Rodzina Belmondo twierdzi ,że muzyka była czymś naturalnym dla
Stephane, zanim mógł nawet mówić. Jego ojciec, Yvan, był dumny z syna,
ale nieugięty, gdy przyszlo do jego muzycznej edukacji. Jako były
profesjonalny saksofonista , rozumiał konieczność dyscypliny jaką wymaga
praktykowanie muzyki. Udało mu się zaszczepić te wartości do swojego
syna od najmłodszych lat i Belmondo szybko przyjął te zasady. Zaczynał
od perkusji i instrumentów perkusyjnych w wieku 6 lat, akordeon mając 8
lat, a następnie zdecydował się podjąć gry na trąbce majac dziesięć lat.
Belmondo studiował akordeon i kornet w Aix-en-Provence Conservatory of
Music , przed dopuszczeniem do klasy trąbki Marseille Conservatory w
wieku 16 lat. Belmondo w wieku 14 lat, wszedł na scenę ze swoim
akordeon razem z big bandem kierowanym przez jego ojca i brata Lionela,
który grał na saksofonie . Kiedy on i jego brat zaczeli wystepy jako
kwintet , Belmondo miał 15 lat.
W 1986 roku Belmondo już zdobył pierwszą nagrodę za trąbkę w
konkursie Marsylii. Kiedy przybył do Paryża, by kontynuować karierę,
spotkał pianistę René Urtregera , który dał mu wiele okazji występów, w szczególności ze słynnym basistą Nielsem-Henningiem Orstedem Pedersenem . Pracował także z Pierre Michelotem i Alem Levittem , spośród wielu innych. W 1987 roku, wkrótce po jego przyjeździe do Paryża wstąpił big bandu Laurenta Cugny , Lumiere. Cugny przekonał aranżera Gila Evansa , aby przybył do Francji i pracował nad repertuarem orkiestry. Współpraca zaowocowała dwoma albumami Rhythm-A-Ning i europejską trasą koncertową, gdzie Belmondo również nagrywał. Od 1987 do 1990 roku, grał w kwartecie pianisty Kirka Lightsey'a i kwintecie basisty Pierre Boussagueta ,w którym znalazł się jego brat i Jacky Terrasson . Praca z Boussaguetem doprowadziła do wydania albumu Jazz aux Remparts na którym wystąpił jeden z idoli Belmondo, amerykański trębacz Tom Harrell .
Belmondo dołączył do orkiestry Michela Legranda i wziął udział w koncercie w Olimpii w 1992 roku, gdzie Legrand i Stéphane Grappelli
pojawili się razem po raz pierwszy. W 1992 roku brał udział w nagraniu
albumu Legrand / Grappelli . Koncertował z nimi na całym świecie. W 1994
roku Belmondo grał w trio Dee Dee Bridgewater i nagrał album,Love and Peace z nimi w 1995 roku, na którym znalazł się Jimmy Smith
. W tym samym roku przeniósł się do Nowego Jorku . Nadal koncertował z
Dee Dee Bridgewater w USA, w tym na Newport Festival i Carnegie Hall .
Podczas pobytu w Nowym Jorku grał z wieloma muzykami, w tym Alem Fosterem , Markiem Turnerem , Lwem Tabackinem , Donaldem Brownem i Franckiem Amsallem . Nagrywał z pianistą Donaldem Brownem i jego kwartetem dla Blue Note . W 2002 roku, z okazji XV-lecia śmierci Cheta Bakera , Belmondo występował z Jean-Louisem Rassinfosse i Philipem Catherine , dwoma byłymi partnerami Bakera.
Po powrocie do Paryża, nagrał swój pierwszy solowy album Wonderland w 2004 roku, interpretując zbiór piosenek Stevie Wondera .Za ten album zdobył Belmondo dwie nagrody Victoires du Jazz we Francji, w 2005 roku. W 2008 roku Belmondo nagrywał i koncertował z wielkim brazylijskim piosenkarzem Miltonem Nascimento .
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Fra | Szwa | Ger | Dan | Hol | Aut | Sve | Ita | Wytwórnia | Komentarz |
Wonderland | Stephane Belmondo | 03.2004 | 152[2] | - | - | - | - | - | - | - | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz