Records

 The Records to angielski zespół rockowo - popowy z późnych lat siedemdziesiątych . Zostali zapamiętani głównie ze swojego przeboju „Starry Eyes” (1979).

 

The Records wyłonił się z pozostałości Kursaal Flyers , zespołu pub rockowego z perkusistą Willem Birchem. W 1977 roku dołączył do nich John Wicks jako gitarzysta. Birch i Wicks wkrótce zaczęli razem pisać piosenki - Wicks jako kompozytor, Birch jako autor tekstów. Zaledwie trzy miesiące po tym, jak dołączył do nich Wicks, Kursaal Flyers rozpadli się. Birch i Wicks pozostali razem, a w 1978 roku nagrali płytę z gitarzystą prowadzącym Huw Gowerem i basistą Philem Brownem . Gower wcześniej grał z hippisowskim zespołem Magic Muscle i punkowym The Ratbites From Hell (tutaj razem z Johnem Perrym, późniejszym gitarzystą z Only Ones); Brown był basistą w The Janets .

The Beatles , Kinks i zespoły power pop z przełomu lat 60. i 70. XX wieku, takie jak Badfinger , Big Star czy The Raspberries, wywarły największy wpływ na brzmienie płyt . Ich mocny pop płynął na fali sukcesów od punk rocka i nowej fali - z powrotem do czystego rocka, z dala od bombardowania pierwszej połowy lat 70-tych. Po wielu występach na żywo niezależna wytwórnia The Record Company wydała ich debiutancki singiel „Starry Eyes” w listopadzie 1978 roku .

Stiff Records wziął The Records w ramach umowy, odchodzi z zespołu swoją młodą gwiazdę Rachel Sweet na „być sztywna” przewodnikiem. Każdy koncert zaczynał się od kilku piosenek z płyt bez Rachel. Birch and Wicks napisał także piosenkę dla Rachel Sweet ( „Pin a Medal on Mary” z albumu „Fool Around” ). W tym czasie skomponowali i napisali piosenkę „Hearts in Her Eyes” dla  Searchers , którzy świętowali nieoczekiwany powrót ponad dekadę po ich ostatnim przeboju.

W 1979 roku nagrania otrzymały kontrakt z Virgin Records na podstawie nagrań demo, które zostały później wydane jako „ Paying for the Summer of Love” .Ich debiutancki singiel „Starry Eyes” został również wydany w USA, co czyni go jej najbardziej znaną piosenką. All Music Guide nazywa to „prawie idealną piosenką, która zdefiniowała brytyjski power pop w latach 70-tych”   ; Sam Birch nazywa go na stronie z nagraniami „bezczelnie przepisanym tekstem „ Do Anything You Wanna Do ” autorstwa Eddiego & the Hot Rods  .  Singiel był w USA większym hitem niż w ich ojczyżnie i dotarł do   listy przebojów Billboard zajmujące 56 miejsce.W Wielkiej Brytanii mieli swoje single (  „Starry Eyes”, a następnie „Rock and Roll Love Letter” ) w radiu, ale nie umieścili ich na listach przebojów.

Wraz z producentami Muttem Lange i Timem Friese-Greene nagrali swój pierwszy długogrający album „Shades in Bed” , który zawierał także ich trzeci singiel „Teenarama” . W USA album ukazał się pod szyldem „The Records” ; również tutaj stał się hitem i osiągnął 41 miejsce na listach przebojów. Wybrali się w trasę koncertową, otwierając występ The Jam w Wielkiej Brytanii ; w USA dla Joe Jacksona i dla The Cars (w Central Parku ), ale także zagrali tam koncerty jako headlinerzy z The dB's lub The Rubinoos .


Gower, który chciał ponownie wydobyć mocniejsze brzmienie, opuścił grupę w 1980 roku i dołączył do zespołu Davida Johansena (dawniej New York Dolls ). Jude Cole, 19-letni Amerykanin z zespołu Moon Martinsa The Ravens , zastąpił go na albumie „Crashes” (1980). Album nie był hitem; także singiel „Hearts in Her Eyes” (piosenka, którą Birch and Wicks napisali pierwotnie dla Searchers) zakończyło się niepowodzeniem. Po amerykańskiej trasie koncertowej Cole pozostał tam, podczas gdy Birch, Wicks i Brown wrócili do Anglii. Trzej zwerbowani gitarzyści Dave Whelan i Chris Gent zostali jako wokaliści. Ten skład nagrał trzeci album dla Virgin w 1981 roku, „Music on Both Sides” , który ukazał się dopiero rok później, ale został w dużej mierze niezauważony przez krytyków i kupujących.
 
Po komercyjnej porażce trzeciej płyty i dwóch koncertach w Londynie zespół rozpadł się w 1982 roku. Birch kontynuował pracę jako producent (w tym dla Dr. Feelgood) i autor tekstów (początkowo głównie w Stiff Records , gdzie współpracował m.in. z Billym Bremnerem z Rockpile i Desmondem Dekkerem oraz Demon Records ), a później został krytykiem / historykiem muzycznym (m.in. dla magazynu MOJO ) i autorem książek. Wicks zachował prawa do nazwy The Records . W 1991 roku oryginalny zespół zebrał się ponownie, by zagrać przebój Beach Boys „Darlin '” na hołdowym albumie „Smiles, Vibes and Harmonies”.na cześć Briana Wilsona w 1992 roku po raz ostatni wystąpili na żywo w Kingston upon Thames . Wicks osiedlił się w USA i nadal nagrywa muzykę - jako John Wicks & the Records .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Starry Eyes/Paint Her Face	Records	09.1979	-	56[6]	Virgin 67000	[written by Will Birch, John Wicks][produced by Will Birch, Dennis Weinreich]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Shades In Bed	Records	08.1979	-	41[14]	Virgin 13 130	[produced by Robert John "Mutt" Lange,Tim Friese-Greene]