Debbie Harry (właśc. Deborah Harry; 1.07.1945, Miami, Floryda) - voc i
Chris Stein (5.01.1950, Brooklyn, Nowy Jork) - g, perc, voc.
A w pierwszym składzie znaleźli się też: Fred Smith - b , Bill O'Connor - dr oraz Jackie - voc i Julie - voc.
Harry występowała wcześniej w żeńskim zespole wokalno-tanecznym The Stilettos, a Stein, Smith i O'Connor współpracowali z nim jako muzycy akompaniujący. Niebawem zamiast Jackie i Julie przyjęto Tish -voc i Snooky - voc. W październiku 1974 dołączył Ivan Kral -g, emigrant z Czechosłowacji, ale już w grudniu tego rok odszedł do zespołu Patti Smith. W marcu 1975 0'Connora zastąpił Clem Burke(właśc. Clement Bozewski; 24.11.1955r Bayonne, Nowy Jork) - dr, voc ze Sweet Revenge, ale gdy miesiąc później Smith wybrał współpracę z Television, formacja nie mogła znaleźć nikogo na jego miejsce.
Stein chciał się wtedy związać z The Heartbreakers, a Harry przekonana, że grupa niebawem się rozsypie, zwolniła Tish i Snooky (założyły później The Sick Fucks).
Jednakże w lipcu 1975 udało się odbudować skład - Stein pozostał w Blondie, a Smitha zastąpił Gary Valentine - b. Natomiast w listopadzie 1975 dołączył Jimmy Destri (właśc. James Mollica; 8.04.1954, Nowy Jork) - k, voc z The Knickers.
Do następnych zmian doszło dopiero w 1977, najpierw, w lipcu, miejsce Valentine'a, który utworzył The Know, zajął Frank "The Freak" Infante - b, a później, w grudniu, dołączył też Nigel Harrison (24.04.1951, Stockport, Wielka Brytania) - b, były muzyk Silverhead i Nite City, i Infante mógł odstawić gitarę basową do kąta, a sięgnąć po gitarę.
W 1982 formacja zawiesiła działalność. W 1996 odrodziła się z inicjatywy Harry, Steina, Destriego i Burke'a, których wsparli Paul Carbonara -g, Leigh Foxx -b i Matt O'Connor - perc.
Już w sierpniu 1974 grupa zaprezentowała się publiczności nowojorskiego klubu CBCB's. W następnych tygodniach często tam występowała u boku m.in. The Ramones i Television. Wykonywała znane utwory w rodzaju Out In The Streets Shangri-Las, Lady Marmalade Labelle, Come On Chucka Berry'ego czy Sunday Morning Nico oraz pierwsze własne kompozycje, jak Platinum Blonde czy Love At The Docks.
Niebawem zaczęła też koncertować w innych miejscowych klubach, jak Max's Kansas City, Mothers czy Club 82. Latem 1975 Alan Betrock, dziennikarz pisma "SoHo News", zorganizował jej próbne nagrania. Zarejestrowała pięć utworów, w tym cztery własne: Platinum Blonde, Puerto Rico, Thin Line i pomyślany jako parodia muzyki disco The Disco Song, ale wynik nie był satysfakcjonujący (ukazały się po latach, w 1994, włączone do programu przekrojowego albumu "The Platinum Collection"). W tym samym czasie zarejestrowano jeden z jej występów w CBGB's z myślą o włączeniu kilku utworów do repertuaru płyty "Live At CBGB's" (Atlantic, 1976), firmowanej przez zespoły związane z klubem. Niestety, magnetofon obnażył niedociągnięcia Blondie i z wykorzystania kompozycji grupy zrezygnowano. Ale na jedną z prób formacji w tym czasie trafił znany producent Richard Gottehrer (były muzyk Strangeloves) i jej chaotyczne, ale kipiące od energii granie zachwyciło go na tyle, że zaproponował muzykom sesję nagraniową.
Wiosna 1976 w nowojorskich Plaza Sound Studios zarejestrowano piosenki Sex Offender i Of The Sun (współproducentem był Craig Leon). Z początku Gottehrer chciał je wydać w małej firmie Instant Records, której był współtwórcą, ale ostatecznie zgodził się na przejście Blondie pod skrzydła wytwórni Private Stock.
Chociaż singel z obydwoma utworami (w obawie, że Sex Offender może wywołać skandal, zmieniono jego tytuł na X Offender) nie odniósł sukcesu, firma zgodziła się, by grupa zrealizowała album. Powstał w sierpniu i wrześniu 1976 w tym samym studiu co mała płyta, oczywiście przy pomocy Cottehrera. Ukazał się w styczniu 1977, zatytułowany po prostu "Blondie". Był dziełem urzekającym, pełnym prostych chwytliwych piosenek wyrosłych z muzyki popularnej lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, zwłaszcza z przebojów dziewczęcych grup wokalnych ze stajni Phila Spectora ( X Offender, In The Flesh), ale wykonywanych z punkowa werwą (np. In The Sun, Rip Her To Shreds, Kung Fu Girls), czasem zaś ożywianych elementami funku (Man Overboard) czy salsy (np. The Attack Of The Ciant Ants). Wiele wdzięku miały teksty, pisane pod wpływem urokliwych, przygodowych i fantastycznych filmów klasy B (np. The Attack Of The Giant Ants, A Shark In Jets Clothing).
Ukazał się też jeszcze jeden singel - In The Flesh/Man Overboard. Ale chociaż grupa promowała swoje pierwsze płyty, koncertując intensywnie w Stanach i Europie, m. in. u boku Iggy'ego Popa i Television, nie zdobyła w tym czasie popularności. Obwiniała o to niezbyt prężna firmę Private Stock i niebawem związała się z inną - Chrysalis.
Album "Plastic Letters" z lutego 1978, jeszcze jeden owoc współpracy z Cottehrerem, był dziełem nieco gładszym, mniej zadziornym, pozbawionym punkowej werwy debiutu (np. Fan Mail, Love At The Pier, Detroit 442, Kidnapper, Contact In Red Square). Miał wszakże wystaraczająco dużo wdzięku, by wprowadzić Blondie na brytyjskie listy przebojów - wielki sukces odniosły w Anglii towarzyszące mu single Denis (Denee) (przeróbka przeboju Randy And The Rainbows z 1963)/Contact In Red Squa-re/Kung Fu Girls z lutego 1978 i (I'm Always Touched By Your) Presence/Poet's Problem/Detroit 442 z kwietnia tego roku. A Debbie Harry okrzyknięta została w tym czasie symbolem seksu ery punk rocka.
Grupa postanowiła pójść za ciosem i następna płytę, "Parallel Lines", przygotowała przy pomocy specjalisty od muzyki z list przebojów, współpracownika Suzi Quatro, Sweet i Smokie - Mike'a Chapmana jako producenta. Wydane we wrześniu 1978 dzieło było w rezultacie dokonaniem bardziej zwartym, dopieszczonym i komercyjnym niż poprzednie. Wielkie kontrowersje wywołała zwłaszcza nowa wersja The Disco Song, zatytułowana Heart Of Glass ~ ukłon w stronę muzyki disco, przekreślający niejako wcześniejsze związki Blondie z punkiem. Tak czy inaczej, właśnie ten album zapewnił grupie wreszcie sukces po obu stronach Atlantyku. Przyniósł jej też pierwszy światowy superprzebój, właśnie Heart Of Glass, wydany na singlu w styczniu 1979 (w Wielkiej Brytanii na stronie B znalazł się utwór Rifle Range, a w Stanach - 11.59}.
Pozostałe małe płytki towarzyszące "Parallel Lines" - Picture This/Fade Away (And Radiate) z sierpnia 1978, Hanging On The Telephone/Will Anything Happen z listopada tego roku i Sunday Girl/l Know But I Don't Know z maja 1979 - były natomiast hitami tylko w Europie.
Płyta "Eat To The Beat" powstała latem 1979 w nowojorskich studiach Power Station, Electric Ladyland i Media Sound, znowu z Chapmanem, w atmosferze beztroski i luzu. Po sukcesie Heart Of Glass formacja miała prawo wierzyć, że zdobyła duży kredyt zaufania u publiczności i nie musi specjalnie zabiegać o jej względy. A jednak wydany w październiku 1979 album, przyjęty bardzo ciepło w Europie, sprzedał się nie najlepiej w Stanach. Wydawał się wszakże bladym odbiciem poprzedniego, a kolejne piosenki w rytmie disco, Atomic i The Hardest Part, nie miały wdzięku Heart Of Class. Tylko w Wielkiej Brytanii towarzyszące mu single pojawiły się wysoko na listach przebojów; były to Dreaming/Sound Asleep z września 1979, Union City Blue/Living in The Real World z listopada tego roku oraz Atomic/Die Young Stay Pretty z lutego 1980 (wersja maksi tego ostatniego zawierała też przeróbkę piosenki Heroes Davida Bowiego, nagrana na żywo z gościnnym udziałem Roberta Frippa).
Grupa powróciła na szczyty światowych list przebojów dzięki współpracy z Giorgio Moroderem, słynnym kompozytorem i producentem muzyki disco. Nagrała jego piosenkę Call Me (z tekstem dopisanym przez Harry), stworzoną specjalnie do filmu American Gigolo (Amerykański żigolak; 1980, reż. Paul Schrader), w Stanach wydaną na singlu w lutym 1980, a w Wielkiej Brytanii dwa miesiące później (na stronie B wersja instrumentalna Call Me).
Następny album, "Autoamerican", przygotowała jednak znowu z Chapmanem. Wydany w listopadzie 1980, zawierał bardziej urozmaicony repertuar niż kiedykolwiek w przeszłości, np. balladę o jazzowym zabarwieniu - Faces (z partią saksofonu w wykonaniu Toma Scotta), pastisz przebojów filmowych okresu międzywojennego - Here's Looking At You, przeróbkę znanej piosenki musicalowej -Follow Me z Camelota Fredericka Loewe'a i Alana Lernera, muzykę reggae - The Tide Is High ,The Paragons, disco -Live It Up, rap - Rapture (prawdopodobnie pierwszy utwór rapowy stworzony przez białych muzyków), a nawet parafrazę dziewiętnastowiecznej muzyki symfonicznej - Europa. Byt dziełem niezwykle wysmakowanym.
Ale chociaż zdobył ogromną popularność, a towarzyszące mu single - The Tide Is High/Suzie And Jeffrey z października 1980 i Rapture/Walk Like Me ze stycznia 1981 - zrobiły furorę na listach przebojów, wielu dawnych fanów nie mogło grupie wybaczyć tak zdecydowanego odejścia od rocka.
Nie powtórzyła sukcesu "Autoamerican" płyta "The Hunter" z maja 1982, nagrana znowu w Power Station i znowu z Chapmanem. Zmęczeni trudami kariery i skłóceni między sobą muzycy zaproponowali tym razem dzieło nieprzemyślane i niedopracowane, mimo kilku udanych piosenek przypominających zawartość "Autoamerican", jak utrzymana w rytmie reggae Island Of Lost Souls, rapowa The Beast czy soulowa, wybrana z dorobku Smokeya Robinsona The Hunter Gets Captured By The Came. Tylko w Wielkiej Brytanii grupa pojawiła się w tym czasie na listach przebojów - z singlem Island Of Lost Souls/Dragnofly z kwietnia 1982. A niepowodzenie "The Hunter" przesądziło los formacji.
Grupa wznowiła działalność już w 1996, ale powoli przygotowywała się do powrotu na scenę, i dopiero jesienią 1998 zaczęta znowu koncertować (wystartowała 26 października występem w Sztokholmie). A w lutym 1999 trafił na rynek jej pierwszy od dawna album - "No Exit". Wyprodukowany przez dawnego współpracownika, Craiga Leona, nagrany przy pomocy takich muzyków, jak James Chance - s, Candy Dulfer - s i Helen Hooke - voc, zachwycił świeżością pomysłów, bogactwem aranżacji, werwą wykonania. Zawierał takie utwory, jak zwariowana mieszanka rapu, heavy metalu oraz cytatów z twórczości Johanna Sebastiana Bacha i Edvarda Griega - No Exit (z gościnnym udziałem Coolia), demoniczne ska - Screaming Skin, połączenie bluesa i disco a la The Rolling Stones i ZZ Top - Happy Dog (For Caggy), niesamowita muzyka rytualna oparta na rytmie wziętym z utworu Tomorrow Never Knows The Beatles - Dig Up The Conjo, stylizacja country -The Dream's Lost On Me, czy jazzowy żart - Boom Boom in The Zoom Zoom Room.
Pierwszy singel towarzyszący płycie, Maria/Screaming Skin (wersja koncertowa)/In The Flesh (wersja koncertowa), wprowadził grupę znowu na listy przebojów. Koncerty Blondie w listopadzie 1998 w Lyceum w Londynie oraz w lutym 1999 w Town Hall w Nowym Jorku, w marcu w House Of Blues w Las Vegas, w czerwcu na Glastonbury Festival i w sierpniu w Riviera Theater w Chicago zostały w końcu roku udokumentowane albumem "Biondie Livid", zawierającym elektryzujące wersje dawnych i nowych przebojów, m.in. Hanging On The Telephone, Heart Of Class, Atomic, Call Me, Rapture i Maria.
Dyskografię uzupełniają m.in. pojedyncze nagrania na składankach, np. koncertowe Ring Of Fire (utwór Johnny'ego Casha) na filmowej "Roadie" (Warner Brothers, 1980) i Hangin' On The Telephone na "Sedated In The 80s, Vol. 4" (The Right Stuff, 1995) oraz wydłużona wersja Call Me na filmowej "American Gigolo" (Polydor, 1980).
Harry po rozwiązaniu Blondie kontynuowała karierę jako solistka, ale przede wszystkim opiekowała się Steinem, który w 1983 zapadł na rzadko spotykaną chorobę skóry i otarł się nawet o śmierć. Z kolei Stein, zanim zaniemógł, podejmował różne działania indywidualne, np. stworzył muzykę do filmów Union City (1978, reż. Mark Reichert) z udziałem Harry i Polyester (Poliester; 1981, reż. John Waters), dał się poznać jako producent nagrań m.in. Casino Music, a także kierował własną firmą płytową Animal Records, która wydawała m.in. płyty Iggy'ego Popa, Johna Cale'a i Gun Club.
Po odzyskaniu zdrowia m.in. gościnnie wziął udział w nagraniu płyty "Dead City Radio" (Island, 1990), zawierającej recytacje słynnego pisarza Williama Burroughsa z tłem muzycznym. Harry i Stein razem napisali wspomnieniową książkę Making Tracks -The Rise Of Blondie (1982).
Burkę współpracował m.in. z zespołami Eurythmics i The Ramones, a razem z Harrisonem trafił do Chequered Past. Później, w latach dziewięćdziesiątych, Burke pojawił się w Dramarama, a Harrison w Brothers Figaro. Destri wydał płytę "Heart On The Wall".
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Denis/Contact in red square/Kung fu girls | Blondie | 02.1978 | 2[14] | - | Chrysalis CHS 2204 | [gold-UK][written by Neil Levenson][produced by Richard Gottehrer][#10 hit-Randy and The Rainbows in 1963r] |
[I' m always touched by your]Presence dear/Poet' s problem/Detroit 442 | Blondie | 05.1978 | 10[9] | - | Chrysalis CHS 2217 | [written by Gary Valentine][produced by Richard Gottehrer] |
Picture this/Fade away [and radiate] | Blondie | 09.1978 | 12[11] | - | Chrysalis CHS 2242 | [silver-UK][written by Chris Stein/Debbie Harry/Jimmy Destri][produced by Mike Chapman] |
Hanging on the telephone/Will anything happen | Blondie | 11.1978 | 5[12] | - | Chrysalis CHS 2266 | [silver-UK][written by Jack Lee][produced by Mike Chapman][oryginalnie nagrana przez The Nerves w 1976r] |
Heart of glass/Rifle range [side B in USA;11:59] | Blondie | 01.1979 | 1[4][12] | 1[1][21] | Chrysalis CHS 2275 | [gold-US][platinum-UK][written by Deborah Harry/Christopher Stein][produced by Mike Chapman][58[6].Hot Disco/Dance;Chrysalis 2275 12"] |
Sunday girl/I know but i don' t know | Blondie | 05.1979 | 1[3][13] | - | Chrysalis CHS 2320 | [gold-UK][written by Chris Stein][produced by Mike Chapman] |
One way or another/Just go away | Blondie | 06.1979 | - | 24[14] | Chrysalis CHS 2336 | [written by Harry, Debbie/Harrison, Nigel ][produced by Mike Chapman] |
Dreaming/Sound asleep [in USA Living in the real world] | Blondie | 09.1979 | 2[8] | 27[13] | Chrysalis CHS 2359 | [silver-UK][written by Deborah Harry/Christopher Stein][produced by Mike Chapman] |
Union City Blue/Living in the real world | Blondie | 11.1979 | 13[10] | - | Chrysalis CHS 2400 | [silver-UK][written by Deborah Harry; Nigel Harrison][produced by Mike Chapman] |
Atomic/Die young stay pretty | Blondie | 02.1980 | 1[2][9] | 39[9] | Chrysalis CHS 2410 | [gold-UK][written by Deborah Harry/James Destri][produced by Mike Chapman] |
The hardest part/Sound asleep | Blondie | 01.1980 | - | 84[3] | Chrysalis CHS 2408 [US] | [written by Deborah Harry/Christopher Stein][produced by Mike Chapman] |
Call me | Blondie | 04.1980 | 1[1][13] | 1[6][25] | Chrysalis CHS 2414 | [gold-US][silver-UK][written by Deborah Harry/Giorgio Moroder][produced by Giorgio Moroder] |
The tide is high/Suzie and Jeffrey | Blondie | 11.1980 | 1[2][12] | 1[1][26] | Chrysalis CHS 2465 | [gold-US][gold-UK][written by John Holt][produced by Mike Chapman][oryginalnie nagrana przez Paragons w 1967r] |
Rapture/The tide is high | Blondie | 12.1980 | - | - | [1[4][25].Hot Disco/Dance;Chrysalis 1290 LP] | |
Rapture/Walk like me | Blondie | 01.1981 | 5[8] | 1[2][20] | Chrysalis CHS 2485 | [gold-US][silver-UK][written by Deborah Harry/Christopher Stein][produced by Mike Chapman] |
Island of lost souls/Dragonfly | Blondie | 04.1982 | 11[9] | 37[10] | Chrysalis CHS 2608 | [written by Deborah Harry/Christopher Stein][produced by Mike Chapman] |
War child/Little caesar | Blondie | 07.1982 | 39[5] | - | Chrysalis CHS 2624 | [written by Debbie Harry/Nigel Harrison][produced by Mike Chapman] |
Denis [remix] | Blondie | 11.1988 | 50[3] | - | Chrysalis CHS 3328 | [written by Neil Levenson][produced by Richard Gottehrer] |
Once more into the bleach | Debbie Harry/Blondie | 05.1989 | - | - | - | [46[2].Hot Disco/Dance;Chrysalis 41 658 LP] |
Atomic [remix] | Blondie | 09.1994 | 19[5] | - | Chrysalis CHS 5013 | [written by Jimmy Destri/Debbie Harry][produced by Mike Chapman] |
Rapture | Blondie | 11.1994 | - | 8[13].Hot Disco/Dance | Chrysalis 58 277 | - |
Atomic | Blondie | 02.1995 | - | - | [1[1][12].Hot Disco/Dance;Chrysalis 58 340 12"] | |
Heart of glass [crap remix] | Blondie | 07.1995 | 15[7] | - | Chrysalis CHS 5023 | [written by Debbie Harry/Chris Stein][produced by Mike Chapman][7[11].Hot Disco/Dance;Chrysalis 58 387 12"] |
Union City Blue [Dodgy remix] | Blondie | 10.1995 | 31[5] | - | Chrysalis CHS 5027 | [written by Deborah Harry/Nigel Harrison][produced by Mike Chapman] |
Maria | Blondie | 02.1999 | 1[1][21] | 82[6] | Beyond Music 74321645632 | [gold-UK][written by Jimmy Destri][produced by Craig Leon][9[11].Hot Disco/Dance;Logic 78 040 12"] |
Maria [import] | Blondie | 05.1999 | 147[2] | - | - | - |
Nothing is real but the girl/Rip her to shreds [live] | Blondie | 06.1999 | 26[11] | - | Beyond/RCA 74321669472 | [written by Jimmy Destri/Debbie Harry][produced by Craig Leon] |
Good boys | Blondie | 10.2003 | 12[14] | - | Epic 6743992 | [written by Deborah Harry,Kevin Griffin,Brian May][produced by Jeff Bova] |
