Fury Records

Bobby Robinson był właścicielem sklepu muzycznego w Nowym Jorku. Założył wiele wytwórni w latach 50. i 60-tych.Niektórych był jedynym właścicielem,   innych był partnerem swojego brata Danny'ego Robinsona lub innych. Wśród nich były Red Robin Records, założona w 1952 r. (Bobby i Danny), Whirlin 'Disc Records, założona w 1956 r. (Bobby), Fury Records, założona w 1957 r. (Bobby), Everlast Records, założona w 1957 r. (Bobby i Danny), Fire Records, założona w 1959 r. (Bobby), Revelation Records, założona w 1959 r. (Bobby, John Bowden i Clarence Lewis) i Enjoy Records, założona w 1962 r. (Bobby i Danny).

Bobby Robinson był kluczową postacią w historii czarnej muzyki. Bobby urodził się w Union w Południowej Karolinie 16 kwietnia 1917 r. i służył w armii amerykańskiej podczas II wojny światowej. Po wojnie wyjechał do Nowego Jorku i założył sklep z płytami Bobby's Record Shop w 1946 roku. Sklep był pierwszym czarnym biznesem przy 125th Street w Harlemie. Lokalni muzycy zgromadzili się w jego sklepie muzycznym, a Bobby zainteresował się nagrywaniem   płyt. Założył wytwórnię Robin (później Red Robin) w 1951 roku. Jego pierwszą płytą był „Bobby's Boogie” zespołu Morrisa Lane'a, ale wkrótce zaczął koncentrować się na tym, co dziś nazywa się doo wop. Nagrywał lokalne grupy, w tym Du Droppers, Vocaleers, Mello-Moods i Rainbows. Nagrania zakończyły się sukcesem w rejonie Nowego Jorku, a te nagrania doo wop są jednymi z najbardziej cenionych płyt tego gatunku. Bobby założył wiele innych wytwórni i wkrótce odniósł sukces w całym kraju.

Wytwórnie Red Robin i Whirlin 'Disc nagrywały głównie rytmiczne grupy wokalne i muzykę bluesową. Początkowo Fury powstała jako wytwórnia płytowa, a Fire miał być wydawcą. Kiedy Bobby Robinson wydał „Kansas City” Wilberta Harrisona w marcu 1959 roku, było to sensacją i znalazł się na szczycie list przebojów singli. W szczytowym momencie tego sukcesu Robinson został pozwany przez Savoy Records, który, nieznany Bobby'emu, miał   5-letni  kontrakt  z Wilbertem Harrisonem, który miał wygasnąć w sierpniu 1959 roku. Ponieważ Fury był związany ze sprawami sądowymi, Robinson zaczął wydawać materiał  w Fire Records. Postępowanie sądowe trwało do września 1959 r. i uniemożliwiło Robinsonowi wydawanie dalszych nagrań Wilberta Harrisona, gdy był na topie.

Fire Records stało się znane jako wytwórnia bluesowa i wydało albumy Lightnin 'Hopkinsa, Bustera  Browna i Arthura' Big Boy 'Crudupa. Bobby Robinson od czasu do czasu robił wypad do Nowego Orleanu, gdzie nagrywał Lee Dorseya i Bobby'ego Marchana.

Największe hity wyprodukowane przez Robinsona to „Kansas City” Wilberta Harrisona, który sprzedał ponad 2 miliony płyt, z „Fannie Mae” Bustera Browna i „Ya Ya” Lee Dorseya, które sprzedały ponad milion płyt. Oprócz tych artystów miał także hity z Elmore James (niektóre z jego najlepszych dzieł), Gladys Knight and the Pips (ich pierwsze nagrania), Lewis Lymon and the Teen Chords, Bobby Marchan, King Curtis, Don Gardner & Dee Dee Ford i Les Cooper.
Robinson wydzierżawił muzykę ze swoich wytwórni Fire, Fury i Revelation dla Bell w 1965 roku. Bell ponownie wydała wiele utworów w swojej filii Sphere Sound.

Bobby Robinson kontynuował wydawanie płyt w latach 80-tych. O dziwo, pod koniec lat 70-tych wyprodukował pierwsze płyty hip-hopowe, nagrywając Grandmaster Flash & Furious Five, wydając płyty grupy w swojej wytwórni Enjoy. Robinson prowadził swój sklep muzyczny, dopóki nie został zamknięty 21 stycznia 2008 r. Zmarł w wieku 93 lat 17 stycznia 2011 r.

                    Single na listach przebojów:

Wilbert Harrison Kansas City / Listen, My Darling .1959 1.US
Lee Dorsey Ya Ya / Give Me You .1961 7.US
Lee Dorsey Do-Re-Mi / People Gonna Talk .1962 27.US
Gladys Knight And The Pips Every Beat Of My Heart .1961 45.US
Gladys Knight & The Pips Letter Full Of Tears / You Broke Your Promise .1961 19.US
Johnny Jones Tennessee Waltz / I Find No Fault (In My Baby's Love).1968 49.R&B Chart

Vincent Bell

Vinnie Bell (urodzony jako Vincent Gambella ; 28 lipca 1932 r. -zm.  3 października 2019 r.)  był amerykańskim gitarzystą sesyjnym i pionierem efektów elektronicznych w muzyce pop .

Pod koniec lat 50-tych grał w klubach nocnych w Nowym Jorku. Jego pierwszy hit był w 1962 r. Jako członek zespołu The Ramrods , którego wersja (Ghost) Riders in the Sky  znalazła się w pierwszej dziesiątce w Wielkiej Brytanii, a w USA w Top40  w 1961 r. (Uwaga: Według wielu innych donosi, w tym w rodzinnych gazetach grupy, gitarzystą The Ramrods był naprawdę Vinny Lee, urodzony jako Vincent J. Lariccia. Urodzony w 1921 roku, Lee był trudnym muzykiem, który był znacznie starszy od reszty zespołu. Miał już prawie trzydzieści lat gdy „Ghost Riders in the Sky” był hitem  Vaughna Monroe. Niestety zmarł w wyniku problemów z sercem w 1966 roku.

W 1962 roku Bell postanowił poświęcić swoją energię   jako muzyk studyjny w Nowym Jorku i Los Angeles, rozwijając brzmienie gitary popularne w nagraniach instrumentalnych w latach 60-tych XX wieku.  Pomógł także zaprojektować wiele modeli gitar elektrycznych we współpracy z firmą Danelectro dla linii instrumentów Coral, w tym pierwszą gitarę elektryczną 12-strunową  i elektryczny sitar , który   był używany przez Bella, w takich przebojach, jak „ Cry Like a Baby ” The Box Tops , „ Green Tambourine ” The Lemon Pipers oraz cover motywu miłosnego z filmu z 1970 roku , Airport .  Ostatni z nich sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy i został nagrodzony złotą płytą.  Zdobył także nagrodę Grammy za najlepszą kompozycję instrumentalną w 1971 roku , a Bell był nominowany do nagrody za najlepszy instrumentalny występ. 

Oprócz tego, że wyróżniał się innowacjami technicznymi, Bell intensywnie pracował jako muzyk sesyjny, grając przy utworach takich jak „ The Sounds of Silence ” Simona i Garfunkela   oraz dla artystów takich jak The Four Seasons   i Bob Dylan .

  Zmarł 3 października 2019 r. W wieku 87 lat.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Airport Love Theme (Gwen And Vern)/Marilyn's Theme	Vincent Bell	04.1970	-	31[8]	Decca 32659	[written by Alfred Newman][produced by Tom Morgan]

Bell Biv Devoe

Bardzo ważna dla współczesnego r&b; grupa, z racji pionierskiego na początku lat 90-tych łączenia wokalnych harmonii rhythm & bluesa z wybuchowym, ulicznym brzmieniem hip-hopu.
Nazwa zespołu powstała od nazwisk założycieli zespołu: Rickyego Bella, Michaela Bivinsa i Ronniego DeVoe. Trójka wokalistów doskonale znała się z racji współtworzenia słynnej w latach 80-tych grupy New Edition, w pierwszych etapach kariery silnie inspirowanej dziecięcym popem w stylu The Jackson 5, a w drugiej części dekady aktywnej na scenie tzw. new jack swingu.

Pierwsze idee stworzenia autorskiego projektu na gruncie New Edition padły w 1986 r., kiedy multiplatynową formację na rzecz solowej kariery opuścił charyzmatyczny showman Bobby Brown. Trójka artystów zdecydowała się ostatecznie wykonać ten ruch po premierze krążka Heart Break (1988), do czego silnie zachęcił ją współodpowiedzialny za produkcje albumu uznany duet producencki Jimmy Jam & Terry Lewis. Wspierani producencko przez Lewisa i Jama, a także Keitha i Hanka Shocklee z The Bomb Squad (producentów rapowej legendy Public Enemy), Bell, Bivins i DeVoe zadebiutowali pod nowym szyldem w 1990 r.

Brzmienie zaprezentowane na Poison, było na ówczesnej scenie czarnych brzmień bardzo nowatorskie. Mimo, iż łączenie programowanych, syntetycznych podkładów o rapowej rytmice ze śpiewaniem w manierze r&b; było już wówczas popularne (twórczość Teddy'ego Rileya, Bobby ego Browna, Janet Jackson), tak silne kojarzenie harmonii wokalnych z dynamicznym tempem hiphopowych utworów wykraczało poza panujące standardy.

Świeży charakter twórczości tria określał napis na okładce poczwórnie platynowego debiutu: "Our music mentally hip-hop, smoothed out on the r&b; tip with a pop feel appeal to it". Właśnie zgrabne łączenie r&b;, hip-hopu i popu (nie zabrakło sypialnianych, cukierkowych ballad) zaskarbiło grupie olbrzymią popularność na początku lat 90. BBD mieli energiczne, ostre brzmieniowo single, ale w odróżnieniu od czołowych rapowych artystów przełomu lat 80-tych i 90-tych (m.in. Boogie Down Productions, Ice-T, Public Enemy), nie angażowali słuchacza agresywnym przekazem o społecznym zabarwieniu, lecz poruszali się w sprawdzonych, przyjemnych tematykach miłości, uniesień cielesnych i romansów.

Promujące debiut single: tytułowy, "Do Me!" "B.B.D. (I Thought It Was Me)?", "When Will I See You Smile Again?" i "Dope" bardzo dobrze radziły sobie na amerykańskiej liście r&b;, co przełożyło się na sprzedaż aż czterech milionów egzemplarzy Poison.

Wydany w 1991 r. album z remiksami utworów Bell Biv Devoe - WBBD-Bootcity! - rozszedł się w USA w aż 700 tys. egzemplarzy, co stanowiło niebywały sukces dla wydawnictwa z nowymi aranżacjami utworów. Dawnym członkom New Edition nie było jednak dane długo cieszyć się na nowo zdobytą sławą. Michael Bivins w kolejnych latach skupił się bardziej na pielęgnowaniu nowych talentów w ramach minilabelu biv 10 records, działającego pod skrzydłami motown.
Do odkrytych przez niego postaci na scenie r&b; zaliczają się m.in. zespoły Boyz II Men, 702 i Another Bad Creation. Drugi album tria - Hootie Mack (1993) - nie stanowił już przełomu na miarę Poison i ostatecznie pokrył się jedynie złotem.

W 1996 r. trójka wzięła udział w reaktywacji New Edition, w ramach której nagrała podwójnie platynowy, nowy album Home Again i odbyła z sukcesem trasę koncertową. Trzecie autorskie wydawnictwo zespołu - BBD - ujrzało światło dzienne w 2001 r. i zebrało kiepskie recenzje od krytyki. Grupie nie udało się także zaskarbić sympatii młodych fanów r&b;, co miało efekt w postaci bardzo marnego wyniku komercyjnego albumu.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Poison	Bell Biv Devoe	04.1990	19[11]	3[22]	MCA 53 772	[platinum-US][written by Elliot T. Straite][produced by Dr. Freeze][7[10].Hot Dance/Disco;MCA 24 003 12"][1[2][18].R&B; Chart]
Do Me!	Bell Biv Devoe	06.1990	56[3]	3[22]	MCA 53 848	[written by Ricky Bell, Michael Bivins, Carl Bourelly, Ronnie DeVoe][produced by Dr. Freeze][6[8].Hot Dance/Disco;MCA 24 037 12"][4[20].R&B; Chart]
B.B.D. (I Thought It Was Me)?	Bell Biv Devoe	10.1990	86[2]	26[15]	MCA 53 897	[written by Roney Hooks, Eric Sadler, Hank Shocklee, Darrol Durant, and Paul Stewart ][produced by Hank Shocklee, Eric "Vietnam" Sadler, and Keith Shocklee ][16[10].Hot Dance/Disco;MCA 53 899 12"][1[1][22].R&B; Chart]
When Will I See You Smile Again?	Bell Biv Devoe	01.1991	-	63[8]	MCA 53 976	[written by Leon Huff,Kenny Gamble,Alton Stewart,Timmy Gatling][produced by Alton Stewart,Timmy Gatling][3[19].R&B; Chart]
She's Dope!	Bell Biv Devoe	06.1991	-	63[2].Hot 100 Singles Sales	MCA 54 064	[written by Dr. Freeze][produced by Dr. Freeze , Howie Hersh ][9[16].R&B; Chart]
Word to the Mutha!	Bell Biv Devoe featuring Ralph Tresvant, Johnny Gill, and Bobby Brown	08.1991	-	37[19].Airplay Chart	MCA MCST 1587	[written by Bret "Epic" Mazur , Michael Bivins , Richard Wolf , Ricky Bell , Ronnie DeVoe][produced by Wolf & Epic][11[10].R&B; Chart]
The Best Things in Life Are Free	Luther Vandross And Janet Jackson With BBD & Ralph Tresvant	08.1992	2[13]	10[20]	Perspective 0010	[written by Michael Bivins/Ronnie DeVoe/Jimmy Jam/Terry Lewis/Ralph Tresvant][produced by Jimmy Jam/Terry Lewis][1[1][17].R&B; Chart]
Gangsta	Bell Biv Devoe	11.1992	-	21[17]	MCA 54 555	[written by Dr. Freeze][produced by Dr. Freeze ][22[15].R&B; Chart]
Above The Rim	Bell Biv Devoe	06.1993	-	104[5]	MCA 54 620	[written by Mark Wilson , Michael Bivins , Ricky Bell , Rico Anderson , Ronnie Devoe ][produced by Rico Anderson ][81[6].R&B; Chart][sample z "Blind alley"-Emotions]
Something in Your Eyes	Bell Biv Devoe	08.1993	60[2]	38[19]	MCA 54 725	[written by Roney Hooks, Eric Sadler, Hank Shocklee, Darrol Durant, and Paul Stewart ][produced by Hank Shocklee, Eric "Vietnam" Sadler, and Keith Shocklee ][6[25].R&B; Chart]
The Best Things in Life Are Free	Luther Vandross And Janet Jackson With BBD & Ralph Tresvant	12.1995	7[16]	-	A&M 5813112	[written by Michael Bivins/Ronnie DeVoe/Jimmy Jam/Terry Lewis/Ralph Tresvant][produced by Jimmy Jam/Terry Lewis]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Poison	Bell Biv Devoe	04.1990	35[5]	5[77]	MCA 6387	[4x-platinum-US][produced by Dr. Freeze, The Bomb Squad (Hank Shocklee & Keith Shocklee), Roney Hooks, Bell Biv Devoe, Carl E. Bourelly][1.R&B; Chart]
WBBD-Bootcity!: The Remix Album	Bell Biv Devoe	09.1991	-	18[27]	MCA 10 345	[produced by Ronnie DeVoe, Gary G-Wiz, Hank Shocklee, Marley Marl, Wolf & Epic][18.R&B; Chart]
Hootie Mack	Bell Biv Devoe	07.1993	-	19[18]	MCA 10 682	[gold][produced by Bell Biv DeVoe, Chris Stokes, Epic Mazur, Richard Wolf, Daryl Simmons, L.A. Reid, Babyface][6.R&B; Chart]
Three Stripes	Bell Biv Devoe	01.2017	-	18	eOne	[produced by Kay Gee, Cyrus DeShield, Erick Sermon, Carvin & Ivan, Battlecat][10.R&B; Chart]

Benny Bell

Benny Bell (urodzony jako Benjamin Samberg lub Benjamin Zamberg , 21 marca 1906 r. - zm. 6 lipca 1999 r.) to amerykański piosenkarz i autor tekstów, który zyskał popularność w latach 40-tych XX wieku, a jego powrót nastąpił w latach 70-tych XX wieku. Jest szczególnie pamiętany ze swoich ryzykownych, ale wesołych, optymistycznych piosenek.

Benny Bell urodził się w żydowskiej rodzinie imigrantów w Nowym Jorku . Jego ojciec chciał, aby był rabinem , ale po wypróbowaniu różnych dziwnych prac, w tym samozatrudnionego handlarza ulicznego, postanowił kontynuować karierę w wodewilu i muzyce, czasami pod imionami Benny Bimbo i Paul Wynn. Jego pierwsza płyta „The Alimony Blues” (poparta utworem „Fast Asleep on a Mountain”) dla wytwórni Plaza Records z 16 grudnia 1929 r.  była komiczną piosenką o tym, że woli spędzać czas w więzieniu niż płacić alimenty . Następnie napisał około 600 piosenek, z których większość jest udokumentowana w jego licznych zeszytach, księgach i dokumentach dotyczących praw autorskich.

Oprócz piosenek z tekstami w języku angielskim pisał i nagrywał w języku jidysz i hebrajskim , czasami miksując dwa, a nawet trzy języki w jednym utworze (np. „Bar Mitzvah Boy”, który używa wszystkich trzech). Według notatek   na jego albumach, te wielojęzyczne piosenki mają być zrozumiałe dla słuchaczy, którzy mówią jednym z używanych języków.

Bell założył własną wytwórnię muzyczną pod różnymi nazwami: Bell Enterprises, Madison Records, Zion Records i Kosher Comedy Records, aby wydać własny materiał. Pisał także i nagrywał komercyjne jingle dla radia .

Bell lubił pisać teksty risqué, a w 1939 r. doradzono mu, aby mógł robić   nagrania z „niebieskimi” tekstami, głównie do stosowania w szafach grających w koktajl barach. Podjął się tego przedsięwzięcia, wykorzystując swoją własną wytwórnię płytową, kontynuując jednocześnie nagrywanie komedii etnicznych i głównego nurtu. W wywiadzie dla programu radiowego Dr. Demento Bell stwierdził, że przez wiele lat utrzymywał   karierę, która jest tajemnicą dla większości jego fanów i współpracowników. Jego ostateczna sława pochodziłaby głównie z jego ryzykownego materiału. Jego pierwszym wydawnictwem juke box była gorąca jazzowa aranżacja tradycyjnej piosenki do picia „ Sweet Violets ”, ale jego pierwszym dużym sukcesem w tej dziedzinie była oryginalna piosenka „Take a Ship for Yourself”.

W 1946 roku wydał trzy najlepiej sprzedające się piosenki: „Take a Ship for Yourself”, „Pincus the Peddler”, które czerpały z jego osobistych doświadczeń w branży, oraz znany „ Shaving Cream ”. „Pincus the Peddler” stał się charakterystyczną piosenką Bell'a. 

Inne piosenki napisane przez Bella to: "Without Pants", "My Grandfather Had a Long One", "The Girl From Chicago", "The Ballad of Ikey and Mikey", "My Condominium", "I'm Gonna Give My Girl a Goose for Thanksgiving", "There Ain't No Santa Claus", and "Everybody Wants My Fanny". 

Kontynuował nagrywanie i wydawanie płyt do lat 80-tych, ale pozostał mało znany poza Nowym Jorkiem do lat 70-tych, kiedy „Shaving Cream” był regularnie odtwarzany w programie radiowym Dr. Demento, co doprowadziło do ponownego wydania go jako singla w 1975 r. w wytwórni Vanguard Records wraz z podobnie nazwanym albumem. Singiel osiągnął 30. miejsce w USA i 57. w Australii . W tym czasie Bell nadal pisał nowe piosenki na aktualne tematy, takie jak muzyka dyskotekowa i skandal Watergate .

Bell kontynuował samodzielne wydawanie albumów winylowych w latach 80-tych i często przypominające wydawnictwa z lat 50-tych, zawierające nieco zwykłe okładki z tą samą grafiką (szereg roześmianych głów), które były ponownie używane przez dziesięciolecia lub bez grafiki, z wyjątkiem zwykłej okładki z otworem . Nadal wydawał 10-calowe albumy długo po tym, jak ten format został uznany za przestarzały. 


Książka zatytułowana „Grandpa Had a Long One: Personal Notes on the Life, Career and Legacy of Benny Bell”, będąca połączeniem biografii i wspomnień napisanych przez jego wnuka, Joela Samberga, została wydana przez BearManor Media i wydana w 2009 roku.  Joel Samberg, który współpracował ze swoim dziadkiem przy kilku nagraniach i filmach w latach 70. i 80-tych, nagrał także kilka nowych wersji „Shaving Cream” po śmierci Benny'ego Bella, wykorzystując muzykę jego dziadka ze zaktualizowanymi tekstami.

Bell zmarł w Nowym Jorku w lipcu 1999 r., w wieku 93 lat. Jego syn Charles Samberg podarował ogromną większość dzieł Bella dla Florida Atlantic University w Boca Raton, Floryda.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Shaving Cream/The Girl From Chicago	Benny Bell	03.1975	-	30[11]	Vanguard 35183	[written by Benny Bell]

David Bedford

David Vickerman Bedford (ur. 4 sierpnia 1937r w Hendon w obszarze metropolitarnym Londynu, zm. 1 października 2011r) - angielski kompozytor.

Pochodził z rodziny muzycznej: jego babka Liza Lehmann była kompozytorką, matka Lesley Duff śpiewaczką, zaś brat Steuart Bedford dyrygentem. Od 1951 do 1955 roku był uczniem Lancing College. W latach 1956–1960 studiował w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie u Lennoxa Berkeleya, następnie w 1960 roku kontynuował edukację w Luigiego Nono w Wenecji. Podczas pobytu we Włoszech współpracował ze Studio di fonologia musicale RAI w Mediolanie. Od 1963do 1980 roku uczył w szkołach średnich, od 1968 roku pracował jako nauczyciel w londyńskim Queen’s College. W 1972 roku wydał pierwszy album ze swoimi kompozycjami pt. Nurses Song with Elephants.

Zmarł w wyniku raka płuc.

Tworzył przeważnie muzykę niezdeterminowaną i improwizowaną, posługując się notacją graficzną. Sięgał po nietypowe techniki i instrumentarium, jak np. w utworze 100 Kazoos (1973). Często pracował z dziećmi i osobami bez formalnego wykształcenia muzycznego.

Współpracował jako orkiestrator i pianista z Kevinem Ayersem przy nagrywaniu albumu Joy of a Toy (1969), później został członkiem zespołu The Whole World. Przez wiele lat współpracował z Mike’em Oldfieldem, dla którego wykonał orkiestrację albumów The Orchestral Tubular Bells i Hergest Ridge, a później nagrał wspólnie płyty Star’s End (1974), The Rime of the Ancient Mariner (1975), The Odyssey (1976) i Introduction for Angels (1977). Okazjonalnie pracował także z takimi artystami jak Elvis Costello, Frankie Goes to Hollywood, A-ha, Andy Summers i Robert Wyatt. Wspólnie z Arthurem C. Clarke’em stworzył kompozycję chóralną na motywach powieści Miasto i gwiazdy (1999).

Był autorem muzyki do kilku odcinków telewizyjnego serialu Hammer House of Mystery and Suspense: Mark of the Evil (1984), The Corvini Inheritance (1985) i Child’s Play (1986). Pracował także jako orkiestrator i aranżer przy tworzeniu ścieżek dźwiękowych do filmów Pola śmierci (1984), The Supergrass (1985), Absolutni debiutanci (1986), Misja (1986), Schadzka z Wenus (1991) i Orlando (1992).

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
The Orchestral Tabullar Bells	David Bedford with Royal Philharmonic Orchestra	02.1975	98[2]	-	Virgin L 35 408	-

J. J. Barrie

JJ Barrie (ur. Barry Authors , 7 lipca 1933 r.) jest kanadyjskim kompozytorem i piosenkarzem . Najbardziej znany jest ze swojego hitu z 1976 roku w Wielkiej Brytanii, „ No Charge ”.

Były członek Blue Mink   i menadżer Ocean  oraz były komik   Barrie zajął się pisaniem piosenek i na początku 1976 roku napisał wspólnie z Terry Britttem „Where's The Reason” dla Glena Campbella . Wysłali demo do producenta Campbella, ale zasugerował, żeby Barrie go nagrał. Zrobił to, ale nie powiodło się. Niezrażony Barrie nagrał cover   ballady country „ No Charge ”, napisanej przez Harlana Howarda we własnej wytwórni Barrie, Power Exchange.  W utworze pojawił się niewymieniony wokal Vicki Brown (żona Joe Browna i jednorazowa członkini The Vernons Girls i The Breakaways ), a wyprodukował go Bill Amesbury . Singiel osiągnął numer 1 na brytyjskiej liście singli w czerwcu 1976 roku , gdzie pozostał przez tydzień.

Barrie ponownie wydał „Where's The Reason” jako kontynuację, ale znów nie udało mu sięwejść na listy.  W grudniu 1977 r. Power Exchange miała jeszcze jeden singiel z Top20   - „Who's Gonna Love Me” The Imperials (bez Little Anthony'ego ) - po czym wytwórnia przestała działać. Barrie wrócił do Kanady i próbował wznowić wydawanie muzyki , zarządzanie artystami i reprezentowanie agencji . W 1980 roku powrócił do Wielkiej Brytanii, aby nagrać własny utwór „You Can't Win 'Em All”  /  „It's Only A Game” - z ówczesnym menedżerem FC Nottingham Forest Brianem Cloughem - który został wydany w MCA pod koniec roku.Jednak bez dalszej obecności na listach w Wielkiej Brytanii pozostaje on artystą jednego przeboju . Wydał dwa albumy dla RCA , My Son and Dreamin ' oraz kolejny singiel,   „My Son”.

Niegdysiejsza partnerka Barrie, Vicki Brown, zmarła na raka 16 czerwca 1991 r.

Obecnie pracuje w branży filmowej jako scenarzysta i producent, i nadal mieszka w Kanadzie.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
No Charge/Till You're Loving Me Again	J. J. Barrie	04.1976	1[1][11]	-	Power Exchange PX 209	[written by Harland Howard][produced by Bill Amesbury]
My Son/Why Did You Have To Go And Do It	J. J. Barrie	12.1983	96[2]	-	Magic MAGIC 9	[written by Reed, Roberts][produced by Les Reed]

Gilbert Becaud

Gilbert Becaud,właśc. Gilbert Francois Silly (ur. 24 X 1927 w Tulonie, Francja - zm. 18 XII 2001 w Paryżu, Francja), kompozytor, pianista i piosenkarz, także aktor filmowy. Bardzo popularny artysta w latach 50. i 60-tych.

Studiował muzykę w Nicei, pierwsze piosenki skomponował w 1947. Wspólnie z autorem tekstów Pierrem Delanoe napisali (w 1950) dla Edith Piaf utwór Je Tai Dans La Peau. Później Becaud byt akompaniatorem E. Piaf i Jacques'a Pillsa.
Sam zaczął śpiewać w kabaretach, a pierwszy znaczący koncert dał w Wersalu w 1952. Występ w Olympia Music Hall w Paryżu (dwa lata później) wprowadził Becauda do grona najpopularniejszych artystów Francji. W krótkim czasie nagrał wiele popularnych utworów, m.in. Les Croix, Quand Tu Danses, Mes Mains, Dimanche A Orly, Le Jour Ou La Pluie Viendra, Viens Danser i Tu Le Regretteras.

W 1958 piosenka - napisana wspólnie z P. Delanoe i Carlem Sigmanem - The Day the Rains Came w nagraniu Jane Morgan weszła na pierwsze miejsce listy przebojów angielskiego tygodnika "Record Mirror". Ta sama wykonawczyni nagrała (w 1961) What Now My Love, kolejną piosenkę trójki autorów. Utwór ten włączyło do swego repertuaru wielu wykonawców, m.in. Shirley Bassey, Sonny and Cher i Frank Sinatra. Seul Sur Son Etoile natomiast - z angielskim tekstem Macka Davida, w nagraniu Vicky Carr - trafiła do pierwszej piątki bestsellerów w USA i Wielkiej Brytanii (tytuł angielski It Must Be Him). Inna kompozycja Becauda, Je T'Appartiens (angielski tytuł Let It Be Me), stała się światowym przebojem duetu The Everly Brothers.

Sam kompozytor wprowadził na rynek angielski własne nagranie — A Little Loue and Understanding (10 miejsce na liście tygodnika "Music Week" w maju 1975). W 1987 przez krótki czas pojawił się na Broadwayu w Nowym Jorku, pisząc z librecistą Julianem More'em (na podstawie powieści Romain Gary La Vie Deuant Soi) musical zatytułowany Róża.

Do największych przebojów Becauda należą utwory: Nathalie, Et Maintenant, La Corrida, Le Pianiste De Yarsouie. W Polsce artysta wystąpił po raz pierwszy w 1964, a w 2000 dwukrotnie - w styczniu w Poznaniu i w marcu we Wrocławiu.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Je veux te dire adieu/Laissez faire, laissez dire-Les enfants oubliés/Que toi	Gilbert Becaud	10.1955	20[18]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 140	[written by Charles Aznavour - Gilbert Bécaud]
Mes Mains	Gilbert Becaud	11.1955	11[7]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud / Pierre Delanoë]
Mé-qué, mé-qué "Me-ke, Me-ke" /C’était mon copain-Donne-moi/La ballade des baladins	Gilbert Becaud	11.1955	A2:22[7]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 169	[written by Gilbert Bécaud - Louis Amade - Pierre Delanoë]
Mon ami m’a trahi/Les tambours et l’amour-Le marchand de ballons/Berceuse pour Gaya	Gilbert Becaud	12.1955	B1:8[8]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 163	[written by G. Bécaud - L. Amade]
Viens/Quand tu danses-Mes mains "Your Hands/ With Your Love"/Les croix	Gilbert Becaud	04.1956	A1:23[4];A2:21[4]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 129	[written by P. Delanoë - G. Bécaud - F. Gérald]
Toi, l’oiseau "L’oiseau"/Alors, raconte…-Quelle joie/Dis-moi qui je suis	Gilbert Becaud	05.1956	A2:9[39]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 195	[written by G. Bécaud - L. Amade]
La corrida/Ca claque ! (Quatre doigts sur du cuivre)-Le pianiste de Varsovie/Je t’ai ouvert les yeux	Gilbert Becaud	06.1956	3[44]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 222	[written by G. Bécaud - L. Amade]
Le Pays d’ou` je viens/Le grand magasin-Mon coeur éclate/Patte blanche	Gilbert Becaud	12.1956	25[3]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 208	[written by L. Amade - G. Bécaud]
C’est ça qu’on appelle aimer/Si, si, si la vie est belle, du film "La vie est belle"-Embrasse-moi, ô mon amour/La passion de vivre	Gilbert Becaud	09.1957	33[4]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 235	[written by G. Bécaud - L. Amade]
Salut les copains/Incroyablement-Les marchés de Provence/Pour qui veille l’étoile	Gilbert Becaud	11.1957	B1:6[25]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 284	[written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud]
La ville -Il fait des bonds… Le pierrot qui danse/Le jour ou` la pluie viendra	Gilbert Becaud	12.1957	A1:7[17];B1:4[55]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 296	[written by Ch. Aznavour - G. Bécaud]
Viens danser/C’est merveilleux l’amour-Alleluia/Ran-tan-plan	Gilbert Becaud	04.1958	A1:39[13]A2:65[1]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 318	[A1:written by P. Delanoë - L. Amade - G. Bécaud][A2:written by C. Aznavour - G. Bécaud]
Croquemitoufle, du film/Les amours de Décembre-Si je pouvais revivre un jour ma vie/Le mur	Gilbert Becaud	12.1958	B1:29[7]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 359	[B1:written by Louis Amade - Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud]
L’enterrement de Cornelius/Ah ! si j’avais des sous-Pilou… pilou… hé/Quand tu n’es pas la`	Gilbert Becaud	01.1960	B1:15[26]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 459	[B1:written by Louis Amade - Gilbert Bécaud]
Marie, Marie	Gilbert Becaud	01.1960	27[4]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud - Pierre Delanoë]
L’absent "Something Missing"/Galilée-Sacrée fille/Je te promets	Gilbert Becaud	09.1960	10[39]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 482	[written by Gilbert Bécaud - Louis Amade]
Tete de bois/Je me balance-C’était moi/Viens	Gilbert Becaud	10.1960	A1:16[16];B1:18[4]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 502	[written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud][B1:written by Maurice Vidalin - Gilbert Bécaud]
Et maintenant "What Now My Love/ Y ahora que/ Was wird aus mir/ Che mai faro"/Le condamné (Quand ils m’ont jugé)-Dans ces moments-la`/Toi, le musicien	Gilbert Becaud	02.1961	A1:4[63];A2:47[4]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 570	[A1:written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud][A2:written by Pierre Delanoë - Maurice Vidalin - Gilbert Bécaud]
Natashquan/Miserere-Quand l’amour est mort/Martin	Gilbert Becaud	05.1961	A2:54[5];B1:30[18]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 516	[A2:written by Louis Amade - Gilbert Bécaud][B1:written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud]
La grosse noce/Si je m’en reviens au pays-Le bateau blanc/Fanfan "Catch Me"	Gilbert Becaud	04.1962	11[16]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 600	[written by Maurice Vidalin - Gilbert Bécaud]
Je t’attends/Me`re douloureuse-Crois-moi "You’ll See"/Va t’en loin	Gilbert Becaud	01.1963	A1:40[10];B1:41[2]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 614	[A1:written by Charles Aznavour / Gilbert Bécaud][B1:written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud]
Dimanche a` Orly "Die Luft von Orly"/Trop beau "Too Good"-Au revoir "Don’t Look Back"/Heureusement y’a les copains	Gilbert Becaud	08.1963	25[5]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 633	[written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud]
Nathalie/Ma souris danse-L’aventure/Mon arbre	Gilbert Becaud	02.1964	6[10]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 701	[written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud]
C'est En Septembre	Gilbert Becaud	04.1964	57[8]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud - Neil Diamond / Adapt. Maurice Vid]
Plein soleil/T’es venu de loin-Dis, Mariette… /Mourir a` Capri "Morire a Capri"	Gilbert Becaud	07.1964	A1:17[4];A2:44[12]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 728	[A1:written by Maurice Vidalin - Gilbert Bécaud][A2:written by Louis Amade - Gilbert Bécaud]
L’orange/Rosy and John-Don Juan/Mon pe`re a` moi	Gilbert Becaud	12.1964	22[15]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 759	[written by Gilbert Bécaud - Pierre Delanoë]
La vie d’garçon/Quand le spectacle est terminé-Il faut marcher/Les amoureux du monde (Ce sont les amoureux)	Gilbert Becaud	04.1965	58[8]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 797	[written by G. Bécaud - Pierre Delanoë - Maurice Vidalin]
Seul Sur Son Etoile	Gilbert Becaud	06.1965	13[11]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin]
Les Créatures De Rčve	Gilbert Becaud	08.1965	81[5]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud - Pierre Delanoë]
Manana C'est Carnaval	Gilbert Becaud	09.1965	45[13]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin]
Desperado	Gilbert Becaud	01.1966	13[20]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud - Claude Lemesle]
Tu le regretteras/Quand il est mort le poe`te "Wo ist die Liebe zu Hause/ Was ist so schön an der Liebe/ The Girls Of The Summer"-Je t’aime "Io t’amo"/Les jours meilleurs	Gilbert Becaud	10.1965	16[3]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 845	[written by Gilbert Bécaud - Louis Amade]
Seul sur son étoile "It Must Be Her"/Le petit oiseau de toutes les couleurs "The Mexican Singing Bird"-Viens dans la lumie`re "Komm"/Le Petit Prince est revenu	Gilbert Becaud	02.1966	A1:27[1];A2:29[2]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 866	[A1:written by Gilbert Bécaud - M. Vidalin][A2:written by Gilbert Bécaud - M. Vidalin]
Je partirai/Monsieur le Président-Directeur Général et le lapin-Mademoiselle Lise/Mes hommes a` moi "The Other Three"	Gilbert Becaud	06.1966	A2:28[1]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 904	[A2:written by Gilbert Bécaud - Pierre Delanoë]
Les petites mad’maselles/Hey, mon fre`re "Forever"-Qu’est-ce que tu attends la` "On The Road Again"/Les beaux quartiers	Gilbert Becaud	12.1966	35[6]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 943	[written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin]
L’important c’est la rose "The Importance Of The Rose/ The Importance Of Your Love" /Bienvenue parmi nous-Merci beaucoup/Dans le lit d’un homme d’affaires "In The Rich Man’s Penthouse Suite"	Gilbert Becaud	02.1967	11[16]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 7EGF 963	[written by G. Bécaud - L. Amade]
La rivie`re-Je reviens te chercher/Les cloches	Gilbert Becaud	11.1967	B1:6[16]	-	-	-	-	-	-	-	EMI 7EGF1001	[written by Pierre Delanoë / G. Bécaud]
L'orange	Gilbert Becaud	12.1967	26[2]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by G. Bécaud - Pierre Delanoë ]
Les cerisiers sont blancs/La grande roue	Gilbert Becaud	03.1968	18[13]	-	-	-	-	-	-	-	His Master’s Voice / EMI / Dimensions 7GF20101	[written by G. Bécaud - M. Vidalin]
On prend toujours un train pour quelque part/Au magasin d’antiquités	Gilbert Becaud	07.1968	48[13]	-	-	-	-	-	-	-	Dimensions / La Voix de son Maître VF 516	[written by G. Bécaud - L. Amade]
Monsieur Winter go home/Mon grand-pe`re le militaire-Badabing, beng, bong/La fin d’un grand amour…c’est d’abord du silence	Gilbert Becaud	03.1969	77[4]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître / Dimensions / EMI 2C016-10132	[written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin]
La cavale/Silly symphonie	Gilbert Becaud	11.1969	A2:24[8]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-10616M	[written by G. Bécaud - Pierre Delanoë ]
Je t’aimerai jusqu’a` la fin du monde/A` remettre a` mon fils quand il aura seize ans	Gilbert Becaud	02.1970	33[3]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-10724M	[written by G. Bécaud - L. Amade]
L’homme et la musique/Je t’appartiens (version 1970) "Let It Be Me/ Te pertenezco"	Gilbert Becaud	04.1970	32[4]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / Pathé-Marconi 2C006-10865M	[written by G. Bécaud - Pierre Delanoë]
Le bain de minuit "Bagno di mezzanotte"/Charlie, t’iras pas au paradis	Gilbert Becaud	07.1970	B1:6[5]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-11054	[written by G. Bécaud - Pierre Delanoë ]
La vente aux enche`res - avec Monsieur POINTU /La solitude, ça n’existe pas	Gilbert Becaud	10.1970	A1:36[2];B1:26[12]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-11187M	[A1:written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin][B1:written by G. Bécaud - Pierre Delanoë]
Liberaça~o/Kyrie	Gilbert Becaud	12.1971	69[1]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-11777M	[written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin]
Chante/Et le spectacle continue	Gilbert Becaud	01.1972	5[12]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-11890M	[written by G. Bécaud - Pierre Delanoë]
Un peu d’amour et d’amitié "A Little Love And Understanding" /Hi hai"e ho	Gilbert Becaud	12.1972	2[16]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-12372	[written by G. Bécaud - L. Amade]
Marie quand tu t’en vas /L’Indien	Gilbert Becaud	05.1973	B1:15[6]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia / EMI 2C006-12476	[written by Gilbert Bécaud - M. Vidalin]
L’addition s’il vous plaît, ouais m’sieur	Gilbert Becaud	10.1973	80[4]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia SP 284	[written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin]
Il y a des moments si merveilleux/Félicitations	Gilbert Becaud	06.1974	A:39[4];B:57[1]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé-Marconi 2C008-12934	[A:written by Louis Amade - Gilbert Bécaud][B:written by Pierre Delanoë - Gilbert Bécaud]
Le dernier homme "Der letzte Mensch"/Je t’aime mon fre`re	Gilbert Becaud	03.1975	52[5]	-	-	-	-	-	-	-	EMI 2C004-13057	[written by Gilbert Bécaud - Pierre Delanoë]
Un homme heureux/La premie`re cathédrale	Gilbert Becaud	11.1975	A:51[5];B:37[7]	-	-	-	-	-	-	-	EMI 2C010-14229	[A:written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin][B:written by Franck Thomas / Gilbert Bécaud]
L’enfant malade/La guimauve et la violoncelle	Gilbert Becaud	05.1976	22[2]	-	-	-	-	-	-	-	EMI 2C010-14311	[written by Gilbert Bécaud - Louis Amade]
L'Amour C'est L'Affaire Des gens	Gilbert Becaud	11.1976	30[10]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Gilbert Bécaud - Thomas]
Les jours heureux/Le Rhône	Gilbert Becaud	01.1977	54[6]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé SP 522	[written by Gilbert Bécaud - Pierre Grosz]
L’indifférence "Das grosse Nichts"/On a besoin d’un idéal	Gilbert Becaud	10.1977	A:9[16];B:25[10]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 2C006-14486	[A:written by Gilbert Bécaud - Maurice Vidalin][B:written by Gilbert Bécaud - Louis Amade]
Un instant d’éternité/Quand je s’rai plus la`	Gilbert Becaud	07.1978	B:63[9]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 2C008-14606	[written by G. Bécaud - C. Lemesle]
Le train de la vie/C’est en septembre "September Morn’"	Gilbert Becaud	11.1978	A:13[17];B:28[10]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 2C008-14722	[A:written by Gilbert Bécaud - Pierre Philippon][B:written by G. Bécaud - Neil Diamond / G. Bécaud - N. Diamond / M. Vidalin]
Le pommier a` pommes/So far away from Courbevoie	Gilbert Becaud	02.1980	38[12]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI SP1104	[written by Gilbert Bécaud - Pierre Delanoë]
Moi, Je Veux Chanter	Gilbert Becaud	03.1980	19[1]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Credo/La chanson du cocu	Gilbert Becaud	10.1980	16[9]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 2C008-72261	[written by G. Bécaud - P. Delanoë]
L’amour est mort "Love On The Rocks/ Murio el amor/ Liebe auf Eis"/Vahiné des Vahinés	Gilbert Becaud & Ireen SHEER	07.1981	52[6]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 2C008-72392	[written by Gilbert Bécaud - Neil Diamond]
Je ne fais que passer/Les gens	Gilbert Becaud	11.1981	B:80[8]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI SP 1164	[written by Gilbert Bécaud - Louis Amade]
Désirée/Power to love	Gilbert Becaud	01.1983	2[18]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 2C008-72698	[written by Gilbert Bécaud - Michael Künze / Adaptation: Claude Lemesle]
Desperado/La fille de Nathalie	Gilbert Becaud	10.1983	55[17]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 1727937	[written by G. Bécaud - C. Lemesle]
On attend, on attend/Les âmes en allées	Gilbert Becaud	09.1984	65[13]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 1729127	[written by G. Bécaud - C. Lemesle]
Encore une fois/Les rois du monde	Gilbert Becaud	02.1986	90[2]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI 1729877	[written by Gilbert Bécaud - Didier Barbelivien]
Le retour/Comme Rambo	Gilbert Becaud	10.1987	100[1]	-	-	-	-	-	-	-	Pathé / EMI SP 1340	[written by G. Bécaud - C. Lemesle]
Avec vingt ans de moins/Fais-moi signe	Gilbert Becaud	01.1990	86[4]	-	-	-	-	-	-	-	Ariola / BMG 112 821	[written by Didier Barbelivien - G. Bécaud]
Quand T'es Petit Dans Le Midi	Gilbert Becaud	02.1993	57[4]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Pierre Delanoë / Gilbert Bécaud]
Mea Culpa	Gilbert Becaud	06.1993	42[2]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by Pierre Delanoë / Gilbert Bécaud]
Je Partirai	Gilbert Becaud	04.2002	98[2]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by G. Bécaud - Louis Amade]
L'orange	Gilbert Becaud	01.2004	89[5]	-	-	-	-	-	-	-	-	[written by G. Bécaud - Pierre Delanoë]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Récital N° 1 - Mes Grands Succe`s	Gilbert Becaud	12.1955	10[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître FDLP 1026	-
Le Tour De Chant De Gilbert Bécaud A L'Olympia	Gilbert Becaud	12.1955	10[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître FDLP 1032	-
Alors, Raconte	Gilbert Becaud	12.1956	10[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître FDLP 1049	-
Croquemitoufle	Gilbert Becaud	12.1959	15[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître FDLP 1026	-
Te^te De Bois	Gilbert Becaud	12.1960	15[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître CSDF 101	-
Pilou... Pilou... Hé	Gilbert Becaud	12.1960	10[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître FDLP 1093	-
Le Bateau Blanc	Gilbert Becaud	12.1962	10[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître FDLP 1108	-
A L'Olympia 64	Gilbert Becaud	12.1964	5[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître FCPL 121	-
La Vie D'Garçon	Gilbert Becaud	12.1965	10[1]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Bécaud A L'Olympia 66	Gilbert Becaud	12.1966	5[1]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître CFELP 1308	-
Le Pianiste De Varsovie	Gilbert Becaud	12.1967	10[1]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Olympia 67	Gilbert Becaud	12.1967	5[102]	-	-	-	-	-	-	-	La Voix de son Maître CFELP 1338	-
Olympia 69 (L'un D'entre Eux...)	Gilbert Becaud	02.1969	1[10][44]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Dix Chansons Nouvelles	Gilbert Becaud	02.1969	1[1][46]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Olympia 70	Gilbert Becaud	12.1970	8[21]	-	-	-	-	-	-	-	Columbia (EMI) 2C 062 11233	-
Olympia 73	Gilbert Becaud	11.1973	3[16]	-	-	-	-	-	-	-	Pathe 2 C 064 12694	-
Album 76	Gilbert Becaud	12.1976	10[19]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Olympia 77	Gilbert Becaud	12.1977	2[12]	-	-	-	-	-	-	-	Pathe 5C 062-14507	-
C'est En Septembre	Gilbert Becaud	10.1978	4[42]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Beaucoup De Bécaud	Gilbert Becaud	12.2001	18[14]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Bécolympia 1955-1983	Gilbert Becaud	12.2001	92[2]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Encore Plus De Bécaud	Gilbert Becaud	01.2002	33[1]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Nouvel Album	Gilbert Becaud	03.2002	3[14]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
L'Olympia	Gilbert Becaud	11.2002	100[7]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Suite	Gilbert Becaud	09.2005	122[2]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Éternel	Gilbert Becaud	11.2011	45[10]	-	-	-	-	-	-	-	EMI 0870572 (EMI)	-
Bécaud, et maintenant	Gilbert Becaud	12.2011	50[7]	-	-	-	-	-	-	-	-	-

Be Bop Deluxe

Z początkiem lat siedemdziesiątych, w jałowym dla progresywnego rocka okresie, gitarzysta Bill Nelson (ur. 18.12.1948 r. w Wakefield w hrabstwie Yorkshire, Anglia) wydał niskonakładową płytę Northern Dream. Przeznaczone dla kolekcjonerów tematy zainteresowały promującego rockową awangardę disc jockeya Johna Peela, który zaprezentował je w swoim legendarnym radiowym programie BBC "Top Gear". Efektem był album Axe Victim, na którym Nelsonowi towarzyszyli koledzy z półamatorskiego składu: Nick Chatterton-Dew (perkusja), Robert Bryan (bas) i Ian Parkin (gitara) — wszyscy występujący razem pod szyldem Be-Bop Deluxe.

Wkrótce potem Nelson rozwiązał formację, by po występach z grupą Cockney Rebel zatrudnić część muzyków do nowego zespołu. Niestety i ten miał krótki żywot. Na płytach Futurama i Sunburst Finish Nelsonowi towarzyszyli Nowozelandczyk Charlie Tumahai i Simon Foxx. Z drugiej płyty pochodził singlowy temat "Ships In The Night", który nieoczekiwanie stał się przebojem.

W miarę rozkwitu wirtuozowskich gitarowych umiejętności lidera słabły jego zdolności kompozytorskie. W 1978 r. Nelson zrezygnował ze starej nazwy zespołu na rzecz bardziej agresywnej - Red Noise. Z dawnego składu pozostał w niej jedynie Andrew Clarke. Z czasem gitarzysta zaczął sygnować płyty własnym nazwiskiem. W okresie swojej świetności Be-Bop Deluxe był fascynującą i nowatorską grupą, nie mieszczącą się w utartych stylistycznych odmianach rocka.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Jet Silver and the Dolls of Venus	Be Bop Deluxe	.1974	-	-	Harvest HAR 5081	[written by Bill Nelson][produced by B. Feldman]
Between the Worlds	Be Bop Deluxe	.1975	-	-	Harvest HAR 5091	[written by Bill Nelson][produced by B. Feldman]
Maid in Heaven	Be Bop Deluxe	.1975	-	-	Harvest HAR 5098	[written by Bill Nelson][produced by B. Feldman]
Ships in the Night / Crying to the Sky	Be Bop Deluxe	02.1976	23[8]	-	Harvest HAR 5104	[written by Bill Nelson][produced by Bill Nelson,John Leckie]
Kiss of Light / Shine	Be Bop Deluxe	07.1976	-	-	Harvest HAR 5110	[written by Bill Nelson][produced by B. Feldman]
Japan / Futurist Manifesto	Be Bop Deluxe	09.1977	-	-	Harvest HAR 5135	[written by Bill Nelson][produced by Bill Nelson,John Leckie]
Panic in the World / Blue as a Jewel	Be Bop Deluxe	01.1978	-	-	Harvest HAR 5147	[written by Bill Nelson][produced by Bill Nelson,John Leckie]
Electrical Language / Surreal Estate	Be Bop Deluxe	05.1978	-	-	Harvest HAR 5158	[written by Bill Nelson][produced by Bill Nelson,John Leckie]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Sunburst Finish	Be Bop Deluxe	03.1976	17[12]	96[17]	Harvest SHSP 4053	[produced by John Leckie, Bill Nelson]
Modern Music	Be Bop Deluxe	10.1976	12[6]	88[8]	Harvest SHSP 4058	[produced by John Leckie, Bill Nelson]
Live! In the Air Age	Be Bop Deluxe	07.1977	10[5]	65[15]	Harvest SHVL 816	-
Drastic Plastic	Be Bop Deluxe	02.1978	22[5]	95[9]	Harvest SHSP 4091	[produced by John Leckie, Bill Nelson]

Beats International

BEATS INTERNATIONAL- grupa brytyjska. Powstała w 1989 w Hull. Działała do 1992. Jej założycielem i jedynym stałym członkiem był Norman Cook (właśc. Quentin Cook; 31.07.1963) -sampling, b, g, voc, znany z The Housemartins, z którym występował od 1984 do 1988. Ponadto w nagraniach Beats International uczestniczyli m.in. Lindy Layton (właśc. Belinda Kimberley Layton; 7.12.1970, Chiswick, Londyn) - voc, Lester Noel (właśc. Lester John Noel; 3.09.1962, Paddington, Londyn) - voc, MC Wildski - voc, Billy Bragg - voc, Captain Sensible - voc, znany z Damned, David Grant - voc, znany z Linx, oraz gwiazda muzyki ragga, Daddy Freddy.

Cook już w okresie współpracy z The Housemartins często przesiadywał samotnie w studiu, ale pierwszych owoców swych indywidualnych działań artystycznych nie zamierzał wydawać (np. nagranie The Finest Ingredients, znane z bootlegów). Były dlań ubocznym wynikiem nauki techniki samplingu, realizacji dźwięku i produkcji płyt. Zdobyte doświadczenia wykorzystał produkując bądź remiksując nagrania takich wykonawców, jak Rockaway 3, The Urban Allstars, Betty Boo, Eric B. And Rakim, Shakatak, Aztec Camera, Vanessa Williams, Keith Sweat, Kid'n'Play, The Jungle Brothers, Was (Not Was), The Real Roxanne, a wreszcie sam James Brown.

W 1989, już po rozwiązaniu The Housemartins, podpisał kontrakt z firmą Go! Discs jako solista. Pierwsze dwa single, Won't Talk About It/Blame It On The Bassline z czerwca 1989 (strona A przygotowana z gościnnym udziałem Bragga, strona B, z przeróbką Blame It On The Boogie The Jacksons - przy pomocy rappera MC Wildskiego) i For Spacious Lies/For Spacious Lies (Dance Mix)/The Invasion Of The Estate Agents z października tego roku, sygnował jeszcze nazwiskiem. Następne płyty firmował już jednak nazwą Beats International.

Zdobył ogromną popularność kolejnymi singlami, m.in. Dub Be Good To Me (przeróbka piosenki ]Just Be Cood To Me zespołu The S.O.S. Band z motywami własnej kompozycji The Invasion Of The Estate Agents i z partią basu powtórzoną za nagraniem Cuns Of Brixton formacji The Clash)/The Invasion Of The Estate Agents ze stycznia 1990, Won't Talk About It (nowa wersja, bez udziału Bragga)/Beats International Theme z kwietnia i Burundi Blues/Theme From The Deerstalker z sierpnia tego roku, oraz albumami "Let Them Eat Bingo" z marca 1980 i "Excursion On The Version" z 1991. Zaprezentował się jako twórca nowoczesnej muzyki tanecznej, preparowanej głównie techniką samplingu, brawurowo miksowanej, inspirowanej soulem, hip hopem, bluesem, ska, reggae czy folklorem afrykańskim, ale obfitującej w rockowe elementy.
Z repertuarem Beats International występował m.in. w Afryce - w Zambii, Zimbabwe, Kenii i Botswanie.

W 1993 zamknął rozdział swej kariery zatytułowany Beats International i utworzył zespół Freakpower; zrealizował z nim płyty "Drive-Thru Booty" (4th & Broadway, 1994) i "More Of Everything For Everybody" (4th & Broadway, 1996). Nagrywał też m.in. jako Pizzaman; tym pseudonimem sygnował album "Pizzamania" (Cowboy, 1996). Wielki sukces odniósł jako Fatboy Slim-tak firmował m.in. płyty "Better Living Through Chemistry" (Skint, 1997), "You've Come A Long Way Baby" (Skint, 1998) i "Fatboy Slim's Greatest Remixes" (BML, 2000).

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Dub be good to me/Invasion Of The Estate Agents	Beats International	02.1990	1[4][13]	76[5]	Go! Beat GOD 39	[written by James Harris III , Norman Cook , Terry Lewis][ Producer - Norman Cook][#55 hit for S.O.S. Band in 1983][1[1][11].Hot Disco/Dance;Elektra 66 654 12"]
Won't talk about it	Beats International	05.1990	9[7]	76[8]	Go! Discs GOD 43	[written by Norman Cook, Smith Stone, Billy Bragg][ Producer - Norman Cook][4[9].Hot Disco/Dance;Elektra 66 623 12"]
Burundi blues	Beats International	09.1990	51[3]	-	Go! Discs GOD 45	[written by James Harris III , Norman Cook , Terry Lewis][ Producer - Norman Cook]
Echo chamber/Inch By Inch	Beats International	03.1991	60[2]	-	Go! Discs GOD 51	[written by Norman Cook][ Producer - Norman Cook]
The sun doesn't shine/Crazy For You	Beats International	09.1991	66[2]	-	Go! Beat GOD 59	-
In the ghetto/Oh, That's Deep	Beats International	11.1991	44[3]	-	Go! Discs GODX 64	[written by Scott Davis][ Producer - Norman Cook]
Change Your Mind	Beats International	06.1992	-	-	-	[28[4].Hot Disco/Dance;Elektra 66 623 12"]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Let them eat bingo	Beats International	04.1990	17[15]	162[6]	Go! Beat 8421961	[ Producer - Norman Cook]

Style Council

Duet założony w 1983 przez Paula Wellera (ur. 25.05.1958r w Woking w hr. Surrey, Anglia) i Micka Talbota (ur. 11.09. 1958r). Weller był głównym wokalistą Jam, a Talbot grał na instrumentach klawiszowych w Merton Parkas i Bureau. Z zespołem współpracowała też pieśniarka D.C. Lee poślubiona później przez Wellera łączącego fascynacje soulem ze społecznymi zainteresowaniami. Jego idolem był Curtis Mayfield, który wystąpił na albumie grupy z 1987.

Pierwsze przeboje wypłynęły na fali popularności Jam (czwórka Paris, single „SpeakA Child” i „Long Hot Summer”). Na pierwszym albumie zespołu wystąpiła gościnnie Tracey Thorn z Everything But The Girl. Najciekawszym muzycznie dokonaniem grupy był singel „My Ever Changing Moods”, a najbardziej upolitycznionym „Soul Deep” nagrany w połowie lat 80-tych z Jimmym Ruffinem i Junior Giscombem pod firmą Council Collective. Celem przedsięwzięcia było zebranie funduszy dla rodzin strajkujących górników, a Weller zaangażował się równolegle w ruch Red Wedge popierający aktywnie Partię Pracy.

W 1985r Style Council wystąpili na koncercie Live Aid, a rok później nakręcili krótki film „JerUSAIem", zjadliwą satyrę na przemysł muzyczny. Popularnością cieszyły się również późniejsze single „The Walls Come Tumbling Down”, „Have You Ever Had It Blue” (z filmu „Absolute Beginners”) i „Wanted”. Album Confession Of A Pop Group z 1988r został przyjęty chłodniej, a dwa lata później zespół zaprzestał działalności. Weller założył własną grupę Paul Weller Movement oraz wytwórnię Freedom High, w latach 90-tych działał z powodzeniem jako solista.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Speak like a child/Party chambers	Style Council	03.1983	4[8]	-	Polydor TSC 1	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson]
Money go round Part.1/Headstart for happiness	Style Council	05.1983	11[10]		Polydor TSC 2	[written by Paul Weller][produced by Peter Wilson]
Paris EP. [Long hot summer/ Party Chambers (instrumental)/ The Paris Match/Le Depart]	Style Council	08.1983	3[11]	-	Polydor TSC 3	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson]
A solid bond in your heart/It just came to pieces in my hands	Style Council	11.1983	11[8]	-	Polydor TSC 4	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson]
My ever changing moods/Spring,summer,autumn	Style Council	02.1984	5[7]	29[14]	Polydor TSC 5	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson][88[5].R&B Chart]
Groovin' [You' re the best thing/Big boss groove]	Style Council	05.1984	5[9]	76[5]	Polydor TSC 6	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson]
Shout to the top/The Picadilly trail	Style Council	10.1984	7[10]	-	Polydor TSC 7	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller]
Walls come tumbling down!	Style Council	05.1985	6[8]	-	Polydor TSC 8	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson]
Come to Milton Keynes [When you]Call me	Style Council	07.1985	23[6]	-	Polydor TSC 9	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson]
The lodger's	Style Council	09.1985	13[6]	-	Polydor TSC 10	[written by Paul Weller/Mick Talbot][produced by Paul Weller/Brian Robson]
Have you ever had it blue	Style Council	04.1986	14[6]	-	Polydor CINE 1	[written by Paul Weller][produced by Clive Langer/Alan Winstanley]
It didn' t matter/All year round	Style Council	01.1987	9[5]	-	Polydor TSC 12	[written by Paul Weller/Mick Talbot][produced by Paul Weller]
Waiting/Francoise	Style Council	03.1987	52[3]		Polydor TSC 13	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller]
Wanted/The cost	Style Council	10.1987	20[4]	-	Polydor TSC 14	[written by Paul Weller/Mick Talbot][produced by Paul Weller/Mick Talbot]
Agent 88 EP.	Style Council	12.1987	100[1]	-	Polydor TSCEP 3	[produced by P. Wilson, P. Weller]
Life at a top people' s health farm/Sweet loving ways	Style Council	05.1988	28[3]	-	Polydor TSC 15	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Mick Talbot]
How She Threw It All Away EP.	Style Council	07.1988	41[2]	-	Polydor TSC 16	[produced by Paul Weller/Mick Talbot]
Promised land/Can you still love me?	Style Council	02.1989	27[5]	-	Polydor TSC 17	[written by Joe Smooth][produced by Style Council]
Long hot summer [' 89 mix]/Everybody's on the run?	Style Council	05.1989	48[2]	-	Polydor LHS 1	[written by Paul Weller][produced by Paul Weller/Peter Wilson]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Introducing The Style Council	Style Council	10.1983	-	172[5]	Polydor 815 277 [US]	[produced by Paul Weller/Peter Wilson]
Cafe bleu	Style Council	03.1984	2[38]	-	Polydor TSCLP 1	[produced by Paul Weller/Peter Wilson]
My ever changing mode	Style Council	04.1984	-	56[22]	Geffen 4029 [US]	[produced by Paul Weller/Peter Wilson]
Our favourite shop	Style Council	06.1985	1[1][22]	123[11]	Polydor TSCLP 2	[produced by Paul Weller/Peter Wilson][US title: Internationalists]
Home and abroad	Style Council	05.1986	8[8]	-	Polydor TSCLP 3	[produced by Paul Weller]
The cost of loving	Style Council	02.1987	2[7]	122[10]	Polydor TSCLP 4	[produced by Paul Weller]
Confessions of a pop group	Style Council	07.1988	15[3]	174[6]	Polydor TSCMC 5	[produced by Paul Weller/Mick Talbot]
Singular adventures of The Style Council	Style Council	03.1989	3[16]	-	Polydor TSCTV 1	[produced by Paul Weller]
Here's some that got away	Style Council	07.1993	39[2]	-	Polydor 5193722	[produced by Paul Weller/Peter Wilson/Mick Talbot]
The Style Council Collection	Style Council	03.1996	60[3]	-	Polydor 5294832	[produced by Paul Weller/Peter Wilson/Mick Talbot]
The Style Council in Concert	Style Council	02.1998	150[1]	-	Polydor	-
The Complete Adventures of The Style Council	Style Council	10.1998	100[1]	-	Polydor 5577892	[produced by Paul Weller, Peter Wilson, Mick Talbot, The Style Council]
Greatest Hits	Style Council	09.2000	28[10]	-	Polydor/Universal TV 5579002	[produced by Style Council/Peter Wilson]
Classic Album Selection	Style Council	07.2013	67[1]	-	Polydor 3734585	-