Autor ponad czterdziestu ilustracji i adaptacji muzycznych do filmów, kompozytor musicali, dyrygent Boston Pops, Pittsburgh i Baltimore Symphony Orchestras. Jest jednym z najmłodszych przyjętych w poczet uczelni The Julliard School, gdzie rozpoczął naukę już w wieku 7 lat; ukończył również Queens College. Jest synem akordeonisty i lidera zespołu muzycznego, wyspecjalizowanego w muzyce tanecznej. Stąd fascynacja muzyką u Hamlischa już we wczesnym wieku. Zaczynał karierę, jako pianista na próbach przedstawień na Broadway`u, a później zaczął komponować piosenki do produkcji musicalowych. Początkowo nawet miał zostać artystą koncertowym, ale ze względu na obezwładniającą tremę nie wybrał tej drogi rozwoju. Skupił się na komponowaniu, a jedną z pierwszych piosenek była "Travellin` man" do show, wystawianego w północnoamerykańskim kampusie, którą później nagrała na swoim debiutanckim albumie Liza Minelli.
W 1965 roku stał się znany dzięki swej piosence "Sunshine, Lollipops, and Rainbows", nagraną przez Lesley Gore,
która gościła na Billboardzie aż przez jedenaście tygodni. Dzięki Lizie
Minelli trafił na Broadway, gdzie zajmował się aranżacją takich
produkcji jak "Funny Girl", "Fade In - Fade Out", natomiast do "Henry, Sweet Henry" oraz "Golden Rainbow" stworzył aranżacje do muzyki tanecznej.
Do przemysłu filmowego trafił już w wieku 24 lat. W 1968 roku został
zaangażowany przez znanego producenta Sama Spiegel`a do jego produkcji "The Swimmer",
a stało się to po tym, jak Hamlisch został zaproszony na przyjęcie, na
którym gościł również Sam Spiegel. Skomponował najpierw temat wiodący,
który przypadł do gustu Spiegelowi i w efekcie stworzył całą muzykę do
filmu. Później, Hamlisch związał swą pracę z wybitnym reżyserem i
aktorem w jednej osobie - Woodym Allenem. Był zaangażowany do jego debiutanckiego obrazu - "Take The Money And Run" z 1969 roku oraz drugiego filmu tego charyzmatycznego twórcy - "Bananas"
z 1971 roku.
Pierwsza nominacja do najbardziej cenionego trofeum w
świecie filmu, czyli Oscara - przyszła w 1972 roku za piosenkę "Life Is What You Make It" ze słowami Johnny`ego Mercera, a śpiewaną przez Waltera Matthau w filmie "Kotch"
(zrekompensowana nagrodą Golden Globe). Jak się później miało okazać -
ta nominacja była prorocza i zapowiadała kolejnych siedem w tej
kategorii - piosenki do filmu - na przestrzeni dwudziestu pięciu lat. I w
ten sposób lata siedemdziesiąte zaczęły się wspaniale dla Marvina
Hamlischa i do dziś są uważane za najlepszy okres w jego karierze.
Rzeczywiście - od początku lat 70. stawał się coraz to bardziej
popularny i doceniany. Za muzykę do dwóch filmów z 1973 roku otrzymał
trzy Oscary jednego roku... niewiarygodne!!! Były to: Oscar `73 za
muzykę do dramatu Sydney`a Pollacka "The Way We Were" z
Robertem Redfordem i Barbrą Streisand i piosenkę(drugi Golden Globe) do
tego obrazu oraz - za adaptację muzyczną ragtime`ów Scotta Joplina do
filmu "Żądło" z fantastycznym duetem Roberta Redforda i
Paula Newmana w rolach głównych. I należy tu wyraźnie zaznaczyć, iż są
to chyba najbardziej znane kompozycje/aranżacje Hamlischa. "The Way We
Were" należy do "żelaznego" repertuaru Barbry Streisand, możemy go
znaleźć najczęściej na kompilacjach typu "The Best Of Barbra Streisand".
Niestety, ten wspaniały soundtrack to rzadkość i jest bardzo trudny do
zdobycia. Piosenka ta była wielkim hitem i jednocześnie pierwszym
singlem Barbry Streisand, sprzedanym w wielomilionowym nakładzie. Tak
samo duży sukces kasowy odnotował soundtrack do wspomnianego wyżej
"Żądła". Rok 1974 był złoty dla Hamlischa.
Kompozytor jednak nie próżnował i w 1975 roku dzięki wspaniałemu musicalowi, napisanemu wespół z Edwardem Klebanem - "A Chorus Line" - podbił Broadway. Historia tego przedsięwzięcia jest bardzo ciekawa. Jego koncepcję stworzył reżyser i choreograf Michael Bennett. Interesowało go zawsze ukazanie tzw. "drugiej twarzy teatru": tych wszystkich "bezimiennych" aktorów, statystów, tancerzy, chórzystów, którzy w teatrze są tak naprawdę tylko tłem. Nigdy się nie wybijają na pierwszy plan, ich kariera zawodowa przebiega w cyklu "od teatru do teatru", bądź "od odmowy do odmowy". Bennett zaprosił w 1974 roku do wynajętego przez siebie studia dwudziestu czterech tancerzy i przeprowadził z nimi obszerne wywiady-rozmowy o ich profesjonalnej karierze i prywatnym życiu. Wszystko zostało nagrane i zarchiwizowane, a w konsekwencji wreszcie przybrało postać libretta dzięki Jamesowi Kirkwoodowi i Nicholasowi Dante. Do napisania muzyki wynajęto świeżo opromienionego sławą zdobycia trzech Oscarów w jeden wieczór Marvina Hamlischa. Słowa miał napisać Edward Kleban. Musical "A Chorus Line" zrewolucjonizował gatunek ze względu na nowe podejście do koncepcji prezentacji wątków przedstawienia. "A Chorus Line" był największym sukcesem Marvina Hamlischa w tej dziedzinie. Premiera przypadła na 15 kwietnia 1975 roku. Po stu jeden przedstawieniach, przeniesiono musical do innego teatru, gdzie grany był przez piętnaście lat - aż do 28 kwietnia 1990 roku! W sumie złożyło się to na 6137 wykonań! Był to największy hit dekady lat `70 jeśli chodzi o musicale. Również w historii musicalu, jako gatunku zyskał sobie jedno z najważniejszych miejsc.
Zdobył wiele nagród - 9 nagród Tony, nagrodę dramatyczną
Pulitzera, nagrody krytyków Los Angeles i Nowego Jorku, a także zyskał
status Złotej Płyty od Columbia Records. Zakupiono licencje do
wystawiania musicalu w ponad dwudziestu krajach i w ten oto sposób "A
Chorus Line" stał się znany na całym świecie. Jedna z piosenek tego
musicalu - "What I Did for Love" była nagrywana setki razy przez
znanych piosenkarzy. Ten punkt kariery Hamlischa zmotywował go do
kolejnej zmiany w kierunku kariery, choć może nie była ona tak wielka.
Hamlisch zaczął odtąd koncertować - i to z sukcesem - w USA jako muzyk w
show kabaretowych i pianista towarzyszący dużym i znanym orkiestrom
amerykańskim.
Zawodowe życie Marvina Hamlischa to bardzo bogate spektrum. Oprócz
licznych ilustracji filmów kinowych i telewizyjnych, z powodzeniem
kontynuował z sukcesami komponowanie musicali - jak np. "They`re Playing Our Song", który napisał ze swoją ówczesną żoną Carole Bayer Sager,
a który to musical był na wpół autobiograficznym dziełem o małżeńskim
tandemie piszącym muzykę. Również z nią napisał jeden z największych
hitów w dziejach sagi o agencie 007 - piosenkę "Nobody Does It Better".
Marvin Hamlisch, jako zmiennik niezastąpionego Johna Barry`ego zyskał
za nią nominację do Oscara, tak jak i za muzykę do filmu "The Spy Who Loved Me"
- z pewnością jedną z najlepszych ścieżek dźwiękowych do serii o
Bondzie. Oprócz tego Hamlisch współpracował przy nagraniach albumów
wielu gwiazd muzyki, wykonawców naprawdę pierwszej klasy - np. Arethy Franklin, czy The Carpenters. W latach sieemdziesiątych współpracował z Groucho Marxem - był pianistą na jego występach kabaretowych.
Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte to kolejne sukcesy tego
utalentowanego kompozytora. Choć powoli wycofuje się z biznesu
filmowego, to jednak cały czas jest skupiony na pracy jako profesjonalny
muzyk. Jest dyrygentem Boston Pops Orchestra, ponieważ przejął schedę
po Johnie Williamsie, gdy ten zamieszkał na stałe w Los Angeles a także
Pitssburgh i Baltimore Symphony Orchestras. Skomponował muzykę do tak
znanych i cenionych obrazów jak "Wybór Zofii" (kolejna nominacja do Oscara), "Little Nikita", "Pennies from Heaven", "Frankie And Johnny" oraz "The Mirror Has Two Faces"
z Jeffem Bridgesem i Barbrą Streisand w rolach głównych (i w roli
reżyser). Barbra Streisand wybrała również kompozytora na dyrygenta
swojego koncertowego tournee po USA i Wielkiej Brytanii w 1994 roku, za
co Hamlisch otrzymał... dwie nagrody Emmy! Hamlisch był także
producentem i zajmował się aranżacją niektórych płyt Johna Williamsa w
latach `90. Ostatnio Marvin Hamlisch wyprodukował na Broadway`u kolejny
musical - "The Sweet Smell Of Success" w 2002 roku.
Muzyka tego twórcy odznaczą się niezwykłą wręcz melodyjnością, nie bez
kozery przecież zebrał on kilkanaście nominacji w kategorii muzyki
ilustracyjnej, ale przede wszystkim - za piosenki, zarówno od Akademii,
jak i od innych opiniotwórczych gremiów krytyków i słuchaczy. Talent
ujawnił głównie w gatunku musicalu i aranżacjach. Jego piosenki są
nacechowane pozytywnymi emocjami, kipią radością i są jak uśmiech. Może
właśnie dzięki temu zyskał sobie uznanie wśród rzesz wielbicieli. Sam
zaś mówi: "Muzyka to naprawdę międzynarodowy język i mam skromną
nadzieję, że przyczyniam się do tego, iż ludzie posługują się nią coraz
to częściej i jednoczą dzięki niej".
| Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| The entertainer [Theme from "The sting"]/Solace | Marvin Hamlish | 03.1974 | 25[13] | 3[16] | MCA 40 174 | [gold][written by Scott Joplin in 1901] |
| Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| The Sting | Marvin Hamlish | 01.1974 | 1[5][41] | 7[35] | MCA 390 | [gold-US][produced by Marvin Hamlisch] |
| The entertainer | Marvin Hamlish | 08.1974 | - | 170[5] | MCA 2115 | [produced by Fred Salem] |
Filmografia
| 1968 The Swimmer / 1969 Take the Money and Run / 1969 The April Fools / 1970 Move / 1970 Flap / 1971 Something Big / 1971 Kotch / 1971 Bananas / 1972 The War Between Men and Women/ 1973 The World's Greatest Athlete / 1973 Save the Tiger / 1973 The Way We Were / 1973 The Sting / 1975 The Prisoner of Second Avenue / 1977 The Spy Who Loved Me / 1977 The Absent-Minded Waiter / 1978 Same Time, Next Year/ 1978 Ice Castles / 1979 Starting Over/ 1979 Chapter Two / 1980 Seems Like Old Times / 1980 Ordinary People / 1980 Gilda Live / 1982 Sophie's Choice / 1982 I Ought to Be in Pictures / 1983 Romantic Comedy / 1984 A Streetcar Named Desire / 1985 D.A.R.Y.L. / 1985 A Chorus Line / 1987 When the Time Comes / 1988 Sam Found Out: A Triple Play / 1988 Little Nikita / 1988 David/ 1989 The January Man/ 1989 Shirley Valentine / 1989 The Experts / 1990 Women & Men: Stories of Seduction / 1991 Switched at Birth / 1991 Missing Pieces / 1991 Frankie and Johnny / 1994 Seasons of the Heart / 1996 The Mirror Has Two Faces / 2003 How to Lose a Guy in 10 Days / 2009 The Informant! / 2013 Behind the Candelabra |
Awards| Oscar [Muzyka filmowa] 1974 Best Music, Original Song For the song "The Way We Were" 1974 Best Music, Original Dramatic Score Tacy byliśmy 1974 Best Music, Scoring Original Song Score and/or Adaptation Żądło Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa] 1997 Best Music, Original Song Miłość ma dwie twarze For the song "I've Finally Found Someone" 1990 Best Music, Original Song Shirley Valentine For the song "The Girl Who Used to Be Me" 1986 Best Music, Original Song Chór For the song "Surprise, Surprise" 1983 Best Music, Original Score Wybór Zofii 1980 Best Music, Original Song Zamki na lodzie For the song "Theme from Ice Castles (Through the Eyes of Love)" 1979 Best Music, Original Song Za rok o tej samej porze For the song "The Last Time I Felt Like This" 1978 Best Music, Original Song Szpieg, który mnie kochał For the song "Nobody Does It Better" 1978 Best Music, Original Score Szpieg, który mnie kochał 1972 Best Music, Original Song Kotch For the song "Life Is What You Make It" Golden Globe 1974 Best Original Song - Motion Picture Tacy byliśmy Song: "The Way We Were" 1972 Best Original Song - Motion Picture Kotch Song: "Life Is What You Make It" Grammy 1975 Album of Best Original Score Written for a Motion Picture or a Television Special For "The Way We Were" |
Kompozycje Marvina Hamlisha na listach przebojów
| [with Howard Liebling] 06/1965 Sunshine, Lollipops and Rainbows Lesley Gore 13.US 03/1966 Too Little Time Brenda Lee 123.US 02/1967 California Nights Lesley Gore 16.US [solo] 07/1969 Wake Up The Chambers Brothers 92.US 10/1977 Bond '77 Marvin Hamlisch 51.UK [with Alan Bergman, Marilyn Bergman] 10/1973 The Way We Were Barbra Streisand 1.US/31.UK [with Gunther Schuller, Scott Joplin] 03/1974 The Sting The Ragtimers 31.UK [with Harvey Schmidt, Tom Jones , Alan Bergman, Marilyn Bergman] 04/1975 Try to Remember (The Way We Were) Gladys Knight & the Pips 11.US/4.UK [with Carole Bayer Sager ] 04/1977 Break It to Me Gently Aretha Franklin 85.US 07/1977 Nobody Does It Better Carly Simon 2.US/7.UK 03/1979 Through the Eyes of Love (Theme from Ice Castle) Melissa Manchester 76.US 06/1979 If You Remember Me Night 17.US 05/1982 One Hello Randy Crawford 110.US/48.UK [with Barbra Streisand, Bryan Adams,Robert John "Mutt" Lange] 11/1996 I Finally Found Someone Barbra Streisand & Bryan Adams 8.US/10.UK [with Lauryn Hill, Alan Bergman, Marilyn Bergman, Marvin Hamlisch , RZA , Ghostface Killah, GZA & Raekwon] 01/1999 Ex-Factor Lauryn Hill 21.US/4.UK [with Martin Cole, Steven Halliday, Leroy Bell (sample), Casey James (sample), Alan Bergman (sample) & Marilyn Bergman] 06/2001 24 Hours Agent Sumo 44.UK [with Cardi B , Boi-1da, Vinylz, Frank Dukes, Pardison Fontaine, Marilyn Bergman, Alan Bergman, RZA, Lauryn Hill, Method Man, U-God, Ghostface Killah, GZA, Inspectah Deck, Ol' Dirty Bastard, Raekwon] 04/2018 Be Careful Cardi B 11.US/24.UK |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz