Frankie Vaughan

Frankie Vaughan  (urodzony jako Frank Fruim Abelson; 3 lutego 1928r - 17 września 1999r) był angielskim piosenkarzem i aktorem, który nagrał ponad 80 łatwych w odbiorze i tradycyjnych popowych singli w swoim życiu. Był znany jako „Mr. Moonlight” po swojej popisowej piosence „Give Me the Moonlight, Give Me the Girl”.Dwa single Vaughana znalazły się na szczycie brytyjskiej listy przebojów- „The Garden of Eden” (1957) i „Tower of Strength” (1961). Zagrał w kilku filmach, w tym rolę u boku Marilyn Monroe w Let's Make Love (1960). 

Vaughan urodził się jako Frank Fruim Abelson na Devon Street w dzielnicy Islington w Liverpoolu 3 lutego 1928 roku, jako jedno z czwórki dzieci Isaaca i Leah Abelson. Pochodził z rodziny rosyjsko-żydowskiej i swoje nazwisko sceniczne zapożyczył od swojej babci; jako że był jej pierworodnym wnukiem, nazywała go „Frank, mój wnuk „numer jeden”, a jej rosyjski akcent sprawiał, że „jeden” brzmiało jak „Vaughan”. Na początku swojego życia był członkiem Lancaster Lads' Club, grupy członkowskiej National Association of Boys' Clubs; zaczynając w klubie z zamiarem zostania bokserem, był dla nich głównym sponsorem w trakcie swojej kariery, poświęcając im co roku swoje wynagrodzenie pieniężne za jedną piosenkę.

 Był ewakuowany podczas II wojny światowej. Uczęszczał do Lancaster College of Art na stypendium i był wokalistą w ich zespole tanecznym. Po okresie służby w Royal Army Medical Corps (gdzie większość czasu spędzał na boksie) powrócił do szkoły artystycznej, tym razem w Leeds College of Art. Wczesnym występem był występ w studenckim ragrecie Leeds „It's Rag Time”, który miał premierę 20 czerwca 1949 r. w Empire Theatre w Leeds, gdzie został opisany jako główny wokalista przedstawienia. W tym czasie był jeszcze znany jako Frank Abelson. Kiedy wygrał nagrodę w konkursie projektowym, wyjechał do Londynu, gdzie zdobył drugą nagrodę w radiowym talent show. Vaughan przeszedł przesłuchanie dla agenta Billy'ego Marsha, który zarezerwował mu tygodniowy pobyt w Kingston Empire w maju 1950 r. z Jimmym Wheelerem. Jego debiut wypadł dobrze, a prasa skomentowała go słowami „Frankie Vaughan daje obiecujący występ, śpiewając nowe i stare piosenki w śpiewającym stylu. Zostaje ciepło przyjęty”.  

Doprowadziło to do kolejnych rezerwacji na rynku rozrywkowym i występował z doświadczoną imitatorką Hetty King przy kilku okazjach. Jej wskazówki pomogły zmienić styl Vaughana na resztę jego kariery. Stał się znany jako elegancki gość, noszący cylinder, muszkę, fraki i laskę. Vaughan po raz pierwszy pojawił się w telewizji 13 października 1951 r. w programie rozrywkowym Theatre Royal w Leeds z udziałem Gracie Fields. Został przedstawiony przez Donalda Peersa i zaśpiewał „Lucky Me”. Swoje pierwsze płyty nagrał w 1950 r. dla His Master's Voice, ale nie cieszyły się one popularnością. W sierpniu 1952 roku dołączył do zespołu tanecznego Nat Temple na około rok, ale popularność kolejnych nagrań, które wykonał w 1953 roku, zachęciła go do powrotu na scenę rozrywkową.

  Przeszedł do wytwórni Philips i w 1955 roku nagrał piosenkę, która miała stać się jego znakiem rozpoznawczym, „Give Me the Moonlight, Give Me the Girl”. Nagrał wiele piosenek, które były coverami amerykańskich przebojów, w tym „Kewpie Doll” Perry’ego Como, „Kisses Sweeter than Wine” Jimmiego Rodgersa, „Seventeen” Boyda Bennetta (również coverowane w USA przez Fontane Sisters), „The Green Door” Jima Lowe’a i (z Kaye Sisters) „Come Softly to Me” Fleetwoods . W 1956 roku jego cover „The Green Door” osiągnął 2. miejsce na brytyjskiej liście przebojów. W tym samym roku został wybrany „Osobowością show-biznesu roku”.

  Na początku 1957 roku jego wersja „The Garden of Eden” osiągnęła 1. miejsce na brytyjskiej liście przebojów. W 1957 roku został wybrany ósmą najpopularniejszą gwiazdą brytyjskiego box office’u. W tym czasie zarządzany przez byłego dziennikarza i agenta teatralnego Paula Cave’a, Vaughan pozostał w Stanach Zjednoczonych przez jakiś czas, aby nakręcić film z Marilyn Monroe, Let’s Make Love (1960), i był aktorem w kilku innych filmach, ale jego nagrania nigdy nie były hitami list przebojów w USA, z wyjątkiem „Judy”, która osiągnęła 100. miejsce na liście Billboard Hot 100 w sierpniu 1958 roku. W 1961 roku Vaughan był na liście przebojów Royal Variety Performance w Prince of Wales Theatre, Coventry Street, Londyn. 

 W grudniu tego samego roku Vaughan ponownie znalazł się na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii dzięki utworowi „Tower of Strength” napisanemu przez Burta Bacharacha i Boba Hilliarda. Rozwój muzyki beatowej przyćmił karierę Vaughana na listach przebojów, zanim w 1967 roku powrócił do pierwszej dziesiątki dzięki utworowi „There Must Be a Way”. Sukces na listach przebojów nie był już dla niego tak doniosły, chociaż miał jeszcze dwa single w pierwszej czterdziestce; „Nevertheless” i „So Tired”.  Pod koniec lat 60-tych Vaughan zaangażował się w projekt młodzieżowy w Easterhouse w Glasgow. Był przerażony poziomem przemocy wśród młodych ludzi. Vaughan spotykał się z przywódcami gangów i apelował do nich o oddanie broni.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Istanbul (Not Constantinople)/Cloud Lucky Seven	Frankie Vaughan	02.1954	11[1]	-	His Master's Voice 7M 167	[written by Nat Simon & Jimmy Kennedy]
Happy Days and Lonely Nights/Danger Signs	Frankie Vaughan	02.1955	12[3]	-	His Master's Voice 7M 270	[written by Billy Rose & Fred Fisher]
Tweedlee-Dee/Give Me the Moonlight Give Me the Girl	Frankie Vaughan	04.1955	17[1]	-	Philips PB 423	[written by Winfield Scott]
Seventeen/Meet Me on the Corner	Frankie Vaughan	12.1955	18[3]	-	Philips PB 511	[written by Boyd Bennett]
My Boy Flat Top/Stealin'	Frankie Vaughan	02.1956	20[2]	-	Philips PB 544	[written by Boyd Bennett & John Young]
The Green Door/Pity the Poor, Poor Man	Frankie Vaughan	11.1956	2[15]	-	Philips PB 640	[written by Hutch Davie & Marvin Moore]
The Garden of Eden/Priscilla	Frankie Vaughan	01.1957	1[4][13]	-	Philips PB 660	[written by Dennise Norwood]
Man on Fire/Wanderin' Eyes	Frankie Vaughan	10.1957	6[12]	-	Philips PB 729	[written by Paul Francis Webster, Sammy Fain, Bernie Lowe, Hal Norton & Kal Mann]
Got-ta Have Something in the Bank, Frank/Single	Frankie Vaughan And The Kaye Sisters	11.1957	8[11]	-	Philips PB 751	[written by Mort Garson, Bob Hilliard]
Kisses Sweeter Than Wine/Rocka-A-Chicka	Frankie Vaughan	12.1957	8[11]	-	Philips PB 775	[written by The Weavers]
We're Not Alone/Can't Get Along Without You	Frankie Vaughan	03.1958	11[6]	-	Philips PB 793	[written by Melvin Endsley, Noel Sherman & David Hill]
Kewpie Doll/So Many Women	Frankie Vaughan	05.1958	10[12]	-	Philips PB 825	[written by Sid Tepper & Roy Bennett]
Wonderful Things/Judy	Frankie Vaughan	08.1958	22[6]	-	Philips PB 834	[written by Harold Rome]
Judy/Am I Wasting My Time On You	Frankie Vaughan	07.1958	-	22[1]	Epic 9273	[written by Noel Paris & Gloria Shayne Baker]
Am I Wasting My Time on You/So Happy in Love	Frankie Vaughan	10.1958	25[4]	-	Philips PB 865	[written by Howard Johnson & Irving Bibo]
That's My Doll/Love Is the Sweetest Thing	Frankie Vaughan	02.1959	28[2]	-	Philips PB 895	[written by Dick Glasser, Ann Hall]
Come Softly to Me/Say Something Sweet to Your Sweetheart	Frankie Vaughan And The Kaye Sisters	05.1959	9[9]	-	Philips PB 913	[written by Troxel, Christopher, Ellis]
The Heart of a Man/Sometime Somewhere	Frankie Vaughan	07.1959	5[14]	-	Philips PB 930	[written by Paddy Roberts & Peggy Cochrane]
Walkin' Tall/I Ain't Gonna Lead This Life	Frankie Vaughan	09.1959	28[2]	-	Philips PB 931	[written by Lionel Bart & Mike Pratt]
What More Do You Want/The Very Very Young	Frankie Vaughan	02.1960	25[2]	-	Philips PB 985	[written by Molly Picon & Abraham Ellstein]
Kookie Little Paradise/Mary Lou	Frankie Vaughan	09.1960	31[5]	-	Philips PB 1054	[written by Lee Pockriss & Bob Hilliard]
Milord/Do You Still Love Me?	Frankie Vaughan	11.1960	34[6]	-	Philips PB 1066	[written by Marguerite Monnot, Georges Moustaki & Bunny Lewis]
Tower of Strength/Rachel	Frankie Vaughan	11.1961	1[3][13]	-	Philips PB 1195	[written by Burt Bacharach & Bob Hilliard]
Don't Stop – Twist!/Red Red Roses	Frankie Vaughan	02.1962	22[7]	-	Philips PB 1219	[written by Frankie Vaughan]
Hercules/Madeleine (Open the Door)	Frankie Vaughan	10.1962	42[4]	-	Philips 326542	[written by Ben Raleigh & Mark Barkan]
Loop de Loop/There'll Be No Teardrops Tonight	Frankie Vaughan	01.1963	5[12]	-	Philips 326566	[written by Joe Dong & Teddy Vann]
Hey Mama/Brand New Motor	Frankie Vaughan	06.1963	21[9]	-	Philips PB 1254	[written by Tom Springfield]
Hello Dolly/Long Time, No See	Frankie Vaughan	06.1964	18[11]	-	Philips PB 1339	[written by Jerry Herman]
Someone Must Have Hurt You a Lot/Easter Time	Frankie Vaughan	03.1965	46[1]	-	Philips PB 1394	[written by Bea Walker & Jerry Grant]
There Must Be a Way/You're Nobody 'til Somebody Loves You	Frankie Vaughan	08.1967	7[21]	-	Columbia DB 8248	[written by David Saxon, Robert Cook & Sammy Gallop]
So Tired/If I Didn't Care	Frankie Vaughan	11.1967	21[9]	-	Columbia DB 8298	[written by Jack Stuart & Russ Morgan]
Nevertheless/Girl Talk	Frankie Vaughan	03.1968	29[5]	-	Columbia DB 8354	[written by Harry Ruby & Bert Kalmar]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
At the London Palladium	Frankie Vaughan	09.1959	6[2]	-	Philips BDL 7330	-
There Must Be a Way	Frankie Vaughan	11.1967	22[8]	-	Columbia SCX 6200	-
The Frankie Vaughan Song Book	Frankie Vaughan	11.1967	40[1]	-	Philips DBL 001	-
100 Golden Greats	Frankie Vaughan	11.1977	24[9]	-	Ronco RTDX 2021	-