Steve Hillage

Steve Hillage, wysoko wykwalifikowany gitarzysta znany z płynnej, bogatej w efekty gry,
współpracował z niezliczoną liczbą muzyków i wpłynął na wiele gatunków w trakcie swojej długiej kariery, szczególnie na space rock, prog, ambient i techno. Początkowo związany ze sceną Canterbury pod koniec lat 60-tych i na początku lat 70-tych, Hillage grał w zespołach takich jak Uriel i Khan, zanim stał się kluczowym członkiem kultowego psychodelicznego zespołu Gong w latach 70-tych. 

 

Rozpoczął karierę solową ambitnym albumem z 1975 roku, „Fish Rising”, utrzymanym w stylistyce rocka progresywnego. Podczas gdy albumy takie jak „Motivation Radio” z 1977 roku zawierały jego najbardziej przystępny materiał, przełomowy album „Rainbow Dome Music” z 1979 roku unikał tekstów i rytmów na rzecz rozbudowanych medytacji opartych na gitarze i syntezatorach, torując drogę ambientowi i new age. Hillage spędził większość lat 80-tych na stanowisku producenta, współpracując z różnorodnymi artystami, od Robyn Hitchcock po Tony'ego Banksa z Genesis.  

 

Na początku lat 90-tych Hillage i jego partnerka Miquette Giraudy współtworzyli zespół techno/trance System 7 i intensywnie współpracowali z pionierami techno, takimi jak Derrick May i The Orb, przy albumach takich jak „777” (1993) i „Power of Seven” (1995); Hillage użyczył również swojej charakterystycznej gry na gitarze do klasycznego singla The Orb z 1992 roku „Blue Room”. Hillage ponownie zagrał z Gongiem kilka koncertów w latach 2006-2010, zanim ponownie się rozstał. Większość jego wydawnictw od tego czasu to albo archiwalne koncerty, albo nowe nagrania System 7. 

 

 Steve Hillage urodził się 2 sierpnia 1951 roku. W 1967 roku wraz z basistą Montem Campbellem, organistą Dave'em Stewartem i perkusistą Clive'em Brooksem założył zespół Uriel; po odejściu Hillage'a na studia w 1968 roku zespół kontynuował działalność jako trio Egg. Do muzyki powrócił dopiero po trzech latach, ponownie spotykając się ze Stewartem w 1971 roku w zespole Khan, który nagrał w 1972 roku album z progresywnym rockiem Space Shanty, zanim wkrótce się rozpadł. Po trasie koncertowej promującej Kevina Ayersa, Hillage dołączył do Gong, zdobywając uznanie za swoją gitarową grę z przewagą echa i delaya w trakcie trylogii „Radio Gnome Invisible” z lat 1972-1975 (składającej się z płyt „Flying Teapot”, „Angel's Egg” i „You”).  

 

W 1975 roku Hillage rozpoczął karierę solową z albumem „Fish Rising”, będącym pierwszym owocem wieloletniej współpracy kompozytorskiej z klawiszowcem Miquette Giraudy. Następnie udał się do Nowego Jorku, aby nagrać album „L” z 1976 roku, wyprodukowany przez Todda Rundgrena, z gościnnym udziałem Utopii oraz jazzowego giganta Dona Cherry'ego.  U szczytu ery punku twórczość Hillage'a nie była bynajmniej modna, ale mimo to kontynuował; W 1977 roku wydał album „Motivation Radio”, nagrany z Malcolmem Cecilem (twórcą wpływowego, wczesnego projektu elektronicznego, syntezatora studyjnego T.O.N.T.O.). Następnie wydał w 1978 roku „Green”, w 1979 „Rainbow Dome Musick” (wczesny album ambient) i „Open” oraz w 1983 roku „For to Next/And Not Or”, ale wraz ze spadkiem zainteresowania jego muzyką, Hillage zajął się produkcją, nagrywając płyty dla takich artystów jak Robyn Hitchcock i Simple Minds. 

 

Pod koniec lat 80-tych Hillage praktycznie zniknął z muzyki; jednak w 1989 roku, gdy odwiedzał ambientową salę lokalnego klubu, ku jego zaskoczeniu, zaczął grać jego własny „Rainbow Dome Musick”. Przedstawił się DJ-owi Alexowi Patersonowi i wkrótce Hillage zaczął współpracować z pionierską grupą Patersona, The Orb. Z ich współpracy narodził się nowy projekt Hillage-Giraudy, System 7, kolektyw taneczny, w którego skład weszli również luminarze klubowi, tacy jak Paterson i DJ Paul Oakenfold. 

 

 Po debiucie albumem o tym samym tytule z 1991 roku, System 7 całkowicie zanurzył się w błogim brzmieniu ambient na albumie „777” z 1993 roku, który dotarł do pierwszej czterdziestki brytyjskich list przebojów. Wydany w 1994 roku album „Point 3” ukazał się w dwóch wersjach: pierwsza, „The Fire Album”, oferowała ciężkie bity i rytmy, a „The Water Album” zawierał bezperkusyjne miksy tej samej muzyki. Wraz z wydaniem „Power of Seven” z 1996 roku, System 7 zwrócił się w stronę techno z Detroit, zatrudniając realizatorów dźwięku Carla Craiga i Derricka Maya. Grupa przez wiele kolejnych lat kontynuowała wydawanie albumów studyjnych, w tym „Golden Section” (1997), „Seventh Wave” (2001), „Encantado” (2004) i „Phoenix” (2008). Hillage ponownie zjednoczył się z Gongiem na albumie „2032”, który ukazał się we wrześniu 2009 roku. W tym samym roku ukazał się również dokument DVD „Live at the Gong Family Unconvention”. 

 

 Hillage spędził lwią część swojego czasu przez następne pół dekady, poświęcając się licznym projektom System 7 i Mirror System (downtempowego alter ego tego zespołu). W 2013 roku ukazał się album „Phoenix Rising”, będący efektem współpracy System 7 i japońskiej, awangardowej formacji Rovo. Zaproponowany przez Rovo System 7, album oferował XXI-wieczną wersję klasycznego brzmienia Hillage’a.  Nadzorował również wydania nagrań, które wcześniej były dostępne tylko jako bootlegi, w tym Rainbow 1977 (2014) i Madison Square Garden 1977 (2015).

Gościnny występ w filmie Nika Turnera „Space Fusion Odyssey” wraz z Robbiem Kriegerem, Billym Cobhamem, Johnem Etheridge’em i Johnem Weinzierlem. „Searching for the Spark” - wyczerpujący, 22-płytowy box z twórczością Hillage’a z kilku dekad, od „Arzachel” Uriela po debiut System 7 - ukazał się w 2016 roku. „Düsseldorf”, oficjalne wydawnictwo koncertu z 1979 roku, ukazało się w 2017 roku. Kolejne archiwalne wydawnictwo, pierwotnie z 1973 roku, „Golden Vibe”, ukazało się w 2019 roku. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
It's All Too Much/Shimmer	Steve Hillage	10.1976	-	-	Virgin VS 161	[written by George Harrison][produced by Todd Rundgren]
Hurdy Gurdy Man/Om Nama Shivaya	Steve Hillage	03.1977	-	-	Virgin VS 171	[written by Donovan P. Leitch][produced by Todd Rundgren]
Not Fade Away (Glid Forever)/Saucer Surfing	Steve Hillage	12.1977	-	-	Virgin VS 197	[written by Hardin, Petty][produced by Malcolm Cecil]
Getting Better/Palm Trees (Love Guitar)	Steve Hillage	05.1978	-	-	Virgin VS 212	[written by Lennon, McCartney][produced by Nick Mason, Steve Hillage]
Don't Dither Do It/Getting In Tune	Steve Hillage	12.1979	-	-	Virgin VS 313	[written by Steve Hillage][produced by Steve Hillage]
Kamikaze Eyes/Before The World Was Made	Steve Hillage	01.1983	-	-	Virgin VS 574	[written by Hillage, Giraudy][produced by Steve Hillage]
Alone/Frame By Frame	Steve Hillage	04.1983	-	-	Virgin VS 551	[written by Steve Hillage, Miquette Giraudy][produced by Steve Hillage]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Fish Rising	Steve Hillage	05.1975	33[3]	-	Virgin V 2031	[produced by Steve Hillage, Simon Heyworth]
L	Steve Hillage	10.1976	10[12]	130[9]	Virgin V 2066	[produced by Todd Rundgren]
Motivation Radio	Steve Hillage	10.1977	28[5]	-	Virgin V 2777	[produced by Malcolm Cecil]
Green	Steve Hillage	04.1978	30[8]	-	Virgin 2098	[produced by Nick Mason, Steve Hillage]
Live Herald	Steve Hillage	02.1979	54[5]	-	Virgin VGD 3502	[produced by Steve Hillage]
Rainbow Dome Musick	Steve Hillage	05.1979	48[4]	-	Virgin VR 1	[produced by Steve Hillage and Miquette Giraudy]
Open	Steve Hillage	10.1979	71[1]	-	Virgin V 2135	[produced by Steve Hillage,Nick Mason]
For To Next	Steve Hillage	03.1983	48[2]	-	Virgin V 2244	[produced by Steve Hillage]