalu "The sound of music"]
Till / Ask Anyone In Love [Serenata]	Tony Bennett	01.1961	35[3]	-	Phillips PB 1079 [UK]	[written by Carl Sigman, Charles Danvers]
I left my heart in San Francisco/Once upon a time	Tony Bennett	08.1962	21[23][05.65]	19[21]	Columbia 42 332	[written by George Cory, Douglass Cross][1962 Grammy winner-Record of Year]
I wanna be around/I will live my life for you	Tony Bennett	01.1963	-	14[16] side B:85[8]	Columbia 42 634	[A:written by Johnny Mercer, Sadie Vimmerstadt][B:written by M. Stellman, H. Salvador, K. Feltz][produced by Ernie Altschuler]
The good life/Spring in Manhattan	Tony Bennett	05.1963	27[13]	18[10] side B:92[2]	Columbia 42 779	[A:written by Sacha Distel, Jack Reardon][side B:written by Anthony Scibetta][produced by Ernie Altschuler]
This is all i ask/True blue lou	Tony Bennett	07.1963	-	70[7] side B:99[2]	Columbia 42 820	[A:written by Gordon Jenkins][B:written by L. Robin, S. Coslow, R. Whiting][produced by Ernie Altschuler]
Don't wait too long/Limehouse blues	Tony Bennett	10.1963	-	54[7]	Columbia 42 886	[written by S. Skylar][produced by Ernie Altschuler]
The little boy/The moment of truth	Tony Bennett	12.1963	-	52[9] side B:127 [1]	Columbia 42 931	[A:written by Al Stillman, G. Wood][B:written by T. Satterwhite, F. Scott][produced by Ernie Altschuler]
When Joanna loved me/The kid's a dreamer	Tony Bennett	03.1964	-	94[5]	Columbia 42 996	[written by Robert Wells, Jack Segal][produced by Ernie Altschuler]
A taste of honey/It's a sin to tell a lie	Tony Bennett With The Ralph Sharon Trio	07.1964	-	94[3] side B:99[1]	Columbia 43 073	[A:written by Bobby Scott, Ric Marlow][B:written by B. Mayhew][produced by Ernie Altschuler][piosenka z show na Broadway'u o tym samym tytule][side B:#1 hit for Fats Waller in 1936]
Who can i turn to [When nobody needs me]/Waltz for Debby	Tony Bennett	10.1964	-	33[10]	Columbia 43 141	[written by Leslie Bricusse, Anthony Newley][produced by Ernie Altschuler]
If I ruled the world/Take the moment	Tony Bennett	02.1965	40[5]	34[9]	Columbia 43 220	[written by Leslie Bricusse, Cyril Ornadel][produced by Ernie Altschuler][piosenka z musicalu na Broadway'u "Pickwick"]
Fly me to the moon [In other words]/How insensitive	Tony Bennett	07.1965	-	84[4]	Columbia 43 331	[written by Bart Howard][produced by Ernie Altschuler]
Love theme from "The Sandpiper" [The shadow of your smile]/I'll only miss her when i think of her	Tony Bennett	11.1965	-	95[6]	Columbia 43 431	[written by Johnny Mandel, Paul Francis Webster][produced by Allen Stanton, Ernie Altschuler]
Song from "The Oscar"/Baby,dream your dream	Tony Bennett	02.1966	-	104[6]	Columbia 43 508	[written by J. Livingston, R. Evans, P. Faith][produced by Ernie Altschuler][piosenka tytułowa z filmu]
Georgia Rose/The very thought of you	Tony Bennett	07.1966	-	89[4]	Columbia 43 715	[written by A. Sullivan, J. Flynn, H. Rosenthal][produced by Ernie Altschuler]
A time for love/Touch the earth	Tony Bennett	09.1966	-	119[2]	Columbia 43 768	[written by Johnny Mandel, Paul Francis Webster][produced by Ernie Altschuler][piosenka z filmu "An american dream"]
For once in my life/How do you say auf wiedersehn	Tony Bennett	10.1967	-	91[5]	Columbia 44 258	[written by Orlando Murden, Ron Miller][produced by Howard A. Roberts]
A fool of fools/The glory of love	Tony Bennett	03.1968	-	119[2]	Columbia 44 443	[written by M. Curtis, J. Meyer][produced by Howard A. Roberts]
Yesterday I heard the rain/Sweet Georgia fame	Tony Bennett	04.1968	-	130[2]	Columbia 44 510	[written by Gene Lees/Armando Manzanero][produced by Howard A. Roberts]
[Where Do I Begin]Love story/I'll begin again	Tony Bennett	02.1971	-	114[5]	Columbia 45 316	[written by C. Sigman, F. Lai][produced by Ted Macero ][piosenka z filmu "Love story"][#9 hit for Andy Williams in 1971]
Living together,growing together/The good things in life	Tony Bennett with The Mike Curb Congregation	08.1998	-	11[3]	MGM/Verve 10 690	[#32 hit for Fifth Dimension in 1973]
EP's
When Joanna loved me	Tony Bennett	12.1965	5[19]	-	CBS EP 6066 [UK]	[produced by Ernie Altshuler]
Till	Tony Bennett	05.1966	7[6]	-	CBS EP 6071	-
The best of Bennett	Tony Bennett	01.1967	2[49]	-	CBS EP 6151	-

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Tony	Tony Bennett	02.1957	-	14[9]	Columbia 938	[produced by Ernie Altschuler]
I left my heart in San Francisco	Tony Bennett	07.1962	13[14][05.65]	5[149]	Columbia 1869/8669	[platinum-US][produced by Ernie Altschuler, Mitch Miller, Al Ham]
Tony Bennett at Carnegie Hall	Tony Bennett	10.1962	-	37[19]	Columbia 23	[produced by Ernie Altschuler]
I wanna be around	Tony Bennett	04.1963	-	5[44]	Columbia 2000/8800	[produced by Ernie Altschuler]
This is all I ask	Tony Bennett	08.1963	-	24[30]	Columbia 2056/8856	[produced by Ernie Altschuler]
The many moods of Tony	Tony Bennett	02.1964	-	20[24]	Columbia 2141/8941	-
When lights are low	Tony Bennett	05.1964	-	79[12]	Columbia 2175/8975	[produced by Ernie Altschuler]
Who can I turn to	Tony Bennett	12.1964	-	42[19]	Columbia 2285/9085	[produced by Ernie Altschuler]
If I ruled the world-Songs for The Jet Set	Tony Bennett	05.1965	-	47[22]	Columbia 2343/9143	[produced by Ernie Altschuler]
Tony's Greatest Hits,Volume III	Tony Bennett	08.1965	-	20[42]	Columbia 2373/9173	[gold-US]
A string of Tony's Hits	Tony Bennett	02.1966	9[13]	-	CBS DP 66010 [UK]	-
The movie song album	Tony Bennett	03.1966	-	18[29]	Columbia 2472/9272	[produced by Ernie Altschuler]
A time for love	Tony Bennett	10.1966	-	68[18]	Columbia 2560/9360	[produced by Ernie Altschuler]
Tony makes it happen!	Tony Bennett	05.1967	31[3]	178[6]	Columbia 2653/9453	[produced by Ernie Altschuler]
Tony's Greatest Hits	Tony Bennett	06.1967	14[24]	-	CBS SBPG 62821 [UK]	-
For once in my life	Tony Bennett	01.1968	29[5]	164[7]	Columbia 9573	[produced by Ernie Altschuler,Howard A. Roberts]
Tony Bennett's Greatest Hits,Volume IV	Tony Bennett	05.1969	-	174[8]	Columbia 9814	-
I've gotta be me	Tony Bennett	09.1969	-	137[5]	Columbia 9882	[produced by Jimmy Wisner]
Tony sings The Great Hits Of Today!	Tony Bennett	02.1970	-	144[11]	Columbia 9980	[produced by Wally Gold]
Tony Bennett's "Something"	Tony Bennett	11.1970	-	193[2]	Columbia 30 280	[produced by Teo Macero]
Love story	Tony Bennett	03.1971	-	67[13]	Columbia 30 558	[produced by Ernie Altschuler, Howard A. Roberts, Teo Macero]
Get happy with The London Philharmonic Orchestra	Tony Bennett	11.1971	-	195[2]	Columbia 30 9532	-
Summer of '42	Tony Bennett	02.1972	-	182[4]	Columbia 31 219	-
With love	Tony Bennett	07.1972	-	167[14]	Columbia 31 460	-
Tony Bennett's All-Time Greatest Hits	Tony Bennett	10.1972	-	175[7]	Columbia 31 494	[gold-US]
The good things in life	Tony Bennett	12.1972	-	196[6]	MGM/Verve 5088	-
The very best of Tony Bennett-20 Greatest Hits	Tony Bennett	02.1977	23[4]	-	Warwick PA 5021	-
The art of excellence	Tony Bennett	06.1986	-	160[8]	Columbia 40 344	[produced by Danny Bennett]
Perfectly Frank	Tony Bennett	10.1992	-	102[26]	Columbia 52 965	[gold-US][produced by Andre Fischer]
Steppin' out	Tony Bennett	10.1993	-	128[16]	Columbia 57 424	[gold-US][produced by David Kahne]
MTV Unplugged	Tony Bennett	07.1994	-	48[27]	Columbia 66 214	[platinum-US][produced by David Kahne]
Here's to the ladies	Tony Bennett	11.1995	-	96[9]	Columbia 67 349	[produced by David Kahne]
On holiday-A tribute to Billie Holiday	Tony Bennett	02.1997	-	101[5]	Columbia 67 774	[produced by Tony Bennett, Danny Bennett, Phil Ramone]
The essential Tony Bennett	Tony Bennett	11.1998	49[4]	-	Columbia 4928222 [UK]	[silver-UK]
Bennett sings Ellington Hot & Cool	Tony Bennett	10.1999	144[2]	161[3]	RPM/Columbia 63 668	[produced by Tony Bennett, Danny Bennett, Phil Ramone]
Playin' with My Friends: Bennett Sings the Blues	Tony Bennett	11.2001	96[6]	50[10]	Columbia 5041752 [UK]	[produced by Phil Ramone]
A Wonderful World	Tony Bennett with k.d. lang	11.2002	33[7]	41[18]	Columbia 5098702 [UK]	[gold-US][produced by T Bone Burnett, Danny Bennett]
The Art of Romance	Tony Bennett	11.2004	65[3]	101[3]	Columbia	[produced by Phil Ramone]
Duets: An American Classic	Tony Bennett	10.2006	15[10]	3[39]	Columbia 82876809792 [UK]	[platinum-US][gold-UK][produced by Phil Ramone]
Tony Bennett Sings the Ultimate American Songbook, Vol. 1	Tony Bennett	10.2007	-	16[6]	RPM/Columbia	-
A Swingin' Christmas	Tony Bennett with the Count Basie Big Band	10.2008	-	28	Columbia 88697 38369 2	[produced by Phil Ramone]
Body & Soul	Tony Bennett & Amy Winehouse	09.2011	40[2]	-	Sony Music USSM 19400720	-
Duets II	Tony Bennett	10.2011	5[17]	1[1][35]	Sony Music 88697974892 [UK]	[platinum-US][gold-UK][produced by Danny Bennett, Phil Ramone]
Viva Duets	Tony Bennett	11.2012	173	5[11]	RPM/Columbia 88725473102	[produced by Dae Bennett, Phil Ramone]
Cheek to Cheek	Tony Bennett with Lady Gaga	10.2014	10[14]	1[1][30]	Interscope 3797228 [UK]	[gold-US][silver-UK][produced by Dae Bennett, Danny Bennett, Phil Ramone]
The Silver Lining: The Songs of Jerome Kern	Tony Bennett with Bill Charlap	10.2015	-	96	RPM/Columbia 88875145742	[produced by Bill Charlap, Dae Bennett]
Love Is Here to Stay	Tony Bennett with Diana Krall	09.2018	33[1]	11[4]	Columbia/Verve 6778129 [UK]	[produced by Dae Bennett, Bill Charlap]
Winter Wonderland	Tony Bennett	01.2019	96[1]	-	Sony Music USSM 16801456	-

Ivy Benson

Ivy Benson (ur. 11 listopada 1913 r. - zm. 6 maja 1993 r.) Była angielskim muzykiem i liderem zespołu, która prowadziła wyłącznie żeński zespół swingowy . Benson i jej zespół zasłynął w latach czterdziestych XX wieku, prowadząc różne teatry i zdobywając najwyższe noty w londyńskim Palladium , i stali się domowym zespołem BBC .

Benson urodziła się 11 listopada 1913 r. w Holbeck , Leeds , córka Douglasa Rollanda „Diggera” Bensona i jego żony Mary Jane Mead. Jej ojciec, muzyk, który grał na kilku instrumentach  , w tym na puzonie dla Leeds Symphony Orchestra ,  zaczął uczyć ją gry na pianinie w wieku pięciu lat. Grała w   klubach męskich w wieku ośmiu lat,  wystawiała rachunek jako Baby Benson i występowała w Children's Hour w BBC Radio w wieku dziewięciu lat.

Ojciec Ivy miał ambicje, aby została pianistką koncertową, ale zainspirowała się do zostania muzykiem jazzowym po wysłuchaniu płyty Benny'ego Goodmana i nauczyła się grać na klarnecie i saksofonie altowym . Opuściła szkołę w wieku 14 lat i podjęła pracę w fabryce Montague Burton w Leeds, odkładając co tydzień pół korony z pensji, aby zaoszczędzić na swoim pierwszym saksofonie.   Swoje dochody uzupełniała, grając wieczorami w zespołach tanecznych .

Benson dołączyła do sześcioosobowego zespołu Edna Croudson Rhythm Girls z Yorkshire w 1929 roku, koncertując z nimi do 1935 roku, po czym koncertowała z różnymi zespołami, w tym z Teddy Joyce & The Girlfriends, gdzie stała się solistką . Przeprowadziła się do Londynu pod koniec lat 30-tych XX wieku i założyła własny zespół. Ich pierwszym znaczącym zaangażowaniem było występowanie w kobiecej rewii Meet the Girls , w której wystąpiła Hylda Baker . 

Podczas drugiej wojny światowej możliwości dla muzyków-kobiet otworzyły się, ponieważ wielu muzyków-mężczyzn zostało zaciągniętych do sił zbrojnych.   Zespół stał się rezydentem zespołu tanecznego BBC w 1943 r.   przez sześć miesięcy w 1944 r. Był na pierwszym miejscu w londyńskim Palladium. W 1945 r. zespół był pierwszym artystą zaproszonym na występy podczas obchodów Dnia VE w Berlin na prośbę feldmarszałka Montgomery'ego , a w Boże Narodzenie tego roku wystąpili na żywo na żywo w radiu BBC z Hamburga natychmiast po przemówieniu króla . Benson i jej zespół koncertował także w Europie i na Bliskim Wschodzie z Entertainments National Service Association zabawiającym wojska alianckie , występowali na scenach różnych teatrów   i występowali na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1948 roku w Londynie. 

Zespół Benson  miał dużą rotację muzyków, ponieważ często wyjeżdżali, aby poślubić GI, których spotkali podczas trasy koncertowej. Pewnego razu skomentowała: „Straciłam siedem dziewczyn w ciągu jednego roku w Ameryce. Już po drugim tygodniu dziewczyna wymknęła się ze sceny. Myślałem, że idzie do toalety, ale poszła z GI i nikt jej nie widział”.

W latach 50-tych grała w sezonach letnich na obozach wakacyjnych Butlins i Villa Marina na wyspie Man .  Prowadziła zespół do wczesnych lat 80-tych, dostosowując się do zmieniających się gustów, dodając popowe utwory do repertuaru zespołu w latach 60-tych.  Zespół grał dla żołnierzy z zagranicy do 1970 roku.  Pod koniec swojej kariery zespół pełnił głównie funkcje prywatne, ponieważ odpadły sale taneczne i różne teatry. Zespół rozpadł się w 1982 r. 

W 1943 roku Benson wystąpiła w roli głównej w filmie fabularnym The Dummy Talks , w którym wystąpił Jack Warner . 

Benson i zespół pojawili się w telewizyjnym serialu The Music Box w 1957 roku.   Była przedmiotem odcinka brytyjskiego programu hołdu This Is Your Life w 1976 roku. 

Benson poślubiła producenta teatralnego Carylla Stafforda Clarka w 1949 roku;   rozwiedli się w 1951 r.  W 1957 r. poślubiła sierżanta Brantleya Callaway'a z lotnictwa Stanów Zjednoczonych , którego poznała podczas występu w sezonie letnim na wyspie Man . Małżeństwo zakończyło się, gdy odmówiła mu towarzyszenia, gdy wrócił do Stanów Zjednoczonych w 1963 r., A oni rozwiedli się w 1964 r.  Operacja uniemożliwiła jej posiadanie dzieci. 
Benson przeszła na emeryturę do nadmorskiego kurortu Clacton-on-Sea w hrabstwie Essex, od czasu do czasu zabawiając lokalnych wczasowiczów na organach elektrycznych .  Kilka miesięcy przed śmiercią w 1993 roku zaprzyjaźniła się z aktorem Seanem Pertwee .

W domu doznała zawału serca i zmarła 6 maja 1993 r. w wieku 79 lat. 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
The home coming waltz	Ivy Benson & Her Girl's Band	07.1944	4[2m]	-	HMV EA 3133	-

Joe Bennett & the Sparkletones

Joe Bennett and the Sparkletones to zespół rock'n'rollowych nastolatków z Spartanburgu w stanie Płd. Karolina,którego skład stanowili Howard Childress (vocal, guitar), Wayne Arthur (vocal, bass), i Jimmy Denton (drums).
Ich największym sukcesem był singiel "Black slacks",który trafił na 18-tą pozycję listy singli Billboardu w 1957r.Była niepospolitą grupą,gdyż grała repertuar napisany przez członków zespołu,co było czymś wyjątkowym w końcu lat 50-tych.
 
Sparkletones powstał  w 1956 r. w Cowpens High School w Spartanburgu, gdy członkowie grupy mieli od 13 do 16 lat. W styczniu 1957 r. Bob Cox, wyławiacz talentów CBS , przeprowadził przesłuchanie w Spartanburg Memorial Auditorium ; Sparkletones zdobyli pierwszą nagrodę na tym wydarzeniu. Przekonany, że odniosą sukces, Cox rzucił CBS, aby zarządzać grupą, i poleciał do Nowego Jorku, aby podpisać umowę z ABC-Paramount .

Podczas pierwszej sesji nagraniowej zarejestrowali 12- taktowy blues „ Black Slacks ”. Paul Anka , który wcześniej nagrywał w studiu, dodał falsetowe tło do innej piosenki, którą grupa nagrała tego dnia, „Boppin 'Rock Boogie”. Członkowie zespołu Joe Bennett i Jimmy Denton wspólnie napisali „Black Slacks”. Wydany jako singiel „Black Slacks” stał się lokalnym hitem i powoli zyskał sobie uznanie ogólnonarodowe, gdy grupa wyruszyła w trasę koncertową, która kilkakrotnie przemierzyła USA, występując również w The Nat King Cole Show , American Bandstand i Ed Ed Sullivan Show .Singiel pozostał  na amerykańskich listach przebojów przez ponad cztery miesiące, osiągając     17 pozycję miejscu listy 100 najlepszych pod koniec 1957 roku.

Następny singiel Sparkletones, „Penny Loafers and Bobby Socks”, osiągnął 42 pozycję na listach przebojów Billboard na początku 1958 roku, pozostając na listach przebojów przez 8 tygodni, podczas gdy „Cotton Pickin 'Rocker”, „We Have Had It”, Late Again ”,„ Run Rabbit Run ”, nie udało się wejść na listy bestsellerów w ciągu następnych trzech lat. W 1959 roku umowa grupy z ABC-Paramount wygasła i wydali trzy single w Paris Records, a tylko singiel „Boys Do Cry” odniósł sukces, osiągając   105 miejsce w 1959 roku. W tym czasie oryginalny gitarzysta Sparky Childress i perkusista Jimmy Denton odszedł, a ich miejsce zajęli odpowiednio Gene Brown i Donnie Seay. Grupa rozpadła się około 1961 roku.

 Joe Bennett kontynuował działalność muzyczną jako wydawca i nauczyciel i zmarł 27 czerwca 2015 r. w wieku 75 lat.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Black Slacks/Boppin' Rock Boogie	Joe Bennett & the Sparkletones	08.1957	-	17[19]	ABC-Paramount 9837	[written by Joe Bennett, Jimmy Denton][11[2].R&B Chart]
Penny Loafers And Bobby Socks/Rocket	Joe Bennett & the Sparkletones	12.1957	-	42[8]	ABC-Paramount 9867	[written by Joe Bennett]
Boys Do Cry/What The Heck	Joe Bennett & the Sparkletones	09.1959	-	105[2]	Paris 537	[written by J. Bennett, W. Arthur][produced by Jack Gold]

Cliff Bennett

Cliff Bennett-jeden z najbardziej utalentowanych brytyjskich wokalistów rhythm'n' bluesowych swoich czasów (ur. 4.06.1940 r. w Slough, Anglia). Na początku 1961 roku założył świetny zespół Rebel Rousers. W skład grupy, której nazwa pochodziła od aktualnego wówczas przeboju Duana Eddy'ego, wchodzili Mick King (gitara prowadząca), Frank Allen (bas), Sid Phillips (fortepian, saksofon) i Ricky Winters (perkusja).

Grając rock and rolla, "białą" muzykę soul i rhythm'n' bluesa, zespół na krótko znalazł się pod opieką szalonego producenta — Joe Meeka i nagrał z nim kilka singli, które nie przyniosły powodzenia. Sukcesu nie przyniosła też seria własnych wersji standardów rhythm'n' bluesowych. Na początku 1964 r. grupę opuścił basista Frank Allen zastępując Tony'ego Jacksona w The Searchers.

The Rebel Rousers w dalszym ciągu intensywnie koncertowali w Anglii i za granicą, i w końcu w listopadzie zostali wynagrodzeni przebojem w Top 10 — piosenką "One Way Love". Ta głośna i żywiołowa przeróbka oryginału grupy The Drifters dobrze wróżyła grupie na przyszłość, jednak kolejne nagranie "I'll Take You Home" utknęło na miejscu 43. Zaprzestając przeróbek nagrań zespołu The Drifters, zabrali się za nowe wersje utworów innych wykonawców, jednak bez większego powodzenia. Przejście pod zarząd firmy NEMS Briana Epsteina zapewniło im nieoceniony patronat grupy The Beatles, a sam Paul McCartney zaangażował się w produkcję ich błyskotliwej wersji "Got To Get You Into My Life" z wydanego właśnie albumu "Revolver". Dochodząc do miejsca 6. singel ten był ich drugą i ostatnią wizytą w Top 10.

Później Bennett padł ofiarą zmian w modzie muzycznej, gdy zespoły beatowe uznano ogólnie za anachroniczne. The Rebel Rousers zmienili nazwę na bardziej prozaiczną - Cliff Bennett And His Band, szukając na krótko sukcesu we współpracy z takimi autorami jak Mark London i Roy Wood. W połowie 1969 roku Bennett postanowił rozwiązać swój zespół i zwrócić się w kierunku rocka progresywnego. Rezultatem tych poszukiwań była krótko istniejąca formacja Toe Fat (w jej składzie znaleźli się późniejsi muzycy Uriah Heep i Jethro Tull), pamiętana dziś bardziej dzięki swym pozbawionym smaku okładkom albumów niż muzyce.

W 1972 roku Bennett spróbował jeszcze raz - z grupą Rebellion - a trzy lata później z zespołem Shanghai, jednak sukces komercyjny okazał się ułudą. Zmęczony ciągłą włóczęgą po kraju, podjął się intratnej pracy w przemyśle reklamowym, choć ciągle muzykuje półprofesjonalnie.

Single
Data wydania	Tytuł	UK Top 40	Billboard	Wytwórnia [UK]	Komentarz
10.64	One Way Love/Slow Down	9[9]	-	Parlophone R 5173	[written by Bert Berns /Norman Meade][produced by John Burgess]
.65	I'll Take You Home/Do You Love Him?	42[3]	-	Parlophone R 5229	[written by Barry Mann,Cynthia Weil]
08.66	Got To Get You Into My Life/Baby Each Day	6 [11]	-	Parlophone R 5489	[written by John Lennon/Paul McCartney]

Albumy
Data wydania	Tytuł	UK Top 40 [ilość tyg. na liście]	Billboard	Wytwórnia [UK]	Komentarz
10.66	DRIVIN' YOU WILD	25.[3]	-	Music For Pleasure MFP 1121	[produced by John Burgess]

Boyd Bennett

Boyd Bennett (ur. 7.12. 1924r -zm. 2.06. 2002r), amerykański piosenkarz country i autor piosenek.Urodził się w Muscle Shoals/Alabama,ale uczęszczał do collegu w Tennessee ,gdzie sformował swój pierwszy zespół.Jego działalność przypadła na okres pomiędzy erą country a nadchodzącymi dniami rock'n'rolla.Jego muzyka nigdy nie doczekała się dostatecznego uznania w kręgach country,gdyż w jego brzmieniu więcej było rockabilly niż tradycyjnego honky tonk.

Początkowo wystepował jako perkusista i wokalista w bandzie Francisa Craiga.Po służbie wojskowej w czasie II wojny światowej występuje regularnie w lokalnym radio,jednocześnie formując swój zespół Southlanders grający tzw.Western swing i honky tonk.W 1952r podpisuje kontrakt z wytwórnią King Records i nagrywa swoje pierwsze single,z których "Time" staje się niewielkim hitem. Pod koniec następnego roku Bennett reorganizuje zespół przy okazji zmieniając jego nazwę na The Rockets i sięgając po elementy rhythm'n'bluesa i bluesa w swoim repertuarze co było ukłonem w stronę młodych odbiorców.Nie było to przypadkowe,gdyż w tym okresie zaczyna odnosić sukcesy Bill Haley i jego Komety.

 Na początku 1955r Bennett nagrywa swój największy hit ,rock'n'rollowy "Seventeen" ,który stał się jedną z najlepiej sprzedających się płyt wytwórni King.Stał się coverem wykonywanym przez wielu artystów,przynoszącym autorom,Bennettowi i Johnowi Youngowi spore zyski. Następny singiel,"My Boy Flat-Top" ,z udziałem grupy wokalnej Big Moe trafił do Top40 listy pop Billboard.Nagrał też swoją wersję "Blue Suede Shoes" Carla Perkinsa,ale ta nie zrobiła oszałamiającej kariery.Mimo wielokrotnych prób powtórzenia sukcesu "Seventeen" sztuka ta nigdy sie nie udała.W okresie 1957-1958 Rockets próbują wylansować kilka lokalnych hitów ["Hit That Jive", "High School Hop"],ale bez powodzenia na ogólnokrajowym rynku.

W 1959r Bennet przechodzi do Mercury Records,dla której lansuje niewielki hit "Boogie Bear".Po serii mało udanych singli i uznaniu,że nie odpowiada nowej rock'n'rollowej publiczności,Bennett decyduje się na rezygnację z występów.Mając solidną porcję pieniędzy za "Seventeen" ,kupuje trzy kluby i staje się współwłaścicieli jednej ze stacji telewizyjnej.Przenosi się do Dallas i od czasu do czasu występuje w koncertach charytatywnych.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Seventeen /Little Ole You-All	Boyd Bennett & His Rockets	05.1955	-	5[17]]	King 1470	[vocal by Big Moe][written by Boyd Bennett/Gorman, Chuck/Young, John][7[8].R&B Chart]
My Boy Flat-Top/Banjo Rock And Roll	Boyd Bennett & His Rockets	09.1955	-	39[8]]	King 45-1494	[vocal by Big Moe][written by Boyd Bennett/Young, John][13[2].R&B Chart]
Blue Suede Shoes / Mumbles Blues	Boyd Bennett & His Rockets	03.1956	-	63[10]]	King 45-4903	[written by Carl Perkins]
Boogie Bear / A Boy Can Tell	Boyd Bennett	07.1959	-	73[4]]	Mercury 71 479	[written byBoyd Bennett/Gossett, Charles]