Steeleye Span

 Czołowa folkrockowa grupa brytyjska lat 70. W jej niełatwym porodzie uczestniczyli: były członek Fairport Convention, Ashley "Tyger" Hutchings (ur. 26.01.1945 r. w Londynie: bas, śpiew), irlandzkie trio Sweeny's Men w składzie: Terry Woods (śpiew, gitara, mandolina), Johnny Moynihan (śpiew, skrzypce) i Andy Irvine (śpiew. mandolina) oraz małżonka Woodsa, Gay (śpiew, concertina). Po odejściu Moynihana i Irvine'a do zespołu dołączyli Tim Hart (śpiew, gitara, dulcymer, harmonium) oraz wokalistka Maddy Prior, oboje popularni w kręgach folkowych.

 

Nazwa zespołu pochodziła od upamiętnionego ludową balladą legendarnego woźnicy z hrabstwa Lincolnshire. Pierwszy album Hark! The Village Wait, poprzedziły solidne próby koncertowe. Na płycie dominowały tematy tradycyjne, łączące naturalność z rockowymi aranżacjami Hutchingsa, wykorzystanymi też na longplayu Liege And Lief Fairport Convention. Po odejściu zainteresowanych indywidualną działalnością Woodsów, do grupy dołączyli Martin Carthy (śpiew, gitara) i Peter Knight (śpiew, skrzypce). W nowym składzie zespół nagrał albumy Please To See The King i Ten Man Mop, którym towarzyszyły częste trasy koncertowe.
 

W 1977 r. Hutchings przeszedł do bardziej ortodoksyjnej formacji Albion Country Band, co zwiastowało kryzys w jednolitym dotąd stylistycznie zespole. Wkrótce solowej działalności postanowił poświęcić się Carthy, a przyjęcie do składu dwóch typowo rockowych muzyków: gitarzysty Boba Johnsona i basisty Ricka Kempa (terminującego u boku Johna Mayalla) potwierdziło kontrowersje. Nie bez znaczenia było też zastąpienie dotychczasowego menedżera i producenta nagrań Steeleye Span, Sandy'ego Robinsona przez bardziej przebojowego Jo Lustiga, dzięki któremu zespół podpisał kontrakt z prestiżową wytwórnią Chrysalis.
 

Albumy Below The Salt i Parcel Of Rogues cechowała rockowa instrumentacja i dynamika. Producentem longplaya wydanego pod dwuznacznym tytułem Now We Are Six, był lider Jethro Tull Ian Andersen, zaś płytę zdominowała dosadna perkusja nowego członka, Nigela Pegruma. Zmiana stylu zaowocowała mimo wszystko przebojowymi singlami: wykonywanym a capella po łacinie "Gaudete" i "All Around My Hat" (miejsce w brytyjskiej Top 10 w 1975 r.), wyprodukowanym przez Mike'a Batta.
 

Kolejne nagrania Steeleye Span cechowała wprawdzie wokalna perfekcja, jednak niefortunne wyprawy w krainy reggae i heavy rocka raziły sztucznością, co nie przysporzyło grupie zbyt wielu nowych wielbicieli, antagonizując równocześnie dawnych fanów. Pomiędzy albumami Rocket Cottage (z 1976 r.) i Storm Force upłynął rok. Knight i Johnson przeszli do innych formacji, zaś skład uzupełnili tym razem John Kirkpatrick (akordeon) i niezastąpiony Martin Carthy. W marcu 1978 r. grupa ogłosiła formalne rozwiązanie, jednak sporadycznie występuje do dziś, raz po raz zaskakując kolejnymi płytami. Hart, Prior i Carthy mieli też w swym dorobku ciekawą działalność solową. 

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Gaudette /The Holly & The Ivy	Steeleye Span	11.1973	14[9]	-	Chrysalis CHS 2025	[written by trad][produced by Steeleye Span, Jerry Boys]
All around my hat/Black Jack Davy	Steeleye Span	10.1975	5[9]	-	Chrysalis CHS 2078	[written by Hart, Prior, Knight, Johnson, Kemp][produced by Mike Batt]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Please to see the king	Steeleye Span	03.1971	45[2]	-	Chrysalis CAS 1029	[produced by Sandy Roberton]
Below the salt	Steeleye Span	08.1972	43[1]	-	Chrysalis CHR 1008	[produced by Steeleye Span and Jerry Boys]
Parcel of rogues	Steeleye Span	04.1973	26[5]	-	Chrysalis CHR 1046	[produced by Steeleye Span and Jerry Boys]
Now we are six	Steeleye Span	02.1974	13[13]	-	Chrysalis CHR 1053	[produced by Ian Anderson]
Commoner' s crown	Steeleye Span	01.1975	21[4]	-	Chrysalis CHR 1071	[produced by Steeleye Span and Robin Black]
All around my hat	Steeleye Span	10.1975	7[20]	-	Chrysalis CHR 1091	[produced by Mike Batt]
Rocket cottage	Steeleye Span	10.1976	41[3]	-	Chrysalis CHR 1123	[produced by Mike Batt]