Small Faces

Zespół założony w 1965 r. w Londynie. Pierwszy skład wyglądał następująco: Steve Marriott (ur. 30.01.1947 r. w Bow w Londynie, Anglia, zm. 20. 04. 1991 r. w Arkesden w hrabstwie Essex; śpiew, gitara), Ronnie "Plonk" Lane (ur. 1.04. 1946 r. w Plaistow w Londynie, Anglia; bas), Jimmy Winston (właśc. James Langwith, ur. 20.04. 1945 r. w Stratford, Londyn, Anglia; organy) i Kenny Jones (ur. 16.09.1948 r. w Stepney w Londynie, Anglia; perkusja). Funkcję lidera pełnił Steve Marriott, niegdyś dziecięca gwiazda filmowa.

 

Grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Dona Ardena, Contemporary Records, a licencję na jej produkcje płytowe wykupiła Decca. Pierwszy singel "Whatcha Gonna Do About It", autorstwa Iana Samwella (wcześniej członka zespołu Cliffa Richarda -The Drifters), był znakomitym rhythm'n'bluesowym utworem w stylu Solomona Burke'a i udało mu się wejść do brytyjskiej Top 20. Po kilku tygodniach zespół opuścił organista Smith, a jego miejsce zajął Ian McLagan (ur. 12.05. 1945 r. w Londynie, Anglia) - były członek formacji Boz And The Boz People.
 

W przeciwieństwie do sukcesu pierwszego wydawnictwa, drugie, "I Got Mine", nie znalazło się na liście hitów. Arden postanowił wtedy zatrudnić znanych kompozytorów Kenny'ego Lyncha i Morta Shumana, którzy napisali dla grupy chwytliwy przebój "Sha-La-La-La-Lee" (dotarł do pierwszej trójki brytyjskiej listy). Kompozycja Marriotta i Lane'a "Hey Girl" umocniła pozycję The Small Faces,a kolejny singel "All Or Nothing", wyprodukowany przez Ardena, okazał się największym sukcesem zespołu i zdobył sobie miano klasyka brytyjskiego białego soulu połowy lat 60.
 

Pełen życia utwór "My Mind's Eye" ukazał zmianę stylu, co spowodowało nasilenie konfliktu z wytwórnią. Od początku 1967 r. zespół rozstrzygał swoje nieporozumienia z menedżerem w sądzie i został pozbawiony prawa występowania w prestiżowym programie telewizyjnym "Top Of The Pops", po tym, gdy Marriott obraził jego producenta. Ostatnie dwa single wydane przez firmę Decca, "I Can't Make It" i "Patterns", zostały nie zauważone.
 

W tzw. międzyczasie zespół zmieniał kilkakrotnie menedżera (Harold Davison i Robert Wace). W końcu kontrakt z The Small Faces podpisał menedżer The Rolling Stones i właściciel wytwórni Immediate - Andrew Oldham - a grupa przeszła metamorfozę, stając się formacją quasi-psychodeliczną.
 

Przesiąknięty narkotykami utwór "Here Comes The Nice" poprzedził ukazanie się eksperymentalnego, ocierającego się o parodię singla "Itchycoo Park". Po odzyskaniu statusu stałego bywalca notowania Top 10 zespół powrócił do dawnego bluesowego brzmienia piosenką "Tin Soldier", w której w chórkach zaśpiewała P.P. Arnold. W kolejnym przeboju "Lazy Sunday" znalazły oddźwięk wpływy ideologii hippisowskiej, w tym samym stylu utrzymany był też album , Ogden's Nut Gone Flake, który wspiął się na szczyty list bestsellerów i zdobył kilka znaczących nagród za nowatorski projekt okładki w kształcie puszki na tytoń.
 

Na swoim ostatnim singlu The Small Faces umieścili dwa nagrania: "The Universal" i "Afterglow Of Your Love". W lutym 1969 r. Marriott dołączył do zespołu Petera Framptona, The Herd, który po zreformowaniu składu zmienił nazwę na Humble Pie. Później grupa Small Faces rozpadła się, by powrócić pod nazwą The Faces.
 

Sukces reedycji singli "Itchycoo Park" i "Lazy Sunday" w połowie lat siedemdziesiątych skłonił Marriotta, Jonesa, McLagana i nowego członka formacji, Ricka Willsa, do powrotu do nazwy The Small Faces i nagrania kilku albumów. Niestety żaden z nich nie został przychylnie przyjęty. Później Mc Lagan dołączył do The Who, Wills został członkiem Foreigner, Jones występował z The Rolling Stones w czasie ich tras koncertowych, a Marriott zaczął grać w londyńskich pubach.
 

W 1989 r. Marriott zarejestrował album 30 Seconds To Midnight, lecz nie udało mu się odnieść sukcesu w późniejszej działalności solowej. Zginął w 1991 r. podczas pożaru w swoim domu w Essex. Ronnie Lane w 1982 r. zapadł na nieuleczalną chorobę stwardnienie rozsiane (multiple sclerosis). Rok później grupa jego przyjaciół, m.in. Eric Clapton, Jeff Beck, Jimmy Page, Steve Winwood, Kenny Jones i Paul Rodgers, zorganizowała kilka koncertów, z których dochód zasilił konto fundacji walczącej z tą chorobą (ARMS).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
What'Cha Gonna Do About It/What's A Matter Baby	Small Faces	08.1965	14[12]		Decca F 12 208	[written by Brian Potter,Ian Samwell][produced by Ian Samwell]
I've Got Mine/It's Too Late	Small Faces	11.1965	-	-	Decca F 12 276	[written by Steve Marriott,Ronnie Lane][produced by Ian Samwell]
Sha la la la lee/Grow Your Own	Small Faces	01.1966	3[11]	-	Decca F 12 317	[written by Mort Shuman, Kenny Lynch][produced by Kenny Lynch]
Hey girl/Almost Grown	Small Faces	05.1966	10[9]	-	Decca F 12 393	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Don Arden]
All or nothing/Understanding	Small Faces	08.1966	1[1][12]	-	Decca F 12 470	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Don Arden]
My mind' s eye/I Can't Dance With You	Small Faces	11.1966	4[11]	-	Decca F 12 500	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott]
I can' t make it/Just Passing	Small Faces	03.1967	26[7]	-	Decca F 12 565	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Steve Marriott, Plonk Lane]
Patterns / E Too D	Small Faces	05.1967	-	-	Decca F 12 619	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Don Arden]
Here comes the nice/Talk To You	Small Faces	06.1967	12[10]	-	Immediate IM 050	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Steve Marriott,Ronnie Lane]
Itchycoo Park/I'm Only Dreaming	Small Faces	08.1967	3[14]	16[17]	Immediate IM 057	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Steve Marriott,Ronnie Lane]
Tin soldier/I Feel Much Better	Small Faces	12.1967	9[12]	73[5]	Immediate IM 062	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Steve Marriott,Ronnie Lane]
Lazy sunday/Rollin' Over	Small Faces	04.1968	2[11]	114[2]	Immediate IM 064	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Steve Marriott,Ronnie Lane]
The universal/Donkey Rides a Penny a Glass	Small Faces	06.1968	16[11]	-	Immediate IM 069	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Steve Marriott,Ronnie Lane]
Afterglow [Of your love]/Wham Bam thank You Mam	Small Faces	03.1969	36[3]	-	Immediate IM 077	[written by Ronnie Lane, Steve Marriott][produced by Steve Marriott,Ronnie Lane]
Itchycoo Park	Small Faces	12.1975	9[11]	-	Immediate IMS 102
Lazy sunday	Small Faces	04.1976	39[5]	-	Immediate IMS 106

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Small Faces	Small Faces	05.1966	3[25]	-	Decca LK 4790	[produced by Ian Samwell,Kenny Lynch,Don Arden]
From the beginning	Small Faces	06.1967	17[5]	-	Decca LK 4879	[produced by Ian Samwell,Kenny Lynch,Don Arden,Steve Marriott, Ronnie Lane]
Small Faces	Small Faces	06.1967	21[17]	-	Immediate IMLP 008	[produced by Ronnie Lane,Steve Marriott]
There are but four Small Faces	Small Faces	03.1968	-	178[3]	Immediate 52 022 [US]	[produced by Ronnie Lane,Steve Marriott]
Ogden' s nut gone flake	Small Faces	05.1968	1[6][19]	159[9]	Immediate IMLP 012	[gold-US][produced by Ronnie Lane,Steve Marriott][re-entry 03.1973r in USA 189[6]]
Early Faces	Small Faces	08.1972	-	176[10]	Pride 001 [US]
The Decca Anthology 1965-1967	Small Faces	05.1996	66[1]	-	Deram 8445832
Ultimate collection	Small Faces	06.2003	24[4]	-	Sanctuary/UMTV TDSAN 004