Pokazywanie postów oznaczonych etykietą XL Recordings. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą XL Recordings. Pokaż wszystkie posty

środa, 5 października 2016

Basement Jaxx

Basement Jaxx  Po raz pierwszy o Basement Jaxx zrobiło się głośno 4 lata temu, gdy do sklepów płytowych oraz na talerze djskich gramofonów trafiły dwa single: Fly Life i Samba Magic. Oba oparte na charakterystycznym, prostym rytmie na 4/4, a jednak brzmiące zupełnie inaczej niż większość neo-dyskotekowych produkcji. Bliższe jamajskiej muzyce ragga (ten pierwszy) oraz gorącym dźwiękom z brazylijskich ulic, niż skostniałym, hedonistycznym brzmieniom z Paryża. Gdy światło dzienne ujrzał debiutancki krążek Basement Jaxx Remedy, stało się już jasne, iż muzyka house nigdy nie będzie taką samą.
Basement Jaxx undergroundową muzykę zmieszali z latynoskimi rytmami, ragga, hip hopem, ze wszystkimi dźwiękami i swoim południowo londyńskim "klimatem" i jak piszą krytycy: "Rzucili nam to wszystko prosto w twarz. I Wielki Boże, doskonale, bo czyż nie kochamy tych dźwięków?"
Unikalne zestawienie potężnych, rozsadzających głośniki basów, punkowej furii, ragga, porywających garage'owych beatów, latynoskich wibracji, soulowych wokali, aranżacji rodem z R'n'B oraz superchwytliwych melodii sprawiło, że Felix Buxton i Simon Ratcliffe stali się niemal narodowymi bohaterami Wielkiej Brytanii. Ich twarze zdobiły okładki wszystkich "life'stylowych" magazynów. Przy ich piosenkach, okupujących szczyty wszystkich możliwych list przebojów, bawił się cały świat a hołd Nowym Mistrzom, zgarniającym wszelkie nagrody i tytuły muzyczne, składali tacy wykonawcy jak Fatboy Slim, Daft Punk czy Armand Van Helden.
Simon Ratcliffe i Felix Buxton to brytyjscy producenci, którzy w 1999 roku sensacyjnym albumem Remedy odmienili na dobre muzykę house.
W zeszłym roku ukazał się drugi krążek, piewców gatunku "punk-garage", zatytułowany "Rooty". Promował go roztańczony, rozśpiewany i super-hitowy singiel Romeo nagrany wspólnie z wokalistką Kelle Le Roc. Na płycie wystąpili również tak znamienici gości, jak Felix, Michael Moog, Damien oraz giganci muzyki house: Derrick Carter, Junior Sanchez, Erick Morillo. Goszczą w nietypowej dla siebie roli wokalistów. Trudno sobie to wyobrazić, ale w zestawieniu z debiutanckim "Remedy" (z przebojami: Randez-Vu, Red Alert, Bingo Bango, Jump'n'Shout) nowy album Basement Jaxx brzmi jeszcze lepiej, dynamiczniej i wchodzi pod skórę już przy pierwszym przesłuchaniu. Jeśli jesteście Państwo w stanie wyobrazić sobie duet Daft Punk/ Timbaland ( producent Missy Elliot, Alliyah) to jesteście w połowie drogi do Rooty - rewelacyjnej płyty, o której jeszcze przed premierą mówiło się jako o "najlepszym tanecznym krążku wszechczasów".
Felix Buxton i Simon Ratcliffe nie mają w zwyczaju unikać świateł reflektorów czy bycia w centrum uwagi. Wydawali się jednak nieco chłodniejsi na zapleczu ceremonii British Awards 2000 gdzie pojawili się obok takich gwiazd jak Ricky Martin czy The Spice Girls, wydawali się nieco zdezorientowani ale i rozbawieni przez całą machinę showbiznesu. "Tak naprawdę nie ma nas tutaj, nie należymy do tego miejsca" - tłumaczył Simon. Ale w rzeczywistości należą do czołówki tej jednej sceny muzycznej. Już w 1999 rozpoczęła się spirala nagród i wyróżnień, które w tej chwili już ciężko zliczyć. A Basement Jaxx jest uznawany niemal co roku za najlepszy Dance Act na świecie. Sukces "Remedy" powtórzył także "Rooty" - nowe wydawnictwo Basement Jaxx. Album nazwany "na cześć" undergroundowych imprez, które para muzyków wraz z innymi swoimi kumplami organizowała w Irish pub w Brixton - Rooty - to po prostu ich korzenie. To już nie tylko zgrabnie połączone w całość sample oraz nowatorskie, wybuchowe dźwięki; to po prostu wspaniałe taneczne kompozycje, genialne piosenki, które z pewnością rozłożą na łopatki wszystkich klubowiczów. "Chcemy wykreować własną muzykę, muzykę głębokich wibracji, mocnych jak, powiedzmy, płyta wyrzutni rakietowych"- tłumaczy Simon.
I taki jest jeden z najbardziej ekscytujących jeśli chodzi o "Rooty" utworów: "Where's Your Head At", który stał się niemal hymnem! Zdaniem i krytyków i klubowiczów Rooty to funk przyszłości: pełen innowacji, emocji, wyobraźni, adrenaliny i wigoru. To płyta, przy której jeżą się włosy, ciało samo gibie się w zapamiętanym tańcu a zachwycony mózg już na zawsze rejestruje każdą "korzenną" nutę i każdy " korzenny" dźwięk.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
The Urban Haze EP.Basement Jaxx05.1997178[1]-Atlantic Jaxx JAXX 010
Fly lifeBasement Jaxx05.199719[11]-Multiply MULTY 21[written by Simon Ratcliffe,Felix Buxton][produced by Basement Jaxx]
Red alertBasement Jaxx04.19995[16]-X.L. XLT 100[gold-UK][written by Simon Ratcliffe,Felix Buxton][produced by Basement Jaxx][sample z "For beyond"-Locksmith][1[1][14].Hot Dance/Disco;Astralwerks 6273 12"]
Randez-vu/ Music keeps on playin'Basement Jaxx07.19994[20]-X.L. XLC 110[silver-UK][written by Simon Ratcliffe,Felix Buxton][produced by Basement Jaxx][1[1][14].Hot Dance/Disco;Astralwerks 6281 12"]
Betta daze EP/Kazoulu/Pat TracBasement Jaxx/Future Earth08.199992[2]-Atlantic Jaxx JAXX 013
Jump n' shout/La photo/I beg youBasement Jaxx feat Slartha John10.199912[14]-X.L. XLC 116[written by Felix Buxton,Mark James,Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx]
Basement Jaxx EP 2 Basement Jaxx11.1999179[2]-Atlantic Jaxx JAXX 002
Summer Daze EPBasement Jaxx11.1999184[1]-Atlantic Jaxx JAXX 003
Bingo bangoBasement Jaxx04.200013[10]-X.L. XLC 120[written by Felix Buxton, Simon Radcliffe, Jose Ibata, Rolando Ibata][produced by Basement Jaxx][1[2][11].Hot Dance/Disco;XL 38 716 12"]
Romeo /Bongoloid/CamberwellBasement Jaxx feat Kele Le Roc06.20016[20]-X.L. XLC 132[silver-UK][written by Felix Buxton, Simon Radcliffe][produced by Basement Jaxx][5[14].Hot Dance/Disco;XL 38 783 12"]
Jus 1 kiss/Twilite/Basement Jaxx09.200123[10]-X.L. XLS 136[written by Nile Rodgers,Bernard Edwards,Felix Buxton,Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx]
Where' s your head atBasement Jaxx feat Kele Le Roc11.20019[16]43[10].Hot 100 Singles SalesX.L. XLS 140[silver-UK][sample z "This wreckage" i "M.E."-Gary Numana][written by Gary Numan,,Felix Buxton, Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx][3[15].Hot Dance/Disco;XL 38 803 12"]
Get me offBasement Jaxx06.200222[3]56[4].Hot 100 Singles SalesXL XLT 146[written by Felix Buxton,Simon Ratcliffe,Merrill Beth Nisker][produced by Basement Jaxx][26[10].Hot Dance/Disco;XL 38 836 12"]
Lucky starBasement Jaxx feat Dizzee Rascal11.200323[14]-XL XLT 172[written by Felix Buxton,Simon Ratcliffe,D. Mills][produced by Basement Jaxx ]
Good luckBasement Jaxx feat Lisa Kekaula01.200412[15]-X.L. XLS 178[silver-UK][written by Lisa Kekaula, Felix Buxton, Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx ][2.Hot Disco/Dance]
Plug it inBasement Jaxx feat J.C.Chasez04.200422[8]-X.L. XLS 180[written by Felix Buxton, Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx ]
Oh my goshBasement Jaxx 03.20058[33]-X.L. XLS 209[written by Felix Burxon/Simon Ratcliffe] [produced by Felix Buxton/Simon Ratcliffe]
U don't know meBasement Jaxx feat Lisa Kekaula06.200526[10]-X.L. XLT 215[written by Lisa Kekaula,Felix Buxton,Simon Ratcliffe] [produced by Basement Jaxx]
Do your thingBasement Jaxx feat. Elliot May10.200532[32]-XL Recordings XLS 220[silver-UK][written by Blue Mitchell, Felix Buxton, Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx]
Fly lifeBasement Jaxx 11.2005197[1]- Atlantic Jaxx JAXX 029
Hush BoyBasement Jaxx 09.200627[7]-XL Recordings XLT 241[written by Simon Ratcliffe, Felix Buxton, Vula Malinga ,A. D. Burrise, Stephen Paul Mason, J. D. Burrise ]
Take Me Back To Your HouseBasement Jaxx 11.200642[7]-XL Recordings XLT 253[written by Felix Buxton,Simon Ratcliffe,Martina Sorbara][produced by Basement Jaxx]
RaindropsBasement Jaxx 06.200921[3]-XL Recordings XLT 444[written by Felix Buxton,Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx]
Feelings GoneBasement Jaxx feat. Sam Sparro09.2009122-XL Recordings XLT 461[written by Felix Buxton,Simon Ratcliffe][produced by Basement Jaxx]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
RemedyBasement Jaxx05.19994[75]-X.L. XL 129[platinum-UK][produced by Felix Buxton, Simon Ratcliffe]
RootyBasement Jaxx06.20015[56]149[3]X.L. XL 143[gold-UK][produced by Felix Buxton, Simon Ratcliffe]
Kish kashBasement Jaxx10.200317[47]172[1]Astralwerks 93878[gold-UK][produced by Basement Jaxx]
The SinglesBasement Jaxx04.20051[1][88]-XL XLCD 187[3x-platinum- UK][produced by Felix Buxton, Simon Ratcliffe]
Crazy Itch RadioBasement Jaxx09.200616[9]-XL XLCD 205[silver-UK][ Producer - Basement Jaxx ]
ScarsBasement Jaxx10.200937[1]173[1]XL XLP 453[ Producer - Basement Jaxx ]
JuntoBasement Jaxx08.201430[2]-Atlantic Jaxx JAXXCD 008[ Producer - Basement Jaxx ]

czwartek, 22 września 2016

Jonny L

Jonny L to z pewnością jedna z czołowych postaci drum&bass'owego kosmosu. W tej chwili jest przedstawicielem darkjungle, ale zaczynał z rave'm, pozostając przez początkowy okres w cieniu. Jonny L wyszedł jednak i stał się wielkim drum&bass'erem. Zyskał respekt, produkując, mixując, programując i grając. Jak wielu artystów, Jonny L to dziecko szczęścia, które cieszy się nieprzerwanym uznaniem wśród innych twórców, a także wśród rzeszy odbiorców połamanej muzy. Dlaczego? Odpowiedzią na to pytanie niech będzie krótka biografia artysty. Od razu zaznaczam jednak, że Jonny L to człowiek, który na swój artystyczny sukces solidnie zapracował. Dynamiczny rozwój i wytrwałość (np. w młodości nie zniechęcił go wypadek, w którym stracił czucie w ręku). Jak to więc było?
Od dziecka interesował się muzyką. Jako nastolatek posiadał R303 i właśnie z nim w każdy weekend gościł w CovertGarden. Londyński klimat muzyczny wciągnął go wtedy w popularną kulturę B-Boy'ów. Od tego momentu muzyka stała się bardzo ważna dla młodego brytyjczyka. Będąc blisko muzyki tanecznej Jonny rozwijał się i wciąż grał hip-hop, electro. W tamtych czasach usłyszał także pierwsze numery beatowe, które wywarły na nim ogromne wrażenie. Postanowił związać swoją przyszłość z zamiłowaniem do muzyki tanecznej. Zakupił syntezator, zapisał się na lekcje jazzu do Kingston College. Tam pod okiem nauczyciela muzyki Petera Pritcharda szybko trafił za mixerską konsoletę, gdzie zaczął sobie wspaniale radzić. Zapoznał się z wieloma muzykami nagrywającymi w studio. Wkrótce zaczęły się pierwsze, samodzielne remixy, oraz kompozycje.
W 1992 zadebiutował hardcore'owy "Hurt You So", który znany jest do dziś jako wielki klasyk hardcore'owy (oldskool). Jonny przestał zajmować się hip-hop'em i acid house'm, swoje kompozycje kierował właśnie w epicentrum sceny hardcore ("Ooh I Like It" ,"Make Me Work"). Dopiero na przełomie 1994 i 1995 kiedy eksplodował jungle Jonny L zmienił swoje oldskoolowe oblicze i poszedł w stronę epicentrum dopiero co wyeksplodowanego drum&bass'u. Po hardcore'owym sukcesie związał się z XL RECORDINGS i tam rozwinął swoje dawne break-beatowe korzenie, zostawiając house. Sam Jonny L na temat przejścia od hardcore'a do jungle mówił: "Dla mnie jungle to po prostu wyszukany hardcore…"
Rok 1995, czasy jungli, wydany zostaje "I'm leaving", który zdobywa popularność i uznanie drum&bass'owej sceny. Pojawiają się kolejne kompozycje: "WA-OH", "Won't let You go", "Jazz", "Nightlife". W 1997 roku światło dzienne ujrzał "Piper". To kolejny wielki numer Jonny'ego. Przenosi on wyraźnie ciężar zainteresowania artysty na rozkwitający darkside. Nie zmienia to faktu, że "Piper" jest mocny, maksymalnie ostro drumowy (wyrazem tego była legendarna impreza, na której Grooverider zapuścił ten numer 6 razy pod rząd!).
Niewzruszony rosnącym zainteresowaniem Jonny L wciąż pracował nad kolejnym albumem. "Sawtooth" nie był ostatnim słowem Jonny'ego, on przygotowywał już "Magnetic", na którym umieścił właśnie "Piper'a". Dzięki uzyskanej reputacji, do "Magnetic'a" twórca zaprasza bez mniejszych problemów różne gwiazdy: Optical'a, Lady Miss Keir ("Accelerate"), MC Silvah Bullet (uznanego hip-hopowego MC z lat 80), który rymuje w "20 Degrees". Całą płytę produkował i nadzorował zachwycony Grooverider.
Jonny L posługiwał się cały czas nietypowymi narzędziami, np. DATem nagrywał wszędzie różne dźwięki, np. hałas w Tokyo. Album po ukazaniu stał się wydarzeniem. W rozgłośniach radiowych non-stop jest puszczany przez Dj Hype'a, Andy'ego C i Grooveridera. Już wcześniej opublikowany był singiel zawierający "20 Degrees" i "Brother". Wszyscy byli zachwyceni.
Jonny L współpracował z wieloma osobistościami artystycznymi kosmosu drum&bass'u; Optical, Terra Deva, Prisoners of Technology, Krust, Furry Phreaks, Nicky Blackmarket, Goldie, DJ Hype, ANDY C, Grooverider, Doc Scott, Kemisry&Storm. Właśnie o tym ostatnim duecie Dj'ek warto wspomieć.
Koleżanki po fachu umieściły na swoim albumie "DjKicks" wolny i mroczny numer pt."Uneasy".
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Hurt you soJonny L.1992--Yo! Yo! 12YOYO 2
Ooh I Like It / The AnsaphoneJonny L08.199373[1]-XL Recordings XLT 044
Make Me Work (Turn Me Around)Jonny L03.199476[1]-XL Recordings XLT 049
I' m leavin'Jonny L04.1995184[1]-XL Recordings XLT 56
This TimeJonny L.1996--XL Recordings XL EP 118
Tychonic CycleJonny L.1996--XL Recordings XLT 074 PR1
PiperJonny L10.199791[3]-XL Recordings XLT 74
Moving thru air/Wish you had somethingJonny L05.1998130[1]-XL Recordings XLT 96
20 degreesJonny L feat Silvah Bullet10.199866[4]-XL Recordings XLT 103
Raise / The BellsJonny L06.199997[2]-Piranha PIH 001
Spike /RunningJonny L09.1999164[1]-Piranha PIH 002
Selecta /ChangeJonny L12.1999162[1]-Piranha PIH 003
Cut off/Move uponJonny L.2000--Piranha PIH 004
Buggin [Truesteppers]Jonny L.2000--BMG 7432175 3342
Dirt /TroubleJonny L09.2002115[2]-Piranha PIH 005
Synchronize/ PhreakJonny L11.2002100[2]-Metalheadz METH 046
Let' s roll/CamouflageJonny L06.200378[3]-Piranha PIH 006
Airwaves / Listen RightJonny L11.2003120[2]-Piranha PIH 007
27 Hours A Day – Part 2Jonny L11.2003160[1]-Piranha PIH 007

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
This TimeJonny L.1996--XL Recordings XLEP 118
SawtoothJonny L.1997--XL Recordings XLCD 120
MagneticJonny L11.1998194[1]-XL Recordings XLCD 125
27 Hours A DayJonny L.2003--Piranha PIHCD 001

sobota, 9 lipca 2016

Wiley

Urodzony 19 Stycznia 1979 r. Wiley , znany także pod pseudonimem Eskiboy, oraz jako Richard Kylea Cowie, jest brytyjskim rapperem i producentem z dzielnicy Bow we wschodnim Londynie (kod pocztowy E3). Zdaniem swoim i niektórych, ojciec chrzestny gatunku grime (który on sam określał też jako eskibeat) ma na swoim koncie szereg wydawnictw solowych. Jest także jednym z założycieli składu Roll Deep. Wcześniej - w późnych latach 90-tych - był także członkiem składu Pay As You Go.
Wiley odpowiedzialny jest także za niezliczoną ilość instrumentalnych singli wydawanych na płytach winylowych oraz wielu płyt mixtape. Między innymi, pod pseudonimem Eskiboy, cyklu wydawnictw Tunnel Vision.

Karierę solową rozpoczął w roku 2004 wydając krążek "Treddin' On Thin Ice". Dwa lata później nagrał album "Da 2nd Phaze", a w kolejnym roku światło dzienne ujrzało wydawnictwo "Playtime Is Over". Wielki komercyjny sukces przyniósł mu kawałek "Wearing my Rolex", który trafił na wydaną w 2008 roku płytę "Grime Wave". Singiel dotarł do drugiego miejsca brytyjskiej listy przebojów i był to wówczas najwyżej notowany utwór wykonawcy związanego ze sceną Grime. Artysta na swoim koncie ma mnóstwo instrumentalnych utworów wydanych m.in. na płytach winylowych.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Wot Do U Call It? Wiley04.200431[4]-XL Recordings XLT 179 X[written by R. Cowie][produced by Wiley]
Pies/Take ChancesWiley08.200445[2]-XL Recordings XLT 188[written by R. Cowie][produced by Wiley]
Wearing My Rolex Wiley05.20082[41]-Atlantic ASYLUM 1CD2[written by Matt Wiley][produced by Blessed Beats]
SummertimeWiley10.200845[2]-Asylum ASYLUM 5T[written by John Woolf/Jake Gosling/Thomas Bangalter/Guy-Manuel De Homem-Christo][produced by Jake Gosling]
Cash In My PocketWiley featuring Daniel Merriweather12.200818[12]-Asylum ASYLUM 7T[written by Daniel Merriweather ,Mark Ronson , R. Cowie][produced by Mark Ronson]
Take ThatWiley featuring Chew Fu12.200920[13]-Island 2729584[written by Matt Wiley][produced by Wiley]
SidetrackedJME Feat. Wiley03.2010147[1]-Boy Better Know[written by J. Adenuga, R. Cowie][produced by D Solz]
Never Be Your WomanNaughty Boy Presents Wiley Feat. Emeli03.20108[12]-Virgin[written by Shahid Khan/Wiley/Joyti Mishra/Bing Crosby/Irving Wallman/Max Wartell][produced by Naughty Boy]
Get WildKano Feat. Aidonia & Wiley07.2010136[1]---
Electric BoogalooWiley Feat. Jodie Connor & J2k07.2010107[2]-Back Yard Recordings[written by D. Spoon, J. Gosling, J. Black, J. Connor, J. Woolf, N. Halkes, R. K. Cowie]
Now or NeverJodie Connor Feat. Wiley01.201114[5]-Fascination GBUM 71027420[written by David Dawood/Jodie Connor/Rass Alexander/Victoria Akintola/Richard Cowie][produced by David Dawood]
Boom BlastWiley 01.2012104[3]-Big Dada[written by Richard Cowie][produced by Most Wanted Mega]
HeatwaveWiley Feat. Ms D08.20121[2][29]-One More Tune/Warner Bros GBAHT 1200260[written by Jamie Adenuga/Joseph Adenuga/Richard Cowie/Dayo Olatunji][produced by Rymez]
BangerJME featuring Wiley01.2013126[1]-Boy Better Know[written by Jamie Adenuga, Richard Cowie][produced by Jme]
AnimalConor Maynard Feat. Wiley01.20136[114]-Parlophone GBAYE 1201085[written by Conor Maynard/The Invisible Men/Sophie Stern/Kurtis McKenzie/Joey Dyer/Jon Mills][produced by The Invisible Men]
ReloadWiley Feat. Chip & Ms D03.20139[10]-Warner Bros GBAHT 1300048[written by Richard Cowie/Jahmaal Fyffe/Dayo Olatunji/Talay Ril][produced by Scribz]
First ClassWiley Feat. Kano04.2013179[1]---
They Got It WrongLethal Bizzle Feat. Wiley05.201374[1]-Stay Dench GBKP91300003[written by Maxwell Ansah/Dominique Chambers/Raoul Chen/Richard Cowie][produced by Diztortion]
Lights OnWiley Feat. Angel06.20139[12]-One More Tune/Warner Bros GBAHT 1300067[written by Richard Cowie/Sirach Charles/Kwasi Danquah][produced by Parallel/Angel]
Corn The CurbSkepta Feat. Wiley & Chip05.201673[1]-Boy Better Know GB7QY 1500546+

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Treddin' on Thin IceWiley04.200445[4]-XL Recordings XLCD 178[produced by Wiley/TNT/Danny Weed/Target/Cage]
Playtime Is OverWiley06.200771[3]-Big Dada Recordings BD 104[produced by Wiley/Maniac/Bless Beats/Skepta/Geeneus/DVA]
Grime WaveWiley05.2008176[1]-Eskibeat Recordings EBRCD 003[produced by Wiley, Bless Beats, Maniac, D-Minus]
See Clear NowWiley12.2008139[2]-Asylum 5051865165026[produced by Mark Ronson, Wiley DaVinChe, Bless Beatz, Jake Gosling, Mathias Wollo, P-Nut, Hot Chip, Arthur Baker, Peter Raeburn, Nick Foster and Adam Bushell]
Race Against TimeWiley06.2009130[1]-Eskibeat EBRCD 004[produced by Wiley, Balistig Beats, Nathan Retro, Danny Weed, Skream, Maniac, Skepta, Bless Beats, Decco Y.Wizz]
100% PublishingWiley07.201176[2]-Big Dada BDDNL 180[produced by Wiley]
Evolve or Be ExtinctWiley01.201286[3]-Big Dada BDDNL 187[produced by Wiley, Nana Rogues, Mark Pritchard, Most Wanted Mega]
The AscentWiley04.201326[12]-One More Tune/Warner Bros 2564647123[produced by Wiley/Rymez/Wize/Thomas Mellor/Sillkey/Kid D/Xaphoon Jones]
Snakes & LaddersWiley11.201469[1]-Big Dada 5054429000412[produced by Wiley, Skepta]

poniedziałek, 30 maja 2016

Badly Drawn Boy

"Silent sigh, silent sigh, silent sigh". Cytat z piosenki jaką wykonuje Badly Drawn Boy najlepiej oddaje charakter jego twórczości. Obcowanie z muzyką artysty sprawia, że człowiek wzdycha cicho z rozkoszy. Badly Drawn Boy w dużej mierze odpowiedzialny jest za modę na songwriterów, która nastała w nowym stuleciu.


Choć wygląda jak włóczęga (zresztą miał pewien epizod, ale o tym później), swego czasu był prawdziwą gwiazdą, którą wymieniało się w jednym zdaniu z Hugh Grantem.

Urodził się jako Damon Gough 2 października 1969 roku. Dzieciństwo i młodość spędził w Manchesterze. - Żyłem w komunie z kilkoma kumplami w Blackburn - wspomina pierwsze muzyczne doświadczenia. - Zdecydowali się przeprowadzić do Chorlton, więc pojechałem z nimi. Tam spotkałem Andy'ego Votela, który był DJ-em w jednym z klubów. Chciał wtedy założyć wytwórnię płytową. Miałem trochę pomysłów, które powstały z grania w łazience na gitarze i klawiszach. Andy pierwszy usłyszał moje projekty i uwierzył we mnie.

Z pomocą Votela i jego świeżo założonej wytwórni Twisted Nerve wydał dwa małe krążki "EP1" i "EP2", które ukazały się odpowiednio w 1997 i 1998 roku. Pierwszy z nich jest swoistym białym krukiem wśród fanów i na aukcjach pojawia się w cenie 100 funtów. Do nieco szerszej publiczności muzyk trafił za pośrednictwem projektu UNKLE. James Lavelle zaprosił go do nagrania "Nursery Rhyme" na kultowy już album "Psyence Fiction". Ostry, gitarowy kawałek miał się jednak nijak do muzyki, jaką na swoim debiucie miał zaprezentować Badly Drawn Boy.

Właściwym przedsmakiem były kolejne EP-ki "It Came from the Ground" i "Once Around the Block" z 1999 roku. Prawdziwe zamieszanie zaczęło się jednak wraz z premierą longplaya "The Hour of Bewilderbeast" (26 czerwca 2000). Współtwórcą materiału był zaprzyjaźniony Andy Votel. Piosenki "Once Around the Block", "Magic in the Air" czy "Disillusion" (z zabawnym klipem, gdzie muzyk robi za człowieka-taksówkę) stały się przebojami. Niemniej doceniono całe dzieło, czego dowodem była prestiżowa Mercury Music Prize i znakomite recenzje.
 Dopatrywano się wpływów Burta Bacharacha, Elliotta Smitha czy Nicka Drake'a. Przede wszystkim urzekał ciepły, delikatny głos Damona genialnie splatający się pop-folkowymi melodiami i pełnymi uroku aranżacjami.

Chociaż żadne kolejne dzieło nie mogło równać się z debiutem, muzyk wciąż tworzył przyjemne, kojące i wywołujące uśmiech piosenki. Co więcej odnosił także sukcesy.

Na fali popularności debiutu zaproponowano mu napisanie muzyki do obrazu "Był sobie chłopiec" z Hugh Grantem. Film stanowił adaptację powieści Nicka Hornby'ego a soundtrack - co dość nietypowe - wypełniły wyłącznie piosenki autorstwa i w wykonaniu Badly Drawn Boya, stąd "About A Boy" (kwiecień 2002) często uważana jest za drugą płytę muzyka. Z niej właśnie pochodzi singel "Silent Sigh". - Kiedy usłyszałem ścieżkę muzyczną byłem naprawdę podniecony - wspominał Hornby w książce "31 Songs". - Kiedy twoje słowa są przetworzone w hollywoodzką maszynkę do robienia pieniędzy jesteś wynagradzany na wszystkie możliwe sposoby, ale to nic w porównaniu z uczuciem, jakiego doświadczasz, gdy słyszysz, jak twoje słowa zmieniają się w muzykę.

Po latach Badly Drawn Boy, pozwał byłego wydawcę, XL Recordings, domagając się około 300 tysięcy funtów z tytułu tantiem, których miał nie otrzymać za "About A Boy".

Trzeci longplay otrzymał tytuł "Have You Fed The Fish?" i zawierał więcej głośnych gitar niż poprzednie wydawnictwa. Dzieło, które trafiło do sprzedaży w listopadzie spotkało się z mieszanymi recenzjami, acz numer "You Were Right" okazał się umiarkowanym przebojem w Wielkiej Brytanii. W nagraniu udział wzięła Charlotte Gainsbourg, która pojawiła się w chórkach w kilku piosenkach.

Kolejny premierowy materiał artysta zarejestrował nie w Los Angeles, jak było to w przypadku "Have You Fed The Fish?", lecz w studiach Moolah Rouge w angielskim Stockport. Ponownie pomagał mu przyjaciel, wieloletni współpracownik, a zarazem partner z wytwórni Twisted Nerve, Andy Votel. Tym większe były oczekiwania, którym Badly Drawn Boy nie do końca był w stanie sprostać. Jak się miało okazać, klątwa doskonałego, niedoścignionego debiutu miała już na nim ciążyć na zawsze.

W październiku 2006 roku światło dzienne ujrzał zestaw "Born in the U.K.", którego tytuł nawiązywał do "Born in the U.S.A." Bruce'a Springsteena, którego Damon jest wielkim fanem. W limitowanej edycji, opakowanie krążka miało postać brytyjskiego paszportu. Z kolei tytułowy singel winylową edycję zapakowano niczym rybę z frytkami.

- Lubię tworzyć w ogródku lub w kuchni - opowiada o sposobie pracy. - Mam z tyłu domu kuchnię, w której lubię po nocach oglądać telewizję. Siedzę przy kuchennym stole z gitarą, albo palę papierosa w ogródku i tam gram na gitarze. To moje ulubione miejsca do komponowania.

Swego czasu artysta wyjawił głęboką chęć nagrania piosenki z królową popu. - Madonna jest pierwsza na mojej liście muzyków, z którymi chciałbym współpracować - tłumaczy Gough. - Mam nawet kompozycję, która wspaniale brzmiałaby w jej wykonaniu. Nie jest jeszcze oficjalnie zatytułowana, ale funkcjonuje roboczo jako "In Two Minds".

W lutym 2003 roku Badly Drawn Boy zabawiał się w ulicznego muzykanta, żebrząc na potrzeby teledysku do "All Possibilities". Od wczesnych godzin porannych śpiewał i grał na akustycznej gitarze w pobliżu jednej z największych stacji kolejowej w Londynie. Niestety, "do czapki" zebrał tylko 1,6 funta.- Albo ludzie nie wierzyli, że to ja, albo nie wiedzieli, kim jestem - żartował Badly Drawn Boy.

Artysta najwyraźniej ma słabość do grania w nietypowych miejscach, bowiem w 2004 roku, w dniach poprzedzających jego udział w Glastonbury Festival, postanowił zaprezentować się w siedmiu pubach w różnych częściach kraju. Konkretne lokalizacje były podawane w dniu koncertu na jego stronie. Z kolei przy okazji promocji "Born in the U.K." zapragnął wystąpić w taniej restauracji (nawiązywało to do okładki dzieła, na której widniała fotografia jadłodajni). Listę potencjalnych lokali umieścił w sieci, oddając wybór w ręce internautów.

Zdaniem Gougha współczesnym artystom nie udało się stworzyć niczego, co dorównałoby jego debiutanckiej płycie "The Hour Of Bewilderbeast". Wykonawcy, tacy jak Jamie Cullum czy James Blunt, nie robią na nim wrażenia, gdyż jego zdaniem śpiewają podobnie. - Raczej nie powinienem tak mówić, ale oni nie zrobili niczego lepszego ode mnie - ucinał krótko. Może to i nieskromne, ale prawdziwe.

Żródło: http://muzyka.wp.pl
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Once around the block/Soul attitudeBadly Drawn Boy09.199646[5]-Twisted Nerve TNXL 003[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Another pearl/Distant town/Chaos theoryBadly Drawn Boy06.200041[4]-Twisted Nerve TNXL 004[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Disillusion/Werecking the stageBadly Drawn Boy09.200026[5]-Twisted Nerve TNXL 005[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Once around the block/Tumbleweed/The shiningBadly Drawn Boy11.200027[9]-Twisted Nerve TNXL 009[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Pissing in the wind/Spitting in the windBadly Drawn Boy05.200122[4]-Twisted Nerve TNXL 010[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Silent sighBadly Drawn Boy04.200216[8]-Twisted Nerve TNXL 012[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy,Tom Rothrock]
Something to talk aboutBadly Drawn Boy06.200228[2]-Twisted Nerve TNXL 014[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy,Tom Rothrock]
You were rightBadly Drawn Boy10.20029[3]-Twisted Nerve TNXL 015[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy,Tom Rothrock]
Born againBadly Drawn Boy01.200316[6]-Twisted Nerve TNXL 016-
All Possibilities / Where Were You / Let The Sunshine \ Walk Away RenéeBadly Drawn Boy04.200324[4]-XL Recordings TNXL 017
Year Of The RatBadly Drawn Boy07.200438[2]-XL Recordings TNXL 018
Nothing's Gonna Change Your MindBadly Drawn Boy10.200638[4]-EMI CDEMS 701 [UK][written by Badly Drawn Boy][produced by Nick Franglen]
A journey from A to BBadly Drawn Boy03.200778[1]-EMI CDEM 719[written by Badly Drawn Boy]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
The hour of bewilderbeast Badly Drawn Boy07.200013[87]23.Independent AlbumTwisted Nerve TNXL 133[platinum-UK][produced by Badly Drawn Boy, Gary Wilkinson, Joe Robinson, Ken Nelson]
About a boy [soundtrack] Badly Drawn Boy04.20026[49]180[2]Twisted Nerve TNXL 152[gold-UK][produced by Badly Drawn Boy, Tom Rothrock, Steve McLaughlin]
Have you fed the fish Badly Drawn Boy11.200210[32]135[1]Twisted Nerve TNXL 156[gold-UK][produced by Badly Drawn Boy, Tom Rothrock]
One Plus One Is One Badly Drawn Boy07.20049[8]-Twisted Nerve TNXL CD 179[silver-UK][produced by Badly Drawn Boy, Andy Votel]
Born In The UK Badly Drawn Boy10.200617[3]-EMI 374 0472[ Producer - Nick Franglen]
It's What I'm Thinking Pt.1 – Photographing Snowflakes Badly Drawn Boy10.201063[1]-One Last Fruit OLFCD 001[ Producer - Stephen Hilton]

środa, 20 stycznia 2016

Horrors

The Horrors to angielski zespół rockowy założony w Southend-on-Sea w 2005 roku, w skład którego wchodzą główny wokalista Faris Badwan, gitarzysta Joshua Hayward, klawiszowiec i syntezator Tom Furse,   basista Rhys Webb oraz perkusista   Joe Spurgeon.  Ich muzyka została sklasyfikowana jako garażowy rock, garażowy punk, rock gotycki, shoegaze i post-punk revival odrodzenie.
 
Zaczynając jako długowłosy, ubrany na czarno zespół garażowego punka,  wkrótce przekształcił się w coś bardziej eksperymentalnego. The Horrors powstał latem 2005 roku i szybko zyskał rozgłos w całym Londynie dzięki swojemu wyglądowi, brzmieniu i krótkim, ale szalonym występom na żywo. Wytwórnia Loog wkrótce podpisała z nimi kontrakt, a wiosną 2006 roku The Horrors wydali swój oficjalny debiutancki singiel „Sheena Is a Parasite/Jack the Ripper”.
 
 Tego lata The Horrors wydali swój drugi singiel, Death at the Chapel. Ponownie wydali także „Sheena Is a Parasite” jako limitowany singiel DVD. Zaskakujący teledysk do piosenki wyreżyserował Chris Cunningham, aw roli Sheeny wystąpiła aktorka Samantha Morton. Późnym latem zespół podpisał kontrakt z Stolen Transmission w USA i tej jesieni wydał EP-kę zatytułowaną The Horrors. 
 
 Mniej więcej w tym czasie wydali także singiel Count in Fives w Wielkiej Brytanii.  Singiel The Gloves pojawił się na początku 2007 roku, zwiastując wydanie pełnometrażowego debiutu Horrors, Strange House, który pojawił się w Wielkiej Brytanii w marcu tego roku i w Stanach Zjednoczonych w maju.  
 
W 2008 roku Webb i Furse utworzyli analogowy projekt syntezatorowy Spider & the Flies i wydali album Something Clockwork This Way Comes . Przy „Primary Colours” z 2009 roku zespół współpracował z Cunninghamem i Geoffem Barrowem z Portishead jako współproducentami, wybierając zupełnie inne brzmienie, które łączyło shoegaze, post-punk i gotyk; album został wydany przez XL tej wiosny i zdobył kilka pochwał krytyków, w tym Album Roku NME. 
 
 Pomiędzy albumami Badwan współpracował z kanadyjską śpiewaczką operową Rachel Zeffira przy mglistym popowym projekcie Cat's Eyes, który wydał swój debiutancki album na początku 2011 roku. Atmosferyczne brzmienie, które przywodziło na myśl porównania do My Bloody Valentine i Psychedelic Furs.  
 
W 2012 roku wydali album z remiksami Higher i wyruszyli w obszerną trasę koncertową. W 2013 roku rozpoczęli nagrywanie nowego materiału z producentem Craigiem Silveyem. Na początku następnego roku singiel „I See You” odzwierciedlał bardziej ekspansywny kierunek ich czwartego albumu, Luminous, który ukazał się w maju 2014 roku.
 
 The Horrors rozpoczęli pracę nad kolejnym albumem z Paulem Epworthem w londyńskim Church Studios w 2015 roku, i wykuł mroczniejsze, surowe, ale wciąż taneczne brzmienie, zapożyczone z post-punka lat 80-tych, synth-popu i dance lat 90-tych. W rezultacie powstał V, który pojawił się we wrześniu 2017 r. 
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
GlovesHorrors03.200734[2]-Loog 1725532[written by The Horrors][produced by Jim Sclavunos ]
She Is the New ThingHorrors07.200789[1]-Loog 173 562[written by The Horrors][produced by Nick Zinner]
Still LifeHorrors07.201163[1]-XL Recordings GBBKS1100136[written by Faris Badwan,Rhys Webb,Tom Furse,Joshua Third,Coffin Joe][produced by The Horrors ]
So Now You KnowHorrors .2014137-XL Recordings [written by The Horrors][produced by The Horrors,Craig Silvey ]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Strange HouseHorrors03.200737[4]-Loog 1726282[produced by Alan Moulder, Rob Kirwan, Nick Zinner, Ben Hillier, Jim Sclavunos]
Primary ColoursHorrors05.200925[5]-XL Recordings XLCD 418[produced by The Horrors, Geoff Barrow, Craig Silvey, Chris Cunningham]
SkyingHorrors07.20115[8]97[1]XL Recordings XLCD 539[produced by The Horrors, Craig Silvey]
LuminousHorrors05.20146[3]147[1]XL Recordings XLCD 640[produced by The Horrors, Craig Silvey]
VHorrors10.20178[1]-Wolf Tone WOLFTONE 14CD[produced by The Horrors,Paul Epworth]