Zespół został uznany za przedstawiciela sceny tzw. „paisley underground” nawiązującej do muzyki lat 60-tych, podobnie jak formacje Rain Parade i Dream Syndicate. Jednak brzmieniowo muzyka Green On Red przypominała bardziej dokonania Neila Younga i czerpała więcej z tradycji country i bluesa. Wpływy te stały się jeszcze bardziej zauważalne, gdy do zespołu doszedł w 1984r gitarzysta prowadzący Chuck Prophet IV.
Wyrafinowane aranżacje utworów z płyty The Killer Inside Me (1987) świadczyły o tym, że zespół chce wejść na rynek mainstreamu. Wkrótce jednak po wydaniu płyty z grupy odeszli Waterson i Cacavas, by podjąć kariery solowe. Prophet i Stuart działali dalej; album Here Come The Snakes nagrali przy współpracy muzyków sesyjnych. Obydwaj muzycy działali też poza grupą - Stuart zaangażowany był np. w prace nad albumem Danny And Dusty wspólnie z Steve’em Wynnem i muzykami grupy The Long Ryders.
W 1991 zespół pojawił się ponownie na scenie z albumem Scapegoats zarejestrowanym w Nashville z pomocą klawiszowca Ala Koopera. Prohet rozpoczął karierę solową w 1993 dobrze przyjętym albumem Balinese Dancer.
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
No Free Lunch | Green On Red | 10.1985 | 99[1] | 177[6] | Mercury MERM 78 | [produced by D. Stuart] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz