Web Analytics Z archiwum...rocka : Arena

środa, 27 grudnia 2017

Arena

Brytyjska super grupa spod znaku rocka neoprogresywnego. W ostatnim składzie grali – Clive Nolan (keyboard, dodatkowy wokal), Mick Pointer (perkusja, dodatkowy wokal), John Mitchell (gitara), Ian Salmon (gitara basowa) oraz Rob Sowden (główny wokal). Formacja została założona w 1995 roku. W pierwszym składzie oprócz Nolana (Pendragon) oraz Pointera (eks-Marillion) znaleźli się także – Cliff Orsi (bas), Keith More (gitara) oraz John Carson (wokal). Choć złośliwi twierdzili, że zespół nie jest niczym więcej, jak tylko klonem wczesnego Marillionu. Podobieństwa nie ograniczały się jedynie do osoby bębniarza, usuniętego z formacji Fisha w 1983 roku. Chodziło także o głos wokalisty, który łudząco przypominał tembr Szkota. Fani nowego zespołu podkreślali natomiast, że zaproponowane brzmienie jest świeżym i emocjonalnym oraz to, że wierzą w przyszłość tego składu.
Zadebiutowali w tym roku świetnie przyjętym krążkiem "Songs From The Lions Cage", z gościnnym udziałem gitarzysty Marilllionu – Steve’a Rothery’ego. Wydawnictwo ukazało się nakładem ich własnej wytwórni – Verglas. Tym samym narodziła się nowa gwiazda na firmamencie rocka neoprogresywnego.
Niestety w ciągu następnych dwóch lat z formacją pożegnali się – Carson i Orsi. W ich miejsce do składu dołączyli – wokalista Paul Wrightson oraz basista John Jowitt (mający na swoim koncie współpracę z między innymi IQ i Jadis).
W tym ustawieniu formacja nagrała i wydała w 1996 roku drugi longplay – "Pride". Od strony produkcyjnej nad wszystkim czuwał Simon Hanhart. Efekty były imponujące, a zmiany personalne nie wpłynęły negatywnie na brzmienie zespołu. Nowy wokalista zachwycił słuchaczy, choć brzmiał zupełnie inaczej, niż poprzednik. Choć od areny oczekiwało się świetnych utworów, to jednak ten album pokazał także inny aspekt nowego ustawienia – okazało się bowiem, że każdy z muzyków to indywidualista, na którego odrębność jest miejsce w zespole i nie nikt nikogo nie będzie twórczo "dusił".
Niestety w 1997 roku doszło do ponownych przetasowań personalnych – ze składu odszedł More, a na jego miejsce przyjęto Johna Mitchella. Po raz pierwszy mógł zaprezentować swoje umiejętności na EP-ce "The Cry", będącej zbiorem wybranych i poprawionych utworów z dwóch poprzednich płyt.
W tym samym roku ukazało się także pierwsze wydawnictwo koncertowe grupy – "Welcome to the Stage", świetnie oddające atmosferę panującą podczas ich występów na żywo.
Rok później ukazał się ich kolejny longplay "The Visitor", utrzymany w stylistyce koncept albumu. Okładkę zaprojektował Hugh Syme, mający na swoim koncie współpracę z między innymi Rush, czy Megadeth. Wydawnictwo znów zebrało świetne recenzje, nie tylko ze strony prasy branżowej, ale również fanów grupy. Niedługo potem muzycy ruszyli w promocyjną trasę koncertową.
W 1999 roku grupa ucichła, nie wydano żadnej płyty, a poszczególni członkowie mogli skupić się na indywidualnych projektach muzycznych – John w formacji The Urbane, a Clive w Jabberwocky, gdzie wsparł swoim doświadczeniem między innymi Olivera Wakemana. Niestety był to też czas, gdy Wrightson postanowił na zawsze odejść z formacji, który na powrót stanęła przed faktem żmudnych poszukiwań odpowiedniego wokalisty. Tą osobą okazał się Rob Sowden, choć mimo wszystko i tak trudno było zastąpić głos poprzedniego muzyka. Z zespołem rozstał się wtedy także John Jowitt, a jego miejsce zajął Ian Salmon, znany z formacji Shadowland.
Oficjalnie, pierwszym wydawnictwem studyjnym z nowym składem był wydany w 2000 roku krążek "Immortal?", nad którym grupa pracowała od końca 1999 roku. Mimo poważnych zmian personalnych – muzycy znów zachwycili brzmieniem swoich fanów. Bezsprzecznie w największym stopniu było to zasługą Nolana. Ponownie muzycy ruszyli w trasę koncertową, której pokłosiem było wydanie rok później płyty "Breakfast In Biarritz". W między czasie muzycy ponownie zajęli się swymi innymi projektami muzycznymi – Nolan znalazł czas na wspólne występy z Pendragonem, a Rob i John rozpoczęli pracę nad solowymi płytami.
W 2002 roku zespół wszedł do studia, by przygotować materiał na kolejny album – "Contagion". Premiera krążka wciąż była przekładana, w końcu longplay trafił na półki sklepowe marcu następnego roku. Niedługo potem przebojem wdarł się na listy przebojów w Niemczech i Holandii, a grupa ruszyła w promujące krążek tournee. W tym samym roku do fanów trafiło wydawnictwo DVD pod tytułem "Caught In The Act!".
Dwa lata później Arena weszła do studia, by rozpocząć pracę nad materiałem do nowego krążka.
Na początku lutego 2005 roku do sklepów trafił ich ostatni, jak dotąd album – "Pepper’s Ghost".
W 2008 roku, z okazji 25. rocznicy wydania pierwszej płyty zespołu Marillion – "Script for a Jester’s Tear", wyznaczającej jednocześnie narodziny rocka neo progresywnego – muzycy zafascynowani tym albumem postanowili ruszyć w okolicznościową kilkumiesięczną trasę koncertową. W skład super grupy weszli – perkusista Mick Pointer (Arena, ex-Marillion), gitarzysta Nick Barrett (Pendragon), klawiszowiec Mike Varty (Landmarq, Credo), basista Ian Salmon (Arena) oraz wokalista Brian Cummins (Carpet Crawlers). Zabrakło natomiast Nolana, który był wtedy zaangazowany w inne projekty. W setliście znalazły się nie tylko utwory z pamiętnej płyty, lecz także kompozycje z pierwszego singla Marillionu.
W ostatnim czasie na oficjalnej stronie Areny, jeden z członków założycieli, Clive Nolan wydał oświadczenie, w którym poinformował o czasowym zawieszeniu swojej i Pointera działalności w formacji. Przy okazji zdementował plotki, jakoby Arena miała się rozwiązać. Ponadto prace nad nowym krążkiem zostały rozpoczęte, ale do tego tematu członkowie grupy mają wrócić po zakończonych zaplanowanych trasach koncertowych. Klawiszowiec zapowiedział nawet, że krążek będzie zatytułowany "The Tinder Box", a jego wstepna premiera może odbyć się w grudniu 2009 roku.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
YiminiArena06.2000127[1]-Duty Free-
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Songs From The Lion's CageArena02.1995--Verglas Music VGCD 001[produced by Mike Stobbie ]
PrideArena09.1996--Verglas Music VGCD 004[produced by Clive Nolan ]
Welcome to the StageArena11.1997--Verglas Music VGCD 009-
The VisitorArena04.1998--Verglas Music VGCD 012[produced by Clive Nolan , Simon Hanhart ]
Immortal?Arena04.2000--Verglas Music VGCD 019[produced by Clive Nolan , Simon Hanhart]
Breakfast in BiarritzArena04.2001--Verglas Music VGCD 021[produced by John Mitchell]
ContagionArena01.2003--Verglas Music VGCD 024[produced by Clive Nolan ]
Live & LifeArena11.2004--Verglas Music VGCD 027-
Pepper's GhostArena01.2005--Verglas Music VGCD 028[produced by Clive Nolan ]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz