Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Bedfordshire. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Bedfordshire. Pokaż wszystkie posty

poniedziałek, 14 października 2024

Alfie Templeman

Alfie George Templeman (ur. 26 stycznia 2003r) to angielskiwokalista, autor tekstów, multiinstrumentalista i producent. W 2016 roku, w wieku 13 lat, zaczął nagrywać i wydawać dema.   Templeman zadebiutował jako profesjonalny solowy artysta w 2018 roku i wydał siedem EP-ek, a także dwa albumy studyjne: Mellow Moon (2022) i Radiosoul (2024). Na początku swojej kariery Templeman opisywał swoje brzmienie jako „indie R&B”, często czerpiąc inspirację z doświadczeń innych, takich jak postacie z programów telewizyjnych.  Następnie przeszedł na szerszą i bardziej eksperymentalną paletę dźwięków na swoim albumie z 2024 roku, Radiosoul.

 Templeman urodził się w Carlton w Bedfordshire.Podaje ten obszar jako wpływ na swoją muzykę. Templeman dorastał w otoczeniu kolekcji gitar ojca i siostry, której talent muzyczny obejmował grę na pianinie i trąbce. Templeman stwierdził, że to właśnie „[wciągnęło go] do świata muzyki”.  W wieku siedmiu lat zainteresował się perkusją i w wieku ośmiu lat otrzymał swoją pierwszą gitarę.Do tego czasu nauczył się sam grać na leworęcznych gitarach ojca do góry nogami. Samouk wszystkiego poza perkusją, Templeman zaczął nagrywać w domu i tworzyć płyty CD ze swoimi przyjaciółmi w wieku dziesięciu lat.Gdy skończył 13 lat, zdobył już całkiem niezłą wiedzę na temat oprogramowania do produkcji muzyki i zaczął pracować nad tworzeniem pełnometrażowych utworów. Jego matka zachęcała go do śpiewania. Templeman przeszedł od produkcji prostych utworów instrumentalnych do w pełni uformowanych kompozycji. 

 W 2018 roku Templeman nagrał i wydał swój debiutancki singiel „Orange Juice”, a wkrótce potem debiutancką EP-kę Like an Animal, wydaną w październiku 2018 roku przez Chess Club Records. Templeman napisał, wykonał i nagrał swoją debiutancką EP-kę Like an Animal w swojej sypialni po szkole.Przed podpisaniem kontraktu z Chess Club, Templeman wrzucał swoją muzykę na Spotify i został zauważony, gdy znalazł się na ich playliście „Discover Weekly”. Po ukończeniu GCSE Templeman opuścił liceum w 2019 roku w wieku 16 lat, aby poświęcić się karierze muzycznej na pełen etat. Po sukcesie swojego debiutu Templeman wydał swoją drugą EP-kę Sunday Morning Cereal w czerwcu 2019 roku i trzecią EP-kę Don't Go Wasting Time, później w tym samym roku. 

W kwietniu 2019 roku Templeman wystąpił w O2 Academy Brixton jako support Sundara Karma, a także supportował Sports Team podczas ich trasy koncertowej w Wielkiej Brytanii i zagrał na Five Day Forecast i Eurosonic Noorderslag w 2020 roku.W styczniu 2020 roku Templeman rozpoczął swoją pierwszą mini trasę koncertową, najpierw występując w Headrow House w Leeds 17 stycznia, a następnie wyprzedając swój pierwszy londyński koncert w Colours, Hoxton. Jego singiel z 2020 roku „Happiness in Liquid Form” został dodany do rotacji w australijskiej młodzieżowej stacji radiowej Triple J. Singiel Templemana z 2020 roku „Forever Isn't Long Enough” został wydany 28 września 2020 roku i zadebiutował trzecią z rzędu Annie Mac's Hottest Record in the World w BBC Radio 1. 

Single Templemana „Happiness in Liquid Form” i „Obvious Guy” znalazły się na liście C Radio 1. W wywiadzie dla Headliner Magazine w 2021 r. Templeman powiedział o swoim singlu „Everybody's Gonna Love Somebody”: „Po prostu robię to w swoim pokoju; jestem normalnym facetem, który po prostu tworzy kawałek utworu. To po prostu ja się wygłupiam, naprawdę; nie jestem w tym wcale profesjonalistą. Wiem, jak to złożyć w całość, żeby nie brzmiało jak kupa hałasu!" W listopadzie 2020 r. znalazł się na krótkiej liście finalistów MTV Push UK & IRE 2021 dla najlepszych wschodzących artystów.

 3 listopada 2021 r. Templeman wydał singiel „3D Feelings”, wyprodukowany przez Justina Younga z The Vaccines. Następnie w 2022 r. wydano „Broken”, a także zapowiedziano jego debiutancki album studyjny Mellow Moon, który ukazał się 27 maja nakładem Chess Club Records. 13 lutego 2024 r. Templeman wydał utwór „Eyes Wide Shut”, główny singiel z jego drugiego albumu studyjnego Radiosoul, który został ogłoszony 7 marca i wydany 7 czerwca nakładem Chess Club Records. Album zapowiadały cztery kolejne single: utwór tytułowy, „Hello Lonely”, „Beckham” i „Just a Dance” (z udziałem Nile’a Rodgersa).

 W maju tego samego roku artysta wystąpił na New Music Stage podczas festiwalu Big Weekend BBC Radio 1 w Luton.

  W 2019 roku Templeman trafił do szpitala, a następnie zdiagnozowano u niego śródmiąższową chorobę płuc w dzieciństwie. W 2021 roku opowiedział o swoich doświadczeniach z depresją i lękiem. W lipcu 2020 roku był współautorem otwartego listu do brytyjskiej minister ds. kobiet i równości Liz Truss, wzywając do zakazu wszelkich form terapii konwersyjnej LGBT+ W maju 2024 roku .

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Forever Isn't Long EnoughAlfie Templeman05.202186[1]-Chess Club CCLP 11CD-
Mellow MoonAlfie Templeman06.202231[1]-Chess Club CCLP 12CD[produced by William Bloomfield,Justin Hayward-Young,Thomas McFarland,Rob Milton,Charlie J. Perry,Kieran Shudall,Alfie Templeman]
RadiosoulAlfie Templeman06.202457[1]-Chess Club CCLP 19CD-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

piątek, 28 kwietnia 2023

Adventures of Stevie V

 The Adventures of Stevie V był brytyjskim zespołem muzyki tanecznej z Biggleswade w Bedfordshire w Anglii. Pod koniec lat 80-tych i na początku lat 90-tych zdobył kilka hitów na brytyjskiej liście przebojów singli i amerykańskiej liście przebojów Hot Dance Music / Club Play, w szczególności piosenką „Dirty Cash (Money Talks)”. 

  Założona przez producenta Steve'a Vincenta (dawniej brytyjsko-funkowy zespół Touchdown), grupa składała się z Vincenta, Micka Walsha i wokalistki Melody Washington. Ich najbardziej udanym singlem był „Dirty Cash (Money Talks)”, taneczny hit z 1990 roku, który przeszedł do popowego radia i zajął 2. miejsce na brytyjskiej liście singli, a także osiągnął 25. miejsce na amerykańskiej liście Billboard Hot 100 w 1990 roku. Następnie ukazał się album Adventures of Stevie V , z kolejnymi dwoma singlami, które trafiły na listy przebojów - „Body Language” znalazł się na liście Top 40 w Wielkiej Brytanii, a „Jealousy” trafił na listy przebojów w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.  

Vincent wydał drugi album, Satisfy Me w 1993 roku, na którym wystąpiło wielu różnych wokalistów, w tym soulowe divy Thelma Houston, Gwen Guthrie, Ruby Turner i Beverlei Brown. Single „Push 2 the Limit” i „Paradise” nie znalazły się na listach przebojów. 

 Po upadku The Adventures of Stevie V, Walsh nagrał amerykański przebój taneczny z utworem „Set Me Free” zespołu Clubland, po przeprowadzce do Nowego Jorku. W międzyczasie Vincent zaczął uczyć technologii muzycznej w Bedford College w Bedford.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Dirty CashAdventures of Stevie V12.19892[19]25[19]Mercury MER 311[written by Mick Walsh, Stevie Vincent][produced by Stevie Vincent][75[9].R&B Chart][1[2][12].Hot Disco/Dance;Mercury 875 803 12"]
Body LanguageAdventures of Stevie V09.199029[5]-Mercury MER 331[written by Mick Walsh, Stevie Vincent][produced by Stevie Vincent]
JealousyAdventures of Stevie V03.199158[3]94[6]Mercury MER 337[written by Mick Walsh, Stevie Vincent][produced by Stevie V, David Morales][2[14].Hot Disco/Dance;Mercury 878 663 12"]
That's the Way It IsAdventures of Stevie V07.1991---[written by Bryce Luvah,Stevie Vincent,Kevin Dozier][produced by Stevie Vincent][29[7].Hot Disco/Dance;Mercury 868 357 12"]

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

poniedziałek, 20 lipca 2020

Kajagoogoo

Grupa brytyjska. Powstała w 1981r w małej miejscowości Leighton Buzzard, gdy aktor musicalowy Limahl (właśc. Christopher Hammill; 19.12.1958, Wigan) - voc dołączył do zespołu Art Nouveau w składzie: Stuart Croxford Neale (5.08.1960, Leighton Buzzard) - k, Steve Askew (9.12.1957, Londyn) - g, Nick Beggs (15.12.1961, Winslow) - voc, b, Jeremiah "Jez" Strode (17.01.1958, Luton) -dr.

W 1983r Limahl odszedł. Rok później grupa zmieniła nazwę z Kajagoogoo na Kaja. Działała do 1986r.

Jej karierą pokierował jako współproducent pierwszych nagrań Nick Rhodes z DURAN DURAN. W krótkim czasie zdobyła sympatię nastolatków melodyjnymi piosenkami wzorowanymi na repertuarze tego zespołu (np. Too Shy, Ooh To Be Ah i Hang On Now). Po odejściu Limahla wykonywała muzykę taneczną opartą na rytmach funky (np. Big Apple - jedyny przebój z tego okresu), W sierpniu i wrześniu 1984 koncertowała w Polsce.

Limahl jako solista nagrał albumy "Don't Suppose..." (EMI, 1984r; m.in. przeboje Never Ending Story z filmu Nie kończąca się opowieść Wolfganga Petersena i Only For Love) oraz "Colour All My Days" (EMI, 1986r; m.in. przebój Love In Your Eyes). Wystąpił w Formel Eins — Der Film (1985, reż. Wolfgang Buld).

Beggs stanął w 1987r na czele zespołu Ellis, Beggs And Howard (Simon Ellis - k, Austin Howard - voc). Nagrał z nim płytę "Homelands" (BMG, 1988; m.in. przeboje Big Bubbles No Troubles i Bad Times).



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Too shy/Take another viewKajagoogoo01.19831[2][13]5[19]EMI 5359[written by Steve Askew,Nick Beggs,Stuart Neale,Jez Strode,Christopher Hamill][produced by Nick Rhodes,Colin Thurston][25[12].Hot Disco/Dance;EMI America 9910 12"]
Ooh to be ah/Animal instictKajagoogoo04.19837[8]-EMI EMI 5383[written by Limahl][produced by Nick Rhodes,Colin Thurston]
Hang on now/KajagoogooKajagoogoo06.198313[7]78[4]EMI America 5394[written by Kajagoogoo, Beggs, Limahl][produced by Nick Rhodes,Colin Thurston]
Big apple/MonochromaticKajagoogoo09.19838[8]-EMI EMI 5423[written by Steve Askew,Nick Beggs,Stuart Neale,Jez Strode][produced by Colin Thurston]
The lion' s mouth/GardenKajagoogoo03.198425[7]-EMI EMI 5449[written by Kajagoogoo, Nick Beggs][produced by Colin Thurston, Kajagoogoo]
Turn your back on me/Pump rooms of bathKajagoogoo05.198447[4]-EMI EMI 5465[written by Nick Beggs][produced by Colin Thurston, Kajagoogoo][2[11].Hot Disco/Dance;EMI America 7850 12"]
Shouldn' t do that/Charm of a gunKaja09.198563[3]-Parlophone R 6106[written by N. Beggs, S. Neale, S. Askew][produced by Ken Scott][37[5].Hot Disco/Dance;EMI America 7864 12"]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
White feathersKajagoogoo04.19835[20]38[20]EMI EMC 3433[silver-UK][produced by Nick Rhodes,Colin Thurston,Tim Palmer,Kajagoogoo]
IslandsKajagoogoo06.198435[3]185[4]EMI KAJA 1 [produced by Colin Thurston & Kajagoogoo]
Extra playKajagoogoo04.1985-185[4]EMI America 17 157 [US]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

sobota, 10 marca 2018

Barron Knights

Zespół utworzony w Leighton Buzzard w Anglii. Rozgłos zyskał po udziale w świątecznym programie telewizyjnym Beatlesów w 1963 roku. W jego skład wchodzili Duke D'mond (właśc. Richard Palmer, ur. 25.02.1945 r. w Dunstable w hrabstwie Bedfordshire, Anglia; śpiew, gitara rytmiczna), Butch Baker (właśc. Leslie John Baker, ur. 16.07.1941 r. w Amersham w hrabstwie Buckinghamshire, Anglia; gitara, banjo, śpiew), "P'nut' Langford (właśc. Peter Langford, ur. 10.04.1943 r. w Durham, Anglia; gitara, śpiew), Barron Antony (właśc. Antony Michael John Osmond, ur. 15.06.1940 r. w Abingdon w hrabstwie Berkshire, Anglia; bas, śpiew) oraz Dave Ballinger (ur. 17.01.1941 r. w Slough w hrabstwie Buckinghamshire, Anglia; perkusja).
W 1964 roku grupa osiągnęła 3. miejsce listy bestsellerów w Wielkiej Brytanii płytą Call Up The Groups, na której parodiowała współczesne nagrania takich wykonawców jak The Rolling Stones, The Searchers i The Dave Clark Five. Dwa utrzymane w podobnym stylu single "Pop! Go The Workers" i "Merrie Gentle Pops" doszły odpowiednio do 5. i 9. miejsca w 1965 roku, ale zespół nie umiał osiągnąć podobnych sukcesów nagraniami tradycyjnymi.
Stali się też bohaterami jednego z najdziwniejszych procesów sądowych w historii muzyki pop, gdy ich pierwszy perkusista pozwał grupę za zaangażowanie na jego miejsce Ballingera, w czasie gdy on przebywał v szpitalu.
Pod koniec lat 60-tych i na początku 70-tych The Barron Knights kontynuowali lukratywne występy w sieci kabaretów. Do formy pastiszu powrócili w dwóch hitach: "Live In Trouble" (z 1977 r.) i "A Taste Of Aggro" (z 1978 r.), które osiągnęły brytyjską Top 10. Dawną zuchwałość zastąpili v tych nagraniach pełnym profesjonalizmem. W ten sposób zamknęli pierwszą dekadę szczytowej popularności " muzyki środka" w Wielkiej Brytanii.


Single
Data wydania Tytuł UK Top 40 Billboard Wytwórnia
/UK/ 		Komentarz
07.64 Call Up The Groups/Call Up The Groups (Part Two) 3[13] - Columbia DB 7317[written by Bono, Nitzsche, Mitch Murray, Lennon, McCartney][produced by Lansdowne Productions]
10.64 Come To The Dance/Choose Me Tonight 42[2] - Columbia DB 7375 [written by B. Belland, G. Larson][produced by Lansdowne Productions]
04.65 Pop Go The Workers/Pop Go The Workers (Part Two) 5 [13] - Columbia DB 7525 [written by Lamont Dozier,Eddie Holland,Brian Holland,Willie Dixon,Barron Knights,Curtis Kirk][produced by Barron Knights]
11.65 Merry Gentle Pops/Pop Stars' Party 9[7] - Columbia DB 7780 [written by Barron-Knights, Donovan, Loudermilk, Jagger, Richard]
12.66 Under New Management/Under New Management (Part Two) 15[9] - Columbia DB 8071 [written by Brian Wilson,Roger Greenaway,Roger Cook,Peter Asher,Reg Presley,John Sebastian,Jerry Samuels,Mark Charron][produced by Barron Knights]
10.1968 An Olympic record 35[4] - Columbia DB 8485 -
11.77 Live in trouble 7[11] - Epic EPC 5752 [produced by Barron Knights]
12.78 A Taste of aggro/Remember / Decimalization 3[10] - Epic EPC 6829 [written by Langford, Farian, Reyam, Dowe, McNoughton, Kartner, Linlee, B. Burke, Michael Coleman][produced by Pete Langford ]
08.79 The topical song/The Big V-Ascetomy - 70[3] Epic 50 755 [US] [written by Rick Davies, Roger Hodgson ][produced by Peter Langford][parodia piosenki Supertramp-"The logical song"]
12.79 Food For Thought: a) Lucky Number; b) Pop Musik; c) If I Said You Had A Beautiful Body Would You Hold It Against Me/Nanu Nanu (Shazbot) 46[6] - Epic EPC 8011 [written by L. Lovich, L. Chappell, R. Scott, D. Bellamy][produced by Pete Langford]
10.80 The sit song/Barron's Fun Forty 44[8] - Epic EPC 8994 [written by Pete Langford][produced by Pete Langford]
12.80 Never mind the presents/The Swindon Cowboy 17[8] - Epic EPC 9070 [written by R. Waters, D. Cook, Jordan ][produced by Pete Langford]
12.81 Blackboard jumble/Gobbledegook 52[5] - CBS A 17 945 [written by Various][produced by Pete Langford]
03.83 Buffalo Bill's last scratch/Centerfold 49[3] - Epic EPCA 3208 [written by Various][produced by Barron Knights]

Albumy
Data wydania Tytuł UK Top 40
/ilość tyg. na liście/		 Billboard Wytwórnia
/UK/ 		Komentarz
12.78 Night gallery 15 /13/ - Epic EPC 83 221 [produced by Pete Langford]
12.79 Teach the world to laugh 51/4/ - Epic EPC 83 891 [produced by Pete Langford]
12.80 Jesta giggle 45/5/ - Epic EPC 84 550 -
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 4 stycznia 2018

Blodwyn Pig

W czasie swego krótkiego żywota grupa Blodwyn Pig wniosła cenny wkład do bluesowego boomu końca lat 60. w Wielkiej Brytanii. Zespół powstał w 1969 r., po zaskakującym odejściu gitarzysty Micka Abrahamsa (ur. 7.04.1943 r. w Luton w hrabstwie Bedfordshire, Anglia) z szybko pnącej się w górę grupy Jethro Tull. Jego dynamiczny i płynny styl gry dobrze współbrzmiał z resztą zespołu: Jackiem Lancasterem (saksofon), Andy Pylem (bas) i Ronem Bergiem (perkusja).
Zadebiutowali doskonałym albumem Ahead Rings Out ze sławnym wizerunkiem świni na okładce, zawierającym mieszankę różnych odmian bluesa. "Ain't Ya Comin' Home" z wyraźnym wpływem Jethro Tull czy gitarowy popis w "Dear Jill" , to tylko dwa z wielu świetnych momentów na tej płycie. W długim utworze "The Modern Alchemist" Lancaster zaznaczył swoje inspiracje jazzowe i biegłość w grze na saksofonie.
Częste koncerty zespołu, na których Abrahams wykazywał wyjątkowy talent showmana, przyciągały tłumy widzów. Ich wersja "Cat's Sąuirrel" była lepsza od oryginału zespołu Cream, co w przypadku nagrań tego tria było zupełnym ewenementem. Solówka Abrahamsa brzmiała ciekawiej od Claptonowskiej, choć porównania tych dwóch gitarzystów bardzo potem Abrahamsowi ciążyły.
Również drugi album, Getting To This, zawierał wspaniałe momenty, choćby "See My Way" Abrahamsa. Długie, rozbudowane utwory Lancastera, takie jak "San Francisco Sketches" miały jednak odmienny charakter. Te różnice w stylu doprowadziły w końcu do rozejścia się dróg obu muzyków. Z zespołu odszedł Abrahams, a jego miejsce zajął Pete Banks, grający uprzednio w grupie Yes. Doszedł też Larry Wallis. Kierunek wytyczał teraz Lancaster, a zespół zmienił nazwę najpierw na Lancaster's Bomber, a potem, na krótko przed lądowaniem zakończonym katastrofą, na Lancaster.
Po czterech latach Abrahams i Lancaster reaktywowali Blodwyn Pig w nowym składzie - z Pylem i eks-perkusistą Jethro Tull Clivem Bunkerem. Zanim jednak wystartowali, stało się całkiem jasne, że ich czas już dawno minął. Koniec końców Lancaster zrobił karierę jako producent, a Abrahams założył własną firmę doradczą w sprawach finansowych.
Ten drugi nie wytrzymał jednak zbyt długo z dala od muzyki i na początku lat 90. przywrócił zespół do życia, angażując Dicka Heckstalla-Smitha i dwóch dawnych "świniarzy": Cliva Bunkera i Andy'ego Pyle'a. Grupa, prezentując nowe kompozycje, pojawiła się na serii koncertów w klubach.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Dear Jill/Sweet Caroline Blodwyn Pig 05.1969--Island WIP 6059[written by Abrahams][produced by Andy Johns]
Walk On The Water/Summer Day Blodwyn Pig 09.1969--Island WIP 6069[written by Abrahams][produced by Andy Johns]
Same Old Story/Slow Down Blodwyn Pig 01.1970--Island WIP 6078[written by Mick Abrahams][produced by Andy Johns]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Ahead Rings Out Blodwyn Pig 08.19699[4]149[5]Island ILPS 9101[produced by Andy Johns]
Getting To This Blodwyn Pig 04.19708[7]96[5]Island ILPS 9122[produced by Andy Johns]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

środa, 26 kwietnia 2017

Kajagoogoo

Grupa brytyjska. Powstała w 1981 w małej miejscowości Leighton Buzzard, gdy aktor musicalowy Limahl (właśc. Christopher Hammill; 19.12.1958, Wigan) - voc dołączył do zespołu Art Nouveau w składzie: Stuart Croxford Neale (5.08.1960, Leighton Buzzard) - k, Steve Askew (9.12.1957, Londyn) - g, Nick Beggs (15.12.1961, Winslow) - voc, b, Jeremiah "Jez" Strode (17.01.1958, Luton) -dr. W 1983 Limahl odszedł. Rok później grupa zmieniła nazwę z Kajagoogoo na Kaja. Działała do 1986.
Jej karierą pokierował jako współproducent pierwszych nagrań Nick Rhodes z DURAN DURAN. W krótkim czasie zdobyła sympatię nastolatków melodyjnymi piosenkami wzorowanymi na repertuarze tego zespołu (np. Too Shy, Ooh To Be Ah i Hang On Now). Po odejściu Limahla wykonywała muzykę taneczną opartą na rytmach funky (np. Big Apple - jedyny przebój z tego okresu), W sierpniu i wrześniu 1984 koncertowała w Polsce.
Limahl jako solista nagrał albumy "Don't Suppose..." (EMI, 1984; m.in. przeboje Never Ending Story z filmu Nie kończąca się opowieść Wolfganga Petersena i Only For Love) oraz "Colour All My Days" (EMI, 1986; m.in. przebój Love In Your Eyes). Wystąpił w Formel Eins — Der Film (1985, reż. Wolfgang Buld).
Beggs stanął w 1987 na czele zespołu Ellis, Beggs And Howard (Simon Ellis - k, Austin Howard - voc). Nagrał z nim płytę "Homelands" (BMG, 1988; m.in. przeboje Big Bubbles No Troubles i Bad Times).

Singles
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Too shyKajagoogoo01.19831[2][13]5[19]EMI EMI 5359[written by Kajagoogoo][produced by Colin Thurston, Nick Rhodes]
Ooh to be ah/Animal instictKajagoogoo04.19837[8]-EMI EMI 5383[written by Kajagoogoo, Limahl][produced by Colin Thurston, Nick Rhodes]
Hang on nowKajagoogoo06.198313[7]78[4]EMI EMI 5394[written by Kajagoogoo, Beggs, Limahl][produced by Colin Thurston, Nick Rhodes]
Big apple/MonochromaticKajagoogoo09.19838[8]-EMI EMI 5423[written by Kajagoogoo][produced by Colin Thurston, Nick Rhodes]
The lion' s mouth/GardenKajagoogoo03.198425[7]-EMI EMI 5449[written by Kajagoogoo, Nick Beggs][produced by Colin Thurston,Kajagoogoo]
Turn your back on me/Pump rooms of bathKajagoogoo05.198447[4]-EMI EMI 5465[written by Nick Beggs][produced by Colin Thurston,Kajagoogoo]
Shouldn' t do that/Charm of a gunKaja09.198563[3]-Parlophone R 6106[written by N. Beggs, S. Neale, S. Askew][produced by Ken Scott]


Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
White feathersKajagoogoo04.19835[20]38[20]EMI EMC 3433[produced by Nick Rhodes,Colin Thurston,Tim Palmer,Kajagoogoo]
IslandsKajagoogoo06.198435[3]-EMI KAJA 1 [produced by Nick Rhodes, Kajagoogoo]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

poniedziałek, 30 maja 2016

Badly Drawn Boy

"Silent sigh, silent sigh, silent sigh". Cytat z piosenki jaką wykonuje Badly Drawn Boy najlepiej oddaje charakter jego twórczości. Obcowanie z muzyką artysty sprawia, że człowiek wzdycha cicho z rozkoszy. Badly Drawn Boy w dużej mierze odpowiedzialny jest za modę na songwriterów, która nastała w nowym stuleciu.


Choć wygląda jak włóczęga (zresztą miał pewien epizod, ale o tym później), swego czasu był prawdziwą gwiazdą, którą wymieniało się w jednym zdaniu z Hugh Grantem.

Urodził się jako Damon Gough 2 października 1969 roku. Dzieciństwo i młodość spędził w Manchesterze. - Żyłem w komunie z kilkoma kumplami w Blackburn - wspomina pierwsze muzyczne doświadczenia. - Zdecydowali się przeprowadzić do Chorlton, więc pojechałem z nimi. Tam spotkałem Andy'ego Votela, który był DJ-em w jednym z klubów. Chciał wtedy założyć wytwórnię płytową. Miałem trochę pomysłów, które powstały z grania w łazience na gitarze i klawiszach. Andy pierwszy usłyszał moje projekty i uwierzył we mnie.

Z pomocą Votela i jego świeżo założonej wytwórni Twisted Nerve wydał dwa małe krążki "EP1" i "EP2", które ukazały się odpowiednio w 1997 i 1998 roku. Pierwszy z nich jest swoistym białym krukiem wśród fanów i na aukcjach pojawia się w cenie 100 funtów. Do nieco szerszej publiczności muzyk trafił za pośrednictwem projektu UNKLE. James Lavelle zaprosił go do nagrania "Nursery Rhyme" na kultowy już album "Psyence Fiction". Ostry, gitarowy kawałek miał się jednak nijak do muzyki, jaką na swoim debiucie miał zaprezentować Badly Drawn Boy.

Właściwym przedsmakiem były kolejne EP-ki "It Came from the Ground" i "Once Around the Block" z 1999 roku. Prawdziwe zamieszanie zaczęło się jednak wraz z premierą longplaya "The Hour of Bewilderbeast" (26 czerwca 2000). Współtwórcą materiału był zaprzyjaźniony Andy Votel. Piosenki "Once Around the Block", "Magic in the Air" czy "Disillusion" (z zabawnym klipem, gdzie muzyk robi za człowieka-taksówkę) stały się przebojami. Niemniej doceniono całe dzieło, czego dowodem była prestiżowa Mercury Music Prize i znakomite recenzje.
 Dopatrywano się wpływów Burta Bacharacha, Elliotta Smitha czy Nicka Drake'a. Przede wszystkim urzekał ciepły, delikatny głos Damona genialnie splatający się pop-folkowymi melodiami i pełnymi uroku aranżacjami.

Chociaż żadne kolejne dzieło nie mogło równać się z debiutem, muzyk wciąż tworzył przyjemne, kojące i wywołujące uśmiech piosenki. Co więcej odnosił także sukcesy.

Na fali popularności debiutu zaproponowano mu napisanie muzyki do obrazu "Był sobie chłopiec" z Hugh Grantem. Film stanowił adaptację powieści Nicka Hornby'ego a soundtrack - co dość nietypowe - wypełniły wyłącznie piosenki autorstwa i w wykonaniu Badly Drawn Boya, stąd "About A Boy" (kwiecień 2002) często uważana jest za drugą płytę muzyka. Z niej właśnie pochodzi singel "Silent Sigh". - Kiedy usłyszałem ścieżkę muzyczną byłem naprawdę podniecony - wspominał Hornby w książce "31 Songs". - Kiedy twoje słowa są przetworzone w hollywoodzką maszynkę do robienia pieniędzy jesteś wynagradzany na wszystkie możliwe sposoby, ale to nic w porównaniu z uczuciem, jakiego doświadczasz, gdy słyszysz, jak twoje słowa zmieniają się w muzykę.

Po latach Badly Drawn Boy, pozwał byłego wydawcę, XL Recordings, domagając się około 300 tysięcy funtów z tytułu tantiem, których miał nie otrzymać za "About A Boy".

Trzeci longplay otrzymał tytuł "Have You Fed The Fish?" i zawierał więcej głośnych gitar niż poprzednie wydawnictwa. Dzieło, które trafiło do sprzedaży w listopadzie spotkało się z mieszanymi recenzjami, acz numer "You Were Right" okazał się umiarkowanym przebojem w Wielkiej Brytanii. W nagraniu udział wzięła Charlotte Gainsbourg, która pojawiła się w chórkach w kilku piosenkach.

Kolejny premierowy materiał artysta zarejestrował nie w Los Angeles, jak było to w przypadku "Have You Fed The Fish?", lecz w studiach Moolah Rouge w angielskim Stockport. Ponownie pomagał mu przyjaciel, wieloletni współpracownik, a zarazem partner z wytwórni Twisted Nerve, Andy Votel. Tym większe były oczekiwania, którym Badly Drawn Boy nie do końca był w stanie sprostać. Jak się miało okazać, klątwa doskonałego, niedoścignionego debiutu miała już na nim ciążyć na zawsze.

W październiku 2006 roku światło dzienne ujrzał zestaw "Born in the U.K.", którego tytuł nawiązywał do "Born in the U.S.A." Bruce'a Springsteena, którego Damon jest wielkim fanem. W limitowanej edycji, opakowanie krążka miało postać brytyjskiego paszportu. Z kolei tytułowy singel winylową edycję zapakowano niczym rybę z frytkami.

- Lubię tworzyć w ogródku lub w kuchni - opowiada o sposobie pracy. - Mam z tyłu domu kuchnię, w której lubię po nocach oglądać telewizję. Siedzę przy kuchennym stole z gitarą, albo palę papierosa w ogródku i tam gram na gitarze. To moje ulubione miejsca do komponowania.

Swego czasu artysta wyjawił głęboką chęć nagrania piosenki z królową popu. - Madonna jest pierwsza na mojej liście muzyków, z którymi chciałbym współpracować - tłumaczy Gough. - Mam nawet kompozycję, która wspaniale brzmiałaby w jej wykonaniu. Nie jest jeszcze oficjalnie zatytułowana, ale funkcjonuje roboczo jako "In Two Minds".

W lutym 2003 roku Badly Drawn Boy zabawiał się w ulicznego muzykanta, żebrząc na potrzeby teledysku do "All Possibilities". Od wczesnych godzin porannych śpiewał i grał na akustycznej gitarze w pobliżu jednej z największych stacji kolejowej w Londynie. Niestety, "do czapki" zebrał tylko 1,6 funta.- Albo ludzie nie wierzyli, że to ja, albo nie wiedzieli, kim jestem - żartował Badly Drawn Boy.

Artysta najwyraźniej ma słabość do grania w nietypowych miejscach, bowiem w 2004 roku, w dniach poprzedzających jego udział w Glastonbury Festival, postanowił zaprezentować się w siedmiu pubach w różnych częściach kraju. Konkretne lokalizacje były podawane w dniu koncertu na jego stronie. Z kolei przy okazji promocji "Born in the U.K." zapragnął wystąpić w taniej restauracji (nawiązywało to do okładki dzieła, na której widniała fotografia jadłodajni). Listę potencjalnych lokali umieścił w sieci, oddając wybór w ręce internautów.

Zdaniem Gougha współczesnym artystom nie udało się stworzyć niczego, co dorównałoby jego debiutanckiej płycie "The Hour Of Bewilderbeast". Wykonawcy, tacy jak Jamie Cullum czy James Blunt, nie robią na nim wrażenia, gdyż jego zdaniem śpiewają podobnie. - Raczej nie powinienem tak mówić, ale oni nie zrobili niczego lepszego ode mnie - ucinał krótko. Może to i nieskromne, ale prawdziwe.

Żródło: http://muzyka.wp.pl
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Once around the block/Soul attitudeBadly Drawn Boy09.199646[5]-Twisted Nerve TNXL 003[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Another pearl/Distant town/Chaos theoryBadly Drawn Boy06.200041[4]-Twisted Nerve TNXL 004[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Disillusion/Werecking the stageBadly Drawn Boy09.200026[5]-Twisted Nerve TNXL 005[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Once around the block/Tumbleweed/The shiningBadly Drawn Boy11.200027[9]-Twisted Nerve TNXL 009[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Pissing in the wind/Spitting in the windBadly Drawn Boy05.200122[4]-Twisted Nerve TNXL 010[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy]
Silent sighBadly Drawn Boy04.200216[8]-Twisted Nerve TNXL 012[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy,Tom Rothrock]
Something to talk aboutBadly Drawn Boy06.200228[2]-Twisted Nerve TNXL 014[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy,Tom Rothrock]
You were rightBadly Drawn Boy10.20029[3]-Twisted Nerve TNXL 015[written by Badly Drawn Boy][produced by Badly Drawn Boy,Tom Rothrock]
Born againBadly Drawn Boy01.200316[6]-Twisted Nerve TNXL 016-
All Possibilities / Where Were You / Let The Sunshine \ Walk Away RenéeBadly Drawn Boy04.200324[4]-XL Recordings TNXL 017
Year Of The RatBadly Drawn Boy07.200438[2]-XL Recordings TNXL 018
Nothing's Gonna Change Your MindBadly Drawn Boy10.200638[4]-EMI CDEMS 701 [UK][written by Badly Drawn Boy][produced by Nick Franglen]
A journey from A to BBadly Drawn Boy03.200778[1]-EMI CDEM 719[written by Badly Drawn Boy]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
The hour of bewilderbeast Badly Drawn Boy07.200013[87]23.Independent AlbumTwisted Nerve TNXL 133[platinum-UK][produced by Badly Drawn Boy, Gary Wilkinson, Joe Robinson, Ken Nelson]
About a boy [soundtrack] Badly Drawn Boy04.20026[49]180[2]Twisted Nerve TNXL 152[gold-UK][produced by Badly Drawn Boy, Tom Rothrock, Steve McLaughlin]
Have you fed the fish Badly Drawn Boy11.200210[32]135[1]Twisted Nerve TNXL 156[gold-UK][produced by Badly Drawn Boy, Tom Rothrock]
One Plus One Is One Badly Drawn Boy07.20049[8]-Twisted Nerve TNXL CD 179[silver-UK][produced by Badly Drawn Boy, Andy Votel]
Born In The UK Badly Drawn Boy10.200617[3]-EMI 374 0472[ Producer - Nick Franglen]
It's What I'm Thinking Pt.1 – Photographing Snowflakes Badly Drawn Boy10.201063[1]-One Last Fruit OLFCD 001[ Producer - Stephen Hilton]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , ,

środa, 30 grudnia 2015

Paul Young

Ur. 17.01.1956 w Luton w hr. Bedfordshire (Anglia). Przed podjęciem kariery solisty występował w grupie Streetband (popularny przebój "Toast"), a potem w inspirowanym soulem i rhythm'n'bluesem lat 60-tych zespole Q-Tips, który rozpadł się, wyczerpawszy siły fizyczne i środki finansowe. Jako solista podpisał kontrakt z CBS i po dwóch miernych singlach zabłysnął interpretacją "Wherever I Lay My Fat" Marvina Gaye'a. Album No Parlez trafił na szczyt listy brytyjskiej, na której pozostawał przez ponad dwa lata. Bestseller dekady zawierał perfekcyjnie dobrane i wykonywane standardy ("Love Will Trar Us Apart" Joy Division, "Love Of The Common People" Nicky'ego Thomasa) oraz tematy autorskie ("Come Back And Stay"). Po towarzyszącej płycie trasie koncertowej Young zaczął mieć problemy ze strunami głosowymi, co miało trapić go w całej późniejszej karierze.
Prace nad longplayem The Secret Of Association trwały dwa lata z powodu ciągłej selekcji materiału. Album trafił ostatecznie na szczyt list brytyjskich, a przebojami były też pochodzące z niego singlowe tematy, "Everything Must Change" i "Every Time You Go Away" z repertuaru Daryla Halla. Występ podczas koncertu Live Aid w duecie z Alison Moyet i longplay Between Two Fires ujawniły nawrót problemów głosowych, ale liczny krąg fanów wiernie towarzyszył wykonawcy. Young postanowił poddać się solidnej kuracji, przerwanej jedynie wykonaniem tematu Crowded House "Don't Dream It's Over" na dedykowanym Nelsonowi Mandeli koncercie na stadionie Wembley w 1988.
Powrócił dwa lata później Other Voices zawierającym znów autorskie wersje rockowej i soulowej klasyki ("Little Bit Of Love" Free, "Stop On By" Bobby'ego Womacka). Wystąpił w promującej płytę trasie i na koncercie pamięci Freddiego Mercury'ego na Wembley w maju 1992.
Późniejsza działalność ograniczana problemami głosowymi potwierdzała wokalne umiejętności i stylistyczną różnorodność pieśniarza. Album Reflections prezentował soulowe standardy ("Until You Come Back To Me", "Ain't No Sunshine", "Reach Out I'll Be There"), a ich interpretacja była imponującym zmaganiem się "duszy" z fizyczną kondycją. W 1997 ukazał się longplay Paul Young, pierwsza po trzyletniej przerwie nowa płyta wokalisty.

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Wherever I Lay My Hat (That's My Home) /Tender trapPaul Young06.19831[3][15]70[7][02.84]Columbia 04071[gold-UK][written by Marvin Gaye,Barrett Strong,Norman Whitfield][produced by Laurie Latham][oryginalnie nagrana przez Temptations in 1966]
Come Back and Stay / YoursPaul Young09.19834[9]22[15]Columbia 04313[silver-UK][written by Jack Lee][produced by Laurie Latham][oryginalnie nagrana przez Jacka Lee]
Love of the Common People / Behind Your Smile (live)Paul Young11.19832[13]45[11][05.84]Columbia 04453[gold-UK][written by John Hurley, Ronnie Wilkins][produced by Laurie Latham][oryginalnie nagrana przez Four Preps]#54 hit for Winstons in 1969][42[6].Hot Disco/Dance;Columbia 04999 12"]
I'm Gonna Tear Your Playhouse Down / Broken Man (live)Paul Young10.19849[7]13[14][09.85]Columbia 05577[written by Earl Randle][produced by Laurie Latham][#111 hit for Ann Pebbles in 1973][8[9].Hot Disco/Dance;Columbia 05264 12"][60[7].R&B Chart]
Everything Must Change / Give Me My FreedomPaul Young12.19849[11]56[11][11.85]Columbia 05712[silver-UK][written by Paul Young, Ian Kewley][produced by Laurie Latham]
Every Time You Go Away / This Means Anything Paul Young03.19854[11]1[1][23]Columbia 04867[gold][silver-UK][written by Daryl Hall][produced by Laurie Latham][oryginalnie nagrana przez Hall & Oates][1[2].Adult Contemporary Chart]
Tomb of Memories / Man in the Iron MaskPaul Young06.198516[8]-CBS A 6321 [UK][written by Paul Young, Ian Kewley][produced by Laurie Latham]
WonderlandPaul Young10.198624[5]-CBS YOUNG 1 [UK][written by Betsy Cook][produced by Hugh Padgham , Ian Kewley , Paul Young][oryginalnie nagrana przez Betty Cook]
Some People / Steps to GoPaul Young11.198656[3]65[10]Columbia 06423[written by Paul Young,Ian Kewley][produced by Hugh Padgham , Ian Kewley , Paul Young]
Why Does a Man Have to Be Strong/Trying To Guess The RestPaul Young02.198763[2]-CBS YOUNG 3 [UK][written by Paul Young,Ian Kewley][produced by Ian Kewley , Paul Young]
Softly Whispering I Love YouPaul Young05.199021[6]-CBS 655890 7 [UK][written by Roger Greenaway,Roger Cook][produced by Warne Livesey][oryginalnie nagrana przez David & Jonathan]
Oh Girl / Leaving HomePaul Young07.199025[6]8[23]Columbia 73 377[written by Eugene Record][produced by Pete Wingfield][1[3].Adult Contemporary Chart]
Heaven Can Wait/Back Where I StartedPaul Young10.199071[2]-CBS 656312 6 [UK][written by P. Rutter][produced by Warne Livesey]
Calling YouPaul Young01.199157[4]-Columbia[written by Bob Telson][produced by Peter Wolf]
Senza Una Donna (Without A Woman)/MamaZucchero feat Paul Young03.19914[12]-London LON 294 [UK][written by Frank Musker, Adelmo "Zucchero" Fornaciari][produced by Corrado Rustici,Luciano Luisi,Adelmo "Zucchero" Fornaciari]
Both Sides NowClannad & Paul Young08.199174[3]-MCA MCS 17570 [UK][written by Joni Mitchell][produced by Ciaran Brennan]
Don't Dream It's Over/I Need SomebodyPaul Young10.199120[5]-Columbia 657411 7[UK][written by Neil Finn][produced by Dan Hartman]
What becomes of the brokenheartedPaul Young02.1992-22[14]MCA 54 331[written by James Dean/Paul Riser/William Weatherspoon][piosenka z filmu "Fried Green Tomatoes"][1[2].Adult Contemporary Chart]
Now I Know What Made Otis Blue/Broken ManPaul Young09.199314[7]-Columbia 6596412 [UK][written by Peter Vale,Mick Leeson][produced by Peter Vale]
Hope in a Hopeless World/Half A Step AwayPaul Young11.199342[3]-Columbia 659865 7[UK][written by Bob Thiele,Valentine,P. Roy][produced by Don Was]
It Will Be YouPaul Young04.199434[5]-Columbia 6602812 [UK][written by Bob Thiele,Valentine,P. Roy][produced by Steve Lindsey]
That's How Heartaches Are MadePaul Young12.199494[1]-Vision VISSD1 [UK][produced by Ian Levine]
Grazing In The GrassPaul Young02.1995144[2]-Vision VISSD4 [UK][written by Philemon Hou][produced by Ian Levine]
I Wish You LovePaul Young05.199733[7]- East West EW100CD1[UK][written by Paul Young,Drew Barfield][produced by Chris Hughes,Ross Cullum]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
No ParlezPaul Young07.19831[1][119]79[23]Columbia 38 976[3x-platinum-UK][produced by Laurie Latham]
The Secret of AssociationPaul Young04.19851[1][49]19[43]Columbia 39 957[gold][2x-platinum-UK][produced by Laurie Latham]
Between Two FiresPaul Young11.19864[17]77[17]Columbia 40 543[platinum-UK][produced by Hugh Padgham , Ian Kewley]
Other VoicesPaul Young06.19904[11]142[13]Columbia 46 755[gold-UK][produced by Pete Wingfield, Paul Young, Warne Livesey, Martin Page, Nile Rodgers, Peter Wolf]
From Time to Time: The Singles CollectionPaul Young09.19911[1][27]-Columbia 468825 2 [UK][3x-platinum-UK]
The CrossingPaul Young10.199327[2]-Columbia 4739282 [UK][produced by Don Was]
ReflectionsPaul Young11.199464[6]-Vision VISCD 1 [UK][produced by Ian Levine]
Love songsPaul Young10.199693[4]-Columbia 4783122 [UK]-
From Time to Time – The Singles CollectionPaul Young04.200296[1]-Columbia 4688252 [UK][produced by Greg Penny, Paul Young]
Paul YoungPaul Young05.199739[2]-East West 630186192 [UK][produced by Greg Penny, Paul Young]
The Essential Paul YoungPaul Young06.200327[5]-Sony Music UK 5122992 [UK]-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , , ,
Subskrybuj: Komentarze (Atom)