Jedna z grupy młodych filadelfijskich wokalistek, których ekspansja na scenę soulową w Stanach Zjednoczonych nastąpiła na przełomie XX i XXI w. Vivian Green od najmłodszych lat pobierała lekcje wokalne oraz gry na pianinie, a będąc jeszcze nastolatką, zaczęła również pisać utwory. Mając trzynaście lat, dołączyła do kwartetu Younique. Niedługo później została ghostwriterką, sprzedając swoje teksty m.in. Britney Spears.
W 1998 r. Vivian podczas jednego z koncertów została dostrzeżona przez Jill Scott i od tego czasu została jej etatową chórzystką. Green nie przestała jednak nagrywać własnych kompozycji i wysyłać ich do wszelkich możliwych firm płytowych. Przyniosło to efekt, gdy w listopadzie 2001 r. podczas trasy koncertowej Jill Scott po Europie do Vivian Green zgłosili się właściciele labelu Columbia records, zapraszając na rozmowy w sprawie kontraktu. Strony szybko osiągnęły porozumienie i już od początku 2002 r. wokalistka rozpoczęła pracę nad debiutanckim krążkiem. Promowany hitem „Emotional Rollercoaster” album A Love Story ukazał się w listopadzie 2002 r. Materiał dotarł do 51. pozycji na liście billboardu, zyskując w większości przypadków pozytywne recenzje. Na płycie dominowały spokojne, wysublimowane kompozycje w klasycznym filadelfijskim neosoulowym klimacie. Za produkcję odpowiadali Osunlade, Erie Tribbett (perkusista będący zarazem byłym narzeczonym Green i ojcem jej dziecka) i Julius Bervine, a wśród muzyków sesyjnych z pomocą Vivian Green przyszli m.in. członkowie formacji Soulquarians.
Ze względu na bardzo ciepły i doskonale wyszlifowany głos oraz świetne teksty, wokalistkę zaczęto porównywać z legendami pokroju Anity Baker i wróżono, że A Love Story to dopiero początek wielkiej kariery. Wydany wiosną 2005 r. drugi album artystki, dzieło zatytułowane Vivian oceniono jeszcze wyżej niż debiut. Przebojami stały się utwory „Gotta Go Gotta Leave (Tired)” i „Like It (But I Don’t Need It)” - oba doszły do 1. miejsca na Billboardowej liście nagrań tanecznych. Wśród muzyków pracujących nad płytą byli m.in. James Poyser, Osunlade czy Scott Storch, którzy w wymierny sposób przyczynili się do dużego sukcesu, jakim było dojście Vivian do 18. pozycji na amerykańskiej liście sprzedaży.
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] | Komentarz |
| Emotional Rollercoaster | Vivian Green | 02.2003 | - | 39[19] | Columbia 79 858 | [written by Vivian Green ,Eric Roberson, Osunlade][produced by Junius Bervine][13[36].R&B Chart] |
| Fanatic | Vivian Green | 06.2003 | - | - | Columbia 79904 | [written by Vivian Green , Fred Kenney][produced by Fred Kenney][52[13].R&B Chart] |
| What Is Love? | Vivian Green | 10.2003 | - | - | Columbia | [75[9].R&B Chart] |
| Gotta Go Gotta Leave (Tired) | Vivian Green | 04.2005 | - | 102 | Columbia | [written by Vivian Green , Junius Bervine][produced by Junius Bervine][24[42].R&B Chart] |
| Beautiful | Vivian Green | 02.2010 | - | - | E1 | [43[20].R&B Chart] |
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
| A Love Story | Vivian Green | 11.2002 | - | 51[27] | Columbia 86 357 | [gold-US][produced by Vivian Green, Anthony Bell, Junius Bervine, Durrell Bottoms, Jamar Jones, Fred Kenney, Osunlade, Eric Tribbett, Tye Tribbett] |
| Vivian | Vivian Green | 07.2005 | - | 18[9] | Columbia 90 761 | [produced by Chauncey Childs,Anthony Bell ,Junius Bervine, Zukhan Bey, Adam Blackstone, Steven Green, Vivian Green, Steve McKie, Kevin Patrick ,James Poyser ,Clay Sears, Spida Hole, Scott Storch, Che Vicious] |
| Beautiful | Vivian Green | 04.2010 | - | 101 | E1 2037 | [produced by Anthony Bell,Jason Farmer] |
| The Green Room | Vivian Green | 10.2012 | - | 169 | E1 | [produced by Vivian Green,Kevin Patrick,Vidal Davis,Adam Blackstone, Brian Culbertson ,J-vibe ,Steven McKie, Phoe Notes, Rex Rideout] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz