Paradise Lost

Paradise Lost, zespół zaliczany obok Anathemy i My Dying Bride do pionierów death/doom metalu oraz stylu określanego jako gothic metal, powstał w 1987 roku w Halifax. Początkowo przyjął nazwę Morbius.

Jego trzon stworzyli główni kompozytorzy - Nick Holmes (śpiew, bas) i Gregor Mackintosh (gitara). Za zestawem perkusyjnym usiadł Matthew Archer. Pierwszy skład Paradise Lost uzupełnili Aaron Aedy (gitara) i Stephen Edmondson (bas).
Debiutancki, dosyć surowy w swoim brzmieniu album "Lost Paradise" (1990) był gatunkowo zbliżony do death metalu i nie zyskał aprobaty wśród fanów gatunku. Drugą, przełomową nie tylko dla zespołu ale i dla całego szeroko pojętego gatunku heavy metal płytą, był album "Gothic" z 1991 roku. Krążek ten uznano za jeden z tych, które wywarły największy wpływ na podgatunek muzyki metalowej, nazwany potem mianem gothic metal. Wart podkreślenia jest fakt, że zespół był wówczas jednym z pionierów w kontekście wykorzystania kobiecych wokali, co było zdecydowanie mniej powszechnym zjawiskiem w muzyce metalowej niż ma to miejsce obecnie.

Zespół rozwijał się w kierunku ciężkiego, aczkolwiek bardziej melodyjnego grania, czego efektem były kolejne płyty: "Shades of God" z 1992 roku oraz "Icon" z 1993. Kolejne wydawnictwo "Draconian Times" okazało się dużym sukcesem komercyjnym, choć wielu fanów było zawiedzionych wyraźnym złagodzeniem brzmienia grupy. Kolejne dokonania były jeszcze bardziej zaskakujące - wyraźnie inspirowana rockiem gotyckim, z popowymi wokalami Holmesa płyta "One Second" (1997) czy bogata w elektronikę "Host" (1999). W 2001 roku ukazał się album "Believe in Nothing" zawierający materiał, który sami muzycy określili jako dark rock.

Płyty "Symbol of Life" (2002) i "Paradise Lost" (2005) są próbą połączenia wyraźnego zamiłowania grupy do elektroniki z nieco starszymi dokonaniami, znanymi z późnych, ale jeszcze "metalowych" dokonań zespołu. Wydany w roku 2007 krążek "In Requiem" jest zdecydowanie najmocniejszą płytą od czasów "Draconian Limes". Zespół wyraźnie wrócił do cięższych brzmień, co zdecydowanie ucieszyło dawnych fanów, przywiązanych do "wczesnego" Paradise Lost. Dwa lata później na rynek trafił 12 album w dyskografii Brytyjczyków. "Faith Divides Us - Death Unites Us" zawiera 10 premierowych nagrań, jednak poza standardowym wydaniem ukazały się również wersje wzbogacone o dodatkowe utwory.

Paradise Lost jest - co ciekawe - grupą mało popularną na Wyspach Brytyjskich, mając od wielu lat rzesze fanów w pozostałych krajach Europy - w Niemczech, Grecji, również w Polsce. Począwszy od trasy promującej "Shades of God" w 1992 roku, grupa wielokrotnie gościła w naszym kraju, m.in. na festiwalach "Metalmania" i "Marlboro RockIn" oraz licznych koncertach, głównie jako headliner.

W ciągu 20 lat działalności, zespół doświadczył tylko dwóch zmian w składzie (obie na pozycji perkusisty) - pierwszego perkusistę Matthew Archera zastąpił w 1994 roku Lee Morris. Po 10 latach, w 2004 r. w jego miejsce za bębnami zasiadł Jeff Singer.

Dyskografię zespołu tworzą 4 taśmy demo, 12 albumów studyjnych, 16 singli/EP oraz 17 wideoklipów.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Seals The Sense	Paradise Lost	03.1994	92[1]	-	Music For Nations CDKUT 157	[written by Nick Holmes and Gregor Mackintosh][produced by Paradise Lost, Simon Efemey]
The Last Time	Paradise Lost	05.1995	60[2]	-	Music For Nations CDKUT 165	[written by Nick Holmes and Gregor Mackintosh][produced by Simon Efemey]
Forever Failure	Paradise Lost	10.1995	66[2]	-	Music For Nations CDKUT 169	[written by Nick Holmes and Gregor Mackintosh][produced by Simon Efemey]
Say Just Words	Paradise Lost	06.1997	53[2]	-	Music For Nations CDKUT 174	[written by Nick Holmes and Gregor Mackintosh][produced by Ulf "Sank" Sandqvist, Bryan New]
One Second	Paradise Lost	07.1998	94[1]	-	Music For Nations CDKUT 177	[written by Gregor Mackintosh, Nick Holmes ][produced by Sank]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Draconian Times	Paradise Lost	06.1995	16[3]	-	Music For Nations CDMFN 184	[produced by Simon Efemey]
One Second	Paradise Lost	07.1997	31[2]	-	Music For Nations CDMFN 222	[produced by Ulf "Sank" Sandqvist]
Host	Paradise Lost	06.1999	61[1]	-	EMI 5205672	[produced by Steve Lyon]
Believe in Nothing	Paradise Lost	03.2001	144[1]	-	EMI 5 30707 2	[produced by John Fryer, Greg Brimson]
Symbol of Life	Paradise Lost	11.2002	166[1]	-	Arista	[produced by Rhys Fulber]
In Requiem	Paradise Lost	06.2007	125[1]	-	Century Media 77637	[produced by Rhys Fulber]
Faith Divides Us – Death Unites Us	Paradise Lost	10.2009	122[1]	-	Century Media 88985462711	[produced by Jens Bogren]
Tragic Idol	Paradise Lost	05.2012	73[1]	-	Century Media 9981592	[produced by Jens Bogren]
The Plague Within	Paradise Lost	06.2015	51[1]	-	Century Media 9985552	[produced by Jaime Gomez Arellano]
Medusa	Paradise Lost	09.2017	56[1]	-	Nucklear Blast NB 37972	[produced by Jaime Gomez Arellano,Paradise Lost]