Radiators

 The Radiators to australijski zespół rockowy założony we wrześniu 1978 roku. Głównymi członkami są Brian Nichol na gitarze i wokalu prowadzącym, Stephen "Fess" Parker na gitarze prowadzącej i Geoff Turner na gitarze basowej. W 1989 roku dołączył do nich Mark Lucas na perkusji. Ich najpopularniejsze albumy to Feel the Heat (marzec 1980) i Scream of the Real (maj 1983), które znalazły się w pierwszej 25 liście Australian Kent Music Report Albums Chart. Ich najbardziej znane piosenki to „ Comin 'Home ”, „No Tragedy” i „Gimme Head”. 

Historyk muzyki rockowej, Ian McFarlane opisał grupę jako „archetypowy, ciężko pracujący zespół pub-rockowy, zdolny do grania starannie przygotowanych, dobrze wykonanych, uderzających metalowo-popowych hymnów popartych zabawnym poczuciem humoru. Zespół nieustannie koncertował, dając ponad 2500 koncertów na początku lat dziewięćdziesiątych ”.
 

The Radiators powstał  w zachodnim Sydney we wrześniu 1978 roku jako zespół pub-rockowy z Brendanem Callinanem na klawiszach i wokalu, Brianem Nicholem na wokalu i gitarze, Stephenem "Fessem" Parkerem na gitarze prowadzącej, Chrisem Taggiem na perkusji i Geoffem Turnerem na basie. .   Nichol i Parker dorastali w Bega, gdzie uczęszczali do miejscowego liceum. Utworzyli lokalną grupę „Undecided” i w 1969 roku przenieśli się do Sydney.  Callinan, Nichol, Parker i Tagg byli byłymi członkami hard rockowego, Big Swifty, który powstał w 1975 roku.   Turner był w Twister, który wydał dwa single w 1977 przed rozpadem. The Radiators podpisując kontrakt z WEA Records wydali swój debiutancki singiel „ Comin 'Home ” we wrześniu 1979 roku.  Osiągnął on 33 miejsce na liście Australian Kent Music Report Singles Chart.  Drugi singiel „Fess 'Song / Gimme Head” został wydany w lutym 1980 roku.  W marcu 1980 roku grupa wydała swój pierwszy album, Feel the Heat , który został wyprodukowany przez Charlesa Fishera ( Radio Birdman , Ol' 55 ). Wspierali australijską część trasy koncertowej brytyjskiej grupy rockowej The Police .

W 1981 Powderworks Records wydała Up for Grabs   sierpniu, który znalazł się w Top 40.The Radiators podpisali kontrakt z EMI Records , a w maju 1983 roku ukazał się album, Scream of the Real, z maksimum jako nr 15 na Australian Kent Music Report Albums Chart.W tym miesiącu ich główny singiel "No Tragedy" dotarł do pierwszej 30-ki. W 1984 roku wydali Life's a Gamble , który stał się ich trzecim platynowym albumem.W czerwcu Tagga na perkusji zastąpił Mick Buckley.Grupa nieustannie koncertowała, średnio 200 koncertów rocznie, a do 1985 r zagrała około 1500 razy. 

Pod koniec 1986 roku podpisali kontrakt z Mercury Records i wydali Nasty Habits in Nice Children w marcu 1987, który został wyprodukowany przez Petera Blytona ( Chain ). W czerwcu Buckley został zastąpiony na perkusji przez Brada Heaneya.  Heaney został z kolei zastąpiony przez Marka Lucasa, a następnie w 1988 Callinan odszedł bez zastąpienia.  W styczniu 1989 Heaney był członkiem-założycielem hardrockowej grupy The Screaming Jets . 

Na początku lat 90-tych styl „boogie rock” zespołu wyszedł z mody i Turner zauważył, że media określają swoich fanów jako „bezmyślne yobbos z zachodu”. Kolejne albumy to Radiators (październik 1993), Stone (wrzesień 1995), In the Roar (1997) i Smoke and Mirrors (2000). 
The Radiators pojawili się w serii koncertów Countdown Spectacular 2 w Australii od końca sierpnia do początku września 2007 roku.  Zaśpiewali dwie piosenki, w tym „Comin 'Home”, który został wydany na powiązanym zestawie 3 × CD, Countdown Spectacular Live - Vol.2 (2007).

Według strony internetowej zespołu, od 2008 roku skład Lucas, Nichol, Parker i Turner obchodził 30-lecie istnienia zespołu i koncertował w całej Australii.
Oprócz pracy z The Radiators, Lucas od połowy lat 80-tych uczy gry na perkusji, w tym uczniów z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). [11] Od 2008 r. Callinan jest menedżerem ds. sprzedaży i marketingu w Roland Corporation oraz członkiem komitetu wykonawczego Support Act Limited. W maju 2008 roku Buckley był członkiem grupy muzyki country The Yeehaa Boys - obok Steve'a Balbi ( Noiseworks ) - która wydała album o własnym tytule.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Comin' Home/Numbers	Radiators	10.1979	33[21]	-	WEA 100 109	[written by Geoff Turner]
Room Full Of Diamonds/Quit	Radiators	06.1981	90[4]	-	7 Records MS 485	[written by Brian Nichol]
You Have The Right To Remain Silent	Radiators	07.1981	58[7]	-	WEA RADI 722	-
No Tragedy/Enough's Enough	Radiators	10.1979	33[21]	-	EMI EMI 968	[written by G. Turner]
You/Driving	Radiators	08.1983	82[6]	-	EMI EMI-1020	[written by B. Nichol]
Revolution/Sitting In My Armchair	Radiators	07.1984	41[9]	-	EMI EMI-1316	[written by Lennon, McCartney]
Life's A Gamble/Night Slave	Radiators	12.1984	47[15]	-	EMI EMI-1388	[written by Geoff Turner]
One Touch/Dangerous	Radiators	06.1986	58[7]	-	Radiators POW 0349	[written by B. Nichol]
Bring On The Crazy/Three More Restless Hours	Radiators	12.1986	65[16]	-	Mercury 888 092-7	[written by Brendan Callinan]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Feel The Heat	Radiators	03.1980	22[25]	-	WEA 600 059	-
Up For Grabs	Radiators	09.1981	29[22]	-	Powderworks MLF 441	-
Scream Of The Real	Radiators	05.1983	15[25]	-	EMI EMX 121	-
Life's A Gamble	Radiators	12.1984	47[11]	-	EMI EMX 430 024	-
Nasty Habits In Nice Children	Radiators	03.1987	68[12]	-	Mercury 830 892-1	-
Gimme .... Live	Radiators	03.1988	50[7]	-	Mercury 834 143-1	-