Julos Beaucarne

Julos Beaucarne ,  (urodzony 27 czerwca 1936r w Écaussinnes ( prowincja Hainaut )) to belgijski artysta (gawędziarz, poeta, aktor, pisarz, piosenkarz, rzeźbiarz), śpiewający w języku francuskim i walońskim . Mieszka w Tourinnes-la-Grosse w Brabancji Walońskiej (Belgia). Jedną z jego ról aktorskich był "ojciec Jacques" w The Mystery of the Yellow Room i Le Parfum de la dame en noir  [ fr ] . Pierwszy singiel Beaucarne został nagrany w 1964 roku. Od tego czasu wyprodukował wiele albumów.



W 1964 roku nagrał swój pierwszy singiel, a jego pierwszy longplay Julos chante Julos ukazał się w 1967r. Od tego czasu co dwa lata produkował mniej więcej jeden album. Należą do nich L'enfant qui veut vider la mer (1968), Julos chante pour vous (1969), Chandeleur 75 (1975), Les communiqués colombophiles (1976), Julos au Théâtre de la ville (1977), La p'tite gayole (1981), Chansons d'amour (2002), podwójny album z Barbarą Alcantarą przekazany farmie Wahenge, miejsce postindustrialnych pagód w pobliżu wioski, w której mieszka, oraz dwie płyty CD, na których śpiewa wiersze do muzyki.

 Albumy te obejmują zarówno kolaże piosenek, recytowane wiersze, humorystyczne monologi, jak i „ dźwięki i klipy głosowe”. Każdy album to więc bardziej atmosfera niż koncept, który odzwierciedla stan umysłu łączący bunt ( lettre à Kissinger , Bosnia and Herzegovina ), czułość ( Y Vaut Meyeu S'bêtchi ), humor ( Pompes funèbres) i życie codzienne, jak głos sąsiada w „wypuszczaniu gołębi”. Odmawia sławy, ma własne wydawnictwo, płyty i książki (Publishing Louise-Hélène France). Nadal mieszka w swojej wiosce Tourinnes-la-Grosse w Walonii i sam prowadzi rozmowy na forum swojej strony internetowej.

Zabójstwo jego żony Loulou (Louise-Hélène France) w Candlemas w 1975 roku zmieniło jego styl na bardziej humanistyczny. Tego wieczoru napisał list otwarty, analizując winę społeczeństwa, które oddało broń w ręce zabójców, wraz z wezwaniem do „zalesienia ludzkiej duszy” za pomocą „miłości, przyjaźni i perswazji”. Po tej tragedii podróżował, szczególnie po Quebecu, i zacieśnił więzi z kulturą francuskojęzycznych śpiewaków. Po śmierci króla Baudouina został wybrany jako symbol narodu belgijskiego, aby zaśpiewać hołd zmarłemu królowi. Został pasowany na rycerza w lipcu 2002 roku przez króla Alberta II . Podpisał także Manifest na rzecz kultury walońskiej w 1983 roku.

Wstawia wiersze do piosenek, pochodzących od autorów belgijskich (zwłaszcza Max Elskamp) lub spoza Belgii, z których zrodziły się pieśni „Je neoughteais pas à Rose” ( Victor Hugo ), „Je często ce rêve bizarre” ( Paul Verlaine ).

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Le Vélo Volant	Jules Beaucarne	02.1979	16[8]	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Le Chanteur Du Silence	Jules Beaucarne	11.1980	5[16]	-	-	-	-	-	-	-	-	-