George Harrison

Ur. 24.02.1943 r. w liverpoolskiej dzielnicy Wavetree w Anglii. Dopiero w wieku 40 lat odkrył, że urodził się o godz. 23.42, 24 lutego, a nie dzień później, jak to "od zawsze" podawano we wszystkich książkach i encyklopediach.

Jeszcze w szkole - The Liverpool Institute High - poznał Paula McCartneya, by na początku 1958 r. spotkać się z nim ponownie w zespole The Quarry Men - zalążku The Beatles. Wcześniej występował krótko w grupie The Rebels u boku swojego brata Petera. Jako najmłodszy członek legendarnej grupy The Beatles pozostawał stale w cieniu Johna Lennona i Paula McCartneya. Mimo że napisane przez niego utwory, takie jak "Don't Bother Me", "I Need You" i "If I Needed Someone", stanowiły dowód sporego talentu kompozytorskiego, zostały przyćmione przez niezwykle bogaty dorobek kolegów z zespołu.

Pragnąc zrekompensować sobie niepowodzenia na tym polu, Harrison wypracował charakterystyczny styl gry na gitarze, oparty na dokonaniach mistrza rockabilly Carla Perkinsa. Jemu zawdzięczamy także wprowadzenie do muzyki pop hinduskiego sitaru, który po raz pierwszy zabrzmiał w tle "Norwegian Wood". Zauroczenie Indiami było pierwszą oznaką rosnącej niezależności Harrisona, a trzy utwory jego autorstwa, zwłaszcza "Taxman" i "I Want To Tell You", zamieszczone na albumie Beatlesów Revolver były dowodem jego wielkiej muzycznej dojrzałości. Wpływy muzyki hinduskiej znalazły swe odbicie także w nastrojowym utworze "Within You, Without You".

Solowe ambicje Harrison realizował, pisząc muzykę do filmu "Wonder-wall" (jako drugi z Beatlesów, po McCartneyu odważył się zaprezentować swoją twórczość poza zespołem) i nagrywając zbiór "elektronicznych hałasów" Electronic Sounds wydany w maju 1969 r. 12 marca tego samego roku (w dzień ślubu Paula McCartneya z Lindą Eastman) wraz ze swą żoną Patti został aresztowany pod zarzutem posiadania 120 skrętów z marihuany. Nie przeszkodziło mu to jednak zaprezentować doskonałych umiejętności twórczych w tak wielkich przebojach Beatlesów jak "While My Guitar Gently Weeps" i "Something". Singel z tą drugą piosenką (zamieszczoną na albumie Abbey Road} sprzedał się w 1969 r. w liczbie ponad miliona egzemplarzy.

Harrison sprawdzał się także w roli producenta, współpracując z Billym Prestonem, Jackiem Lomaxem i The Radha Krishna Temple. W grudniu 1969 r., zaproszony przez jednego z członków grupy Delaney & Bonnie & Friends, Erica Claptona, wystąpił także podczas kilku europejskich koncertów tej formacji.

W maju 1970 r. rozpoczął nagrywanie albumu All Things Must Pass, będącego zbiorem utworów gromadzonych przez kilka lat. Znalazło się na nim kilka pamiętnych kompozycji, m.in. "Awaiting On You All", "I'd Have You Anytime" (jej współautorem był Bob Dylan) i "Beware Of Darkness". Utwory te przyćmiła jednak zdecydowanie kompozycja "My Sweet Lord", łącząca doskonale melodię z hinduską mantrą. Piosenka zasłużenie dotarła na szczyt amerykańskich i brytyjskich zestawień.

Niestety, sukces ten stracił nieco ze swego blasku kilka lat później, kiedy wydawcy przeboju grupy The Chiffons "She's So Fine" z 1964 r. wygrali proces o plagiat.
Następnym projektem Harrisona był "Bangla Desh", singel zainspirowany prośbą słynnego muzyka Ravi Shankara o pomoc dla ofiar głodu na hinduskim subkontynencie. W sierpniu 1971 r. w nowojorskiej Madison Square Garden zorganizowano koncerty dobroczynne, w których udział wzięli m.in. Harrison, Bob Dylan, Billy Preston, Eric Clapton i Leon Russell. Oprócz zebranych funduszy ich wynikiem był także nakręcony film i trójpłytowy album The Concert For Bangla Desh. Jednak konflikty prawne związane z tym przedsięzwięciem odebrały Harrisonowi nieco chwały za jego altruizm, a on sam powrócił do studia dopiero w 1973 r. Podczas gdy album All Things Must Pass szczycił się współpracą ze strony grupy Derek And The Dominos, Badfinger oraz producenta Phila Spectora, Living In The Material World byłjuż propozycją o wiele skromniejszą i w konsekwencji brakowało na nim koniecznej dynamiki i blasku. Mimo to udało mu się dotrzeć do l. miejsca amerykańskiej listy przebojów; sztuki tej dokonał także pochodzący z niego singel "Give Me Love (Give Me Peace On Earth)", lecz reakcja krytyki była chłodna i pełna rezerwy.

Nieudane tournee po Stanach Zjednoczonych (pierwsza solowa trasa eks-Beatlesa) było niefortunnym preludium do wydanego w grudniu 1974 r. albumu Dark Horse. Inspirację dla jego tytułu stanowiła nazwa nowo założonej własnej wytwórni Harrisona. Na poziom koncertów i dobór materiału bez wątpienia ogromny wpływ miała trudna sytuacja osobista artysty: jego żona Patti po długim romansie z Erikiem Claptonem zdecydowała się opuścić męża (jej późniejszy ślub z Claptonem nie zaważył na łączącej obu gitarzystów przyjaźni - George wraz z Ringo Starrem i Paulem McCartneyem wystąpił nawet na przyjęciu wydanym na cześć Patti i Erica po ich ślubie w maju 1979 r.).

Tymczasem sprawy zawodowe wcale nie układały się zbyt różowo: pochodzący z 1975 r. album Extra Texture trochę poprawił sytuację, ale fakt, że najlepszy utwór płyty, "You", pochodził z 1971 r. nie umknął niczyjej uwagi. Dwie następne propozycje eks-Beatlesa, Thirty Three And A Third , George Harrisona utrzymywały się na podobnym, niskim poziomie, nie dorównując jakością nagrań pierwszym solowym dokonaniom gitarzysty i wokalisty.

W tym okresie George zaangażował się również w działalność swoich ulubieńców, komediowej grupy Monty Python, włączając się w prace przygotowawcze do filmu "Żywot Briana" Wydatna pomoc finansowa Harrisona zapewniła filmowi sukces i scementowała przyjaźń łączącą go ze słynnymi komikami. W 1980 r. macierzysta wytwórnia artysty, Warner Brothers odrzuciła pierwszą wersję albumu Somewhere In England, tłumacząc swoją decyzję tym, że zamieszczone nań utwory są zbyt słabe. Na wersji poprawionej znalazł się m.in. utwór "All Those Years Ago" - poświęcony pamięci zamordowanego w Nowym Jorku Johna Lennona - w nagraniu którego wzięli udział m.in. Ringo Starr i Paul McCartney. Piosenka wydana na singlu dotarła do Top 3 brytyjskiej listy przebojów, jednak swą wysoką pozycję zawdzięczała bardziej treści niż umiejętnościom wykonawcy.

Wydany w 1982 r. album Gone Troppo pojawił się na rynku bez szczególnego entuzjazmu ze strony zarówno artysty jak i wytwórni, wywołując pogłoski, że kariera Harrisona szybko zmierza do końca. Tymczasem on sam znalazł sobie inne zajęcie: kierował własną wytwórnią filmową Handmade Films, która wyprodukowała m.in. obrazy "Time Bandits" (w 1981 r.), "The Long Good Friday" (w 1982 r.), "Water" (w 1985 r.), "Mona Lisa" (w 1986 r.) i "Shanghai Surprise" (w 1986 r.). Sam Harrison od czasu do czasu uzupełniał ich ścieżki dźwiękowe. W tym okresie poświęcał też sporo czasu dwóm innym pasjom: wyścigom samochodowym i ogrodnictwu. Dał się jednak skusić na powrót do studia nagraniowego, gdzie współpracował z Mikem Battem przy jego adaptacji Hunting Of The Snark; wziął też udział w nagraniach albumu Greenpeace. Znalazł się także wśród pełnej gwiazd obsady biorącej udział w programie telewizyjnym "Blue Suede Shoes", w którym złożono hołd Carlowi Perkinsowi.

W 1986 r. zaś rozpoczął pracę nad swoim nowym albumem, tym razem dzieląc się obowiązkami producenta z Jeffem Lynne'em. Ciężka praca w czasie sesji nagraniowych została nagrodzona już w następnym roku, gdy nowa wersja piosenki Rudy'ego Clarka "Got My Mind Set On You" w wykonaniu Harrisona dotarła do 2. miejsca brytyjskich i l. amerykańskich zestawień. Wielki sukces odniósł także świadomie nawiązujący do twórczości Beatlesów utwór "When We Was Fab", a longplay Cloud Nine, na którym wyczucie komercji Lynne'a podkreślało nowo odnaleziony optymizm Harrisona, cieszył się równie wielką popularnością. Jego wydanie pozwoliło artyście wywiązać się z długoterminowych zobowiązań i udowodniło, że jego zainteresowanie działalnością na scenie muzycznej nie straciło nic ze swej mocy. Co więcej, doprowadziło go prosto do stworzonej ad hoc "supergrupy" The Travelling Wilburys, w której znalazł się obok Jeffa Lynne'a, Boba Dylana, Toma Petty'ego i Roya Orbisona.

W styczniu 1992 r. Harrison wyruszył w swoją pierwszą od wielu lat trasę, odwiedzając m.in. Japonię wraz z Erikiem Claptonem, któremu towarzyszył w czasie koncertów. 6 kwietnia 1992 r. wystąpił na bcnefisowym koncercie w londyńskiej Royal Albert Hali na rzecz Maharishi Natui.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK/US]	Komentarz
My sweet lord/Isn't it a pity UK side B: What is life	George Harrison	11.1970	1[5][17]	1[4][14]	Apple R 5884/Apple 2995	[platinium-UK][gold-US][written by George Harrison][produced by Phil Spector]
What is life/Apple scruffts	George Harrison	02.1971	-	10[9]	-/Apple 1828	[written by George Harrison][produced by Phil Spector/George Harrison]
Bangla desh/Deep blue	George Harrison	07.1971	10[9]	23[7]	Apple R 5912/Apple 1836	[written by George Harrison][produced by Phil Spector/George Harrison]
Give me love [Give me peace on earth]/Miss O'Dell	George Harrison	05.1973	8[10]	1[1][14]	Apple R 5988/Apple 1862	[written by George Harrison][produced by George Harrison]
Dark horse/I don't care anymore	George Harrison	11.1974	-	15[10]	Apple R 6001/Apple 1877	[written by George Harrison][produced by George Harrison]
Ding dong;Ding dong/Hari's on tour [Express]	George Harrison	12.1974	38[5]	36[6]	Apple R 6002/Apple 1879	[written by George Harrison][produced by George Harrison]
You/World of stone	George Harrison	09.1975	38[5]	20[10]	Apple R 6007/Apple 1884	[written by George Harrison][produced by George Harrison]
This song/Learning how to love you	George Harrison	11.1976	-	25[11]	Dark Horse K 16 856/Dark Horse 8294	[written by George Harrison][produced by George Harrison]
Crackerbox Palace/Learning how to love you	George Harrison	01.1977	-	19[11]	-/Dark Horse 8313	[written by George Harrison][produced by George Harrison]
Blow away/Soft-hearted Hana	George Harrison	03.1979	51[5]	16[14]	Dark Horse K 17 327/Dark Horse 8763	[written by George Harrison][produced by George Harrison/Russ Titelman]
All these years ago/Writing's on the wall	George Harrison	05.1981	13[7]	2[16]	Dark Horse K 17 807/Dark Horse 49 725	[written by George Harrison][produced by George Harrison/Ray Cooper]
Teardrops/Save the world	George Harrison	08.1981	-	102[5]	-/Dark Horse 49 785	[written by George Harrison][produced by George Harrison/Ray Cooper]
Wake up my love/Greece	George Harrison	11.1982	-	53[5]	-/Dark Horse 29 864	[written by George Harrison][produced by George Harrison/Ray Cooper/Phil McDonald]
Got my mind set on you/Lay his head	George Harrison	10.1987	2[14]	1[1][22]	Dark Horse W 8178/Dark Horse 28 178	[silver-UK][written by Rudy Clark][produced by George Harrison/Jeff Lynne][oryginalnie nagrana przez Jamesa Ray'a w 1962r]
When we was fab/Zig zag	George Harrison	02.1988	25[7]	23[11]	Dark Horse W 8131/Dark Horse 28 131	[written by George Harrison/Jeff Lynne][produced by George Harrison/Jeff Lynne]
This is love/Breath away from heaven	George Harrison	06.1988	55[3]	-	Dark Horse W 7913/Dark Horse 27 913	[written by George Harrison/Jeff Lynne][produced by George Harrison/Jeff Lynne]
My sweet lord	George Harrison	01.2002	1[1][14]	94[1]	Parlophone CDR 6571/Capitol 50438
Any road	George Harrison	05.2003	37[2]	-	Parlophone CDRS 6601/-	[written by George Harrison][produced by George Harrison/Jeff Lynne]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Wonderwall music [OST]	George Harrison	12.1968	-	49[16]	Apple ST-3350 [US]	[produced by George Harrison]
Electronic sound	George Harrison	05.1969	-	191[2]	Zapple ST-3358 [US]	[produced by George Harrison]
All things must pass	George Harrison	12.1970	4[24]	1[7][39]	Apple STCH 639	[6x-platinum-US][gold-UK]][produced by George Harrison/Phil Spector]
The concert for Bangla Desh	George Harrison	12.1971	1[1][14]	2[42]	Apple STCX- 3385	[gold-US][produced by George Harrison/Phil Spector]
Living in the material world	George Harrison	07.1973	2[13]	1[5][26]	Apple PAS 10 006	[gold-US][produced by George Harrison]
Dark Horse	George Harrison	12.1974	-	4[17]	Apple SMAS-3418 [US]	[gold-US][produced by George Harrison]
Extra texture [Read all about it]	George Harrison	10.1975	16[4]	8[11]	Apple PAS 10 009	[gold-US][produced by George Harrison]
The best of George Harrison	George Harrison	11.1976	100[7]	31[15]	Capitol ST-11 578 [US]	[gold-US][gold-UK][produced by George Harrison/George Martin/Phil Spector]
33 1/3	George Harrison	12.1976	35[4]	11[21]	Dark Horse 56 319	[gold-US][silver-UK][produced by George Harrison]
George Harrison	George Harrison	03.1979	39[5]	14[18]	Dark Horse 56 562	[gold-US][produced by George Harrison/Russ Titelman]
Somewhere in England	George Harrison	11.1980	13[4]	11[13]	Dark Horse 56 870	[produced by George Harrison]
Gone Troppo	George Harrison	11.1982	-	108[7]	Dark Horse 23 734-1 [US]
Cloud nine	George Harrison	11.1987	10[23]	8[31]	Dark Horse WX 123	[platinum-US][gold-UK][produced by George Harrison/Jeff Lynne]
Best of Dark Horse 1976-1989	George Harrison	11.1989	-	132[6]	Dark Horse 25 726 [US]	[produced by George Harrison, Ray Cooper, Jeff Lynne, Russ Titelman, Phil McDonald, Tom Scott]
Live in Japan	George Harrison	08.1992	-	126[2]	Dark Horse 26 964 [US]	[produced by Spike and Nelson Wilbury]
Brainwashed	George Harrison	11.2002	29[11]	18[9]	Parlophone 5432462	[gold-US][gold-UK][produced by George Harrison/Jeff Lynne]
Let It Roll: Songs by George Harrison	George Harrison	07.2009	4[12]	24[8]	EMI 9650192	[produced by George Harrison/Phil Spector/Jeff Lynne]
Early Takes: Volume 1	George Harrison	05.2012	66[1]	20	UMC 2799042	[produced by George Harrison]