Sammy Hagar

 Wokalista, gitarzysta i autor tekstów, ur. 13.10.1947 r. w Monterey w stanie Kalifornia, USA. Syn zawodowego boksera. Legenda mówi, że to Elvis Presley przekonał go. by nie podążał w ślady ojca.
Muzyczne ostrogi zdobywał w latach 60-tych w kilku zespołach działających w okolicach San Bernardino: The Fabulous Castillas, Skinny, Justice Brothers i Dust Cloud. W 1973 r. dołączył do grupy Montrose, utworzonej przez Ronniego Montrose'a, byłego gitarzystę zespołu Edgara Wintera i stał się lokalnym rockowym idolem w rejonie Bay Area koło San Francisco. Szczególną reputację zdobył dzięki pełnemu wigoru zachowaniu na koncertach. Po nagraniu dwóch albumów opuścił Montrose, by rozpocząć karierę solową, która przyniosła mu serię przeciętnie udanych albumów i singli.

 

Początkowo w grupie Hagara znaleźli się: Bill Church (gitara basowa, eks-Montrose), Alan Fitzgerald (syntezatory) i Denny Carmassi (perkusja, ek s-Montrose). Formacja uzyskała dobre recenzje prasowe z tras koncertowych, na których towarzyszyła takim wykonawcom, jak Kiss, Boston czy Kansas.
 

W 1979 r. zespół radykalnie przeobraził się pod wpływem nowych członków, Gary'ego Pihla (gitara), Chucka Ruffa (perkusja) i Geoffa Workmana (klawisze). W swym nowym wcieleniu w 1983 r. wszedł po raz pierwszy na listę albumów Top 20 z płytą Three Lock Box, zawierającą przebój "Your Love Is Driving Me Crazy", który osiągnął 13. pozycję w notowaniu singli. Później Hagar na krótko opuścił grupę, by wziąć udział w trasie koncertowej z Nealem Schonem (gitarzystą Journey), Kennym Aaronsonem (gitara basowa) i Mike'em Shrievem (byłym perkusistą Santany). Wspólnie nagrali album koncertowy opatrzony inicjałami muzyków, czyli HSAS. Pod tą samą nazwą zarejestrowali własną wersję "A Whiter Shade Of Pale" Procol Harum.
 

Powrót do kariery solowej Hagar uwieńczył swoim największym przebojem "I Can't Drive 55" z płyty Voice Of America. W 1985 r. zadziwił wielu swoich wielbicieli, dołączając do Van Halen, gdzie zastąpił Dave'a Lee Rotha. Równolegle kontynuował jednak działalność solową. W 1987 r., po konkursie MTV, zmienił tytuł kolejnego solowego albumu Sammy Hagar na Never Said Goodbye, ale żaden egzemplarz tego longplaya nie pojawił się w sprzedaży. 

 Po początkowym sukcesie jakim był debiut jako wokalista w Van Halen, 5150 i singiel Why Can't This Be Love, Hagar wydał solowy album I Never Said Goodbye, którego producentem był Eddie van Halen, a gościnnie wystąpił także Michael Anthony. Z Hagarem przy mikrofonie Van Halen odniósł kolejny wielki sukces dzięki swoim albumom OU812 (1988), For Unlawful Carnal Knowledge (1991) i Balance (1995), z których wszystkie osiągnęły pierwsze miejsca na amerykańskich listach przebojów. Po Balance Van Halen i Hagar rozstali się; wydany w 1996 roku album Best Of - Volume I zawierał dwa nowe utwory, które David Lee Roth ponownie zaśpiewał - ale nie doszło do ponownego połączenia pierwotnego składu. 

Dopiero osiem lat później Hagar ponownie nawiązał  współpracę z Van Halenem, tym razem przy albumie The Best of Both Worlds, kompilacji zawierającej trzy nowe utwory zaśpiewane przez Hagara. Kolejna trasa koncertowa zakończyła się 19 listopada 2004 roku, po czym Hagar i basista Michael Anthony nie byli już częścią grupy, ale wielokrotnie występowali razem na koncertach Hagar pod nazwą „The Other Half”.  

 Pierwszym albumem, który Hagar wydała po odejściu Van Halena, był Marching to Mars, po którym ukazał się singiel Little White Lie nagrany z Hueyem Lewisem (harmonijka ustna) i Slashem, na stronie B którego znalazła się piosenka Montrose, która nie znalazła się na płycie znajdował się tytuł albumu Rock Candy. Ten utwór został nagrany przez oryginalny skład zespołu Montrose. Aby promować album, Hagar szukał zespołu na trasę koncertową, w skład którego wchodzili David Lauser (perkusja), gitarzysta Vic Johnson, klawiszowiec Jesse Harms i basistka Mona Gnader. Lauser grał już z Hagarem, zanim dołączył do Montrose, był także perkusistą w Standing Hampton, Three Lock Box, VOA i solowym albumie I Never Said Goodbye z 1987 roku. Ta grupa, zredukowana jedynie do klawiszowca, do dziś jest zespołem Hagar grającym na żywo, który obecnie działa pod nazwą „The Wabos”, po pierwotnym ochrzczeniu „The Waboritas”.  

Wszystkie płyty, które Hagar nagrał  od 1999 roku, zostały nagrane z tym zespołem (z wyjątkiem: Cosmic Universal Fashion (2009), który był albumem solowym). W 1990 roku Hagar założył  „Cabo Wabo Cantina” w Cabo San Lucas, dawnej wiosce rybackiej na południowym krańcu stanu Baja California Sur w Meksyku. Z pomocą Van Halena zbudował klub nocny, który był wówczas zdecydowanie za duży na to miejsce. W 1994 roku zarząd zespołu wycofał się z firmy, która po dobrym początku stopniowo traciła publiczność i stała się nieinteresująca ekonomicznie dla grupy. Następnie Hagar kontynuował prowadzenie klubu ze swoim partnerem biznesowym Marco Monroyem i pozyskiwał mieszkańców i turystów; klub odzyskał równowagę ekonomiczną. Co roku od 13 października przez tydzień odbywa się tam przyjęcie urodzinowe Hagar, tzw. Birthday Bash, podczas którego występują różne zespoły i gromadzą się liczne osobistości.

 22 kwietnia 2010 kantyna obchodziła swoje dwudzieste urodziny; Obecnie istnieje także „Cabo Wabo Cantina” w Las Vegas, otwarta 12 kwietnia 2009 r., oraz kantyna w Lake Tahoe. W 1996 roku Hagar założył „Cabo Wabo Tequila”, którego obecnie sprzedaje cztery odmiany (Blanco, Reposado, Añejo i Uno), które są również podawane w Cabo Wabo Cantina. Od grudnia 2007 r. Hagar prowadzi internetowe radio „Cabo Wabo Radio”, które zapewnia całodobową transmisję na żywo z San Lucas w Meksyku.  

 W 2008 roku wraz ze swoim byłym kolegą z zespołu Van Halen Michaelem Anthonym, gitarzystą Joe Satrianim i perkusistą Red Hot Chili Peppers Chadem Smithem założył supergrupę Chickenfoot. Debiutancka płyta Chickenfoot ukazała się w czerwcu 2009 roku. W ostatni weekend stycznia 2011 grupa rozpoczęła nagrywanie drugiej płyty we własnym studiu Hagara „The Foot Locker” (do czasu modernizacji technicznej „Red Rocker Studio”), która ostatecznie ukazała się we wrześniu tego roku ukazał się pod tytułem Chickenfoot III.  

 W trakcie swojej kariery Hagarowi udało się kilkakrotnie wnieść utwory do ścieżek dźwiękowych popularnych filmów, na przykład Heavy Metal (Heavy Metal, 1981), Footloose (The Girl Gets Around, 1984), Over the Top (Winner Takes It All , 1987), czy Powrót do przyszłości II (I Can't Drive 55, 1989).  Hagar angażuje się w liczne projekty społeczne. Na przykład prowadzi restauracje Sammy's Bar & Grill na Maui w Las Vegas i na międzynarodowym lotnisku JFK.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
You make me crazy/ Reckless	Sammy Hagar	12.1977	-	62[8]	Capitol 4502	[written by Sammy Hagar][produced by John Carter]
(Sittin' On) The Dock of the Bay/I've Done Everything For YouI've Done Everything For You	Sammy Hagar	04.1979	36[5]	B:65[5]	Capitol 4699	[written by Steve Cropper,Otis Redding][produced by John Carter]
Plain Jane / Wounded in Love	Sammy Hagar	09.1979	-	77[7]	Capitol 4757	[written by Sammy Hagar][produced by Sammy Hagar]
This Planet's on Fire / Space Station No. 5	Sammy Hagar	12.1979	52[5]	-	Capitol CL 16114 [UK]	[written by Sammy Hagar]
I've Done Everything for You / Red	Sammy Hagar	02.1980	36[5]	-	Capitol 4596	[written by Sammy Hagar][produced by Sammy Hagar,John Carter]
Heartbeat / Love or Money	Sammy Hagar	05.1980	67[2]	-	Capitol RED 1	[written by S. Hagar, B. Hagar][produced by Geoff Workman, Sammy Hagar]
I'll Fall in Love Again / Satisfied	Sammy Hagar	01.1982	-	43[10]	Geffen 49881	[written by S. Hagar][produced by Keith Olsen]
Piece of my heart/ Sweet Hitchhiker	Sammy Hagar	05.1982	67[3]	73[4]	Geffen 50059	[written by B. Berns, J. Ragovoy][produced by Keith Olsen]
Your love is driving me crazy/ I Don't Need Love	Sammy Hagar	12.1982	-	13[19]	Geffen 29 816	[written by S. Hagar][produced by Keith Olsen]
Never give up/ Fast Times at Ridgemont High	Sammy Hagar	03.1983	-	46[8]	Geffen 29 718	[written by A. Pasqua][produced by Keith Olsen]
Whiter shade of pale/Hot and dirty	Sammy Hagar,Schon,Aaronson & Shrieve	05.1984	-	94[2]	Geffen 29 280	[written by Keith Reid, Gary Brooker][produced by Hagar, Schon ]
Two sides of love/Burnin' Down the City	Sammy Hagar	07.1984	-	38[12]	Geffen 29246	[written by S. Hagar][produced by Ted Templeman]
I can' t drive 55/ Dick in the Dirt	Sammy Hagar	09.1984	-	26[16]	Geffen 29173	[written by S. Hagar][produced by Ted Templeman]
Winner takes it all/ The Fight (Giorgio Moroder)	Sammy Hagar	02.1987	-	54[14]	Columbia 06647	[written by G. Moroder, T. Whitlock][produced by Giorgio Moroder, Sammy Hagar, Edward Van Halen][piosenka z filmu "Over the top"]
Give to live/ When the Hammer Falls	Sammy Hagar	06.1987	-	23[17]	Geffen 28314	[written by S. Hagar][produced by Sammy Hagar, Edward Van Halen, David Thoener]
Eagles fly/ Hands and Knees	Sammy Hagar	10.1987	-	82[13]	Geffen 28185	[written by S. Hagar][produced by Sammy Hagar, Edward Van Halen, David Thoener]
Mas Tequila/Little white Lie	Sammy Hagar	04.1999	-	116[5]	MCA 55 574	[written by S. Hagar][produced by Jesse Harms, Sammy Hagar]

Albumy *285*
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Sammy Hagar	Sammy Hagar	02.1977	-	167[9]	Capitol 11 599	[produced by John Carter]
Musical chairs	Sammy Hagar	01.1978	-	100[11]	Capitol 11 706	[produced by John Carter]
All night long	Sammy Hagar	08.1978	-	89[9]	Capitol 11 812	[produced by John Carter, Sammy Hagar]
Street machine	Sammy Hagar	09.1979	38[4]	71[13]	Capitol 11 983	[produced by Sammy Hagar]
Loud and clear	Sammy Hagar	03.1980	12[8]	-	Capitol EST 25 330 [UK]
Danger zone	Sammy Hagar	06.1980	25[3]	85[12]	Capitol 12 069	[produced by Sammy Hagar,Geoff Workman]
Standing Hampton	Sammy Hagar	01.1982	84[2]	28[32]	Geffen 2006	[platinum-US][produced by Keith Olsen]
Three lock box	Sammy Hagar	12.1982	-	17[34]	Geffen 2021	[gold-US][produced by Keith Olsen]
Rematch	Sammy Hagar	01.1983	-	171[9]	Capitol 12 238	[produced by John Carter]
VOA	Sammy Hagar	08.1984	-	32[36]	Geffen 24 043	[platinum-US][produced by Ted Templeman]
I Never Said Goodbye	Sammy Hagar	07.1987	86[2]	14[23]	Geffen 24 144	[gold-US][produced by Sammy Hagar, Edward Van Halen, David Thoener]
Unboxed	Sammy Hagar	04.1994	-	51[11]	Geffen 24 702	[gold-US][produced by Mike Clink]
Marching to Mars	Sammy Hagar	06.1997	-	18[17]	MCA 11 627	[produced by Mike Clink]
Red voodoo	Sammy Hagar & The Waboritas	04.1999	-	22[14]	MCA 11 872	[produced by Sammy Hagar & Jesse Harms]
Ten 13	Sammy Hagar & The Waboritas	11.2000	-	52[2]	Cabo Wabo 78 110	[produced by Sammy Hagar & Jesse Harms]
Not 4 Sale	Sammy Hagar & The Waboritas	10.2002	-	181[1]	33rd Street 3315	[produced by Bob Daspit and the Waboritas]
Live: Hallelujah	Sammy Hagar & The Waboritas	06.2003	-	152[1]	Sanctuary 84 608	[produced by Bob Daspit]
The Essential Red Collection	Sammy Hagar	08.2004	-	75[2]	Hip-O 002760	-
Livin' It Up!	Sammy Hagar & The Waboritas	08.2006	-	50[2]	Cabo Wabo	[produced by Bob Daspit]
Cosmic Universal Fashion	Sammy Hagar	12.2008	-	95[1]	Roadrunner 178912	[produced by Bob Daspit, Sammy Hagar]
Sammy Hagar & Friends	Sammy Hagar	10.2013	92[1]	23[2]	Frontiers FRCDVD 616 [UK]	[produced by John Cuniberti, Sammy Hagar]
Lite Roast	Sammy Hagar With Vic Johnson	11.2014	-	188[1]	Mailboat 7530	[produced by Sammy Hagar, Vic Johnson, Bob Daspit, Jaimeson Durr]
At Your Service (Live)	Sammy Hagar and the Circle	06.2015	-	78[1]	Mailboat 7530	[produced by Sammy Hagar, Vic Johnson, Jaimeson Durr]