Remo Four

Remo Four to zespół rockowy z lat 50. i 60-tych z Liverpoolu w Anglii . Byli rówieśnikami The Beatles , a później mieli tego samego menedżera, Briana Epsteina . Jego członkami byli Colin Manley (ur. Colin William Manley, 16 kwietnia 1942r, Old Swan , Liverpool, Lancashire ;zmarł 9 kwietnia 1999r) ( gitara prowadząca / wokal), Phil Rogers ( gitara rytmiczna / gitara basowa / wokal) (urodzony Philip Rogers, 03.1942, w Liverpool), Don Andrew (ur. Donald Andrew, w 1942r, w Liverpool ) (gitara basowa / wokal) i Roy Dyke (perkusja) (ur. 13 lutego 1945 r. w Liverpool). Andrew i Manley byli w tej samej klasie w szkole ( Liverpool Institute for Boys ) jak  Paul McCartney .

Manley i Andrew założyli Remo Quartet w 1958 roku, z wokalistą / gitarzystą Keithem Stokesem (ur. 1942r) i perkusistą Harrym Prytherchem (ur. 4 sierpnia 1941r, Liverpool;zm. 13 października 2015r). Przeszli od grania na lokalnych imprezach i konkursach do regularnych występów w hali i stali się profesjonalistami, zmieniając nazwę na Remo Four latem 1959 roku. Grali mieszankę  harmonii wokalnej (à la The Everly Brothers ) i numerów instrumentalnych w stylu The Shadows , The Ventures i Cheta Atkinsa .

Remo Four zostali wybrani jako Number Three Group w plebiscycie Mersey Beat w 1961 roku, a wśród ich fanów byli The Beatles, świeżo po sezonie w Hamburgu w Niemczech . Obie grupy znalazły się wśród stałych bywalców Cavern Club w 1961 i 1962 r.Obie grupy wystepowały tam regularnie z Gerry & The Pacemakers , Rory Storm & the Hurricanes oraz Ted „Kingsize” Taylor & the Dominoes w 1961 r.  Podczas gdy The Beatles podróżowali tam i z powrotem do Hamburga, Remo Four zaczęli grać w amerykańskich bazach lotniczych we Francji , budując swoje doświadczenie sceniczne i muzyczne. Punktem kulminacyjnym ich wczesnej kariery było dzielenie się sceną z The Shadows, w jedynym występie w Cavern Club. Johnny Sandon dołączył do zespołu jako wokalista w 1962 roku i pozostał przez dwa lata.


Na początku 1963 roku Prytherch postanowił wziąć ślub i znaleźć stałą pracę, a Roy Dyke zajął jego miejsce w zespole. W tym samym roku zespół podpisał kontrakt z NEMS Enterprises Epsteina i nabył nowego wokalistę, Tommy'ego Quickly , oraz kontrakt nagraniowy z Piccadilly Records , szybko nagrywając „ Tip of My Tongue ” Lennona i McCartneya oraz inne piosenki. Zespół wydał także instrumentalne nagrania, w tym wersję motywu przewodniego Henry'ego Manciniego z filmu Peter  Gunn  .

Przychodzili i odchodzili różni członkowie, w tym autorzy piosenek Wayne Bickerton i Tony Waddington (który później dołączył do Pete Best Group, która przeniosła się do Ameryki) oraz Tony Ashton ( klawisze / wokal), którzy zastąpili Don Andrewa, a Rogers przeniósł się na bas.Pomimo ich talentu i osiągnięć, sukces zespołu na rynku płytowym był ograniczony, a większość ich pracy to wystepy jako muzycy wspierający, lub jako zespół domowy w niemieckich klubach, w tym w Star-Club w Hamburgu. Wydali album Smile! , we własnej wytwórni Star-Club w 1967 roku, z elementami rocka i jazzu .

Pod koniec 1967 roku Beatle George Harrison zatrudnił Remo Four jako swój zespół wspierający w ramach pierwszego solowego projektu, albumu ze ścieżką dźwiękową do filmu Wonderwall . Podczas gdy utwory były głównie instrumentalne, nagrali jedną liryczną piosenkę „ In the First Place ” z Harrisonem, która pozostała w archiwum do lat 90-tych. ( Ashton, Gardner i Dyke później przerobili utwór i nagrali go jako „As It Was in the First Place”). Pod koniec lat 60-tych stali się także zespołem wspierającym Billy'ego Fury'ego .

Po rozpadzie w 1970 roku Ashton i Dyke dołączyli do gitarzysty Kim Gardnera, wcześniej The Creation i The Birds (nie mylić z kalifornijskim zespołem The Byrds ) , by utworzyć Ashton, Gardner & Dyke , który później nagrał piosenkę „ Ballada Of The Remo Four ”. Ashton utworzył później Paice Ashton Lord z członkami Deep Purple . Manley stał się akompaniatorem wokalistow, w tym Engelberta Humperdincka , a później dołączył do The Swinging Blue Jeans . Don Andrew i Colin Manley występowali z Gerry Marsdenem (sławą Gerry'ego & The Pacemakers) występując na scenie w odcinku brytyjskiego serialu telewizyjnego „ Brookside ” w latach 90-tych. Manley zmarł na raka w dniu 9 kwietnia 1999 r., a w czerwcu odbył się dla niego koncert pamiątkowy, podczas którego występowali jego byli koledzy z zespołu. Ashton zmarł również na raka w dniu 28 maja 2001 r. Keith Stokes zmarł 19 czerwca 2010 r., przyczyna nieznana. Mieszkał w Wallasey, a przyjaciele i krewni bezskutecznie próbowali go odnaleźć przez 15 lat.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Lies/On The Horizon	Johnny Sandon And The Remo Four	07.1963	-	-	Pye 7N 15542	[written by C. Manley]
Yes/Magic Potion	Johnny Sandon And The Remo Four	08.1963	-	-	Pye 7N 15559	[written by Leiber, Stoller]
Kiss Me Now/No Other Love (Could Ever Be The Same)	Tommy Quickly And The Remo Four	10.1963	-	-	Piccadilly 7N 35151	[written by Martin]
Everybody Knows/Closer To Me	Gregory Phillips And The Remo Four	01.1964	-	-	Pye 7N 15593	[written by Mitch Murray ]
Prove It/Haven't You Noticed	Tommy Quickly With The Remo 4	02.1964	-	-	Piccadilly 7N 35167	[written by G. Marsden]
I Wish I Could Shimmy Like My Sister Kate/Peter Gunn	Remo Four	03.1964	-	-	Piccadilly 7N 35175	[written by Clarence Williams,Armand Piron]
Sally Go Round The Roses/I Know A Girl	Remo Four	05.1964	-	-	Piccadilly 7N 35186	[written by Z. Sanders, L. Stevens]
The Wild Side Of Life/Forget The Other Guy	Tommy Quickly And The Remo 4	10.1964	33[8]	-	Pye 7N 15708	[written by Warren, Carter]
Humpty Dumpty/I'll Go Crazy	Tommy Quickly With The Remo 4	12.1964	-	-	Pye 7N 15748	[written by Trad. arr. Harris, Nicol, Wellings]
Live Like A Lady/Sing Hallelujah	Remo Four	01.1967	-	-	Fontana TF 787	[written by Colin Manley ]
In The First Place	Remo Four	03.1998	-	-	Pilar PILAR O2V	[written by Colin Manley, Tony Ashton]