Web Analytics Z archiwum...rocka : lipca 2018

wtorek, 31 lipca 2018

Foundations

Grupa, założona w styczniu 1967 r., została odkryta przez sprzedawcę płyt Barry'ego Classa podczas prób w londyńskim klubie Butterfly, znajdującym się w piwnicy pod jego biurem. Class przedstawił grupę Tony'emu Macauleyowi i Johnowi MacLeodowi, autorom tekstów i muzyki, których kompozycja "Baby, Now That I've Found You" była pierwszym singlem zespołu.
Mieszanka muzyki pop i soul w wydaniu komercyjnym zyskała ogromną popularność i dostała się na czoło angielskich list przebojów, a w lutym 1968 r. dotarła na dziewiąte miejsce amerykańskich list przebojów. Całkowita sprzedaż singla przekroczyła trzy miliony egzemplarzy.

W skład tej wielorasowej grupy wchodzili Clem Curtis (ur. 28.11.1940 r. w Trynidadzie, Indie Zachodnie; śpiew), Alan Warner (ur. 21.04.1947 r. w Londynie; gitara), Tony Gomez (ur. 13.12.1948 r. w Kolombo. Sri Lanka; organy), Pat Burke (ur. 9.11.1937 r. na Jamajce, Indie Zachodnie; saksofon tenorowy/flet), Mike Elliot (ur. 6.08.1929 r. na Jamajce, Indie Zachodnie; saksofon tenorowy), Eric Allan Dale (ur. 4.03.1936 r. na Dominice, Indie Zachodnie; puzon), Peter Macbeth (ur. 2.02.1943 r. w Londynie; gitara basowa) i Tim Harris (ur. 14.01.1948 r. w Londynie; instrumenty perkusyjne).

Przed rozpoczęciem współpracy z Foundations Dale był członkiem orkiestr jazzowych Terry'ego Lightfoota i Alexa Welsha, a Elliot towarzyszył Colinowi Hicksowi, bratu angielskiego piosenkarza rock'n'rollowego Tommy'ego Steele'a. Ta mieszanina młodości i doświadczenia spotkała się z zainteresowaniem melomanów. W roku 1968 grupa nagrała kolejny singel sprzedany w wielomilionowym nakładzie, "Build Me Up, Buttercup". Napisana przez Macauleya wspólnie z Michaelem d'Abo z grupy Manfreda Manna, ta porywająca piosenka zajęła drugie miejsce na angielskich listach przebojów, a potem przez dwa tygodnie utrzymywała się na pierwszym miejscu listy w USA.

Grupa odnosiła dalsze sukcesy, nagrywając podobne w stylu single, wśród nich "Back On My Feet Again" i "Any Old Time" (oba w 1968 roku). Jednakże gdy Curtis rozpoczął nieudaną karierę solisty, sukcesy Foundations nie były już tak częste. Curtisa zastąpił Colin Young (ur. 12.09.1944 r. na Barbados, Indie Zachodnie). Kolejne odejście, tym razem Elliota, było sygnałem wewnętrznego niezadowolenia w grupie. Singel "In The Bad Bad Old Days" nagrany w 1969 roku ponownie wprowadził grupę do pierwszej dziesiątki angielskich list przebojów. W tymże roku grupie udało się raz jeszcze zagościć na listach przebojów singlem "Born To Live And Born To Die".

Był to jednak ostatni utwór grupy na listach przebojów. Septet rozpadł się definitywnie w 1970 roku, gdy sekcja rytmiczna odeszła i założyła grupę Pluto. Grupa Foundations pojawiła się jeszcze później w zupełnie zmienionym składzie, ale nie odniosła większych sukcesów.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Baby,now that i' ve found you/Come on back to meFoundations10.19671[2[16]11[13]Pye 7N 17 366[silver-UK][written by T.McCauley-J.McLeod][produced by Tony Macaulay]
Back on my feet again/I can take or leave your lovingFoundations01.196818[10]59[6]Pye 7N 17 417[written by T.McCauley-J.McLeod][Produced by: J. Macleod-T. Macaulay][produced by Tony Macaulay]
Any old timeFoundations05.196848[2]-Pye 7N 17 503[written by T.McCauley-J.McLeod][produced by Tony Macaulay]
Build up me buttercup/New directionFoundations11.19682[16]3[15]Pye 7N 17 638[silver-UK][gold-US][written by T.McCauley-M.D' Abo][produced by Tony Macaulay]
In the bad,bad old days [Before you loved me]/Give me loveFoundations03.19698[10]51[7]Pye 7N 17 702[silver-UK][written by T.McCauley-J.McLeod][Produced by: T. Macaulay]
My little chickadee/Solamon GrundyFoundations07.1969-99[2]Uni 55 137 [US][written by T.McCauley-J.McLeod][Produced by: T. Macaulay-J. MacLeod]
Born to live and born to die/Why Did You CryFoundations09.196946[3]-Pye 7N 17 809[written by Eric Allendale/Tony Gomez][produced by Foundations]
Stoney ground/I'll give you loveFoundations02.1972-113[1]Uni 55 315[written by Conan Byrne, Warren Davis]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Build me up buttercupFoundations03.1969-92[11]Uni 73 043[Produced by: T. Macaulay]

Clinton Ford

Clinton Ford (ur.4 listopada 1931r - zm. 21 października 2009r) był popularnym angielskim piosenkarzem lat 50 i 60-tych.Urodził się jako Ian George Harrison, w Stopford Salford , Lancashire.
Początkowo pracował jako asystent w laboratorium, ale w 1957 roku zatrudnił się w ośrodku wypoczynkowym Redcoat Butlins w Pwllheli i pracował tam przez trzy letnie sezony. W sezonie zimowym śpiewał z grupą o nazwie "Merseysippi" w Cavern Club w Liverpoolu , nagrywając z nimi kilka piosenek w tym "Get Out and Get Under".

Karierę nagraniową rozpoczął jako Clinton Ford w wytwórni Oriole , zmieniając jednocześnie swoje nazwisko. Występował w zespole skifflowym "Backwoods Skiffle Group", a także nagrał kilka singli z Hallelujah Skiffle Group, ale nie odniosły one sukcesu. Wystąpił w Royal Albert Hall , i wraz z Kenem Doddem w telewizyjnym show. Pojawił się także później w Stars and Garters, The Billy Cotton Band Show i The Good Old Days.

Ford miał sukcesy na liście przebojów w 1959 roku, z coverem piosenki Reda Foley'a " Old Shep ";. choć tylko przez jeden tydzień. Ford był jedynym wykonawcą słynnego utworu który kiedykolwiek wprowadził go na UK Singles Chart .Podążając za muzyczną modą tamtych czasów, jego następny przebój "Too Many Beautiful Girls" jest w tradycyjnym stylu jazzowym , a w swym największym przeboju zwrócił się ku musicalowi , nagrywając "Fanlight Fanny" słynnego George'a Formby z 1935 roku. To doprowadziło do albumu, który osiągnął 16 pozycję na listach albumów w Wielkiej Brytanii w maju 1962 roku. Po tournee z Kenny Ball & His Jazzman , wrócił do koncertów w Cavern Club w Liverpoolu, aby stwierdzić, że rynek trad jazzu i country został zastąpiony przez rytmiczną muzykę pewnej lokalnej kapeli o nazwie The Beatles .

Jego kariera przeżyła wielu mu współczesnych, z jego singlami pojawiającymi się na brytyjskiej liście przebojów na przestrzeni ponad ośmiu lat. Miał również duże zapotrzebowanie w programach BBC Radio , takich jak Saturday Club, gdzie byli potrzebni śpiewający na żywo piosenkarze , śpiewajacy standardy, a także aktualnych hitów. W kwietniu 1963 dyrektor BBC skarżył się, że Ford wydaje się być w prawie każdym programie radiowym i zażądał śledztwa. W rezultacie, praktycznie każdy producent w korporacji przestał go zapraszać.

