Franco Battiato urodził się w 1945 roku w Riposto (w dawnej gminie Jonia) w prowincji Katania, Sycylia .
W wieku 20 lat przeniósł się do Mediolanu , a w 1967 roku uzyskał pierwszy muzyczny kontrakt. Nagrał singiel La Torre i pojawił się w telewizji, aby wykonać wspomniany utwór. Zdobył pewien sukces z romantyczną piosenką E` l'amore. Po kolejnych coverach popowych piosenek, poznał eksperymentalnego muzyka Juri Camisasca w 1970 roku i współpracował z Osage Tribe , włoskim zespołem wykonującym psychedeliczno progresywny rock . Jako artysta solowy, wydał singiel science-fiction La convenzione (The convention), jedną z najlepszych włoskich piosenek progresywnego rocka lat 70-tych.
Począwszy od 1971 roku, Battiato poświęcił większość swoich wysiłków na
rzecz eksperymentalnej muzyki elektronicznej , produkując serię płyt ,
które pozostawały prawie nieznane w chwili ich wydania, ale obecnie
chętnie poszukiwane przez kolekcjonerów na całym świecie. Zaczynając od
elektronicznego rocka progresywnego z pewnym naciskiem na wokal , jego
muzyka stawała się coraz bardziej eksperymentalna, przechodząc stopniowo
do sfery muzyki konkretnej i minimalizmu : Foetus (1971, okładka została ocenzurowana), Pollution (1972), Sulle Corde di Baran (1973 ), Clic (1974) i M.elle le "Gladiator" (1975).
Po wytwórni Ricordi ,która nie przedłużyła kontraktu, Battiato podpisał umowę z EMI
. Porzucił prog-rock ostatnich lat i przeniósł się na styl bardziej
zorientowany na pop , który przyniósł mu coraz większą popularność
wśród włoskich odbiorców. W tym okresie jego albumy były tworzone we
współpracy ze słynnym muzykiem i skrzypkiem Giusto Pio , którego dwa
późniejsze albumy zostały wyprodukowane przez Battiato.
Po L'era del cinghiale Bianco 1979) i Patriots (1980), Battiato uzyskuje zdumiewający sukces z La Voce del Padrone
(His Master Voice) w 1981 roku, który był pierwszym włoskim LP,który
sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy. Komercyjny sukces został
potwierdzony przez L'Arca di Noe w 1982 roku. Utwory takie jak "L'era
del cinghiale bianco", "Prospettiva Nevskij" ," Centro di grawita
Permanente "," Bandiera Bianca ")," Voglio vederti danzare ", które
charakteryzują się oryginalną mieszanką melodii Środkowego Wschodu i
tekstów, które poruszają filozoficzne tematy w electro-popowych rytmach,
intronizują Battiato jako jednego z najbardziej popularnych muzyków we
Włoszech, z jego dziwną mieszanką piosenek pop i intelektualnych
tekstów. Wiele piosenek z tego okresu zawiera pewne teksty po angielsku
,a przede wszystkim arabsku , który Battiato zaczął studiować po
podróży do Turcji.Albumy Battiato ukazały się także w wersji
hiszpańskiej i angielskiej.
Orizzonti perduti (Lost Horizons, 1983), a następnie Mondi Lontanissimi (Faraway Worlds, 1985),przynosi nagrany solo popularny temat " I treni di Tozeur " oryginalnie duet z Alice wykonany w 1984 roku na Konkursie Piosenki Eurowizji , science-fiction/metaphysical "Via Lattea" i "No Time No Space".
Album Fisiognomica (Physiognomy) sprzedano w ponad 300.000
egzemplarzy i potwierdziły sukces artysty. Album, uważany przez samego
Battiato jego najlepszą pracą w równowadze między muzyką i tekstami,
zawierał hit "Nomadi" , pierwotnie nagrany przez Alice i napisany przez jego starego przyjaciela Juri Camisasca , który w międzyczasie przeszedł na emeryturę do klasztoru benedyktynów.Na płycie znalazł się także utwór "E ti vengo cercare", który został użyty przez reżysera i aktora Nanni Moretti w swoim filmie z 1989r Palombella Rossa oraz "Veni l'autunnu" z tekstem całkowicie w języku sycylijskim i arabskim.
Come un cammello w una grondaia , został podzielony na dwie części,na drugiej znajdują się klasyczne niemieckie pieśni .
Wśród piosenek pop wyróżnia się "Povera Patria"
, poetyckie potępienie braku włoskiej kultury i uczciwości, stał się
swego rodzaju hymnem społeczeństwa obywatelskiego buntującego się
przeciw zamachom bombowym włoskiej mafii wobec sędziów Giovanniego
Falcone i Paolo Borsellino .
Pio i Battiato pracowali również jako kompozytorzy, aranżerzy i
producenci muzyczni z kilkoma wokalistami, w tym Alice i Giuni Russo ,i
na dwóch albumach Milvy.
Począwszy od 1987 roku, Battiato wyprodukował także kilka klasycznych oper: Genesi (1987), Gilgamesz (1992) i Il Cavaliere dell'Intelletto (1994). W 1990 roku zaczął eksperymentować z malarstwem, początkowo pod pseudonimem Suphan Barzani.
W 1994 Battiato rozpoczął współpracę z sycylijskim filozofem Manlio Sgalambro , który miał napisać niemal wszystkie teksty na następnych albumach.
Po próbnym L'ombrello e la macchina da cucire 1995 roku, w 1996 roku duet opublikował uważane za ich najlepsze dzieło tej pory L'imboscata, zawierający romantyczny przebój "La Cura" , wybrany najlepszą włoską piosenką roku.
Gommalacca (1998, z niezwykłym naciskiem na hard rocka), Ferro battuto (2000) i Dieci stratagemmi (2004) pozostają w tym samym nurcie, wyrażające nieustanne pragnienie Battiato do muzycznych eksperymentów.
W 2003 roku wydał swój pierwszy film , Perduto Amor , dla którego skomponował ścieżkę dźwiękową. Film zdobył nagrodę za najlepszy reżyserski debiut .
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Fra | Szwa | Ger | Dan | Hol | Aut | Sve | Ita | Wytwórnia | Komentarz |
| Bandiera bianca/Summer on a Solitary Beach | Franco Battiato | .1981 | - | - | - | - | - | - | - | 44 | EMI 3C 006-18562 | [written by Franco Battiato,Giusto Pio,Aurora Tagle] |
| Centro Di Gravita | Franco Battiato | 01.1982 | 39[16] | - | - | - | - | - | - | - | - | [written by Franco Battiato,Giusto Pio] |
| Cuccurucucu/Segnali di vita | Franco Battiato | 10.1982 | 69[3] | 11[4] | - | - | - | - | - | - | EMI 3C 006-18562 | [written by Franco Battiato,Giusto Pio,Aurora Tagle] |
| Chan-son egocentrique | Alice & Franco Battiato | .1983 | - | - | - | - | - | - | - | 23 | EMI 1C 006 1186197 | [written by Franco Battiato,Francesco Messina,Tommaso Tramonti] |
| I treni di Tozeur/Le biciclette di Forli` | Alice & Battiato | 06.1984 | - | 18[6] | - | - | 15[8] | - | - | 3 | EMI 11 8662 7 | [written by Franco Battiato,Giusto Pio,Rosario Cosentino] |
| No Time No Space/Il re del mondo | Franco Battiato | .1985 | - | - | - | - | - | - | - | 16 | EMI 1187067 | [written by Franco Battiato,Giusto Pio,Rosario Cosentino] |
| Shock in my town | Franco Battiato | .1998 | - | - | - | - | - | - | - | 10 | Mercury – 566 379-2 | [written by Franco Battiato,Manlio Sgalambro] |
| Running against the grain | Franco Battiato & Jim Kerr | .2001 | - | - | - | - | - | - | - | 24 | Columbia COL 671129-2 | [written by Franco Battiato,Manlio Sgalambro] |
| La cura | Franco Battiato | .2007 | - | - | - | - | - | - | - | 76 | - | [written by Franco Battiato,Manlio Sgalambro] |
| Il Vuoto | Franco Battiato | .2007 | - | - | - | - | - | - | - | 50 | - | [written by Franco Battiato,Manlio Sgalambro] |
| Tutto l'universo obbedisce all'amore | Franco Battiato | 11.2008 | - | - | - | - | - | - | - | 5[1] | - | - |
|
Albumy
| ||||||||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Fra | Szwa | Ger | Dan | Hol | Aut | Sve | Ita | Wytwórnia | Komentarz |
| Fleurs | Franco Battiato | 01.2000 | - | - | - | - | - | - | - | 1[2][15] | Universal 546 775-2 | - |
| Ferro Battuto | Franco Battiato | 04.2001 | - | 95[2] | - | - | - | - | - | 2[8] | Columbia COL 502295 9 | - |
| Last Summer Dance (Live) | Franco Battiato | 10.2003 | - | - | - | - | - | - | - | 8[2] | Columbia COL 513706 2 | - |
| Dieci stratagemmi | Franco Battiato | 10.2004 | - | 94[1] | - | - | - | - | - | 1[1][7] | Columbia 518 565 2 | - |
| The Platinum Collection | Franco Battiato | 11.2004 | - | - | - | - | - | - | - | 11[7] | EMI 8646982 | - |
| Il vuoto | Franco Battiato | 02.2007 | - | - | - | - | - | - | - | 1[1][7] | Universal 060251722972 | - |
| Fleurs 2 | Franco Battiato | 11.2008 | - | - | - | - | - | - | - | 4[18] | Universal 060251722972 | - |
| Inneres Auge (il tutto e` piu` della somma delle sue parti) | Franco Battiato | 11.2009 | - | - | - | - | - | - | - | 5[8] | Universal 060252722666 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz