Celine Dion

Céline Marie Claudette Dion Angélil (ur. 30 marca 1968 w Charlemagne, prowincja Quebec w Kanadzie) – kanadyjska piosenkarka.
W kwietniu 2007 wytwórnia Sony BMG ogłosiła, że Céline Dion sprzedała na całym świecie ponad 200 milionów albumów.

Urodzona w dużej, zubożałej rodzinie, Céline została gwiazdą we francuskojęzycznej części Kanady, po tym jak jej menedżer i przyszły mąż, René Angélil, zastawił swój dom, aby sfinansować jej pierwszą płytę. Później stała się sławna także w części Europy i Azji, po tym jak w 1982 roku wygrała Yamaha World Popular Song Festival i w 1988 Konkurs Piosenki Eurowizji. W 1986 roku podpisała kontrakt z wytwórnią Sony Music. 4 lata później wydała swoją pierwszą anglojęzyczną płytę Unison. W latach 90. stała się znana na całym świecie, a jej angielskie i francuskie piosenki, takie jak Pour que tu m'aimes encore (1995), Because You Loved Me (1996) czy My Heart Will Go On (1998) – motyw przewodni z filmu Titanic, stały się wielkimi przebojami. W 1999 roku ogłosiła, że robi przerwę w karierze by zająć się mężem, u którego wykryto raka krtani.

Trzy lata później Dion powróciła na scenę z albumem A New Day Has Come. W latach 2003-2007 występowała w Caesars Palace w Las Vegas w ramach pokazów zatytułowanych A New Day..., dzięki czemu uzyskała tytuł Królowej Las Vegas. Pod koniec 2007 roku wydała kolejny anglojęzyczny album Taking Chances oraz zapowiedziała roczną, światową trasę koncertową, w ramach której zagrała ponad 100 koncertów w 85 miastach na pięciu kontynentach, w tym w Krakowie.Céline, najmłodsza z czternastu dzieci Adhémara Diona i Thére`se Tanguay, wychowała się w katolickiej rodzinie, która choć biedna, była szczęśliwa. Jej rodzinne miasteczko Charlemagne położone jest 30 mil od Montrealu. Jako dziecko razem z rodzeństwem śpiewała w rodzinnym barze 'Le Vieux Baril' i marzyła o tym, by zostać piosenkarką.

Mając dwanaście lat, Dion razem z matką i bratem Jacques'em skomponowała swoją pierwszą piosenkę zatytułowaną Ce n'était qu'un re^ve. Jej brat Michel wysłał nagranie do menadżera René Angélil, którego imię znalazł na opakowaniu płyty Ginette Reno. René bardzo spodobała się piosenka Céline i zdecydował że zrobi z niej gwiazdę. Zastawił swój dom, aby uzyskać pieniądze na sfinansowanie jej pierwszego albumu La voix du bon Dieu (tytuł płyty jest grą słów i znaczy tyle co "Głos Boga/Droga do Boga"; 1981), który stał się przebojem w Quebecu. Céline stała się znana na całym świecie, gdy w 1982 roku wzięła udział w konkursie Yamaha World Popular Song Festival w Tokio w Japonii i wygrała w kategorii Wykonawca i Najlepsza Piosenka śpiewając Tellement j'ai d'amour pour toi.

W 1983 roku była pierwszym kanadyjskim artystą, który otrzymał we Francji złotą płytę (za singel D'amour ou d'amitié), otrzymała także kilka Félix Awards (m.in. w kategoriach Najlepsza Piosenkarka i Odkrycie Roku). Kolejne sukcesy w Europie, Azji i Australii odniosła reprezentując Szwajcarię w Konkursie Eurowizji w 1988 roku z piosenką Ne partez pas sans moi, który wygrała. Jednakże ze względu na swoją francuskojęzyczność na sukces w Stanach musiała jeszcze poczekać.
Mając lat osiemnaście, po obejrzeniu występu Michaela Jacksona Ce`line powiedziała swojemu menedżerowi, że chce być gwiazdą taką jak on. Choć Angélil wierzył w jej talent, uznał iż powinna zmienić wizerunek, jeżeli chce odnieść światowy sukces. Céline zniknęła za sceny na kilka miesięcy, w czasie których przechodziła przeobrażenie. W 1989 roku uczęszczała m.in. do Ecole Berlitz School, aby poprawić swój angielski.

Po roku nauki angielskiego, Céline powróciła na scenę, próbując zdobyć anglojęzyczny rynek płytą Unison. Pomagali jej w tym znani muzycy, w tym kanadyjski producent muzyczny David Foster i Vito Luprano. Album ten jest pod silnymi wpływami soft rocka z lat 80. Unison został wysoko oceniony przez krytyków. Na singlach wydano piosenki (If There Was) Any Other Way, The Last to Know, Unison i Where Does My Heart Beat Now, wolne, rockowe ballady. Dzięki temu albumowi Céline stała się znana w Stanach Zjednoczonych, w Europie i Azji.

Gdy Dion stawała się coraz bardziej popularna w Stanach, jej kanadyjscy fani byli niezadowoleni iż ich zaniedbała. Dlatego podczas rozdania Félix Awards, gdy otrzymała nagrodę jako Najlepsza angielska artystka roku, odmówiła jej przyjęcia, podkreślając iż była i zawsze będzie francuską artystką, a nie angielską.

Prawdziwy światowy sukces przyniosła nagrana wspólnie z Peabo Brysonem tytułowa piosenka do filmu animowanego Disneya Piękna i Bestia (1991). Piosenka ta doskonale wyraża przyszły muzyczny styl Dion. Utwór został doceniony zarówno przez krytyków jak i publiczność oraz otrzymał wiele nagród. Wszedł w program wydanej w 1992 roku płyty Celine Dion, którą – jak jej debiutancką płytę – cechuje silny wpływ rocka połączony z elementami soulu i muzyki klasycznej.

Dion osiągnęła sukces na anglojęzycznym rynku muzycznym, zdobywając rzesze fanów i sławę. W tym samym czasie rozwijał się jej związek z jej menedżerem Angélilm, który jednak utrzymywali w tajemnicy, obawiając się reakcji opinii na dzielącą ich różnicę wieku (26 lat).
W 1993 roku Dion publicznie wyraziła uczucia do swojego menedżera, nazywając go the colour of [her] love w dedykacji do swojego trzeciego anglojęzycznego albumu The Colour of My Love. Mimo iż Dion obawiała się krytyki, fani zareagowali bardzo przyjaźnie. Ostatecznie Angélil i Dion pobrali się w grudniu 1994 roku.

Motywem przewodnim trzeciego albumu jest miłość. Z albumu tego pochodzi singel, który wspiął się na szczyty list przebojów – The Power of Love – remake piosenki Jennifer Rush z 1985 roku. Album ten odniósł spory sukces w Europie, a zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, gdzie piosenka Think Twice stała się jej pierwszym numerem 1 a singel z nią sprzedał się tam w ponad 1,2 mln egzemplarzy. Album na całym świecie znalazł ponad 17 milionów nabywców.

Dion zachowała swoje frankofońskie korzenie i ciągle wydawała francuskojęzyczne albumy – w 1991 Dion chante Plamondon, A` l'Olympia – nagrany podczas koncertu w Olympia Theatre w Paryżu w 1994 roku i D'eux w 1995 – znany w Stanach jako The French Album. D'eux jest do tej pory najlepiej sprzedającym się na świecie albumem francuskojęzycznym w historii muzyki. W samej Francji sprzedano rekordową liczbę 4,4 mln egzemplarzy tego albumu. Krążek spędził tam aż 44 tygodnie na szczycie listy najlepiej sprzedających się albumów. Do tej pory nikomu nie udało się pobić tego wyniku. Piosenka Pour que tu m'aimes encore jest wciąż jedną z najczęściej puszczanych francuskojęzycznych piosenek w stacjach radiowych na całym świecie.
W połowie lat 90. Dion zmieniła swój styl, powoli przechodząc z rocka do bardziej popowej i soulowej muzyki. Melodia jej piosenek stała się delikatniejsza. Była przez to porównywana do takich wykonawczyń jak Whitney Houston i Mariah Carey.

Album Falling into You (1996) ukazał się w szczytowym okresie jej kariery. Aby dotrzeć do szerszej publiczności, krążek łączył w sobie wiele technik muzycznych i instrumentów, takich jak skrzypce, gitara klasyczna, puzon, cavaquinho i saksofon. Płyta uzyskała bardzo dobre recenzje oraz została świetnie przyjęta przez słuchaczy. Osiągnęła pierwsze miejsce na listach albumowych w 12 krajach.
Z albumu pochodzi utwór Because You Loved Me który w Stanach Zjednoczonych spędził aż 14 tygodni na pierwszym miejscu listy airplay oraz 6 tygodni na szczycie listy Billboard Hot 100. Teledysk do przeboju It's All Coming Back to Me Now jest najdroższym klipem Celine. Kosztował ponad 2,5 miliona dolarów. Z albumu pochodzą także inne przeboje takie jak All by Myself czy Falling into You. Płyta sprzedała się w ogromnej ilości 31 milionów egzemplarzy na całym świecie, w tym w 11 milionach w samych Stanach Zjednoczonych. Nagrodzono ją także dwiema nagrodami Grammy w kategoriach Najlepszy Album Pop i Album Roku. W 1996 Dion wystąpiła na ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atlancie śpiewając piosenkę The Power of the Dream. W marcu tego samego roku piosenkarka wyruszyła w trwającą rok trasę koncertową promującą jej najnowszy album.

Dion poszła za ciosem i nagrała sequel Falling into You. Wydany pod koniec 1997 roku krążek Let's Talk About Love okazał się jeszcze większym sukcesem niż jego poprzednik. Płytę nagrywano w Londynie, Nowym Jorku i Los Angeles, a do współpracy nad nią zaproszono Barbrę Streisand (Tell Him), zespół Bee Gees (Immortality), tenora Luciano Pavarotti (I Hate You Then I Love You), Carole King (The Reason), George Martin oraz pochodząca z Jamajki piosenkarkę Dianę King, która nadała piosence Treat Her Like a Lady brzmienia reggae. Z płyty pochodzi singel My Heart Will Go On który trafił na szczyty list przebojów niemal na całym świecie. Singel bardzo długo nie schodził z czołowych miejsc list przebojów, we Francji oraz Niemczech piosenka znajdowała się na szczycie list singlowych przez 13 tygodni. W Stanach Zjednoczonych singel był najczęściej granym utworem przez stacje radiowe konsekwentnie przez 10 tygodni. Piosenka stała się jednym z najlepiej sprzedających się singli w historii muzyki oraz jednym z największych przebojów wszech czasów.

Utwór zdobył 4 nagrody Grammy m.in. w kategorii Piosenka Roku. Album Let's Talk About Love sprzedał się w 31 milionach kopii na całym świecie. Jeszcze lepiej wypadł soundtrack do filmu Titanic, którego przewodnim motywem była ballada My Heart Will Go On. W trasie promującej album piosenkarce towarzyszył magik Jamie Porter.

W 1998 Dion wydała francuskojęzyczny album S'il suffisait d'aimer, który był jej kolejnym sukcesem sprzedając się w ponad 4 milionach egzemplarzy. W grudniu tego samego roku piosenkarka po raz kolejny zawojowała listy przebojów w Stanach Zjednoczonych z piosenką I'm Your Angel nagraną w duecie z R. Kellym. Świąteczny album These Are Special Times z którego pochodziła piosenka stał się jednym z najlepiej sprzedających tego typu albumów na świecie rozchodząc się w blisko 10-milionowym nakładzie. W listopadzie 1999 roku Dion wydała składankę największych przebojów zatytułowaną All the Way... A Decade of Song z której pochodził kolejny międzynarodowy hit piosenkarki That's the Way It Is. Kompilacja sprzedała się w sumie w ponad 22 milionach egzemplarzy.

Po wydaniu i wypromowaniu trzynastu albumów w latach 90., Dion odczuła potrzebę ustatkowania się i po wydaniu płyty All the Way... A Decade of Song oznajmiła iż zamierza zrobić przerwę. Na decyzję miało też wpływ zdiagnozowanie u Angélilego raka krtani. Artystka poddała się też kuracji hormonalnej i 25 stycznia 2001 roku urodziła syna, René-Charlesa. W październiku 2000 roku wydano nie promowaną żadnym nowym utworem kompilację The Collector's Series, Volume One zawierającą największe przeboje gwiazdy, wybrane przez nią samą. W 2001 roku Dion zaśpiewała w duecie z Garou piosenkę Sous le vent, która stała się przebojem we francuskojęzycznych krajach. Po zamachu na World Trade Center i Pentagon (11 września 2001), Dion powróciła na scenę i po raz pierwszy od 31 grudnia 1999 roku wystąpiła na żywo podczas koncertu charytatywnego "America: A Tribute to Heroes" śpiewając utwór God Bless America.

Dion trafnie wybrała tytuł albumu – A New Day Has Come, który został wydany w marcu 2002 roku, po dwuletniej przerwie. Tematem przewodnim płyty są "nowe początki". Gościnnie z Céline śpiewają Shania Twain i Chantal Kreviazuk. Piosenki takie jak A New Day Has Come, Nature Boy i Goodbye's (The Saddest Word) ukazują bardziej dojrzałą Dion. Zmiana ta była według artystki spowodowana jej nowymi obowiązkami macierzyńskimi.

A New Day Has Come zadebiutował na szczytach list albumowych w siedemnastu krajach. W promocji albumu pomogła artystce m.in. telewizja CBS – Celine wystąpiła z Destiny's Child i Brianem McKnight. Krytycy nie wyrazili się zbyt pochlebnie o albumie, jednak nie przeszkodziło to w osiągnięciu przez niego ogromnego sukcesu na całym świecie. Album w sumie sprzedał się w ponad 10 mln egzemplarzy.

Czerpiąc inspirację z osobistych doświadczeń Dion w marcu 2003 wydała kolejny, nagrany w ciągu zaledwie 3 miesięcy album zatytułowany One Heart. Płyta promowana przebojowym I Drove All Night w większości zawierała muzykę taneczną. Zbierając słabe recenzje, osiągnęła umiarkowany sukces sprzedając się w zaledwie 4,5 mln egzemplarzy. Francuskojęzyczny krążek 1 Fille & 4 Types wydany pół roku później wypadł dużo lepiej. W produkcji nad tym albumem Dion pomagali Jean-Jacques Goldman, Gildas Arzel, Eric Benzi i Jacques Veneruso, z którymi wcześniej piosenkarka współpracowała przy nagrywaniu S'il suffisait d'aimer i D'eux.

Na początku roku 2002 Dion zapowiedziała trwający trzy lata show, składający się z 600 koncertów w Caesars Palace w Las Vegas, zatytułowany A New Day.... Piosenkarka przekonała się do tego pomysłu po obejrzeniu O. Seria pokazów rozpoczęła się 25 marca 2003 roku. Show, wyprodukowany przez Franco Dragone był kombinacją tańca, muzyki i efektów wizualnych. Dion zaśpiewała swoje największe hity, wspomagana przez tancerzy i efekty specjalne. Pokazy zostały dobrze ocenione przez krytyków i publiczność. Mimo iż bilety były drogie, za każdym razem na widowni był komplet widzów. Ponieważ show okazał się sukcesem, Dion przedłużyła kontrakt do 2007 roku. Ostatni pokaz miał miejsce 15 grudnia 2007. W ciągu pięciu lat trwania pokazów, Dion w Las Vegas miało okazję zobaczyć blisko 3 miliony widzów, a zysk z wszystkich koncertów przyniósł rekordową sumę 400 milionów dolarów.

W przerwach między pokazami piosenkarka nie próżnowała. W 2003 roku nagrała album 1 Fille & 4 Types. Rok później, w czerwcu 2004 roku światło dzienne ujrzał pierwszy w pełni anglojęzyczny koncertowy album Dion A New Day... Live in Las Vegas zawierający wybór piosenek wykonywanych na żywo podczas show w Las Vegas oraz dodatkowo dwa premierowe studyjne utwory. W październiku 2004 ukazał się multimedialny projekt Dion i fotografki Anne Geddes zatytułowany Miracle. Koncept-album przesycony kołysankami i innego rodzaju piosenkami wyrażającymi macierzyńską miłość nie był promowany żadnym komercyjnym singlem. Jednak mimo słabych recenzji i braku dużej promocji osiągnął sprzedaż ponad 2 mln egzemplarzy na całym świecie. Natomiast w 2005 roku artystka wydała składankę zawierającą francuskie przeboje, On Ne Change Pas, na której umieszczono dodatkowo trzy nowe piosenki, w tym duet z Il Divo zatytułowany I Believe in You. Kompilację promował m.in. napisany przez artystkę specjalnie dla fanów utwór Je ne vous oublie pas. Składanka zadebiutowała na francuskiej liście najlepszych albumów z rekordową sprzedażą 110 tys. egzemplarzy. Żadnej innej kompilacji w tym kraju nie udało się osiągnąć wcześniej takiego wyniku.

18 maja 2007 roku w wybranych krajach europejskich oraz w Kanadzie ukazał się kolejny francuskojęzyczny studyjny album Céline D'elles. Pierwszy singel promujący płytę Et s'il n'en restait qu'une (je serais celle-la`) pojawił się w stacjach radiowych 14 lutego. Album zadebiutował na pierwszych miejscach list albumowych w Kanadzie i we Francji. W Kanadzie w dniu premiery płyta od razu pokryła się podwójną platyną.

Pół roku później, 12 listopada 2007 miała miejsce premiera nowego anglojęzycznego studyjnego wydawnictwa zatytułowanego Taking Chances promowanego singlem o tym samym tytule. W ciągu dwóch miesięcy album sprzedał się w ponad 2 mln egzemplarzy na całym świecie i stał się obok As I Am Alicii Keys najlepiej sprzedającym się albumem wytwórni Sony BMG w 2007 roku. Fani piosenkarki 10 grudnia 2007 otrzymali także DVD z koncertem A New Day... Live in Las Vegas. W Kanadzie DVD w ciągu miesiąca sprzedało się w rekordowej ilości 300 tys. egzemplarzy, stając się najlepiej sprzedającą płytą DVD w historii przemysłu muzycznego w tym kraju. Płyta pokryła się tam potrójnym diamentem. Po roku od premiery sprzedaż krążka z zapisem koncertu przekroczyła w Kanadzie 400 tys. egzemplarzy, z kolei w sąsiednich Stanach Zjednoczonych 360 tys. kopii. Łącznie na całym świecie sprzedano w ciągu roku od premiery rekordową liczbę ponad 1,5 mln egzemplarzy tej płyty.

14 lutego 2008 roku w Johannesburgu rozpoczęła się światowa trasa koncertowa promująca album Taking Chances, w trakcie której piosenkarka ma zamiar dać 115 koncertów w 85 miastach na pięciu kontynentach. 28 czerwca 2008 roku Celine Dion wystąpiła na krakowskich Błoniach w ramach festiwalu "May B Kraków – Muzyczne Wydarzenie Krakowa". Koncert został uznany za jedno z najważniejszych muzycznych wydarzeń w Polsce w 2008 roku, a recenzje uczestników czerwcowej imprezy są jednoznacznie entuzjastyczne i pozytywne. W trakcie tournée reżyserowanego przez Jamie Kinga (odpowiedzialny m.in. za trasy The Confessions Tour Madonny oraz Back to Basics Tour Christiny Aguilery), Céline Dion zaprezentuje swoje największe hity oraz nowe utwory. Koniec trasy przewidziano na 15 lutego 2009 roku.
21 sierpnia 2008 piosenkarka uzyskała tytuł doctora honoris causa francuskojęzycznego uniwersytetu w Laval.

27 października ukazało się wydawnictwo My Love: Essential Collection zawierające największe przeboje piosenkarki. Na składance obok największych muzycznych szlagierów z całej kariery Dion pojawiły się także dwa niewydane wcześniej utwory oraz nowa wersja ballady My Love pochodzącej z ostatniego studyjnego albumu artystki. Wydawnictwo ukazało się także w wersji dwupłytowej zatytułowanej My Love: Ultimate Essential Collection. Na początku 2009 roku wytwórnia piosenkarki poinformowała, że wydawnictwo sprzedano w łącznym nakładzie 1,5 mln kopii.
18 sierpnia 2009 r. media na całym świecie podały iż Celine Dion i jej mąż, Rene Angelil, spodziewają się dziecka. Celine Dion na swojej oficjalnej stronie internetowej potwierdziła informację. Dziecko zostało poczęte metodą in vitro. W środę (11 listopada 2009) pojawiły się informacje, że Dion jednak straciła ciążę. Jej mąż powiedział kanadyjskiej gazecie "Journal de Montreal", że nadal będą starać się o dziecko.

27 listopada 2009 r. odbyła się premiera reedycji albumu D'eux. Wydawnictwo zostało rozszerzone o utwory instrumentalne i wersje demo takich piosenek jak Pour Que Tu M'Aime Encore czy Le Ballet. Do płyty został dołączony dysk DVD z zapisem telewizyjnego specialu D'eux z 1995 roku oraz kilkoma teledyskami.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Where Does My Heart Beat Now/I Feel Too Much	Celine Dion	12.1990	72[5][04.93]	4[24]	Epic 73 536	[written by Robert White Johnson, Taylor Rhodes][produced by Christopher Neil]
(If There Was) Any Other Way/I'm Loving Every Moment With You	Celine Dion	04.1991	-	35[12]	Epic 73 665	[written by Paul Bliss][produced by Christopher Neil]
Beauty and the Beast/The Beast Lets Belle Go	Celine Dion and Peabo Bryson	01.1992	9[7]	9[20]	Epic 74 090	[gold-US][written by Alan Menken, Howard Ashman][produced by Walter Afanasieff][tytułowa piosenka z filmu]
If You Asked Me To/Love You Blind	Celine Dion	04.1992	57[8]	4[22]	Epic 74 277	[written by Diane Warren][produced by Guy Roche]
Nothing Broken But My Heart/Unison	Celine Dion	08.1992	-	29[20]	Epic 74 336	[written by Diane Warren][produced by Walter Afanasieff]
Love Can Move Mountains/Cry Just a Little	Celine Dion	11.1992	46[2]	36[17]	Epic 74 337	[written by Diane Warren][produced by Ric Wake][5[13].Hot Dance/Disco;74 378 12"]
When I Fall in Love/If I Were You	Celine Dion-Clive Griffin	07.1993	-	23[20]	Epic Soundtrax 77 021	[written by Edward Heyman, Victor Young][produced by David Foster][piosenka z filmu "Sleepless in Seattle"][#20 hit for Doris Day in 1952]
The Power of Love/No Living Without Loving You	Celine Dion	11.1993	4[10]	1[4][33]	550 Music/Epic 77 230	[platinum-US][silver-UK][written by Gunther Mende, Candy DeRouge, Jennifer Rush, Mary Susan Applegate][produced by David Foster][1[4].Adult Contemporary Chart]
Misled/Real Emotion	Celine Dion	04.1994	40[4]	23[19]	550 Music/Epic 77 344	[written by Peter Zizzo, Jimmy Bralower][produced by Ric Wake][1[2][12].Hot Disco/Dance;550 Music 77 451 12"]
Think Twice/L'amour existe encore	Celine Dion	08.1994	1[7][38]	95[5]	550 Music/Epic 77 545	[platinum-UK][written by Andy Hill, Peter Sinfield][produced by Christopher Neil, Aldo Nova]
Only One Road/The Power of Love(live)	Celine Dion	01.1995	8[14]	93[3]	550 Music/Epic 77 661	[written by Peter Zizzo][produced by Ric Wake]
Tu m'aimes encore [To Love Me Again]	Celine Dion	09.1995	7[18]	-	Epic 6624255 [UK]	[written by Jean-Jacques Goldman][produced by Jean-Jacques Goldman]
Misled/Real Emotion	Celine Dion	12.1995	15[16]	-	Epic 6626492 [UK]	[written by Peter Zizzo, Jimmy Bralower][produced by Ric Wake]
Falling into You/I Don't Know	Celine Dion	03.1996	10[17]	-	Epic 6629795 [UK]	[written by Billy Steinberg, Rick Nowels, Marie-Claire D'Ubaldo][produced by Rick Nowels, Billy Steinberg]
Because You Loved Me/I don't know	Celine Dion	03.1996	5[24]	1[8][33]	550 Music/Epic 78 237	[platinum-US][platinum-UK][written by Diane Warren][produced by David Foster][piosenka z filmu "Up close & personal"]
It's All Coming Back to Me Now/The power of the dream	Celine Dion	08.1996	3[22]	2[30]	550 Music/Epic 78 345	[platinum-US][gold-UK][written by Jim Steinman][produced by Jim Steinman, Steven Rinkoff, Roy Bittan][15[13].Hot Disco/Dance;550 Music 78 377 12"][nagrana oryginalnie przez Pandora's Box]
All by Myself/Because You Loved Me [live]	Celine Dion	03.1997	6[17]	4[20]	550 Music/Epic 78 529	[gold-US][silver-UK][written by Eric Carmen, Sergei Rachmaninoff][produced by David Foster]
Call the Man	Celine Dion	06.1997	11[12]	-	Epic 6646925 [UK]	[written by Andy Hill, Peter Sinfield][produced by Jim Steinman, Steven Rinkoff, Jeff Bova]
Tell Him	Celine Dion & Barbra Streisand	10.1997	3[22]	58[6].Airplay Chart	Epic 6653052	[gold-UK][written by Linda Thompson, Walter Afanasieff, David Foster][produced by David Foster, Walter Afanasieff]
The Reason	Celine Dion	12.1997	11[18]	-	Epic 6653812 [UK]	[written by Carole King, Mark Hudson, Greg Wells][produced by George Martin]
My Heart Will Go On/Rose [James Horner]	Celine Dion	02.1998	1[1][49]	1[2][20]	550 Music/Epic 78 825	[gold-US][2x-platinum-UK][written by Peter Zizzo][produced by Ric Wake][piosenka z filmu "Titanic"
Immortality	Celine Dion with Bee Gees	07.1998	5[32]	-	Epic 6661687 [UK]	[silver-UK][written by Barry Gibb, Robin Gibb, Maurice Gibb][produced by Walter Afanasieff]
I'm Your Angel	Celine Dion and R.Kelly	12.1998	3[26]	1[6][18]	Jive 42 557	[platinum-US][silver-UK][written by R. Kelly ][produced by R. Kelly ]
Treat Her Like a Lady/To Love You More	Celine Dion	07.1999	29[10]	-	Columbia 666866 1 [UK]	[written by Diana King, Andy Marvel, Billy Mann, Céline Dion][produced by Ric Wake]
That's the Way It Is	Celine Dion	11.1999	12[19]	6[28]	Epic 6684622	[written by Andreas Carlsson/Kristian Lundin/Max Martin][produced by Kristian Lundin/Max Martin ]
The First Time Ever I Saw Your Face	Celine Dion	04.2000	19[12]	-	Epic 669194 2 [UK]	[written by Ewan MacColl][produced by Joel Dorn]][oryginalnie nagrana przez Peggy Seeger]
A New Day Has Come/I'm alive	Celine Dion	03.2002	7[17]	22[20];B:111[11]	Epic 79 728	[gold-US][silver-UK][written by Stephan Moccio/Aldo Nova ][produced by Ric Wake/Walter AFanasieff/Aldo Nova ]
I'm Alive	Celine Dion	08.2002	17[14]	-	Epic 6730652 [UK]	[written by Kristian Lundin, Andreas Carlsson][produced by Kristian Lundin, Ric Wake, Richie Jones][piosenka z filmu "Stuart Little 2"]
Goodbye's (The Saddest Word)/All Because of You	Celine Dion	12.2002	38[2]	-	Epic 6733735 [UK]	[written by Robert John "Mutt" Lange][produced by Robert John "Mutt" Lange]
I Drove All Night/I Know What Love Is	Celine Dion	02.2003	-	45[13]	Epic 79 931	[written by Tom Kelly/Billy Steinberg ][produced by Peer Astrom/Vito Luprano ]
One Heart	Celine Dion	09.2003	27[2]	-	Columbia 673941 1 [UK]	[written by John Shanks, Kara DioGuardi][produced by John Shanks, Kara DioGuardi]
Have You Ever Been in Love	Celine Dion	05.2003	-	104[24]	album cut	[written by Anders Bagge, Peer Astrom, Thomas Nichols, Daryl Hall, Laila Bagge][produced by Anders Bagge, Peer Astrom]
Taking Chances	Celine Dion	12.2007	40[7]	54[7]	Columbia 88697170002 [UK]	[written by David A. Stewart/Kara DioGuardi ][produced by John Shanks ]
Alone	Celine Dion	12.2007	85[2]	124[1]	BMG MIUCT 3835 [UK]	[written by Billy Steinberg, Tom Kelly][produced by Ben Moody]
Eyes on Me	Celine Dion	01.2008	113[1]	-	Columbia 88697227512 [UK]	[written by Kristian Lundin, Savan Kotecha, Delta Goodrem][produced by Kristian Lundin]
The prayer	Celine Dion & Josh Groban	03.2008	-	70[1]	-	[written by Carole Bayer Sager/David Foster ][produced by Ken Ehrlich]
My Love	Celine Dion	10.2008	129[1]	-	Columbia 88697 40739 2 [UK]	[written by Linda Perry][produced by Linda Perry]
Loved Me Back to Life	Celine Dion	11.2013	14[17]	-	RCA CAC 221300020 [UK]	[written by Sia Furler, Hasham "Sham" Hussain, Denarius "Motesart" Motes][produced by Hasham "Sham" Hussain, Denarius "Motesart" Motes]
Ashes	Celine Dion	05.2018	86[2]	-	Columbia CAC 221800008 [UK]	[written by Petey Martin, Jordan Smith, Tedd T][produced by Steve Mac]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Unison	Celine Dion	01.1991	55[30][09.95]	74[26]	Epic 46 893	[platinum-US][gold-UK][produced by David Foster, Andy Goldmark, Tom Keane, Christopher Neil]
Celine Dion	Celine Dion	04.1992	70[15][09.98]	34[76]	Epic 52 473	[2x-platinum-US][gold-UK][produced by Walter Afanasieff, Humberto Gatica, Guy Roche, Ric Wake]
The Colour of My Love	Celine Dion	11.1993	1[7][226]	4[149]	550 Music 57 555	[6x-platinum-US][5x-platinum-UK][produced by Walter Afanasieff, David Foster, Steve Lindsey, Christopher Neil, Aldo Nova, Guy Roche, Ric Wake]
D'eux	Celine Dion	03.1995	7[17]	-	Epic 4802862	[gold-UK][produced by Erick Benzi, Jean-Jacques Goldman]
For You	Celine Dion	02.1996	138[1]	-	Elap Music 4147CD [UK]	-
Falling into You	Celine Dion	03.1996	1[1][184]	1[3][113]	550 Music 67 541	[11x-platinum-US][7x-platinum-UK][produced by Babyface, Roy Bittan, Jeff Bova, David Foster, Humberto Gatica, Jean-Jacques Goldman, Rick Hahn, Dan Hill, John Jones, Rick Nowels, Aldo Nova, Steven Rinkoff, Billy Steinberg, Jim Steinman, Ric Wake]
Le premieres annees	Celine Dion	10.1996	135[2]	-	Versailles	[produced by Didier Barbelivien, Urs Peter Keller ,Eddy Marnay, Romano Musumarra ,Rudi Pascal, Atilla Şereftuğ]
Live a` Paris	Celine Dion	10.1996	53[9]	-	Epic 4866062 [UK]	[produced by Luprano]
