Damn Yankees

DAMN YANKEES, grupa amerykańska. Powstała w grudniu 1988 w Nowym Jorku. Spotkało się w niej trzech rockowych weteranów: Ted Nugent (13.12.1948, Detroit, Michigan) - voc, g, znany jako solista, a przed laty jako lider The Amboy Dukes, Tommy Shaw (11.09.1953, Montgomery, Alabama) - voc, g, wywodzący się ze Styx, oraz Jack Blades - voc, b, wcześniej związany z Night Ranger. Składu dopełnił Michael Cartellone - dr, były współpracownik Shawa.

W pierwszych wywiadach trójka liderów zapowiadała, że zaproponuje repertuar całkowicie oryginalny, nie wypływający z ich dotychczasowych doświadczeń artystycznych, co nie w pełni się udało - niektóre jej utwory przypominały przeboje Nugenta, Styx czy Night Ranger. Nagrania Damn Yankees zyskały mimo wszystko, a może właśnie dzięki temu, wielu entuzjastów - już debiutancką płytę sprzedano w dwóch milionach egzemplarzy.

Grupa zaczęła działalność od intensywnej pracy nad repertuarem. Najpierw powstał utwór Piledriver - zdecydowanie metalowy, pozbawiony wyraźnej, śpiewnej linii melodycznej, wykonany z ogromną dynamiką i intensywnością rytmiczną, wzbogacony porywającym dialogiem dwóch gitar. Następne wspólne kompozycje miały jednak nieco inny charakter. Bliższe były łagodniejszej odmianie stylu, z chwytliwymi refrenami, rytmami branymi z rhythm'n'bluesa czy boogie, o dość miękkim brzmieniu, co najwyżej z bardziej gwałtownym w wyrazie solem gitarowym, np. Coming Of Age, Bad Reputation, Damn Yankees, Rock City.

Grupa dorobiła się też kilku nastrojowvch, lirycznvch piosenek w rodzaju High Enough [opracowanej z użyciem orkiestry smyczkowej] i Runaway. Wszystkie te utwory złożyły się na repertuar płyty Damn Yankees, nagranej w końcu 1989 w A&M; Studios w Hollywood przy pomocy słynnego producenta Rona Nevisona, współpracownika m.in. Bad Company i Heart. Trzy z nich okazały się przebojami: Coming Of Age, High Enough i Come Again.

Prasa komentowała sukces Damn Yankees w tonie nieżyczliwym Nugentowi, Shawowi i Bladesowi sugerując, że ich ambicje doprowadzą do rozbicia grupy. Tymczasem formacja wróciła na początku 1992 do studia i znowu z Nevisonem jako producentem nagrała album Don't Tread. Jeszcze bardziej urozmaiciła repertuar; oprócz potężnie brzmiących rockowych czy raczej metalowych hymnów (np. Don't Tread On Me, 15 Minutes Of Fame] oraz spokojniejszych, nieco sentymentalnych ballad (np. Where You Goin' Now, Someone To Believe In) przedstawiła m.in. kompozycje o cechach thrashu (Firefly) i funku (Dirty Dog).

Shaw i Blades razem z Vince'em Neilem, byłym wokalistą Motley Crue, nagrali w 1992 piosenkę You're Invited But Your Friend Cant Come z filmu Encino Man (1992, reż. Les Mayfield). Nugent mimo zaangażowania w działalność Damn Yankees znalazł czas na wiele innych zajęć, np. organizację letnich sprawnościowych obozów dla młodzieży.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Coming of Age / Tell Me How You Want It	Damn Yankees	04.1990	-	60[12]	Warner 19 838	[written by Tommy Shaw,Jack Blades, Ted Nugent][produced by Ron Nevison][1.Mainstream Rock Tracks]
High Enough/Piledriver	Damn Yankees	09.1990	-	3[29]	Warner 19 595	[gold][written by Tommy Shaw,Jack Blades, Ted Nugent][produced by Ron Nevison, Tommy Shephard][2.Mainstream Rock Tracks]
Come Again	Damn Yankees	04.1991	-	50[10]	Warner 19 408	[written by Tommy Shaw,Jack Blades, Ted Nugent][produced by Ron Nevison][5.Mainstream Rock Tracks]
Where You Goin' Now / This Side of Hell	Damn Yankees	10.1992	-	20[20]	Warner 18 728	[written by Tommy Shaw,Jack Blades, Ted Nugent][produced by Ron Nevison][6.Mainstream Rock Tracks]
Silence is Broken / Double Coyote	Damn Yankees	04.1993	-	62[10]	Warner 18 612	[written by Tommy Shaw,Jack Blades, Ted Nugent][produced by Ron Nevison][piosenka z filmu "Nowhere to run"]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Damn Yankees	Damn Yankees	03.1990	-	13[78]	Warner 26 159	[2x-platinum][produced by Ron Nevison]
Don't Tread	Damn Yankees	08.1992	-	22[28]	Warner 45 025	[gold][produced by Ron Nevison]