Del Amitri

Del Amitri, grupa szkocka. Powstała w 1981 w Glasgow (jej nazwa po grecku znaczy: "z łona"). Założył ją Justin Currie (11.12.1964) - voc, b, k. Od początku towarzyszył mu Paul Tyagi - dr, perc. Pierwszy bardziej stabilny skład ukształtował się w 1982; oprócz Curriego i Tyagiego znaleźli się w nim Iain Harvie (19.05.1962) -g i Bryan Tolland -g. W 1988 Tollanda zastąpił Michael Slaven - g z Bourgie Bourgie. W 1991 miejsca Slavena i Tyagiego zajęli David Cummings - g i Brian McDermott - dr. W 1992 dołączył Andy Alston - k, acc. W 1994 zamiast McDermotta przyjęto Chrisa Sharrocka - dr, a wkrótce potem zamiast niego Ashleya Soana - dr. W 1996 Cummingsa zastąpił Jon McLoughlin - g. W 1997 miejsca McLoughlina i Soana zajęli Kris Dollimore - g, wywodzący się z The Godfathers, i Mark Price - dr, znany z All About Eve i Mice. W tym czasie odszedł Alston.

Zadebiutowała w lipcu 1983 singlem Sense Sickness/The Difference Is, wydanym przez małą firmę z Glasgow - No Strings. Zwróciła na siebie uwagę i już niebawem koncertowała u boku The Smiths i The Fall oraz została poproszona o nagranie kilku utworów dla radia BBC. W 1984r podpisała kontrakt z Big Star, filią Chrysalis, i przy pomocy producenta Hugh Jonesa, współpracownika Echo And The Bunnymen, przygotowała płytę "Del Amitri", wydaną w maju 1985. Był to zbiór piosenek i ballad ujawniających wpływy country, folku i bluesa, zdaniem recenzentów zbyt konwnecjonalnych, bez wątpienia jednak wykonywanych z sercem, jak Crows In The Wheatfield, Hammering Heart, Breaking Bread, Former Owner czy Sticks And Stones Girl. Spodobał się zwłaszcza słuchaczom amerykańskim - najbardziej zagorzali tamtejsi wielbiciele pomogli formacji w 1986 zorganizować tournee po kraju.

W 1987 grupa związała się z firmą A&M;. Bardzo długo pracowała nad albumem "Waking Hours", a pomagali jej aż trzej producenci: David Kershenbaum, Hugh Jones i Mark Freegard. Tej płycie, wydanej w lipcu 1989 i sprzedanej w trzystu tysiącach egzemplarzy, towarzyszyło już kilka przebojowych singli: Kiss This Thing Goodbye/No Holding On z lipca 1989, najbardziej popularny Nothing Ever Happens/So Many Souls To Change ze stycznia 1990, Move Away Jimmy Blue/Another Letter Home z czerwca, a także zawierający premierowe piosenki Spit In The Rain/Scared To Live z października tego roku. W utworach z "Waking Hours" bardziej niż poprzednio uwidoczniły się wpływy amerykańskiej tradycji muzycznej, pisano nawet, że są one bezpośrednim wynikiem wyprawy do Stanów.

Grupa ugruntowała sukces płytą "Change Everything" z czerwca 1992, wyprodukowaną przez Gila Nortona. Było to dzieło podobne do poprzednich, ale recenzenci pisali, że temat nieudanej, niespełnionej miłości, samotności, neurotycznego pragnienia uczuć, obecny już w piosenkach w rodzaju Nothing Ever Happens czy Spit In The Rain, teraz stał się obsesją Del Amitri, o czym świadczyły takie utwory, jak Always The Last To Know, The First Rule Of Love, Just Like A Man czy The Ones That You love Lead You Nowhere. Także temu albumowi towarzyszyło kilka przebojowych singli: Always The Last To Know/Learn To Cry z kwietnia 1992, Be My Downfall/Whiskey Remorse z czerwca i Just Like A Man/Spit In The Rain (remiks) z września tego roku oraz When You Were Young/The Ones That You Love Lead You Nowhere ze stycznia 1993.

Płyta "Twisted" z lutego 1995, wyprodukowana przez Ala Claya, współpracownika Franka Blacka i Pere Ubu, była świadectwem zwrotu Del Amitri ku muzyce bliższej hałaśliwego gitarowego rocka (np. Food For Songs, Being Somebody Else, Start With Me), chociaż nie zabrakło na niej łagodniejszych piosenek w dawnym stylu (np. Roll To Me, Here And Now). Zdobyła popularność nie mniejszą niż poprzednia. A na listy przebojów trafiły single: Here And Now/Someone Else Will z lutego 1995, Drivng With The Brakes On/Life By Mistake z kwietnia, Roll To Me/In The Frame z czerwca i Tell Her This/A Better Man z października tego roku. Dowodem wygasania inwencji muzyków Del Amitri był zaskakująco nieudany album "Some Other Sucker's Parade" z lipca 1997 (produkcja: Freegard), zawierający takie piosenki, jak Some Other Sucker's Parade i Don't Come Home Too Soon, wydane też na singlach, oraz Not Where It's At i Medicine.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Kiss This Thing Goodbye/No Holding On	Del Amitri	08.1989	59[2]	35[11]	A&M; AMY 515	[written by Justin Currie,Iain Harvie,Mick Slaven][produced by Mark Freegard]
Stone Cold Sober/The Return Of Maggie Brown	Del Amitri	09.1989	90[2]	-	A&M; AM 527	[written by Justin Currie][produced by Mark Freegard]
Nothing Ever Happens / So Many Souls to Change	Del Amitri	01.1990	11[9]	-	A&M; AMY 536	[written by Justin Currie][produced by Hugh Jones]
Kiss This Thing Goodbye [reissue]	Del Amitri	03.1990	43[4]	-	A&M; AMY 515	[written by Justin Currie,Iain Harvie,Mick Slaven][produced by Mark Freegard]
Move Away Jimmy Blue / Another Letter Home	Del Amitri	06.1990	36[6]	-	A&M; AMY 515	[written by Justin Currie,Iain Harvie][produced by Gil Norton]
Spit in the Rain / Scared to Live	Del Amitri	11.1990	21[6]	-	A&M; AMY 589	[written by Justin Currie][produced by Gil Norton]
Always the Last to Know / Learn to Cry	Del Amitri	058.1992	13[7]	30[17]	A&M; AM 870	[written by Justin Currie][produced by Gil Norton]
Be My Downfall / Whiskey Remorse	Del Amitri	07.1992	30[4]	-	A&M; AMY 884	[written by Justin Currie][produced by Gil Norton]
Just Like a Man/Spit In The Rain	Del Amitri	09.1992	25[4]	-	A&M; AM 0057	[written by Justin Currie/Iain Harvie][produced by Gil Norton]
When You Were Young / Long Journey Home	Del Amitri	01.1993	20[3]	-	A&M; AMCD 0132	[written by Justin Currie][produced by Gil Norton]
Here and Now/Long Way Down	Del Amitri	02.1995	21[11]	-	A&M; 5809592	[written by Justin Currie,Iain Harvie][produced by Al Clay]
Driving With the Brakes On/Life By Mistake	Del Amitri	04.1995	18[11]	-	A&M; 581 007-2	[written by Justin Currie][produced by Al Clay]
Roll to Me/ In The Frame	Del Amitri	07.1995	22[9]	10[36]	A&M; 581 129-2	[written by Justin Currie][produced by Al Clay]
Tell Her This/Roll To Me	Del Amitri	10.1995	32[5]	-	A&M; 581 215-2	[written by Justin Currie][produced by Al Clay]
Not Where It's At	Del Amitri	06.1997	21[10]	-	A&M; 582 253-2	[written by Justin Currie][produced by Mark Freegard]
Some Other Sucker's Parade	Del Amitri	12.1997	46[4]	-	A&M; 582 435-2	[written by Mc Loughlin][produced by Mark Freegard ]
Don't Come Home Too Soon (Official Team Scotland Song World Cup '98)	Del Amitri	06.1998	15[12]	-	A&M; 582 705-2	[written by Justin Currie][produced by Pete Smith]
Cry To be Found / Somebody Else (Live In Chicago)	Del Amitri	09.1998	40[9]	-	A&M; 566 349-2	-
Just Before You Leave	Del Amitri	04.2002	37[2]	-	A&M; 497 696-2	[written by Justin Currie,Iain Harvie][produced by Pete Smith]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Waking Hours	Del Amitri	04.1990	6[44]	95[19]	A&M; AMA 9006	[platinum-UK][produced by Mark Freegard,Gil Norton]
Change Everything	Del Amitri	09.1992	2[20]	178[3]	A&M; 3953852	[gold-UK][produced by Gil Norton]
Twisted	Del Amitri	08.1995	3[46]	170[8]	A&M; 540 3112	[gold-UK][produced by Al Clay]
Some Other Sucker's Parade	Del Amitri	07.1997	6[10]	160[1]	A&M; 5407052	[produced by Mark Freegard]
Hatful of Rain: The Best of Del Amitri	Del Amitri	09.1998	5[48]	-	A&M; 5409402	-
Can You Do Me Good?	Del Amitri	04.2002	30[6]	-	A&M; 4932162	[produced by Commissioner Gordon, Jonathan Quarmby , Kevin Bacon , Pete Smith ]
Into the Mirror	Del Amitri	11.2014	75[1]	-	Heard Through A Wall HTAW 001	-

Desmond Dekker

Właśc. Desmond Dacres, ur. 16.07.1941 r. w Kingston na Jamajce. Był sierotą, który większą część dzieciństwa spędził w St. Thomas niedaleko Seaforth. Po powrocie do Kingston pracował jako spawacz. Koledzy z pracy namówili go, by postarał się o przesłuchanie w studiu nagrań. Po odrzuceniu przez znanych producentów Clementa Dodda i Duke'a Reida znalazł mentora we wpływowym Leslie Kongu.

W 1963 r., pod nowym nazwiskiem, Dekker nagrał swój pierwszy singel "Honour Your Father And Mother", który ukazał się także w Wielkiej Brytanii nakładem wytwórni Island Chrisa Blackwella. W tym samym czasie Dekker nawiązał współpracę z zespołem towarzyszącym — The Aces.

Od połowy lat 60-tych cieszył się olbrzymim powodzeniem na Jamajce, zapisując tam na swoim koncie nadzwyczajną serię 20 hitów na 1. miejscu. W sierpniu 1967 r. nagrał inspirowany przez filmy z Jamesem Bondem utwór "007 (Shanty Town)", który zdobył duże powodzenie także w USA i Wielkiej Brytanii (14. miejsce). Ten chwytliwy i zaraźliwie rytmiczny kawałek w wykonaniu "niegrzecznego chłopaka ze swym gangiem ulicznych rzezimieszków" zapowiadał rychłe osiągnięcie przez Dekkera międzynarodowej sławy.

W 1967 r. nagraniem "Unity" Dekker zajął drugie miejsce na Festiwalu Piosenki na Jamajce i nadal zdobywał szczyty list przebojów w swoim kraju, takimi utworami jak "Hey Grandma", "Music Like Dirt", "Rudie Got-Soul", "Rude Boy Train" i "Sabotage".

Rok 1969 okazał się dla Dekkera rokiem największych sukcesów międzynarodowych. "Wstaję rano i haruję na chleb, Panie, bym mógł wszystkich wykarmić" — tak brzmiały pierwsze słowa piosenki śpiewanej w lokalnym dialekcie, która zachwyciła i zadziwiła słuchaczy po obu stronach Atlantyku. Intrygujące nagranie "Israelites" stało się w styczniu 1969 r. pierwszą piosenką w stylu rock steady, która weszła na szczyt notowań brytyjskich, co wówczas było nie lada osiągnięciem. Jeszcze bardziej zaskakujące było dotarcie tej piosenki do Top 10 w USA, w kraju który dotąd wydawał się komercyjnie poza zasięgiem wykonawców z Jamajki. Następnym hitem Dekkera w Wielkiej Brytanii była notowana w Top 10 piosenka "It Mek". Nagrana rok wcześniej pod tytułem "I It Mek", została następnie przemiksowana i na potrzeby rynku brytyjskiego wzbogacona o partie instrumentów dętych i dodatkowy wokal. Inspiracji do piosenki "It Mek" tłumaczonej z grubsza jako "That's Why It Happened", dostarczyła siostra Desmonda — Elaine, która spadła w domu ze schodów i płakała "krokodylimi łzami". Dekker z upodobaniem przekładał co­dzienne obserwacje na ostre, zjadliwe strofy. W "Israelites" przedstawiał dolę poniewieranych robotników, a w "Problems" - porywającym protest songu - gorzko stwierdzał, że "everyday is problems" (każdy dzień to problem).

Brytyjskie sukcesy Dekkera, podtrzymywane ciągłymi trasami koncertowymi, utorowały drogę na listy przebojów kolejnym hitom z Jamajki, w wykonaniu takich wykonawców jak: Harry J's All Stars, The Upsetters i The Pioneers. Aż do pojawienia się Boba Marleya, Dekker pozostawał najsławniejszym artystą reggae na scenie międzynarodowej.

W 1969 r. osiadł w Wielkiej Brytanii, gdzie występował regularnie w klubach i dogrywał swoje wokale do muzyki i rytmów zarejestrowanych na Jamajce. Po mniejszym sukcesie singla "Pickey Gal" nagrał notowany na miejscu 2. wielki hit "You Can Get It If You Really Want", kompozycję Jimmy'ego Cliffa z filmu "The Harder They Come". Gdy w 1971 r. długoletni menedżer i producent Dekkera - Kong, zmarł na niewydolność serca, piosenkarz przeniósł się do wytwórni Cactus.

Dzięki wznowieniu utworu "Israelites" powrócił w 1975 r. do brytyjskiej Top 10. Kolejnym hitem było notowane na miejscu 16. nagranie "Sing A Little Song". W 1980 r. nagrał wraz z zespołem, Rumour Grahama Parkera album Black And Dekker , ale eksperyment okazał się nie udany komercyjnie.

Kolejny longplay Compass Point, wydany jak i poprzedni w wytwórni Stiff Records, był już jego ostatnią próbą wejścia na listy przebojów. Artysta pozostał jednak wiecznie żywotnym wykonawcą starszych przebojów, a jego nagrania ukazywały się na albumach składankowych.

W 1984 r. sąd brytyjski uznał go za bankruta. Żalił się wtedy publicznie, że nie otrzymywał funduszy od swojego byłego menedżera. Była to smutna chwila w karierze tej jednej z najbardziej znanych osobistości muzyki reggae. Łatwo rozpoznawalny falsetowy wokal Dekkera pozostaje jednym z najbardziej charakterystycznych głosów stylu rock steady. Na uwagę zasługuje też to, że był pierwszym artystą reggae, który odniósł międzynarodowy sukces.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
007 (Shanty Town) / Cool Collie [Hopeton Lewis]/ Judge Dread In Court [Derrick Morgan]	Desmond Dekker & the Aces	07.1967	14[11]	-	Island WIP 6592	[written by Desmond Dacres/Leslie Kong][produced by Leslie Kong]
Israelites/My Precious World (The Man)[Beverley's All Stars]	Desmond Dekker & the Aces	03.1969	1[1][15]	9[10]	Pyramid PYR 6058	[silver-UK][written by Desmond Dekker and Leslie Kong][produced by Leslie Kong]
It Miek/Problems	Desmond Dekker & the Aces	06.1969	7[11]	-	Pyramid PYR 6068	[written by Desmond Dacres][produced by Graham Goodall/Leslie Kong]
Pickney Gal/Generosity	Desmond Dekker & the Aces	01.1970	42[3]	-	Pyramid PYR 6078	[written by Desmond Dacres][produced by Leslie Kong/Philligree]
You Can Get It If You Really Want / Perseverance	Desmond Dekker	08.1970	2[15]	103[3]	Trojan TR-7777	[written by J. Cliff][produced by Leslie Kong/John Kelly]
Sing A Little Song / No Place Like Home	Desmond Dekker	08.1975	16[7]	-	Cactus CT 73	[written by Desmond Dacres][produced by Bruce Anthony ]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
This Is Desmond Dekker	Desmond Dekker	07.1969	27[6]	-	Trojan TTL 04	[produced by Graham Goodall/Leslie Kong]
Israelites	Desmond Dekker	09.1969	-	153[3]	Uni 73 059 [US]	-

Degenerates

Degenerates to australijski zespół rockowy założony przez Jamie Durranta (gitara, wokal), Roberta MacKay'a (bas) i Davida Klenjansa (perkusja). Ich EP-ka Out Of My Head została nominowana do nagrody ARIA 1992 dla najlepszego nowego talentu .

Zespół powstał  w 1987 roku jako Degen. W 1989r wydali singiel "Out Of My Head" w Amputated Hand.  Rozszerzyli swoją nazwę na Degenerates, a w 1991 wydali EP Out Of My Head w Chrysalis. W 1992 roku zespół zaczął wydawać swoje nagrania w Bent Records. W tym roku wydali "Play Dinosaur" i swój debiutancki album Play Dinosaur . Następnie w 1993 roku wydali Outspoken, a następnie "Life Expectancy" w 1995 roku. W tym czasie Durrant wydał solowy singiel "Goodbye". 

Pod koniec 1995 roku Degenerates stali się Box of Anger z Julianem Chickiem zamiast MacKaya na basie. Wydali EP, Clean w 1995 roku i album Box of Anger w 1996 roku. 

Durrant założył Penny Safari, który wydał singiel "I Believe In Love" / "Two Pennies Drop" w 1998 roku. 

Durrant kontynuował prowadzenie Bent Records, nagrywając i wydając pierwsze nagrania Killing Heidi .

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Play Dinosaur	Degenerates	06.1992	68[2]	-	Chrysalis 323862-2	-

Definition of Sound

Definition of Sound to grupa dance z Londynu, w skład której wchodzą Kevin Clark i Don Weekes, współpracująca z muzykami Rex Brough (znanym także jako The Red King), a później z Mike Spencerem . Ich drugi i czwarty singiel "Wear Your Love Like Heaven" (1991) i "Moira Jane's Café" (1992) znajdowali się w pierwszej czterdziestce brytyjskiej listy singli . Grupa miała również kilka piosenek na liście "Billboard Hot Dance Club Club Play ", w tym "Moira Jane's Café", która w 1992 roku trafiła na pierwsze miejsce.

Clark i Weekes po raz pierwszy nagrywali razem w 1988 roku, używając nazwy Top Billin. Wydali dwa utwory "Naturally" i "Straight From the Soul" dla wytwórni Dance Yard, po czym podpisali kontrakt z Phonogram na singiel "My Thing / Surprise".  W 1990 roku zespół podpisał kontrakt z Circa w Wielkiej Brytanii i Cardiac w USA. Po zmianie nazwy na Definition of Sound, duet nagrał Love and Life: A Journey With the Chameleons (1991). Album zawierał cztery single: "Now Is Tomorrow", "Wear Your Love Like Heaven", "Moira Jane's Cafe" i "Dream Girl".Obowiązki wokalne w "Now Is Tomorrow", i na niektórych utworach z albumu przejęła wokalistka, Elaine Vassel. Wideo do "Moira Jane's Cafe" wyreżyserował Mark Romanek .

Mimo że nie mieli hitu na Billboard Hot 100 , utwór "Now Is Tomorrow" (hit taneczny nr 10) wspiął się na   68 miejsce na   Hot 100 Airplay w 1991 roku, podczas gdy "Moira Jane's Cafe" stała się pierwszym brytyjskim rapowym   numerem 1 na liście przebojów Billboard Dance Charts. Album został dobrze przyjęty przez krytyków w Wielkiej Brytanii i Ameryce.

Zespół nagrał dwa kolejne albumy, The Lick (1992) i Experience (1996), dla różnych wytwórni płytowych i różnych producentów. W 1997 roku wydali trzy single promocyjne za pośrednictwem MCA / Universal, przed planowanym czwartym albumem. Zanim album został wydany, zespół postanowił przerwać nagrywanie.


Członkowie grupy Clark, Weekes i Spencer kontynuowali pracę przy remiksach i jako team produkcyjny piosenek.

Clark rozpoczął pracę w A & R i wydawnictwie muzycznym . Był także stałym członkiem obsady komedii radiowej The Mayor of Kentish Town w Soho Radio , ze Stevem Furstem (Little Britain / Lenny Beige) i Dominikiem Colemanem (Miranda / Trollied).

Spencer kontynuował produkcję i nagrywanie muzyków, a także pracę w wydawnictwie muzycznym.

Weekes wydał solowy album, zanim opuścił przemysł muzyczny .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Now Is Tomorrow	Definition of Sound	11.1990	46[8]	-	Circa YR 66	[written by Weekes, Clark, Brough][produced by Donwon, The Red King][10[11].Hot Disco Dance;Cardiac 4010 12"]
Wear Your Love Like Heaven	Definition of Sound	03.1991	17[9]	-	Circa YR 61	[written by Weekes, Clark, Brough][produced by Donwon, The Red King][28[7].Hot Disco Dance;Cardiac 4010 12"]
Moira Jane's Café	Definition of Sound	02.1992	34[4]	-	Circa YR 80	[written by Weekes, Clark, Brough][produced by Donwon, The Red King][1[1][13].Hot Disco Dance;Cardiac 4023 12"]
What Are You Under	Definition of Sound	09.1992	68[1]	-	Circa YR 95	[written by Weekes, Clark, Brough][produced by Donwon, The Red King][4[12].Hot Disco Dance;Charisma 12 611 12"]
Can I Get Over	Definition of Sound	11.1992	61[2]	-	Circa YR 97	-
Boom Boom	Definition of Sound	05.1995	59[2]	-	Fontana DOSCD 1	-
Pass The Vibes	Definition of Sound	12.1995	23[3]	-	Fontana DOSCD 2	[written by Clark/Weekes/Spencer][produced by Chris Hughes, Donald Weekes, Kevin Clark, Mike Spencer]
Child	Definition of Sound	02.1996	48[2]	-	Fontana DOSCD 3	[written by Clark/Weekes/Spencer][produced by Chris Hughes, Clark, Weekes And Spencer]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Love and Life: A Journey With the Chameleons	Definition of Sound	06.1991	38[3]	-	Circa 14	[produced by DonWon, King John, The Red King]
Experience	Definition of Sound	03.1996	97[1]	-	Fontana 5287402	[produced by Chris Hughes]

Pusherman

Pusherman był alternatywnym zespołem rockowym z Londynu w Anglii . Powstały w 1994 roku zespół składał się z Andy'ego Franka (wokal), Mereditha "Yank" Reida (wokal, harmonijka), Bo Ellery'ego (bas), Martina Hoylanda (gitara), Tony'ego Antoniou (gitara) i Harry'ego Harrisona (perkusja).
Pusherman podpisali kontrakt z wytwórnią Oasis , wytwórnią Ignition Records Marcusa Russella, która w listopadzie 1995 roku wydała ich pierwszy singiel zatytułowany "First Time". Kolejny singiel "Whole", 12-calowy pojedynczy singiel, został wybrany singlem tygodnia przez NME , a choć nie był dostępny jako wersja komercyjna, pojawił się na kompilacji   NME w 1996r " Here Comes the Summer..." i " Volume Sixteen: Copulation Explosion!" magazynu Volume .

Debiutancki album grupy, wyprodukowany przez Owena Morrisa , został wydany we wrześniu 1996 roku. W listopadzie tego samego roku utwór "Sold" z albumu pojawił się w kompilacji CMJ New Music Monthly , podczas gdy inny singiel "The Aim Indeed" był  na kompilacji Indie Top 20 Volume 23.

Częściowo z powodu użycia heroiny przez jej członków, Pusherman rozpadł się w 1997 roku. W momencie ich rozpadu byli filmowani przez brytyjskiego reżysera filmowego i reżysera muzycznego Marka Szaszy oraz fotografkę Corinne Day w planowanym "rockumentary". Następnie wokalista Andy Frank przeniósł się do Los Angeles, by wraz z Tedem Huttem założyć zespół Jact. Inny wokalista Pushermana, Yank, zmarł w 2000 roku.  Basista Bo Ellery grał na albumie It's Jo and Dannys z 2005r Lank Haired Girl to Bearded Boy .

Andy Frank zmarł w 2008 roku w swoim domu w Los Angeles, w wieku 42 lat  i został pochowany w Portsmouth w Anglii.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Chase It	Pusherman	05.1996	192[1]	-	Ignition IGN-8	[written by Pusherman][produced by Owen Morris]
Sold	Pusherman	02.1997	94[1]	-	Ignition IGNSCD 111	[produced by Owen Morris]

Goldbug

Goldbug był brytyjskim zespołem w latach 90-tych. Zespół powstał w Brighton w 1995 roku założony przez byłego członka Beatmasters ,  Richarda Walmsley'a  , perkusistę Tony'ego Horkinsa i DJ Adila Magika, z wokalistą sesyjnym Sandy McKenzie, który został zwerbowany przez ogłoszenie w Maker Melody .
Goldbug jest najlepiej zapamiętany z brytyjskiego singla z coverem " Whole Lotta Love " Led Zeppelin , z   samplami "Asteroid" (temat z Pearl & Dean ), a wydanym 15 stycznia 1996 r w wytwórni Acid Jazz . "Whole Lotta Love" był grany przez Chrisa Evansa w Radio 1 w Breakfast Show  , a utwór wszedł na brytyjską Singles Chart 20 stycznia 1996 roku pod numerem 3 i pozostał na listach przebojów przez 5 tygodni. Zespół pojawił się w Top of the Pops 25 stycznia 1996 roku, wykonując piosenkę z wokalistką, Katherine Ellis.

Tony Horkins i Adil Magik opuścili zespół po problemach kontraktowych z Walmsley pod koniec 1996 roku. Ich jedyny następny singiel "Real Hip Mary" został wydany przez EMI, ale nie udało mu się awansować do pierwszej 75-ki w 1997 roku.W 2000, Walmsley pozwał Acid Jazz za niezapłacone tantiemy związane z singlem "Whole Lotta Love".  Odniósł sukces, otrzymując wiele tysięcy funtów. Ze względu na spory o honorarium, McKenzie nie otrzymała pieniędzy z krótkiej egzystencji zespołu.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Whole Lotta Love	Goldbug	01.1996	3[5]	-	Acid Jazz JAZID 125CD	[written by Page, Bonham, Jones,, Plant][produced by R. Walmsley]
Real Hip Mary	Goldbug	02.1997	97[1]	-	EMI CDEM 458	[written by Richard Walmsley][produced by Richard-The-Bug]

Michael Ball

Ur. 27.07.1962r w Stratford-Upon-Avon (Anglia). Ten popularny wokalista młodość spędził w Plymouth, po czym studiował w szkole teatralnej w Guildford w hr. Surrey. Jego wspinaczka po szczeblach kariery, nawet według współczesnych norm, odbyła się w tempie iście piorunującym. Pierwszą pracę znalazł jako statysta w przedstawieniu „Godspell", które wystawiano w różnych teatrach Walii. Wkrótce potem wziął udział w castingu do manchesterskiej produkcji „The Pirates Of Penzance” - znów chciał być statystą. Ku swemu zdumieniu otrzymał jedną z głównych ról u boku Paula Nicholasa i Bonnie Langford.

W 1985 Ball odtwarzał rolę Mariusa w superprzebojowym musicalu „Nędznicy" w londyńskim Palace Theatre, śpiewając m.in. jeden z najlepszych jego utworów „Empty Chairs At Empty Tables”. Wkrótce potem zagrał postać Raoula u boku Sary Brightman w „Fantomie z opery”, a później pojechał z nią w trasę z koncertem muzyki Andrew Lloyda Webbera. Ale tak naprawdę jego kariera rozpoczęła się w 1989, kiedy zagrał Aleksa w „Aspects Of Love” tegoż kompozytora - była to rola wymagająca, na początku historii Alex ma bowiem lat 17, a pod koniec - 40.

Ball zagrał też w produkcji tego przedstawienia wykonywanej w 1990r na Broadwayu. Właśnie z niego pochodzi przebojowa ballada „Love Changes Everything”, z którą Ball wspiął się na 2. miejsce list brytyjskich. Pewne sukcesy odnosiła też inna kompozycja z tej produkcji, poważniejsza „The First Man You Remember”. Ogromną popularność w Wielkiej Brytanii przyniósł mu też kontrakt (podobno opiewający na 100 tys. funtów), na mocy którego wykonał w znanym telewizyjnym programie „Wogan” wszystkie sześć piosenek, które Brytyjczycy zgłosili do konkursu Eurowizji w 1992. Bali zajął w nim drugie miejsce, śpiewając wybrany spośród tych sześciu utwór „One Step Out Of Time”, który wszedł też do brytyjskiej Top 20.

 W tym samym roku wybrał się w długą trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, występując w najlepszych salach, m.in. w londyńskich Palladium i Apollo. Zaskoczył wielu widzów bardzo dynamicznymi występami i dobrze zaplanowanym programem schlebiającym różnym gustom: znalazł się w nim i rock’n’roll, i Motown, i standardy w rodzaju „Stormy Weather", „You Made Me Love You” i „New York, New York”, no i oczywiście piosenki z musicali.

W 1993 dał jeszcze więcej koncertów, wydał własną wersję tytułowej piosenki z „Bulwaru Zachodzącego Słońca” (zresztą o mało co sam zagrał w nim główną rolę), wziął też udział w studyjnych nagraniach „West Side Story" z Barbarą Bonney, La Verne Williamsem oraz Królewską Orkiestrą Fil-harmoniczną. Jednak „gwoździem programu" w tym roku był sześcioodcinkowy serial telewizyjny, w którym miał okazję zaśpiewać z wieloma sławami muzyki popularnej, m.in. Cliffem Richardem, Dionne Warwick, Rayem Charlesem, Monserrat Caballe i Tammym Wynette’em.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Love Changes Everything	Michael Ball	01.1989	2[15]	-	Really Useful RUR 3	[written by Andrew Lloyd Webber, Don Black, Charles Hart][produced by Andrew Lloyd Webber]
The First Man You Remember	Michael Ball And Diana Morrison	10.1989	68[4]	-	Really Useful RUR 6	[written by Andrew Lloyd Webber, Don Black, Charles Hart][produced by Andrew Lloyd Webber]
It's Still You	Michael Ball	08.1991	58[2]	-	Polydor PO 160	[written by D. Black, R. Kerr][produced by Mike Smith]
One Step Out of Time	Michael Ball	04.1995	20[7]	-	Polydor PO 206	[written by Paul Davies,Tony Ryan,Victor Stratton][produced by Ronnie Hazlehurst]
If I Can Dream	Michael Ball	12.1992	51[2]	-	Polydor PO 248	[written by Walter Earl Brown][produced by Mike Smith]
Sunset Boulevard	Michael Ball	09.1993	72[1]	-	Polydor PZCD 293	[written by Christopher Hampton, Don Black, Andrew Lloyd Webber]
From Here to Eternity	Michael Ball	07.1994	36[4]	-	Columbia 6606902	[written by Brian Spence][produced by Brian Spence]
The Lovers We Were	Michael Ball	09.1994	63[2]	-	Columbia 6607972	[written by Brian Spence][produced by Brian Spence]
Wherever You Are	Michael Ball	12.1994	80[2]	-	Columbia 6610862	-
The Rose	Michael Ball	12.1995	42[4]	-	Columbia 6614532	[written by A. McBroom][produced by Nigel Wright]
(Something Inside) So Strong	Michael Ball	02.1996	40[2]	-	Columbia 6629002	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Michael Ball	Michael Ball	05.1992	1[1][10]	-	Polydor 5113302	[gold-UK][produced by Andrew Lloyd Webber,Mike Smith]
West Side Story	Michael Ball with Barbara Bonney	04.1993	33[5]	-	IMG IMGCD 1801	-
Always	Michael Ball	07.1993	3[11]	-	Polydor 5196662	[gold-UK]
One Careful Owner	Michael Ball	08.1994	7[6]	-	Columbia 4772802	[gold-UK]
The Best of Michael Ball	Michael Ball	11.1994	25[7]	-	Polygram TV 5238912	[gold-UK]
First Love	Michael Ball	01.1996	4[8]	-	Columbia 4835992	[silver-UK][produced by Nigel Wright]
The Musicals	Michael Ball	11.1996	20[12]	-	Polygram TV 5338922	[gold-UK]
The Movies	Michael Ball	11.1998	13[19]	-	Polygram 5592412	[platinum-UK][produced by Andrew Lloyd Webber,Mike Smith]
The Very Best of Michael Ball in Concert at the Royal Albert Hall	Michael Ball	11.1999	18[7]	-	Universal Music TV 5421952	[gold-UK][produced by Andrew Lloyd Webber,Mike Smith]
This Time... It's Personal	Michael Ball	11.2000	20[8]	-	Universal Music TV 1597282	[gold-UK]
Centre Stage	Michael Ball	09.2001	11[9]	-	Universal Music TV 0160712	[gold-UK]
A Love Story	Michael Ball	11.2003	41[2]	-	Liberty 5919492	-
A Song for You	Michael Ball	11.2003	157[10]	-	Crimson CRIMBX 43/2	[gold-UK][produced by Andrew Lloyd Webber,Mike Smith]
Love Changes Everything - The Essential	Michael Ball	11.2004	21[9]	-	UMTV 9825039	[gold-UK]
Music	Michael Ball	10.2005	11[10]	-	UMTV 9874241	[gold-UK][produced by James McMillan]
Seasons of Love	Michael Ball	02.2006	119[3]	-	Music Club Deluxe/MCI	-
One Voice	Michael Ball	11.2006	22[6]	-	UMTV 1704602	[silver-UK][produced by James McMillan]
Back to Bacharach	Michael Ball	11.2007	20[6]	-	UMTV 1748686	-
The Very Best Of - Past & Present	Michael Ball	03.2009	11[6]	-	UMTV 5317179	[silver-UK]
Heroes	Michael Ball	03.2011	10[7]	-	UMTV 2762979	-
Both Sides Now	Michael Ball	03.2013	8[10]	-	USM Media USMTVCD 006	-
If Everyone Was Listening	Michael Ball	11.2014	21[5]	-	Union Square Music USMTVCD 009	-
Together	Michael Ball with Alfie Boe	11.2016	1[2][36]	-	Decca 4794434	[2x-platinum-UK][produced by Nick Patrick]
Together Again	Michael Ball with Alfie Boe	11.2017	1[1][19]	-	Decca 5779090	[platinum-UK][produced by Nick Patrick]

Anita Baker

Ur. 20.12.1957r w Detroit w stanie Michigan (USA). Tę soulową wokalistkę uznano za „głos lat 90-tych”, ale na szczyty sławy wspinała się ona w latach 70-tych i wczesnych 80-tych. Jest wnuczką pastora; wychowywana była w duchu religijnym, co obejmowało m.in. naukę muzyki kościelnej i gospel.

Początkowo śpiewała w różnych zespołach lokalnych, a karierę półprofesjonalną rozpoczęła w 1979 od występów z formacją Chapter 8. To ona zaśpiewała w dość popularnym w USA utworze „I Just Wanna Be Your Girl”. Kilka lat później odeszła z zespołu i zaczęła pracę w biurze. Udało się jej jednak przekonać wytwórnię Beverly Glen do nagrania i wydania albumu solowego w 1983r. Dzięki The Songstress została zauważona; wskutek konfliktu z Beverly Glen przeniosła się do firmy Elektra Records. Drugi album częściowo sfinansowała sobie sama, wykonywała też obowiązki szefa produkcji; pomagał jej w tym, jak również w pisaniu utworów, były kolega z Chapter 8 - Michael Powell.

Rapture, album bardzo dojrzały i emocjonalny, sprawił, że uznano Baker za „Luthera Vandrossa w spódnicy". Zaczęła zdobywać nagrody dla artystów z kręgu R&B - a jej pierwszym sukcesem był singel „Sweet Love”. Kolejne docenione płyty to „Caught Up In The Rapture” oraz „Giving You The Best That I Got”. W 1987 Baker zaśpiewała w „Ain’t No Need To Worry” grupy Winans, a w 1990r nagrała duet z byłym wokalistą Shalamar - Howardem Hewlettem.

Wszystkie utwory z Compositions z wyjątkiem dwóch napisała sama Baker. W nagraniu płyty wzięli udział: były muzyk formacji Wonderlove - klawiszowiec Greg Phillinganes, były członek Average White - perkusista Steve Ferrone, jeden z najlepszych sesyjnych perkusistów z Los Angeles - Ricky Lawson oraz basista Nathan East. Album został nagrany w studiu na żywo, z niewielką liczbą dogrywek.


Po wydaniu piątej płyty artystka wyraźnie zmniejszyła aktywność muzyczną, poświęcając czas głównie swojej rodzinie (w latach 1993 i 1994 urodziła dwóch synów). W roku 1998 zmieniła firmę fonograficzną (z Elektra Records na Atlantic Records), ale nie nagrała dla niej żadnej studyjnej płyty. Uczyniła to dopiero w roku 2004, wydając dla Blue Note Records album My Everything. Płyta została dobrze przyjęta przez krytykę oraz słuchaczy, czego dowodem było 4. miejsce na liście Billboard 200 Albums Chart,  oraz status złotej płyty. W roku 2005 nagrała pierwszą płytę utrzymaną w świątecznym klimacie (Christmas Fantasy).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
No More Tears/Will You Be Mine	Anita Baker	05.1983	-	-	Beverly Glen Music 2005	[A:written by Michael Powell][B:written by Patrick Moten, Cartos Turrentine][produced by Patrick Moten, Otis Smith][A:49[10].R&B Chart][B:87[4].R&B Chart]
Angel/Do You Believe Me	Anita Baker	08.1983	-	-	Beverly Glen Music 2010	[ written by Patrick Moten, Sandra Sully][produced by Patrick Moten, Otis Smith][5[20].R&B Chart]
You're The Best Thing Yet/Squeeze Me	Anita Baker	12.1983	-	-	Beverly Glen Music 2011	[ written by Patrick Moten, Geronne C. Turner][produced by Patrick Moten, Otis Smith][28[15].R&B Chart]
Feel The Need/Sometimes	Anita Baker	04.1984	-	-	Beverly Glen Music 2013	[ written by Patrick Moten][produced by Patrick Moten, Otis Smith][67[8].R&B Chart]
Watch Your Step/Mystery	Anita Baker	03.1986	-	-	Elektra 69554	[ written by Anita Baker][produced by Michael J. Powell][23[13].R&B Chart]
Sweet love/Watch your step	Anita Baker	08.1986	13[10]	8[22]	Elektra 69 557	[written by Anita Baker, Louis A. Johnson, Gary Bias][produced by Michael J. Powell][2[24].R&B Chart]
Caught up in the rapture/Mystery	Anita Baker	11.1986	51[5]	37[18]	Elektra 69 511	[written by Garry Glenn, Diane Quander][produced by Michael J. Powell][6[19].R&B Chart]
Same ole love [365 days a year]	Anita Baker	03.1987	-	44[14]	Elektra 69 484	[written by Marilyn McLeod, Darryl K. Roberts][produced by Michael J. Powell][8[18].R&B Chart]
No one in the world/Watch your step	Anita Baker	08.1987	-	44[17]	Elektra 69 456	[written by Hirsch, Ken/Sharron][produced by Marti Sharron, Gary Skardina][5[20].R&B Chart]
Ain't No Need To Worry/Millions [The Winans]	The Winans Featuring Anita Baker	08.1987	-	-	Qwest 28274	[written by Marvin Winans][produced by Marvin Winans][15[15].R&B Chart]
Giving you the best that i got/Good enough	Anita Baker	09.1988	55[3]	3[22]	Elektra 46 9371	[written by Anita Baker, Skip Scarborough, Randy Holland][produced by Michael J. Powell][1[2][19].R&B Chart]
Just because/Good enough	Anita Baker	01.1989	-	14[16]	Elektra 69 327	[written by Michael O'Hara, Sammy McKinney, Alex Brown][produced by Michael J. Powell][1[1][18].R&B Chart]
Lead Me Into Love/Good Enough	Anita Baker	04.1989	-	-	Elektra 69 299	[written by Steve Lane, Larry Prentiss][produced by Michael J. Powell][4[14].R&B Chart]
Talk to me/Good enough	Anita Baker	06.1990	68[2]	44[13]	Elektra 64 964	[written by Anita Baker, Michael Powell, Vernon Fails][produced by Michael J. Powell][3[17].R&B Chart]
Soul inspiration/Good enough	Anita Baker	09.1990	-	72[7]	Elektra 64 935	[written by Terry Britten, Graham Lyle][produced by Michael J. Powell][16[17].R&B Chart]
Fairy Tales/Watch Your Step	Anita Baker	12.1990	-	-	Elektra 64 910	[written by Anita Baker, Vernon Fails, Michael Powell][produced by Michael J. Powell][8[18].R&B Chart]
Body and soul/Baby	Anita Baker	09.1994	48[2]	36[20]	Elektra 64 520	[written by Shipley, Ellen/Nowels, Rick][produced by Barry J. Eastmond][4[26].R&B Chart]
I apologize/Baby	Anita Baker	12.1994	-	74[12]	Elektra 64 497	[written by Baker, Anita/Chambers, Gordon/Eastmond, Barry][produced by Barry J. Eastmond][8[28].R&B Chart]
It's Been You	Anita Baker	04.1995	-	-	Elektra 64 448	[produced by Barry J. Eastmond][32[20].R&B Chart]
When you love someone/My funny Valentine	Anita Baker & James Ingram	07.1995	-	111[5]	Elektra 64 415	[written by Anita Baker, Carole Bayer Sager, Marc Shaiman][produced by David Foster][71[9].R&B Chart]
You're My Everything	Anita Baker	07.2004	-	74	Blue Note	[written by Anita Baker, C. Boone,E. Ridgeway, C. Ridgeway][produced by Barry J. Eastmond][25[25].R&B; Chart]
How Does It Feel?	Anita Baker	02.2005	-	121[2]	Blue Note	[written by Anita Baker, Barry J. Eastmond][produced by Barry J. Eastmond][41[23].R&B; Chart]
Serious	Anita Baker	07.2005	-	-	Blue Note	[83[4].R&B; Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The songstress	Anita Baker	10.1983	-	139[11]	Beverly Glen 10 002	[Producers: Patrick Moten , Otis Smith ]
Rapture	Anita Baker	05.1986	13[47]	11[157]	Elektra 60 444	[5x-platinum-US][platinum-UK][produced by Michael J. Powell, Marti Sharron, Gary Skardina]
Giving you the best that i got	Anita Baker	10.1988	9[20]	1[4][42]	Elektra 60 827	[3x-platinum-US][gold-UK][produced by Michael J. Powell]
Compositions	Anita Baker	07.1990	7[9]	5[40]	Elektra 60 922	[platinum-US][gold-UK][produced by Michael J. Powell]
Rhythm of love	Anita Baker	09.1994	14[5]	3[38]	Elektra 61 555	[2x-platinum-US][produced by Anita Baker, Tommy LiPuma, Gerard Smerek, Barry J. Eastmond, Arif Mardin]
Sweet love-The best of Anita Baker	Anita Baker	01.2002	49[2]	118	Atlantic 78 209	[platinum-US][Producers: Anita Baker , David Foster , Barry Eastmond , Patrick Moten , Michael J. Powell]
My everything	Anita Baker	07.2004	-	4[25]	Blue Note 77102	[gold-US][Producers: Barry Eastmond , Kenneth "Babyface" Edmonds ]
Christmas fantasy	Anita Baker	10.2005	-	120[5]	Blue Note 32173	[Producers: Anita Baker , Barry Eastmond ]

Philip Bailey

Ur. 8.05.1951 w Denver w stanie Kolorado (USA). Bailey jest utalentowanym wokalistą soulowym, który w 1972 został członkiem zespołu Earth, Wind And Fire jako wokalista chórku i perkusista.
W 1983 wydał pierwszy album solowy, Continuation, którego producentem był George Duke.

Bardziej godna uwagi była jednak strona produkcyjna drugiego krążka, za którą odpowiedzialny był Phil Collins. Collins zagrał zresztą na całej płycie na instrumentach perkusyjnych i napisał doskonały duet "Easy Lover", który w marcu 1985 dotarł do 1. miejsca brytyjskich list przebojów (w USA wspiął się na 2. miejsce).

Niestety, od tego czasu Bailey wylansował w Wielkiej Brytanii tylko jeszcze jeden przebój, wydany wkrótce po poprzednim "Walkin On The Chinese Wall". Album pod tym samym tytułem znalazł się na 11. pozycji list najlepiej sprzedających się płyt w USA. W latach 80. Bailey nagrał też kilka płyt pop-gospelowych.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
I Know/The Good Guy's Supposed To Get The Girls	Philip Bailey	08.1983	-	-	Columbia 03968	[written by G. McMahon][produced by George Duke][10[16].R&B Chart]
Trapped/Vaya (Go With Love)	Philip Bailey	12.1983	-	-	Columbia 04241	[written by P. Bailey, T. Haynes, R. Brookins][produced by George Duke][43[10].R&B Chart]
Photogenic Memory/Children Of The Ghetto	Philip Bailey	09.1984	-	-	Columbia 04607	[written by J. Knight, D. Sigerson][produced by Phil Collins][61[6].R&B Chart]
Easy Lover / Woman	Philip Bailey with Phil Collins	11.1984	1[4][12]	2[23]	Columbia 04679	[gold-US][written by Phil Collins,Philip Bailey,Nathan East][produced by Phil Collins][7[9].Hot Dance/Disco][3[19].R&B Chart]
Walking on the Chinese Wall / Children of the Ghetto	Philip Bailey	04.1985	34[8]	46[12]	Columbia 04826	[written by Marcella Detroit,Roxanne Seeman,Billie Hughes][produced by Phil Collins][56[8].R&B Chart]
State Of The Heart/Take This With You	Philip Bailey	04.1986	-	-	Columbia 05861	[written by M. Murphy, P. Pesco][produced by Nile Rodgers][20[13].R&B Chart]
Here With Me	Philip Bailey	03.1994	-	-	Zoo 14 119	[66[8].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Continuation	Philip Bailey	09.1983	-	71[14]	Columbia 38 725	[produced by George Duke]
Chinese Wall	Philip Bailey	11.1984	29[17]	22[35]	Columbia 39 542	[gold-US][produced by Phil Collins]
Inside Out	Philip Bailey	05.1986	-	84[11]	Columbia 40 209	[produced by Nile Rodgers, Philip Bailey]

Def Leppard

DEF LEPPARD-ten niezwykle popularny hardrockowy zespół został założony w 1977 roku w angielskiej miejscowości Sheffield. Początkowo działał jako Atomic Mass, a tworzyli go: Pete Willis (ur. 16.02.1960 r. w Sheffield, Anglia; gitara), Rick Savage (ur. 2.12.1960 r. w Sheffield, Anglia; bas) i Tony Kenning (perkusja). Swoją obecną nazwę ("uproszczona" pisownia Deaf Leopard) przyjęli, kiedy do grupy dołączył Joe Elliott (ur. 1.08.1959 r. w Sheffield, Anglia; śpiew).

Początkowo odbywali próby w maleńkiej salce w fabryce łożysk, wynajętej za 5 funtów tygodniowo. Na początku 1978 roku Willis poznał młodego gitarzystę Steve'a Clarka (ur. 23.04.1960 r. w Hillsborough, Anglia) i namówił do przyłączenia się do grupy. Clark zgodził się dołączyć pod warunkiem, że zespół zagra kilka "prawdziwych" koncertów. W rezultacie w lipcu tego samego roku Def Leppard zadebiutował grając w Westfield School przed publicznością składającą się ze 150 dzieci. Po paru występach grupa zdecydowała się zmienić dotychczasowego perkusistę na Franka Noona, dotąd współpracującego z inną formacją z Sheffield, The Next Band. W 1978 roku nagrali dla własnej wytwórni Bludgeon Riffola Records debiutanckiego maxi-singla zawierającego trzy utwory.

Krótko po jego wydaniu Noon powrócił do The Next Band, a stałym perkusistą zespołu został Rick Allen (ur. 1.11.1963 r. w Sheffield , Anglia). W 1979 roku nagrali kolejnego maxa "Getcha Rocks Off", który zapewnił im pierwsze prezentacje radiowe i kontrakt z wytwórnią Phonogram. Jeszcze w tym samym roku wzięli udział w krótkim toumee po Wielkiej Brytanii, jako support band dla Sammy'ego Hagara i AC/DC. Ich występy spotkały się z dużym zainteresowaniem.

W marcu 1980 roku ukazał się pierwszy longplay grupy On Through The Night, nagrany w ciągu zaledwie osiemnastu dni, a wyprodukowany przez Toma Alloma. Nieco później wyruszyła ona na pierwszą samodzielną trasę koncertową po Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Ich amerykańskie występy spotkały się z dezaprobatą brytyjskich fanów, zarzucających grupie "sprzedanie się". Na festiwalu w Reading, w lecie tego samego roku, Def Leppard został wygwizdany i obrzucony puszkami po piwie. Drugi album High 'N'Dry powstał w 1981 r. przy pomocy uznanego producenta Roberta "Mutta" Langa i ewidentnie ukierunkowany był na amerykańskiego odbiorcę.

Po wyczerpującym toumee po USA grupa zrobiła sobie dłuższą przerwę, by następnie nagrać album Pyromania. W czasie pracy nad mm nastąpiła pierwsza od 1979 roku zmiana w składzie formacji. Z powodu opuszczania prób i przychodzenia na sesje nagraniowe w stanie niezłego upojenia alkoholowego, zwolniony został Pete Willis, a zastąpił go Phil Collen (ur. 8.12. 1957 r. w Londynie), były gitarzysta grupy Girl. Nagrana już z jego udziałem płyta okazała się największym sukcesem w dotychczasowej karierze Def Leppard, znajdując tylko w Stanach 6.5 miliona nabywców i dochodząc do drugiego miejsca na liście najpopularniejszych płyt w tym kraju (za "Thrillerem" Michaela Jacksona). Jednakże zespół nie był w stanie zdyskontować tego sukcesu. W noc sylwestrową 1984 roku wstrząsnęła nim tragedia -w wypadku samochodowym Rick Allen stracił lewe ramię.

Solidaryzując się ze swoim perkusistą, pozostali członkowie grupy nie zamierzali szukać jego następcy. Allen nauczył się grać na specjalnym zestawie perkusyjnym, obsługiwanym głównie nogami. Jego rekonwalescencja znacznie opóźniła nagranie albumu Hysteria, który ostatecznie został wydany w 1987 roku i rozszedł się w oszałamiającym nakładzie 15 milionów egzemplarzy na całym świecie. Znalazł się na szczycie brytyjskich i amerykańskich list przybojów, a single "Armageddon It" i "Pour Some Sugar On Me" dotarły do Top 5 w Stanach Zjednoczonych.

Cztemastomiesięczne tournee promujące album zakończyło się koncertem w Memorial Arena w Seattle, który okazał się ostatnim występem Steve'a Clarka. 8 stycznia 1991 roku znaleziono go martwego w jego mieszkaniu w Londynie. Śmierć nastąpiła w wyniku przedawkowania narkotyków i alkoholu. Pozostali muzycy ujawnili wtedy, że przez lata bezskutecznie usiłowali przekonać Clarka do porzucenia wyniszczającego stylu życia. Pomimo kolejnej tragedii, Def Leppard przystąpił do pracy nad piątym albumem, zatytułowanym Adrenaline, który po ukazaniu się w marcu 1992 roku, natychmiast znalazł się na szczytach list przebojów. Jak zwykle płyta spotkała się z lekceważeniem krytyków i zachwytem publiczności, a zespół uczcił jej wydanie biorąc udział miesiąc później w koncercie na Wembley poświęconym pamięci Freddy'ego Mercury'ego. Wówczas to w składzie grupy zadebiutował gitarzysta Vivian Campbell, wcześniej współpracujący m.in. z Whitesnake i Dio.

Jesienią 1993 roku Def Leppard uraczyli swych fanów składankowym albumem Retro-Active, zawierającym oprócz znanych klasyków kilka nie publikowanych utworów nagranych jeszcze wespół ze Stevem Clarkiem. Pochodzący z niego (i jednocześnie umieszczony na ścieżce dźwiękowej filmu "Last Action Hero") utwór "Two Steps Behind" stał się kolejnym przebojem w karierze grupy.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Wasted /Hello America	Def Leppard	11.1979	61[3]	-	Vertigo 6059 247 [UK]	[written by Joe Elliot, Steve Clark][produced by Nick Tauber with Def Leppard]
Hello America/Good morning freedom	Def Leppard	02.1980	45[4]	-	Vertigo LEPP 1 [UK]	[written by Joe Elliott, Steve Clark, Rick Savage][produced by Tom Allom]
Rock brigade/When the walls came tumbling down	Def Leppard	07.1980	-	106[2]	Mercury 76 064	[written by Joe Elliot, Steve Clark, Rick Savage][produced by Tom Allom]
Photograph /Action! Not words	Def Leppard	03.1983	66[43]	12[17] side B:42.Album Rocks Track	Mercury 811 215	[written by Joe Elliott, Pete Willis, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Rock of ages/Billy' s got a gun	Def Leppard	06.1983	41[4]	16[15] side B:33.Album Rocks Track	Mercury 812 604	[written by Joe Elliott, Steve Clark, Pete Willis, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Foolin' /Comin' under fire	Def Leppard	09.1983	-	28[14] side B:24.Album Rocks Track	Mercury 814 178	[written by Joe Elliott, Steve Clark, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Too Late for Love	Def Leppard	11.1983	86[2]	-	Vertigo VERX 8 [UK]	[written by Joe Elliott, Pete Willis, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Bringin' on the heartbreak/Me & my wine	Def Leppard	06.1984	-	61[8]	Mercury 818 779	[written by Joe Elliott, Pete Willis, Steve Clark][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Women /Tear it down	Def Leppard	08.1987	-	80[5]	Mercury 888 757	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Animal /I wanna be your hero	Def Leppard	10.1987	6[9]	19[19]	Mercury 888 832	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Hysteria /Ride into the sun	Def Leppard	01.1988	26[7]	10[16]	Mercury 870 004	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Pour some sugar on me/Ring of fire	Def Leppard	04.1988	18[6][09.87]	2[24]	Mercury 870 298	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Love bites/Billy' s got a gun [live]	Def Leppard	08.1988	11[8]	1[1][23]	Mercury 870 402	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Armageddon it/Release me	Def Leppard	11.1988	20[5][04.88]	3[18]	Mercury 870 692	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Rocket /Women [live]	Def Leppard	03.1989	15[7]	12[13]	Mercury 872 614	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
Let' s get rocked/Only after dark	Def Leppard	04.1992	2[7]	15[18]	Mercury 866 568	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Mike Shipley and Def Leppard]
Make love like a man/Miss you in a heartbeat	Def Leppard	06.1992	12[5]	36[10]	Mercury 864 038	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Mike Shipley and Def Leppard]
Have you ever needed someone so bad/Elected [live]	Def Leppard	08.1992	16[5]	12[20] side B:22.Album Rocks Track	Mercury 864 136	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Robert John "Mutt" Lange][produced by Mike Shipley and Def Leppard]
Stand up [Kick love into motion]/From the inside	Def Leppard	12.1992	-	34[15]	Mercury 864 604	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark,Robert John "Mutt" Lange][produced by Mike Shipley and Def Leppard]
Heaven is/She' s too tough	Def Leppard	01.1993	13[5]	-	Vertigo LEP 9 [UK]	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Mike Shipley and Def Leppard]
Tonight /She' s too tough	Def Leppard	04.1993	34[3]	62[9]	Mercury 862 016	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Steve Clark, Rick Savage, Robert John "Mutt" Lange][produced by Mike Shipley and Def Leppard]
Two steps behind/Tonight	Def Leppard	09.1993	32[4]	212[20]	Columbia 77 116	[written by Pete Woodroofe, Joe Elliott, Phil Collen, Vivian Campbell, Rick Savage][5.Album Rocks Tracks][piosenka z filmu Last action hero]
Miss you in a heartbeat/Let' s get rocked [live]	Def Leppard	12.1993	-	39[17]	Mercury 858 080	[written by Phil Collen][produced by Def Leppard]
Action /Miss you in a heartbeat	Def Leppard	01.1994	14[5]	-	Vertigo LEP 11 [UK]	[written by Andy Scott, Brian Connolly, Steve Priest, Mick Tucker][produced by Def Leppard]
When love & hate collide/Can' t keep away from the flame	Def Leppard	12.1995	2[17]	58[14]	Mercury 852 424	[silver-UK][written by Joe Elliott, Phil Collen, Vivian Campbell, Rick Savage, Rick Allen]
Slang /Animal [live]	Def Leppard	04.1996	17[14]	-	Vertigo LEP 15 [UK]	[written by Joe Elliott, Phil Collen, Vivian Campbell, Rick Savage][produced by Def Leppard,Pete Woodruffe]
Work it out/Two steps behind	Def Leppard	06.1996	22[11] side B:33[2]	-	Vertigo LEP 16 [UK]	[written by Vivian Campbell][produced by Def Leppard,Pete Woodruffe]
All i want is everything/When saturday comes	Def Leppard	09.1996	38[4]	-	Mercury 314 578 548-2	[written by Joe Elliott][produced by Pete Woodruffe]
Breathe a sigh/Rock! Rock! Rock ! [Till you drop]	Def Leppard	11.1996	43[4]	-	Vertigo 578838-4 [UK]	[written by Phil Collen][produced by Peter Woodrofe & Def Leppard]
Promises /Back in your face-Goodbye-All night	Def Leppard	07.1999	41[4]	102[10]	Vertigo 562136-4 [UK]	[written by Phil Collen, Robert John "Mutt" Lange][produced by Peter Woodrofe & Def Leppard][1[3].Rock Track Chart]
Goodbye /Immortal	Def Leppard	09.1999	54[3]	-	Vertigo 562288-4 [UK]	[written by Rick Savage][produced by Peter Woodrofe & Def Leppard]
Now	Def Leppard	08.2002	23[8]	-	Mercury 0639822	[written by Marti Frederiksen, Phil Collen, Rick Savage, Rick Allen, Joe Elliot, Vivian Campbell][produced by Marti Frederiksen, Def Leppard][26.Modern Rock Tracks]
Long long way to go	Def Leppard	04.2003	40[4]	-	Mercury 9800105	[written by Wayne Hector,Steve Robson][produced by Peter Woodrofe & Def Leppard]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US/UK]	Komentarz
On through the night	Def Leppard	05.1980	15[8]	51[51]	Mercury 3828/Vertigo 9102040	[platinium-US][Produced by "Colonel" Tom Allom]
High' n' dry	Def Leppard	08.1981	26[8]	38[106]	Mercury 4021/Vertigo 6359045	[2x-platinium-US][Produced by: Robert John "Mutt" Lange]
Pyromania	Def Leppard	02.1983	18[8]	2[116]	Mercury 810 308/Vertigo VERS 2	[diamond-US][silver-UK][Produced by: Robert John "Mutt" Lange]
High' n' dry [re-issue]	Def Leppard	06.1984	-	72[18]	Mercury 818 836
Hysteria	Def Leppard	08.1987	1[1][125]	1[6][133]	Mercury 830 675/Bludgeon Riffola HYSLP 1	[multiplatinium-12x][2x-platinum-UK][Produced by: Robert John "Mutt" Lange]
Adrenalize	Def Leppard	04.1992	1[1][39]	1[5][65]	Mercury 512 185/Bludgeon Riffola 5109782	[3x-platinium-US][platinum-UK][Produced by: Mike Shipley & Def Leppard]
Retro active	Def Leppard	10.1993	6[7]	9[26]	Mercury 5128 305/Bludgeon Riffola 5183052	[platinium-US][Produced by: Def Leppard]
Vault :Greatest Hits 1980-1995	Def Leppard	11.1995	3[19]	15[66]	Mercury 528 815/Bludgeon Riffola 5286572	[4x-platinium-US][platinum-UK][Produced by: Robert John Lange/Def Leppard/Pete Woodroffe/Nigel Green/Mike Shipley]
Slang	Def Leppard	06.1996	5[13]	14[12]	Mercury 532 486/Bludgeon Riffola 5324932	[gold-US][gold-UK][Produced by: Pete Woodroffe & Def Leppard]
Euphoria	Def Leppard	06.1999	11[10]	11[16]	Mercury 546 212/Bludgeon Riffola 5462442	[gold-US][Produced by: Pete Woodroffe & Def Leppard]
X	Def Leppard	08.2002	14[5]	11[8]	-/Bludgeon Riffola 0631202	[Produced by: Pete Woodroffe & Def Leppard]
Best of 1978-1983	Def Leppard	11.2004	6[37]	-	-/Mercury 9868512	[platinum-UK][Produced by: Mike Shipley/Robert John Lange]
Rock Of Ages: The Definitive Collection	Def Leppard	06.2005	-	10[29]	Mercury 000464702/-	[platinum-US][Produced by: Marti Frederiksen/Mike Shipley/Pete Woodroffe/Robert John Lange/Ronan McHugh/Tom Allom]
Yeah!	Def Leppard	05.2006	52[3]	16[10]	Mercury 9858285/Bludgeon Riffola 9858285	[Produced by: Ronan McHugh/Def Leppard]
Songs From The Sparkle Lounge	Def Leppard	05.2008	10[8]	5[7]	Mercury 1766038/Bludgeon Riffola 1762675	[produced by Ronan McHugh/Def Leppard/Bob Ludwig]
Mirror Ball – Live & More	Def Leppard	07.2011	44[2]	16[9]	Mercury /Frontiers FRCDVD 523	[produced by Def Leppard/Ronan McHugh]
Viva! Hysteria	Def Leppard	11.2013	73[1]	24	-/Frontiers FRCDVD 620	[produced by Ronan McHugh]
Def Leppard	Def Leppard	11.2015	11[5]	10	-/Ear Music 0210740 EMU	[produced by Ronan McHugh/Def Leppard]
The Story So Far – The Best Of	Def Leppard	12.2018	32[5]	101	-/UMC/Virgin 6791033	-

Def FX

Def FX był australijskim zespołem rocka industrialnego działającym w latach 1990-1997r w Sydney.Trzon grupy stanowił klawiszowiec i wokalista Sean Lowry (również artysta plastyk i pisarz) i wokalistka Fiona Horne (ekolog).Ich przebój "Psychoactive Summer" jest znakomitym przykładem muzyki Def FX , łączący elementy electro i heavy metalu w sferze instrumentalnej z grunge'owym wokalem.Ich muzyka w całej ich karierze może być określona jako połączenie elementów psychodelii, industrial, grunge, electro i heavy metal, a we wcześniejszym okresie nawet reggae i disco.
 
Z gitarzystą Blake Gardnerem, basistą Martinem Basha, Larrym Van Kriedt na saksofonie i programatorach, zespół wydał swoją pierwszą EP-kę Water w 1990 roku. Pochodząca z tej płytki piosenka Surfers of the Mind została zarejestrowana na ich pierwszym wideoklipie. Ich pierwszy album Light Speed Collision został wydany w 1992r (początkowo jako winylowy dla Records Phantom, a następnie w 1992r roku wydany na CD przez EMI),zawierający dwa covery z płyty Pink Floyd The Dark Side of the Moon.Na albumie wystąpiła też dodatkowo nowozelandzka piosenkarka Margaret Urlich.Na występach w Stanach Zjednoczonych zespół używał nazwy Definition FX, aby uniknąć pomyłek z amerykańskim zespołem Das EFX.
 
Kolejny album Baptism, wydany w 1993 roku, był kompilacją EP-ek "Water "," Surge " oraz " Blink ", jak również 12-calowego singla "Surfers of the Mind".Tydzień przed kolejną trasą zespołu w Stanach Zjednoczonych, gitarzysta Gardner opuścił zespół, aby zostać zastąpiony przez Dave'a Steina. Pod koniec 1993 r., Martin Basha również odszedł, zastapiony przez wieloletniego j członka grupy Larry Van Kriedta.
 
Eternal Ritual (1995) był bardziej eksperymentalnym albumem, zawierającym kilka standardowych utworów bez gitary, i inne na których Charlie McMahon grał na didgeridoo, z którym także koncertował Def FX. Nagrany i wyprodukowany w całości przez prawie Seana Lowry'ego, w wyniku wycofania kontraktu z EMI, ten album również wspomaga nowy basista, Peter Tasker, który został wyrzucony z zespołu kilka miesięcy później za nieprofesjonalne zachowanie. Zastąpił go Sean Fonti, wcześniej grający w Sydney w zespole Caligula.W roku 1996r ukazała się płyta Majick , najbardziej techno-metalem brzmiący album. Pochodzą z niego cztery single, i stał się jedyną płytą zespołu,który zyskał miano "Złotej Płyty" w 1997 roku. Zespół rozpadł się w maju tego roku. 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Blink	Def FX	06.1992	53[6]	-	Phantom PH12CD-52	-
Post Moronic	Def FX	10.1994	43[4]	-	EMI 7243 8 74055 2 3	-
Psychoactive Summer	Def FX	02.1996	42[6]	-	MCA MCAAD 6666	-
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Light Speed Collision	Def FX	11.1992	84[1]	-	EMI 780756-2	-
Majick	Def FX	07.1996	21[8]	-	EMI 780756-2	-
Light Speed Collision	Def FX	11.1992	84[1]	-	MCA MCD 73015	-