Virgil Johnson

 

Virgil Lewis Johnson (ur. 29 grudnia 1935r – 24 lutego 2013) był afroamerykańskim dj-em, dawniej w stacji radiowej KDAV w Lubbock.   

Virgil Johnson był wokalistą The Velvets, kwintetu wokalnego z Odessy w zachodnim Teksasie. Są najlepiej pamiętani za ich hit z 1961 roku „Tonight (Could Be The Night)”, który osiągnął   26 miejsce listy przebojów Billboard. W tej piosence słychać Velvetsskandowanie „doo-wop” za głównym wokalistą Johnsonem, jedno z pierwszych zastosowań tego wyrażenia w piosence. Mimo to Velvets nie byli tak naprawdę grupą doo-wop. Ich brzmienie było bardzo dopracowane, a podkład zazwyczaj zawierał smyczki.  

Johnson urodził się w Cameron, siedzibie hrabstwa Milam we wschodnio-środkowym Teksasie. Rodzina przeniosła się do Lubbock, a Johnson ukończył tam historycznie czarną Dunbar High School, instytucję znaną z wybitnych naukowców i reputacji w społeczności. Później został dyrektorem swojej macierzystej uczelni i uzyskał tytuł magistra na Texas Tech Universityw Lubbock. Uczył angielskiego   ósmą klasę w Blackshear Gimnazjum w Odessie, siedzibie hrabstwa Ector, w 1959 roku, kiedy zwerbował czterech swoich uczniów do utworzenia zespołu wokalnego. Byli to Mark Prince (bas), Clarence Rigsby (tenor), Robert Thursby (pierwszy tenor) i William Solomon (baryton). 

 

Kwintet zaczął występować w szkolnych sock-hopach i na kampusach, z Johnsonem jako wokalistą. W 1960 roku zaimponowali Royowi Orbisonowi, który usłyszał ich podczas wizyty w Odessie i polecili grupę Fredowi Fosterowi, właścicielowi Monument Records i producentowi ówczesnego wielkiego przeboju Roya „Only the Lonely”. Foster podpisał kontrakt z grupą i wymyślił nazwę The Velvets. W rzeczywistości zdecydował, że powinny to być The Velvets featuring Virgil Johnson, ponieważ przed laty istniała inna grupa o nazwie Velvets. Wydali piosenkę zatytułowaną „I” w wytwórni Bobby'ego Robinsona Red Robin.  

  Grupa nagrała "That Lucky Old Sun"/"Time And Again" i "Tonight (Could Be The Night)"/"Spring Fever". Orbison napisał dwie strony B, ale „Tonight” to dzieło Johnsona. Ich akompaniament pochodził od Bootsa Randolpha i Floyda Cramera.  

 

  Po sukcesie „Tonight”, następnym wydawnictwem grupy było „Lana”/„Laugh”, oba napisane przez Roya Orbisona i Joe Melsona. „Nigdy nie powinniśmy byli składać tych dwóch piosenek razem”, mówi Johnson. „Laugh” utknął jako # 90,ale „Lana” (wkrótce również nagrana przez samego Orbisona) była numerem 1 w Japonii. Monument kontynuował wydawanie singli Velvets, w sumie dziewięciu, aż do 1966 roku.  

 Niektóre z nich były całkiem dobre, ale nie było więcej przebojów, a grupa   wróciła do Teksasu, z którego nigdy tak naprawdę nie wyjechali. Johnson wznowił nauczanie. Odszedł z pracy jako dyrektor  Dunbar High School w Lubbock (1985-1993) oraz jako dyrektor Dunbar-Struggs Middle School (1968-1984). W Lubbock Johnson był didżejem w Radiu KSEL, zanim przeszedł na KDAV po przejściu na emeryturę. Tymczasem Clarence Rigsby zginął w wypadku samochodowym w1978r.  

Johnson został wprowadzony do Alei Sław Zachodniego Teksasu w 1997 roku, wraz z Glenną Goodacre i Danem Blockerem. W 1994 roku Johnson został wprowadzony do Alei Sław Buddy Holly West Texas, przemianowanej w 2006 roku na Galerię Sław Zachodniego Teksasu, znajdującą się przy Seventh Street i Avenue Q w Lubbock.  

W weekend 15 marca 2008 r. Johnson i inny DJ KDAV, Bud Andrews, wystąpili w konsorcjalnym programie telewizyjnym Boba Phillipsa Texas Country Reporter. W 2008 roku znalazł się na liście „100 najbardziej wpływowych ludzi” z Lubbock, w ramach obserwacji stulecia miasta.
Virgil zmarł 24 lutego 2013 roku w szpitalu Covenant w Lubbock w Teksasie. Miał 77 lat.