Radiohead

 RADIOHEAD
- grupa brytyjska. Powstała latem 1991 w Oxfordzie. Skład: Thom E. Yorke (7.10.1968, Wellingborough) - voc, g.; Jon Greenwood (właśc. Jonathan Greenwood; 5.11.1971, Oxford) -g, k, Ed O'Brien (właśc. Edward John O'Brien; 15.04.1968, Oxford) -g, voc, Colin Greenwood (właśc. Colin Charles Greenwood; 26.06.1969, Oxford) - b, Phil Selway (właśc. Philip James Selway; 23.05.1967, Hemmingford Grey) - dr.
Tylko Colin współpracował wcześniej z innymi zespołami - King Of Thailand i Momma Hung Me In A Closet But I'm Still Feeling Funky. Z początku przyjęła nazwę On A Friday, ale zmieniła ją na Radiohead, wziętą z tak zatytułowanej piosenki The Talking Heads.
 

Radiohead to jeden z kilku zespołów alternatywnych, któremu utworami o samotności i cierpieniu udało się na początku lat 90. zainteresować wielomilionową publiczność. Pełnym bólu tekstom wokalisty Thoma Yorke'a, towarzyszyły trzy gitary, które początkowo przypominały brzmienie My Bloody Valentine, Pink Floyd czy R.E.M. i Pixies. Dopiero po pewnym czasie zespołowi udało się wypracować swoje oryginalne i rozpoznawalne brzmienie.
 

Radiohead zadebiutowali w 1993 roku płytą "Pablo Honey" i od razu ruszyli pełną parą. Pochodzący z krążka utwór "Creep" stał się nie tylko międzynarodowym hitem, ale czymś na kształt hymnu alternatywnego rocka. Wówczas dla wielu Radiohead miał być jedynie sensacją sezonu. Jednak drugi album grupy, "The Bends", zebrał doskonałe recenzje w ojczyźnie zespołu, w Wielkiej Brytanii, co natomiast zaowocowało rosnącym gronem fanów. Grupa nie zawiodła także za trzecim razem. "OK Computer" to dzieło ze wszech miar wiekopomne i już dziś wiadomo, że to jeden z najlepszych albumów ostatniej dekady.
 

Cała piątka poznała się w Oxfordzie, a dokładnie w Abingdon School. Najpierw powstał zespół o nazwie On a Friday, którego głównym fundamentem był duet Thom Yorke (wokal i gitara) oraz basista Colin Greenwood. Do zapatrzonych w Joy Divison panów dołączył Ed O'Brien, który zdaniem Yorke'a nadawał się do zespołu, bowiem był "cool i wyglądał jak Morrisey". W ten sposób kapela miała już drugiego wokalisto-gitarzystę. Na perkusji zasiadł Phil Selway, a następnie dołączył młodszy brat Colina, Johnny. Zespołowi jednak nie było dane trwać długo. Po tym jak jego członkowie rozjechali się po różnych uniwersytetach - Thom pojechał do Exeter studiować literaturę i sztukę, Ed wyjechał do Manchesteru i wstąpił na politologię, Colin i Phil studiowali literaturę angielską odpowiednio na uniwersytetach w Cambridge i Liverpoolu - grupa istniała tylko w okresie wakacyjnym. Dopiero latem 1991 roku, kiedy to panowie zakończyli wyższą edukację, zaczęli poważniej myśleć o zespole. Najpierw zmienili nazwę zespołu na Radiohead, która pochodzi z piosenki Talking Heads z płyty "True Stories". Grupa długo nie czekała na kontrakt płytowy. Po swoim pierwszym oficjalnym występie posypały się oferty.
 

W 1992 roku ukazała się w Wielkiej Brytanii EP-ka "Drill", która zainteresowała wiele gwiazd pierwszego formatu. Radiohead rozpoczynało teraz koncerty takich wykonawców jak PJ Harvey, Tears for Fears i James. Następnym ważnym punktem w ich karierze była już wcześniej wspomniana piosenka "Creep". Utwór ten ukazał się w drugiej połowie 1992 roku i od razu stał się hitem rozgłośni radiowych oraz osiągnął status jednego z najlepszych angielskich singli tego okresu. Piosenka odniosła olbrzymi sukces, jednak miała niewiele wspólnego z resztą debiutanckiego krążka zespołu pt. "Pablo Honey". Nic więc dziwnego, że wiele nabywców premierowej płyty rozczarowało się resztą materiału. Ale znalazło się także mnóstwo odbiorców, dla których Radiohead było objawieniem. Narodził się bowiem nowy brytyjski zespół, który więcej zawdzięczał Pink Floyd niż jak to bywało zazwyczaj - Beatlesom i Sex Pistols.
 

W 1994 roku zespół wydał kolejna EP-kę "My Iron Lung", która klimatem zapowiadała ich następny album "The Bends". Produkcją krążka zajął się John Leckie. Jak wcześniejszy singel "Creep" ułatwił sprzedaż biletów na koncerty Radiohead, ale nie pomógł zespołowi w karierze za oceanem, to promujący drugą płytę utwór "Fake Plastic Trees" okazał się strzałem w dziesiątkę nawet w rozgłośniach w Ameryce. Piosenka ukazała się również na ścieżce dźwiękowej do filmu "Clueless" z Alicią Silverstone w roli głównej. Grupie pomału udawało się odbiegać od image'u wykreowanego przez "Creep". Następny singel - "High And Dry" - również okazał się sukcesem.
 

W tym czasie zespół miał już wierne wielkie grono fanów. Ponadto, muzyka Radiohead spodobała się tak bardzo R.E.M., że amerykański zespół poprosił w 1995 roku Thoma Yorke'a i spółkę na wspólną trasę koncertową po Europie i Stanach Zjednoczonych. Grupa doczekała się także innych aktów uznania. Różne zespoły zaczęły nagrywać covery piosenek Radiohead. Tears for Fears zarejestrował swoją koncertową wersję "Creep". Tym samym utworem zainteresowali się także członkowie zespołu The Pretenders. Również Alanis Morissette wstąpiła w szeregi największych fanów Radiohead i na swoich koncertach w 1995 i 1996 roku często wykonywała "Fake Plastic Tree". Artystka zaprosiła także zespół na swoją trasę koncertową w sierpniu 1996 roku.
 

Na początku tego samego roku Radiohead rozpoczęli pracę nad swoim trzecim albumem, którego nagrywanie rozpoczęło się dopiero po trasie z Morissette. "OK Computer" powstał w odizolowanej angielskiej XIV-wiecznej posiadłości, która należała do aktorki Jane Seymour. Wcześniej w domostwie tym pracowali The Cure. Zespół nagrał wówczas krążek "Wild Mood Swings". Roboczy tytuł nowej płyty Radiohead brzmiał "Ones and Zeroes", ale członkowie grupy zrezygnowali z binarnego kodu w 1997 roku, kiedy to krążek ujrzał światło dzienne. Powstał "kamienny Radiohead", jak ujął efekt wielomiesięcznej pracy basista grupy, Colin Greenwood w wywiadzie dla "New Musical Express". Pierwszym singlem promującym krążek był sześcio i półminutowy utwór "Paranoid Android". Wydany w maju 1997 roku zadebiutował na trzecim miejscu angielskiej listy przebojów. "OK Computer", który ukazał się w następnym miesiącu i od razu trafił na sam szczyt najlepszych krążków w Wielkiej Brytanii. Radiohead otrzymali także za "OK Computer" nagrodę Grammy dla Best Alternative Music Performance.
  Na następny krążek fani kapeli musieli czekać trzy lata. W 2000 roku ukazał się album zatytułowany "Kid A". Płyta debiutowała od razu na pierwszym miejscu amerykańskiej listy przebojów. Zespół jednak nie zdecydował się na wydanie singli pochodzących z krążka. Premierze albumu nie towarzyszyła także żadna formalna trasa koncertowa. Nic więc dziwnego, że "Kid A" spotkał się z umiarkowanym zachwytem ze strony krytyki, która zarzucała zespołowi dystansowanie się wobec rozgłośni poprzez nagranie "nieprzyjaznej" dla radia płyty.
 

W czerwcu 2001 roku Radiohead szybko wydali kolejny, już piąty krążek, zatytułowany "Amnesiac". Na płycie znalazł się materiał, który został nagrany w czasie sesji do "Kid A". Zespół jednak podkreślał, że oba wydawnictwa dzieli pomysł i główne założenia artystyczne, nie można więc potraktować "Amnesiac" jako odrzutów po wcześniejszym krążku. Płyta zadebiutowała na pierwszym miejscy brytyjskiej listy przebojów i na drugiej lokacie w Stanach Zjednoczonych. Z krążka pochodzą single "Pyramid Song" i "Knives Out". Trzecim utworem, który miał promować nowe wydawnictwo zespołu miał być "I Might Be Wrong", ale pomysł rozszerzył się na koncertowy "mini-album", który został wydany w listopadzie 2001 roku. I tak w przeciągu trzynastu miesięcy grupie udało się wydać trzy krążki.
 

Na początku 2002 roku kwintet spędził prawie sześć miesięcy w swoim studio w Oxfordzie, doprowadzając materiał na nową, szóstą już płytę, do "słuchalnej" postaci. "Jesteśmy zespołem starej daty w tym sensie, że intensywnie pracujemy nad naszymi aranżacjami" - tłumaczy Johnny Greenwood. "Nagrywaliśmy wszystkie próby i w końcu udało się na zarejestrować kompilację najlepszych piosenek. Wtedy mogliśmy wejść do studia oraz zaprezentować nowy materiał Nigelowi Godrich i szybko skończyć płytę" - dodaje artysta.

Piosenki na szósty album grupy, jak sam wspomina Yorke, powstawały w pośpiechu. "Pisałem stronę za stroną" - wyjaśnia wokalista Radiohead. "Początkowo moje teksty wydawały mi się niespójne. Większość z nich pochodzi z radia, bowiem będąc ojcem, zostałem nagle skonfrontowany z cogodzinnymi raportami wiadomości. To podczas wojny w Afganistanie zacząłem słyszeć ostrzegawcze dzwonki w głowie. Siadłem wtedy i spisałem listę polityków, w których chciałem uderzyć" - żartuje Yorke.

Płytę zespół rozpoczął nagrywać w Los Angeles we wrześniu 2002 roku. Była to odmiana po doświadczeniach z "Kid A", która została zarejestrowana na jakimś pustkowiu w Anglii. Do L.A. zespół zaciągnął producent wydawnictwa, Nigel Godrich. "Nagrał tam wcześniej trzy płyty, dwa krążki z Beckiem i płytę Travis" - wspomina Ed O'Brien. "Zawsze się wahaliśmy co do tworzenia w Los Anegels, ponieważ - spójrzmy prawdzie w oczy - Radiohead miksujące w Hotelu Kalifornia nie brzmi za bardzo wiarygodnie" - dodaje gitarzysta. "Ale szybko zdaliśmy sobie sprawę, że możemy tam funkcjonować bez poddawania się wpływowi okolicy. Nagrywanie płyty w Los Angeles to najlepsza sesja w moim życiu. Udawało się nam skończyć jedną piosenkę w ciągu jednego dnia. Nie celebrowaliśmy każdego z utworów. Ufaliśmy sobie, ufaliśmy Nigelowi, studio i piosenkom" - kończy O'Brien.
 

"Dla mnie muzyk brzmi bardzo pozytywnie" - konkluduje Yorke. "Odpuściliśmy sobie klimaty "Kid A" i "Amnesiac" i staliśmy się naprawdę pewni rzeczy, których się nauczyliśmy. Po prostu chcieliśmy się cieszyć naszą muzyką i wspólnym jej wykonywaniem. Oczywiście płyta "Hail To The Thief" jest mroczna, ale jest też na niej wiele optymizmu" - dodaje wokalista Radiohead. 

 Przez lipiec i sierpień 2002 roku, Radiohead koncertowało po Portugalii i Hiszpanii, grając kilka nowych piosenek. Ukończyli swój szósty album po dwóch tygodniach w studio w Los Angeles razem z Nigelem Godrichem, dodając jeszcze później kilka utworów w Oxfordzie. Członkowie zespołu opisywali czas trwania nagrań jako relaksujący, inny niż podczas nagrywania Kid A i Amnesiac. Nowy album, Hail to the Thief, został wydany w czerwcu 2003 roku. Mieszając różne style z całej twórczości Radiohead, album Hail to the Thief łączył bazujący na gitarze rock z charakterystycznymi, elektrycznymi brzmieniami i słowami. Choć album zdobył uznanie krytyki, wielu krytyków czuło, że zespół przestał wyznaczać nowe trendy i szukać nowych brzmień (co zostało rozpoczęte przez OK Computer). Hail to the Thief odniósł też komercyjny sukces, debiutując na trzecim miejscu listy Billboard i zdobywając Platynową Płytę w Wielkiej Brytanii a Złotą Płytę w Stanach Zjednoczonych. 

Single wydane podczas promocji płyty, „There There”, „Go to Sleep” i „2 + 2 = 5”, były często puszczane przez modern rockowe stacje radiowe. W 2003 roku album Hail to the Thief został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Alternative Album, a producenci Nigel Godrich i Darrell Thorp otrzymali nagrodę w kategorii Best Engineered Album.

Yorke zaprzeczył, że tytuł Hail to the Thief jest komentarzem do kontrowersyjnych wyborów prezydenckich w USA w 2000 roku, wyjaśniając, że pierwszy raz usłyszał dopiero w Radio 4 dyskusję Johna Quincy Adamsa, „kto ukradł elekcję i kto jest znany jako 'The Thief (złodziej)' poprzez swoją prezydenturę”. Yorke wyjaśnił, że choć album był zainspirowany przez wydarzenia na świecie końca roku 2001 i początku 2002, to „denerwuje mnie gdy ludzie mówią, że jest to protest, ponieważ naprawdę jestem dumny z tego, że Radiohead nigdy nie napisało politycznego utworu”. Po wydaniu Hail to the Thief zespół zaczął międzynarodową trasę koncertową, która zaczęła się w maju 2003 roku a zakończyła w maju 2004 roku występem na Coachella Festival. W czasie trwania trasy, zespół wydał EP COM LAG (2plus2isfive), zawierającą większość strony B z Hail to the Thief. Po trasie koncertowej zespół spotykał się w swoim studio w Oxfordzie, jednak wkrótce zawiesił swoją działalność wolny od obowiązków po wygaśnięciu kontraktu z Parlophone. Resztę roku 2004 członkowie zespołu spędzili na pracy nad solowymi projektami i odpoczynku. 

Członkowie Radiohead zaczęli pracę nad swoim siódmym albumem studyjnym w lutym 2005 roku. W październiku 2005 zespół nagrał bazującą na pianinie piosenkę „I Want None Of This” na charytatywny album Pomoc: A Day in the Life organizacji War Child, z którego dochód został przeznaczony na dzieci będące ofiarami wojny. Album był sprzedawany za pomocą dystrybucji cyfrowej, a „I Want None Of This” był najczęściej pobieranym utworem. Wraz z wydaniem COM LAG (2plus2isfive) wygasł kontrakt Radiohead z EMI i zespół nie był związany z żadną wytwórnią płytową. Członkowie zespołu zaczęli więc nagrywać nowy album na własną rękę, a następnie z producentem Mark Sentem, ale pod koniec roku 2006 ponowili współpracę z Nigelem Godrichem. Album został ukończony w lipcu 2007, a w następnym miesiącu został poddany masteringowi w New York City studio.
 

Siódmy album studyjny Radiohead, In Rainbows, został wydany 10 października 2007 roku za pomocą dystrybucji elektronicznej, gdzie każdy użytkownik samodzielnie dla siebie ustalał cenę albumu. Pierwszego dnia po ukazaniu się płyty odnotowano liczbę 1.2 miliona sprzedanych kopii. Dochody Radiohead z tego albumu prześcignęły dochody ze sprzedaży elektronicznej wszystkich pozostałych albumów razem wziętych. „Discbox” zawierający bonus CD z sesji nagraniowej, winylową edycję albumu i książkę w twardej oprawie z artworkami został wydany na początku grudnia 2007 roku. Wersja CD In Rainbows została wydana 31 grudnia 2007 roku, gdy już zespół miał podpisaną umowę z nową wytwórnią XL Recordings. Album od razu pojawił się na pierwszych miejscach list w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W USA płyta zanotowała największy sukces od czasu pojawienia się Kid A w 2000 roku a w Wielkiej Brytanii był to piąty album Radiohead który pojawił się na pierwszym miejscu w notowaniach. „Jigsaw Falling into Place”, pierwszy singiel z albumu, wydany został w UK w styczniu 2008 roku. Drugi singiel, „Nude”, zadebiutował na 37 miejscu na liście Billboard Hot 100 i był to pierwszy singiel Radiohead który pojawił się na tej liście od „High And Dry” w 1995 roku, i pierwszy który pojawił się w pierwszej czterdziestce od „Creep” z 1992 roku

Album In Rainbows (nominowany do Mercury Music Prize w 2008 roku) otrzymał niezwykle pozytywne recenzje, jedne z najlepszych w karierze Radiohead. Krytycy docenili album za bardziej przystępne brzmienia i osobliwe teksty niż w poprzednich wydawnictwach zespołu, jednak pojawiły się też rzadkie słowa krytyki, szczególnie pod adresem stosunkowo niewielkiej nowatorskości albumu. W 2008 Radiohead odbył trasę koncertową promującą In Rainbows po Ameryce Północnej, Europie, Ameryce Południowej i Japonii. W lipcu 2008 roku wydana została kompilacja zatytułowana Radiohead: The Best Of  wydana przez EMI - nie zawiera ona jednak utworów z In Rainbows, ponieważ EMI nie posiada praw do wydawania utworów z ostatniej płyty zespołu.
 

19 lutego 2011 nastąpiło oficjalne wydanie nowego albumu The King of Limbs. Przez cały 2012 rok trwała trasa koncertowa obejmująca USA, Kanadę, Europę, kraje azjatyckie oraz Australię i Nową Zelandię. Podczas jej trwania doszło do groźnego wypadku. Przed koncertem 17 czerwca w Toronto zawaliła się scena. Bilans katastrofy to jedna ofiara śmiertelna (osoba z obsługi technicznej zespołu - Scott Johnson) i trzech rannych. 

Single[UK] all time *770*/16 hits/7 Top10/#1 [0]/63 weeks
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Anyone can play guitar/Faithless ,the wonder boy/Coke babies	Radiohead	02.1993	32[2]	-	Parlophone R 6333	[written by Radiohead,Thom Yorke][produced by Sean Slade,Paul Q. Kolderie]
Creep/Faithless ,the wonder boy	Radiohead	09.1993	7[27]	34[20]	Parlophone GB 0409200350	[platinum-UK][written by Radiohead,Albert Hammond,Mike Hazlewood][produced by Sean Slade,Paul Q. Kolderie]
Pop is dead/Banana Co./Creep [live]	Radiohead	05.1993	42[2]	-	Parlophone R 6345	[written by Thom Yorke, Colin Greenwood, Jonny Greenwood, Philip Selway, Ed O'Brien][produced by Jim Warren, Radiohead]
My iron lung EP.	Radiohead	10.1994	24[7]	-	Parlophone CDR 6394	[produced by John Leckie]
High and dry/Planet telex	Radiohead	03.1995	17[11]	78[8][02.96r]	Parlophone CDR 6405	[silver-UK][written by Radiohead][produced by Radiohead,John Leckie,Jim Warren]
Fake plastic trees/India rubber/How can you be sure?	Radiohead	05.1995	20[11]	11.Modern Rock Tracks	Parlophone CDRS 6411	[silver-UK][written by Radiohead][produced by John Leckie]
Just/Planet telex/Killer cars	Radiohead	08.1995	19[9]	37.Modern Rock Tracks	Parlophone CDR 6415	[written by Radiohead][produced by John Leckie]
Street spirit [Fade out]/Bishop's robes	Radiohead	01.1996	5[15]	-	Parlophone CDR 6419	[silver-UK][written by Radiohead][produced by John Leckie]
Paranoid android/Polyethylene	Radiohead	06.1997	3[17]	-	Parlophone DATA 01	[silver-UK][written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
Karma police/Climbing up the walls	Radiohead	08.1997	8[21]	14.Modern Rock Tracks	Parlophone DATA 03	[silver-UK][written by Thom Yorke/Jonny Greenwood/Phil Selway/Ed O'Brien/Colin Greenwood][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
No surprises/Palo Alto	Radiohead	01.1998	4[19]	-	Parlophone DATA 04	[silver-UK][written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
Pyramid song/The amazing songs of orgy/Fast track	Radiohead	05.2001	5[12]	-	Parlophone FHEIT 45 102	[written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
Knives out/Cuttoth/Life in a Glasshouse	Radiohead	08.2001	13[16]	-	Parlophone FHEIT 45 103	[written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
There there	Radiohead	06.2002	4[16]	14.Modern Rock Tracks	Parlophone CDR 6608	[written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
Go To Sleep / I Am Citizen Insane / Gagging Order \ Fog – Live / I Am A Wicked Child	Radiohead	08.2003	12[8]	-	Parlophone CDR 6613	[written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
2+2=5	Radiohead	11.2003	15[7]	-	Parlophone CDR 6623	[written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
Jigsaw Falling into Place	Radiohead	01.2008	30[2]	-	XL Recordings XLS 326CD	[written by Radiohead][produced by Nigel Godrich]
Nude	Radiohead	04.2008	21[2]	37[1]	XL Recordings XLS 350CD	[written by Radiohead][produced by Nigel Godrich]
Reckoner	Radiohead	10.2008	74[1]	121[1]	Warner/Chappell CATCO 142045846	[written by Radiohead][produced by Nigel Godrich]
The Daily Mail/Staircase	Radiohead	12.2011	71[1]	-	Ticker Tape GBU 4B1100043	[produced by Radiohead/Nigel Godrich]
Burn the Witch	Radiohead	05.2016	64[2]	121[1]	XL Recordings GBBKS 1600071	[written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]
Daydreaming	Radiohead	05.2016	74[1]	-	XL Recordings GBBKS 1600072	[written by Radiohead][produced by Radiohead/Nigel Godrich]

Albumy [UK] all time *101*-albums 8/#1 [4]/Top10 [5]/362 weeks
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Pablo Honey	Radiohead	03.1993	22 [196]	32[26]	Parlophone PCS 7360	[2x-platinium-UK][platinum-US][produced by Sean Slade, Paul Q. Kolderie, Chris Hufford]
The Bends	Radiohead	03.1995	4[350]	88[24]	Parlophone PCS 7372	[4x-platinium-UK][platinum-US][produced by John Leckie]
OK Computer	Radiohead	06.1997	1[2][237]	21[55]	Parlophone CDDATA 02	[2x-platinum-US][5x-platinium-UK][produced by Nigel Godrich]
Airbag/How am i driving EP.	Radiohead	05.1998	-	56[3]	Capitol 58 701 [US]	[silver-UK][produced by Nigel Godrich,Radiohead]
Kid A	Radiohead	10.2000	1[2][37]	1[1][27]	Parlophone CDKIDA 1	[platinium-US][platinum-UK][produced by Nigel Godrich,Radiohead]
Amnesiac	Radiohead	06.2001	1[1][25]	2[15]	Parlophone CDFHEIT 45101	[gold-US][platinum-UK][produced by Nigel Godrich,Radiohead]
I might be wrong	Radiohead	11.2001	23[11]	44[3]	Parlophone CDFHEIT 45104	[silver-UK]
Hail to the thief	Radiohead	06.2003	1[1][41]	3[20]	Parlophone 5845432	[platinum-UK][gold-US][produced by Nigel Godrich,Radiohead]
Com Lag 2+2=5	Radiohead	05.2004	37[4]	-	Parlophone TOCP 66280	[ Producer - Nigel Godrich, Radiohead ]
In Rainbows	Radiohead	01.2008	1[1][21]	1[52]	XL Recordings XLCD 324	[platinum-UK][gold-US][ Producer - Nigel Godrich, Radiohead ]
Radiohead: The Best Of	Radiohead	06.2008	4[20]	26[11]	Parlophone 2163052	[platinum-UK] [ Producer - Sean Slade,Paul Q. Kolderie,John Leckie,Nigel Godrich,Radiohead]
The King of Limbs	Radiohead	04.2011	7[9]	3[15]	Ticker Tape/XL Recordings TICK 001CD	[gold-UK][ Producer - Nigel Godrich ]
TKOL RMX 1234567	Radiohead	10.2011	34[2]	50[2]	Ticker Tape/XL Recordings TICK 010CD	[ Producer - Nigel Godrich]
A Moon Shaped Pool	Radiohead	05.2016	1[2][35]	3[16]	XL Recordings XLCD 790	[gold-UK][gold-US][ Producer - Nigel Godrich]
OK Computer OKNOTOK 1997 2017	Radiohead	07.2017	2[8]	-	XL Recordings XLCD 781	[gold-UK][ Producer - Nigel Godrich]