The Iveys powstały w 1961 roku w Swansea w Walii z The Panthers, w skład którego wchodzili Pete Ham (gitara prowadząca), Ron Griffiths (gitara basowa) (ur.. Ronald Llewellyn Griffiths, 2 października 1946r, Swansea), David „Dai” Jenkins (gitara rytmiczna) (ur. David Owen Jenkins, 30 października 1945r, Swansea) i Roy Anderson (perkusja). Grając pod różnymi nazwami, w tym The Black Velvets i The Wild Ones, do 1964 roku przekształcili się w The Iveys, od nazwy ulicy w Swansea o nazwie Ivey Place.
W marcu 1965 roku perkusista Mike Gibbins dołączył do The Iveys. Grupa zabezpieczyła koncerty w okolicy Swansea, otwierając je dla wybitnych brytyjskich grup, takich jak Spencer Davis Group , The Who , The Moody Blues i The Yardbirds .
Do czerwca 1966 roku Bill Collins (ojciec aktora Lewisa Collinsa ) zaczął zarządzać grupą. W grudniu 1966 r. cała grupa przeniosła się do domu Collinsa przy 7 Park Avenue, Golders Green w Londynie, dzieląc przestrzeń z zespołem o nazwie The Mojos . Dom był przeludniony, więc jedynym miejscem, w którym można znaleźć prywatność, było pomieszczenie wyposażone w dwuścieżkową maszynę rejestrującą.
Zespół wykonywał szeroką gamę utworów coverowych w okolicach Londynu, od brzmienia Motown , bluesa , soul po Top 40 , psychodeliczny pop i przeboje Beatlesów, co wzbudziło zainteresowanie wytwórni płytowych. Ray Davies z The Kinks przesłuchał ich, aby je wyprodukować, nagrywając trzy ich piosenki w 4-ścieżkowym studiu demo na londyńskiej Old Kent Road 15 stycznia 1967: „Taxi” i „Sausage And Eggs”, piosenki Hama i Griffithsa, „I Believe in You Girl”. W dniu 8 grudnia 1966 r. Collins i grupa podpisali pięcioletni kontrakt, w którym Collins otrzymał 20% udziału w przychodach netto, takich samych jak poszczególni członkowie grupy, ale dopiero po odjęciu wydatków zarządczych. Collins powiedział wtedy: „Słuchaj, nie mogę ci obiecać niczego, oprócz krwi, potu i łez”. Grupa koncertowała sporadycznie, wspierając Davida Garricka , występując jako The Iveys w Wielkiej Brytanii przez resztę dekady.
W sierpniu 1967 roku Dai Jenkins został poproszony o opuszczenie grupy i został zastąpiony przez gitarzystę z Liverpoolu , Toma Evansa, dawniej z Them Calderstones (ur. Thomas Evans Jr., 5 czerwca 1947r, Liverpool , zm. 19 listopada 1983). Odejście Jenkinsa zostało zapamiętane przez Griffithsa jako „grzecznie zapytane, czy ustąpi”, ponieważ Jenkins wydawał się bardziej zainteresowany dziewczynami niż muzyką.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz