James Newton Howard

James Newton Howard (ur. 9 czerwca 1951r w Los Angeles- amerykański kompozytor muzyki filmowej. Wielokrotnie nominowany do Nagrody Akademii Filmowej.

Howard urodził się w Los Angeles. Przez całą swoją karierę kompozytora/autora piosenek, napisał muzykę do filmów o różnym stylu i gatunkach, otrzymując wiele nagród i nominacji. Zaczął uczyć się muzyki już jako dziecko i chodził do Thacher School w Olay, Music Academy of the West w Santa Barbara i ćwiczył granie na fortepianie na USC w Kalifornii. Po ukończeniu studiów, Howard dołączył do zespołu Eltona Johna na przełomie lat 70. i 80-tych. Aranżował także smyczki do piosenek Don't Go Breaking My Heart i Sorry Seems To Be The Hardest Word.

 Grał również jako drugi klawiszowiec do kilku albumów Eltona takich jak Rock of The Westies (1975), Blue Moves (1976), 21 At 33 (1980) i The Fox (1981). Po koncertowaniu z Johnem, Howard podjął współpracę z Crosby, Stills and Nash, zanim zajął się tworzeniem muzyki filmowej w połowie lat 80-tych. Następnie na krótko wrócił do współpracy z Eltonem Johnem podczas jego trasy koncertowej w Australii w grudniu 1987 - Howard prowadził orkiestrę wykonującą jego i Paula Buchmastera symfoniczne aranżacje utworów Johna. (Interesujące, zwłaszcza, że większość soundtracków Howarda jest dyrygowana przez innych).
Był krótko mężem Rosanny Arquette (1986-87).
 
Howard napisał muzykę do przeboju kinowego Pretty Woman i otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara za film Książę przypływów. Budując nastrój dla wielu filmów przez dekadę umiejętności Howarda objęły mnóstwo filmów różnych gatunków, wliczając w to nominowane do Oscarów ścieżki dźwiękowego do sensacyjnego Ściganego, komedii romantycznej Mój chłopak się żeni, horroru Osada, thrillera Michael Clayton i wojennego Oporu. W międzyczasie napisał też muzykę do westernu Wyatt Earp, przygodowego Wodnego świata i dramatu sądowego Lęk pierwotny. Jego współpraca przy utworach z filmów Junior i Szczęśliwy dzień przyniosły mu nominacje do Oscarów za najlepszą piosenkę.

 Pisał kompozycję do skromnych filmów takich jak Dzielnica pięciu narożników, Glengarry Glen Ross i Serce Ameryki oraz wysokobudżetowych, hollywoodzkich produkcji jak: Kosmiczny mecz, Góra Dantego (tylko tematy- muzykę napisał John Frizzell) i Zakładnik. Napisał też muzykę do trzech filmów animowanych Disneya: Dinozaur, Atlantyda - Zaginiony ląd i Planeta skarbów. Choć skupiał się głównie na muzyce do filmów, Howard tworzył też kompozycje dla telewizji otrzymując nominację do Emmy za motyw przewodni do hitu NBC Ostry dyżur; napisał też muzykę do Gliniarza z dżungli.
W 1991 roku ożenił się z Sofią i byli małżeństwem przez 15 lat.

Howard stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych kompozytorów muzyki filmowej. 14 października 2005 roku oficjalnie ogłoszono, że zastąpi on Howarda Shora jako kompozytora filmu Petera Jacksona King Kong. Skutkiem tego Howard otrzymał swoją pierwszą nominację do Złotego Globu za najlepszą muzykę. Współpracował także z Hansem Zimmerem przy kasowym hicie Batman - Początek i jego sequelu Mroczny rycerz. Jego najnowsze prace to: Zdarzenie, Michael Clayton, Krwawy diament, Wojna Charliego Wilsona i Jestem legendą. Krążyły plotki, które zostały potwierdzone, że Howard napisze muzykę do najnowszego filmu M. Night Shyamalana opartego na serialu Nickelodeona Ostatni Władca Wiatru.




                                                                     Awards

                           Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa]

1992 Best Original Score The Prince of Tides
1994 Best Original Score The Fugitive
1995 Best Original Song Junior
1997 Best Original Song One Fine Day
1998 Best Original Score My Best Friend's Wedding
2005 Best Original Score The Village
2008 Best Original Score Michael Clayton
 2009 Best Original Score Defiance 

                                                     Grammy
2009 Best Score Soundtrack for Visual Media The Dark Knight
                                         
                                     Piosenki na listach przebojów

Kompozycje Jamesa Newtona Howarda na listach przebojów [with David Pack] 05/1983 Lady Love Me (One More Time) George Benson 30.US/11.UK 1986 Show Me How It Works Mavis Staples 68.R&B Chart 01/1986 Prove Me Wrong David Pack 95.US [with Gardner Cole] 10/1989 Everything Jody Watley 4.US/74.UK [with Jude Cole] 01/1993 Tell the Truth Jude Cole 57.US [with Carole Bayer Sager, James Ingram & Patty Smyth] 02/1995 Look What Love Has Done (Theme from Junior) Patty Smyth 106.US [with Jud Friedman (as Jud J. Friedman) & Allan Rich] 04/1997 For the First Time Kenny Loggins 60.US [with Glen Ballard] 06/1997 Here in My Heart Chicago 59.US [with Vonda Shepard] 06/1999 Baby, Don't You Break My Heart Slow Vonda Shepard 76.UK [with Hans Zimmer ] 08/2008 Aggressive Expansion Hans Zimmer & James Newton Howard 10.UK [with Jeremy Fraites, Wesley Schultz, Suzanne Collins] 12/2014 The Hanging Tree James Newton Howard 12.US

Newton

Hiszpański producent Juan Carlos Pla pochodzi z Walencji. W latach 1991 i 1993, pracował jako producent na arenie międzynarodowej. Potem wydał swoje własne produkcje w Contraseña Records aż do 1996 roku, tworząc swoją własną małą wytwórnię Time Machine Records.

 Pod pseudonimami Dagona i Newton wyprodukował utwory taneczne, z których był znany w Hiszpanii, a nawet na całym świecie. On również przyczynił się do powstania  Projet 840,projektu eurodance.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Streamline	Newton	01.1997	30[11]	-	-	-	-	-	-	-	Sniper 3012106	[written by Juan Carlos Pla]
Wanna Dance All Day / Vol.2	Newton	04.1997	37[6]	-	-	-	-	-	-	-	CNR Music France 3021016	-

John Newman

Obdarzony fenomenalnym wokalem John Newman, to najnowsze objawienie brytyjskiej sceny pop. Komponujący od 14-tego roku życia artysta talentem porównywany jest do Amy Winehouse, a nawet największych mistrzów soul z wczesnych lat wytwórni Motown, jak Marvin Gaye czy James Brown. John Newman urodził się 16 czerwca 1990 roku w angielskim Settle.


Młody artysta urodził się i dorastał w Settle i tam też się kształcił w lokalnym koledżu. W wieku 14 lat zaczął grac na gitarze i komponować swoje pierwsze utwory. Niedługo po tym nauczyć się nagrywać swoje kompozycje, a także poznawał tajniki produkcji co zaowocowało kilkoma utworami z gatunku house. W wieku 20 lat Newman przeniósł się do Londynu, gdzie założył zespół, a także podpisał kontrakt z wytwórnią Island Records.

W maju 2012 roku muzyk gościnnie wziął udział w nagraniu singla "Feel the Love" zespołu Rudimental. Jesienią ubiegłego roku młody wokalista ponownie wsparł Rudimental - tym razem przy utworze "Not Giving In". W czerwcu 2013 roku artysta wydał swój debiutancki singiel zatytułowany "Love Me Again", a na 6 października zaplanowano premierę drugiej kompozycji - "Cheating". Oba utwory promują debiutancki krążek Newmana zatytułowany "Tribute", którego premiera przewidziana jest na 15 października 2013 roku.

1 czerwca 2015 roku pojawił się nowy singiel Johna Newmana - „Come And Get It”, która jest pierwszą piosenką z kolejnego, drugiego albumu Newmana zatytułowanego Revolve. Drugi singiel pochodzący z tego albumu nosi tytuł „Tiring Game”. Płyta ukazała się 16 października 2015 roku.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Feel the Love	Rudimental featuring John Newman	06.2012	1[1][67]	-	Asylum/Black Butter GBAHS 1200177	[2x-platinum-UK][written by John Newman,Piers Aggett,Amir Amor,Kesi Dryden][produced by Rudimental,Mike Spencer]
Not Giving In	Rudimental featuring John Newman and Alex Clare	12.2012	14[27]	-	Asylum GBAHS 1200483	[gold-UK][written by John Newman,Piers Aggett,Amir Amor,Kesi Dryden][produced by Rudimental,Mike Spencer]
Love Me Again	John Newman	07.2013	1[1][52]	30[18]	Island GBUM 71302815	[2x-platinum-UK][platinum-US][written by Steve Booker,John Newman][produced by Steve Booker,Mike Spencer]
Cheating	John Newman	10.2013	9[5]	-	Island GBUM 71302727	[written by Emily Phillips,John Newman][produced by Ant Whiting,John Newman,Mike Spencer]
Losing Sleep	John Newman	12.2013	48[10]	-	Island GBUM 71305318	[written by John Newman,Steve Booker,Benny Blanco][produced by John Newman,Mike Spencer,Ant Whiting,Steve Booker]
Out of My Head	John Newman	04.2014	91[1]	-	Island GBUM 71305320	[written by Steve Booker,John Newman][produced by John Newman,Ant Whiting]
Blame	Calvin Harris featuring John Newman	09.2014	1[1][34]	19[20]	Columbia GB 1101400306	[2x-platinum-UK][3x-platinum-US][written by Calvin Harris,John Newman,James Newman][produced by Calvin Harris]
Come and Get It	John Newman	07.2015	5[10]	-	Island GBUM 71502450	[silver-UK][written by Greg Kurstin,John Newman][produced by Greg Kurstin,John Newman]
Tiring Game	John Newman featuring Charlie Wilson	08.2015	134	-	Island	[written by Charlie Wilson,John Newman][produced by Jack Splash,John Newman,Greg Kurstin]
Give Me Your Love	Sigala featuring John Newman and Nile Rodgers	06.2016	9[16]	-	Ministry Of Sound GBCEN 1602122	[gold-UK][written by Bruce Fielder,John Newman,Steve Manovski][produced by Sigala,Manovski]
Olé	John Newman	07.2016	120	-	Island	[written by Calvin Harris][produced by Calvin Harris]
If You Really Love Me (How Will I Know)	John Newman with David Guetta and MistaJam	07.2021	27[17]	-	Parlophone UKWLG 2100072	[written by George Merrill,Shannon Rubicam,Narada Michael Walden,David Guetta,Franklin,John Newman,Peter Dalton,Ollie Green][produced by David Guetta,MistaJam,John Newman,Timofey Reznikov,Ollie Green]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Tribute	John Newman	10.2013	1[1][47]	24[3]	Island 03743662	[platinum-UK][produced by Ant Whiting,John Newman,Steve Booker,Mike Spencer]
Revolve	John Newman	10.2015	3[4]	-	Island 4751180	[produced by John Newman,Greg Kurstin,Jack Splash,Calvin Harris]

Mickey Newbury

Właśc. Milton J. Newbury Jr., ur. 19.05.1940 r. w Houston w stanie Teksas (USA). Karierę rozpoczął, śpiewając tenorem w grupie wokalnej The Embers nagrywającej dla wytwórni Mercury Records. Pracował jako kontroler lotów w Siłach Powietrznych USA stacjonujących w Anglii.

Później napisał utwór "Swiss Cottage Place" nagrany przez Rogera Millera. W 1963 r. pracował na statkach łowiących krewetki w Galveston w Teksasie i poważnie zajął się pisaniem piosenek. W 1964 r. podpisał kontrakt z wytwórnią Acuff-Rose Music w Nashville. Wśród jego wczesnych kompozycji znajdująsię: "Here Comes The Rain, Baby" (Eddy Arnold i Roy Orbison), "Funny Familiar Forgotten Feelings" (Don Gibson i Tom Jones), "How I Love Them Old Songs" (Carl Smith) i "Sweet Memories" (Willie Nelson).

W 1968 r. zespół Kenny Rogers And The First Edition wprowadził na amerykańskie listy przebojów psychodeliczny utwór "Just Dropped In (To See What Condition My Condition Was In)". Newbury zarejestrował własny, spokojny album, ale jego głos był tak ponury, że nawet najradośniejsze piosenki brzmiały smutno. Po nagraniu dwóch płyt dla firmy fonograficznej RCA Newbury przeniósł się do wytwórni Mercury, gdzie napisał i nagrał takie smutne kompozycje, jak "She Even Woke Me Up To Say Goodbye" (nagrany później przez Jerry'ego Lee Lewisa), "San Francisco Mabel Joy" (wykonywany także przez Johna Denvera, Joan Baez, Davida Allana Coe i Kenny'ego Rogersa) czy "I Don't Think About Her (Him) No More" (nagrany przez Dona Williamsa i Tammy Wynette, a także, pod zmienionym tytułem "Poison Red Berries", przez Bobby 'ego Bare'a).

Newbury'ego, żyjącego wtedy na łodzi mieszkalnej, zaintrygowały dźwięki wydawane przez wiszące dzwonki poruszane wiatrem. Podobnych efektów dźwiękowych użył do łączenia utworów na swoich albumach, nadając im pewną koncepcję. Łagodny i retrospektywny utwór "American Trilogy" (w rzeczywistości połączone ze sobą trzy piosenki z okresu wojny secesyjnej - "Dixie", "The Battle Hymn Of The Republic" i "All My Trials") stał się w 1972 r. przebojem w pełnokrwistej wersji Elvisa Presleya. Newbury twierdzi: "Bardziej to zaszkodziło niż pomogło, gdyż nie było jednoznaczne z tym, czego mogłem dokonać".

Mimo to, na albumie Rusty Tracks także znalazły się nowe wersje amerykańskich pieśni folkowych. Wśród kompozycji Newbury'ego cieszących się powodzeniem znaleźć można "Makes Me Wonder If I Ever Said Goodbye" (w wykonaniu Johnny'ego Rodrigueza) i "Blue Sky Shinin'" (Marie Osmond). Newbury z trudem zaistniał na amerykańskich listach przebojów country (najwyższą, 53. pozycję zajął utwór "Sunshine"), ale w 1980 r. został wybrany do "Songwriters Association International Hall Of Fame" (międzynarodowego stowarzyszenia wybitnych twórców piosenek) w Nashville. Jak na ironię, od tego czasu nagrał niewiele nowych piosenek, a pochodzący z 1988 r. album w stylu new age zawierał powtórnie nagrany stary materiał. Pomimo że występuje na scenach amerykańskich ze skrzypaczką Marie Rhines, stale unika tras po Wielkiej Brytanii.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
An American Trilogy / San Francisco Mabel Joy	Mickey Newbury	07.1972	42[5]	26[11]	Elektra 45 750	[written by Mickey Newbury ][produced by Dennis Linde ]
Heaven Help the Child / Good Morning Dear	Mickey Newbury	03.1973	-	103[4]	Elektra 45 840	[written by Mickey Newbury ][produced by Russ Miler, Marlin Greene, Dennis Linde]
Sunshine / Song for Susan	Mickey Newbury	07.1973	-	87[3]	Elektra 45 853	[written by Mickey Newbury ][produced by Dennis Linde/Marvin Green/Russ Miller ]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
'Frisco Mabel Joy	Mickey Newbury	11.1971	-	58[15]	Elektra 74 107	[produced by Owsley Manier/Robert Rosemurgy/Dennis Linde ]
Heaven Help The Child	Mickey Newbury	03.1973	-	173[5]	Elektra 75 055	[produced by Dennis Linde, Russ Miller, & Marlin Greene]
Lovers	Mickey Newbury	11.1971	-	58[15]	Elektra 1030	[produced by Chip Young]

Marie-Josée Neuville

Marie-Josée Neuville , której prawdziwe nazwisko brzmi Josée Françoise Deneuville , urodzona 10 stycznia 1938 r. W Paryżu , jest francuską piosenkarką , aktorką i prezenterem radiowym i telewizyjnym.


Od dwunastego roku życia Marie-Josée Neuville grała na gitarze i wspięła się na podium w Salon de l'Enfance . W 1955 roku, w wieku 17 lat, Marie-Josée mieszka z matką w Paryżu i komponuje piosenki inspirowane Georgesem Brassensem . W czerwcu 1955 r. wyjechała na konkurs amatorów zorganizowanych w ramach Kermesse aux étoiles 1 . Obroniła swoją pierwszą piosenkę Johny Boy i  w towarzystwie 800 zawodników, zdobyła pierwszą nagrodę.

Nagrała pod koniec 1955 swój pierwszy singiel (  Johny Boy i Une guitare, une vie) w Pathé-Marconi   i dostała się do Collégienne de la Chanson . Komponuje własne piosenki, które śpiewa towarzysząc sobie na gitarze.

Wygranie kolejnego konkursu  zarezerwowanego dla autorów piosenek, pozwala jej na występ w Olympii w marcu 1956. Śpiewa cztery piosenki, w tym Le Monsieur du métro , szokując zarówno opinię publiczną, jak i jej dyrektora artystycznego   , sprawiając, że ​​nazajutrz zdjęcie Marie-Josée Neuville pojawia się we wszystkich gazetach i sprawia, że ​​staje się sławna w ciągu jednej nocy .

Występowała ponownie w Olympii w październiku 1956 r., a następnie w programie Charlesa Aznavoura w marcu 1957 r., a jej drugi album został wydany w październiku 1957 r. Cenzura skrytykowała dwie ostatnie piosenki ( Le Monsieur du Métro i Nativité ), które są uważane za zbyt śmiałe: nie mogą być transmitowane przez  Comité d'Écoute .

W 1958 roku Marie-Josée koncertuje za granicą (szczególnie w Maroku ) i zapełnia pierwszą część koncertu Plattersw Olympii . Jej umowa z Pathé-Marconi dobiegła końca i długo trwało, aby pozbyć się jej świeżości i szczerości, a następnie zaprezentowała się widzom Olympii z zupełnie nowym wyglądem: bez jej słynnych warkoczy i makijażu, z wysokimi obcasami i obcisłą sukienką. Opinia publiczna i krytycy byli bardzo rozczarowani.

W 1961 r. wyszła za mąż za Gerarda Herzoga , telewizyjną osobowość i pisarza, i  alpinistę. Będą mieć troje dzieci: Valérie (1961), Rafaële (1962) i Lionela (1964). 

Pojechała w trasę koncertową do Quebecu (1962), Gabonu  (1963). W tym okresie Marie-Josée została aktorką i prezenterką radiową.

W 1963 r. zagrała w operze mydlanej   Europe 1 zatytułowanej Cécilia médecin de campagne (obok Françoise Soulie , Raymonda Asso i Rogera Dumasa .

W 1967 roku, pod kierunkiem męża Gérarda Herzoga, Marie-Josée zagrała w La Grande Crevasse , filmie o alpinistyce opartym na opowiadaniu Rogera Frisona-Roche'a . W 1969 roku jest bohaterką serialu telewizyjnego Commedia , programu improwizowanego. Od 1969 r. uczestniczyła również w telewizyjnym programie " Les Animaux du Monde" , magazyn zwierzęcy z udziałem François de La Grange .

W 1972 roku gra postać Hélène w telewizyjnym filmie Ossicum  w reżyserii Gérarda Herzoga.

W 1978 roku zagrała w filmie telewizyjnym The Palms of the Metropolitan , wyreżyserowanym przez Youri .

W 1979 roku opublikowała powieść zatytułowaną The Lost Source at Gallimard . Mieszka w tym czasie w Vallée de Chevreuse .

'

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Johny Boy	Marie-Josée Neuville	05.1956	22[5]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé EG 174 M	[written by M.-J. Neuville]
18 Ans	Marie-Josée Neuville	11.1956	29[4]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by M.-J. Neuville]
La Maison	Marie-Josée Neuville	02.1963	21[5]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé EG 612	[written by M.-J. Neuville]

Albums

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	UK	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
La Collégienne De La Chanson	Marie-Josée Neuville	12.1957	25[1]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé AT 1073	-
La Collégienne De La Chanson - N° 2	Marie-Josée Neuville	12.1956	25[1]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé AT 1083	-

Netsky

Boris Daenen ( urodzony 24 marca 1989 r.), lepiej znany jako Netsky , jest belgijskim producentem  drum and bass i muzykiem. Nazwa Netsky jest oparta na wirusie komputerowym o tej samej nazwie .

Netsky produkuje muzykę w stylu liquid funk - drum and bass z wieloma instrumentalnymi warstwami i częstymi wokalami.Remiks "Gold Digger" High Contrast wywarł na niego duży wpływ.

Pod koniec 2009 roku Netsky podpisał kontrakt nagraniowy z Hospital Records , tą samą wytwórnią, co inni znani twórcy płynni, tacy jak High Contrast i London Elektricity . On również zdobył nominację do "Najlepszego nadchodzącego producenta" w ciągu zaledwie kilku miesięcy od jego pierwszego nagrania przez Drum + Bass Arena Awards.

Hospital Records wydała debiutancki album Netsky 31 maja 2010 roku. Jego drugi album, zatytułowany 2 , ukazał się 25 czerwca 2012 roku. Album zawiera trzy single, a wydanie deluxe zostało poprzedzone przez czwarty singiel "We Can Only Live Today (Puppy)".

Jego  singiel "Rio" z 2015 roku, zaprezentowano podczas uroczystości noworocznych w Londynie w 2016 roku.
W kwietniu 2012 roku, podczas festiwalu Hospitality w Brixton Academy , Netsky zaprezentował swój "Netsky LIVE!" projekt po raz pierwszy.W towarzystwie zespołu muzyków na żywo, a także gościnnych wokalistów, Netsky wykonuje swoją muzykę jako pełny zespół, zajmując centralne miejsce na klawiszach i syntezatorach. Obecnie zespół koncertuje na całym świecie, występując na najważniejszych koncertach na całym świecie, a także występuje na wielu międzynarodowych festiwalach muzyki elektronicznej, takich jak Ultra Music Festival w Stanach Zjednoczonych .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Tonight	Danny Byrd featuring Netsky	02.2011	91[1]	-	Hospital NHS 180	[written by Danny Byrd]
Give & Take	Netsky	01.2012	196	-	Hospital NHS 201	-
Come Alive	Netsky	05.2012	150	-	Hospital NHS 211	[written by Boris Daenen][produced by Boris Daenen]
Love Has Gone	Netsky	07.2012	182	-	Hospital NHS 214	[written by Skip Scarborough][produced by Boris Daenen]
Running Low	Netsky featuring Beth Ditto	08.2014	80[1]	-	Epic GB 1101400309	[written by Mary Beth Patterson, Boris Daenen, Takura Tendayi, Zane Lowe][produced by Netsky]
Rio	Netsky featuring Digital Farm Animals	07.2015	158	-	Sony Music	[written by Boris Daenen, Nicholas James Gale]
Work It Out	Netsky featuring Digital Farm Animals	01.2016	188	-	-	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
2	Netsky	07.2012	29[2]	-	Hospital NHS 213CD	[produced by Boris Daenen]
3	Netsky	06.2016	109	-	Hospital NHS 289CD	[produced by Boris Daenen]

Reef

Grupa Reef powstała w 1993 roku w malowniczej miejscowości Butleigh, niedaleko Glastonbury - miejsca najsłynniejszego festiwalu rockowego w Anglii. Kapela Reef zawiązała się z inicjatywy wokalisty Gary'ego Stringera oraz basisty Jacka Bessanta. Wkrótce potem, do dwójki przyjaciół dołączyli: gitarzysta Kenwyn House oraz perkusista Dominic Greensmith.

Pierwszym owocem współpracy było nagranie demo "Purple Tape". Materiał został zarejestrowany jeszcze pod pierwotną nazwą grupy - Naked. Już jako Reef, praktycznie cały 1994 rok muzycy spędzili na trasach koncertowych w Anglii. Owocem tych podbojów było podpisanie kontraktu z niezależną wytwórnią S2, która jakiś czas później znalazła się pod skrzydłami koncernu Sony BMG.

Na początku 1995 roku wytwórnia wypuściła na rynek pierwsze dwa single: "Good Feeling" oraz "Naked". Pierwszy w zestawieniu najpopularniejszych singli w Wielkiej Brytanii pojawił się na 24. miejscu a "Naked" na znakomitej 11. pozycji, co pozwoliło Reef pierwszy raz wystąpić w programie "Top of The Tops".

Tuż przed wydaniem debiutanckiej płyty, Reef mieli przyjemność i zaszczyt grać koncerty z Paulem Wellerem, The Rolling Stones czy Soundgarden. Paul Weller zachwycony nagraniem demo zaprosił Reef na swoją angielską trasę. Zespół mógł wtedy zagrać przed nim trzy koncerty w słynnej Royal Albert Hall.

Pierwszy album Reef w sklepach pojawił 19 czerwca 1995 roku. "Replenish" został nagrany pod czujnym producenckim okiem Clive'a Martina w wyremontowanym studiu Cornish Sawmills. Album z miejsca okazał się sporym sukcesem i pokrył się złotem.

W drugiej połowie 1996 roku panowie z Reef gościli jako support na trasie rodaków z grupy Feeder. Następcą "Replenish" była płyta "Glow", wydana 13 stycznia 1997 roku. Magazyn "Kerrang!" umiejscowił "Glow" na liście 100 płyt, które trzeba usłyszeć przed śmiercią na wysokim 26. miejscu, co naprawdę było sporym wyróżnieniem.

Producentem krążka był uznany spec George Drakoulious - współtwórca sukcesów m. in. The Black Crowes, Beastie Boys i Primal Scream. Album wylądował na szczycie UK Charts, natomiast poprzedzający go singel "Place Your Hands" znalazł się na 6. miejscu brytyjskiego zestawienia. Równie dobrze radziły sobie trzy pozostałe single: "Come Back Brighter", "Consideration" a także "Yer Old". Płyta na całym świecie sprzedała się w ponad milionowym nakładzie.

12 kwietnia 1999 roku do sklepów trafił trzeci w dorobku grupy longplay, "Rides". Muzycy znów do współpracy zaprosili George'a Drakouliousa. Album powstawał w słynnym Ocean Way Studios w Los Angeles, w którym stworzono dzieła takiego formatu jak "Thriller" Michaela Jacksona czy "Pet Sounds" The Beach Boys. "Glow" uzyskał statut platynowej płyty.

Nowe stulecie Reef przywitali czwartym krążkiem w swoim dorobku. "Getaway" pojawił się w 2000 roku. Tym razem produkcją zajął się Al Clay, który był odpowiedzialny za płyty Pixies i Stereophonics. Owocem tej płyty były trzy single: "Set The Record Straight", "Superhero" oraz ballada "All I Want". Ten ostatni numer wywalczył jedynie 51 miejsce na brytyjskiej liście przebojów.

W 2001 roku po trasie z grupą Texas, Reef rozpoczęli przygotowywanie nowego materiału. W wywiadzie dla BBC Jack Bessant mówił, że najnowsze dzieło ma być cięższe i mocniejsze niż ostatnie nagrania.

Ostatecznie, następca "Rides" ukazał się w styczniu 2003 roku. Album "Together - The Best of Reef" był połączeniem kilku nowych numerów z hitami sprzed lat.

W tym samym czasie z zespołem postanowił rozstać się Dominic Greensmith. Na jego miejsce pozostali muzycy postanowili zatrudnić Nathana "Tugg" Currana współpracującego z Basement Jaxx i Lady Sovereign. Wkrótce potem z nowym bębniarzem, Reef ruszyli w trasę, podczas której doszło do zarejestrowania jedynego wydawnictwa DVD zespołu w historii.

"Reef Live" dokumentuje show Brytyjczyków, które odbyło się w bristolskiej Carling Academy 19 marca 2003 roku. Za wydanie tego koncertu odpowiedzialna była niezależna wytwórnia Snapper Music.

W tym samym roku kwartet z Butleigh, na prośbę BBC nagrał cover "War Pigs" Black Sabbath. Utwór znalazł się na stronie B, ostatniego w karierze zespołu singla - "Waster", jedynego wydanego dla wytwórni Snapper Music.

15 sierpnia 2003 roku doszło do występu Reef podczas The Falmouth Regatta Week, który okazał się ostatnim koncertem. Zaraz po tym występie zespół się rozwiązał.

Raz tylko po rozpadzie Reef pojawili się na koncertowych deskach. W kwietniu 2006 roku oryginalny skład Reef pojawił się na występie upamiętniającym tragicznie zmarłego Martina Gliksa. Martin Gliks był muzykiem The Wonder Stuff, a także współkierującym Furtive Mass Transit Systems - grupy menedżerskiej odpowiedzialnej także za karierę Reef.

Po rozpadzie muzycy Reef zaangażowali się w różne autorskie projekty. Gary Stringer i Jack Bessant założyli zespół Them is Me. Do współpracy zaprosili Tugga oraz gitarzystę Jonasa Jalhaya. W tym składzie nagrali debiutancki album, a w kwietniu i maju 2009 roku ruszyli w krótką trasę po Anglii.

Dominic Greensmith powołał do życia The Black Swan Effect, z którym w kwietniu 2009 roku odbył triumfalną trasę u boku Petera Gabriela po USA i Ameryce Południowej.

Ostatni z czwórki pierwszego składu Reef - Kenwyn House próbował swych sił z kapelą Spanature. Jednak na początku 2009 roku ów projekt zawiesił działalność.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Good feeling/Wake	Reef	04.1995	24[11]	-	Sony S2 6613602	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by Clive Martin/Reef]
Naked /Choose to live	Reef	05.1995	11[10]	-	Sony S2 6620622	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by Clive Martin/Reef]
Weird /Acoustic one	Reef	07.1995	19[8]	-	Sony S2 6622772	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by Clive Martin/Reef]
Place your hands/Uncomfortable	Reef	10.1996	6[14]	-	Sony S2 6635712	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by George Drakoulias/Reef]
Come brack brighter/Resignation	Reef	01.1997	8[14]	-	Sony S2 6640972	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by George Drakoulias/Reef]
Consideration /Allotment	Reef	03.1997	13[11]	-	Sony S2 6643122	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by George Drakoulias/Reef]
Yer old/Summer' s in bloom [live]	Reef	07.1997	21[11]	-	Sony S2 6647032	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by George Drakoulias/Reef]
I' ve got something to say/Foot one	Reef	03.1999	15[11]	-	Sony S2 6669542	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by George Drakoulias/Reef]
Sweety /Triumphant anthem	Reef	05.1999	46[3]	-	Sony S2 6673732	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by Reef]
New bird/Back in my place	Reef	08.1999	73[2]	-	Sony S2 6678512	[written by Reef (Gary Stringer/John Bessant/Kenwyn House/Dominic Greensmith)][produced by Reef]
Set the record straight/Gentle morning	Reef	07.2000	19[13]	-	Sony S2 6695952	[written by Gary Stringer/Dominic Greensmith/Kenwyn House/John Bessant][produced by Al Clay]
Superhero /Inside out/Bloody Mary	Reef	12.2000	55[4]	-	Sony S2 6699382	[written by Gary Stringer/Dominic Greensmith/Kenwyn House/John Bessant][produced by Al Clay]
All i want/Naked [live]	Reef	05.2001	51[2]	-	Sony S2 6708222	[written by Reef][produced by Al Clay]
Give Me Your Love	Reef	01.2003	44[3]	-	Sony S2 6731642	[written by Reef][produced by George Drakoulias]
Waster	Reef	06.2003	56[2]	-	Reef Recordings SMASCD 051	[written by Reef][produced by Clive Martin]

Albumy [UK] all time *597*-albums 5/#1 [1]/Top10 [3]/55 weeks
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Replenish	Reef	06.1995	9[22]	-	Sony S2 4806982	[gold-UK][produced by Clive Martin/Reef]
Glow	Reef	02.1997	1[1][50]	-	Sony S2 4869402	[platinum-UK][produced by George Drakoulias/Reef]
Rides	Reef	04.1999	3[14]	-	Sony S2 4928822	[produced by George Drakoulias/Reef]
Getaway	Reef	08.2000	15[7]	-	Sony S2 4988912	[produced by Al Clay]
Together-The best of...	Reef	02.2003	52[3]	-	Sony S2 5094352	[produced by George Drakoulias/Clive Martin/Al Clay/Reef]
Revelation	Reef	05.2018	26[1]	-	Ear Music 0212808EMU	-

Donna Lewis

Donna Lewis (ur. 6 sierpnia 1973r roku w Cardiff) - walijska piosenkarka. Jest znana z hitu "I Love You Always Forever" nagranego w 1996 roku. W wieku 6 lat zaczęła grać na pianinie. Czerpiąc inspiracje od ojca - pianisty jazzowego - zaczęła komponować już jako nastolatka, później studiowała kompozycję w Welsh College of Music and Drama. Następnie przeniosła się do Birmingham i śpiewała w barach. Donną zainteresowała się amerykańska wytwórnia muzyczna - Atlantic Records.

Kiedy założyła studio zaczęła nagrywać własne piosenki. W 1996 roku zadebiutowała singlem "I Love You Always Forever", który znalazł szerokie uznanie, zwłaszcza wśród dorosłej publiczności. Dzięki temu album "Now in a Minute" zyskał status platynowej płyty. Druga płyta Donny, "Blue Planet" ukazała się w 1998 roku, jednak nie powtórzyła sukcesu debiutu. W 2002 roku artystka nagrała płytę "Be Still".

Jej pierwszy singel I Love You Always Forever stał się hitem w amerykańskiej stacji VH1, a także przez 9 tygodni utrzymywał się na drugim miejscu w notowaniu Billboard Hot 100.

Znana jest także z duetu z Richardem Marxem w piosence "At the Beginning" do bajki Anastasia (1997 r.).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I Love You Always Forever	Donna Lewis	09.1996	5[23]	2[41]	Atlantic A 5495	[gold-US][silver-UK][written by Donna Lewis][produced by Donna Lewis,Kevin Killen]
Without Love	Donna Lewis	02.1997	39[10]	41[15]	Atlantic A 5468	[written by Donna Lewis,Dave Taylor]
Fool's Paradise	Donna Lewis	09.1997	169[1]	-	Atlantic AT 0009	[written by Donna Lewis]
At the Beginning	Donna Lewis/Richard Marx	11.1997	-	45[20]	Atlantic 84 037	[written by Stephen Flaherty, Lynn Ahrens][produced by Trevor Horn]
I Could Be the One	Donna Lewis	07.1998	123[2]	-	Atlantic AT 0038	[gold-US][produced by Donna Lewis, Linton Levy]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Now in a Minute	Donna Lewis	10.1996	52[2]	31[39]	Atlantic 7567827622	[produced by Kevin Killen and Donna Lewis]

MN8

MN8 to angielska grupa pop  R & B. Składała się z KG (współzałożyciel, główny wokal), G-Mana (współzałożyciel, główny wokal),  Kule T (główny wokal) i Dee Tails (raper).

Debiutancki singiel MN8 z 1995 roku , "I've Got a Little Something for You", napisany przez Dennisa Ingoldsby'ego i Marka Taylora. Wyprodukowany przez Dennisa Charlesa i Ronniego Wilsona, odniósł sukces w całej Europie, w regionie Azji i Pacyfiku oraz w Stanach Zjednoczonych.W szczególności, utwór był jednym z pierwszych remiksów P. Diddy'ego z Bad Boy Records  .

 Piosenka była także pierwszą w historii   płytą Columbia UK od ponad dekady, która zajęła pierwsze miejsce w brytyjskiej tabeli Singles Chart zastępując Celine Dion z jej " Think Twice ", który na szczycie listy był w Wielkiej Brytanii od siedmiu tygodni.  MN8 wydał jeszcze 6 kolejnych   hitów z Top30 w Wielkiej Brytanii, w tym: "If You Only Let Me In", "Baby It's You", "Tuff Act to Follow", "Dreaming", "Pathway to the Moon" i cover Surface " Happy ".

Ich debiutancki album, To The Next Level, osiągnął 13 pozycję na brytyjskiej liście albumów . Do albumu (wyprodukowanego przez Dennisa Charlesa i Ronnie Wilsona) dołączono utwór Pameli Sheyne, która napisała piosenkę "Baby It's You". Oprócz P. Diddy'ego i Sheyne'a, MN8 współpracowało z nieżyjącym już Oji Pearce ( Montell Jordan " This Is How How We It It "), Simon Climie , Arthurem Bakerem , Steve Silk Hurley'em , Connerem Reevesem , Blacksmith i Dalvin DeGrate ( Jodeci ). 

MN8 koncertowali u boku Janet Jackson , Diany King , Brownstone , Spice Girls , Madonny , Celine Dion , Robbie Williamsa , Boyzone , East 17 , Backstreet Boys i Ricky Martina . Wystąpili również w Smash Hits Poll Winners Party , Midem , Notting Hill Carnival , szwedzkim Water Festival i innych europejskich festiwalach muzycznych. 

W 1997 roku MN8 rozstało się z Sony / Columbia & 1st Avenue. Kiedy umowa wygasła, MN8 nawiązał współpracę z francuskim promotorem koncertów Gerardem Drouotem, dzieki któremuwyruszył w trasę koncertową do Francji w 1997 i 1998 roku. Po zakończeniu ostatniego koncertu pod koniec 1998 roku, MN8 zdecydowało się na bezterminową przerwę, aby wykorzystać inne możliwości.

W wywiadzie dla Digital Spy 13 kwietnia 2009 r. Wokalista KG powiedział o rozłamie i perspektywach reaktywacji: "W latach 1998 i 1999 graliśmy nasze ostatnie europejskie koncerty, byliśmy na końcu naszej umowy z Sony " Naprawdę się upewniliśmy, co chcemy zrobić, zdecydowaliśmy się zrobić przerwę i przemyśleć wszystko, bardzo wiele się wydarzyło w ciągu ostatnich kilku miesięcy.

W 2013 roku   wokalista G-man przeprowadził wywiady z Twin B na BBC 1xtra, gdzie ogłosił, że MN8 są wciąż razem i że nowy album MN8 "Reloaded" jest ich dziełem i potwierdził dziedzictwo muzyki pop MN8 i jej znaczenie.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I've Got a Little Something for You	MN8	02.1995	2[15]	-	1st Avenue/Columbia 6608802	[silver-UK][written by Denis Ingoldsby,Mark Taylor][produced by Dennis Charles, Ronnie Wilson]
If You Only Let Me In	MN8	04.1995	6[7]	-	Columbia 6613252	[written by Arthur Baker,Axel Kroell,Connor Reeves][produced by Dennis Charles,Ronnie Wilson]
Happy	MN8	07.1995	8[7]	-	Columbia 6622192	[written by Denis Ingoldsby,Mark Taylor][produced by Dennis Charles, Ronnie Wilson]
Baby It's You	MN8	11.1995	22[7]	-	Columbia 6624522	[written by T Swain,P Sheyne][produced by Dennis Charles,Ronnie Wilson]
Pathway to the Moon	MN8	02.1996	25[3]	-	Columbia 6629212	[written by M Puryear,M Hummon][produced by Dennis Charles,Ronnie Wilson]
Tuff Act to Follow	MN8	08.1996	15[4]	-	Columbia 6635345	[written by Climie,Noel,George][produced by Simon Climie]
Dreaming	MN8	10.1996	21[6]	-	Columbia 6638302	[written by Britten,Reeves,Lyle][produced by Dennis Charles,Ronnie Wilson]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
To the Next Level	MN8	05.1995	13[7]	-	Columbia 4802802	[silver-UK][produced by MN8,Dennis Charles & Roni]
Freaky	MN8	11.1996	114[1]	-	Columbia 485299 2	[produced by MN8,Dennis Charles & Ronnie Wilson,Simon Climie,Mark Lewis,Dave James,Howard Francis,Bump & Grind,Peter Ibsen]

Terence Trent D'Arby

Ur. 15.03.1962, jako Terence Trent Howard Nowy Jork (Nowy Jork, USA). Wokalista, tekściarz, autor piosenek i producent odpowiedzialny za chwytliwą mieszankę r&b;, soulu i rocka, popularną w Europie i USA szczególnie na przełomie lat 80. i 90-tych.

Pochodzący z Nowego Jorku artysta zmienił nazwisko na d'Arby po swoim ojczymie. Jako 18-latek został wysłany do stacjonowania w amerykańskich bazach wojskowych we Frankfurcie. W Niemczech oficjalnie zaczęła się jego przygoda z muzyką, kiedy dołączył do funkowej grupy The Touch. Nagrał z nią jeden krążek Love on Time (1984), wznowiony po zdobyciu przez muzyka solowej sławy w 1989 r. pod tytułem Easy Works.

W 1983 r. został usunięty z armii za dezercję. Trzy lata później przeprowadził się do Londynu, gdzie nawiązał współpracę z 9-osobowym bandem soulowo-funkowym The Bojangles, a następnie podpisał solowy kontrakt wydawniczy z wytwórnią CBS.Podobnie jak mnóstwo wielkich postaci czarnej muzyki - chociażby Prince, Stevie Wonder - d'Arby był w pełni odpowiedzialny za całość brzmienia swych albumów. Utalentowany instrumentalista opanował grę na gitarze, basie, bębnach, klawiszach, a także wykorzystanie elektroniki w procesie produkcji muzycznej. Zadbał także o tekstową i naturalnie wokalną warstwę kompozycji zebranych na debiucie Introducing the Hardline According to Terence Trentd'Arby (1987). Sam artysta ogłosił krążek najbardziej dojrzałym dziełem muzycznym od czasu premiery legendarnego krążka Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band (1967) The Beatles, uznanego w wielu prestiżowych rankingach (m.in. magazynu rolling stone) za najlepszy album muzyki rozrywkowej wszech czasów.

Niebywała pewność siebie u debiutanta wywołała zainteresowanie jego postacią w brytyjskich mediach. Energiczny singiel "If You Let Me Stay" z łatwością podbił szczyt lokalnego zestawienia przebojów. Sporym powodzeniem cieszyły się też inne hity będące wypadkową funku, soulu i rocka - "Dance Little Sister", "Sign Your Name" i szczególnie "Wishing Well", który zajmując najwyższe miejsce listy billboardu oficjalnie rozpoczął amerykański etap kariery d'Arby'ego. Głośno komentowany album w ciągu trzech dni od premiery rozszedł się w astronomicznej liczbie miliona egzemplarzy. Ostatecznie zdobył w Anglii tytuł 5-krotnej, a w USA podwójnej platyny, rozchodząc się do dziś na całym świecie w łącznym nakładzie 12 milionów sztuk, co czyni go jednym z najbardziej udanych kasowo debiutów wszech czasów w historii brzmień popularnych.

Kolosalny sukces stanowił dodatkową stymulację do pretensjonalnych niemalże ambicji aroganckiego twórcy. Sporą część kolejnego pełnego materiału - Neither Fish nor Flesh, z wielce wzniosłym podtytułem "A Soundtrack of Love, Faith, Hope & Destruction" - poświęcił tematyce problemów globalnego społeczeństwa i współczesnego świata, jak chociażby niszczenie środowiska naturalnego czy homofobia. Właściciel bardzo podobnego do Sama Cookea głosu urozmaicił tym samym tekstową warstwę swej twórczości, jednocześnie dodając do brzmienia liczne wpływy klasycznego rhythm & bluesa z lat 50., a nawet muzyki indiańskiej. Nowa droga artystyczna nie została w pełni zaakceptowana przez fanów. Album nie wygenerował żadnego hitu, zebrał negatywne recenzje i sprzedał się na świecie w liczbie poniżej 2 milionów szt zdobywając certyfikat jedynie w Anglii (złota płyta : za 100 tys. sztuk).

Trzecie solo Terence Trent d'Arby's Symphony Damn tematycznie kontynuowało drogę rozpoczętą na Neither.,., muzycznie zaś było znacznie silniej inspirowane brzmieniem gitarowym i spotkał się z cieplejszym odbiorem u krytyki. Przebojowe nagrania "Delicate" (gość. Desree) i "She Kissed Me" przywróciły artyście sympatię słuchaczy, ale było to za mało na uczynienie krążka hitem chociażby porównywalnym z debiutem.

Podobny los spotkał kolejny krążek właściciela charakterystycznych dredów - Vibrator z 1995 r. Od połowy lat 90. d'Arby usunął się w cień muzycznego świata. Zerwana w 1996 r. umowa wydawnicza z columbią/ cbs była pierwszym symptomem zwiastującym odejście gwiazdy do historii. Nagrana dla java records płyta Terence Trent d'Arby's Solar Return z powodu problemów wytwórni nie trafiła ostatecznie na sklepowe półki. Artysta w 2000 r. odkupił prawa do albumu i umieścił go do darmowego pobrania w Internecie pod tytułem Wildcard! w ramach własnego labelu sananda, założonego w Monachium.

Na przestrzeni kolejnych trzech lat zadbał o dystrybucję rozszerzonej wersji albumu (Wildcard! The Joker's Edition) na fizycznym nośniku w wielu europejskich państwach, a także USA. Materiał, którego brzmienie artysta określił jako PMR - Post Millenium Rock, został doceniony przez fanów eklektycznych czarnych brzmień, jednak stanowił zupełnie niszowe wydawnictwo.
Zbiory najnowszych piosenek (m.in. w serii Angels & Vampires), nagranych z silnym naciskiem na żywe instrumenty, oferuje do sprzedaży jedynie za pośrednictwem swojego serwisu internetowego.

W 2001 r. twórca w ramach manifestu ostatecznego zerwania więzi łączących go z wyzyskownym światem korporacji, jak przede wszystkim gigant płytowy columbia records, legalnie zmienił swoje imię na Sananda ("niosący światło ) Maitreya ("pośród synów bożych"). Przeszedł też silną odnowę duchową i wewnętrzną, wyraźnie akcentując w wywiadach oraz na oficjalnej stronie internetowej silną potrzebę naprawy świata, szerzenie idei miłości i innych wzniosłych celów, co w odczuciu części fanów przypięło mu łatkę co najmniej dziwaka. Ważnym wydarzeniem w karierze muzyka jest zastąpienie w 1999 r. śp. Michaela Hutchensa podczas koncertu słynnej australijskiej grupy INXS z okazji otwarcia stadionu olimpijskiego w Sydney. Od 2002 r. artysta na stałe mieszka i nagrywa włoskim Mediolanie.

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
If You Let Me Stay/Loving You Is Another Word for Lonely	Terence Trent D'Arby	03.1987	7[13]	68[8][10.87]	Columbia 07398	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Howard Grey][19[12].R&B; Chart][47[1].Hot Disco/Dance:Columbia 07450 12"]
Wishing Well/Elevators & Hearts	Terence Trent D'Arby	06.1987	4[11]	1[1][25][01.88]	Columbia 07675	[gold-US][written by Terence Trent D'Arby,Sean Oliver][produced by Martyn Ware,Terence Trent D'Arby][1[1][18].R&B; Chart][7[10].Hot Disco/Dance:Columbia 07543 12"]
Dance Little Sister	Terence Trent D'Arby	10.1987	20[7]	30[11][09.88]	Columbia 07887	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Martyn Ware,Terence Trent D'Arby][9[13].R&B; Chart][7[7].Hot Disco/Dance:Columbia 07887 12"]
Sign Your Name / Greasy Chicken	Terence Trent D'Arby	01.1988	2[10]	4[21][05.88]	Columbia 07911	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Martyn Ware,Terence Trent D'Arby][2[18].R&B; Chart][23[7].Hot Disco/Dance:Columbia 07877 12"]
To Know Someone Deeply Is to Know Someone Softly	Terence Trent D'Arby	01.1990	55[3]	-	CBS 655588 3 [UK]	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Terence Trent D'Arby][47[6].R&B; Chart]
Do You Love Me Like You Say?	Terence Trent D'Arby feat Des'ree	04.1993	14[6]	-	Columbia XPR 1954	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Terence Trent D'Arby]
Delicate /She Kissed Me	Terence Trent D'Arby feat Des'ree	06.1993	14[6]	74[8]	Columbia 77 128	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Terence Trent D'Arby]
She Kissed Me/Do You Love Me Like You Say?	Terence Trent D'Arby	08.1993	16[7]	-	Columbia 659592 7 [UK]	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Terence Trent D'Arby]
Let Her Down Easy/Come to me	Terence Trent D'Arby	11.1993	18[7]	111[5]	Columbia 77 231	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Terence Trent D'Arby]
Holding on to You	Terence Trent D'Arby	04.1995	20[6]	-	Columbia 661251 2 [UK]	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Terence Trent D'Arby]
Vibrator	Terence Trent D'Arby	08.1995	57[1]	-	Columbia 662221 2 [UK]	[written by Terence Trent D'Arby][produced by Terence Trent D'Arby]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Introducing the Hardline According to Terence Trent D'Arby	Terence Trent D'Arby	07.1987	1[1][67]	4[60]	Columbia 40 964	[2x-platinum-US][produced by Martyn Ware, Terence Trent D'Arby and Howard Grey]
Neither Fish Nor Flesh	Terence Trent D'Arby	11.1989	12[5]	61[15]	Columbia 45 351	[produced by Terence Trent D'Arby]
Symphony or Damn	Terence Trent D'Arby	05.1993	4[19]	119[7]	Columbia 53 616	[produced by Terence Trent D'Arby]
Vibrator	Terence Trent D'Arby	04.1995	11[5]	178[1]	Work 67 070	[produced by Vibrator]

Danny Wilson

Grupa szkocka. Powstała w 1986 w Dundee. Z początku przyjęła nazwę Spencer Tracy, ale w następstwie protestu ze strony spadkobierców słynnego aktora zmieniła ją na Danny Wilson, wziętą z jednego z filmów z Frankiem Sinatrą.
Założyli ją bracia Gary Clark - voc, g i Kit Clark - k, perc. W składzie znalazł się też Ged Grimes-b. Działała do 1990r.

Zostawiła po sobie zaledwie kilka płyt, nagranych dla wytwórni Virgin, jak single Mary's Prayer/Mary's Prayer (wersja instrumentalna) z lutego 1987, Davy/I Won't Forget z maja, Mary's Prayer/Monkey's Skinny Day z sierpnia i A Girl I Used To Know/I Won't Forget i października tego roku oraz The Second Summer Of Love/I'll Be Waiting z czerwca 1989, Never Conna Be The Same/Nothing Ever Goes To Plan z sierpnia i I Can't Wait/Steamtrains To The Milky Way (wersja koncertowa) z listopada tego roku, a także dwa albumy, "Meet Danny Wilson" z kwietnia 1987 i "BeBop MopTop" z sierpnia 1989.

Przedstawiła na nich subtelny, wysmakowany repertuar poprockowy z elementami beatu lat sześćdziesiątych, soulu, muzyki południowoamerykańskiej, a nawet jazzu (do udziału w realizacji pierwszego albumu zaprosiła amerykański zespół Lester Bowie's Brass Fantasia, z którym zetknęła się w Kopenhadze). Oprócz własnych piosenek zaproponowała przeróbkę przeboju Knowing Me Knowing You Abby. Zyskała pewną popularność, zwłaszcza piosenkami Mary's Prayer i The Second Summer Of Love a także dużymi płytami.

Po jej rozwiązaniu Gary Clark stanął na czele zespołu Eleven, ale nagrał z nim tylko singel You Can't Turn Around Me/A Place To Stay, wydany przez firmę Seven w listopadzie 1991. Później działał jako solista i wtedy dorobił się popularnego albumu "Ten Short Songs About Love" (Circa,1993).W końcu sformował kolejną grupę,King L,i z nią zrealizował płytę "Great day for gravity" (Circa,1995).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mary' s prayer/Monkey' s shiny day	Danny Wilson	02.1987	42[7]	-	Virgin V 934	[written by Gary Clark][produced by Dave Bascombe]
A girl I used to know/ I Won't Forget	Danny Wilson	10.1987	81[2]	-	Virgin VST 1011	[written by Gary Clark][produced by Glen Skinner]
Mary' s prayer/Monkey' s shiny day [remix]	Danny Wilson	08.1988	3[11]	23[20]	Virgin V 934
Davy /Living To Learn	Danny Wilson	06.1988	83[3]	-	Virgin VS 1095	[written by Gary Clark][produced byDave Bascombe]
Second summer of love/Growing emotional	Danny Wilson	06.1989	23[9]	-	Virgin VSCD 1186	[written by Gary Clark][produced by Danny Wilson, Fred Defaye]
Never gonna be the same/Nothing ever goes to plan	Danny Wilson	08.1989	69[1]	-	Virgin VSCD 1203	[written by Gary Clark][produced by Danny Wilson, Fred DeFaye, Allan McGlone]
I can' t wait/Loraine parade [live]	Danny Wilson	11.1989	92[2]	-	Virgin VSCDX 1226	[written by Kit Clark, Ged Grimes][produced by Danny Wilson, Paul Staveley O'Duffy, Fred Defaye]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Meet Danny Wilson	Danny Wilson	04.1988	65[5]	79[16]	Virgin V 2419	[produced by Dave Bascombe, Glen Skinner]
Be bop mop top	Danny Wilson	07.1989	24[5]	-	Virgin V 2594	[produced by Danny Wilson, Allan McGlone, Fred De Faye]
Sweet Danny Wilson	Danny Wilson	08.1991	54[1]	-	Virgin V 2669

Dannii Minogue

Dannii urodziła się 20 października 1971 roku w Melbourne. Od najmłodszych lat przejawiała liczne talenty i już w wieku siedmiu lat występowała w serialu "Skyways". Brała lekcje aktorstwa, śpiewu i tańca. Śpiewa, pisze piosenki, była nawet projektantką mody. W roku 1985 wraz z formacją Young Talent Time wydała pierwszą płytę, a 3 lata później jej kolekcja ubrań Dannii sprzedawała się jak ciepłe bułeczki.

W roku 1990 ukazał się pierwszy solowy singiel "Love & Kisses", rok później wystąpiła na Festiwalu Sopocie, a z tego okresu pochodzą takie nagrania jak "Party Jam", "Jump to the Beat", "Baby Love" czy "I Don't Wanna Take This Pain". W roku 1993 ukazała się płyta "Get Into You" a 4 lata później "Girl".

Jednak największe sukcesy w Europie Dannii zaczęła święcić w roku 2003 kiedy to ukazała się płyta "Neon Nights" z takimi przebojami jak "Put The Needle On It", "I Begin To Wonder" wyprodukowane przez JCA, "Don't Wanna Lose This Feeling" a także "Who Do You Love Now?" wyprodukowany przez Rivę, w wersji instrumentalnej utwór zatytułowany był "Stringer".

Piąta studyjna płyta Dannii zapowiadana jest na początek roku 2006, a 17 października 2005 ukazał się pierwszy singiel zapowiadający to wydawnictwo "Perfection".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Love And Kisses	Dannii Minogue	03.1991	8[8]	-	MCA MCS 1529	[gold-UK][written by Alvin Moody][ Producer - Alvin Moody , Vincent Bell]
Success	Dannii Minogue	05.1991	11[7]	-	MCA MCS 1538	[written by Dannii Minogue/Alvin Moody][ Producer - Alvin Moody , Vincent Bell]
Jump To The Beat /Hallucination	Dannii Minogue	07.1991	8[6]	-	MCA MCST 1556	[written by Lisa Walden/Narada Michael Walden][Producer - Les Adams/Emma Freilich/Andy Whitmore]
Baby Love	Dannii Minogue	10.1991	14[6]	-	MCA MCST 1580	[written by Stephen Bray/Mary Kessler/Regina Richards][ Producer - Andy Whitmore , Emma Freilich , Les Adams]
I Don't Wanna Take This Pain	Dannii Minogue	12.1991	40[5]	-	MCA MCST 1600	[written by Dannii Minogue, Alvin Moody, Vincent Bell, Eric Isles][ Producer - Emma Freilich , Les Adams]
Show You The Way To Go	Dannii Minogue	08.1992	30[3]	-	MCA WMCST 1671	[written by K. Gamble,L. Huff][ Producer - Bruce Forest/Andy Whitmore]
Love's On Every Corner	Dannii Minogue	12.1992	44[5]	-	MCA MCSR 1723	[written by Danny Poku, Cathy Dennis, Paul Taylor][ Producer -Dancin' Danny D]
This Is It	Dannii Minogue	07.1993	10[8]	-	MCA MCSTD 1790	[written by Van McCoy][ Producer -Mike Percy/Tim Lever]
This Is The Way	Dannii Minogue	10.1993	27[3]	-	MCA MCSTD 1935	[written by Michael Ward, Cary Baylis, Eliot Kennedy][ Producer - Eliot Kennedy , Michael Ward ]
Get Into You	Dannii Minogue	06.1994	36[3]	-	Mushroom D 11751	[written by Mike Percy,Tim Lever,Tracy Ackerman][ Producer - Mike Percy , Tim Lever][79.Australian Chart]
All I Wanna Do	Dannii Minogue	08.1997	4[13]	-	Eternal WEA 119	[silver-UK][written by Brian Higgins,Stuart McLennan,Tim Powell,Matt Gray][ Producer -Brian Higgins & Matt Gray]
Everything I Wanted / Heaven Can Wait	Dannii Minogue	11.1997	15[13]	-	Eternal WEA 137	[written by Dannii Minogue,Mark Taylor,Steve Torch][ Producer - Brian Rawling/Mark Taylor/Jeff Taylor/Graham Stack]
Disremembrance	Dannii Minogue	03.1998	21[10]	-	Eternal WEA 153	[written by David Green,Ian Masterson][ Producer -Flexifinger]
Who Do You Love Now	Riva Featuring Dannii Minogue	12.2001	3[22]	-	Double F Double R DFCD 002	[silver-UK][written by Jon Riva, Victoria Horn][ Producer - Jon Riva/Terry Ronald]
Put The Needle On It	Dannii Minogue	11.2002	7[24]	-	London LOCDP 470	[written by Dannii Minogue/Henrik Korpi/Mathias Johansson][ Producer - Blackcell/Henrik Korpi]
I Begin To Wonder	Dannii Minogue	03.2003	2[25]	-	London LONCD 473	[written by Dacia/Jean Claude Ades/Olaf K][ Producer - Jean Claude Ades]
Don't Wanna Lose This Feeling	Dannii Minogue	06.2003	5[20]	-	London LONX 478	[written by Bruno Alexandre/Camille Troillard/Matthieu Joly/Dannii Minogue/Terry Ronald/James Khari][ Producer - Bruno Alexandre/Camille Troillard/Matthieu Joly]
You Won't Forget About Me	Dannii Minogue vs Flowerpower	11.2004	7[8]	-	All Around The World CD GLOBE 379	[written by Andre Jeannin/Steph Mazzacani/Hannah Robinson/Dannii Minogue/BE Smith][ Producer -Mr. Oxx/Andre Jeannin]
Perfection (Turn Me Upside Down)	Dannii Minogue And The Soul Seekerz	10.2005	11[9]	-	All Around The World CD GLOBE 483	[written by Peter Jackson Jr., Gerald Jackson, Rob Davis, Dannii Minogue, Therese Grankvist, Simon Langford, Julian Napolitano][ Producer - Soul Seekerz][13.Australian Chart]
So Under Pressure /Feel Like I Do	Dannii Minogue	06.2006	20[5]	-	All Around The World CD GLOBE 541	[written by Danni Minogue, Lee Monteverde, Michael Ward, Terry Ronald][ Producer - Lee Monteverde]
Touch Me Like That	Dannii Minogue with Jason Nevins	12.2007	48[4]	-	All Around The World CD GLOBE 795	[written by Jason Nevins, Lisa Molina, Sylvester James, James Wirrick][ Producer - Jason Nevins]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Love and kisses	Dannii Minogue	06.1991	8[20]	-	MCA 10340	[gold-UK][produced by Alvin Moody and Vincent Bell]
Get into you	Dannii Minogue	10.1993	52[1]	-	MCA MCD 10909	[produced by Bruce Forest, Andy Whitmore, Dancin' Danny D, Tim Lever, Mike Percy, Eliot Kennedy, Michael Ward]
Girl	Dannii Minogue	09.1997	57[2]	-	Eternal 3984205482	[produced by Brian Higgins/Matt Gray/Ian Masterson/Brian Rawling/Mark Taylor/Jeff Taylor/Graham Stack]
Neon nights	Dannii Minogue	03.2003	8[7]	-	London 2564600032	[gold-UK][produced by Jean Claude Ades, Gil Cang, Iron K, Ian Masterson & Terry Ronald]
The Hits And Beyond	Dannii Minogue	06.2006	17[5]	-	All Around The World/Universal TV 9840363	[produced by Lee Monteverde/Al Stone/Davide Riva/Flexifinger/Brian Rawling/Mark Taylor/Jeff Taylor/Graham Stack/Brian Higgins/Matt Gray/Tim Lever/Mike Percy/Steve 'Silk' Hurley/Les Adams/Emma Freilich/Andy Whitmo]