Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Kolorado. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Kolorado. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 13 października 2024

Tennis

 Tennis to amerykański zespół indie popowy z Denver w stanie Kolorado w Stanach Zjednoczonych, składający się z duetu małżeńskiego Alaina Moore i Patricka Rileya. Duet powstał w 2010 roku i wydał swój debiutancki album Cape Dory w 2011 roku. Ich drugi album Young & Old został wydany w następnym roku. Ich trzeci album Ritual in Repeat (2014) został wydany przez Communion Records.
 

Czwarty album zespołu Yours Conditionally został wydany w 2017 roku, a następnie Swimmer w 2020 roku. Swimmer został nazwany jednym z najlepszych albumów 2020 roku przez USA Today. Ich szósty album studyjny, Pollen, został wydany 10 lutego 2023 roku. 

 Alaina Moore (ur. 9 maja 1985r)  i Patrick Riley (ur. 9 września 1986r)  poznali się na zajęciach z filozofii, gdy oboje byli studentami University of Colorado w Denver w 2008 roku. Para założyła zespół po powrocie z ośmiomiesięcznej wyprawy żeglarskiej wzdłuż wschodniego wybrzeża Atlantyku po ukończeniu studiów. Moore początkowo planowała iść na studia prawnicze. Piosenki na pierwszym albumie zespołu miały dokumentować ich doświadczenia żeglarskie.Przed założeniem Tennis, najwcześniejsze doświadczenia wokalne Moore miały miejsce w chórach kościelnych w młodości.

Ich pierwsze wydawnictwa, oba w lipcu 2010 r., to EP „Baltimore” w wytwórni Underwater Peoples i singiel „South Carolina” w Fire Talk. Tennis wydali swój pierwszy album studyjny, Cape Dory w Fat Possum Records w styczniu 2011 r. Album, polecany w NPR,[ był oparty na doświadczeniach pary podczas ich rejsu. Podczas ich pierwszej trasy James Barone dołączył do zespołu jako perkusista.  Drugi album Tennis, Young & Old,  został wydany przez Fat Possum Records 14 lutego 2012 roku, wyprodukowany przez Patricka Carneya z The Black Keys, poprzedzony singlem „Origins”, który został wydany przez Forest Family Records 6 grudnia 2011 roku. Tennis wydało wiele coverów jako samodzielnie wydane (cyfrowe) single w latach 2011-2012, w tym wersje „Tell Her No” Zombies, „Is It True?”  Brendy Lee, „Tears in the Typing Pool”  Broadcast i „Guiding Light”   Television. 
 
  Zespół wystąpił kilka razy w telewizji w 2012 roku, wykonując „Origins” w The Tonight Show z Jayem Leno 21 marca, „It All Feels the Same” w Late Night with David Letterman 9 kwietnia oraz „My Better Self” i „High Road” w Conan 25 lipca.W listopadzie 2013 roku Tennis wydał 5-utworową EP-kę zatytułowaną Small Sound w Communion Records. Została zaprezentowana w Pitchfork Advance 29 października 2013 roku. W maju 2014 roku zespół supportował siostrzaną grupę Haim podczas ich północnoamerykańskiej trasy koncertowej
 
  Ich trzeci album, Ritual in Repeat, został wydany przez Communion we wrześniu 2014 roku i spotkał się z uznaniem krytyków. W artykule na temat albumu Terry Gross z NPR Fresh Air powiedział: „Czy można na nowo wymyślić żywy pop z odległej przeszłości? ...zespół songwriterów Tennis robi to samo ze swoim nowym trzecim albumem, Ritual in Repeat”, podczas gdy krytyk NPR Milo Miles stwierdził: „Na Ritual in Repeat Moore i Riley odkrywają, jak bardzo starożytna łacina, a w tym przypadku wymarłe style popu, są ich naturalnym językiem” Barone opuścił grupę w 2015 roku. 29 marca 2015 roku Tennis wystąpił na festiwalu Burgerama 4 w Santa Ana w Kalifornii, należącym do Burger Records, a dwa utwory z tego zestawu, „I'm Callin” i „Never Work for Free”, zostały później wyemitowane w odcinku Last Call z Carsonem Dalym z 7 maja.
 
 Tennis zostali również wybrani do występu 1 kwietnia 2015 r. w United Artists Theater w Ace Hotel w Los Angeles na wydarzeniu „The Music of David Lynch”, organizowanym przez David Lynch Foundation. Na początku 2016 r. Moore i Riley ponownie wyruszyli w podróż żaglówką po Oceanie Spokojnym, która miała być inspiracją do ich kolejnego albumu, a ich żeglarskie doświadczenia zostały opisane na blogu Urban Outfitters. Czwarty i pierwszy samodzielnie wyprodukowany album zespołu, Yours Conditionally, został wydany 5 marca 2017 r. nakładem własnej wytwórni zespołu Mutually Detrimental.Klub płytowy Vinyl Me, Please wybrał Yours Conditionally jako „album miesiąca”, a album zadebiutował na 3. miejscu na liście Billboard Alternative Albums i na 2. miejscu na liście Vinyl Albums. Tennis pojawił się na festiwalu Coachella Valley Music and Arts Festival w 2017 r. i odbył trasę koncertową supportując Spoon and the Shins.
 
  9 listopada 2017 r. Tennis wydał EP We Can Die Happy, poprzedzony singlami „No Exit” i „I Miss That Feeling”. Zespół koncertował w Ameryce Północnej od listopada 2017 r. do lutego 2018 r. 8 listopada 2019 roku Tennis wydał nowy singiel „Runner”, a następnie „Need your Love” 20 stycznia 2020 roku i „How to Forgive” cztery dni później.  Te trzy utwory pojawiły się jako utwory 4, 2 i 3 (odpowiednio) na piątym albumie Tennis, wydanym 14 lutego 2020 roku, zatytułowanym Swimmer, ponownie wyprodukowanym samodzielnie przez wytwórnię Moore'a i Riley'a Mutually Detrimental.
 
  9 października 2020 roku Tennis wydał cover utworu „Superstar”. Z powodu pandemii COVID-19 zespół przełożył trasę koncertową Swimmer na 2020 rok, planując trasę po Stanach Zjednoczonych z Molly Burch od 3 czerwca do 17 listopada 2021 roku. W 2021 roku Tennis współpracował z kreskówką Rick i Morty, aby wyprodukować piosenkę „Borrowed Time”, która została wyemitowana w odcinku 9 sezonu 5, „Forgetting Sarick Mortshall”. 
 
15 listopada 2022 roku Tennis wydał singiel „One Night with the Valet” i ogłosił swój szósty album studyjny Pollen, który został wydany 10 lutego 2023 roku przez Mutually Detrimental, wytwórnię Moore'a i Riley'a.  Teledysk do utworu został wydany 13 grudnia.  Zespół wydał drugi singiel „Let's Make a Mistake Tonight” wraz z teledyskiem do utworu 10 stycznia 2023 roku.  Duet wybrał się na miesięczny rejs żaglówką, aby nagrać dema do tego albumu.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Cape Dory Tennis01.2011-135Fat Possum FP 1236[produced by Tennis]
Young & OldTennis02.2012-148Fat Possum FP 1265[produced by Patrick Carney]
Ritual in Repeat Tennis09.2014-189 Communion 0010[produced by Patrick Carney,Jim Eno,Richard Swift]
Yours Conditionally Tennis03.2017-91Mutually Detrimental 001[produced by Tennis]

piątek, 7 czerwca 2024

India.Arie

  India Arie Simpson ur. 03.10.1975r Denver (Kolorado, USA) Jedna z największych gwiazd muzyki soul XXI w. Wszechstronnie utalentowana wokalistka, gitarzystka i flecistka, jest kontynuatorką tradycji klasycznego, akustycznego soulu. Często porównuje się ją do   Lauryn Hill, widząc w Indii następczynię wokalistki. Arie pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny - jej ojcem jest były koszykarz ligi NBA - Ralph Simpson, a matką (Joyce) wokalistka, która miała w latach 70-tych podpisaną umowę z labelem MOTOWN i otwierała koncerty takich gwiazd, jak   Stevie Wonder czy  Al Green. 

Po rozwodzie rodziców India została z ojcem w Denver, ucząc się wówczas gry na wiciu instrumentach i szkoląc swój głos. Gdy nadszedł czas wyboru liceum, przyszła gwiazda zrozumiała, że Kolorado nie jest idealnym miejscem do rozpoczęcia muzycznej kariery i zdecydowała się przeprowadzić do matki, mieszkającej w stanie Georgia, gdzie podjęła naukę w COLLEGE OF ART & DESIGN w Savannah. Tam szkoliła grę na gitarze i flecie, pisząc zarazem swoje pierwsze teksty. W 1999 r. coraz popularniejsza na lokalnej scenie India, została odkryta przez Reena Nalli - poszukiwacza talentów pracującego w klasycznej dla soulu wytwórni MOTOWN, co zaowocowało spotkaniem z szefem labelu - Kedarem Massenburgiem. Ten błyskawicznie dostrzegł w wokalistce niebanalny talent i wielki potencjał, wcielając ją w szeregi MOTOWN.

Arie udało się wywalczyć całkowitą niezależność artystyczna i stuprocentową kontrolę nad nagrywanym materiałem.
W marcu 2001 r., po niemal dwóch latach ciężkiej pracy, artystka wydała swój debiutancki krążek AcousticSoul. Pozbawiona wielkiej i nachalnej promocji płyta w niedługim czasie osiągnęła podwójnie platynowy nakład, będąc jedną z największych sensacji roku. Utrzymany w ba rdzo spokojnym, melodyjnym klimacie materiał imponował zarówno wspaniałą muzyką (dzieło m.in.  Boba Powera, Marka Batsona i Blue Millera) - czerpiącą garściami z folku, bluesa, soulu i hip-hopu, jak również fantastycznymi tekstami artystki. W swoich nagraniach India. Arie jawi się jako silna, świadoma swojej  wartości Afroamerykanka. Nie unika poruszania trudnych tematów takich, jak rasizm, ale stara się koncentrować przede wszystkim na szerzeniu pozytywnych wartości. W jej tekstach zawsze duże znaczenie odgrywa przywiązanie do rodzinnej tradycji i afirmacja miłości oraz przyjaźni. 

Acoustic Soul zupełnie niespodziewanie przyniosło debiutantce aż siedem nominacji do GRAMMY za 2001 r. (najwięcej spośród wszystkich artystów), niestety - ku rozczarowaniu jej licznych tanów, nagrody przeszły jej obole nosa, Statuetki (dwie) otrzymała rok później, za wydany we wrześniu 2002 r. krążek Voyage to India. Płyta była utrzymana w bardzo zbliżonym do debiutu klimacie, przynosząc przebój „Tittle Things". Drugie wydawnictwo w dorobku artystki osiągnęło Status platyny, umacniając tym samym India.Arie w ścisłej czołówce najbardziej lubianych i popularnych artystów soulowych XXI w.
 

Po wydaniu „Voyage to India" India postanowiła zrobić sobie długa przerwę w nagrywaniu, powraca jąc dopiero w wakacje 2006 r. albumem Testimony: Vol. 1, Life & Relationship. Płyta promowana przebojowym singlem „I Am Not My Hair" (z udziałem   Akona) poruszającym temat rasizmu przez pryzmat fryzury, zadebiutowała na 1. miejscu listy BILLBOARDU i był to pierwszy taki wyczyn w karierze artystki. Niestety ogólna sprzedaż krążka w Stanach nie przekroczyła miliona sztuk, a album zrecenzowano trochę gorzej niż poprzednie w dorobku Indii. Jakkolwiek doceniono stojącą jak zwykle na bardzo wysokim poziomie u Arie warstwę tekstową, tak sporo było zarzutów względem muzyki, odchodzącej od klasycznego soulu w stronę country, hip-hopu czy folku. Nie przeszkodziło to jednak artystce w otrzymaniu kolejnych nominacji do nagrody GRAMMY - trzech. 

Niestety tym razdm żadna z nagród nie przypadła jej w udziale. Czwarty solowy krążek artystki ma być bezpośrednią kontynuacją wydawnictwa numer trzy, stąd też jego tytuł - Testimony: Vol. 2, Love & Politics. Album ma się ukazać późną jesienią 2008 r. W lipcu tego samego roku artystka zaanonsowała materiał, wykonując podczas koncertu w Paryżu premierową kompozycję „Yellow". Jeszcze wcześniej ukazał się piękny singiel „Beautiful Flower", który doczekał się nawet w 2008 r. nominacji do GRAMMY. Wiosną 2008 r. artystka powołała do życia własną oficynę wydawniczą SONGBIRD MUSIC. Jej zamierzeniem jest promocja i wydawanie płyt młodych
utalentowanych twórców, bez szufladek gatunko wych i nachalnych działań marketingowych. 

India.Arie dostąpiła zaszczytu wzięcia udziału w nagraniach płyt tak uznanych twórców, jak Sergio Mendes, John Mellencamp, Speech i Cassandra Wilson. Jest niezwykle popularną i lubiana osobą w środowisku muzycznym. Jej pozytywne nastawienie do życia, dystans do własnej osoby i poczucie humoru, zjednały artystce wielu przyjaciół w branży muzycznej. Wypowiadają się o stale mieszkającej w Atlancie artystce w samych superlatywach.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
VideoIndia.Arie06.200132[5]47[31]Motown TMGCD 1505[written by India.Arie, Carlos "6 July" Broady, Shannon Sanders][produced by Carlos "6 July" Broady][14[25].R&B Chart]
Brown SkinIndia.Arie10.200129[2]109[7]Motown TMGCD 1507[written by India.Arie, Mark Batson ,Shannon Sanders][produced by Mark Batson, Carlos "6 July" Broady][39[20].R&B Chart]
Strength, Courage & WisdomIndia.Arie11.2001--Motown[written by India.Arie][produced by Mark Batson,India.Arie][76[18].R&B Chart]
Little ThingsIndia.Arie04.200362[1]47[31]Motown TMGCD 1509[written by India Arie ,Shannon Sanders, Hawk Wolinski, Andre Fischer, Anthony Robertson][produced by Shannon Sanders, India Arie][sample z "Hollywood" by Rufus feat. Chaka Khan][33[22].R&B Chart]
Purify MeIndia.Arie05.2005--Rowdy[piosenka z filmu Diary Of Mad Black Woman"][53[20].R&B Chart]
I Am Not My HairIndia.Arie06.200665[4]97[1]Motown TMGCD 1514[written by India Arie Simpson, Shannon Sanders, Drew Ramsey, Aliaune Thiam][produced by Drew and Shannon][47[21].R&B Chart]
There's HopeIndia.Arie07.2006-105 Island 1707919[33[30].R&B Chart]
Beautiful FlowerIndia.Arie06.2007-56--
The Heart of the MatterIndia.Arie06.200879[1]-Island MIUCT 5450[written by Mike Campbell, Don Henley, J. D. Souther][produced by India.Arie, Frank "Blame" Macek]
WordsAnthony David feat. India.Arie06.200879[1]-Soulbird[written by India Arie Simpson,Musiq Soulchild,Andrew Castro][produced by Dru Castro][53[21].R&B Chart]
Chocolate HighIndia.Arie featuring Musiq Soulchild12.2008-114Universal Republic[written by India Arie Simpson,Musiq Soulchild,Andrew Castro][produced by India.Arie, Frank "Blame" Macek][19[28].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Acoustic SoulIndia.Arie04.200155[14]10[75]Motown 137702[2x-platinum-US][gold-UK][produced by India Arie ,Mark Batson, Carlos "6 July" Broady, Blue Miller, Bob Power]
Voyage to IndiaIndia.Arie10.200282[3]6[32]Motown 0661022[platinum-US][silver-UK][produced by India Arie, Blue Miller, Paul Morton Jr. ,Andrew Ramsey ,Shannon Sanders]
Testimony: Vol. 1, Life & RelationshipIndia.Arie07.2006103[4]1[1][20]Motown 137702[gold-US][produced by India Arie, Mark Batson, Branden Burch, Dru Castro, Doctah B Sirius AKA Courtney Branch, Jimmy "J-Rok" English, Jared Gosselin, Tony Harrington, John Howard III ,Richard Johnson Jr., Frank "Blame" Macek, Drew Ramsey ,Shannon Sanders ,Phillip White]
Testimony: Vol. 2, Love & Politics India.Arie02.2009-3[21]Republic 1796805[gold-US][produced by India.Arie, Dru Castro, Robin Roberts, Nick Trevisick ,Jared Gosselin]
SongversationIndia.Arie07.2013-7[9]otown 06025 3742777 -
Christmas with FriendsIndia.Arie with Joe Sample12.2015-107[4]Motown 002147502[produced by India.Arie,John Burke,Dave Koz]
WorthyIndia.Arie 03.2019-152[1]BMG Rights 538469602[produced by Aaron W. Lindsey, India.Arie]

niedziela, 21 maja 2023

Astronauts

Obok grupy Trashmen z Minnesoty,Astronauts z Boulder ze stanu Kolorado byli jedną z najbardziej znaczących grup grających surfa na środkowym wschodzie USA.Założony w 1960 roku jako Stormtroopers   kilka lat później podpisał kontrakt z wytwórnią RCA, starając się konkurować z sukcesem Beach Boys.

 

Grupa odniosła skromny i krótki sukces, dopóki przybycie Beatlesów do Stanów Zjednoczonych nie doprowadziło do spadku ich popularności. Członkami byli Rich Fifield, Dennis Lindsey i Bob Demmon na gitarach, Stormy Patterson na basie i perkusista Jim Gallagher.

Nagrywając kolejne single i albumy zyskiwali coraz większą lokalną popularność,lansując tylko jeden ogólnokrajowy hit "Baja".Pisząc niewiele własnego materiału posiłkowali się kompozycjami znanych autorów jak minn. Lee Hazelwood [kompozytor "Baja"], Dick Dale i Henry Mancini.
Grupa wyróżniała się świetnym opanowaniem instrumentów,gorzej natomiast wypadała w warstwie wokalnej. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Come Along Baby / Tryin' To Get To YouAstronauts05.1961--Palladium B 610[written by S. Patterson]
Baja / KukAstronauts05.196394[1]-RCA Victor 8194[written by Lee Hazlewood][produced by Al Schmitt]
Hot Doggin' / Everyone But MeAstronauts09.1963--RCA Victor 8224[written by Demmon, Gallagher, Patterson, Lindsey, Fifield ]
Competition Coupe / Surf PartyAstronauts10.1963-124[2]RCA Victor 8298[written by G. Usher, R. Christian][produced by Al Schmitt]
Swim, Little Mermaid / Go Fight For HerAstronauts05.1964--RCA Victor 8364[written by Jerry Fuller][produced by Al Schmitt]
Main Title From 'Ride The Wild Surf' / Around And AroundAstronauts08.1964--RCA Victor 8419[written by Stu Phillips][produced by Al Schmitt]
I'm A Fool / Can't You See I Do?Astronauts11.1964--RCA Victor 8463[written by Joey Cooper, Red West][produced by Al Schmitt]
Almost Grown / My Sin Is PrideAstronauts02.1965--RCA Victor 8499[written by Demmon, Lindsey, Patterson, Gallaher, Fifield][produced by Al Schmitt]
Tomorrow's Gonna Be Another Day / RazzamatazzAstronauts04.1965--RCA Victor 8545[written by Steve Venet, Tommy Boyce][produced by Al Schmitt]
It Doesn't Matter Anymore / The La La SongAstronauts08.1965--RCA Victor 8628[written by Paul Anka][produced by Al Schmitt]
Main Street / In My CarAstronauts07.1966 --RCA Victor 8885[written by Jimmy Griffin, Mike Gordon][produced by Snuff Garrett, Leon Russell]
I Know You, Rider / Better ThingsAstronauts05.1967--RCA Victor 9109-
Sally Go Around The Roses / Pay The PriceAstronauts06.1967--RCA Victor 9227-

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Surfin' with The AstronautsAstronauts08.1963-61[14]RCA Victor 2760[produced by Al Schmitt]
Everything is A-OKAstronauts02.1964-100[9]RCA Victor 2782[produced by Al Schmitt]
Competition coupeAstronauts03.1964-123[5]RCA Victor 2858[produced by Al Schmitt]

piątek, 5 maja 2023

3OH!3

3OH!3 to amerykański zespół, tworzący muzykę elektroniczną. Formacja ta pochodzi z miejscowości Boulder, w stanie Kolorado. Została założona w 2004 roku. Są znani z takich przebojów jak "Don't Trust Me" oraz z aktualnego singla "Starstrukk" w duecie z Katy Perry.

 

Zespół aktualnie tworzą Sean Foreman (ur. 27 sierpnia 1985) oraz Nathaniel Motte (ur. 13 stycznia 1984). Po raz pierwszy spotkali się na uniwersytecie w Kolorado. 3OH!3 to część trasy koncertowej Warped Tour 2009. Zespół znany jest także ze swojego znaku, opierającego się na odpowiednim ułożeniu palców. Pokazywany jest on na koncertach. W 2007 i 2008 roku zespół wziął udział w trasie koncertowej Warped Tour oraz wystąpił na festiwalu Bamboozle Left. Latem 2008 ukazał się debiutancki album zespołu "Want", a pierwszy singiel "Don't Trust Me" wywołał wiele kontrowersji. 

Na początku 2009 zespół ogłosił, że wraz z formacjami Family Force 5, The Maine, A Rocket to the Moon, i Hit The Lights wezmą udział w trasie koncertowej Alternative Press 2009. W tym samym roku 3OH!3 wystąpiło na Kiss Concert '09 w Mansfield oraz na Kiss The Summer Hello 2009 @ Coca-Cola Field w Buffalo z takimi gwiazdami jak: Kevin Rudolf, The White Tie Affair, The Veronicas, The Ting Tings i Elliott Yamin.
 

Potem wydali drugi singiel zatytułowany "Starstrukk", jednak piosenka ta doczekała się ponownego wydawnictwa. Tym razem w duecie z Katy Perry. Dwa powyższe single były wykorzystywane do wielu seriali, festiwali oraz gier komputerowych. W listopadzie 2009 byli częścią trasy koncertowej Basshunter Now Your Gone: World Tour. Zespół z Lil' Jon nagrał piosenkę pod tytułem "Hey", z Kesha piosenkę "Blah Blah Blah" i piosenkę do filmu "Alicja w Krainie Czarów". Utwór nosi tytuł "Follow Me Down" w duecie z Neon Hitch. Obecnie pracują nad trzecim albumem.

Duet wrócił do studia z producentem Mattem Squirem, a w 2010 roku wydali swój trzeci album, Streets of Gold. 3Oh! 3 powróciło w 2013 roku ze swoim czwartym albumem studyjnym, Omens, na którym znalazł się singiel „You're Gonna Love This”. W 2016 roku zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Fueled by Ramen, która wydała pełnometrażowy Night Sports. Po zakończeniu promocji cyklu albumów, para wycofała się na pozostałą część dekady, pojawiając się na kilku jednorazowych występach w 2018 roku.

 Szósty album duetu Need został poprzedzony singlem z 2020 roku „Lonely Machines”, skocznym utworem nagranym w 2020 roku.  Drugi singiel „I'm So Sad” został wydany przed pojawieniem się Need w październiku 2021 roku. Album zawierał oba wcześniej wydane single, a także „Vampire's Diet” z udziałem Berta McCrackena z Used.

 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Don't Trust Me3OH!307.200921[15]7[37]Asylum/Photo Finish PF 001CD[3x-platinum-US][silver-UK][written by Sean Foreman ,Nathaniel Motte, Benjamin Levin][produced by Matt Squire, 3OH!3 ,Benny Blanco]
Starstrukk3OH!3 feat. Katy Perry12.20093[26]66[12]Asylum/Photo Finish CATCO 153477585[platinum-US][platinum-UK][written by Sean Foreman ,Nathaniel Motte][produced by Matt Squire]
Blah Blah BlahKe$ha feat. 3OH!302.201015[12]7[20]RCA 88697659702[2x-platinum-US][silver-UK][written by Benjamin Levin,Kesha Sebert,Neon Hitch,Sean Foreman][produced by Benny Blanco]
Follow Me Down 3OH!3 Featuring Neon Hitch03.2010-89[2] Buena Vista[written by Nathaniel Motte, Sean Foreman, Neon Hitch][produced by Nathaniel Motte, Matthew Beckley]
My First Kiss3OH!3 Featuring Ke$ha 05.20107[11]9[18]Asylum/Photo Finish PF 002CD[gold-US][silver-UK][written by Lukasz Gottwald,Sean Foreman,Nathaniel Motte,Benny Blanco][produced by Dr. Luke,Benny Blanco]
Touchin' on My3OH!306.2010-49[2]Photo Finish[written by Sean Foreman, Nathaniel Motte][produced by Matt Squire]
HeyLil Jon Featuring 3OH!3 06.2010-7[20]Universal Republic[written by Jonathan Smith,Lukasz Gottwald,Nathaniel Motte,Sean Foreman,William Holmes][produced by Dr. Luke,Benny Blanco,Kool Kojak]
Deja Vu 3OH!306.2010-75[1]Photo Finish[written by Greg Kurstin,Sean Foreman,Nathaniel Motte][produced by Matt Squire,Benny Blanco,Dr. Luke,Greg Kurstin,3OH!3]
Double Vision3OH!307.201013387[4] Photo Finish[written by Matt Squire ,Benny Blanco ,3OH!3][produced by Matt Squire ,Benny Blanco ,3OH!3]
I Can Do Anything 3OH!307.2010-100[1]Photo Finish[written by Sean Foreman,Nathaniel Motte]
We Are Young3OH!307.2010-123[1]Photo Finish[written by Sean Foreman,Nathaniel Motte]
Hit It Again 3OH!301.2011-66[1] Photo Finish[written by Sean Foreman, Nathaniel Motte, Sam Hollander, Dave Katz][produced by S*A*M and Sluggo]
Set You Free3OH!301.2012-84[1]Photo Finish[written by Nathaniel Motte, Sean Foreman]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Want3OH!307.200877[2]44[29]Asylum/Photo Finish 7567894865[produced by Matt Squire]
Streets of Gold3OH!307.201019[4]7[11]Asylum/Photo Finish 7567891826[produced by Matt Squire,Benny Blanco,Dr. Luke,Greg Kurstin,3OH!3]
Omens3OH!307.2013-81[1]Asylum/Photo Finish 7567-87621-2[produced by 3OH!3]
Night Sports3OH!306.2016-170[1]Fueled By Ramen 7567-86662-2[produced by 3OH!3]

wtorek, 13 grudnia 2022

Don Goodwin

Podczas przesłuchania w hotelu w Las Vegas w 1973 roku 18-letni Don Goodwin z Aspen w Kolorado został odkryty przez Paula Ankę i podpisał kontrakt z Silver Blue Records. Anka kierował  nim i napisał  większość jego materiału. Znany z singla „This Is Your Song” i znany jako wykonawca jednego przeboju dla tego utworu.

  „This Is Your Song” został wydany w grudniu 1973 roku i znalazł się na liście Cash Box Top 100 singli w wydaniu z 22 grudnia 1973 roku, debiutując na 100. miejscu. Zadebiutował na 82 miejscu w numerze z 26 stycznia 1974 roku i spadł z listy przebojów w następnym tygodniu. Singiel wszedł na listę Billboard Easy Listening (aka Adult Contemporary) na 50. miejscu w wydaniu z 5 stycznia 1974 r. I osiągnął 44 miejsce na liście Easy Listening w wydaniu z 2 lutego 1974 r., Ostatnim tygodniu na liście. 

Ostatecznie osiągnął 86 miejsce na liście Billboard Hot 100 w tym samym miesiącu. Piosenka radziła sobie lepiej w Kanadzie, gdzie znalazła się w pierwszej czterdziestce na liście RPM Singles, osiągając   34 miejsce w lutym 1974 roku.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
This Is Your SongDon Goodwin12.1973-86[8]Silver Blue 806[written by Paul Anka][produced by Paul Anka]

sobota, 3 grudnia 2022

Flobots

 

Flobots to amerykański zespół hip-hopowy i rocka alternatywnego z Denver w Kolorado.   Założony w 2000 roku przez Jamiego „Jonny 5” Laurie, zespół wydał rok później album Onomatopeia pod nazwą Jonny 5 and Yak. W tym czasie Laurie nawiązał  współpracę z producentem Farhadem Ebrahimim, znanym również jako Yahktoe. Razem wydali Onomatopeia w 2001 roku, a utwór tytułowy znalazł się na kompilacji klubu Yahktoe University, należącego do MIT. Wykonuje go David Gralow na gitarze, Terrence Favours na wiolonczeli i Jaymz Haynes na basie. 
 
  Po separacji Jonny 5 zreformował grupę z innym raperem z Denver, Brerem Rabbitem, i zdecydował się przyjąć nazwę Flobots. Dołączają do nich ci, którzy obecnie tworzą grupę i wydali w 2005 roku album Flobots present... Platypus. Obecność altówki i trąbki w ich muzyce - podobnie jak mocne polityczne treści ich tekstów, zwłaszcza przeciwko wojnie w Iraku - szybko dały im znać w rodzinnym mieście. Podczas konkursu zorganizowanego przez stację radiową w Denver, grupa zgłosiła się, wykonując piosenkę Handlebars. Sekstet zwyciężył nie tylko w konkursie na najlepszą piosenkę, ale także na najlepszy występ na scenie. Radio szeroko emituje tytuł, który w 2007 roku staje się bardzo popularny .  
W kwietniu 2008 roku do grupy zwróciła się wytwórnia Universal Republic i podpisała kontrakt na dwa albumy . Aby wesprzeć wydanie Fight with Tools, Flobots pojawił się na kilku festiwalach, grając u boku takich zespołów jak Metallica, The Offspring, The Raconteurs i Scars na Broadwayu.    17 lutego 2009 Flobots ogłosił nowy album na MySpace. We wrześniu 2009 roku zespół zakończył swój drugi album. Zapowiadają na YouTube tytuł Survival Story. Album został wydany 16 marca 2010 roku . Główny singiel z albumu nosił tytuł White Flag Warrior, z udziałem Tima McIlratha z Rise Against. Producentem jest Mario Caldato, Jr., najlepiej znany ze współpracy z The Beastie Boys . 
 
 W grudniu 2010 roku oddzielili się od Universal Republic Records . Brer Rabbit wyjaśnia, że ​​ta separacja została dokonana wspólnie między grupą a wytwórnią . Latem 2011 roku gitarzysta Andy „Rok” Guerrero opuścił zespół z powodu różnic twórczych i zajął się własnym projektem Bop Skizzum. 17 września 2011 roku podczas występów w Gallogly Events Center, UCCS, w Colorado Springs, The Flobots ogłosili nowy album z 2012 roku zatytułowany Stop the Apocalypse . Grają także nową piosenkę zatytułowaną The Circle in the Square. Ich nowy album miał ostatecznie nosić tytuł The Circle in the Square i zostać wydany 28 sierpnia 2012 roku . 
 
W 2013 i 2014 roku The Flobots zagrali darmowy koncert w hrabstwie Jefferson w Kolorado z okazji dorocznego wiecu A Day Without Hate .   W 2015 roku ogłosili nowy album zatytułowany No Enemies, który dotyczyłby takich tematów jak zmiany klimatyczne i reforma imigracyjna. Zespół będzie wzywał do datków na sfinansowanie swoich dwóch nowych albumów za pośrednictwem Kickstarter . 8 listopada 2016 Flobots wydał piosenkę na swoim SoundCloud, Rattle the Cage. Piosenka została wydana przed terminem w odpowiedzi na wyniki wyborów prezydenckich w 2016 roku. 20 stycznia 2017 roku wydali polityczną piosenkę Pray tego samego dnia, co inauguracja Donalda Trumpa.   5 maja 2017 roku ukazało się No Enemies13, zainspirowane mentorem zespołu Vincentem Hardingiem.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
HandlebarsFlobots08.200814[20]37[20]Island MIUCT 4745[platinum-US][silver-UK]][written by Jamie Laurie,Andrew Guerrero,Jesse Walker,Kenneth Ortiz,Mackenzie Roberts,Stephen Brackett][produced by Flobots]
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Fight with ToolsFlobots05.200851[7]15[25]Universal 1125802[produced by Flobots]
Survival StoryFlobots04.2010-44[2]Universal Republic 2733029[produced by Mario Caldato, Jr.]

Jerry Livingston

Jerry Livingston (ur. Jerry Levinson ; 25 marca 1909r - zm. 1 lipca 1987r) był amerykańskim autorem tekstów i pianistą orkiestry tanecznej.Urodzony w Denver w Kolorado, Livingston studiował muzykę na Uniwersytecie w Arizonie. Tam skomponował swoją pierwszą ścieżkę dźwiękową do musicalu uniwersyteckiego. W latach trzydziestych przeniósł się do Nowego Jorku, początkowo pracując jako pianista w orkiestrach tanecznych. Livingston służył w dywizji służb specjalnych armii podczas II wojny światowej. 

 Wśród popularnych piosenek, które Livingston pomógł napisać, są „It's the Talk of the Town”, „Under a Blanket of Blue”, „Blue and Sentimental”, „Close to You”, „Mairzy Doats”, „Wake the Town and Tell the People” , „The Twelfth of Never” i Young Emotions. Od 1940 do 1960r pisał piosenki do wielu filmów i seriali telewizyjnych, w tym Cinderella (1950), Bronco (1958), 77 Sunset Strip (serial telewizyjny, 1958), Hawaiian Eye (serial telewizyjny, 1959), Bourbon Street Beat ( serial telewizyjny, 1959), Surfside 6 (serial telewizyjny, 1960) i piosenka „ This is It ” (z lat 60. XX wieku The Bugs Bunny Show ). 

Pracował na  Tin Pan Alley i jest współautorem z Mackiem Davidem piosenki przewodniej do Casper the Friendly Ghost, a także współautorem „The Unbirthday Song” dla Alicji w Krainie Czarów i „Trick or Treat For Halloween” dla Trick or Treat z Davidem i Al  Hoffmanem. Kompozycje Livingstona na Broadwayu obejmowały musical Molly i muzyczną rewię Bright Lights z 1944 roku, oba z Mackiem Davidem. Z Mackiem Davidem był trzykrotnie nominowany do Oscara, po raz pierwszy w 1951 roku za piosenkę „Bibbidi-Bobbidi-Boo” z filmu Cinderella (1950) z Alem Hoffmanem, ponownie w 1960 roku za piosenkę „The Hanging Tree” z filmu  z filmu o tym samym tytule (1959), a ostatni raz dla „The Ballad of Cat Ballou” (z filmu Cat Ballou z 1965 roku ) w 1966 roku. 

 Zmarł na serce w swoim domu w Beverly Hills w Kalifornii, w wieku 78 lat.

Rozmiar: 1223 bajtówAwards

Oscar [Muzyka filmowa]
Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa]
1966     Cat Ballou     Best Music, Original Song
1960     The Hanging Tree    Best Music, Original Song    
1951     Cinderella     Best Music, Original Song

Grammy

Golden Globe

Kompozycje Jerry Livingstona na listach przebojów


[with Marty Symes, Al Neiburg]
.1933 (When It's) Darkness on the Delta Ted Fio Rito & His Orchestra 12.US
.1933 It's the Talk of the Town Glen Gray and the Casa Loma Orchestra 6.US
.1933 It's the Talk of the Town Fletcher Henderson & His Orchestra 20.US
.1933 Under a Blanket of Blue Glen Gray and the Casa Loma Orchestra 6.UK
.1933 Under a Blanket of Blue Don Bestor & His Orchestra 8.US
.1934 Learning Glen Gray and the Casa Loma Orchestra 12.US
12/1934 I've Got an Invitation to a Dance Paul Pendarvis & His Orchestra 8.US
.1935 Star Gazing Kay Kyser and His Orchestra 14.US
.1935 Where There's Smoke - There's Fire Freddy Martin and His Orchestra 20.US

[with Al Neiburg]
.1936 Moonrise on the Lowlands Willie Bryant & His Orchestra 20.US

[with Mack David]
.1938 Sixty Seconds Got Trogether The Mills Brothers 8.US
08/1951 Go Go Go Go Richard Hayes 23.US
12/1953 Baby Baby Baby Teresa Brewer 12.US
04/1959 77 Sunset Strip Don Ralke 69.US
04/1960 Young Emotions Ricky Nelson 12.US/48.UK

[with Al Hoffman, Manny Curtis]
.1942 The Story of a Starry Night The Glenn Miller Orchestra 15.US
09/1942 Put-Put-Put (Your Arms Around Me) Barry Wood 20.US

[with Carl Lampl & Al Hoffman]
10/1943 Close to You Frank Sinatra 10.US

[with Milton Drake, Al Hoffman]
02/1944 Mairzy Doats Al Trace and His Orchestra 7.US
02/1944 Mairzy Doats The Merry Macs 1.US
04/1944 Mairzy Doats Lawrence Welk and His Orchestra 16.US
04/1944 Mairzy Doats Pied Pipers 8.US
04/1944 Mairzy Doats (Mares Eat Oats and Does Eat Oats) The Four King Sisters 21.US
06/1944 She Broke My Heart in Three Places Hoosier Hot Shots 21.US
03/1945 I'm a Big Girl Now Swing and Sway with Sammy Kaye 1.US
07/1945 Fuzzy Wuzzy The Milt Herth Trio and the Jesters 12.US
03/1967 Mairzy Doats The Innocence 75.US

[with Mack David, Al Hoffman]
05/1946 Chi-Baba Chi-Baba (My Bambino Go to Sleep) Perry Como 1.US
05/1947 Chi-Baba Chi-Baba (My Bambino Go to Sleep) Blue Barron and His Orchestra 14.US
06/1947 Chi-Baba Chi-Baba (My Bambino Go to Sleep) Peggy Lee 10.US
07/1947 Chi-Baba Chi-Baba (My Bambino Go to Sleep) The Charioteers 16.US
09/1949 Reckon I'm in Love Paul Weston and His Orchestra 23.US
12/1949 Bibbidi-Bobbidi-Boo (The Magic Song) Jo Stafford and Gordon MacRae 13.US
.1950 Bibbidi-Bobbidi-Boo Perry Como and the Fontane Sisters 14.US
01/1950 Bibbidi-Bobbidi-Boo (The Magic Song) Ilene Woods & the Woodsmen 22.US
01/1950 Bibbidi-Bobbidi-Boo (The Magic Song) Perry Como 14.US
02/1950 Bibbidi-Bobbidi-Boo (The Magic Song) Dinah Shore 25.US
02/1950 God's Country Frank Sinatra 25.US
10/1995 A Dream Is a Wish Your Heart Makes Linda Ronstadt 101.US

[with Paul Webster]
10/1954 Veni-Vidi-Vici (I Came, I Saw, I Conquered) The Gaylords 30.US
12/1954 Veni Vidi Vici Ronnie Hilton 12.UK
02/1956 Who Are We Gogi Grant 62.US
06/1956 Who Are We Vera Lynn 30.UK
06/1956 Who Are We Ronnie Hilton 6.UK
10/1957 The Twelfth of Never Johnny Mathis 9.US
10/1958 Blue Bell Mitch Miller 94.US
05/1959 Fountain of Youth The Four Lads 90.US
03/1962 Sweet Thursday Johnny Mathis 99.US
10/1964 The Twelfth of Never Cliff Richard 8.UK
   09/1969 The Twelfth of Never The Chi-Lites 122.US
03/1973 The Twelfth of Never Donny Osmond 8.US/1.UK
11/1995 The Twelfth of Never Elvis Presley 21.UK

[with Carolyn Leigh ]
06/1955 Stowaway Barbara Lyon 12.UK

[with Sammy Gallop]
08/1955 Wake the Town and Tell the People Les Baxter 5.US
08/1955 Wake the Town and Tell the People Mindy Carson 13.US

[with Bob Russel]
11/1955 Amukiriki (The Lord Willing) Les Paul & Mary Ford 38.UK

[with Max Steiner, Mack David]
02/1959 The Hanging Tree Marty Robbins 38.US

[with Ralph Freed]
05/1962 Adios Amigo Jim Reeves 90.US/23.UK
07/1965 I Heard from a Memory Last Night Jim Ed Brown 33.Country Chart

[with Joe Allison, Audrey Allison, Harlan Howard, Benny Davis, Joe Burke, Mark Fisher, Ralph Freed, Eddie Masterson]
12/1964 Tribute to Jim Reeves Larry Cunningham & the Mighty Avons 40.UK


wtorek, 31 maja 2022

Sugarloaf

 Sugarloaf był pochodzącym w Denver w Kolorado zespołem rock'n'rollowym działającym w latach 70-tych,któremu przewodził wokalista Jerry Corbetta.Początkowo nazywali się Chocolate Hair,a zmienili swoją nazwę na Sugarloaf,krótko przed podpisaniem kontraktu płytowego,gdyż jak się okazało podobną nazwę ma jeden z masywów górkich.

 

Są najbardziej znani ze swych dwóch przebojów,które trafiły do Top10 listy Billboard:"Green-Eyed Lady" z jesieni 1970r i "Don't Call Us, We'll Call You" z 1975r.Inne piosenki,które trafiły do Hot 100 Billboard to "Mother Nature's Wine" (1971), "Tongue in Cheek" (1971), i "Stars In Our Eyes" (1976).Utwory "West of Tomorrow" i "Myra Myra" były często granymi piosenkami w radiostacjach amerykańskich.
 

Piosenka "Don't Call Us, We'll Call You" jest godna uwagi,gdyż zawiera dźwięk wybieranego numeru telefonicznego na początku i końcu nagrania,te liczby to numery telefonu do wytwórni CBS,która notabene odrzuciła nagranie tej piosenki i do Białego Domu.Ponadto zawiera fragmenty riffów gitarowych z utworów " I Feel Fine " The Beatles," Superstition " Steviego Wondera.
Corbetta później koncertował z grupą Disco-Tex and Sex-O-Lettes (najbardziej znany ich hit "Get Dancin '"). W 1980 roku został członkiem Four Seasons . Obecnie występuje z grupy Classic Rock All Stars.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Green-Eyed Lady / West of TomorrowSugarloaf08.1970-3[17]Liberty 56 183[written by David Richards,Jerry Corbetta,J.C. Phillips][produced by Frank Slay,Sugarloaf]
Tongue In Cheek / WomanSugarloaf03.1971-55[8]Liberty 56 218[written by Robert Yeazel][produced by Frank Slay]
Mother Nature's Wine / Bach Door ManSugarloaf06.1971-88[3]United Artists 50 784[written by Jerry Corbetta, J. C. Phillips, David Riordan][produced by Frank Slay]
Don't Call Us, We'll Call You / Texas Two-LaneSugarloaf/Jerry Corbetta12.1974-9[21]Claridge 402[written by John Carter, Jerry Corbetta][produced by Frank Slay]
Stars in my eyes/Myra,myraSugarloaf/Jerry Corbetta06.1975-87[6]Claridge 405[written by Jerry Corbetta][produced by Frank Slay]
I Got A Song/Boogie manSugarloaf/Jerry Corbetta11.1975-110[1]Claridge 408[written by Jerry Corbetta, Bob Corso][produced by Frank Slay]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
SugarloafSugarloaf08.1970-24[29]Liberty 7640[produced by Frank Slay , J.C. Phillips]
Spaceship EarthSugarloaf02.1971-111[9]Liberty 11 010[produced by Frank Slay , J.C. Phillips]
Don't Call Us - We'll Call YouSugarloaf/Jerry Corbetta04.1975-152[6]Claridge 1000[produced by Frank Slay ]

środa, 9 marca 2022

Rainy Daze

 Psychedelic pop combo The Rainy Daze powstało w Denver w stanie Kolorado w 1965 roku. Składający się z wokalisty/gitarzysty Tima Gilberta, jego brata Kipa na perkusji, gitarzysty prowadzącego Maca Ferrisa, basisty Sama Fullera i klawiszowca Boba Heckendorfa, grupa zaczynała grając covery popularnych przebojów, a mimo to trafił na występ w lokalnej telewizji, co podobno przykuło uwagę słynnego producenta Phila Spectora, który przedłożył kontrakt menedżerski. 

Masowa kampania reklamowa była w fazie planowania, kiedy spektakularna porażka jego wielkiego dzieła, „River Deep, Mountain High” Ike'a i Tiny Turner, pogrążyła karierę Spectora w ruinie; Rainy Daze byli jednymi z dodatkowych obciążeń i dopiero w 1967 roku ich debiutancki singiel „That Acapulco Gold” - napisany przez Tima Gilberta we współpracy z jego współlokatorem z college'u Johnem Carterem - pojawił się w wytwórni Chicory, producenta z Denver, Franka Slaya.

 Kiedy singiel   lokalnie zyskał popularność, raczkująca wytwórnia UNI zgarnęła krajowe prawa do dystrybucji, ale z „That Acapulco Gold” na 70 miejscu listy Billboard, sukces nie wypalił. Gdy programiści radiowi w końcu wyczuli pro-marihuanową treść piosenki, została ona wycofana z list odtwarzania od wybrzeża do wybrzeża. Rainy Daze szybko pojawił się ponownie z „Discount City”, który nie odniósł sukcesu. Kontynuacja, „Fe Fi Fo”, została szybko usunięta i ponownie wydana pod nowym, ulepszonym tytułem „Blood of Oblivion”, zapewniając nawet wydanie w Wielkiej Brytanii, ale nadal nie udało się złamać popowego radia. Po LP That Acapulco Gold i solowym singlu Tima Gilberta "Early October" UNI porzuciło grupę. 

Jednak w tym czasie Gilbert i Carter zdobyli uznanie jako duet piszący piosenki crack, a przez Slay'a zarobił na odświeżeniu utworu demo wyciętego przez nieznany psycho-popowy zespół znany jako Thee Sixpence. Gilbert i Carter dodali tekst i nową melodię, zatytułując ukończoną piosenkę „Incense and Peppermints”. Thee Sixpence nagrali nową piosenkę, natychmiast zmienili nazwę na Strawberry Alarm Clock, a pod koniec 1967 roku zajęli pierwsze miejsca na listach przebojów Billboard. Bez wątpienia sukces „Incense and Peppermints” przyczynił się do podziału Rainy Daze na początku 1968 roku, ale Gilbert podpisał kontrakt z White Whale, aby nagrać ostatni singiel Daze, „Make Me Laugh”, wspierany przez graczy sesyjnych z Los Angeles. On i Carter następnie zorganizowali Horses, kwintet country-rockowy, którego tytułowy album z 1969 r. padł ofiarą zbliżającego się bankructwa White Whale. Gilbert wkrótce wycofał się z muzyki, ale Carter kontynuował, później pisał dla Sammy Hagar and the Motels. Wyprodukował także dwie piosenki na powrót Tiny Turner z 1984 roku, po czym przeniósł się do zarządzania artystami.

 

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
That Acapulco Gold/In My Mind Lives A ForestTrammps03.1967-70[4]Uni 55002[written by J. Carter, T. Gilbert][produced by Frank Slay]

piątek, 5 listopada 2021

Serendipity Singers

Grupa założona na Uniwersytecie Kolorado w okresie największej popularności The New Christy Minstrels, w składzie: Mike Brovsky (śpiew), Brooks Hatch (śpiew) i Bryan Sennett (śpiew), poszerzonym później o następujących muzyków: Jon Arbenz (gitara), John Madden (gitara), Bob Young (bas), Diane Decker (śpiew), Tommy Tieman (śpiew) i Lynne Weintraub (śpiew).

 

Jej repertuar łączył elementy tradycyjnej muzyki folk i współczesnego popu. Debiutowali w klubach studenckich, by występować później w Bitter End w Nowym Jorku. W rezultacie zespół podpisał kontrakt nagraniowy z firmą Philips i wystąpił w popularnym show telewizyjnym "Hottenanny". Na albumie The Serendipity Singers znalazł się największy przebój grupy "Don't Let The Rain Come Down (Crooked Little Man)", który w 1964 r. wszedł do amerykańskiej Top 10, a longplay (wydany w tym samym roku) dotarł do pierwszej dwudziestki.
 

Kolejny singel, "Beans In My Ears", uplasował się w pierwszej trzydziestce amerykańskiej listy, lecz choć zespół regularnie koncertował w USA (głównie w środowisku studenckim) i za granicą, nie udało mu się już powtórzyć wcześniejszego sukcesu.

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Crooked Little Man (Don't Let The Rain Come Down) / Freedom's StarSerendipity Singers02.1964-6[14]Phillips 40 175[written by traditional][produced by Nick Venet ]
Beans In My Ears / Sailin' AwaySerendipity Singers05.1964-30[8]Phillips 40 198[written by Len Chandler ][produced by Nick Venet ]
Down where the winds blow [Chilly winds]/The New Frankie and Johnny songSerendipity Singers08.1964-112[3]Phillips 40 215[written by Bob Bowers/John Madden/ Bob Sennett][oryginalnie nagrana przez Kingston Trio w 1962]
Little brown jug/High North StarSerendipity Singers01.1965-124[1]Phillips 40 246[written by Bob Bowers/James Butler][produced by Fred Weintraub, Bob Bowers][#10 hit for Glenn Miller in 1939]
Plastic/When peaches grow on Lilac treesSerendipity Singers12.1965-118[4]Phillips 40 331[written by Shel Silverstein][produced by Fred Weintraub]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The Serendipity SingersSerendipity Singers03.1964-11[29]Phillips 600 115[produced by Fred Weintraub, Bob Bowers]
The Many Sides of the Serendipity SingersSerendipity Singers06.1964-68[15]Phillips 600 134[produced by Fred Weintraub, Bob Bowers]
Take Your Shoes Off with the Serendipity SingersSerendipity Singers01.1965-149[2]Phillips 600 151[produced by Fred Weintraub, Bob Bowers]

czwartek, 11 lutego 2021

Big Head Todd and the Monsters

 BIG HEAD TODD AND THE MONSTERS, grupa amerykańska. Powstała w 1986r w Boulder w stanie Kolorado, utworzona przez trójkę przyjaciół z tamtejszej szkoły średniej. Skład: Todd Park Mohr - voc, g, k, Rob Squires - b, voc, Brian Nevin - dr, perc, voc.
W pierwszych latach działalności przemierzała kraj starym zdezelowanym mikrobusem marki Plymouth i koncertowała za groszowe stawki w klubach akademickich Chicago, San Francisco czy Minneapolis. 

W 1989r utworzyła małą firmę płytową Big i dla niej nagrała dwa albumy: w tym samym roku „Another Mayberry" i w 1990r „Midnight Radio" (jego okładkę zaprojektował Chris Mars z The Replacements) z nieco naiwnym jeszcze repertuarem z pogranicza rocka, folku, bluesa, soulu i jazzu (np. Another Mayberry, Flander's Fields, The Moose Song, Bittersweet). Wiosną 1992r związała się z wytwórnią Giant i już dla niej zrealizowała w sierpniu tego roku w słynnych Paisley Park Studios w Minneapolis przy pomocy Davida Z, współpracownika Prince'a, jako producenta oraz m.in. Leo Kottke -g płytę, która odmieniła jej los - „Sister Sweetly"

Wysmakowane, pełne czaru, wykonywane z charakterystycznym luzem piosenki Mohra nawiązywały do bluesa spod znaku Alberta Collinsa, Buddy Guya i Steviego Raya Vaughana (Ellis Island, Circle), funk rocka z rejonów Band Of Gypsys Jimiego Hendrixa (Groove Thing), soulu a la Sly And The Family Stone (Sister Sweetly), country rocka bliskiego twórczości The Allman Brothers Band i Lynyrd Skynyrd (Soul For Every Cowboy), a wreszcie pop rocka w stylu Fleetwood Mac z okresu „Rumours" (Tomorrow Never Comes). Bardzo spodobały się amerykańskiej publiczności (nowa wersja Bittersweet zrobiła furorę w akademickich rozgłośniach) i w rezultacie album rozszedł się w ilości gwarantującej formacji nagrodę platynowej płyty.

 Krokiem wstecz było niestety następne wydawnictwo - „Strategem" z 1994r. Nagrań dokonano tym razem w wynajętym na kilka tygodni Boulder Theater w Boulder, a produkcji podjęli się sami muzycy wraz z Andym Terrim, który od lat nagłaśniał ich koncerty. Niestety, w repertuarze zabrakło naprawdę udanych piosenek (wyróżniały się Shadowlands, Neckbreaker i Magdelina). Wyżej oceniono album „Beautiful World" z 1997r, nagrany w Plant Studios i Studio D w Sausalito w Kalifornii przy pomocy Jerry'ego Harrisona z The Talking Heads jako producenta i pianisty. Wynikiem była całość o większym ładunku rocka niż płyty wcześniejsze, ocierająca się nawet o styl Led Zeppelin [Caroline, Helpless), nie stroniąca wszakże od dawnych wpływów (np. przeróbka standardu bluesowego Boom Boom Johna Lee Hookera, nagrana z jego udziałem; funkrockowy utwór Beautiful World, przygotowany z Berniem Worrellem, byłym pianistą Parliament i Funkadelic; hendrixowska w klimacie ballada These Days Without You).
Dyskografię uzupełnia m.in. koncertowa czwórka „Sister Sweetly - Live" (Giant - Reprise, 1993), zawierająca przeróbkę utworu Everyday People zespołu Sly And The Family Stone.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
BittersweetBig Head Todd and the Monsters01.1994-104[6]Giant 18 369[written by Todd Park Mohr][produced by David Z]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Sister SweetlyBig Head Todd and the Monsters03.1993-117[64]Giant 24 486[platinum-US][produced by David Z]
StrategemBig Head Todd and the Monsters10.1994-30[8]Giant 24 580[produced by Andy Torri, Big Head Todd and the Monsters]
Beautiful World Big Head Todd and the Monsters03.1997-54[10]Revolution 24 661[produced by Jerry Harrison]
RivieraBig Head Todd and the Monsters04.2002-166[1]Warner 48 266[produced by Todd Park Mohr]