C'est pour vivre	Celine Dion	02.1997	49[9]	-	Nectar NTRCD 076 [UK]	[produced by Eddy Marnay/Romano Musumarra/Rudy]
Let's Talk About Love	Celine Dion	11.1997	1[5][101]	1[1][84]	550 Music 68 861	[10x-platinum-US][6x-platinum-UK][produced by Walter Afanasieff, David Foster, Humberto Gatica, Corey Hart, James Horner, George Martin, Billy Pace, Tony Renis, Jim Steinman, Ric Wake]
S'il suffisait d'aimer	Celine Dion	09.1998	17[8]	-	550 Music 69679	[gold-UK][produced by Erick Benzi, Jean-Jacques Goldman]
These Are Special Times	Celine Dion	10.1998	20[11]	2[17]	550 Music 69 523	[5x-platinum][platinum-UK][produced by David Foster/Ric Wake/Bryan Adams/R Kelly]
Au coeur du stade	Celine Dion	08.1999	146[1]	-	Columbia 4952402 [UK]	[produced by Claude Lemay]
All the Way… A Decade of Song	Celine Dion	11.1999	1[1][146]	1[3][87]	550 Music 63 760	[7x-platinum-US][4x-platinum-UK][produced by Christopher Neil/David Foster/James Horner/Matt Serletic/R Kelly/Rene Angelil/Robert John Lange/Simon Franglen/Walter Afanasieff]
The Collector's Series, Volume One	Celine Dion	10.2000	30[8]	28[17]	550 Music 85 148	[gold-US][silver-UK][produced by David Foster/Eric Benzi/Humberto Gatica/Jean-Jacques Goldman/Greg Martin/Christopher Neil/Rick Nowels/Billy Steinberg/Jannick Top/Walter Afanasieff/Babyface/Max Martin/Kristian Lundin]
A New Day Has Come	Celine Dion	03.2002	1[4][39]	1[1][60]	Epic 86 400	[3x-platinum-US][platinum-UK][produced by Aldo Nova/Anders Bagge/Andreas Carlsson/Arnthor Birgisson/Christian B/Christopher Neil/Guy Roche/Humberto Gatica/Kristian Lundin/Ric Wake/Richie Jones/Robert John Lange/Simon Franglen/Steve Morales]
One Heart	Celine Dion	04.2003	4[23]	2[32]	Epic 87 185	[2x-platinum-US][gold-UK][produced by Anders Bagge/Erick Benzi/Guy Roche/Humberto Gatica/John Shanks/Kara Dioguardi/Kristian Lundin/Mark Taylor/Max Martin/Rami Yacoub/Ric Wake/Richie Jones/Vito Luprano]
A New Day... Live in Las Vegas	Celine Dion	06.2004	22[5]	10[18]	Epic 92 680	[gold-US][silver-UK][produced by Peer Astrom/Aldo Nova]
Miracle	Celine Dion	10.2004	5[10]	4[22]	Epic 93 453	[platinum-US][gold-UK][produced by David Foster]
Taking Chances	Celine Dion	11.2007	5[38]	3[24]	Columbia 88697081142 [UK]	[platinum-US][platinum-UK][produced by Aldo Nova/Christopher Neil/Linda Perry/Kara DioGuardi/John Shanks/Christopher Stewart/Emanuel Kiriakou/Anders Bagge/Kristian Lundin/Peer Astrom/David Hodges/Ben Moody/Ne-Yo/Chuck Harmony]
My Love: Essential Collection	Celine Dion	10.2008	5[99]	8[22]	Sony BMG 88697411422 [UK]	[3x-platinum-UK][produced by Babyface/Christopher Neil/David Foster/Guy Roche/James Horner/Jim Steinman/Jimmy Jam/John Shanks/Kristian Lundin/Max Martin/Quincy Jones/R Kelly/Ric Wake/Roy Bittan/Terry Lewis/Walter Afanasieff]
Let's talk about love/Falling into you/A new day has come	Celine Dion	05.2008	106[2]	-	-	[produced by Walter Afanasieff, Peer Åström, Christian B. ,Anders Bagge, Arnthor Birgisson ,Roy Bittan ,Jeff Bov,a Andreas Carlsson, Marc Dold ,Simon Franglen, David Foster, Humberto Gatica, Jean-Jacques Goldman ,Rick Hahn ,Corey Hart, Dan Hill, James Horner ,John Jones, Richie Jones, Robert John "Mutt" Lange, Kristian Lundin, Vito Luprano ,Steve Morales, Christopher Neil, George Martin, Rick Nowels, Aldo Nova, Billy Pace, Gérald De Palmas ,Tony Renis, Steven Rinkoff, Billy Steinberg ,Jim Steinman, Ric Wake]
Taking Chances World Tour: The Concert	Celine Dion	05.2010	11[7]	-	Columbia 88697689969 [UK]	[platinum-US][silver-UK][produced by Julie Snyder]
Loved Me Back to Life	Celine Dion	11.2013	3[21]	2[15]	Columbia 88697137152 [UK]	[platinum-UK][produced by Walter Afanasieff ,Babyface, D'Mile, Andrew Goldstein, Kuk Harrell ,Hasham Hussain ,Emanuel Kiriakou ,Danny Mercer, Denarius Motes, Ne-Yo, Aaron Pearce, Play Production, Fraser T Smith, Reginald Smith, Tricky Stewart, Kyle Townsend, Eg White, Curtis Wilson, Jesse "Corparal" Wilson]
Encore un soir	Celine Dion	09.2016	88[1]	-	Columbia 88985343812 [UK]	[produced by Thierry Blanchard ,Ludovic Carquet, Humberto Gatica, Jean-Jacques Goldman, Patrick Hampartzoumian ,Luc Leroy, Silvio Lisbonne, Yann Macé ,Therry Marie-Louise, Eddy Marnay, Rudi Pascal, Scott Price, Tiborg Jacques, Veneruso Zaho]