Ray Lynch

Ur. w Teksasie (USA). Jeden z najwybitniejszych muzyków stylu New Age lat 80-tych. Początkowo uczył się grać na fortepianie, w wieku 12 lat zainteresował się gitarą klasyczną pod wpływem muzyki Andresa Segovii. Po przeniesieniu się do Barcelony doskonalił gitarową technikę pod kierunkiem Eduarda Sainza dę la Maza. Studia kontynuował w Ameryce na uniwersytecie w Teksasie w klasach kompozycji, symfoniki i muzyki kameralnej.

 Jego wczesne komppozycje wykonywała po latach Dallas Symphony Orchestra. Przyłączył się też jako lutnista do wokalnej madrygałowej grupy, co z kolei skierowało go do nowojorskiego Renaissance Quartet. Występy z Kwartetem i innymi specjalizującymi się w „muzyce dawnej” zespołami zatrzymały go trwale na Wschodnim Wybrzeżu USA. Osiadł w zakupionej farmie w stanie Maine, skąd regularnie ruszał w wirtuozowskie trasy koncertowe. Z czasem, zmęczony, przeniósł się do Kalifornii.

Już wtedy miał w dorobku ciekawe albumy The Sky Of The Mind (1983), refleksyjną muzykę łączącą tybetańskie dzwony z klasycznymi wokalnymi strukturami, oraz Deep Breakfast, Platynową Płytę wspartą singlowym przebojem „Celestial Soda Pop”. Praca nad longplayem No Blue Things (1989) zajęła mu.pięć lat, ale trud nie poszedł na marne. Na liście Billboardu płyta utrzymywała się w kategorii New Age przez 122 tygodnie, zdobywając też nagrodę albumu roku.Nagrany w 1993r longplay Nothing Above My Shoulders But The Evening dotyczył ludzkiej duchowości, co Lynch skomentował słowami: „Umysł odfiltrowywuje zbyt wiele z naszej osobowości. Wielka sztuka - jeśli uczestniczymy w niej w  pełni - pozwala nam czuć i kreaować przestrzeń, w której odczuwamy głębię na co dzień nam nie daną”.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
No Blue Thing	Ray Lynch	06.1989	-	197[2]	Music West 103	[produced by Ray Lynch]