Po nagraniach dla Columbia Records w 1966 roku Ford zmienił wytwórnię na Piccadilly Records .
W 1967 roku "Run To The Door" ponownie zaznaczył obecność Forda na brytyjskiej liście.Wydał inne single, w tym " Dandy " i "This Song Is Just For You" . W 1968 roku Ford nagrał satyryczny album z George Chisholm and the Inmates, Clinton Clown, w jednej całonocnej sesji. Album zawierał utwór "My Baby's Wild About My Old Trombone", który został napisany dla Forda i "The Old Bazaar in Cairo", który Ford napisał z Charlie Chesterem .

Założył pensjonat z żoną na wyspie Man , ale nadal koncertował przez całe lata 80 i 90-te.
Clinton Ford zmarł w dniu 21 października 2009r. Pozostawił żonę Margaret (Maggie) (z domu Worsfold) którą poślubił w 1962 roku i czwórkę dzieci, Georginę, Susannah, Becky i Iana.
Utwór Forda "Dance With a Dolly (With a Hole in Her Stocking)" został wybrany przez producentkę telewizyjną Anne Wood , na jedną z jej płyt Desert Island Discs w październiku 2011 roku.



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Old Shep / Nellie Dean RockClinton Ford10.195927[1]-Oriole CB 1500[written by Clyde (Red) Foley ]
Too Many Beautiful Girls / Everybody's Doing ItClinton Ford08.196148[1]-Oriole CB 1623[written by Moore, Wayne ]
Fanlight Fanny / Dreamy City LullabyClinton Ford With The George Chisholm All Stars03.196222[10]-Oriole CB 1706[written by Gissord, Cliffe, Formby, Ford]
Run to the Door / Best Job Yet - Made You MineClinton Ford01.196725[13]-Piccadilly 7N 35361[written by Baker, Knight][produced by John Schroeder]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Clinton Ford Clinton Ford With George Chisholm All Stars05.196216[4]-Oriole PS 40021-

Four Seasons

Powszechnie lubiana amerykańska grupa wokalna. Powstała w 1956 r. w składzie: Frankie Valli (właśc. Francis Castellucio, ur. 3.05.1937 r. w Newark w stanie New Jersey, USA), bracia Nick i Tommy DeVito (ur. 19.06.1936 r. w Bellville w stanie New Jersey, USA) i Hank Majewski.
Początkowo występowała pod nazwą The Variatones, a później jako The Four Lovers, kiedy to odniosła niewielki sukces kompozycją Otisa Blackwella "You're The Apple Of My Eye". Po rezygnacji wytwórni RCA z usług kwartetu i nagraniu singla dla Epic, w 1958 r. Valli opuścił chwilowo zespół, by pod pseudonimem Frank Tyler zadebiutować jako solista kompozycją Boba Crewe "I Go Ape".

W zespole sygnującym kolejne płyty rozmaitymi nazwami Nicka DeVito i Majewskiego zastąpili z czasem Nick Massi (właśc. Nicholas Macioci ur. 19.09.1935 r. w Newark w stanie New Jersey, USA) z formacji Hugh Garrity & The Hollywood Playboys i Bob Gaudio (ur. 17.11.1942 r. na Bronxie, dzielnicy Nowego Jorku. USA), poprzednio członek grupy The Royal Teens. Za namową spółki autorskiej Crewe i Gaudio zespół przyjął nazwę The Four Seasons i pod nią nagrał singel "Spanish Lace" dla End Records.

Kontrakt z wytwórnią Vee Jay zaowocował przebojem "Sherry", który we wrześniu 1962 r. wszedł na szczyt amerykańskiej listy przebojów. Połączenie brawurowego falsetu z typowo popową wokalną harmonią uczyniło z Four Seasons ulubieńców Ameryki. Przebojami stały się też kolejne single: nagrany w dwa miesiące później "Big Girls Don't Cry" i "Walk Like A Man" z marca 1963 r. Sukcesy były efektem pomysłowej, często na granicy szarży, wokalizy i prostej, unikającej technicznych ulepszeń produkcji nagrań. Wszystko to nadawało kwartetowi rzadkie w tamtych czasach brzmienie.

Światowa renoma trwała w 1964 r., kiedy to The Four Seasons przyszło zmierzyć się z samymi Beatlesami. Status grupy umocnił wydany przez Vee Jay album prezentujący oba zespoły w roli zmagających się rywali. Charakterystyczne, że gdy w pierwszym kwartale 1964 r. czwórka z Liverpool okupowała cztery z pięciu pierwszych miejsc listy bestsellerów amerykańskiego tygodnika "Billboard", jedynym opierającym się jej niezmiennie na pozycji trzeciej przeciwnikiem był singel The Four Seasons "Down (Go Away)". Latem ich subtelny temat "Rag Doll" królował już niepodzielnie na listach w USA.

W 1965 r. odszedł Nick Massi, zastąpiony przez Joe Longa (ur. 5.09.1941 r.), a grupa pod pseudonimem Wonder Who nagrała jako muzyczny żart kompozycję Boba Dylana "Don't Think Twice It's All Right". Równocześnie Valli kontynuował karierę solisty. Pod koniec lat sześćdziesiątych albumem Genuine Imitation Life Gazette The Four Seasons próbowali stworzyć nowy, bardziej pogłębiony wizerunek. Płytę przyjęto jednak chłodno, a po jej wydaniu Gaudio zastąpił Boba Crewe w roli producenta.

W 1970 r. po odejściu Tommy'ego DeVito to on przejął wraz z Vallim przynoszące krociowe zyski prawa autorskie The Four Seasons.

Krótkotrwały romans z wytwórnią Tamla Motown Berry Gordy'ego zaowocował longplayem Chameleon, który mimo ciepłych recenzji sprzedawał się słabo. Za to Valli zabłysnął w Wielkiej Brytanii dzięki dyskotekowym sukcesom nowej wersji piosenki "You're Ready Now" (11. miejsce w Top 20 w 1971 r.).

Na początku lat siedemdziesiątych skład The Four Seasons był płynny, a Gaudio, zaniechawszy koncertów w 1974 r., skoncentrował się na produkcji nagrań. W 1975 r. Valli pomimo postępujących zaburzeń słuchu wrócił na szczyt list przebojów piosenką "My Eyes Adore You". Sukcesy "The Night", starego tematu z albumu Chameleon, i nowej kompozycji "Who Loves You" potwierdziły nie malejącą popularność Four Seasons.

Wkrótce miał nastąpić pełny renesans na fali ogarniającego Amerykę dyskotekowego szaleństwa. Nostalgiczny temat "December 1963 (Oh What A Night)" odniósł w 1976 r. wielki sukces po obu stronach Atlantyku. W rok później Valli definitywnie rozstał się z zespołem, ostatecznie wybierając karierę solisty. Trafił wkrótce na czoło amerykańskiej listy przebojów tytułową kompozycją Barry'ego Gibba z filmu "Grease".

W zespole funkcję głównego wokalisty przejął perkusista Gerry Polci. Valli raz jeszcze powrócił do Four Seasons na podwójnym, nagranym na żywo w Madison Square Garden albumie Reunited Live. Współpraca z The Beach Boys przy singlu "East Meets West" z 1984 r. przyniosła w konsekwencji studyjną płytę Streetfighter nagraną z udziałem... Valliego. Pomimo formalnego opuszczenia zespołu,Valli często pojawia się do dziś na koncertach Four Seasons.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US/UK]
Komentarz
You're the apple of my eye/The girl in my dreamsFour Lovers05.1956-62[5]-/RCA Victor 6518[written by Otis Blackwell][produced by Otis Blackwell]
Sherry/I've cried beforeFour Seasons08.19628[16]1[5][14]Vee Jay 456/Stateside SS 122[gold-US][written by Bob Gaudio][produced by Bob Crewe][1[1][11].R&B; Chart]
Big girls don' t cry/Connie-OFour Seasons10.196213[10]1[5][16]Vee Jay 465/Stateside SS 145[gold-US][1[1][13].R&B; Chart][written by Bob Crewe, Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Santa Claus is coming to town/Christmas tearsFour Seasons12.1962-23[3]Vee Jay 465/-[written by John Frederick Coots and Haven Gillespie][produced by Bob Crewe][#12 hit for George Hall in 1934r]
Walk like a man/Lucky LadybugFour Seasons01.196312[12]1[3][13]Vee Jay 485/Stateside SS 169[written by Bob Crewe, Bob Gaudio][produced by Bob Crewe][3[12].R&B; Chart]
Peanuts EP. [Never on sunday/I can't give you anything but love/La dee dah]03.1963-108[4]Vee Jay EP 1-901/--
Since i don't have you EP. [[Alone/Why do fools falls in love?/Silhouettes]]04.1963-123[2]Vee Jay EP 1-902/--
Ain' t that a shame/Soon [I'll be home again]Four Seasons feat Frankie Valli04.196338[3]22[9] side B:77[7]Vee Jay 512/Stateside SS 194[written by Dave Bartholomew, Fats Domino][produced by Bob Crewe]
Candy girl/MarlenaFour Seasons07.1963-3[13] side B:36[8]Vee Jay 539/-[written by Larry Santos][side B written by Bob Gaudio][produced by Bob Crewe][13[9].R&B; Chart]
New Mexican rose/That's the only wayFour Seasons10.1963-36[7] side B:88[3]Vee Jay 562/-[written by Bob Crewe,
Charles Calello][produced by Bob Crewe]
Dawn [Go away]/No surfin' todayFour Seasons02.1964-3[13]Philips 40166/-[written by Bob Gaudio, Sandy Linzer][produced by Bob Crewe]
Stay/Goodnight my loveFour Seasons02.1964-16[11]Vee Jay 582/-[written by Maurice Williams][produced by Bob Crewe]
Ronnie/Born to wanderFour Seasons04.1964-6[10]Philips 40185/-[written by Bob Crewe, Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Alone/Long lonely nightsFour Seasons06.1964-28[9] side B:102[3]Vee Jay 597/-[written by Morty Craft-Selma Craft][produced by Bob Crewe][side B: #45 pop hit for Lee Andrews & The Hearts in 1957r]
Rag doll/Silence is goldenFour Seasons06.19642[13]1[2][12]Philips 40211/Philips BF 1347[gold][silver-UK][written by Bob Crewe/Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Save it for me/Funny faceFour Seasons08.1964-10[8]Philips 40225/-[written by Bob Crewe/Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Sincerely/One songFour Seasons08.1964-75[8]Vee Jay 608/-[written by Harvey Fuqua and Alan Freed][produced by Bob Crewe]
Apple of my eye/Happy happy birthday babyFour Seasons10.1964-106[3]Vee Jay 618/-[written by Otis Blackwell]
Big man in town/Little angelFour Seasons11.1964-20[7]Philips 40238/Philips 340 057 BF [written by Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Bye ,bye baby [Baby goodbye]/Searching windFour Seasons01.1965-12[9]Philips 40260/-[written by Bob Crewe/Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Toy soldier/BetrayedFour Seasons04.1965-64[5]Philips 40278/-[written by Bob Crewe/Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Since i don't have you/Tonight-tonightFour Seasons04.1965-105[2]Vee Jay 664/-[written by Vogel, Beaumont, Rock, Taylor, Verscharen, Martin, Lester]
Girl come running/Cry myself to sleepFour Seasons06.1965-30[7]Philips 40305/-[written by Bob Crewe/Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Let' s hang on/On Broadway tonightFour Seasons10.19654[16]3[16]Philips 40317/Philips BF 1439[written by Bob Crewe/Sandy Linzer/Bob Gaudio/Denny Randell][produced by Bob Crewe]
Don' t think twice/SassyAs Wonder Who ?11.1965-12[11]Phillips 40 324/-[written by Bob Dylan][produced by Bob Crewe]
Little boy [In grown up clothes]/Silver wingsFour Seasons12.1965-60[6]Vee Jay 713/-[written by Bob Crewe/Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
Working my way back to you/To many memoriesFour Seasons01.196650[3]9[9]Philips 40350/Philips BF 1474[written by Sandy Linzer, Denny Randell][produced by Bob Crewe]
Opus 17 [Don' t worry ' bout me]/Beggars paradeFour Seasons05.196620[9]13[8]Philips 40370/Philips BF 1493[written by Sandy Linzer, Denny Randell][produced by Bob Crewe]
On the good ship Lollipop/You' re nobody till somebody loves youAs Wonder Who ?07.1966-87[3] side B:96[1]Phillips 40 380/-[written by Richard A. Whiting, Sidney Clare][produced by Bob Crewe][piosenka z filmu "Bright eyes][#4 hit for Rudy Vallee in 1935r][side B:#14 hit for Russ Morgan in 1946r]
I' ve got you under my skin/Huggin' my pillowFour Seasons09.196612[11]9[10]Philips 40393/Philips BF 1511[#3 hit Roy Noble-1936r][written by Cole Porter][produced by Bob Crewe]
Tell it to the rain/Show girlFour Seasons12.196637[5]10[10]Philips 40412/Philips BF 1538[written by Mike Petrillo-Chubby Cifelli][produced by Bob Crewe]
Beggin'/DodyFour Seasons03.1967-16[9]Philips 40433/-[written by Bob Gaudio-Peggy Farina][produced by Bob Crewe]
C' mon Marianne/Let's ride againFour Seasons06.1967-9[10]Philips 40460/-[written by Russell Brown, Raymond Bloodworth][produced by Bob Crewe]
Lonesome road/Around and around [4 Seasons]As Wonder Who ?07.1967-89[4]Phillips 40 471/-[written by Gene Austin/Nathaniel Shilkret][produced by Bob Crewe][#3 hit for Ted Lewis in 1930r]
Watch the flowers grow/RavenFour Seasons10.1967-30[7]Philips 40490/-[written by Raymond Bloodworth,L.R. Brown][produced by Bob Crewe]
Will you love me tomorrow ?/Around and aroundFour Seasons02.1968-24[8]Philips 40523/-[written by Carole King, Gerry Goffin][produced by Bob Crewe]
Saturday's father/Good-bye GirlFour Seasons06.1968-103[5]Philips 40 542/-[written by B. Gaudio, J. Holmes][produced by Bob Crewe]
Electric stories/PityFour Seasons12.1968-61[6]Philips 40577/-[written by Sandy Linzer/Mike Petrillo][produced by Bob Gaudio/Bob Crewe]
Idaho/Something' s on her mindThe Four Seasons Feat. Frankie Valli03.1969-95[2] side B:98[1]Phillips 40 597/-[written by Jake Holmes, Bob Gaudio][produced by Bob Crewe]
And that reminds me [My heart reminds me]/The singles gameFour Seasons09.1969-45[7]Crewe 333[written by Al Stillman, Paul Siegel, Camillo Bargoni][produced by Bob Crewe,Bob Gaudio]
Patch of blue/She gives me lightFrankie Valli & Four Seasons05.1970-94[2]Philips 40662/-[written by Chubby Cifelli/Mike Petrillo][produced by Bob Crewe,Bob Gaudio]
The nightFrankie Valli & Four Seasons04.19757[9]--/Mowest MW 3024[written by Bob Gaudio/Al Ruzicka][produced by Bob Gaudio]
Who loves youFour Seasons08.19756[9]3[20]Warner/Curb 8122/Warner Bros K 16602[written by Bob Gaudio/Judy Parker][produced by Bob Crewe]
December 1963 [Oh what a night]/Slip awayFour Seasons12.19751[2][10]1[3][27]Warner 8168/Warner Bros K 16688[gold-UK][gold-US][written by Bob Gaudio/Judy Parker][produced by Bob Gaudio,Bob Crewe]
Silver star/Mystic Mr. StarFour Seasons05.19763[9]38[8]Warner/Curb 8203/Warner Bros K 16742[written by Bob Gaudio/Judy Parker][produced by Bob Gaudio,Bob Crewe]
We can work it outFour Seasons12.197634[4]--/Warner Bros K 16845[written by John Lennon,
Paul McCartney][produced by Lou Reizner]
Down the hall/I believe in youFour Seasons07.1977-65[6]Warner 8407/-[written by Bob Gaudio,
Judy Parker][produced by Bob Gaudio
]
RhapsodyFour Seasons06.197737[3]--/Warner Brothers K 16982[written by Bob Gaudio,
Judy Parker][produced by Bob Gaudio
]
Down the hallFour Seasons08.197734[5]--/Warner Brothers K 16982[written by Bob Gaudio,
Judy Parker][produced by Bob Gaudio
]
Spend the night in love/Slip awayFour Seasons12.1980-91[5]Warner 49597/-[written by Lenny Lee Goldsmith][produced by Bob Gaudio, Charlie Calello]
December 1963 [Oh what a night][reissue]Four Seasons10.198849[5]--/Warner BR 45277[written by Bob Gaudio, Judy Parker ][produced by Bob Gaudio]
Big Girls Don't Cry[reissue]Four Seasons10.198891[1]-MCA MCA-53440/Curb ZB 42287[written by Bob Gaudio, Bob Crewe][produced by Bob Crewe]
December 1963 [Oh what a night][reissue]Four Seasons08.1994-14[27]Curb 76 917/-
BegginFrankie Valli / The Four Seasons07.200732[21]--/679 Recordings 679L146CD/-[written by Bob Gaudio, Peggy Farina][produced by Bob Crewe]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Sherry and 11 othersFour Seasons10.196220[1][07.63]6[27]Vee Jay 1053[produced by Bob Crewe]
Big girls don' t cry and twelve othersFour Seasons03.1963-8[19]Vee Jay 1056[produced by Bob Crewe]
Ain' t that a shame and 11 othersFour Seasons07.1963-47[12]Vee Jay 1059[produced by Bob Crewe]
Golden Hits of The Four SeasonsFour Seasons09.1963-15[56]Vee Jay 1065[produced by Bob Crewe]
Born to wanderFour Seasons02.1964-84[9]Phillips 129[produced by Bob Crewe]
Dawn [Go away] and 11 other great songsFour Seasons03.1964-6[25]Phillips 124[produced by Bob Crewe]
Stay and other Great Hits [compil]Four Seasons06.1964-100[5]Vee Jay 1082[produced by Bob Crewe][tytuł oryginalny "Folk-Nanny"]
Rag dollFour Seasons08.1964-7[26]Phillips 146[produced by Bob Crewe]
More Golden Hits by The Four Seasons[compil]Four Seasons09.1964-105[5]Vee Jay 1088
The Beatles vs. Four Seasons [reissue]Four Seasons10.1964-142[3]Vee Jay 30
The 4 Seasons entertain youFour Seasons04.1965-77[13]Phillips 164
The 4 Season' s Gold Vault of HitsFour Seasons12.1965-10[88]Phillips 196[gold-US][produced by Bob Crewe]
Big Hits by Burt Bacharach...Hal David...Bob Dylan...Four Seasons12.1965-106[10]Phillips 193
Working my way back to youFour Seasons01.1966-50[15]Phillips 201[produced by Bob Crewe]
2nd Vault of Golden HitsFour Seasons12.1966-22[53]Phillips 221[gold-US][produced by Bob Crewe]
Lookin' back [compil]Four Seasons12.1966-107[9]Phillips 222
New Gold HitsFour Seasons06.1967-37[25]Phillips 243[produced by Bob Crewe]
Edizione D' oro [The 4 Seasons Gold Edition-29 Gold Hits]Four Seasons12.196811[7][04.71]37[21]Phillips 6501[gold-US][produced by Bob Crewe]
The Genuine Imitation Life GazetteFour Seasons02.1969-85[11]Phillips 290[produced by Bob Crewe]
Half & halfFour Seasons06.1970-190[2]Phillips 600341
Big onesFour Seasons11.197137[1]-Phillips 6336-208 [UK]
Who loves youFour Seasons11.197512[17]38[31]Warner/Curb 2900[produced by Bob Gaudio]
The Four Seasons StoryFour Seasons12.197520[8]51[17]Private Stock 7000[produced by Bob Crewe]
Greatest hitsFour Seasons11.19764[21]-K-Tel NE 942 [UK][produced by Bob Crewe/Bob Gaudio]
HeliconFour Seasons05.1977-168[5]Warner/Curb 3016
The collectionFrankie Valli & The Four Seasons05.198838[9]-Telstar STAR 2320 [UK][produced by Bob Crewe/Bob Gaudio]
The very best of Frankie Valli and Four SeasonsFrankie Valli & The Four Seasons03.19927[16]-Polygram TV [UK][produced by Bob Crewe/Bob Gaudio]
The definitive Frankie Valli and Four SeasonsFrankie Valli & The Four Seasons10.200126[6]-WSM [UK][produced by Bob Crewe/Bob Gaudio]
The Very Best Of - Jersey's Best Frankie Valli & The Four Seasons04.200825[42]-Rhino 8122799376[produced by Bob Crewe/Bob Gaudio]
Working My Way Back to YouFrankie Valli & The Four Seasons06.201112[29]-Rhino 5052498377022[produced by Bob Crewe/Bob Gaudio]
Jersey Beat... The Music of Frankie Valli & The Four Seasons03.201353[5]-Rhino 8122748522[produced by Bob Crewe]



poniedziałek, 30 lipca 2018

Chubb Rock

Właśc. Richard Simpson, ur. 28.05.1968 r. na Jamajce. Kuzyn „Hitmana” Howie’ego Tee. W młodości przeprowadził się do Nowego Jorku. Rapować zaczął w wieku 12 lat. Jego wygląd porównano do Barry'ego White’a, z którym zaśpiewał w duecie na swoim drugim albumie.

 Chubb Rock utworzył w Nowym Jorku własną grupę, jednak kiedy rzucił college, wybrał karierę solową. Owocem tej decyzji była pierwsza duża płyta, która jednak przeszła bez echa. Dopiero pilotujący drugi album singiel „Caught Up” spotkał się z uznaniem publiczności.

Płyta And The Winner Is... była solidną propozycją na której humor mieszał się z przemyśleniami na temat przemocy w dużych miastach. Na początku lat 90-tych zainteresowanie Rockiem doszło do zenitu i aż trzy jego single dotarły do 1. miejsca listy tygodnika „Billboard”.

Artysta pojawił się również w filmie „Private Times”. Powrócił w 1995 r. w drugiej edycji formowanego specjalnie do filmów Spike’a Lee zespołu Crooklyn Dodgers. W utworze „Return Of Crooklyn Dodgers” oprócz Chubba Rocka wystąpili O.C. i Jeru The Damaja.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Ya Bad ChubbsChubb Rock With Howie Tee10.198982[2]-Champion CHAMP 215 [UK][written by Chubb Rock, Howie Tee ][produced by Howie Tee]
Treat 'Em RightChubb Rock01.199167[2]95[2]Select 5009[written by Chubb Rock, Howie Tee ][produced by Howie Tee][33[21].R&B Chart]
The ChubbsterChubb Rock06.1991--Select 5015[produced by Howie Tee][41[14].R&B Chart]
Just Ask Me ToChubb Rock with Tevin Campbell08.1991-88[5]Qwest 19 275[written by Al B. Sure, Kyle West][produced by Al B. Sure, Kyle West][9[15].R&B Chart]
Just the Two of UsChubb Rock11.1991--Select 66 502[produced by Howie Tee][20[16].R&B Chart]
The Big ManChubb Rock07.1992--Select 64 750[produced by Howie Tee][96[2].R&B Chart]
Lost in the StormChubb Rock09.1992--Select 64 716[produced by Chubb Rock, Trackmasterz][37[14].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Treat 'Em RightChubb Rock03.1991-73[10]Select 9063[produced by Howie Tee]
The OneChubb Rock06.1991-71[21]Select 21 640[produced by Chubb Rock, Howie Tee]
I Gotta Get Mine YoChubb Rock09.1992-127[3]Select 61 299[produced by Chubb Rock, Trackmasters]

Kleeer

Kleeer był nowojorską disco / funkową grupą kierowaną przez perkusistę, aranżera, autora tekstów, wokalistę , Woody Cunninghama. Grupa - którą uzupełniali wokalista / perkusista Paul Crutchfield, gitarzysta Richard Lee, oraz basista Norman Durham - utworzona została w 1972 roku jako grupa towarzysząca Choice 4.

Dwa lata później, gdy zaczęli działać na własną rękę zmienili nazwę na Jam Band. Przez krótki okres, Jam Band wspierał Disco Tex & Sex-O-Lettes na trasach koncertowych, a nawet wystąpił z tą grupą w programie telewizyjnym Midnight Special.

Kolejna zmiana nastąpiła w 1975 roku, kiedy Jam Band zmienia nazwę ponownie na Pipeline. Kwartet podjął decyzję zostania hard rockowym zespołem. Wiele wytwórni nie chciało z nimi podpisać kontraktu, ale Columbia zaryzykowała i wydała singiel ("Gypsy Rider"), któremu nie wiodło się zbyt dobrze na rynku.

W 1976 roku przekształcili się w The Universal Robot Band wraz z undergroundowymi producentami disco Patrickiem Adamsem i Gregiem Carmichaelem. Ten projekt był bardziej udany niż ich poprzednie wcielenia. Nagrali singla "Barely Breaking Even" razem z piosenkarką Leroy Burgess, a także nagrał album.Grupa koncertowała jako The Universal Robot Band do 1978 roku.

Po 1978 roku, zespół postanowił, aby grać muzykę pod nową nazwą Kleeer.Między 1979 a 1985 rokiem grupa wydała siedem albumów i miała kilka przebojów w USA na Billboard Hot 100 i R & B Chart. Najbardziej typowe dla grupy są utwory "Tonight's the Night", "Winners", "Intimate Connection" i "Get Tough". Ich brzmienie bardziej koncentruje się na stylu funk lat 80-tych i użyciu instrumentów elektronicznych, takich jak vocodery i syntezatory.

Po wydaniu w 1985r roku albumu Seeekret , zespół zniknął z nieznanych przyczyn. Większość muzyków kontynuowała współpracę z innymi projektami. W latach 90-tych, jednak grupa ponownie się reaktywowała jako Kleeer przy różnych okazjach.

Grupa wywarła wpływ na wielu twórców piosenek hip hopowych, gdzie DJ-je często samplują Kleeer, na przykład 2Pac, Snoop Dogg, DJ Quik, Lil Jon i The Eastside Boys.
Woody Cunningham zmarł 9 stycznia 2010r.



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Keeep Your Body Workin' / To Groove YouKleeer03.197951[6]101[7]Atlantic 3559[written by N. Durham][produced by Dennis King][60[13].R&B Chart]
Tonight's The Night (Good Time)/ Kleeer Sailin'Kleeer06.1979--Atlantic 3586[written by N. Durham, W. Cunningham][produced by Dennis King][33[12].R&B Chart]
Winners/Your WayKleeer04.1980--Atlantic 3650[written by N. Durham, W. Cunningham][produced by Dennis King, Kleeer][23[13].R&B Chart]
Open Your Mind/Rollin' OnKleeer08.1980--Atlantic 3750[written by N. Durham, W. Cunningham][produced by Dennis King, Kleeer][86[2].R&B Chart]
Get Tough/HypnotisedKleeer03.198149[4]-Atlantic 3788[written by Norman Durham,Woody Cunningham][produced by Dennis King,Kleeer][15[17].R&B Chart]
Running Back To You/License To DreamKleeer07.1981--Atlantic 3823[written by Woody Cunningham][produced by Dennis King, Kleeer][69[4].R&B Chart]
Taste The Music/Affirmative MoodKleeer03.1982--Atlantic 4024[written by N. Durham, W. Cunningham][produced by Dennis King, Kleeer][55[8].R&B Chart]
De Ting Continues/Wall To WallKleeer05.1982--Atlantic 4046[written by Norman Durham, Woody Cunningham, R. Lee Jr., Paul Crutchfield, Terry Dolphin, Eric Rorhbaugh][produced by Dennis King, Kleeer][74[5].R&B Chart]
She Said She Loves Me/StonseeeKleeer12.1982--Atlantic 89 924[written by W. Cunningham][produced by Kleeer][84[5].R&B Chart]
Next Time It's For Real/Do You Want To?Kleeer03.1984--Atlantic 89 699[written by N. Durham, R. Lee, W. Cunningham][produced by Eumir Deodato, Kleeer][79[5].R&B Chart]
Intimate Connection/TonightKleeer06.1984--Atlantic 89 663[written by N. Durham, W. Cunningham][produced by Eumir Deodato][48[12].R&B Chart]
Take Your Heart Away/Call My NameKleeer06.1985--Atlantic 89 549[written by W. Cunningham][produced by Eumir Deodato, Kleeer][62[10].R&B Chart]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
WinnersKleeer04.1980-140[10]Atlantic 19 262[produced by Dennis King, Kleeer][24.R&B; Chart]
License to DreamKleeer03.1981-81[16]Atlantic 19 288[produced by Dennis King, Kleeer][13.R&B; Chart]
Taste The Music Kleeer02.1982-139[8]Atlantic 19 334[produced by Dennis King, Kleeer][31.R&B; Chart]
SeeekretKleeer07.198596[1]-Atlantic 81254[produced by Eumir Deodato, Kleeer]

Rockin' Sidney

Sidney Joseph Simien, ur. 9.04.1938r w Le Beau w stanie Luizjana (USA), zm. 25.02.1998r w Lake Charles w stanie Luizjana. Wokalista, akordeonista, pianista, harmonijkarz, gitarzysta, kompozytor. Jego rodzina wykonywała zydeco. Najpierw, wzorując się na Slimie Harpo, opanował harmonijkę, a od trzynastego foku życia uczył się grać na gitarze.

 W 1953 założył wykonujący rhythm and bluesa rodzinny zespół Sidney Simien & His All Stars. W 1957 nagrywał po raz pierwszy dla wytwórni Fame jako „Rockin’ Sidney” i jeszcze w tym samym roku związał się z wytwórnią Jin, dla której do 1964 nagrywał wiele singli, m.in. w 1963 przebój „No Good Woman”. Pochodzący z tego okresu jego utwór „You Ain’t Nothing But Fine” nagrał później The Fabulous Thunderbirds.

 W 1965 zamieszkał w Lake Charles, występował jako „Count Rockin’ Sidney”. Prowadząc zespół The Dukes, zaczął grać na akordeonie i nagrywał do końca lat 70-tych dla wytwórni Goldband, m.in. popularne „Soul Christmas” i „My River”. W tym okresie wykonywał soul, bluesa i rhythm and bluesa. Swoje nagrania wydawał przede wszystkim we własnej wytwórni Sid Sim - popularność zyskał utwór „Louisiana Creole Man” - i drugiej swojej firmie Bally Hoo.

 W 1982 związał się z wytwórnią Maison de Soul specjalizującą się w zydeco. Wydany w 1984 singiel z nagraniem „My Toot Toot", pochodzący z jego albumu My Zydeco Shoes Got The Zydeco Blues, stał się największym przebojem w historii zydeco i standardem tej muzyki, nagrywanym m.in. przez Denise LaSalle'a i Johna Fogerty’ego.

Występował w USA i Europie. Był jednym z najbardziej znanych wykonawców zydeco, muzyki, którą jego „My Toot Toot" spopularyzował poza granicami USA, oraz bluesa, soul i rhythm and bluesa z Luizjany.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
My Toot-Toot/My Zydeco Shoes (Got The Zydeco Blues)Rockin' Sidney07.198591[3]-JIN KID 001[written by S. Simien][produced by Rockin' Sidney ][19[8].Country Chart]

Cheryl Lynn

Cheryl Lynn   (ur. Lynda Cheryl Smith , 11 marca 1957r) jest amerykańską piosenkarką. Lynn jest najbardziej znana ze swoich piosenek w późnych latach 70-tych i połowy lat 80-tych; w tym utwór R & B / disco z 1978 r. " Got to Be Real ". Kariera   Lynn rozpoczęła się, gdy była młodą dziewczyną w kościelnym chórze . Jej kariera zawodowa rozpoczęła się jednak w 1976 roku, kiedy uzyskała pracę jako wokalistka wspierająca dla krajowej trasy koncertowej musicalu The Wiz .
Ostatecznie otrzyma rolę Evillene,  podczas sześciomiesięcznej krajowej trasy. Przed pojawieniem się w The Wiz , Cheryl nagrała odcinek " The Gong Show" na początku 1976 roku.


 Po występie w The Gong Show Ahmed Ertegun z firmy Atlantic Records nie mógł  spotkać się z Lynn, co doprowadziło ją do podpisania kontraktu z firmą Columbia Records . Lynn wydała swoją pierwszą i najbardziej znaną piosenkę " Got to Be Real ", którą skomponowała Lynn wraz z klawiszowcem Davidem Paichem (z zespołu Toto ) i Davidem Fosterem . Piosenka uzyskała 12 miejsce na liście  Billboard Hot 100 i 1 na liście Rhythm & Blues . Sukces singla zapowiadał debiutancki album,Cheryl Lynn , został  wyprodukowany przez Paicha. Album sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy i zdobył  23 miejsce  na liście  Billboard 200 . Kolejny singiel z albumu, napisany przez Judy Wieder i Johna Footmana " Star Love ",   stał się najlepiej sprzedającym się utworem. Wieder i Footman dołączyli do twórców piosenek z artystką na jej drugi albumie, In Love (album) z "I've Got Just What You Need". W tym czasie członkowie zespołu rockowego Toto produkowali swój debiutancki album. Podczas produkcji Lynn została poproszona o zapewnienie podkładu wokalnego dla singla " Georgy Porgy ".

 W 1981 r. Ray Parker, Jr. wyprodukował "Shake It Up Tonight", duży sukces taneczny i R & B z trzeciego albumu Lynn, In the Night . W następnym roku Luther Vandross został poproszony o wyprodukowanie czwartego albumu Lynn, Instant Love . Drugi singiel z albumu " If This World Were Mine " - duet z 1982 roku z Lutherem Vandross, który był coverową wersją wcześniejszej piosenki Marvina Gaye & Tammi Terrell , stał się klasykiem. Na jej piątym albumie, Preppie , Lynn wyprodukowała większość utworów z wyjątkiem singla " Encore " (nr 1 R & B) - który został napisany i wyprodukowany przez duet muzyki funkowej z Minneapolis , Jimmy'ego Jam'a i Terry'ego Lewisa . Stał się drugim singlem numer jeden Lynn.

Lynn nagrała także piosenkę zatytułowaną Steppin 'Into The Night w 1986 roku do filmu Armed and Dangerous . Piosenka oraz ścieżka dźwiękowa filmu zostały w całości wyprodukowane przez Maurice'a White'a .

W 1989 roku Lynn wydała singel "Every Time I Try To Say Goodbye" z jej ósmego albumu " Whatever It Takes" . Lynn rozpoczęła lata 90-te bez kontraktu płytowego. Pracowała głównie w sesjach do albumów Richarda Marxa , Rush Street i Paid Vacation, a także albumu " Your Secret Love " Luthera Vandrossa. Ale w 1995 roku, po sześcioletniej przerwie w nagrywaniu własnego materiału, Lynn współpracowała z producentem / tekściarzem Teddy Riley'em , (wcześniej w grupie swingowej Guy ), aby nagrać swój dziewiąty album, Good Time . Został wydany w Japonii, Wielkiej Brytanii, a później w Stanach Zjednoczonych jako importowana płyta CD i zawierała ulubiony singiel klubowy "Guarantee for My Heart". W 1996 r. Sony Records / Legacy wydał  album Got to Be Real - The Best of Cheryl Lynn , na którym znalazły się najbardziej udane nagrania Lynn ze swoich lat w Columbia Records . Niedługo potem pojawiła się kolejna płyta CD The Real Thing , w której znalazły się inne nagrania z pierwszych sześciu albumów Lynn. Dwa lata później wystąpiła na planie filmu " Sinbad's Summer Soul Jam 4 "   (1998) .

Podczas nowego tysiąclecia Lynn koncertowała w Japonii i od czasu do czasu koncertowała w Stanach Zjednoczonych, występując na imprezach charytatywnych w swoim rodzinnym Los Angeles. W 2000 roku pracowała z hip-hopowym muzykiem J Supreme na singlu "Your Love (Encore)", który był aktualizacją jej pierwszego utworu nr 1 z 1984 roku " Encore ". Wystąpiła w The Disco Ball ... ABC The 30-Year Celebration , który był nadawany w styczniu 2003 roku. W 2004 roku nagrała piosenkę "Sweet Kind of Life", która została również napisana i wyprodukowana przez Jam & Lewis, dla animowanego filmu   Shark Tale .

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Got To Be Real/Come In From The RainCheryl Lynn12.1978-12[18]Columbia 10 808[platinum-US][written by David Foster/Cheryl Lynn/David Paich][produced by Marty Paich/David Paich][1[1][20].R&B Chart]
Star Love/You're The OneCheryl Lynn04.1979-62[10]Columbia 10 907[written by John Footman/Judy Wieder][produced by Marty Paich/David Paich][16[15].R&B Chart]
I've Got Faith In You/ChancesCheryl Lynn01.1980--Columbia 11 174[written by B. Caldwell][produced by Barry Blue][41[10].R&B Chart]
Shake It Up Tonight/BabyCheryl Lynn08.198192[2]70[7]Columbia 02 102[written by Brenda Sutton/Mike Sutton][produced by Ray Parker Jr.][5[19].R&B Chart]
In The Night/If You'll Be True To MeCheryl Lynn10.1981--Columbia 02 511[written by R. Parker Jr.][produced by R. Parker Jr.][79[4].R&B Chart]
Instant Love/I Just Wanna Be Your FantasyCheryl Lynn07.1982-105[1]Columbia 02 905[written by L. Vandross, M. Miller][produced by Luther Vandross][16[16].R&B Chart]
If This World Were Mine/I Just Wanna Be Your FantasyCheryl Lynn with Luther Vandross10.1982-101[18]Columbia 03 204[written by M. Gaye][produced by Luther Vandross][4[16].R&B Chart]
Look Before You Leap/Day After DayCheryl Lynn01.1983--Columbia 03 475[written by M. Sembello, D. Batteau][produced by Luther Vandross][77[5].R&B Chart]
Preppie/FreeCheryl Lynn10.1983--Columbia 04 153[written by C. Lynn, M. McGloiry][produced by Cheryl Lynn][85[4].R&B Chart]
Encore/FreeCheryl Lynn02.198468[3]69[8]Columbia 04 256[written by Jimmy Jam/Terry Lewis][produced by Cheryl Lynn/Jimmy Jam/Terry Lewis][1[1][22].R&B Chart]
This Time/Change The ChannelCheryl Lynn04.1984--Columbia 04 429[written by T. Johnson, D. Cohen][produced by Cheryl Lynn][49[10].R&B Chart]
At Last You're Mine/Look What You've Done To Me [Marc Tanner]Cheryl Lynn01.1985--Private I 04 736[written by M. Bolton, D. James][produced by Mike Piccirillo, Gary Goetzman][34[10].R&B Chart]
Fidelity/FreeCheryl Lynn06.198597[1]-Columbia 04 935[written by J. Harris III, T. Lewis ][produced by Jimmy Jam, Terry Lewis][25[13].R&B Chart]
Fade To Black/Loafin'Cheryl Lynn10.1985--Columbia 05 605[written by C. Lynn, C. G. Smith III, T. Johnson][produced by Cheryl Lynn ][85[9].R&B Chart]
New Dress/EverydayCheryl Lynn02.1987--Manhattan 50056[written by B. Cooper, R. Johnson][produced by Cheryl Lynn, Bernadette Cooper ][34[11].R&B Chart]
If You Were MineCheryl Lynn06.1987--Manhattan 50074 [written by Sturken, Rogers, Smith][produced by Cheryl Lynn, Carl Sturken, Evan Rogers ][11[13].R&B Chart]
Every Time I Try To Say GoodbyeCheryl Lynn09.1989--Virgin 99180[written by Carl Sturken, Evan Rogers, Paul Barry][produced by Carl Sturken, Evan Rogers, Cheryl Lynn][7[14].R&B Chart]
Whatever It TakesCheryl Lynn12.1989--Virgin 99142[written by Thurlene Johnson, Kim Cage, Keith Lewis][produced by Jesse Johnson, Cheryl Lynn][26[12].R&B Chart]
Good Time/Got To Be RealCheryl Lynn03.199696[1]-Avex UK AVEXCD 23-
Got To Be RealCheryl Lynn04.201070[3]-Sony Music MIUCT 3891-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Cheryl LynnCheryl Lynn11.1978-23[30]Columbia 35 486[gold-US][produced by David Paich/Marty Paich]
In LoveCheryl Lynn01.1980-167[4]Columbia 36 145[produced by Barry Blue]
In The NightCheryl Lynn07.1981-104[13]Columbia 37 034[produced by Ray Parker Jr.]
Instant LoveCheryl Lynn07.1982-133[20]Columbia 38 057[produced by Luther Vandross]
PreppieCheryl Lynn04.1984-161[5]Columbia 38 961[produced by Cheryl Lynn,Jimmy Jam and Terry Lewis]

Dana

Dana, właśc. Dana Rosemary Scallon (ur. 30 sierpnia 1950r w Londynie) - irlandzka piosenkarka i polityk.
W 15. Konkursie Piosenki Eurowizji w 1970 zwyciężyła (jako pierwszy przedstawiciel Irlandii) piosenką "All Kinds Of Everything". Prowadziła programy własne telewizyjne, w tym A Day Out with Dana i Wake Up Sunday emitowane przez BBC oraz Dana Series (produkowany przez Raidió Teilifís Éireann. W latach 80-tych zaczęła zajmować się muzyką chrześcijańską. W 2006 wraz z mężem założyła przedsiębiorstwo muzyczne DS Music Productions.

W wyborach w 1997 ubiegała się o urząd prezydenta Irlandii, zajmując 3. miejsce z wynikiem 13,8% głosów. W wyborach w 1999 jako niezależna kandydatka uzyskała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego V kadencji z okręgu wyborczego Connacht–Ulster, obejmującego północno-zachodnią Irlandię. W PE przystąpiła do frakcji Europejskiej Partii Ludowej i Europejskich Demokratów, pracowała w Komisji Polityki Regionalnej, Transportu i Turystyki. W 2004 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję. W 2011 ponownie była niezależną kandydatką na urząd prezydenta, otrzymała 2,9% głosów.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
All Kinds Of Everything/Channel BreezeDana04.19701[2][16]-Rex R 11 054[written by Derry Lindsay, Jackie Smith][produced by Derry Lindsay, Jackie Smith]
Who Put The Lights Out/Always A Few ThingsDana02.197114[11]-Rex R 11 062[written by Paul Ryan][produced by Bill Landis]
Please Tell Him That I Said Hello/Darlin' Come Home SoonDana01.19758[14]-GTO GT 6[written by Shepstone, Dibbens][produced by Geoff Stephens]
It's Gonna Be A Cold Cold Christmas/The Goodbye SongDana12.19754[6]-GTO GT 45[written by Greenaway, Stephens][produced by Geoff Stephens]
Never Gonna Fall In Love Again/Have Love Will TravelDana03.197631[4]-GTO GT 55[written by Eric Carmen][produced by Geoff Stephens]
Fairytale/Country GirlDana10.197613[16]-GTO GT 66[written by Paul Greedus][produced by Barry Blue]
Something's Cooking In The Kitchen/Slip AwayDana03.197944[5]-GTO GT 243[written by D. Jordan][produced by Barry Blue]
I Feel Love Comin' On/Lovely BabyDana05.198266[3]-Creole CR 32[written by P. Politi, B. White][produced by Peter Moss ]
Little Things Mean A Lot/(Crying) Till The Morning LightDana07.198592[3]-Ritz RITZ 102[written by Lindeman, Stutz][produced by Pete Moss ]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Everything is BeautifulDana12.198043[3]-Warwick WW 5099-

niedziela, 29 lipca 2018

Fourth House

Fourth House to fikcyjna grupa studyjna, stworzona z myślą o jednym singlu - coverze utworu Cata Stevensa "Wild World", który był hitem z pierwszej dwudziestki na początku 1971 roku. Singiel zawierał   główny wokal renomowanego wokalisty Danny'ego Robinsona ( były wokalista Wild Cherries i Virgil Brothers), wspierani przez anonimowych muzyków sesyjnych z Melbourne.

"Wild World" został oczywiście napisany przez Cat Stevensa (obecnie znanego jako Yusef Islam), a wersja pop-reggae autorstwa jamajskiego piosenkarza i autorki tekstów, Jimmy'ego Cliffa, była hitem 10 największych brytyjskich filmów w tym samym czasie. Wersja Cliffa odniosła również sukces w Australii (gdzie konkurowała z wersją Fourth House). Wersja Cat Stevensa, która po raz pierwszy pojawiła się na jego bardzo udanym albumie "Tea For The Tillerman", stała się hitem w USA po tym, jak została wydana jako singiel pod koniec 1970 roku.

Wersja Fourth House była jedną z wielu australijskich coverów brytyjskich hitów, które zostały zarejestrowane podczas kontrowersyjne 1970 Radio Ban , jednego z najbardziej intrygujących epizodów w historii australijskiej muzyki popularnej. Na początku 1969 roku, po uchwaleniu nowej ustawy o prawie autorskim z 1968 roku, grupa firm nagraniowych (Festiwal, Polygram, EMI, RCA, CBS i Warner) postanowiła odstąpić od długotrwałej umowy z australijskimi komercyjnymi stacjami radiowymi, które   powstały w 1958 roku. Wytwórnie płytowe chciały, by radio komercyjne zapłaciło nową opłatę za nagrania popowe na antenie, które miały zostać ustalone na poziomie 1% łącznego rocznego przychodu sektora radiowego. Po rozmowach na temat tego "pay-for-play" spór się zepsuł w maju 1970 r., Wytwórnie płytowe nałożyły sześciomiesięczne embargo na dostawę bezpłatnych nagrań promocyjnych do stacji radiowych, a radio zareagowało bojkotując wszystkie nowe główne wydawnictwa wytwórni i odmawiając uwzględnienia ich w cotygodniowych przeglądach wykresów.

Ponieważ zakaz obejmował gigantyczną brytyjską firmę EMI - lidera rynku w tym czasie w Australii - nagrania EMI miały być zakazane w popowym radio, większość brytyjskich hitów, jak The Beatles "The Long and Winding Road" i Mary Hopkins "Knock, Knock, Who's There?" zyskała jedynie ograniczoną ekspozycję, mimo że były to główne przeboje w Wielkiej Brytanii. To umożliwiło kilku przedsiębiorczym australijskim wytwórniom - w szczególności Fable, która odmówiła udziału w Ban - wypieraniu wersji zabronionych piosenek, wykonywanych przez lokalnych artystów, a te były odbierane przez radio komercyjne i odtwarzane bez większych ingerencji ze strony oryginalnego nagrania.

Wykonanie Danny'ego pod pseudonimem "Fourth House" zostało dobrze przyjęte, trafiając na listy przebojów w lokalnych rozgłośniach. Jednak w przeciwieństwie do podobnych projektów, takich jak Love Machine i Pastoral Symphony, i pomimo sukcesu pierwszego singla, koncepcja Fourth House nie była kontynuowana.

 Noel McGrath twierdził, że po "Wild World" Danny mniej więcej wycofał się z regularnych występów i rzekomo nie miał ochoty wrócić na pole popowe. To nie było do końca prawdą - Dan kontynuował występy później . Oprócz niewątpliwego wkładu w sesję do nagrań, takich jak "A Product of a Broken Reality" firmy Company Caine (szczególnie jego drażniący wokal na klasycznym utworze "Woman With Reason"), Danny śpiewał główny wokal na kilku najbardziej popularnych komercyjnych jinglach w Australii, w tym dobrze znanym produkcie cukierniczym (który rzekomo pomagał ci "pracować, odpoczywać i bawić się"), który przez wiele lat był grany w australijskim radiu i telewizji. To była oczywiście era, zanim muzycy sesyjni otrzymali "resztki" za pracę, taką jak reklama, która była często grana i według  Kevina Curleya Danny'ego rekompensatą za sesję była "hojna" dostawa reklamowanej czekolady.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania Aus N.Zel Wytwórnia
[Aus/N.Zel]
Komentarz
Wild worldFourth House12.197016[20]-Fable FB 035/--

John Foxx

John Foxx to sceniczny pseudonim angielskiego muzyka Dennisa Leigh. Był on pierwszym wokalistą zespołu Ultravox przed rozpoczęciem solowej kariery w 1979. Jako jeden z pierwszych grał muzykę tworzoną na syntezatorach, sam również projektuje swoje okładki.
 

Urodził się w Chorley w 1950r., w hrabstwie Lancasire. Leigh pierwszy zaczął eksperymentować z magnetofonami i syntezatorami studiując w Królewskiej Akademii Sztuki. W 1973r. utworzył zespół zwany Tiger Lily. Zespół ten nagrał singiel, który ukazał się 14 marca 1974r. na stronie A było nagranie The Fats Waller zatytułowane "Ain’t misbehavin".
Nazwę "Tiger Lily" zespół wziął z filmu erotycznego o tym samym tytule. W tym samym roku w tygodniku "Melody Maker" opisano jeden z ich koncertów w londyńskim klubie Marquee. Napisano o niezwykłej, podniosłej atmosferze. "Tiger Lily" często koncertowali w Londynie między 1974 a 1976 brzmiąc jak glam rock z widocznymi wpływami punkowymi. W wywiadzie dla BBC Foxx wyznał, że miał propozycję zostania wokalistą grupy The Clash, jeszcze zanim wokalistą został Joe Strummer, a zespół nazywał się London SS, a także mógł być członkiem PiL i The Damned.
 

Po kilku zmianach nazwy na: Fire of London, The Zips, a nawet The Damned, ostatecznie zmienili ją na Ultravox!. Muzyka była mieszanką punka, glamu, elektroniki i new wave. W tym czasie Leigh przybrał sceniczne nazwisko John Foxx. Zespół tworzyli: Foxx (wokal i teksty), Billy Currie (skrzypce i syntezator), Chris Cross (bas), Warren Can (perkusja) i Stevie Shears (gitara).
 

Podpisali kontrakt z Island Record, dla której nagrali trzy płyty. Wykazywali podobieństwo do krautrockowego zespołu Neu. Trzecia płyta, zatytułowana "Systems of Romance", zrealizowana 9 grudnia 1978r., podobnie jak wspomniany zespół łączyła w całość brzmienie, obrazy i była jedną z pierwszych płyt tego rodzaju.(…) Na początku1979 r. pojechali w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych. Okazała się ona sukcesem- widoczny był entuzjazm publiczności, a bilety zostały wyprzedane. Jednak wytwórnia zrezygnowała z zespołu. Simon zdecydował się zostać w Nowym Jorku, a Foxx planował rozpoczęcie kariery solowej po powrocie do Anglii. Bez wokalisty zespół zawiesił działalność. Billy Currie dołączył do zespołu Gary’ego Numana, oraz wziął udział w nagraniu jego płyty "The Pleasure Principle", która odniosła sukces w 1979r. Płyta ta spopularyzowała syntezatorowe brzmienie i sprawiła, że ludzie znów zainteresowali się Ultravox. 

Zespół wrócił, a miejce Foxxa zajął James "Midge" Ure znany z The Rich Kids, Silk i Thin Lizzy.
Ure poprowadził zespół tą samą drogą co Foxx na "Systems of Romance". Odnieśli światowy sukces płytą "Vienna" z 1980 r. Radio nadawało utwory z tej płyty, a zespół grał duze koncerty ( w tym występ na "Live Aid"). To wcielenie 


Ultravox przetwało kolejne szcześć lat. Podpisali umowę z Virgin Records a Foxx odniósł sukces na listach przebojów swoim pierwszym singlem "Underpass", zrealizowanym dla jego własnej firmy, Metal Beat. Utwór znalazł się również na albumie "Metamatic" wydanym 17 stycznia 1980 r. Foxx sam grał na większości syntezatorów i urządzeń. Nazwę "Metal Beat" dał również jednej z piosenek z albumu, zaś sam tytuł zainspirowało brzmienie jednego z pierwszych automatów perkusyjnych firmy Roland-CR 78. 

W wywiadach wyrażał entuzjazm z założenia własniej wytwórni i nadzieję, że będą tam również nagrywali inni. Ostatecznie w latach 1980-85 Foxx był jedynym artystą w Metal Beat. Kolejną płytą Foxxa był "The Garden" wydany 25 września 1981 r. Znajdziemy tam elektroniczne brzmienia znane z "Metamatic", ale i echa tego, co było na ostatniej płycie Ultravox z Foxxem, "Systems of Romance". Piosenkę o takim tytule Foxx napisał duzo wcześniej, ale wtedy nie narał jej.
 

Foxx zbudował własne studio nagraniowe i nazwał je The Garden. Zapraszał tam artystów, malarzy, twórców filmowych. Nagrał tam również taśmę demo dla Virginii Astley na jej płytę "From Gardens Where Feel Secure", klasyczną dla angielskiego Nowego Romantyzmu. W 1983 r. zrealizował muzykę do filmu M. Antonioniego "Identification of a woman".

 We wrześniu tego roku, ukazał się trzeci solowy album, "The Golden Section". Płyta "In Mysterious Ways" ukazała się w październiku 1985r. Muzycznie nie wniosła niczego nowego, czego byśmy nie znali z wcześniejszych płyt i nie odniosła komercyjnego sukcesu. Foxx wyznał później, że w tym czasie był rozdartymiędzy różnymi muzycznymi wpływami. W tym samym roku był współproducentem i zagrał na płycie Anne Clark "Pressure Points"

Po wydaniu "In Mysterious Ways" Foxx zrezygnował z kariery artysty pop. Sprzedał swoje studio nagraniowe i wrócił do tego, czym zajmował się na początku-grafiki, malarstwa i projektowania okładek, pracując pod swoim prawdziwym nazwiskiem Dennis Leigh. 



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Underpass/Film OneJohn Foxx
01.198031[8]-Virgin VS 318[written by Dennis Leigh][produced by John Foxx]
No-One Driving/GlimmerJohn Foxx
03.198032[4]-Virgin VS 338[written by John Foxx ][produced by John Foxx]
Burning Car/20th CenturyJohn Foxx
07.198035[7]-Virgin VS 360[written by John Foxx][produced by John Foxx]
Miles Away/A Long TimeJohn Foxx
11.198031[8]-Virgin VS 382[written by John Foxx][produced by John Foxx]
Europe After the Rain/This JungleJohn Foxx
08.198140[5]-Virgin VS 393[written by John Foxx][produced by John Foxx]
Dancing Like a Gun/Swimmer IIJohn Foxx
11.198180[2]-Virgin VS 459-
Endlessly/Young ManJohn Foxx
07.198266[8]-Virgin VS 513[written by John Foxx][produced by Zeus B. Held]
Your Dress/ A Woman on a Stairway / The Lifting Sky / AnnexeJohn Foxx
09.198361[4]-Virgin VSD 615[written by John Foxx][produced by Zeus B. Held/John Foxx ]
Stars on Fire / What Kind of Girl / City of Light / Lumen de LumineJohn Foxx
07.198589[2]-Virgin VS 771[written by John Foxx][produced by John Foxx]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
MetamaticJohn Foxx02.198021[7]-Virgin V 2146[produced by John Foxx]
The GardenJohn Foxx10.198124[6]-Virgin V 2194[produced by John Foxx]
The Golden SectionJohn Foxx10.198327[3]-Virgin V 2233[produced by Zeus B. Held/John Foxx ]
In Mysterious WaysJohn Foxx10.198585[1]-Virgin V 2355[produced by John Foxx]