Savoy Brown

 Zespół założony w 1966 r. pod nazwą Savoy Brown Blues Band przez gitarzystę Kima Simmondsa (ur. 6.12.1947 r. w Newport). W pierwszym składzie znaleźli się: Simmonds, Brice Portius (śpiew), Ray Chappell (bas), John O’Leary (harmonijka), Bob Hall (fortepian) i Leo Mannings (perkusja). 

Zadebiutowali udziałem w sesjach nagraniowych w firmie Purdah, której właścicielem był producent Mike Vernon. Wkrótce miejsce O’Leary’ego zajął inny gitarzysta - Martin Stone. Zreformowany sekstet związał się z firmą Decca. Jego debiutancki album Shake Down zawierał kompozycje mistrzów bluesa: Freddiego Kinga, Alberta Kinga i Willie Dixona. Niezadowolony z efektów pracy grupy Simmonds rozwiązał Savoy Brown Blues Band i powołał do życia nowy skład, zatrzymując jedynie Boba Halla. 

Nowymi członkami formacji zostali: Chris Youlden (śpiew), Dave Peverett (gitara, śpiew), Rivers Jobe (bas) i Roger Earl (perkusja). Zespół nagrał utwór „Getting To The Point”, po czym Tone Stevens zastąpił Jobe’a. W tym składzie formacja stała się integralną częścią brytyjskiego boomu bluesowego, tego okresu. Youlden był bardzo silną indywidualnością, a jako frontman występował w meloniku i monoklu, czyniąc sceniczny image grupy niezwykle oryginalnym. 

Ich własne kompozycje harmonizowały z tymi, które opracowywali na nowo, a gra Simmondsa i Peveretta dodawała animuszu występom „na żywo”. Największą popularność zdobyła kompozycja „Train To Nowhere” z albumu Blue Matters. Po ukazaniu się płyty Raw Sienna Youlden opuścił zespół. Wewnętrzne nieporozumienia doprowadziły w 1970 r. do odejścia kolejnych muzyków: Peveretta, Stevensa i Earla. Utworzyli oni formację o nazwie Foghat.

 W tzw. międzyczasie Simmonds odbył tournee po USA ze zmienionym składem: Dave Walker (śpiew), Paul Raymond (klawisze), Andy Pyle (bas) i Dave Bidwell (perkusja), dbając tym samym o ciągły rozwój Savoy Brown. Muzyka uległa zaostrzeniu odchodząc od korzeni bluesowych z zabarwieniem boogie. Później lider osiedlił się w Ameryce i brał udział w wielu trasach koncertowych angażując coraz to innych muzyków towarzyszących.

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
I'm Tired/Stay With Me Baby	Savoy Brown	11.1969	-	74[5]	Parrot 40042	[written by Chris Youlden][produced by Mike Vernon]
Tell Mama/Rock And Roll On The Radio	Savoy Brown	11.1971	-	83[6]	Parrot 40066	[written by Kim Simmonds,Paul Raymond][produced by Neil Slaven]
Lay Back In The Arms Of Someone/Don't Tell Me I Told You	Savoy Brown	07.1981	-	107[4]	Town House 1054	[written by Chinn, Chapman][produced by Richie Wise]
Run To Me/Georgie	Savoy Brown	10.1981	-	68[5]	Town House 1055	[written by C. Norman, P. Spencer][produced by Richie Wise]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Blue Matter	Savoy Brown	04.1969	-	182[2]	Parrot 71 027	[produced by Mike Vernon]
A Step Further	Savoy Brown	09.1969	-	71[14]	Parrot 71 029	[produced by Mike Vernon]
Raw Sienna	Savoy Brown	04.1970	-	121[18]	Parrot 71 036	[produced by Kim Simmonds, Chris Youlden]
Looking In	Savoy Brown	10.1970	50[1]	39[19]	Parrot 71 042	[produced by Kim Simmonds]
Street Corner Talking	Savoy Brown	09.1971	-	75[17]	Parrot 71 047	[produced by Neil Slaven]
Hellbound Train	Savoy Brown	03.1972	-	34[21]	Parrot 71 052	[produced by Neil Slaven]
Lion's Share	Savoy Brown	11.1972	-	151[10]	Parrot 71 057	[produced by Neil Slaven]
Jack the Toad	Savoy Brown	06.1973	-	84[14]	Parrot 71 059	[produced by Barry Murray]
Boogie Brothers	Savoy Brown	04.1974	-	101[8]	London 638	[produced by Harry Simmonds]
Wire Fire	Savoy Brown	11.1975	-	153[7]	London 659	[produced by Kim Simmonds, Paul Raymond]
Rock 'n' Roll Warriors	Savoy Brown	07.1981	-	185[4]	Town House 7002	[produced by Ira Blacker, Richie Wise]