Traffic

Słynna brytyjska grupa rockowa założona w 1967 r. w składzie: Steve Winwood
(ur. 12.05.1948 r. w Birmingham, Anglia; klawisze, gitara, bas, śpiew), Chris Wood (ur. 24.06. 1944 r. w Birmingham, Anglia, zm. 12.07. 1983 r. w Londynie; saksofon, flet), Jim Capaldi (ur. 24. 08. 1944 r. w Evesham w hrabstwie Herefordshire, Anglia; perkusja, śpiew) i Dave Mason (ur. 10.05. 1947 r. w Worcester, Anglia; gitara, śpiew). Początkowo w składzie znajdował się jeszcze jeden muzyk, brat Steve'a - Muff. Winwood wpadł na pomysł założenia zespołu i faktycznie sformował Traffic jeszcze przed swoim odejściem z The Spencer Davis Group.
 

Jako prekursorzy brytyjskiej psychodelii pod względem ubioru, stylu bycia i muzyki Traffic uprawiali różnorodne style muzyczne. Utwory ze społu powstawały w rodzinnej atmosferze komuny hipisowskiej w ich domu w Berkshire. Debiutancki singel Traffic "Paper Sun", ze wstępem granym na sitarze, był dużym przebojem. Podobnie jak opublikowane wkrótce kompozycje:"Hole In My Shoe" (numer 2 brytyjskiej listy bestsellerów, sparodiowany w 1984 r. przez Neila-hipisa w programie telewizji BBC "The Young Ones") i temat filmowy "Here We Go Round The Mulberry Bush". Pod koniec roku, wkrótce po ukazaniu się pierwszego albumu, Mr Fantasy, grupę opuścił Mason.
 

Od tego momentu Traffic zaczął zdobywać coraz większą popularność, szczególnie w USA. Kolejny longplay Traffic był już dziełem bardziej dojrzałym i świadczył o rozwoju grupy. Dave Mason na krótko powrócił do składu, a dwie napisane przez niego piosenki, "You Can All Join In" i "Feelin'Alright" (wykonywana później przez Joe Cockera), stały się klasykami w dyskografii formacji. W "Who Knows What Tomorrow Might Bring?" Winwood śpiewa: "Nie jesteśmy tacy, jak inni, możesz nas spotkać każdego dnia, przyłącz się do nas, usiądź, sztachnij się, zaśnij, nie musisz mieć nic do powiedzenia". Tekst ten znakomicie obrazuje hipisowską filozofię życia. Inna świetna kompozycja, "Forty Thousand Headmen" była połączeniem lirycznej, pełnej fantazji treści z ciekawym aranżem (flet i jazzowy rytm).
 

Podczas realizacji trzeciego albumu Last Exit po raz kolejny odszedł z zespołu Mason. Druga strona płyty zawierała tylko dwa utwory nagrane na żywo przez pozostałe trio. Winwood robił wszystko, by zespół istniał nadal. Sam grał na organach Hammonda, śpiewał i używał pedałów basowych, chcąc zrekompensować brak gitarzysty basowego w składzie. Jednak grupa zawiesiła działalność, a Winwood zasilił szeregi formacji Blind Faith. Jego pozostali koledzy razem z Davem Masonem powołali do życia zespół Wooden Frog (Mason, Capaldi, Wood i Frog; Frog to Wynder K. Frog - właśc. Mick Weaver). Obie formacje istniały jednak krótko.
 

Pierwsza z nich nagrała jeden bestsellerowy album, druga nie opublikowała żadnych nagrań. Po krótkim epizodzie w zespole Gingera Bakera, Airforce, Winwood postanowił poświęcić się karierze solowej, pod pseudonimem Mad Shadows. Poprosił o pomoc w realizacji swoich planów Wooda i Capaldiego, reaktywując w ten sposób grupę Traffic. Spotkało się to z entuzjastyczną reakcją prasy muzycznej. Efektem współpracy muzyków był dobrze przyjęty longplay John Barleycorn Must Die. Do składu dołączył również Rick Grech (poprzednio członek Family, Blind Faith i Airforce). W 1971 r. ukazała się chłodno przyjęta koncertowa płyta Welcome To The Canteen, w której nagraniu wziął udział, dołączywszy do Traffic po raz trzeci, Dave Mason. Znalazła się na niej m. in. przesadnie wydłużona wersja utworu "Gimme Some Lovin'", wywodząca się z okresu współpracy Winwooda z The Spencer Davis Group. Na ironię, dwa najlepsze nagrania pochodziły ze znakomitego solowego albumu Masona, Alone Together.
 

W 1971 r. nowymi członkami Traffic zostali: perkusista Jim Gordon (z Derek And The Dominos) i Reebop Kwaku Baah, a rolę frontmana przejął Capaldi. W tym składzie grupa opublikowała dwa świetne wydawnictwa: Low Spark Of The High Heeled Boys (w 1971 r.) i Shoot Out At The Fantasy Factory (w 1973 r.). Podczas nagrywania drugiego z nich miejsca Grecha i Gordona zajęli David Hood i Roger Hawkins. Oba longplaye zdobyły tytuł "złotych płyt" w USA. W czasie całej swojej burzliwej kariery formacja Traffic nie była zdolna odtworzyć na koncertach oryginalnych aranżów nagrywanych w studiu. Naoczni świadkowie zgodnie potwierdzają, że zespołowi zdarzały się podczas koncertów wpadki, co zostało uwiecznione na albumie On The Road (z 1973 r.).
 

Kolejna pozycja w dyskografii Traffic, płyta When The Eagle Flies z 1974 r., została przychylnie przyjęta przez krytykę i publiczność. W jej nagraniu wzięli udział basista Rosko Gee i "Gentleman" Jim Capaldi znów na perkusji. 12 lipca 1983 r. Chris Wood zmarł w Londynie, po długiej chorobie związanej z niewydolnością wątroby. Kiedy wydawało się, że zespół Traffic przeszedł do historii rocka jako prekursor nowatorskiego stylu i brzmienia, którego śladem podążyły następne pokolenia rockowych gigantów, powstał jak feniks z popiołów za sprawą Steve'a Winwooda i Jima Capaldiego. Nagrana przez nich płyta Far From Home okazała się jednym z najciekawszych wydawnictw 1994 r.  

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Paper sun/Giving to you	Traffic	05.1967	5[10]	94[1]	Island WIP 6002	[written by Jim Capaldi, Steve Winwood][produced by Jimmy Miller]
Hole in my shoe/Smiling phases	Traffic	08.1967	2[14]	-	Island WIP 6017	[written by Dave Mason][produced by Jimmy Miller]
Here we go round the Mulberry Bush/Coloured rain	Traffic	11.1967	8[12]	-	Island WIP 6025	[written by Jim Capaldi, Dave Mason, Steve Winwood, Chris Wood][produced by Jimmy Miller]
No name,no face,no number/Roamin' in the gloamin' with 40.000 headmen US Side B:Heaven is in your mind	Traffic	02.1968	40[4]	-	Island WIP 6030	[written by Jim Capaldi, Steve Winwood][produced by Jimmy Miller]
Feelin' alright/Withering tree	Traffic	09.1968	-	123[3]	Island WIP 6041	[written by Dave Mason][produced by Jimmy Miller][#33 hit for Joe Cocker in 1972]
Empty pages/Stranger to himself	Traffic	08.1970	-	74[8]	UA 50 692 [US]	[written by Jim Capaldi, Steve Winwood][produced by Jimmy Miller]
Gimme some lovin' /Part.2	Traffic	10.1971	-	68[7]	UA 50 841 [US]	[written by Steve Winwood, Spencer Davis ,Muff Winwood]
Rock & roll stew/Part.2	Traffic	01.1972	-	93[2]	Island 1201 [US]	[written by R. Grech, J. Gordon][produced by Steve Winwood]
Here comes a man/Glad [live]	Traffic	06.1994	87[1]	-	Virgin VS 1494	[written by Jim Capaldi, Steve Winwood][produced by Steve Winwood, Jim Capaldi]
Some kinda woman/Forty thousand headmen [live]	Traffic	09.1994	81[2]	-	Virgin VS 1506	[written by Jim Capaldi, Steve Winwood][produced by Steve Winwood]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK/US]	Komentarz
Mr. Fantasy	Traffic	12.1967	8[16]	88[22]	Island ILP 9061/UA 6651	[produced by Jimmy Miller]
Traffic	Traffic	10.1968	9[8]	17[26]	Island ILPS 9081 T/UA 6676	[produced by Jimmy Miller]
Last exit	Traffic	05.1969	-	19[22]	Island ILP 9097/UA 6702	[produced by Jimmy Miller]
Best of Traffic	Traffic	01.1970	-	48[14]	Island ILPS 9112 /UA 5500	[produced by Jimmy Miller]
John Barleycorn must die	Traffic	08.1970	11[9]	5[38]	Island ILPS 9116/UA 5504	[gold-US][produced by Chris Blackwell, Steve Winwood, Guy Stevens]
Welcome to the canteen	Traffic	10.1971	-	26[19]	Island ILPS 9166/UA 5550	[produced by Chris Blackwell, Steve Winwood]
The low spark of high heeled boys	Traffic	12.1971	-	7[30]	Island ILPS 9180/Island 9306	[platinum-US][produced by Steve Winwood]
Shoot out at The Fantasy Factory	Traffic	02.1973	-	6[29]	Island ILPS 9224/Island 9323	[gold-US][produced by Steve Winwood]
On the road	Traffic	11.1973	40[3]	29[24]	Island ISLD 1/Island ZCID 102	[produced by Chris Blackwell]
When the eagle flies	Traffic	09.1974	31[1]	9[27]	Island ILPS 9273/Asylum 7E 1020	[gold-US][produced by Chris Blackwell]
Heavy Traffic	Traffic	05.1975	-	155[3]	-/UA 421
More heavy Traffic	Traffic	09.1975	-	193[4]	-/UA 526	[produced by Chris Blackwell, Jimmy Miller, Steve Winwood]
Far from home	Traffic	05.1994	29[4]	33[9]	Virgin V 2727/Virgin 39490	[produced by Steve Winwood, Jim Capaldi]