Polly Jean Harvey wychowała się na owczej farmie w Yeovil w hrabstwie Somerset, lub w Corscombe - małej wiosce w południowo-zachodniej Anglii. Ojciec oprócz prowadzenia farmy pracował jako kamieniarz, matka była artystką (rzeźbiarką).
Polly dzięki rodzicom od dziecka miała kontakt z muzyką bluesową, art-rockiem, jazzem. Artyści, których muzyka wywarła na nią największy wpływ w młodości, to m.in. John Lee Hooker, Howlin’ Wolf, Robert Johnson, Jimi Hendrix, Captain Beefheart and His Magic Band.
W wieku kilkunastu lat zaczęła się uczyć gry na saksofonie, skrzypcach, gitarze, perkusji, interesowała się także rzeźbiarstwem, studiując w Yeovil College. Wtedy też zaczęła pierwsze występy z lokalnymi zespołami: Bologna, The Polekats, The Stoned Weaklings. W wieku 17 lat poznała muzyka, który w znacznej mierze wyznaczył drogę jej muzycznego rozwoju - Johna Parisha. Parish zaangażował ją do swojego zespołu Automatic Dlamini, z którym nagrali dwie płyty: From a Diva to a Diver i Here Catch Shouted His Father. Po rozpadzie zespołu w 1990 roku, Polly wyjechała do Londynu, aby kontynuować studia rzeźbiarskie w Central Saint Martins College of Art & Design w Londynie. Wkrótce potem z byłymi muzykami Automatic Dlamini, Ianem Olliverem i Robertem Ellisem, założyła swój pierwszy zespół PJ Harvey.
W lipcu 1988 Harvey dołączyła do bristolskiego zespołu Automatic Dlamini. Grupa powstała w 1983 z inicjatywy Johna Parisha, którego Harvey poznała cztery lata wcześniej poprzez ich wspólnego znajomego Jeremiego Hogga. Skład zespołu często się zmieniał. Kilkukrotnie grali tam Rob Ellis i Ian Olliver - późniejsi członkowie PJ Harvey Trio. W początkach istnienia zespołu PJ Harvey dużo podróżowała grając na saksofonie, gitarze i śpiewając chórki, włączając w to koncerty w Zachodnich Niemczech, Hiszpanii i Polsce promujące debiutancki album studyjny „The D is for Drum”. Druga europejska trasa koncertowa miała miejsce w 1989 w czerwcu i lipcu. Po trasie zespół nagrał drugi album studyjny „Here Catch, Shouted His Father”. To jedyny materiał Automatic Dlamini współtworzony przez PJ Harvey, który pozostał nieopublikowany.
W styczniu 1991 roku PJ opuściła zespół, by wraz z kolegami z Automatic Dlamini -Olliverem i Ellisem - utworzyć jej własny zespół. John Parish wielokrotnie pomagał PJ Harvey, również finansowo, podczas nagrywania jej albumów solowych oraz realizacji tras koncertowych. Jako duet Parish i Harvey nagrali wspólnie dwa albumy, gdzie Parish komponował muzykę, a Harvey pisała teksty. Dodatkowo, dziewczyną Parisha w późnych latach 80-tych była fotograf Maria Mochnacz, która została bliską przyjaciółką PJ. Mochnacz znacznie przyczyniła się do publicznego wizerunku PJ Harvey. Większość opracowań graficznych albumów i teledysków Harvey są jej dziełem.
W styczniu 1991 po odejściu z Automatic Dlamini Harvey utworzyła nowy, własny zespół: PJ Harvey Trio. W jego skład wchodziła ona sama (wokal i gitara), Ellis (perkusja i chórki) i Olliver (gitara basowa), który później jednak odszedł, by ponownie grać z Automatic Dlamini, a później utworzyć „Dub Liberators”. Został zastąpiony przez Stephena Vaughana.
Debiut PJ Harvey Trio miał miejsce w Sherborne's Antelope Hotel w kręgielni w kwietniu 1991. Harvey opisała to wydarzenie mówiąc: „Zaczęliśmy grać i przypuszczalnie było tam około 50 osób, a w trakcie pierwszej piosenki sala opustoszała. Zostało jakoś ze dwie osoby. Wtedy przyszła do nas kobieta, podeszła do perkusisty. Był to trzeci kawałek jaki graliśmy, i powiedziała „Czy nie widzicie, że nikomu się nie podobacie? Zapłacimy wam, możecie przestać grać, my i tak wam zapłacimy"”.
Zespół przeniósł się do Londynu w czerwcu 1991 kiedy Harvey złożyła podanie, by studiować rzeźbę w Central Saint Martins College of Art & Design. Była ciągle niezdecydowana jeśli chodzi o jej przyszłą karierę. W tym czasie, zespół nagrał zestaw demo, który został rozesłany do wytwórni płytowych. Niezależna wytwórnia Too Pure zgodziła się do wydania debiutanckiego singla „Dress” w październiku 1991 roku. „Dress” zdobył uznanie krytyki oraz został wybrany Singlem miesiąca w Melody Maker przez recenzenta Johna Peela. Tydzień po jego wydaniu, zespół nagrał sesję w radiu na żywo dla Peel na BBC Radio 1 grając „Oh,My Lover”, „Victory” i „Sheela-Na-Gig” oraz „Water”.
W lutym trio wypuściło drugi singiel „Sheela-Na-Gig”, który zdobył podobne uznanie, a w marcu 1992 Polly Harvey zadebiutowała z własnym zespołem, wydając longplay Dry w małej niezależnej wytwórni Too Pure. Dominowało na niej mocne, surowe granie - sama Harvey zagrała na gitarze i skrzypcach, na gitarze basowej zagrał Stephen Vaughan, który zastąpił w zespole Iana Ollivera, a na perkusji, bębnach i harmonii - Rob Ellis. Płyta ta pozwoliła zdobyć Harvey popularność w wielu kręgach. Album został wymieniony przez Kurta Cobaina z Nirvany jako jego szesnasty z kolei ulubiony album w wydanych po jego śmierci „Journals”. The Rolling Stones nazwał Harvey autorką tekstów roku i najlepszą nową wokalistką.
Następną płytą, utrzymaną w podobnym klimacie, była Rid of Me, nagrana dla większej wytwórni Island Records. Producentem tego albumu był sam Steve Albini. Za Rid of Me PJ Harvey zdobyła swoją pierwszą nominację do prestiżowej nagrody Mercury Prize (1993).
Jej późniejsza płyta studyjna To Bring You My Love odniosła już międzynarodowy sukces - została obsypana wieloma prestiżowymi nagrodami, była też ponownie nominowana do Mercury Prize (1995), a teledysk do singla "Down by the Water" został nominowany do MTV Video Music Award for Best Female Video (1995).
Na wydanej w 1998 roku płycie Is This Desire? przeważała muzyka elektroniczna. Harvey pytana często w wywiadach o album, z którego jest najbardziej dumna, wskazuje właśnie na Is This Desire?.
Największy sukces komercyjny odniosła wydana w 2000 roku płyta Stories from the City, Stories from the Sea, na której umieszczono utwór wykonany z wokalistą grupy Radiohead Thomem Yorke’em. 11 września 2001 PJ Harvey za ten album otrzymała po raz pierwszy Mercury Prize. W 2004 roku światło dzienne ujrzał następny album brytyjskiej artystki, zatytułowany Uh Huh, Her. Album został wyprodukowany w całości przez samą PJ Harvey i przyniósł powrót do surowszej estetyki grania, znanej fanom z pierwszych płyt.
Kolejny album, wydany we wrześniu 2007 roku White Chalk, przyniósł radykalną zmianę stylistyki. Wszystkie utwory na płycie zostały skomponowane na pianinie. Płytę promuje singel "When Under Ether".
6 września 2011 po raz drugi zdobyła Mercury Prize - tym razem za album Let England Shake.
Współpracowała m.in. z Johnem Parishem, z którym nagrała płyty Dance Hall at Louse Point i A Woman a Man Walked By, z Trickym na jego solowej płycie Angels with Dirty Faces, Nickiem Cave’em i członkami zespołu The Violent Femmes oraz Joshem Homme’em z zespołu Queens of the Stone Age przy jego autorskim projekcie Desert Sessions. Współpracowała także z Marianne Faithfull na Before the Poison oraz na płycie Marka Lanegana Bubblegum (2004).
Tematem większości jej piosenek są relacje pomiędzy kochankami. Płyta "Let England Shake" dotyka tematów związanych z wojną.
Piosenkarka znana jest z licznych eksperymentów muzycznych oraz manipulowania własnym wizerunkiem artystycznym.
21 maja 2008 roku w warszawskiej Sali Kongresowej zagrała koncert w ramach tournée promującego album White Chalk.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Sheela-na-gig/Joe | PJ Harvey | 02.1992 | 69[1] | 9.Modern Rock Tracks | Too Pure PURE 008 | [written by PJ Harvey][produced by Rob Ellis, PJ Harvey, Head] |
50ft Quennie/Reeling/Man-size | PJ Harvey | 04.1993 | 27[2] | - | Island IS 538 | [written by PJ Harvey][produced by Steve Albini] |
Man-size/Wang dang doodle/Daddy | PJ Harvey | 07.1993 | 42[2] | - | Island IS 569 | [written by PJ Harvey][produced by Steve Albini] |
Down by the water/Lying in the sun/Somebody' s down,somebody' s name | PJ Harvey | 02.1995 | 38[6] | - | Island IS 607 | [written by PJ Harvey][produced by Flood, John Parish, PJ Harvey] |
C' mon Billy/Darling be there/Maniac | PJ Harvey | 07.1995 | 29[6] | - | Island IS 614 | [written by PJ Harvey][produced by Flood, John Parish, PJ Harvey] |
Send his love to me/Long time coming | PJ Harvey | 10.1995 | 34[5] | - | Island IS 610 | [written by PJ Harvey][produced by Flood, John Parish, PJ Harvey] |
Henry Lee | Nick Cave & PJ Harvey | 03.1996 | 36[2] | - | Mute CDMUTE 189 | [written by Traditional][produced by Tony Cohen, Victor Van Vugt] |
That was my veil/Losing ground | John Parish & PJ Harvey | 11.1996 | 75[1] | - | Island IS 648 | [written by Polly Jean Harvey][produced by John Parish, Polly Jean Harvey] |
A perfect day Elise/Sweeter than anything/Instrumental #3 | PJ Harvey | 09.1998 | 25[6] | - | Island IS 718 | [written by PJ Harvey][produced by Flood, Steve Osborne, PJ Harvey] |
The wind/Nina in ecstasy 2 | PJ Harvey | 01.1999 | 29[5] | - | Island IS 730 | [written by PJ Harvey][produced by Flood, Head, Polly Jean Harvey] |
Good fortune/66 promises | PJ Harvey | 11.2000 | 41[4] | - | Island IS 769 | [written by PJ Harvey][produced by Rob Ellis, Mick Harvey, PJ Harvey] |
A place called home/Kick to the ground | PJ Harvey | 02.2001 | 43[3] | - | Island IS 771 | [written by PJ Harvey][produced by Rob Ellis, Mick Harvey, PJ Harvey] |
This is love/Angeline | PJ Harvey | 10.2001 | 41[2] | - | Island IS 785 | [written by PJ Harvey][produced by Rob Ellis, Mick Harvey, Sam Cunningham] |
The letter/The Falling | PJ Harvey | 05.2004 | 28[2] | - | Island CID 861 | [written by PJ Harvey][produced by PJ Harvey] |
You come through/Stone | PJ Harvey | 07.2004 | 41[2] | - | Island IS 869 | [written by PJ Harvey][produced by PJ Harvey] |
Shame/Dance | PJ Harvey | 10.2004 | 45[2] | - | Island IS 873 | [written by PJ Harvey][produced by PJ Harvey] |
When Under Ether | PJ Harvey | 09.2007 | 101[1] | - | Island 1747513 | [written by PJ Harvey][produced by Flood, John Parish, PJ Harvey] |
Albumy | ||||||
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Dry | PJ Harvey | 03.1992 | 11[6] | - | Too Pure PURE 10 | [silver-UK][produced by Head, Rob Ellis, PJ Harvey] |
Rid of me | PJ Harvey | 04.1993 | 3[4] | 158[1] | Island ILPS 8002 | [silver-UK][produced by Steve Albini] |
4-Track demos | PJ Harvey | 10.1993 | 19[2] | - | Island ILPM 2079 | [produced by PJ Harvey] |
To bring you my love | PJ Harvey | 02.1995 | 12[36] | 40[15] | Island ILPS 8035 | [gold-UK][produced by Flood ,John Parish, PJ Harvey] |
Dance hall at Louse Point | John Parish & PJ Harvey | 09.1996 | 46[1] | 178[1] | Island ILPS 8051 | [produced by John Parish, PJ Harvey, Mick Harvey] |
Is this desire? | PJ Harvey | 09.1998 | 17[5] | 54[4] | Island ILPS 8076 | [silver-UK][produced by Flood, Marius de Vries, Head, PJ Harvey ] |
Stories from the city,stories from the sea | PJ Harvey | 10.2000 | 23[57] | 42[9] | Island ILPS 8099 | [platinum-UK][produced by Rob Ellis ,Mick Harvey, PJ Harvey] |
Uh huh her | PJ Harvey | 06.2004 | 12[9] | 29[5] | Island 002751 [US] | [silver-UK][produced by PJ Harvey ] |
The Peel Sessions 1991-2004 | PJ Harvey | 11.2006 | 121[1] | - | Island 1709884 | [produced by Mike Robinson, Alison Howe, Simon Askew ,Andy Rogers] |
White Chalk | PJ Harvey | 10.2007 | 11[4] | - | Island 1747946 | [silver-UK][produced by Flood ,John Parish, PJ Harvey] |
A Woman a Man Walked By | PJ Harvey | 04.2009 | 25[3] | 80 | Island 2703058 | [produced by Flood ,John Parish, PJ Harvey] |
Let England Shake | PJ Harvey | 02.2011 | 8[25] | 32 | Island 2763025 | [gold-UK][produced by Flood, Mick Harvey, John Parish, PJ Harvey] |
The Hope Six Demolition Project | PJ Harvey | 04.2016 | 1[1][4] | 63 | Island 4773758 | [produced by Flood ,John Parish, PJ Harvey] |
Dry – Demos | PJ Harvey | 08.2020 | 59[1] | - | Island/UMC 890198 | - |
To Bring You My Love – Demos | PJ Harvey | 09.2020 | 71[1] | - | Island/UMC 896481 | - |
Stories from the City Stories from the Sea – Demos | PJ Harvey | 03.2021 | 71[1] | - | Island/UMC 898544 | - |
B-Sides, Demos & Rarities | PJ Harvey | 11.2022 | 96[1] | - | Island/UMR 3576830 | - |
I Inside the Old Year Dying | PJ Harvey | 07.2023 | 5[1] | 63 | Partisan PTKF 30322 | [produced by Flood ,John Parish, Rob Kirwan] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz