Pokazywanie postów oznaczonych etykietą East Sussex. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą East Sussex. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 15 października 2024

Bella Union Records

 Bella Union to brytyjska niezależna wytwórnia płytowa założona w 1997 roku przez Simona Raymonde'a i Robina Guthrie z Cocteau Twins. Obecnie jest zarządzana wyłącznie przez Raymonde'a. 

Po wydawaniu płyt z 4AD przez większą część swojej kariery, Cocteau Twins zdecydowali się założyć wytwórnię płytową Bella Union w 1997 roku, dzięki której mogli wydawać własne utwory, a także wszelkie wspólne dzieła. Zespół miał trudne relacje z założycielem 4AD Ivo Watts-Russellem i żałował również podpisania kontraktu z Mercury Records Universal Music Group.  Zespół rozpadł się niedługo potem, ale zamiast pozwolić nowo powstałej wytwórni upaść, Robin Guthrie, Simon Raymonde i ich była menedżerka Fiona Glyn-Jones postanowili przejąć nad nią kontrolę.  

Jednym z pierwszych zespołów, które podpisały kontrakt, było australijskie trio Dirty Three, które nadal wydaje płyty pod szyldem Bella Union. Inni pierwsi podpisali kontrakt z Françoiz Breut i The Czars, którzy byli pierwszym amerykańskim zespołem podpisanym z wytwórnią. Od 2000 roku, kiedy Guthrie przeprowadził się do Francji, aby skupić się na własnej muzyce, Raymonde przejął stery w Bella Union. W 2007 roku, podczas obchodów 10. rocznicy, Bella Union zorganizowała dwudniowy pokaz w londyńskim Royal Festival Hall, w którym wystąpili tacy artyści jak Beach House i Midlake, a także gościnnie Paul Weller i członkowie Editors

] W tym samym roku debiutancki album Fionn Regan został nominowany do Mercury Prize.  Wytwórnia miała problemy finansowe w 2007 roku, a Raymonde rozważał jej zamknięcie. Podczas pobytu w Oslo Raymonde otrzymał link do strony Myspace Fleet Foxes, która w tym czasie wydała tylko wersję demo „White Winter Hymnal”. Natychmiast wyraził zainteresowanie i musiał walczyć z Sub Pop, aby zabezpieczyć europejski kontrakt dystrybucyjny z zespołem, który ostatecznie został zaakceptowany. Debiutancki album Fleet Foxes z 2008 roku o tym samym tytule stał się pierwszym platynowym albumem Bella Union w Wielkiej Brytanii. Wytwórnia wydała następnie muzykę Father John Misty, Beach House, Department of Eagles, Karl Blau, Explosions in the Sky, Fleet Foxes, The Acorn, Mercury Rev, Petera Brodericka, PINS, M. Warda, Philipa Selwaya, Johna Granta, Lawrence'a Arabii, The Low Anthem, Hannah Cohen, Laury Veirs, The Flaming Lips, Lanterns on the Lake, Inventions, Johna Tavenera, Marissy Nadler, Arc Iris, Clarence'a Clarity'ego i Jambinai. 

 Wytwórnia zdobyła nagrodę Independent Record Company Of The Year na Music Week Awards, przyznawaną przez brytyjskich niezależnych sprzedawców detalicznych, w latach 2010, 2012, 2014 i 2016. W 2012 roku, z okazji 15. rocznicy, wytwórnia przejęła kuratorstwo jednego dnia na End of the Road Festival. W 2014 roku, sygnatariusz John Grant został nominowany do Brit Award. W 2015 roku Raymonde podpisała kontrakt z pochodzącą z Yorkshire piosenkarką Holly Macve, wydając singiel „Corner of my Mind”. W 2016 roku artysta Father John Misty został również nominowany do BRIT Award. W 2016 roku, po wyprzedanym koncercie w Royal Albert Hall, artysta John Grant otrzymał srebrną płytę za album Pale Green Ghosts. Wydawnictwa wytwórni są dystrybuowane przez dystrybutorów PIAS na całym świecie.

 

Single na listach przebojów 

Wishing Stone/ This City's Burning	Howling Bells	03.2006	101.UK
Blessed Night/ Starry Eyes / The Bell Hit	Howling Bells	05.2006	105.UK
Setting Sun	Howling Bells	09.2006	114.UK
Low Happening	Howling Bells	03.2007	115.UK
Mykonos/Tiger Mountain Peasant Song	Fleet Foxes	01.2009	51.UK
White Winter Hymnal/Isles	Fleet Foxes	04.2009	77.UK
 

Albumy na listach przebojów 

The Flaming Lips and Heady Fwends	Flaming Lips	04.2012	99.UK
The Terror	Flaming Lips	04.2013	42.UK/21.US
With a Little Help from My Fwends	Flaming Lips	11.2014	84.UK/58.US
Oczy Mlody	Flaming Lips	01.2017	38.UK/62.US
Fleet Foxes	Fleet Foxes	06.2008	3.UK/36.US
Helplessness Blues	Fleet Foxes	05.2011	2.UK/4.US
Howling Bells	Howling Bells	05.2006	92.UK
Man and Myth	Roy Harper	10.2013	44.UK
BBC Sessions	Cocteau Twins	10.1999	87.UK
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 30 maja 2024

Freemasons

Pod nazwą Freemasons kryje się dwóch Brytyjczyków: Russell Small oraz James Wiltshire. Ich pseudonim wiąże się z pubem w Brighton, gdzie muzycy często przesiadują. Duet znany jest z remiksów piosenek takich wykonawców jak Kylie Minogue, Tina Turner, Beyonce, Supafly, Fatboy Slim czy Kelly Rowland.

DJ-e i producenci współpracę zaczęli w 2005, miksując utwory "This Time Baby" oraz "When The Heartbreak Is Over", który stał się przebojem jako "Love On My Mind" oraz "Mesmerized".
 

Rok później ukazał się ich debiutancki singiel zatytułowany "Watchin'", gdzie wokalnie wspierała muzyków Amanda Wilson. Płyta wydana w USA szybko okazała się sukcesem. DJ-e chwaleni byli także za remiks piosenki Beyonce Knowles "Deja Vu" - między innymi nominacja do Grammy w kategorii najlepszy remiks. Wokalistka była tak zachwycona dokonaniami Brytyjczyków, że zleciła im wykonanie pozostałych remiksów piosenek z albumu "B'Day". Wkrótce też ukazały się: debiutancki album "Shakedown" zawierający 27 kompozycji oraz jego specjalna edycja zatytułowana "Un-Mixed".
Pod koniec czerwca wydali swój najnowszy longplay "Shakedown 2". 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Love on My MindFreemasons featuring Amanda Wilson09.200511[21]-Loaded LOAD 108[written by Graham Stack,John Reid,Casey James,Russell Small,James Wiltshire,Leroy M. Bell][produced by Russell Small,James Wiltshire]
WatchinFreemasons featuring Amanda Wilson03.200619[12]-Loaded LOAD 111[written by Keir Gist,Alonzo Jackson,Taura Stinson,Russell Small,James Wiltshire,Deandra Griffin][produced by Russell Small,James Wiltshire]
Rain Down LoveFreemasons featuring Siedah Garrett01.200712[14]-Loaded LOAD 116[written by Siedah Garrett,Russell Small,James Wiltshire,Neil Cowley][produced by Russell Small,James Wiltshire]
UninvitedFreemasons featuring Bailey Tzuke10.20078[36]-Loaded LOAD 118[written by Alanis Morissette][produced by Russell Small,James Wiltshire]
When You Touch MeFreemasons featuring Katherine Ellis06.200823[11]-Loaded LOAD 130[written by Siedah Garrett,Katherine Ellis,James Wiltshire,James Wiltshire][produced by Freemasons]
Heartbreak (Make Me a Dancer)Freemasons featuring Sophie Ellis-Bextor06.200913[10]-Loaded LOAD 132[written by Sophie Ellis-Bextor,James Wiltshire,Russell Small][produced by Russell Small,James Wiltshire]
Believer (Summer of Pride Mix)Freemasons featuring Wynter Gordon.2010157-Loaded LOAD 136[written by Wayne Hector,Victoria Horn,Russell Small,James Wiltshire,Wynter Gordon][produced by Freemasons]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
ShakedownFreemasons01.200781[2]-Loaded LOADED 10[produced by Russell Small, James Wiltshire]
UnmixedFreemasons10.200758[23]-Loaded LOADED 11[produced by Russell Small, James Wiltshire]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

niedziela, 25 lutego 2024

Darts

 Po rozwiązaniu w połowie lat 70-tych brytyjskiej grupy John Dummer Blues Band, Iain Thompson (bas) i John Dummer (perkusja) dołączyli do zespołu typu revival band, w składzie: Hammy Howell (instr. klawiszowe), Horatio Hornblower (właśc. Nigel Trubridge; saksofon), wokaliści Rita Ray i Griff Fender (właśc. Ian Collier), Den Hegarty (bas) i Bob Fish (z zespołu Mickey Jupp Band), specjalizującego się w harmoniach wokalnych opartych na rock and rollu.

 

Przez krótki okres występował z nimi także Dave Kelly, gitarzysta z zespołu Dummera. W drugiej połowie lat 70-tych Darts zrobili błyskawiczną karierę, występując w londyńskich klubach i ciesząc się poparciem disc jockeya Radia Londyn, Charliego Gilletta. Dzięki jego pomocy podpisali kontrakt z wytwórnią Magnet Records. Ich pierwszy singel - z utworem "Daddy Cool" i piosenką "The Girl Can't Help It" Little Richarda na stronie B - wydany w 1977 r., wszedł do brytyjskiego zestawienia Top 10, rozpoczynając trzyletnią obecność singli i albumów zespołu na listach przebojów. Płyty te składały się z kompozycji własnych, stylizowanych na dawne (np. "It's Raining", "Don't Let It Fade Away") i, w przeważającej części, z nowych wersji takich amerykańskich przebojów, jak "Come Back My Love" The Cardinals, "Boy From New York City" Ad-Libs, "Get It" Gene'a Vincenta czy "Duke Of Earl" Gene'a Chandlera.
 

W 1979 r. Hegarty'ego zastąpił Kenny Edwards; od tego czasu płyty zespołu stały się już mniej popularne. Wykonywana przez Darts wersja utworu "Reet Petite" osiągnęła zaledwie 51. miejsce na liście brytyjskiej (w kilka lat póżniej wersja oryginalna Jackie Wilsona, wspomagana przez reklamę telewizyjną, zajęła 1. miejsce).
Singel "Let's Hang On", wydany w 1980 r., był ostatnim przebojowym sukcesem grupy, a kolejny - "White Christmas" ,"Sh-Boom" - pierwszą poważną porażką. Po odejściu Howella (na wyższe studia) i Dummera (założył "niecenzuralną" grupę True Life Confessions), Darts byli w stanie dalej koncertować i nagrywać, ale okres wielkich przebojów mieli już za sobą. Hegarty, jako lider grupy Rocky Sharpe And The Replays, do 1983 r. odnosił umiarkowane sukcesy na brytyjskich listach przebojów, póĽniej został prezenterem telewizyjnych programów dla dzieci.
 

Ray i Collier działali dłużej - w 1985 r. byli producentami albumu Mint Juleps, dziewczęcego zespołu śpiewającego a cappella, który pierwsze inspiracje czerpał z dorobku Darts.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Daddy Cool/The Girl Can't Help ItDarts 11.19776[13]-Magnet MAG 100[written by Bob Crewe,Bobby Troup,Frank Slay][produced by Tommy Boyce,Richard Hartley][oryginalnie nagrana przez Little Richarda]
Come Back My Love/Naff OffDarts 01.19782[12]-Magnet MAG 110[written by Bobby Mansfield][produced by Tommy Boyce,Richard Hartley][oryginalnie nagrana przez Wrens]
The Boy from New York City/BonesDarts 05.19782[13]-Magnet MAG 116[written by George Davis,John Taylor][produced by Tommy Boyce,Richard Hartley][#8 hit for Ad-Libs in in 1965]
It's Raining/Messing Shoe BluesDarts 08.19782[11]-Magnet MAG 126[written by Collier][produced by Tommy Boyce,Richard Hartley]
Don't Let It Fade Away/Early in the MorningDarts 11.197818[11]-Magnet MAG 134[written by Richard Hartley,George Currie][produced by Tommy Boyce]
Get It/How Many NightsDarts 02.197910[9]-Magnet MAG 140[written by Nigel Trubridge][produced by Tommy Boyce,Richard Hartley]
Duke of Earl/I've Got To Have My WayDarts 07.19796[11]-Magnet MAG 147[written by B. Williams,Eugene Dixon,Edwin Edwards][produced by Roy Wood][oryginalnie nagrana przez Gene Chandlera]
Can't Get Enough Of Your Love/Don't Say YesDarts 10.197943[6]-Magnet MAG 156[written by John Dummer][produced by Roy Wood]
Reet Petite/Honey BeeDarts 12.197951[7]-Magnet MAG 160[written by Berry Gordy][produced by Roy Wood]
Let's Hang On/CairoliDarts 05.198011[14]-Magnet MAG 174[written by Bob Crewe,Sandy Linzer,Denny Randell]
Peaches/DIY HeartacheDarts 09.198066[3]-Magnet MAG 179[written by Tommy Boyce,Steve Venet][produced by Tommy Boyce,Richard Hartley][oryginalnie nagrana przez Ikettes jako "Peaches and Cream" in 1966]
White Christmas/Sh-Boom/Don't Say YesDarts 11.198048[7]-Magnet MAG 184-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
DartsDarts12.19779[22]-Magnet MAG 5020[produced by Richard Hartley , Tommy Boyce ]
Everyone Plays DartsDarts06.197812[18]-Magnet MAG 5022[produced by Richard Hartley , Tommy Boyce ]
Amazing DartsDarts11.19788[13]-K-Tel DLP 7981[produced by Richard Hartley , Tommy Boyce ]
Dart AttackDarts10.197938[4]-Magnet MAG 5030-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

niedziela, 25 września 2022

Fujiya & Miyagi

 Fujiya & Miyagi to brytyjska grupa założona w Brighton, East Sussex, Anglia, w 2000 roku. Obecny skład to David Best (wokal i gitara), Stephen Lewis (syntezatory i wokal), Ed Chivers (perkusja), Ben Adamo i Ben Farestuedt (bas i wokal). Wydali osiem albumów studyjnych: Electro Karaoke in the Negative Style (2002), Transparent Things (2006), Lightbulbs (2008), Ventriloquizzing (2011), Artificial Sweeteners (2014), Fujiya & Miyagi (2017), Different Blades from the Same Pair of Scissors (2017) i Flashback (2019). Obecnie podpisują kontrakt z Impossible Objects of Desire na całym świecie. 

 Zespół był tematem odcinka serialu dokumentalnego MTV2 This is Our Music w 2006 roku. Ich piosenka „Uh” pojawiła się w odcinku Breaking Bad oraz w odcinku brytyjskiego serialu science-fiction Misfits. „Collarbone” pojawił się w odcinku amerykańskiej adaptacji brytyjskiego dramatu dla nastolatków Skins, a „Vagaries of Fashion” pojawił się w odcinku How To Get Away With Murder. „Collarbone” pojawił się w Skate It i Skate 2 odpowiednio w 2008 i 2009 roku jako część ścieżek dźwiękowych obu gier. „Sore Thumb” pojawił się w NBA 2K10.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
LightbulbsFujiya & Miyagi09.2008-187[1] Full Time Hobby FTH 061CDXX[produced by Fujiya & Miyagi]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

wtorek, 26 stycznia 2021

David Courtney

 David Courtney (urodzony jako David Cohen , 1950r, Brighton , East Sussex)   to brytyjski wokalista, autor tekstów i producent muzyczny. Pierwszy wielki przełom Courtney'a miał miejsce jako autora piosenek z Adamem Faithem i Leo Sayerem ; Courtney jest współautorem kilku przebojów z nimi (w tym „ Giving it All Away ”, nagranego zarówno przez Sayera, jak i Rogera Daltreya ) oraz współproducentem albumu Faitha I Survive z 1974 roku . Wydał jeden własny album w United Artists w 1974 roku zatytułowany David Courtney's First Day, który odniósł pewien sukces po obu stronach Atlantyku i zadebiutował pod numerem 194 na amerykańskiej liście Billboard 200 .


Courtney nie wydał  żadnego kolejnego materiału aż do 2005 roku, kiedy to część jego niewydanego materiału, w tym album studyjny z 1980 roku, została wydana przez niezależną wytwórnię The White Room.  Jako producent, Courtney współpracował  także z takimi muzykami jak Roger Daltrey , Gene Pitney , Eric Clapton , David Gilmour i Jimmy Page . We wrześniu 2015 roku Courtney obchodził 50-lecie swojej kariery muzycznej wydaniem albumu Anthology w Angel Air Records.

W 2002 roku Courtney był  odpowiedzialny za wprowadzenie pierwszej atrakcji kulturalnej Walk of Fame w Wielkiej Brytanii, zlokalizowanej w Brighton .  We wrześniu 2015 roku Courtney połączył  siły z Narodowym Muzeum Piłki Nożnej i artystą sportowym Paulem Trevillionem, aby ogłosić pierwszą na świecie Football Walk of Fame, która zostanie uruchomiona na Cathedral Square w Manchesterze.

Courtney otrzymał  rosyjską Tsarskoselskaya Artistic Premium of 2016 jako kompozytor i producent albumu Matinee z 2016 roku , powstałego we współpracy Courtney i rosyjskiej piosenkarki Mariny Kapuro . Courtney jest pierwszym brytyjskim kompozytorem, który otrzymał tę nagrodę.

 


Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US] 		Komentarz
David Courtney's First Day David Courtney02.1976-194[4]United Artists 553[produced by Andrew Powell, David Courtney]

 

                           Kompozycje Davida Courtney'a na listach przebojów


 

  [with Leo Sayer]
04/1973 Giving It All Away   Roger Daltrey 83.US/5.UK
10/1973 Thinking   Roger Daltrey 61.UK
12/1973 The Show Must Go On   Leo Sayer 2.UK/4.US
06/1974 One Man Band   Leo Sayer 96.US/6.UK
09/1974 Long Tall Glasses (I Can Dance)  Leo Sayer 9.US/4.UK

[with  Adam Faith]
09/1974 I Survived   Adam Faith 51.UK

[solo]
11/1978 Shooting Star   Dollar 74.US/14.UK
05/1979 Who Were You with in the Moonlight   Dollar 14.UK
09/1982 Magic Touch   Odyssey 41.UK

 

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , ,

poniedziałek, 10 sierpnia 2020

Rocky Sharpe and the Replays

Rocky Sharpe and the Replays to angielska grupa doo-wop / rock and roll , która po raz pierwszy zyskała sławę pod koniec lat siedemdziesiątych. Zwykły skład grupy to Rocky Sharpe (ur, jako Robert Podsiadly, ur. 26 listopada 1952r -zm.  5 grudnia 2019r), Helen Highwater (prawdziwe nazwisko: Helen Blizard), Johnny Stud (brat Sharpe'a Jan Podsiadly) i Eric Rondo ( Mike Vernon ) . We wcześniejszym wcieleniu grupy, Rocky Sharpe and the Razors, znaleźli się Den Hegarty , Rita Ray , Griff Fender i Nigel Trubridge, którzy później utworzyli Darts .

W 1978 roku grupa miała swój pierwszy sukces komercyjny z „ Rama Lama Ding Dong ”  ,  coverem   Edsels oryginalnego ' przeboju , który osiągnął  17 pozycję na UK Singles Chart . Więcej sukcesów na listach przebojów   nastąpiło po kolejnym singlu, „Imagination”, który osiągnął 39 miejsce w 1979 roku.  Po tym sukces był trudniejszy do znalezienia, a Sharpe odnalazł większy sukces w trasach koncertowych niż na listach przebojów.

W 1982 roku Sharpe miał kolejny wielki hit. „ Shout! Shout! (Knock Yourself Out) ”, cover przeboju Ernie Maresca z 1962 roku, znalazł się w pierwszej dwudziestce brytyjskiej listy singli.Chociaż nigdy nie miał drugiego tak dużego przeboju, Sharpe zyskał wielu fanów, zwłaszcza w Europie Zachodniej, a jego muzyka pozostała szeroko dostępna. Ostatnim singlem grupy był „ If You Wanna Be Happy ”, który osiągnął pozycję 46 w Wielkiej Brytanii w 1983 roku. 

Po kilku zmianach w składzie w latach 1982-1984, zespół ostatecznie rozpadł się na początku 1985 roku. Sharpe rozpoczął nową karierę jako aktor - ale został zmuszony do przejścia na emeryturę na początku lat 90-tych po zdiagnozowaniu stwardnienia rozsianego . Mieszkał z żoną Pauliną w domu rodzinnym w Brighton do końca 2013 roku, kiedy to został pełnoetatowym rezydentem w Queen Alexandra Hospital Home (QAHH) w Worthing .

Rocky Sharpe and the Replays zawsze były szczególnie popularne w Hiszpanii, a w 2013 roku hiszpańska grupa wokalna Velvet Candles, której muzyka od dawna była inspirowana przez grupę, wystawiła dla niego koncert charytatywny w Barcelonie po usłyszeniu o stanie Sharpe'a.  Dodatkową atrakcją był brat Sharpe'a Jan Podsiadly, który poleciał do Hiszpanii i ponownie przyjął swoją dawną osobowość Replays jako Johnny Stud i dołączył do nich jako gość specjalny na scenie. Zespół wykonał szereg piosenek nagranych przez Sharpe and the Replays na przełomie lat 70. i 80-tych XX wieku. Koncert zebrał prawie 2000 funtów, które Sharpe przekazał szpitalowi .

Sharpe zmarł w grudniu 2019 roku w wieku 67 lat z powodu stwardnienia rozsianego .

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Rama Lama Ding Dong/When The Chips Are DownRocky Sharpe and the Replays12.197817[10]-Chiswick CHIS 104[written by G. Jones Jr.][produced by Mike Vernon]
Imagination/Got It MadeRocky Sharpe and the Replays03.197939[6]-Chiswick CHIS 110[written by Johnny Burke, Jimmy Van Heusen][produced by Mike Vernon]
Love Will Make You Fail In School/A Girl Like YouRocky Sharpe and the Replays08.197960[4]-Chiswick CHIS 114[written by Cornel Mildru][produced by Mike Vernon]
Martian Hop/A Fool In Love With YouRocky Sharpe and the Replays featuring The Top-Liners02.198055[4]-Chiswick CHIS 121[written by Spirit, R. Rappaport, S. Rappaport ][produced by Mike Vernon]
Shout! Shout! (Knock Yourself Out)/Hey! Hey! Good Lookin'Rocky Sharpe and the Replays04.198219[9]-Chiswick DICE 3[written by E. Maresca, T. Bogdany][produced by Mike Vernon]
Clap Your Hands/Twenty-Four HoursRocky Sharpe and the Replays08.198254[3]-RAK RAK 345[written by Frechette, Huchusa, Robitaille, Tailleur][produced by Mike Vernon]
If You Wanna Be Happy/If You Know How To Rock And Roll (You'll Never Be Alone)Rocky Sharpe and the Replays02.198346[7]-Polydor POSP 560[written by Guida, Royster][produced by Mike Vernon]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

niedziela, 9 sierpnia 2020

Kooks

The Kooks - angielski indie rockowy zespół pochodzący z Brighton. Ich muzyka łączy w sobie elementy rocka, punku, ska, reggae, funku i bluesa. Zespół zaistniał na rynku muzycznym w roku 2006, wydając pierwszy album Inside In/Inside Out, który rozszedł się na świecie w ponad 1,5 milionach kopii. Dwa lata później zespół wydał Konk, następnie Junk of the Heart, a w 2014 roku swoją premierę miał album Listen (The Kooks album) .

Nazwa grupy została zainspirowana tytułem piosenki Davida Bowiego pt. Kooks (piosenka pochodzi z albumu Hunky Dory z roku 1971). Bowie napisał ją dla swego nowo narodzonego syna - Duncana Jonesa. Z kolei tytuł pierwszego krążka (Inside In/Inside Out) jest hołdem dla przedstawicieli amerykańskiego proto punka lat sześćdziesiątych - Velvet Underground (nawiązuje do albumu White Light/White Heat).

Przed ukazaniem się płyty, The Kooks wydali przedpremierowo trzy single ze swego albumu - Eddie's Gun (czerwiec 2005), Sofa Song ([październik 2005) i You Don't Love Me (styczeń 2006), co nie było wcześniej w planie. Muzycy chcieli doszlifować swój repertuar, więc zmienili za pozwoleniem wytwórni Virgin Records datę wydania Inside In / Inside Out. Wytwórnia jednak nie chciała ryzykować, bojąc się stracić na inwestycji w nowy zespół, więc zdecydowała się na wydanie kilku piosenek w formie nieoficjalnych singli, co stworzyło okazje na zaobserwowanie reakcji ze strony opinii publicznej. Pierwotnie płyta miała ukazać się w sklepach muzycznych latem 2005 roku, lecz ostatecznie pojawiła się na półkach 23 stycznia 2006 roku.

Dotychczas  The Kooks wydało trzy oficjalne single. Pierwszy - Naive, ukazał się w marcu. Był to utwór o nieskomplikowanym tekście i chwytliwej, skocznej, a zarazem melancholijnej melodii. Dla muzyków było to zaskoczeniem, ponieważ nie planowano wydania tego singla. Sami uważali, że to jedyna piosenka, która nie nadaje się na singel. Wydanie jej nie doszłoby do skutku, gdyby nie interwencja Paula Garred'a. Namówił on Luke'a by popracował nad utworem. W efekcie, Naive różni się od pierwotnej wersji (było wolniejsze, pozbawione wyrazu). Piosenka wzbudziła kontrowersje krytyków, którzy zaatakowali twórczość Pritcharda, określając ją jako niedojrzałą w odniesieniu do faktu, iż sam Luke jest synem popularnego, szanowanego, nieżyjącego już brytyjskiego bluesmana- Boba Pritcharda.

Drugi singel She Moves in Her Own Way zdobył przychylność krytyków, którzy ocenili wybór kolejnego singla jako ocalenie reputacji. Piosenka ta stała się na tyle popularna, iż The Kooks dostali wiele propozycji wykonania jej na żywo podczas kilku występów okolicznościowych w telewizji kablowej. Dzięki She Moves in Her Own Way The Kooks wzbudzili również zainteresowanie londyńskiej gwiazdy sceny bluesowej- pianisty Joolsa Hollanda, który zaprosił zespół na coroczne Hootenanny, czyli występy zespołów wyselekcjonowanych przez Hollanda. W październiku 2006r został wydany trzeci singel- Ooh La, którego treść nawiązuje do związku Luke'a Pritcharda z piosenkarką soulową Katie Meluą, z którą wokalista The Kooks rozstał się tuż przed wydaniem pierwszego albumu zespołu.

The Kooks jest obecnie uważany za jeden najlepiej zapowiadających się zespołów rockowych współczesnej sceny muzycznej w Wielkiej Brytanii. Inside In/Inside Out spędziło ponad pół roku na brytyjskiej liście 20 najpopularniejszych albumów i sprzedało się w ponad milionowym nakładzie egzemplarzy, zapewniając zespołowi platynową płytę. The Kooks stylem gry nawiązują do twórczości takich zespołów, jak The Police, The Strokes, The Everly Brothers, Funkadelic, The Undertones, The Smiths, The Beatles, The Cure. We wrześniu 2011 roku ukazał się trzeci album The Kooks Junk of the Heart.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Eddie' s gun/Bus SongKooks07.200535[8]-Virgin VS 2000[written by Luke Pritchard, Hugh Harris, Max Rafferty,Paul Garred][produced by Tony Hoffer]
Sofa song/Something to SayKooks10.200528[12]-Virgin VS 1904[written by Luke Pritchard, Hugh Harris, Max Rafferty,Paul Garred][produced by Tony Hoffer]
You don' t love me/Lonely CatKooks01.200612[32]-Virgin VSCDX 1910[written by Luke Pritchard, Hugh Harris, Max Rafferty,Paul Garred][produced by Tony Hoffer]
Naive/I Love that Girl Kooks04.20065[60]-Virgin VS 1911[4x-platinum-UK][written by Luke Pritchard, Hugh Harris, Max Rafferty,Paul Garred][produced by Tony Hoffer]
She Moves In Her Own Way/I Already Miss You Kooks06.20067[54]-Virgin VS 1913[3x-platinum-UK][written by Luke Pritchard, Hugh Harris, Max Rafferty,Paul Garred][produced by Tony Hoffer]
Ooh La Kooks10.200620[16]-Virgin VSCDX 1918[gold-UK][written by Luke Pritchard, Hugh Harris, Max Rafferty,Paul Garred][produced by Tony Hoffer]
Always Where I Need To BeKooks04.20083[8]-Virgin VSCDX 1967[silver-UK][written by Luke Pritchard][produced by Tony Hoffer]
SwayKooks04.200841[4]-Virgin MIUCT 6056[written by Luke Pritchard][produced by Tony Hoffer]
Shine OnKooks07.200825[9]-Virgin VSCDT 1972[written by Luke Pritchard][produced by Tony Hoffer]
Is It MeKooks09.2011160[1]-Virgin [written by Luke Pritchard][produced by Tony Hoffer]
DownKooks05.201440[2]-Virgin GBUM 71400976[written by Luke Pritchard, Inflo][produced by Inflo]
Around TownKooks06.201435[1]-Virgin GBUM 71401785[written by Luke Pritchard, Inflo][produced by Inflo]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Inside in/Inside outKooks01.20062[114]165Virgin VX 3016[5x-platinum-UK][produced by Tony Hoffer]
Konk Kooks04.20081[1][26]41Virgin CDV 3043[platinum-UK][produced by Tony Hoffer]
Junk of the HeartKooks09.201110[4]68Virgin CDV 3090[produced by Tony Hoffer]
ListenKooks09.201416[2]85Virgin CDV 3129[produced by Inflo]
The Best of... So FarKooks06.201718[2]41Virgin CDV 3181[silver-UK]
Let’s Go SunshineKooks09.20189[2]-Lonely Cat KOOKS 001CD[produced by Brandon Friesen, Chris Seefried & Luke Pritchard]
10 Tracks to Echo in the DarkKooks08.202232[1]-Lonely Cat KOOKS 012CD[produced by Tobias Kuhn and Luke Pritchard]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 19 grudnia 2019

Rizzle Kicks

Rizzle Kicks - brytyjski hip hopowy duet pochodzący z Brighton. Jordan "Rizzle" Stephens (ur. 25 stycznia 1992r) i Harley "Sylvester" Alexander-Sule (ur. 23 listopada 1991r) założyli go w 2008 roku. Duet zaistniał na rynku muzycznym w roku 2011, wydając debiutancki album Stereo Typical. W maju 2012 roku Rizzle Kicks mieli na swoim koncie milion sprzedanych singli i 600 000 albumów w Wielkiej Brytanii.

Jordan i Harley uczęszczali do Brit School, gdzie Jordan studiował media, a Harley teatr. W tym czasie Jordan nagrywał swój mixtape Minor Breaches of Discipline, na którym miały znaleźć się przerobione piosenki jego ulubionych artystów (Lily Allen, Gorillaz, Arctic Monkeys). Zaproponował Harleyowi współpracę przy tworzeniu niektórych nagrań. Wkrótce zorientowali się, że ich głosy doskonale się wypełniają, więc w 2008 roku założyli duet Rizzle Kicks. Nazwa pochodzi od nazwy Green Rizla, pseudonimu Stephensa nadanego mu przez kolegę z drużyny piłkarskiej o tej samej nazwie, w której grali w czasie nauki w szkole. Pseudonim przekształcił się w Rizzle, a duet postanowił dodać do niego drugie słowo Kicks, z powodu ich wspólnej miłości do piłki nożnej.

Jako nowo utworzony duet zwracali się do lokalnych producentów. Nagrali kilka płyt demo, z których trzy złożyły się na ich debiutancki album. Wkrótce coraz częściej zaczęli pojawiać się w internecie. Prowadzili bloga na własnej stronie internetowej Your Daily Kicks oraz umieszczali swoje podcasty w YouTube. Teledyski nagrywane były przez zespół oraz Tobiego Lockerbiego, weselnego fotografa, którego poznali na imprezie. Latem 2010 roku powstał ich pierwszy teledysk do wersji demo piosenki Down with the Trumpets, a zaraz po nim do utworu Miss Cigarette. W tym samym czasie skończyli studia i Harley zaczął pracować jako asystent nauczyciela teatru, Jordan zaś sprzedawał hamburgery na stadionie Corals Greyhound w Hove.

Ich filmy na YouTube przyciągnęły uwagę kilku wytwórni płytowych. W listopadzie 2011 roku podpisali kontrakt z Island Records. Kontynuowali pracę nad swoim debiutanckim albumem i pracowali z kilkoma producentami, w tym z Antem Whitingiem, Normanem Cookiem, Wsi Futurecutem i Craigiem Doddsem.

W czerwcu 2011 roku duet wydał promocyjny singiel Prophet (Better Watch It). W okresie letnim Rizzle Kicks grali na wielu festiwalach: jako suport Dizzee Rascal na Ibiza/Mallorca Rocks w czerwcu, a potem ponownie zostali zaproszeni jako suport The Streets.

Ich pierwszy oficjalny singiel Down with the Trumpets został wydany 12 czerwca 2011 roku i zajął 84 miejsce na liście UK Singles Chart, a we wrześniu tego samego roku awansował już na miejsce 8 i zyskał status złotego. Singiel zajmował w sumie 13 tygodni na liście UK Official Top 40. 23 października 2011 roku został wydany ich drugi oficjalny singiel When I Was a Youngster i zadebiutował na miejscu 8. Ich debiutancki album Stereo Typical wydany 31 października 2011 roku znalazł się na miejscu 9., w krótkim czasie wspiął się na miejsce 5. i w maju 2012 roku zyskał status platynowej płyty. Trzeci singiel Rizzle Kicks Mama Do The Hump, który wyprodukował Norman Cook, został wydany 16 grudnia 2012, osiągnął 2 miejsce na liście i uzyskał status platynowej płyty.

Duet wraz z Ollym Mursem nagrał sinigel Heart Skips a Beat , który ukazał się 21 sierpnia 2011 roku. Zespół nagrał też remixy dla takich artystów jak: Ed Sheeran, Jaliyl Sydney, Jessie J, Foster the People.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Down with the TrumpetsRizzle Kicks07.20118[55]-Island GBUV 71100891[platinum-UK][written by Jordan Stephens/Harley Alexander-Sule/Darren Lewis/Lyiola Babalola][produced by Dag Nabbit/Future Cut/Mike Spencer]
Heart Skips a BeatOlly Murs Feat. Rizzle Kicks09.20111[1][48]-Epic/Syco Music GBARL 1100728[written by Alex Smith/Sam Preston/Jim Eliot/Jordan Stephens/Harley Alexander-Sule][produced by The Fearless/Rachel Rumbold/Liz Kessler]
When I Was a YoungsterRizzle Kicks11.20118[29]-Island GBUV 71101397[silver-UK][written by Rizzle Kicks][produced by The Rural]
Miss CigaretteRizzle Kicks11.2011168[1]-Island-
Mama Do the HumpRizzle Kicks12.20112[52]-Island GBUM 71106438[platinum-UK][written by Harley Alexander-Sule/Jordan Stephens/Norman Cook][produced by Norman Cook]
Traveller's ChantRizzle Kicks03.201244[10]-Island GBUM 71108126[written by Jordan Stephens/Harley Alexander-Sule/Emily Phillips/Ant Whiting][produced by Ant Whiting]
DreamersRizzle Kicks08.2012105[1]-Island [written by Harley Alexander-Sule, Emily Phillips, Jordan Stephens ,Ant Whiting ,Patrick Lyons, Alex Spyropoulos][produced by Ant Whiting]
Lost GenerationRizzle Kicks09.20136[11]-Island GBUM 71302508[silver-UK][written by Jordan Stephens, Harley Alexander-Sule, Ant Whiting, Emily Phillips, Pete Cannon][produced by Ant Whiting, Pete Cannon]
Skip to the Good BitRizzle Kicks09.201316[16]-Island GBUM 71302509[silver-UK][written by Jordan Stephens, Harley Alexander-Sule, Ant Whiting, Emily Phillips][produced by Ant Whiting]
Tell HerRizzle Kicks08.201414[3]-Island GBUM 71402289[written by Jordan Stephens, Harley Alexander-Sule, Ben Cullum][produced by Ben Cullum]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Stereo TypicalRizzle Kicks11.20115[63]-Island 2780337[platinum-UK][produced by Ant Whiting/The Rural/Mike Spencer/Future Cut/Craigie Dodds/Dean Barrett/Fatboy Slim/Tom Caruana]
Roaring 20sRizzle Kicks09.20133[18]-Island 3743323[gold-UK][produced by Ant Whiting, Emily Phillips, Pete Cannon, Norman Cook]



Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 28 listopada 2019

Beats International

BEATS INTERNATIONAL- grupa brytyjska. Powstała w 1989 w Hull. Działała do 1992. Jej założycielem i jedynym stałym członkiem był Norman Cook (właśc. Quentin Cook; 31.07.1963) -sampling, b, g, voc, znany z The Housemartins, z którym występował od 1984 do 1988. Ponadto w nagraniach Beats International uczestniczyli m.in. Lindy Layton (właśc. Belinda Kimberley Layton; 7.12.1970, Chiswick, Londyn) - voc, Lester Noel (właśc. Lester John Noel; 3.09.1962, Paddington, Londyn) - voc, MC Wildski - voc, Billy Bragg - voc, Captain Sensible - voc, znany z Damned, David Grant - voc, znany z Linx, oraz gwiazda muzyki ragga, Daddy Freddy.

Cook już w okresie współpracy z The Housemartins często przesiadywał samotnie w studiu, ale pierwszych owoców swych indywidualnych działań artystycznych nie zamierzał wydawać (np. nagranie The Finest Ingredients, znane z bootlegów). Były dlań ubocznym wynikiem nauki techniki samplingu, realizacji dźwięku i produkcji płyt. Zdobyte doświadczenia wykorzystał produkując bądź remiksując nagrania takich wykonawców, jak Rockaway 3, The Urban Allstars, Betty Boo, Eric B. And Rakim, Shakatak, Aztec Camera, Vanessa Williams, Keith Sweat, Kid'n'Play, The Jungle Brothers, Was (Not Was), The Real Roxanne, a wreszcie sam James Brown.

W 1989, już po rozwiązaniu The Housemartins, podpisał kontrakt z firmą Go! Discs jako solista. Pierwsze dwa single, Won't Talk About It/Blame It On The Bassline z czerwca 1989 (strona A przygotowana z gościnnym udziałem Bragga, strona B, z przeróbką Blame It On The Boogie The Jacksons - przy pomocy rappera MC Wildskiego) i For Spacious Lies/For Spacious Lies (Dance Mix)/The Invasion Of The Estate Agents z października tego roku, sygnował jeszcze nazwiskiem. Następne płyty firmował już jednak nazwą Beats International.

Zdobył ogromną popularność kolejnymi singlami, m.in. Dub Be Good To Me (przeróbka piosenki ]Just Be Cood To Me zespołu The S.O.S. Band z motywami własnej kompozycji The Invasion Of The Estate Agents i z partią basu powtórzoną za nagraniem Cuns Of Brixton formacji The Clash)/The Invasion Of The Estate Agents ze stycznia 1990, Won't Talk About It (nowa wersja, bez udziału Bragga)/Beats International Theme z kwietnia i Burundi Blues/Theme From The Deerstalker z sierpnia tego roku, oraz albumami "Let Them Eat Bingo" z marca 1980 i "Excursion On The Version" z 1991. Zaprezentował się jako twórca nowoczesnej muzyki tanecznej, preparowanej głównie techniką samplingu, brawurowo miksowanej, inspirowanej soulem, hip hopem, bluesem, ska, reggae czy folklorem afrykańskim, ale obfitującej w rockowe elementy.
Z repertuarem Beats International występował m.in. w Afryce - w Zambii, Zimbabwe, Kenii i Botswanie.

W 1993 zamknął rozdział swej kariery zatytułowany Beats International i utworzył zespół Freakpower; zrealizował z nim płyty "Drive-Thru Booty" (4th & Broadway, 1994) i "More Of Everything For Everybody" (4th & Broadway, 1996). Nagrywał też m.in. jako Pizzaman; tym pseudonimem sygnował album "Pizzamania" (Cowboy, 1996). Wielki sukces odniósł jako Fatboy Slim-tak firmował m.in. płyty "Better Living Through Chemistry" (Skint, 1997), "You've Come A Long Way Baby" (Skint, 1998) i "Fatboy Slim's Greatest Remixes" (BML, 2000).



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Dub be good to me/Invasion Of The Estate AgentsBeats International02.19901[4][13]76[5]Go! Beat GOD 39[written by James Harris III , Norman Cook , Terry Lewis][ Producer - Norman Cook][#55 hit for S.O.S. Band in 1983][1[1][11].Hot Disco/Dance;Elektra 66 654 12"]
Won't talk about itBeats International05.19909[7]76[8]Go! Discs GOD 43[written by Norman Cook,
Smith
Stone,
Billy Bragg][ Producer - Norman Cook][4[9].Hot Disco/Dance;Elektra 66 623 12"]
Burundi bluesBeats International09.199051[3]-Go! Discs GOD 45[written by James Harris III , Norman Cook , Terry Lewis][ Producer - Norman Cook]
Echo chamber/Inch By InchBeats International03.199160[2]-Go! Discs GOD 51[written by Norman Cook][ Producer - Norman Cook]
The sun doesn't shine/Crazy For YouBeats International09.199166[2]-Go! Beat GOD 59-
In the ghetto/Oh, That's DeepBeats International11.199144[3]-Go! Discs GODX 64[written by Scott Davis][ Producer - Norman Cook]
Change Your MindBeats International06.1992---[28[4].Hot Disco/Dance;Elektra 66 623 12"]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Let them eat bingoBeats International04.199017[15]162[6]Go! Beat 8421961[ Producer - Norman Cook]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

środa, 16 października 2019

Passenger

Michael David Rosenberg (ur. 17 maja 1984r w Brighton and Hove) - brytyjski folk rockowy piosenkarz i autor tekstów, znany jako Passenger. Wcześniej główny wokalista i kompozytor w zespole Passenger. W 2009 roku zdecydował się zachować nazwę Passenger na cześć kariery solowej. W 2013 roku sławę przyniósł mu singel „Let Her Go”, który znalazł się na szczycie notowań w Holandii, Australii, Austrii, Danii, Finlandii, Niemczech, Irlandii, Nowej Zelandii, Norwegii, Szwecji, Szwajcarii oraz Włoszech.

Rosenberg urodził się 17 maja 1984 roku w Brighton and Hove. Jego matka to Brytyjka, zaś ojciec Gerard Rosenberg to Amerykanin pochodzący z New Jersey. Rodzina ojca Rosenberga ma żydowskie pochodzenie. Michael nauczył się grać na gitarze w młodym wieku, zaś mając około 14-15 lat, zaczął pisać swoje własne piosenki. Mając 16 lat, opuścił szkołę, chcąc rozpocząć swoją karierę muzyczną, i przez następne kilka lat występował jako grajek uliczny w Wielkiej Brytanii i Australii. Rosenberg aktualnie mieszka w Brighton.

Mając 16 lat, Michael po raz pierwszy wystąpił na żywo. W 2003 roku wraz z Andrew Phillipsem założył zespół Passenger w Brighton and Hove. Pięcioosobowy zespół wydał w 2007 roku swój solowy album, zatytułowany jako Wicked Man’s Rest w Chalkmark. Rosenberg jest autorem większości tekstów z tego albumu, z wyjątkiem utworu „Four Horses”, który został napisany przez Phillipsa. Zespół rozpadł się w 2009 roku.

26 marca 2014 roku ujawnił szczegóły swojego piątego albumu studyjnego zatytułowanego Whispers, potwierdzając datę premiery w Wielkiej Brytanii na 9 czerwca 2014 roku. W rozmowie na temat nowego albumu z Digital Spy stwierdził: „To dość filmowy album, jest wiele wielkich opowieści i idei. Znalazło się też kilka ponurych chwil o samotności i śmierci, ale bez tego nie było tego albumu. Drugim promującym nową płytę był utwór „Hearts On Fire”, wydany 14 kwietnia 2014 roku przez wytwórnię Black Crow Records. Do singla nakręcono także teledysk, a jego reżyserem był Jarrad Seng. Album Whispers zadebiutował na 2. miejscu na australijskiej liście przebojów.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Let Her GoPassenger04.20132[84]5[43]Nettwerk GBMQN 1200012[3x-platinum-UK][6x-platinum-US][written by Mike Rosenberg][produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]
HolesPassenger10.201392[2]-Nettwerk GBMQN 1200020[written by Mike Rosenberg][produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]
Heart's on FirePassenger04.201470[3]-Black Crow GBMQN 1400012[written by Mike Rosenberg]
WhispersPassenger04.201470[3]-Black Crow GBMQN 1400009[written by Mike Rosenberg][produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
All the Little LightsPassenger03.20133[79]26[49]Nettwerk 00309652[platinum-UK][platinum-US][produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]
WhispersPassenger06.20145[15]12[5]Black Crow 3780504[gold-UK][produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]
Whispers IIPassenger05.201512[2]-Black Crow 5065002092007[produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]
Young as the Morning Old as the SeaPassenger10.20161[1][10]70[1]Black Crow PASSCDLP 9[silver-UK][produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]
The Boy Who Cried WolfPassenger08.20175[4]-Black Crow PASSCDLP 11-
RunawayPassenger09.20186[4]-Black Crow PASS 18CDLP1[produced by Mike Rosenberg,Chris Vallejo]



Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

piątek, 10 maja 2019

Conor Maynard

Conor Paul Maynard (ur. 21 listopada 1992r w Brighton)- brytyjski piosenkarz. W 2012 roku został nominowany, a następnie wygrał nagrodę Najlepszy debiut 2012 przyznawaną przez MTV. 30 lipca 2012 roku ukazał się jego debiutancki album Contrast, który dotarł do 1 miejsca UK Albums Chart, zaś debiutancki singiel Can't Say No został wydany w Wielkiej Brytanii 16 kwietnia 2012 roku.  

Maynard urodził się w Hove w Anglii, jest synem pracownicy biurowej, Helen i konstruktora, Gary'ego. Jego rodzeństwo - Jack i Anna są od niego odpowiednio 2 i 8 lat młodsi. Anna wystąpiła w kilku jego coverach na Youtube, m.in. Run i If I were a girl. 19 maja 2006 założył konto na Youtube oraz zamieścił wideo z coverem piosenki Lee Carra pt. "Breathe". Od 2009 wspólnie z raperem amatorem i bliskim przyjacielem, Anthonym Melo wykonali i przesłali wiele coverów m.in. takich wykonawców jak Chris Brown, Taio Cruz i Rihanna.

Zwrócił na siebie uwagę, gdy amerykański piosenkarz, Ne-Yo zobaczył cover swojego utworu Beautiful Monster, po czym skontaktował się z Conorem i został jego mentorem. W listopadzie 2011, Maynard otrzymał nominację w kategorii Najlepszy Debiut 2012 wśród nagród rozdawanych przez MTV. 31 Stycznia 2012 ogłoszono, że Conor został zwycięzcą, otrzymując około 48% głosów publiczności. W lutym na jaw wyszło, że udało mu się podpisać kontrakt z wytwórnią Parlophone, która jest częścią EMI Group, zaś współpraca rozpocznie się w ciągu kilku miesięcy przy pracach nad jego debiutanckim albumem, Contrast.

 1 marca 2012, Maynard opublikował teledysk do debiutanckiego singla Can't Say No, który we wrześniu 2012 przekroczył 14 milionów wyświetleń. Singiel został ciepło przyjęty, zaś Conor zaczął być porównywany do kanadyjskiego piosenkarza, Justina Biebera, zarówno pod względem barwy głosu, jak i rozwoju kariery. Maynard kwestionował takie opinie jasno stwierdzając, iż nie jest Bieberem, aczkolwiek widzi podobieństwa, gdyż oboje zyskali popularność dzięki młodości i Youtube'owi.

Debiutancki singiel Maynarda, Can't Say No został wydany w Wielkiej Brytanii 15 kwietnia 2012 i zdobywając popularność 28 kwietnia osiągnął drugie miejsce w UK Singles Chart z niemal 75 tysiącami sprzedanych sztuk. Utwór osiągnął sukces także w Irlandii, gdzie osiągnął 13. miejsce. 1 maja, utwór "Drowning" został udostępniony do bezpłatnego ściągnięcia dla osób, które zamówiły preorder jego albumu "Contrast". 5 maja w ramach 7 rocznicy TRL Awards we Włoszech, wykonał Can't Say No, zaś 9 maja wykonał ten sam utwór w radiu Capital, zaś liczba słuchaczy wyniosła około 80 tysięcy.

21 lipca wydał drugi singiel, "Vegas Girl", który zajął 4 miejsce na UK Singles Chart. Album "Contrast" został wydany 30 lipca i 11 sierpnia zajął 1 miejsce wśród UK Album Chart. Album tylko w ciągu pierwszego tygodnia został sprzedany 17 tysięcy razy. Następnie Maynard wydał kolejny, trzeci już singiel "Turn Around", który na UK Singles Chart zajął 8 miejsce.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Can't Say NoConor Maynard04.20122[15]-Parlophone GB 0401100202[silver-UK][written by Conor Maynard, The Invisible Men, Sophie Stern, Jon Mills Joe Dyer ,Kurtis McKenzie][produced by The Invisible Men,The Arcade]
Vegas GirlConor Maynard08.20124[5]111Parlophone GBAYE 1200794[written by Conor Maynard,The Invisible Men,Parker & James,Dion Wardle,Scott Thomas][produced by The Invisible Men,Parker & James]
Turn AroundConor Maynard featuring Ne-Yo09.20128[12]117Parlophone GBAYE 1201089[silver-UK][written by Shaffer Smith,Benjamin Levin,Mikkel S. Eriksen,Tor Erik Hermansen][produced by Stargate,Benny Blanco]
AnimalConor Maynard featuring Wiley01.20136[7]-Parlophone GBAYE 1201085[written by Conor Maynard,George Astasio,Jason Pebworth,Jon Shave,Sophie Stern,Kurtis McKenzie,Joey Dyer,Jon Mills][produced by The Invisible Men,The Arcade]
R U CrazyConor Maynard10.20134[11]-Parlophone GBAYE 1301353[silver-UK][written by Conor Maynard,Timothy McKenzie,Ashton Foster,Ray Djan][produced by Labrinth]
Talking AboutConor Maynard05.201544[1]-Parlophone GBAYE 1500283[written by David, Coffer, Ibrahim, Omer, Murray]
I'm FamousMarcus Butler featuring Conor Maynard02.201685[1]-Marcus Butler[written by Marcus Butler,Brett McLaughlin]
WheneverKris Kross Amsterdam and The Boy Next Door featuring Conor Maynard09.201895[2]-Parlophone NLZ 541800507-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
ContrastConor Maynard08.20121[1][18]34[2]Parlophone P 6353692[silver-UK][produced by Pharrell Williams,Stargate,Benny Blanco,The Invisible Men,Midi Mafia,Crada,Lucas Secon,Quiz & Larossi,Eagle Eye,The Arcade,Parker & James,DetoNate,Rami Afuni]



Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

środa, 8 maja 2019

Frazier Chorus

Początkowo ta popowa grupa z Brighton (Anglia) działająca w połowie lat 80-tych liczyła sobie czterech muzyków występujących pod szyldem Plop! Ambicją artystów było stworzenie antytezy Wham! Dzięki taśmie demo z piosenkami wokalisty i klawiszowca Tima Freemana grupa
-    której pozostałymi członkami byli Michele Allardyce (instrumenty perkusyjne), Kate Holmes (flet) i Chris Taplin (klarnet) - podpisała kontrakt nagraniowy z wytwórnią 4AD.

Zespół zmienił nazwę na Frazier Chorus wziętą „z pleców” amerykańskiej kurtki baseballowej z lat 50-tych. Zestaw instrumentów używanych przez zespół był dość nietypowy i nadawał jego syntezatorowemu popowi niemal pastoralny nastrój. Debiutancki „Sloppy Heart” (1987) niezbyt pasował do ostrzejszych brzmień, w stronę których 4AD podówczas zmierzało. W rezultacie zespół wkrótce przeniósł się do firmy Virgin Records.

 W 1989 ukazał się debiutancki album Sue, na którym znalazły się m.in. orkiestrowe aranżacje Davida Bedforda. Gościnnie zagrali też na nim Tim Sanders (saksofon tenorowy), Roddy Lorimer (trąbka, flugelhorn) i Simon Clarke (flet pikolo, saksofony). Szeptane teksty Freemana stanowiły elokwentną kronikę nudnego życia, ironiczną obserwację „codziennego" życia i relacji seksualnych.

Wydane na singlach utwory „Dream Kitchen” i „Typical” były obiecujące, ale nie dotarły nawet do Top 50. Na stronie „b” wydanego ponownie „Sloppy Heart” znalazła się lakoniczna wersja „Anarchy In The UK” Sex Pistols. Na skutek niesnasek podczas nagrywania drugiego albumu (jego producentem był Ian Broudie z Lightning Seeds) odeszła Allardyce - zespół przekształcił się w trio. Allardyce, która skłaniała się bardziej ku muzyce tanecznej, pracowała potem jako dziennikarka w magazynie dla disc jockeyów „Jocks”. Freeman przedtem brał udział w projekcie This Mortal Coil (własnym zespole 4AD).

 Frazier Chorus wylansował potem jeszcze kilka „pomniejszych przebojów”, m.in. remiksy utworów „Cloud 8” i „Nothing” przygotowane przez Paula Oakenfolda. Wydany w 1991r „Walking On Air” sprzedawał się słabo, co było znakiem utraty popularności przez zespół. Mimo to nie przerwał działalności. Muza nie opuściła Freemana - w 1995 wydał on album Wide Awake zawierający kilka udanych kompozycji, np. „If The Weather Was Up To Me".


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Dream Kitchen/DownFrazier Chorus01.198957[5]-Virgin VS 1145[written by Tim Freeman][produced by Hugh Jones]
Typical!/StringFrazier Chorus04.198953[4]-Virgin VS 1174[written by Tim Freeman][produced by Hugh Jones, Frazier Chorus]
Sloppy Heart/Anarchy In The UKFrazier Chorus07.198973[3]-Virgin VS 1192[written by Tim Freeman][produced by Hugh Jones]
Cloud 8/Le Change Est MagnifiqueFrazier Chorus06.199052[4]-Virgin VS 1252[written by Tim Freeman][produced by Ian Broudie]
Nothing/Little Piece Of HellFrazier Chorus08.199051[4]-Virgin VS 1284[written by Tim Freeman][produced by Frazier Chorus, Clif Brigden]
Walking On AirFrazier Chorus02.199160[3]-Virgin VS 1330[written by Tim Freeman][produced by Ian Broudie]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
SueFrazier Chorus05.198956[1]-Virgin V 2578[produced by Hugh Jones; Bob Kraushaar and Frazier Chorus]
RayFrazier Chorus03.199166[1]-Virgin VFC 2654[produced by Ian Broudie; Clif Brigden and Frazier Chorus]


Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

wtorek, 5 lutego 2019

Goldbug

Goldbug był brytyjskim zespołem w latach 90-tych. Zespół powstał w Brighton w 1995 roku założony przez byłego członka Beatmasters ,  Richarda Walmsley'a  , perkusistę Tony'ego Horkinsa i DJ Adila Magika, z wokalistą sesyjnym Sandy McKenzie, który został zwerbowany przez ogłoszenie w Maker Melody .
Goldbug jest najlepiej zapamiętany z brytyjskiego singla z coverem " Whole Lotta Love " Led Zeppelin , z   samplami "Asteroid" (temat z Pearl & Dean ), a wydanym 15 stycznia 1996 r w wytwórni Acid Jazz . "Whole Lotta Love" był grany przez Chrisa Evansa w Radio 1 w Breakfast Show  , a utwór wszedł na brytyjską Singles Chart 20 stycznia 1996 roku pod numerem 3 i pozostał na listach przebojów przez 5 tygodni. Zespół pojawił się w Top of the Pops 25 stycznia 1996 roku, wykonując piosenkę z wokalistką, Katherine Ellis.

Tony Horkins i Adil Magik opuścili zespół po problemach kontraktowych z Walmsley pod koniec 1996 roku. Ich jedyny następny singiel "Real Hip Mary" został wydany przez EMI, ale nie udało mu się awansować do pierwszej 75-ki w 1997 roku.W 2000, Walmsley pozwał Acid Jazz za niezapłacone tantiemy związane z singlem "Whole Lotta Love".  Odniósł sukces, otrzymując wiele tysięcy funtów. Ze względu na spory o honorarium, McKenzie nie otrzymała pieniędzy z krótkiej egzystencji zespołu.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Whole Lotta LoveGoldbug01.19963[5]-Acid Jazz JAZID 125CD[written by Page, Bonham, Jones,, Plant][produced by R. Walmsley]
Real Hip MaryGoldbug02.199797[1]-EMI CDEM 458[written by Richard Walmsley][produced by Richard-The-Bug]

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

poniedziałek, 17 grudnia 2018

Heller & Farley Project

Pete Heller jest angielskim producentem muzyki elektronicznej i house'owej z Brighton .

Jest uznawany w społeczności dance za pracę solową,  oraz remiksy z częstym współpracownikiem Terry Farley'em. Jako duet wydali popularne utwory pod nazwami Heller & Farley Project (lub Farley & Heller), Fire Island i The Look and Feel. W 1996 roku wydali "Ultra Flava", hit nr 3 na amerykańskiej liście Billboard Hot Dance Music / Club Play .Utwór osiągnął   22 miejsce w na brytyjskiej liście singli .

 W listopadzie 2000 r. Zremiksował piosenkę Moby'ego " South Side ", która znalazła się na 14 miejscu listy US Billboard Top 200, dzięki czemu stał się najpopularniejszym singlem Moby w USA.

Na własną rękę, Heller zajął pierwsze miejsce w rankingu US Hot Dance Music / Club Play z "Big Love", który utrzymywał pierwsze miejsce przez trzy tygodnie, a także został uznany przez Billboard za piosenkę numer 1 w 1999 roku.  Ten sam utwór osiągnął   # 12 w Wielkiej Brytanii . 

Ponadto Heller zremiksował wydanie The Chemical Brothers 2002, " Star Guitar ", które osiągnęło 8 miejsce na brytyjskiej liście. 

W 2004 roku Heller założył własną wytwórnię płytową Phela Recordings, jako platformę do własnych produkcji i współpracy z innymi artystami.


Singles
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Ultra FlavaHeller & Farley Project02.199622[6]-AM:PM 5814372[written by Pete Heller, Terry Farley][produced by Heller / Farley]
Ultra FlavaHeller & Farley Project12.199632[8]-AM:PM 5820552[written by Pete Heller, Terry Farley][produced by Heller / Farley]
Big LovePeter Heller04.199912[28]-Essential Recordings ESCD 4[written by Pete Heller][produced by Pete Heller]
Rising SunHeller & Farley Project11.1999189[1]-Junior London BRG 004[written by Pete Heller, Terry Farley][produced by Pete Heller, Terry Farley]
Rising Sun / Deep SensationHeller & Farley09.2000173[1]-Junior London BRG 011[written by Pete Heller, Terry Farley][produced by Pete Heller, Terry Farley]
Future ChildPeter Heller pres. Stylus Trouble01.200280[2]-Junior BRG 028[written by Pete Heller][produced by Pete Heller]
Big Room DramaPeter Heller & Ted Patterson03.2003103[2]-Junior London BRG 050[written by Pete Heller, Tedd Patterson][produced by Pete Heller, Tedd Patterson]
StargazinPeter Heller's Big Love10.2003134[1]-Junior London BRG 053[written by Pete Heller][produced by Pete Heller]



Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,
Subskrybuj: Posty (Atom)