W.A.S.P.

 

Jeden z cięższych zespołów, które wyłoniły się ze sceny metalowej Los Angeles z początku lat 80-tych, W.A.S.P. szybko zyskały sobie narodową niesławę dzięki ich szokującemu rockowemu wizerunkowi, tekstom i koncertom na żywo. Niestety, gdy nowość i skandal zaczęły mijać, W.A.S.P. trudno   było poszerzyć, a nawet utrzymać swoją publiczność, polegając wyłącznie na ich muzyce. 

 Lider Blackie Lawless (bas/wokal) był już weteranem rock and rolla, kiedy przeniósł się na Zachodnie Wybrzeże i założył W.A.S.P. z gitarzystami Chrisem Holmesem i Randym Piperem oraz perkusistą Tonym Richardsem. Zespół szybko zyskał reputację okrutnych występów na żywo, w dużej mierze dzięki nawykom Lawlessa przywiązywania półnagiej modelki do stojaka tortur i rzucania surowym mięsem w publiczność. A wraz z wydaniem niezależnej EP-ki, Animal (F**k Like a Beast), W.A.S.P. stał się niemożliwy do zignorowania. 

 Podpisali kontrakt z Capitol Records, a z utworami takimi jak „I Wanna Be Somebody” (absolutny hymn ślepych ambicji) i „L.O.V.E. Machine” na czele, ich debiutancki tytuł z 1984 roku odniósł natychmiastowy sukces. Zabrali swój horror w trasę, a ich rozmach nadal rósł wraz z The Last Command z następnego roku, w którym pojawił się nowy perkusista Steven Riley i największy przebój zespołu, „Blind in Texas”. Później w tym samym roku zespół zyskał jeszcze większe znaczenie jako jeden z największych celów Tippera Gore'a i P.M.R.C. (Parents' Music Resource Center), grupy gospodyń domowych z Waszyngtonu prowadząca krucjatę przeciwko brutalnym, seksistowskim tekstom piosenek. Chociaż incydent (który obejmował przesłuchania w Senacie w tej sprawie z udziałem zaproszonych mówców tak odmiennych jak Frank Zappa, John Denver i Dee Snider z Twisted Sister) spowodowałby więcej rozgłosu niż rzeczywistych wyników, przyczynił się do tego, że W.A.S.P. powszechnie znana nazwa - na dobre i na złe.

 Jak na ironię, zespół stonował swój występ na albumie Inside the Electric Circus z 1986 roku, słabym, powtarzalnym albumie, na którym Lawless przeszedł na gitarę (zastąpił zmarłego Pipera) i zatrudnił basistę Johnny'ego Roda. Krew i wnętrzności w dużej mierze zniknęły (podobnie jak dobre piosenki) i pomimo wydania mocnego albumu koncertowego zatytułowanego Live...In the Raw w następnym roku popularność zespołu zaczęła spadać. Najniższy poziom nadszedł wraz z wydaniem heavymetalowego „rockumentary” Penelope Spheeris The Decline of Western Civilization 2: The Metal Years. 

Najbardziej dramatyczna i przygnębiająca sekwencja filmu, opowiadająca o scenie metalowej w Los Angeles, ukazywała nietrzeźwego Chrisa Holmesa pijącego się w odrętwieniu w pełnym stroju scenicznym, gdy leżał na platformie w basenie swojej mamy. W filmie pełnym rozpusty i dekadencji ta scena była zdecydowanie najstraszniejsza. Wydany w 1989 roku, Headless Children (z udziałem byłego sticka Quiet Riot, Frankie Banali) był powrotem do formy, ale nie mógł odwrócić załamania zespołu i W.A.S.P. wkrótce potem rozwiązany.

 Lawless w końcu powrócił jako solowy artysta z The Crimson Idol z 1993 roku, ambitnym rockowo-operowym albumem koncepcyjnym zapowiadanym jako Blackie Lawless & W.A.S.P. Wskrzeszając stare, szokujące rockowe wybryki zespołu, ale niestety nie sławę i fortunę, album trafił na klapę, a zestaw największych przebojów następnego roku, First Blood…Last Cuts, wydawał się ostatnim rozdziałem W.A.S.P. Wciąż za mało czarny ale sprężysty Lawless powrócił po raz kolejny, wabiąc gitarzystę Chrisa Holmesa z powrotem do składu i rekrutując basistę Mike'a Dudę i perkusistę Steta Howlanda do albumu Still Not Black Enough z 1996 roku. Ten skład kontynuował tournee i nagrywał dla wielu niezależnych wytwórni, z ich albumami, w tym K.F.D. z 1997 r., Helldorado z 1999 r. i Unholy Terror z 2001 r.

 W 2002 roku zespół wydał Dying for the World, wyjątkową kolekcję niezwykle poważnego materiału inspirowanego atakami terrorystycznymi z 11 września 2001 roku. W 2004 roku ukazał się konceptualny Neon God, Pt. 1 & Pt. 2, z Dominatorem przybyłym w 2006 roku. Wydany w 2009 roku, Babylon pokazał, jak grupa czerpie inspirację z biblijnych wizji Czterech Jeźdźców Apokalipsy, podczas gdy Golgotha wydana w 2015 roku w Napalm , ich 15. studyjny album, byłby ostatnim albumem, który nagrał długoletni perkusista Mike Dupke, który opuścił grupę przed wydaniem albumu. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Animal (Fuck Like a Beast)/Show No Mercy	W.A.S.P.	06.1984	83[5]	-	Music For Nations KUT-109	[written by Blackie Lawless][produced by Mike Varney]
I Wanna Be Somebody/Tormentor	W.A.S.P.	08.1984	77[2]	-	Capitol CL 336	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless, Mike Varney]
School Daze/Paint It Black	W.A.S.P.	11.1984	81[2]	-	Capitol CL 344	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless, Mike Varney]
Blind In Texas/Savage	W.A.S.P.	10.1985	77[3]	-	Capitol CL 374	[written by Blackie Lawless][produced by Spencer Proffer]
Wild Child/Mississippi Queen	W.A.S.P.	05.1986	71[2]	-	Capitol CL 388	[written by Blackie Lawless, Chris Holmes][produced by Spencer Proffer]
Blind In Texas/Savage	W.A.S.P.	10.1985	77[3]	-	Capitol CL 374	[written by Blackie Lawless][produced by Spencer Proffer]
95 Nasty/Easy Livin'	W.A.S.P.	10.1986	70[3]	-	Capitol CL 432	[written by Blackie Lawless, Chris Holmes][produced by Blackie Lawless]
Scream Until You Like It/Shoot From The Hip	W.A.S.P.	08.1987	32[5]	-	Capitol CL 458	[written by Paul Sabu, Charles Esposito, Neil Citron][produced by Blackie Lawless]
I Don't Need No Doctor/Widowmaker	W.A.S.P.	10.1987	31[5]	-	Capitol CL 469	[written by Nickolas Ashford, Valerie Simpson, Jo Armstead][produced by Blackie Lawless ]
Live Animal (F**k Like A Beast)/Animal (F**k Like A Beast)	W.A.S.P.	02.1988	61[3]	-	Music For Nations KUT 109	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]
Mean Man/Locomotive Breath	W.A.S.P.	03.1989	21[5]	-	Capitol CL 521	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]
The Real Me/Lake Of Fools	W.A.S.P.	5.1989	23[5]	-	Capitol CL 534	[written by Pete Townshend][produced by Blackie Lawless]
Forever Free/L.O.V.E. Machine (Live '89)	W.A.S.P.	09.1989	25[5]	-	Capitol CL 546	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]
Chainsaw Charlie (Murders In The New Morgue)/The Story Of Jonathan (Prologue To "The Crimson Idol" Part 1)	W.A.S.P.	04.1992	17[2]	-	Parlophone RPD 6308	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]
The Idol/The Eulogy	W.A.S.P.	06.1992	41[2]	-	Parlophone RS 6314	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]
I Am One	W.A.S.P.	10.1992	56[1]	-	Parlophone RG 6324	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]
Sunset and Babylon	W.A.S.P.	10.1993	38[2]	-	Capitol CDCL 698	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]
Black Forever / Goodbye America	W.A.S.P.	06.1995	88[1]	-	Raw Power RAWX 1006	[written by Blackie Lawless][produced by Blackie Lawless]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
W.A.S.P.	W.A.S.P.	09.1984	51[2]	74[31]	Capitol EJ 2401951	[gold-US][produced by Blackie Lawless, Mike Varney]
The Last Command	W.A.S.P.	11.1985	48[1]	49[23]	Capitol WASP 2	[gold-US][produced by Spencer Proffer]
Inside the Electric Circus	W.A.S.P.	11.1986	53[3]	60[19]	Capitol EST 2025	[produced by Blackie Lawless]
Live…In the Raw	W.A.S.P.	09.1987	23[4]	77[14]	Capitol EST 2040	[produced by Blackie Lawless]
The Headless Children	W.A.S.P.	04.1989	8[10]	48[13]	Capitol EST 2087	[produced by Blackie Lawless]
The Crimson Idol	W.A.S.P.	06.1992	21[2]	-	Parlophone CDPCSD 118	[produced by Blackie Lawless]
First Blood Last Cuts	W.A.S.P.	11.1993	69[1]	-	Capitol CDESTFG 2217	-
W.A.S.P.	Still Not Black Enough	07.1995	52[2]	-	Raw Power RAWCD 103	[produced by Blackie Lawless]
Kill.Fuck.Die.	W.A.S.P.	04.1997	94[1]	-	Raw Power RAWCD 114	[produced by Blackie Lawless]
W.A.S.P.	Golgotha	10.2015	50[1]	-	Napalm NPR 600LTD	[produced by Blackie Lawless]