Wokalista James Graham i gitarzysta Andy MacFarlane znali się ze szkoły i tam razem grali. Po ukończeniu szkoły średniej postanowili poważnie zająć się muzyką i wraz z perkusistą Markiem Devine, z którym grali wcześniej, i basistą Craigiem Orzelem założyli pod koniec 2003 roku zespół The Twilight Sad. Po raz pierwszy wystąpili jako zespół na żywo w Glasgow. Wypracowali własny styl, tworząc długie, bogato zaaranżowane utwory muzyczne. Nagrali cztery z nich na demo EP i zostali zaprezentowani wytwórni FatCat Records we wrześniu 2005 roku. Podpisali kontrakt płytowy, a rok później wydali swoją debiutancką EPkę wyłącznie w USA, gdzie także koncertowali.
Ich debiutancki album Fourteen Autumns & Fifteen Winters ukazał się w kwietniu 2007 roku i zebrał bardzo dobre recenzje. W następnym roku ukazała się EP-ka Here, It Never Snowed. Następnie „It Did” z akustycznymi wersjami piosenek z albumu oraz album „Killed My Parents” i „Hit the Road” z niepublikowanymi wcześniej nagraniami i coverami zespołów Smiths i Joy Division. Kontynuowali także trasę koncertową. Na żywo zespół powiększył się o klawiszowca Martina Doherty'ego. Występowali między innymi w USA z zespołem Mogwai, także z Glasgow.
Następnie poświęcili się swojemu drugiemu studyjnemu albumowi Forget the Night Ahead, który ukazał się 22 września 2009 roku. Był to dalszy rozwój ich stylu post-rockowego i szkockiego folku, który stał się jeszcze wyraźniejszy w twórczości. Od 2010 roku nastąpiły zmiany personalne: Orzeł opuścił zespół i kontynuował działalność solową. Johnny Docherty wszedł jako basista zastępczy. Klawisze Doherty'ego i zaangażowanie Andrew Weatheralla jako producenta również wpłynęły na brzmienie kolejnego albumu, który był bardziej elektroniczny, ale także bardziej rockowy i ostrzejszy. Oprócz MacFarlane'a, tym razem Graham również wziął udział w pisaniu piosenek. Album „No One Can Ever Know” ukazał się w 2012 roku i po raz pierwszy zapewnił zespołowi miejsce na amerykańskich listach przebojów Heatseekers.
Jednak Martin Doherty założył drugi zespół z Chvrches i kiedy sukces stał się oczywisty, ponownie opuścił The Twilight Sad. Z Brandonem Smithem na jego miejscu powstał czwarty album Nobody Wants to Be Here and Nobody Wants to Leave. Wcześniej w latach 2013 i 2014 kilkakrotnie wykonywali na żywo utwory ze swojego pierwszego albumu Fourteen Autumns & Fifteen Winters. Wydany w październiku album był powrotem do poprzedniej kariery i łączył elementy od początku z elektronicznym stylem poprzedniego albumu. Tym wydawnictwem po raz pierwszy udało im się wejść na brytyjskie listy przebojów. EP-ka Òran Mór Session z ośmioma utworami z albumu nowo nagranymi w dawnym budynku kościoła i jednym coverem została ukończona w tym samym roku. Potem wokół zespołu zrobiło się nieco spokojniej.
W 2016 roku zespół wystąpił w ramach wsparcia światowej trasy koncertowej The Cure w takich miejscach, jak Madison Square Garden w Nowym Jorku, Hollywood Bowl w Los Angeles i na stadionie Wembley w Londynie. W tym samym czasie James Graham rozpoczął drugi projekt zespołu o nazwie Out Lines, który wydał album w 2017 roku. Wreszcie rok później Mark Devine, drugi członek założyciel, opuścił The Twilight Sad.
Z Grahamem, MacFarlane'em, basistą Docherty, perkusistą Johnnym Scottem i klawiszowcem Brendanem Smithem powstał nowy stały skład, z którym przeprowadzono zmianę wytwórni na Mogwais Rock Action i cztery lata po wydaniu ostatniego studyjnego albumu piąty nagrano album „It Will’t Be Like This All the Time”. Mieli także wsparcie Roberta Smitha z The Cure, który był fanem zespołu od kilku lat. Stał się jej najbardziej udanym albumem w dotychczasowej historii; nie tylko dotarł do pierwszej dwudziestki w Wielkiej Brytanii, ale także trafił na niemieckie listy przebojów. W USA przynajmniej zapewniło im to miejsce na niezależnych listach przebojów. Po nagraniach zamiast Scotta stałym perkusistą zespołu został Sebastian Schultz.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
I Became a Prostitute/In the Blackout | Twilight Sad | 08.2009 | 71[2].Physical Singles Chart | - | Fat Cat 7FAT67 | [written by James Graham, Andy MacFarlane][produced by Andy MacFarlane] |
Seven Years of Letters/Suck | Twilight Sad | 10.2009 | 51[3].Physical Singles Chart | - | Fat Cat 7FAT49 | [written by James Graham, Andy MacFarlane][produced by Andy MacFarlane] |
The Room/The Neighbours Can't Breathe | Twilight Sad | 04.2010 | 41[1].Physical Singles Chart | - | Fat Cat 7FAT74 | [written by James Graham, Andy MacFarlane][produced by Andy MacFarlane] |
The Wrong Car EP. | Twilight Sad | 10.2010 | 12[7].Physical Singles Chart | - | Fat Cat 12FAT079 | [produced by Andy MacFarlane] |
Sick/Untitled No. 67 | Twilight Sad | 11.2011 | 56[3].Physical Singles Chart | - | Fat Cat GBDCA 1101953 | - |
I Could Give You All That You Don't Want/The Airport | Twilight Sad | 02.2015 | 2[4].Physical Singles Chart | - | Fat Cat GBDCA 1402817 | - |
It Never Was the Same/There's a Girl in the Corner | Twilight Sad | 07.2015 | 2[17].Physical Singles Chart | - | Fat Cat GBDCA 1402818 | - |
Videograms/There's a Girl in the Corner | Twilight Sad | 11.2018 | 4[11].Physical Singles Chart | - | Rock Action GBGDZ 1800034 | - |
Rats/Public Housing | Twilight Sad | 12.2019 | 7[6].Physical Singles Chart | - | Rock Action GBGDZ 1900042 | - |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Forget the Night Ahead | Twilight Sad | 10.2009 | 186[1] | - | Fat Cat FATCD 77 | [produced by Andy MacFarlane, Paul Savage] |
No One Can Ever Know | Twilight Sad | 02.2012 | 121[1] | - | Fat Cat FATCD 98 | [produced by The Twilight Sad, Andrew Weatherall] |
Nobody Wants to Be Here and Nobody Wants to Leave | Twilight Sad | 11.2014 | 51[1] | - | Fat Cat FATCD 132 | [produced by Andy MacFarlane] |
It Won/t Be Like This All the Time | Twilight Sad | 01.2019 | 17[1] | - | Rock Action ROCKACT 116 | [produced by Andy MacFarlane] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz