Bob Dylan

Bob Dylan (właśc. Robert Allen Zimmerman) urodził się 24 maja 1941 roku w Duluth, w stanie Minnesota w rodzinie żydowskiej. Kiedy miał 7 lat, jego rodzina przeniosła się do położonego niedaleko małego miasteczka górniczego Hibbing. Nie było to miejsce dobre dla kogoś, chcącego zostać muzykiem. W filmie Martina Scorsese "No direction home" Dylan opisuje Hibbing jako jedno z wielu podobnych do siebie miasteczek, gdzie mężczyźni na ogół zostawali górnikami, życie było szare, a klimat na tyle zimny, że nikt nie myślał o tym, aby się przeciwko czemukolwiek buntować. Młody Robert szybko zainteresował się muzyką, zarówno tradycyjnym amerykańskim folkiem i bluesem, jak i rodzącym się wówczas rock&rollem.; Zakładał wiele efemerycznych zespołów, z którymi w okolicy występował.

Po skończeniu szkoły średniej w 1959 roku wyjechał do Minneapolis na tamtejszy uniwersytet, gdzie jednakże zbyt długo nie zagościł, skupiając się zresztą głównie na zapoznawaniu się z muzyką artystów folkowych. Zmienił wówczas imię i nazwisko na Bob Dylan.
 

Wkrótce osiadł w Nowym Jorku, a dokładnie w dzielnicy Greenwich Village, stanowiącej centrum życia artystycznego dla muzyków folkowych i wszelkiego rodzaju oryginalnych, niekoniecznie wchodzących w skład mainstreamu artystów. Dylan był wtedy pod silnym wpływem muzyki Woodiego Guthry, wędrownego śpiewaka i gitarzysty podejmującego tematykę społeczną w surowych songach, często wywodzących się ze starych pieśni kowbojskich i pionierskich. Dylan śpiewał tradycyjne piosenki folkowe w barach i klubach Greenwich Village, (najsłynniejszym był lokal Gaslight, gdzie występował i dobierał artystów do występów Dave van Ronk, jedna z najważniejszych osobistości ówczesnej sceny folkowej) akompaniując sobie na gitarze i harmonijce. Obcując z różnymi ludźmi, zapoznawał się z ich muzycznymi i literackimi zbiorami, pośród których były m.in. płyty takich artystów jak Robert Johnson czy Ramblin’ Jack Elliot. Napisał wówczas swoją pierwszą piosenkę "Let me die in my footsteps", do której inspiracją był panujący wówczas strach przed wybuchem atomowym.
W 1961 roku dzięki artykułowi Roberta Sheltona w New York Timesie Dylan spotkał się z Johnem Hammondem z Columbia Records i podpisał kontrakt z tą wytwórnią. W następnym roku ukazała się płyta zatytułowana po prostu "Bob Dylan", na której znalazły się surowe, tradycyjne piosenki folkowe, jak "House of the rising sun" czy "In my time of dyin’". Wkrótce jednak Dylan poszedł w kierunku tworzenia własnych utworów wzbogacanych o pisane przez siebie teksty. W roku 1963 ukazała się płyta "The freewheelin’ Bob Dylan" zawierająca takie właśnie utwory. Odniosła bardzo duży sukces, a znajdujące się na niej piosenki jak "Blowin’ in the wind" czy "A hard rain’s a - gonna fall" stały się jednymi z największych sukcesów Dylana.
 

W następnym roku ukazała się płyta "The times they are a - changin’", pełna surowych utworów opowiadających głównie o problemach społecznych i politycznych. W tamtym okresie Dylan stał się niezwykle popularny w środowiskach lewicowych i walczących o faktyczne równouprawnienie dla czarnych obywateli USA. Zaprzyjaznił się z Petem Seegerem, słynnym artystą folkowym, którego zaangażowanie w sprawy polityczne doprowadziło do prześladowań ze strony konserwatywnie nastawionych polityków z Waszyngtonu. Jest to też okres związku Dylana z Joan Baez, z którą wspólnie występował m. in. na festiwalu folkowym w Newport. Dylan jednakże odżegnywał się od ściślejszych związków z walką polityczną i po wydaniu płyty "Another side of Bob Dylan" odszedł od sceny folkowej, co zapoczątkowane zostało przez niego w 1965 roku właśnie na festiwalu w Newport, gdy wystąpił przed publicznością z gitarą elektryczną i swoim zespołem rockowym. Został wówczas wygwizdany przez słuchaczy. Odkąd zmienił swoje zainteresowania muzyczne na bardziej rockowe (tzn. od wydania płyty "Bringing all back home") musiał wciąż stawać do konfrontacji z konserwatywną częścią publiczności koncertowej, która zarzucała mu odejście od czystej i szlachetnej muzyki na rzecz komercyjnej, hałaśliwej i przedstawiającej całkowicie inne treści.
 

Dylan przestał tworzyć teksty typowo folkowe, opowiadające o niesprawiedliwości, ciężkiej pracy czy o legendarnych bohaterach Ameryki jak Jessie James czy John Henry. Poszedł w kierunku muzyki rockowej, choc tworzył również nadal piosenki grane jedynie na gitarze akustycznej i harmonijce z tym, że w estetyce bardziej poetyckiej, pełnej odwołań do szerszych kontekstów kulturowych. Byc może najlepszą płytą z tamtego okresu jest "Highway 61 revisited", na której znalazła się słynna kompozycja "Like a rolling stone", opowiadająca o życiu człowieka zdanego tylko na siebie, a także jedyna akustyczna na tej płycie kompozycja "Desolation row", owiana poetycką aurą tajemniczości 11 - minutowa opowieść, w której bohaterami są takie postacie jak Dzwonnik z Notre Dame, Casanova czy Ofelia. W 1966 roku Dylan wydał "Blonde on blonde" kolejne dzieło, na którym wykazał się ogromnym talentem kompozytora i twórcy tekstów. Na płycie zamieścił utwór "Visions of Johanna", piosenkę o trudnej interpretacji chwilami narkotycznego tekstu. Utwory rockowe były w większości, tak samo jak te z okresu folkowego, kompozycjami o dużej liczbie zwrotek i powtarzanych części, ale pełne były rytmicznej i mocnej gitarowej gry oraz wybijającego się często fortepianu oraz organów Hammonda (co widać szczególnie w doskonałym utworze "Ballad of a thin man").
 

Jako gwiazdor rocka Dylan zaczął mieć problemy z mediami,które propagowały, zgodnie zresztą z poglądami wielu fanów artysty, wizerunek muzyka jako zbuntowanego głosu pokolenia. Dylana nazywano czasem wręcz mesjaszem, a on sam robił wszystko aby nie dać się zaszufladkować i w konfrontacji z dziennikarzami oraz wielbicielami często ośmieszał drugą stronę i mówił sprzeczne rzeczy. Z drugiej strony za artystą wciąż ciągnął się problem dawnych wielbicieli jego folkowej twórczości, którzy w czasie elektrycznej części występów głośno manifestowali swoją dezaprobatę. Jest to dobrze zachowane na doskonałej płycie "The bootleg series vol. 4 Live 1966 The Royal Albert Hall concert", gdzie Dylan prowadzi dialogi z krzyczącą publicznością. Koncerty grał wówczas z towarzyszeniem zespołu The Hawks, który potem zmienił nazwę na The Band. W lipcu 1966 roku Dylan uległ wypadkowi motocyklowemu, po którym prawie nie występował na koncertach przez 8 lat.
W tym samym roku artysta napisał też książkę pt. "Tarantula", stylem zbliżoną do prozy Jacka Kerouaca, pisarza pokolenia bitników z lat 50 - tych, autora m.in. słynnej powieści "W drodze". W tym okresie Dylan nagrał też piosenki z zespołem The Band, które ukazały się dopiero w 1975 roku na płycie "The basement tapes". 

W 1967 roku wydał płytę "John Wesley Harding", która całkowicie różniła się od trzech poprzednich, ale nie można też jej nazwać folkową tak jak wczesne dzieła artysty. Zawierała głównie akustycznie grane piosenki, z zespołem w tle, a najsłynniejszą kompozycją z tego albumu jest "All along the watchtower". Piosenka nagrywana później przez nieskończenie dużą liczbę artystów (najsłynniejszą jest wersja Jimmiego Hendrixa), a oparta na tekście pochodzącym z Księgi Izajasza. W następnym roku Dylan wydał "The Nashville skyline", gdzie zaśpiewał z nim Johny Cash, legenda muzyki country.
 

Wciąż rosnąca popularnośc muzyka, dawała mu się coraz bardziej we znaki. W czasie rozruchów studenckich w 1968 roku zbuntowana młodzież często przychodziła pod dom Dylana, oczekując że ten poprowadzi ich "na barykady". Dylan cały czas walcząc z niebezpieczeństwem zaszufladkowania i zniewolenia przez fanów i media, a także chcąc wywalczyć sobie spokój, potrzebny mu szczególnie w tamtym okresie, gdy ożenił się i urodziło mu się dziecko, postanowił całkowicie odmienić swój wizerunek. By obalić mit "głosu i sumienia pokolenia", który zawdzięczał głównie swoim nonkonformistycznym tekstom, Dylan nagrał płytę "Selfportrait", której okładkę ozdobił swoim rysunkiem. Płyta została bardzo chłodnie przyjęta. Podobnie było z następnym albumem pt. "New morning", na którym celowo umieścił jak najmniej potencjalnych przebojów. Wystąpił także w westernie Sama Peckinpaha "Pat Garret i Billy the Kid", grając drugoplanową rolę. Do filmu powstała piosenka "Knockin’ on heaven’s door", jak na ironię zresztą utwór, który (przynajmniej w Polsce) jest najbardziej kojarzony z twórczością Dylana. Efekt był udany, entuzjastyczne pochwały i patetyczne porównania artysty ustały na jakiś czas.
 

Po wydaniu płyt "A fool such as I", "Planet waves" (które także nie wpisały się zbytnio w twórczość Dylana) oraz albumu koncertowego nagranego z The Band pt. "Before the flood", przyszedł czas na 2 płyty, które uważane są za jedne z najlepszych w dorobku amerykańskiego barda. Pierwszą była "Blood on the tracks" z 1975 roku, w której zawarte są utwory opowiadające o przemijającej miłości, a oparte zostały na osobistych doświadczeniach Dylana, którego małżeństwo zaczęło się rozpadać. Po latach autor powiedział, że nie rozumie jak komukolwiek tak bardzo mogą się podobać piosenki, w których jest tyle smutku. Drugą płytą była wydana w 1976 roku "Desire", której klimat jest inny od wszystkich albumów Dylana. Na płycie tej razem z artystą zaśpiewała jedna z gwiazd muzyki country Emmylou Harris. Piosenki umieszczone na "Desire" są bardzo różnorodne, pełne muzycznych motywów arabskich, meksykańskich czy węgierskich, zagrane z towarzyszeniem skrzypiec, w większości mają formę ballady o rozbudowanym tekście. Sukcesu "Desire" nie powtórzyła płyta "Street legal", pierwsza, na której Dylan wykorzystał gospelowe głosy żeńskie w tle, pózniej często jeszcze wykorzystywane na jego kolejnych płytach. W tym samym roku ukazał się film Martina Scorsese, wielkiego fana muzyki bluesowej pt. "The Band - The last waltz" zrealizowany 2 lata wcześniej z okazji koncertu kończącego działalność The Band. Na koncercie wystąpili oprócz Dylana m.in. Eric Clapton, Neil Young, Van Morrison, Muddy Waters, Joni Mitchel.
Kolejne płyty nagrywane przez Dylana były silnie naznaczone przejściem artysty na chrześcijaństwo. 

Albumy "Slow train coming" (na którym na gitarze zagrał Mark Knopfler, lider nowego wówczas zespołu rockowego Dire Straits), "Saved" i "Shot of love" pełne były tekstów przesiąkniętych tematyką religijną, zaczerpniętych często z Biblii. Przez kolejne lata religijność Dylana stała się powszechnie komentowana, co wiązało się z tym, że niedługo potem Dylan znów powrócił do wyznania mojżeszowego. Być może było to celowe zachowanie, mające znów pomieszać szyki wszędobylskim dziennikarzom i wielbicielom…
W 1983 roku Dylan nagrał płytę "Infidels", na której znów zagrał Mark Knopfler, będący również jej producentem.
 

2 lata pózniej powtórnie się ożenił (z jedną ze swoich wokalistek) po czym po 5 latach się rozwiódł.
Koniec lat 80 - tych to występy z supergrupą The Traveling Wilburies w skład której wchodzili Roy Orbison, Jeff Lynne, Tom Petty i George Harrison. Jest to także okres kryzysu twórczego Dylana, który nie miał pomysłu w jakim kierunku skierować swoją dalszą artystyczną działalność. Po wydaniu "Empire burlesque", "Knocked out loaded" i "Down in the groove" z pomocą przyszedł producent płyt U2 Daniel Lanois, który podjął się produkcji kolejnego albumu muzyka. Po długiej i męczącej sesji nagraniowej, w 1989 roku ukazała się płyta "Oh mercy", jedna z najlepszych od lat. Znalazły się na niej takie utwory jak "Everything is broken" czy owiana tajemnicą, wyłaniająca się z mrocznej przestrzeni piosenka "Man in the long black coat".
 

W tamtym czasie głos artysty był już całkowicie inny od tego jakim śpiewał w latach 60 - tych. Dawna maniera czegoś na kształt niedbałości w śpiewaniu ustąpiła na rzecz niezwykłej chropowatości w niskim głosie artysty. Dylan rzadziej też przeciągał śpiewane głoski,a jego muzyka przez lata zmieniała się, penetrując wciąż nowe ścieżki. Rytmiczne i szybkie utwory z połowy lat 60 - tych zmieniały się na tęskne, chwilami wręcz cukierkowe ballady (wspomniana już płyta "A fool such as I"), piosenki nieraz i popowe, oprawione w gospelowe śpiewy w tle czy czerpiące z różnych (nieraz i egzotycznych) zródeł ballady.
 

Lata 90 - te to głównie powrót do korzeni. O ile album "Under the red sky" był jeszcze dośc różnorodny stylistycznie, to już "Good as I been to you" i "World gone wrong" były powrotem artysty do tradycji folku. Dylan znów jak kiedyś zagrał stare pieśni, ale teraz brzmiały one zupełnie inaczej, śpiewane niskim, ochrypłym głosem. Największym dziełem była jednak płyta "Time out of mind" - surowa, osadzona w bluesie, pełna niezwykłych kompozycji, zamknięta przez 15 minutowy utwór "Highlands". Jak kiedyś Dylan potrafił napisać piosenkę, w której było kilkanaście melodycznie takich samych niemalże zwrotek i niezanudzić słuchacza. Instrumenty grają jak gdyby w tle, a naturalistyczny wręcz głos Dylana snuje długie opowieści. Płyta otrzymała nagrodę Grammy. Kolejną nagrodą był Oscar i Złoty Glob otrzymane w 2001 roku za piosenkę "Things have changed", napisaną do filmu "Cudowni chłopcy".
 

W tym samym roku wyszła płyta "Love and theft", na której znalazło się wiele utworów osadzonych w tradycyjnym bluesie i rock&rollu.; W 2005 roku miał premierę film "No direction home"( fraza zapożyczona z piosenki "Like a rolling stone "), który zrealizował, tak jak w przypadku The Band, Martin Scorsese. Dokument opowiada o życiu Dylana od dzieciństwa do wypadku motocyklowego w 1966 roku. Tamte czasy wspominają przyjaciele i znajomi Dylana, tacy jak choćby Joan Baez, Dave van Ronk czy poeta Allen Ginsberg. Film jest pełen archiwalnych nagrań i obrazów rejestrujących dokładnie to o czym opowiadają artyści.
 

Ostatni jak dotąd album Dylan wydał w 2006 roku. "Modern times" to bluesowa opowieść o współczesnej, niezawsze wesołej rzeczywistości. Dylan ma także na koncie eksperyment z radiem. W 2006 roku rozpoczął w jednej z amerykańskich stacji występować jako DJ w cotygodniowej audycji.
W tym samym roku ukazała się w Polsce książka "Bob Dylan. Moje kroniki cześć 1", wydana w USA 2 lata wcześniej. Jest to autobiografia piosenkarza, muzyka i poety, opowiadająca o początkach jego kariery w Greenwich Village,a także o sesji nagraniowej do płyty "New morning" i "Oh mercy". Dowiadujemy się z niej o fascynacjach muzycznych młodego śpiewaka i gitarzysty, o tym jak nawiązywał znajomości z Davem van Ronkiem czy Petem Seegerem, o tym co poczuł gdy po raz pierwszy usłyszał głos Joan Baez. Opowiada również o swoich literackich fascynacjach, począwszy od Kerouaca, poprzez Rimbauda i Verlaina na Albercie Wielkim czy Machiavellim kończąc. Jest też poruszony problem kontaktów artysty z wielbicielami pod koniec lat 60 - tych. Bob Dylan był wiele razy nominowany do Literackiej Nagrody Nobla, której jednak jak na razie nie otrzymał.
Muzyką zajął się także syn Boba, Jacob, który jest liderem zespołu The Wallflowers. 

Single
Data wydania	Tytuł	UK Top 40	Billboard	Wytwórnia [US]	Komentarz
03.65	The Time they are A-changin'/Honey just allow me one more chance	9[11]	-	CBS 201 751 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Tom Wilson]
04.65	Subterrean homesick blues/She belongs to me	9[9]	39[8]	Columbia 43242	[written by Bob Dylan][produced by Tom Wilson][side B-#33 hit Ricky Nelsona w 1969r]
06.65	Maggie's farm/On the road again	22[8]	-	CBS 201 781 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Tom Wilson]
08.65	Like a rolling stones/Gates of Eden	4[12]	2[12]	Columbia 43346	[written by Bob Dylan][produced by Tom Wilson]
10.65	Positively 4th street/From a buick six	8 [12]	7[9]	Columbia 43389	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
01.66	Can you please crawl out your window/Highway 61 revisited	17[5]	58[6]	Columbia 43477	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
04.66	[Sooner or later]One of us must know/Queen Jane Approximately	33[5]	119[1]	Columbia 43541	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
04.66	One too many mornings/Spanish harlem incident/Oxford town/She belongs to me EP.	8[8]	-	CBS EP 6070 [UK]
05.66	Rainy day women nos 19 and 38/Pledging my time	7[8]	2[10]	Columbia 43592	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
07.66	I want you/Just like Tom Thumb's blues/live/	16[9]	20[7]	Columbia 43683	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
09.66	Just like a woman/Obviously 5 believers	-	33[6]	Columbia 43 792	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
05.67	Leopard-skin pillbox hat/Most likely you'll go your way and i'll go mine	-	81[4]	Columbia 44069	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
09.69	I Threw it all away/The Drifter's escape	30[6]	85[5]	Columbia 44826	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
09.69	Lay lady lay/Peggy day	5[12]	7[14]	Columbia 44926	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
11.69	Tonight i'll be stayinghere with you/Country pie	-	50[7]	Columbia 45004	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
07.70	Wigwam/Copper Kettle[The Pale moonlight]	-	41 [7]	Columbia 45199	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
07.71	Watching the river flow/Spanish is the loving	24 [9]	41[8]	Columbia 45409	[written by Bob Dylan][produced by Leon Russell]
12.71	George Jackson[acoustic version]/[Big band version]	-	33[8]	Columbia 45516	[written by Bob Dylan][produced by Bob Dylan]
10.73	Knockin'on heavens door/Turkey chase	14[9]	12 [16]	Columbia 45913	[written by Bob Dylan][produced by Gordon Carroll]
01.74	A Fool such as I/Lily of the west	-	55[7]	Columbia 45982	[written by Bill Trader][produced by Bob Johnston][country hit by Hank Snow in 1953r]
02.74	On a night like this/Forever young	-	44 [6]	Columbia 45982	[written by Bob Dylan][produced by Rob Fraboni]
05.74	Something there is about you/Tough mama	-	107[1]	Asylum 11035	[written by Bob Dylan][produced by Robbie Robertson]
08.74	Most likely you go your way/Stage fight	-	66[5]	Asylum 11 043	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
03.1975	Tangled up in blue/If you see her,say hello	-	31[7]	Columbia 10 106	[written by Bob Dylan][produced by David Zimmerman]
01.76	Hurricane (Part I)/ Hurricane (Part II)	43[4]	33[11]	Columbia 10245	[written by Bob Dylan, Jacques Levy][produced by Don DeVito]
04.76	Mozambique/Oh,sister	-	54[5]	Columbia 10298	[written by Bob Dylan, Jacques Levy][produced by Don DeVito]
01.77	Rita May/Stuck inside of mobile with The Memphis Blues Again	-	B: 110[1]	Columbia 10 454	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
07.78	Baby stop crying/New pony	13[11]	-	Columbia 10805	[written by Bob Dylan][produced by Don DeVito]
10.78	Is your love in vain?/We better talk this over	56[3]	-	Asylum 6718 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Don DeVito]
01.80	Gotta serve somebody/Gonna change my way of thinking	-	24[12]	Columbia 11072	[written by Bob Dylan][produced by Jerry Wexler,Barry Beckett]
11.83	Union Sundown/Angel Flying Too Close to the Ground	90[2]	-	CBS A 3916 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Bob Dylan, Mark Knopfler]
12.83	Sweetheart like you /Union sundown	-	55[9]	Columbia 04301	[written by Bob Dylan][produced by Bob Dylan, Mark Knopfler]
07.85	Tight connection to my heart[Has anybody seen my love]/We better talk this over	-	103[2]	Columbia 04933	[written by Bob Dylan][produced by Bob Dylan]
08.86	Band of the Hand/Theme from Joe's Death [Michel Rubini]	96[1]	-	MCA MCA 1076 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Tom Petty]
11.89	Everything Is Broken/Death Is Not The End	98[1]	-	CBS 655358 7 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Daniel Lanois]
09.90	Unbelievable/10,000 Men	93[1]	-	CBS 656304 7 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Don Was, David Was, Jack Frost]
05.95	Dignity/John Brown	33[2]	-	Columbia 6620762	[written by Bob Dylan][produced by Brendan O'Brien]
07.98	Love sick	64[1]	-	Columbia 6659972 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Daniel Lanois]
10.00	Things have changed/"Blind Willie McTell	58[1]	-	Columbia 6693792 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Bob Dylan]
10.07	Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine)	51[2]	-	Columbia 88697163192 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Bob Johnston]
03.09	Blowin' in the Wind	93[3]	-	Sony Music MIUCT 3562 [UK]	[written by Bob Dylan][produced by John H. Hammond]
12.09	Must Be Santa/Twas the Night Before Christmas	41[2]	-	Columbia CATCO 156112488 [UK]	[written by Hal Moore and Bill Fredericks]
11.10	Make You Feel My Love	152[1]	-	Columbia [UK]	[written by Bob Dylan][produced by Daniel Lanois]

Albumy
Data wydania	Tytuł	UK Top 40	Billboard	Wytwórnia /UK/	Komentarz
05.63	Freewheelin' Bob Dylan	1[2][49]	22[32]	CBS BPG 62 193	[produced by John Hammond, Tom Wilson][platinum-US][gold-UK]
05.64	The Times they are a changin'	4 [20]	20[21]	CBS BPG 62 251	[produced by Tom Wilson][gold-US][gold-UK]
11.64	Another side of Bob Dylan	8[19]	43[41]	CBS BPG 62 429	[produced by Tom Wilson][gold-US][silver-UK]
05.65	Bob Dylan	13/6/	17/7/	CBS BPG 62 022 /wydany w 1962 roku/	[produced by John H. Hammond][silver-UK]
05.65	Bringing it all back	1[1][29]	6[43]	CBS BPG 62 515	[produced by Tom Wilson][platinum-US][gold-UK]
10.65	Highway 61 revisited	4[15]	3[47]	CBS BPG 62 572	[produced by Bob Johnston, Tom Wilson][platinum-US][gold-UK]
08.66	Blonde on blonde	3[15]	6[34]	CBS DDP 66 012	[produced by Bob Johnston][2x-platinum-US][platinum-UK]
01.67	Bob Dylan's Greatest Hits	6[82]	10[94]	CBS SBPG 62847	[produced by John H. Hammond, Tom Wilson, Bob Johnston][5x-platinum-US]
03.68	John Wesley Harding	1[13][29]	2[52]	CBS SBPG 63 252	[produced by Bob Johnston][platinum-US][gold-UK]
05.69	Nashville skyline	1[4][42]	3[47]	CBS S 63 601	[produced by Bob Johnston][platinum-US][gold-UK]
07.70	Self portrait/2LP/	1[1][15]	4[22]	CBS 66 250	[produced by Bob Johnston] [gold-US]
11.70	New Morning	1[1][19]	7[23]	CBS 69 001	[produced by Bob Johnston][gold-US]
11.71	Bob Dylan Greatest Hits Vol. II	12[15]	14[36]	CBS 67 238/9	[produced by John H. Hammond, Tom Wilson, Bob Johnston, Leon Russell][5x-platinum-US]
09.73	Pat Garett and Billy Kid	29[11]	16[30]	CBS 69 042	[produced by Gordon Carroll][gold-US]
12.73	Dylan	-	17[15]	Columbia 32 747 [US][rec in 1969-1970]	[produced by Bob Johnston][gold-US][gold-UK]
02.74	Planet waves [with The Band]	7[9]	1[4][21]	Island ILPS 9261	[produced by Rob Fraboni] [gold-US][silver-UK]
07.74	Before the blood [with The Band]	8[7]	3[19]	Asylum IDBD 1	[produced by Bob Dylan and The Band][platinum-US][gold-UK]
02.75	Blood on the tracks	4[13]	1[2][24]	CBS 69 097	[produced by Bob Dylan][2x-platinum-US][platinum-UK]
07.75	Basement tapes/2LP/ [with The Band]	8[10]	7[14]	CBS 88 147	[produced by Bob Dylan, The Band][gold-US][gold-UK]
01.76	Desire	3[35]	1[5][35]	CBS 86 003	[produced by Don DeVito][2x-platinum-US][gold-UK]
10.76	Hard rain	3[7]	17[12]	CBS 86 016	[produced by Don DeVito and Bob Dylan][gold-US][gold-UK]
07.78	Street legal	2[20]	11[23]	CBS 86 067	[produced by Don DeVito][gold-US][platinum-UK]
05.79	At Budokan/2LP-live/	4[19]	13[25]	CBS 96 004	[produced by Don DeVito][gold-US][gold-UK]
09.79	Slow train coming	2[13]	3[26]	CBS 86 095	[produced by Barry Beckett and Jerry Wexler][platinum-US][silver-UK]
06.80	Saved	3[8]	24[11]	CBS 86 113	[produced by Barry Beckett and Jerry Wexler][silver-UK]
08.81	Shot of love	6[8]	33[9]	CBS 85 178	[produced by Chuck Plotkin, Bob Dylan, Bumps Blackwell] [silver-UK]
11.83	Infidels	9[12]	20[24]	CBS 25 539	[produced by Bob Dylan, Mark Knopfler] [gold-US][silver-UK]
12.84	Real live	54[2]	115[9]	CBS 26 334	[produced by Glyn Johns]
06.85	Empire burlesque	11[6]	33[17]	CBS 86 313	[produced by Bob Dylan]
.85	Biograph/5LP/	-	33[22]	CBS 66 509	[produced by Jeff Rosen] [platinum-US][silver-UK]
08.86	Knocked out loaded	35[5]	53[13]	CBS 86 326	[produced by Bob Dylan]
06.88	Down in the groove	32[3]	61[10]	CBS 4602671	[produced by Bob Dylan and Mark Knopfler]
04.88	Bob Dylan's Greatest Hits Volume 3	99[1]	-	CBS 460 907 1	-
02.89	Bob Dylan & The Dead	38[3]	37[11]	CBS 4633811	[produced by John Cutler and Jerry Garcia][gold-US]
10.89	Oh,Mercy	6[7]	30[23]	CBS 460 267 1	[produced by Daniel Lanois] [gold-US][gold-UK]
09.90	Under the red sky	13[3]	38[11]	CBS 4671881	[produced by "Jack Frost" (Bob Dylan), Don Was, and David Was][silver-UK]
04.91	The bootleg series volumes 1-3	32[5]	49[6]	Columbia 4680861	[produced by Jeff Rosen][gold-US][silver-UK]
11.92	Good as i been to you	18[4]	51[8]	Columbia 4727102	[produced by Debbie Gold]
11.93	World gone wrong	35[2]	70[4]	Columbia 4748572	[produced by Bob Dylan]
12.94	Greatest Hits Vol. III	150[1]	126[2]	Columbia 66 783 [US]	[produced by Gordon Carroll, Don DeVito, Jerry Wexler, Barry Beckett, Chuck Plotkin, Bob Dylan, Mark Knopfler, Daniel Lanois, Don Was, David Was, Brendan O'Brien][gold-US]
05.95	MTV Unplugged	10[11]	23[10]	Columbia 4783742	[produced by Jeff Rosen][gold-US][gold-UK]
06.97	The best of Bob Dylan	6[65]	-	Sony SONYTV 28	[produced by Barry Beckett ,Gordon Carroll, Don DeVito, Bob Dylan ,John H. Hammond, Bob Johnston, Mark Knopfler, Daniel Lanois ,Leon Russell, Jerry Wexler, Tom Wilson][gold-UK]
09.97	Time out of mind	10[31]	10[29]	Columbia 4869362	[produced by Daniel Lanois][platinum-US][gold-UK][Grammy winner:1997 Album of the year]
10.98	Live 1966:The Royal Albert Hall Concert-The Bootleg Series Vol.4	19[10]	31 [5]	Legacy 4914852	[produced by Jeff Rosen] [gold-US][silver-UK]
01.99	Blood On The Streets	106[19]	-	Columbia
05.00	The best of...-Vol.2	22[9]	-	Columbia 4983612	[produced by Bob Dylan, Don DeVito, Rob Fraboni, John H. Hammond, Bob Johnston, Daniel Lanois, Brendan O'Brien, Tom Wilson]
03.01	Live 1961–2000: Thirty-Nine Years of Great Concert Performances	140[1]	-	Columbia
11.00	The essential Bob Dylan	9[45]	67[18]	Columbia 5031332	[platinum-US][platinum-UK]
09.01	Love & Theft	3[10]	5 [26]	Columbia 5043642	[produced by Jack Frost (Bob Dylan's pseudonym)][gold-US][gold-UK]
12.02	The bootleg series Vol.5:Bob Dylan live 1975-The rolling thunder revue	69[5]	56[9]	Columbia 5101402	[produced by Steve Berkowitz and Jeff Rosen][gold-US]
04.04	The Bootleg Series Volume 6: Live 1964 - Concert At Philharmonic Hall	33[4]	28[4]	Columbia 512358 2	[produced by Steve Berkowitz and Jeff Rosen]
09.05	No Direction Home - The Soundtrack -Bootleg Series Vol. 7	21[7]	16[11]	Columbia 5203582	[produced by Steve Berkowitz, Bruce Dickinson, Jeff Rosen, and Martin Scorsese][gold-US][gold-UK]
10.05	The Freewheelin'	116[2]	-	Columbia
09.06	Greatest Hits - Bob Dylan	126[2]	-	Columbia
09.06	Modern Times	3[20]	1[15]	Columbia 82876876062	[platinum-US][platinum-UK][ Producer - Jack Frost]
10.08	The Bootleg Series Vol. 8: Tell Tale Signs: Rare and Unreleased 1989–2006	9[3]	6[8]	Columbia 88697347472	[silver-UK][produced by Bob Dylan, Daniel Lanois]
05.09	Together Through Life	1[2][8]	1 [15]	Columbia 88697438932	[gold-UK][produced by Jack Frost (Bob Dylan's pseudonym)]
11.10	The Best of The Original Mono Recordings	107[2]	91[1]	Legacy/Columbia	-
11.10	The Bootleg Series Vol. 9: The Witmark Demos: 1962–1964	18[2]	12 [5]	Sony Music 88697761792	[produced by Stan Berkowitz and Jeff Rosen]
04.11	In Concert – Brandeis University 1963	59[1]	128[1]	Sony Music 88697847422	-
10.09	Christmas in the Heart	40[7]	23 [11]	Columbia 88697573232	[silver-UK][produced by Jack Frost (Bob Dylan's pseudonym)]
10.11	Beyond Here Lies Nothin' – The Collection	156	-	Legacy / Sony	-
09.12	Tempest	3[7]	3[11]	Columbia 88725457602	[silver-UK][produced by Bob Dylan][gold-US][gold-UK]
09.13	The Bootleg Series Vol. 10: Another Self Portrait (1969–1971)	5[4]	21[5]	Columbia 88883734872	[produced by Bob Johnston]
11.14	The Bootleg Series Vol. 11: The Basement Tapes Complete	17[3]	41[3]	Columbia 88875019672	-
11.14	The Bootleg Series Vol. 11: The Basement Tapes Raw	17[3]	41[3]	Columbia 88875019672	-
02.15	Shadows in the Night	1[1][5]	7[8]	Columbia 88875057962	[produced by Jack Frost ]
11.15	The Bootleg Series Vol. 12: The Best of the Cutting Edge 1965–1966	12[4]	33[2]	Columbia/Legacy 88875124422	-
06.16	Fallen Angels	5[3]	7 [3]	Columbia 88985308022	[produced by Jack Frost]
08.16	Live 1962–1966: Rare Performances from the Copyright Collections	49[1]	-	Sony Music CG 19075865322	-
12.16	The Real Royal Albert Hall 1966 Concert	60[1]	113[1]	Columbia/Legacy 88985374342	-
12.16	The Best of Bob Dylan	-	113[1]	Columbia	[produced by Barry Beckett, Gordon Carroll, Don DeVito, Bob Dylan, John H. Hammond, Bob Johnston, Mark Knopfler, Daniel Lanois, Leon Russell, Jerry Wexler, Tom Wilson]
04.17	Triplicate	17[2]	37[1]	Columbia 88985413492	[produced by Jack Frost]
11.17	The Bootleg Series Vol. 13: Trouble No More 1979–1981	21[1]	49[1]	Sony Music CG 88985454672	-
11.17	The Bootleg Series Vol. 13: Trouble No More 1979–1981	21[1]	49[1]	Sony Music CG 88985454672	-
11.18	The Bootleg Series Vol. 14: More Blood, More Tracks	9[2]	25[2]	Sony Music CG 19075858982	-
06.19	Bob Dylan – The Rolling Thunder Revue: The 1975 Live Recordings	20[1]	100[1]	Sony Music CG 19075928282	-
11.19	The Bootleg Series Vol. 15: Travelin' Thru, 1967–1969	6[2]	27[1]	Sony Music CG 19075981932	-
07.20	Rough and Rowdy Ways	1[1][9]	2[4]	Columbia 19439780982	[silver-UK]
03.21	1970	-	76[1]	Sony Legacy	-