Heart Of Glass (12 inch) | Blondie vs Edison | 12.2006 | 131[2] | - | Positiva 12TIV246 | - |
One way or another | Blondie | 03.2009 | 98[6] | 24[14] | Chrysalis USCH 37800020 | - |
Debbie Harry | ||||||
Backfired/Military rap | Debbie Harry | 08.1981 | 32[6] | 43[10] | Chrysalis CHS 2526 | [written by Deborah Harry, Chris Stein][29[11].Hot Disco/Dance;Chrysalis 2547 12"] |
The Jam was moving/Chrome | Debbie Harry | 10.1981 | - | 82[3] | Chrysalis CHS 2554 | [written by Nile Rodgers, Bernard Edwards][produced by Nile Rodgers, Bernard Edwards] |
Rush rush/Dance dance dance [Beth Andersen] | Blondie | 01.1984 | 87[3] | 105[1] | Chrysalis 42 745 [US] | [written by Giorgio Moroder/Deborah Harry][produced by Giorgio Moroder][piosenka z filmu "Scarface"][28[12].Hot Disco/Dance;Chrysalis 42 741 12"] |
French kissin' /Rockbird | Debbie Harry | 11.1986 | 8[10] | 57[11] | Chrysalis CHS 3066 | [written by Chuck Lorre][produced by Seth Justman] |
Free to fall/Feel the spin | Debbie Harry | 07.1987 | 46[4] | - | Chrysalis CHS 3093 | [written by Deborah Harry, Seth Justman] |
In love with love/Feel the spin [in USA Secret life] | Debbie Harry | 04.1987 | 45[4] | 70[7] | Chrysalis CHS 3128 | [written by Deborah Harry, Chris Stein][produced by Seth Justman][1[1][12].Hot Disco/Dance;Geffen 20 654 12"] |
I want that man/Bike boy | Debbie Harry | 10.1989 | 13[10] | - | Chrysalis CHS 3369 | [written by Alannah Currie and Tom Bailey][produced by Tom Bailey, Eric "E. T." Thorngren, Ben Grosse] |
Brite side/Bugeye | Debbie Harry | 11.1989 | 59[4] | - | Chrysalis CHS 3452 | [written by Deborah Harry, Chris Stein][produced by Deborah Harry, Chris Stein] |
Sweet and low/Lovelight | Debbie Harry | 03.1990 | 57[3] | - | Chrysalis CHS 3491 | [written by Deborah Harry, Toni C][produced by Chris Stein, Toni C, Deborah Harry, Phil Harding, Ian Curnow][17[8].Hot Disco/Dance;Sire 21492 12"] |
Maybe for Sure/Get Your Way | Debbie Harry | 06.1990 | 89[2] | - | Chrysalis CHS 3537 | [written by Chris Stein , Deborah Harry][produced by Mike Chapman ] |
Well did you evah! | Debbie Harry & Iggy Pop | 12.1990 | 42[4] | - | Chrysalis CHS 3646 | [written by Cole Porter][produced by Chris Stein , Steve Lillywhite] |
I can see clearly/Standing in my way | Debbie Harry | 06.1993 | 23[4] | - | Chrysalis CHS 4900 | [written by Arthur Baker, Tony McIlwaine][produced by Arthur Baker ] [2[12].Hot Disco/Dance;Sire 41000 12"] |
Strike me pink/8 and half rumba | Debbie Harry | 09.1993 | 46[2] | - | Chrysalis CHSPD 5000 | [written by Deborah Harry, Anne Dudley, Jonathan Bernstein] |
Command and Obey | Groove Thing featuring Debbie Harry | 10.1997 | - | - | [42[4].Hot Disco/Dance;Eightball 54 201 12"] | |
Command and Obey | Groove Thing featuring Debbie Harry | 07.1999 | - | - | - | [49[3].Hot Disco/Dance;Eightball 184 12"] |
New York, New York | Moby featuring Debbie Harry | 10.2006 | 43[6] | - | Mute CDMUTE 371 | [written by Moby][produced by Moby] |
Albumy
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Plastic letters | Blondie | 11.1977 | 10[54] | 72[17] | Chrysalis CHR 1166 | [platinum-UK][produced by Richard Gottehrer] |
Parallel lines | Blondie | 09.1978 | 1[4][143] | 6[103] | Chrysalis CDL 1192 | [platinum-US][platinum-UK][Producers: Mike Chapman ] |
Blondie | Blondie | 03.1979 | 75[1] | - | Chrysalis CHR 1165 | [gold-UK][produced by Richard Gottehrer] |
Eat to the beat | Blondie | 10.1979 | 1[1][38] | 17[51] | Chrysalis CDL 1225 | [platinum-US][platinum-UK][Producers: Mike Chapman ] |
Autoamerican | Blondie | 11.1980 | 3[16] | 7[34] | Chrysalis CDL 1290 | [platinum-US][platinum-UK][Producers: Mike Chapman ] |
The best of Blondie | Blondie | 10.1981 | 4[48] | 30[23] | Chrysalis CDL TV 1 | [2x-platinum-US][2x-platinum-UK][Producers: Giorgio Moroder , Richard Gottehrer , Mike Chapman] |
The hunter | Blondie | 07.1982 | 9[12] | 33[12] | Chrysalis CDL 1384 | [Producers: Mike Chapman] |
Once more into the beach | Deborah Harry And Blondie | 12.1988 | 50[4] | - | Chrysalis CJB2 | [Producers: Nile Rodgers/Bernard Edwards/Giorgio Moroder/Jellybean Benitez/Mike Chapman /Richard Gottehrer/Seth Justman] |
The complete picture-The very best of Deborah Harry and Blondie | Blondie | 03.1991 | 3[29] | - | Chrysalis CHR 1817 | [gold-UK][Producers: Mike Chapman/Richard Gottehrer] |
Beautiful -The remix album | Blondie | 07.1995 | 25[4] | - | Chrysalis CHR 6105 | [Producers: Giorgio Moroder , Utah Saints , The Black Dog , K-Klass , Tommy Musto] |
Atomic -The very best of Blondie | Blondie | 07.1998 | 12[128] | - | Chrysalis CDCMS 5013 | [platinum-UK][Producers: Mike Chapman, Richard Gottehrer, Giorgio Moroder] |
No exit | Blondie | 02.1999 | 3[22] | 18[15] | Beyond 74321641142 | [gold-UK][Producers: Craig Leon ] |
Greatest hits | Blondie | 11.2002 | 38[107] | - | EMI 3450542 | [silver-UK][Producers: Richard Gottehrer , Mike Chapman , Kevin Flaherty , Bryan Kelley , Shannon Ward] |
The course of Blondie | Blondie | 04.2004 | 36[3] | 160[1] | Epic 5119219 | [Producers: Craig Leon , Jeff Bova , Kevin Griffin , Randy Nicklaus , Steve Thompson] |
Greatest Hits (Sight And Sound) | Blondie | 11.2005 | 48[11] | - | EMI 3450542 | [gold-UK][produced by Richard Gottehrer,Mike Chapman,Giorgio Moroder,Craig Leon,Super Buddha,Paolo Cilione,Claudio Camaione,Steve Thompson,Mark Vidler] |
At the BBC | Blondie | 10.2010 | 162[1] | - | Chrysalis | - |
Panic of Girls | Blondie | 07.2011 | 73[2] | - | Five Seven NBL 891 | [produced by Jeff Saltzman/Super Buddha/Katz-Bohen/Kato Khandwala] |
Blondie 4(0) Ever | Blondie | 05.2014 | 16[2] | 109[1] | Noble Id NBL 5002 | [produced by Matt Katz-Bohen, Kato Khandwala ,Craig Leon, Jeff Saltzman, Chris Stein] |
Pollinator | Blondie | 05.2017 | 4[5] | 63[1] | BMG 538263402 | [produced by John Congleton] | Debbie Harry |
Koo koo | Debbie Harry | 08.1981 | 6[7] | 25[12] | Chrysalis CHR 1347 | [gold-US][silver-UK][Producers: Bernard Edwards , Nile Rodgers ] |
Rockbird | Debbie Harry | 11.1986 | 31[11] | 97[13] | Chrysalis CHR 1540 | [gold-UK][Producers: Seth Justman ] |
Def dumb and Blondie | Debbie Harry | 10.1989 | 12[7] | 123[8] | Chrysalis CHR 1650 | [silver-UK][Producers: Arthur Baker , Debbie Harry , Tom Bailey , Toni C. , Ben Grosse ] |
Debraviation | Debbie Harry | 07.1993 | 24[2] | - | Chrysalis CHR 6033 | [Producers: Jon Astley , Anne Dudley , Toni C. , Andy Paley , Guy Pratt] |
Necessary Evil | Debbie Harry | 09.2007 | 86[1] | - | Eleven Seven ESE003 | [Producers: Barb Morrison, Charles Nieland, Chris Stein, Bill Ware] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz