
Grupa powstała w Newcastle-upon-Tyne w Anglii w 1963 roku, gdy wokalista
Eric Burdon (ur. 11.05.1941 r. w Walker-on-Tyne w Anglii) dołączył do miejscowej rhythm-and-bluesowej grupy
The Alan Price Combo, występującej wcześniej jako
The Pagabs.
W skład The Animals weszli
Alan Price (ur. 19.04.1942 r. w Fairfield w Anglii; fortepian),
Hilton Valentine, (właśc. Hilton Stuart Patterson, ur. 22.05.1943 r. w North Shields w Anglii, gitara),
John Steel (ur. 4.02.1941 r. w Gateshead, w Anglii; perkusja) oraz C
has Chandler (właśc. Bryan James Chandler, ur. 18.12.1938 r. w Heaton
w Anglii; bas).
Valentine grał wcześniej z
The Gamblers, natomiast Burdon i
Steel wspólnie występowali w jazz-bandach uniwersyteckich; Burdon grał
na puzonie, a Steel - na trąbce. Swymi hałaśliwymi i ekscytującymi
występami zwrócili wkrótce uwagę kilku impresariów ze świata
show-biznesu. Legenda rhythm and bluesa,
Graham Bond, polecił ich
swemu menedżerowi Ronanowi 0'Rahilly i wkrótce zespół stał się gwiazdą
słynnego klubu A-Go-Go w Newcastle. Pewnego wieczoru wystąpili razem z
Sonny Boy Williamsonem (album z nagraniem tego wystrzałowego koncertu ukazał się w 1977 r.).
Pod koniec 1963 roku przenieśli się do Londynu i stali się nieodłącznym
elementem kolorytu klubów muzycznych, które mnożyły się tam jak grzyby
po deszczu. Po podpisaniu kontraktu z producentem
Mickiem Mostem
zadebiutowali w kwietniu 1964 r. żywiołowym nagraniem "Baby Let Me Take
You Home" (nową wersją bluesowego standardu Erica Von Schmidta "Baby Let
Me Follow You Down" spopularyzowanego przez
Boba Dylana), które stało się sporym przebojem.
Ich kolejna produkcja miała okazać się pamiętną i kontrowersyjną
zarazem. Była to trwająca cztery i pół minuty piosenka o domu publicznym
w Nowym Orleanie, którą wytwórnia płytowa
Columbia wstępnie
odrzuciła jako zbyt długą do prezentacji w radiu. "House Of The Rising
Sun" (kompozycja Josha White'a) zaraz po wydaniu na singlu w czerwcu
1964 r. - dostał się na szczyty list przebojów na całym świecie i
sprzedał w ilości kilku milionów egzemplarzy. Połączenie
nieskomplikowanego wstępu na gitarze Valentine'a z przenikliwym
dźwiękiem organów Price'a świetnie dopełniało bardzo dojrzały, burzący
krew w żyłach wokal Burdona.
W ciągu następnych dwóch lat The Animals mieli siedem kolejnych dużych
hitów po obu stronach Atlantyku. Warto w tym miejscu wspomnieć o
pamiętnej, pełnej dramatyzmu wersji piosenki "Don't Let Me Be
Misunderstood" spopularyzowanej przez
Nine Simone, która ukazała
się na singlu w styczniu 1965 r. Na stronie B znalazł się
autobiograficzny utwór "Club A-Go-Go". Muzycy potrafili w sposób
niezwykle trafny dobierać materiał na swoje płyty, a wiele z ich
przebojów zawierało prowokujące do refleksji teksty, od pełnego bólu
"I'm Crying" po oddającą frustrację i beznadziejność wielkiego miasta
kompozycję Cynthii Weill i Barry'ego Manna "We Gotta Get Out Of This
Place".
Ich albumy zawierały poruszające interpretacje klasycznych utworów
Chucka Berry'ego, Sama Cooka, Jimmy'ego Reeda czy idola Burdona,
Raya Charlesa.
W listopadzie 1965 r., tuż po ukazaniu się singla "It's My Life" i
koncercie w Polsce z grupy odszedł Price (rzekomo cierpiał na
aerofobię), a zastąpił go
Dave Rowberry (ur. 27.12.1943 r. w Newcastle w Anglii) z
Mike Cotton Sound.
Burdon do dziś utrzymuje, że odejście Price'a
spowodowane było nabyciem przez niego lukratywnych praw do publikacji
"House Of The Rising Sun", co dało mu zabezpieczenie finansowe.
Zespół w nowym składzie zadebiutował w lutym 1966 r. singlem "Inside
Looking Out" (kompozycją Johna i Alana Lomaxow) po czym formację opuścił
Steel, zastąpiony przez perkusistę
The Nashville Teens -
Barry'ego Jenkinsa
(ur. 22.12.1944 r. w Leicester w Anglii). W 1967 roku Burdon i
Valentine całkowicie pogrążyli się w psychodelii, zarówno muzycznie jak i
chemicznie, co wyalienowało ich z reszty grupy (która preferowała stary
dobry alkohol) i doprowadziło do jej rozpadu. Chandler odkrył fenomen
Jimi'ego Hendrixa i został jego menedżerem. Burdon zachował prawo do nazwy zespołu i natychmiast pojawił się na rynku jako
Eric Burdon And The Animals (później
Eric Burdon and The New Animals).
Nowa formacja odniosła większy sukces w USA, gdzie osiadła na stałe.
Zespół flirtował tam z brzmieniem Zachodniego Wybrzeża przejmując
manierę miejscowych grup z tego okresu. Oddają to świetnie słowa
piosenki "San Franciscan Nights": "Stroboskopowych świateł blask tworzy
sny, ściany drżą i umysły też, w ciepłą noc w San Francisco". Swoje
fascynacje Burdon zawarł też w piosence "Monterey", będącej zręczną
apologia Festiwalu Muzyki Pop w Monterey w 1967 roku (na którym zagrała
m.in. grupa The Animals). Wśród nowych współpracowników Burdona znalazło
się wielu ciekawych muzyków:
John Weider (ur. 21.04.1947 r. w Londynie; gitara, organy, skrzypce),
Danny McCulloch (ur.
18.07.1945 r. w Londynie; bas, śpiew) i
Tom Parker (organy), szybko zastąpiony przez
Vica Briggsa (ur. 14.02.1945 r. w Twickenham; organy, bas, gitara, fortepian).
W 1968 r. na miejscu Briggsa i McCullocha pojawili się
Zoot Money (właśc. George Bruno, ur.
19.08.1942 r. w Bournemouth w Anglii; organy, bas, fortepian, śpiew) i
Andy Summers (właśc. Andrew Somers, ur. 31.12.1942 r. w Poulton Le Flyde w hrabstwie Lancashire w Anglii; gitara) późniejszy gitarzysta
The Police.
Poskromiony Burdon pisał teraz introspektywne i refleksyjne teksty, choć
wielu spośród jego dawnych fanów nie zaakceptowało nowego kierunku
proponowanego przez muzyka.
W czasie występów na żywo zaczęły pojawiać się długie improwizacje,
których krótsze wersje można odnaleźć na albumach Winds Of Change, The
Twain Shall Meet, Every One Of Us i Love Is. W grudniu 1968 r. zespół
definitywnie rozpadł się.
Co ciekawe, grupa dwukrotnie reaktywowała się w pierwotnym składzie, w
1977 i 1983 r., by za każdym razem nagrać nowy album. Oba spotkały się
jednak z obojętnością słuchaczy. W czasie retrospektywnego tournee 1983
roku donoszono, że Valentine gra na gitarze tak niepewnie, że trzeba
było nająć nowego gitarzystę prowadzącego.
|
Single |
| Tytuł |
Wykonawca | Data wydania |
UK |
US |
Wytwórnia
[UK/US] |
Komentarz |
| Baby let me take you home/Gonna send you back to walker [side A in USA] | Animals | 04.1964 | 21[8] | 102[2]side B:57[3][09.64] | Columbia DB 7247/MGM 13 242 | [Writers : Russell / Farrell ][Producer : Mickie Most ][side B:written by Jake Hammonds/Johnnie Matthews ][oryginalnie nagrana przez Boba Dylana w 1963r] |
| House of the rising sun/Talkin' bout you | Animals | 06.1964 | 1[1][12] | 1[3][11] | Columbia DB 7301/MGM 13 264 | [silver-UK][original Josh White-1946r][Writer : Traditional arrangement Alan Price ][Producer : Mickie Most ] |
| Boom boom/Blue feeling | Animals | 11.1964 | - | 43[7] | -/MGM K 13 298 | [oryginalnie nagrana przez Johna Lee Hookera w 1960r][written by John Lee Hooker][produced by Mickie Most,Giorgio Gomelsky] |
| I' m crying/Take it easy | Animals | 09.1964 | 8[10] | 19[9] | Columbia DB 7354/MGM 13 274 | [written by Alan Price/Eric Burdon][Producer : Mickie Most ] |
| Don' t let me be misunderstood/Club A-Go-Go | Animals | 02.1965 | 3[9] | 15[10] | Columbia DB 7445/MGM 13 311 | [written by Bennie Benjamin/Sol Marcus/Gloria Caldwell][Producer : Mickie Most ][oryginalnie nagrana przez Ninę Simone w 1964r] |
| Bring it on home to me/For Miss Caulker | Animals | 04.1965 | 7[11] | 32[6] | Columbia DB 7539/MGM 13 339 | [written by Sam Cooke/ Charles Brown ][Producer : Mickie Most ] |
| We' ve gotta get out of this place/I can' t believe it | Animals | 07.1965 | 2[12] | 13[11] | Columbia DB 7639/MGM 13 382 | [written by Barry Mann/Cynthia Weil][Producer : Mickie Most ] |
| It' s my life/I' m gonna change the world | Animals | 10.1965 | 7[11] | 23[12] | Columbia DB 7741/MGM 13 414 | [written by Roger Atkins/Carl D'Errico][Producer : Mickie Most ] |
| Inside looking out/Outcast [You're on my mind-in US version] | Animals | 02.1966 | 12[8] | 34[7] | Decca K 13 468/MGM 13 468 | [Writers : Alan Lomax / John Lomax / Eric Burdon / Chas Chandler ][produced by Tom Wilson] |
| Don' t bring me down/Cheating | Animals | 06.1966 | 6[8] | 12[10] | Decca F 12 407/MGM 13 514 | [written by Gerry Goffin/Carole King][produced by Tom Wilson] |
| See see rider/She'll return it | Eric Burdon & Animals | 09.1966 | - | 10[10] | -/MGM K 13 582 | [#14 hit for Ma Rainey in 1925r][Written by: Ma Rainey][produced by Tom Wilson] |
| Help me girl/See see rider [That ain't where it's at-in US version] | Eric Burdon & Animals | 10.1966 | 14[9] | 29[9] | Decca F 12 503/MGM 13 636 | [Writers : Laurence Weiss / Scott English ][produced by Tom Wilson] |
| When i was young/A girl named Sandoz | Eric Burdon & Animals | 04.1967 | 45[3] | 15[9] | MGM 1340/MGM 13 721 | [written by D. Briggs/Eric Burdon/Barry Jenkins/Daniel McCulloch/John Weider][produced by Tom Wilson] |
| Good times/Ain' t that so | Eric Burdon & Animals | 08.1967 | 20[11] | - | MGM 1344/- | [written by Vic Briggs/Eric Burdon/Barry Jenkins/Danny McCulloch/John Weider][produced by Tom Wilson] |
| San Franciscan night/Good times side B in UK:Gratefully dead | Eric Burdon & Animals | 08.1967 | 7[10] | 9[10] | MGM 1359/MGM K 13 769 | [written by Vic Briggs/Eric Burdon/Barry Jenkins/Danny McCulloch/John Weider][produced by Tom Wilson] |
| Monterey/Ain't it so side B in UK:Anything | Eric Burdon & Animals | 11.1967 | - | 15[9] | MGM 1412/MGM K 13 868 [US] | [written by Vic Briggs/Eric Burdon/Barry Jenkins/Danny McCulloch/John Weider][produced by Tom Wilson] |
| Sky pilot/[pt.2] | Eric Burdon & Animals | 02.1968 | 40[3] | 14[14] | MGM 1373/MGM 13 939 | [written by Vic Briggs/Eric Burdon/Barry Jenkins/Danny McCulloch/John Weider][produced by Tom Wilson] |
| Anything/I'ts all meat | Eric Burdon & Animals | 04.1968 | - | 80[4] | -/MGM K 13 917 | [written by Vic Briggs/Eric Burdon/Barry Jenkins/Danny McCulloch/John Weider][produced by Tom Wilson] |
| White houses/River deep,mountain high | Eric Burdon & Animals | 11.1968 | - | 67[8] | -/MGM K 14 013 | [written by Eric Burdon][produced by Tom Wilson] |
| Ring of fire/I'm an animal | Eric Burdon & Animals | 01.1969 | 35[5] | - | MGM 1461/- | [written by June Carter Cash/Merle Kilgore][produced by Tom Wilson] |
| River deep mountain high/Help me girl | Eric Burdon & Animals | 05.1969 | - | - | -/MGM 1481 | [written by Jeff Barry/Ellie Greenwich/Phil Spector] |
| House of the rising sun/Don' t let me be misunderstood/I'm crying | Animals | 09.1972 | 25[6] | - | RAK RR 1/- |
| House of the rising sun/Don' t let me be misunderstood/I'm crying [reissue] | Animals | 09.1982 | 11[10] | - | RAK RR 1/- | - |
| The night/No John no | Animals | 08.1983 | - | 48[10] | IRS PFP 1019/IRS 9920 | [written by Eric Burdon/Don Evans/Sterling, Evans][produced by The Animals, Steve Lipson] |
| Eric Burdon & Jimmy Witherspoon | | | - | | | - |
| Soledad/Headin' for home | Eric Burdon & Jimmy Witherspoon | 08.1971 | - | - | UA UP 35 287 | - |
| EP's | | | | | | |
| The Animals is here | Animals | 01.1965 | 3[37] | - | Columbia SEG 8374 | [produced by Mickie Most] |
| The Animals are back | Animals | 10.1965 | 8[14] | - | Columbia SEG 8452 | [produced by Mickie Most] |
| Animal tracks | Animals | 09.1966 | 7[4] | - | Columbia SEG 8499 | [produced by Mickie Most] |
|
Albumy *237* |
| Tytuł |
Wykonawca | Data wydania |
UK |
US |
Wytwórnia
[UK] |
Komentarz |
| The Animals | Animals | 11.1964 | 6[20] | 7[27] | Columbia SX 1669 | [produced by Mickie Most] |
| The Animals on tour | Animals | 03.1965 | - | 99[9] | MGM SE 4281[US] | [produced by Mickie Most] |
| Animals track | Animals | 05.1965 | 6[26] | 57[25] | Columbia SX 1708 | [produced by Mickie Most] |
| The best of The Animals | Animals | 02.1966 | - | 6[113] | MGM SE 4324 [US] | [gold][produced by Mickie Most] |
| Most of the Animals | Animals | 04.1966 | 4[23] | - | Columbia SX 6035 | [produced by Mickie Most] |
| Animalisms | Animals | 05.1966 | 4[17] | 33[22] | Decca LK 4797 | [produced by Tom Wilson] |
| Animalization | Animals | 08.1966 | - | 20[30] | MGM SE 4384 [US] | [produced by Tom Wilson] |
| Eric is here | Eric Burdon & Animals | 03.1967 | - | 121[13] | MGM SE 4433 [US] | [produced by Tom Wilson] |
| The best of Eric Burdon & The Animals.Vol.2 | Eric Burdon & Animals | 06.1967 | - | 71[24] | MGM SE 4454 [US] | - |
| Winds of change | Eric Burdon & Animals | 09.1967 | - | 42[20] | MGM SE 4484 [US] | [produced by Tom Wilson] |
| The Twain shall meet | Eric Burdon & Animals | 04.1968 | - | 79[29] | MGM SE 4537 [US] | [produced by Tom Wilson] |
| Every one of us | Eric Burdon & Animals | 08.1968 | - | 152[8] | MGM SE 4553 [US] | - |
| Love is | Eric Burdon & Animals | 01.1969 | - | 123[10] | MGM SE 4591-2 [US] | [produced by The Animals] |
| The greatest hits of Eric Burdon and The Animals | Eric Burdon & Animals | 03.1969 | - | 153[6] | MGM SE 4602 [US] | - |
| Best of Animals | Animals | 08.1973 | - | 188[2] | ABKCO 4226 [US] | - |
| Before we were so rudely interrupted | Animals | 08.1977 | - | 70[11] | UA 770 [US] | [produced by Chas Chandler] |
| Ark | Animals | 09.1983 | - | 66[10] | I.R.S. 70 037 [US] | [produced by Alan Price, Eric Burdon, John Steel] |
| Rip it to shreds-The Animals Greatest Hits Live! | Animals | 09.1984 | - | 193[4] | I.R.S. 70 043 [US] | - |