Jej nazwa w języku japońskim znaczy dosłownie "numer jeden".Spędzone
kilkadziesiąt lat w muzycznym biznesie przez założycieli wytwórni
pozwoliło umocnić pozycję firmy a ich profesjonalizm był podstawą świetnej atmosfery w firmie.Abbey ,będący Anglikiem,swoją wczesną pasję w
postaci "czarnej amerykańskiej muzyki" zamienił w zawód.W 1966r w
Londynie założył magazyn "Blues & Soul",wydając go przez następne 25
lat,stając się autorytetem w tej dziedzinie na Wyspach
Brytyjskich.Rozszerza swoją działalność organizując koncerty w Azji i
Europie.
Właśnie podczas takiego jednego tour po Skandynawii poznał swoją partnerkę Ninę Easton [Finkę],która pracowała dla CBS,promując koncerty Reddings.Oboje
osiedli w Atlancie w połowie lat 80-tych,John kontynuował swoją pracę
jako organizator koncertów a Nina jako dziennikarka dla europejskich
muzycznych magazynów.Mysleli też o otworzeniu własnej firmy w której
mogliby pracować razem.Utwierdzili ich w tym przekonaniu wybitni artyści
rhythm and bluesowi z którymi pracował Abbey tacy jak-William Bell,Clarence Carter czy Curtis Mayfield sugerując im chęć nagrywania dla ich przyszłej wytwórni.
W pierwszym roku działalności każdy z tych artystów wydał jeden album dla Ichiban i tak,Curtis Mayfield’s- We Come In Peace, Clarence Carter- Messin’ With My Mind i William Bell- Passion.Wszyscy
trzej artyści do dzisiaj współpracują z wytwórnią.Nazwę wytwórni
wymyślono podczas turnee Jamesa Browna,a jej twórcą był przyjaciel
Abbey'a, Pete Barakan-osobistość telewizyjna w Japonii, st±ąd japoński
rys w logo wytwórni
Zalążek Ichiban miał miejsce w garażu Johna i Niny.Ten skromny początek charakteryzował fakt zatrudnienia tylko jednego pracownika,który miał zajmować się promocją w radio.Katastrofalne warunki lokalowe [zniszczenie domu po burzy] wymusiły na nich otworzenie biura wytwórni w Marietta na przedmiesciach Atlanty.Wytwórnia stopniowo rozrastała się i zyskiwała znaczenie ,czego dowodem jest jej nominacja do tytułu "Wytwórni Roku 1994" nadane przez Organizację Sprzedawców Płyt [NARM].Zrzesza około 40 wykonawców nagrywających dla niej,a płyty swoje sygnują takie oddziały jak:Ichiban Records, Ichiban Blues, WRAP records, Soul Classics, Wild Dog Blues, Naked Language Records, Sky Records, Techno 404 and Ichiban International.Dystrybuuje płyty 25 niezależnych wytwórni.W 2001 roku przystępuje do grupy DM Records.
1993 Gotta Get Mine MC Breed No. 96
1995 New Age Girl Deadeye Dick No. 27
1993 Whoot, There It Is 95 South No. 11
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz