Pod koniec lat 50-tych grał w klubach nocnych w Nowym Jorku. Jego pierwszy hit był w 1962 r. Jako członek zespołu The Ramrods , którego wersja (Ghost) Riders in the Sky znalazła się w pierwszej dziesiątce w Wielkiej Brytanii, a w USA w Top40 w 1961 r. (Uwaga: Według wielu innych donosi, w tym w rodzinnych gazetach grupy, gitarzystą The Ramrods był naprawdę Vinny Lee, urodzony jako Vincent J. Lariccia. Urodzony w 1921 roku, Lee był trudnym muzykiem, który był znacznie starszy od reszty zespołu. Miał już prawie trzydzieści lat gdy „Ghost Riders in the Sky” był hitem Vaughna Monroe. Niestety zmarł w wyniku problemów z sercem w 1966 roku.
W 1962 roku Bell postanowił poświęcić swoją energię jako muzyk studyjny w Nowym Jorku i Los Angeles, rozwijając brzmienie gitary popularne w nagraniach instrumentalnych w latach 60-tych XX wieku. Pomógł także zaprojektować wiele modeli gitar elektrycznych we współpracy z firmą Danelectro dla linii instrumentów Coral, w tym pierwszą gitarę elektryczną 12-strunową i elektryczny sitar , który był używany przez Bella, w takich przebojach, jak „ Cry Like a Baby ” The Box Tops , „ Green Tambourine ” The Lemon Pipers oraz cover motywu miłosnego z filmu z 1970 roku , Airport . Ostatni z nich sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy i został nagrodzony złotą płytą. Zdobył także nagrodę Grammy za najlepszą kompozycję instrumentalną w 1971 roku , a Bell był nominowany do nagrody za najlepszy instrumentalny występ.
Oprócz tego, że wyróżniał się innowacjami technicznymi, Bell intensywnie pracował jako muzyk sesyjny, grając przy utworach takich jak „ The Sounds of Silence ” Simona i Garfunkela oraz dla artystów takich jak The Four Seasons i Bob Dylan .
Zmarł 3 października 2019 r. W wieku 87 lat.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] | Komentarz |
Airport Love Theme (Gwen And Vern)/Marilyn's Theme | Vincent Bell | 04.1970 | - | 31[8] | Decca 32659 | [written by Alfred Newman][produced by Tom Morgan] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz