Biografia
Henry Mancini ur.16 kwietnia 1924 Cleveland w stanie Ohio, USA.
Gdyby typować "najbardziej filmowego" spośród kompozytorów muzyki filmowej - pierwszeństwo należałoby oddać Henry'emu Manciniemu . Do filmu trafił w 1951 r. zupełnie przypadkowo: chodziło wówczas o dozór artystyczny The Glenn Miller Story, a że kiedyś Mancini grał w orkiestrze Millera, więc... nominacja do Oscara w 1954 r. i następna propozycja: filmowa biografia Benny'ego Goodmana.
Kolejne - wszystkie udane! - filmy z muzyką Manciniego to: Tarantula, Man Afraid, Dotyk zła, High Time, Breakfast At Tiffany's (w 1961 r. Oscar za muzykę i najlepsze piosenkę Moon River oraz pięć nagród Grammy, m.in. za "płytę roku"), Bachelor in Paradise, Hatari z przebojem Baby Elephant Walk, Próba terroru, The Days of Wine and Roses (nagroda Akademii Filmowej za piosenkę tytułową w 1962 r., w 1963 roku trzy Grammy, m.in. za "przebój roku"), Charade, Różowa Pantera (trzy Grammy w 1964 r.), The Great Race, Strzał w ciemności i Zemsta Różowej Pantery (seria komedii kryminalnych z głupawym inspektorem Clouseau - świetne role Petera Sellersa — jako bohaterem), Dear Heart, Zabójcy, Arabeska, Dwoje na drodze, Doczekać zmroku, Sunflower, Darling Lili, Przyjęcie, Transamerican Express . Mancini "przydał się" również telewizji: najpierw skomponował temat Break and Breezy co serii filmów o prywatnym detektywie Peterze Gunnie (w 1958 r. Grammy za "longplay roku"), potem muzykę do podobnego serialu Mr. Lucky(w 1960 r. dwie Grammy), następnie Timothy. Mnóstwo nominacji do nagród oraz samych nagród, sporo nagrań na listach przebojów, liczne "albumy roku", także jazzowe, wiele doskonałych aranżacji (w 1969 r. Grammy za Love Theme From "Romeo and Juliet"). Nazywany "Mr. Music", Henry Mancini jest, obok Bernarda Herrmanna i Elmera Bernsteina, bez wątpienia "najbardziej oryginalnym kompozytorem Hollywoodu".
[[Za kulisami przeboju-D.Michalski WP 1990]]
Henry Mancini, najbardziej znany jako twórca niezapomnianego motywu do komedii "Różowa Pantera" przez ponad 40 lat komponował muzykę filmową. Aż 18 razy był nominowany do Oscara, z czego otrzymał 4 statuetki i dziś uważany jest za jednego z najważniejszych artystów w historii kina. Karierę rozpoczynał w zespole muzycznym w Pensylwanii, gdzie spędził dzieciństwo. Za namową kolegów przesłał niektóre ze swoich kompozycji do Benny'ego Goodmana, który dostrzegł w Mancinim wielki talent i zaangażował go do tworzącej się po wojnie na nowo orkiestry Glenna Millera. W 1952 r. kompozytor został zaangażowany w Hollywood do napisania muzyki do filmu "Lost in Alaska" opowiadającego o przygodach dwójki komików: Abbotta i Costello. Początkowo miało to być jednorazowe zamówienie, ale praca przy filmie zafascynowała Manciniego i postanowił zostać w Kalifornii na dłużej. W 1955 artysta odniósł swój pierwszy znaczący sukces - otrzymał nominację do Oscara za muzykę do filmu "The Glenn Miller Story". Nagroda ta oznaczała gwałtowne zmiany w jego karierze. Mancini niemal z dnia na dzień został zasypany propozycjami pracy i wiedział już na pewno, że zostanie w Hollywood na stałe. W ciągu całego swojego życia artysta wydał ponad 50 płyt ze swoimi utworami i opublikował około 500 kompozycji. Kiedy 14 czerwca 1994 r. świat dowiedział się, że Mancini nie żyje wielu znawców kina twierdziło, że wraz z nim skończyła się pewna epoka.
[http://www.filmweb.pl]
Henry Mancini, właśc. Enrico Mancini (ur. 16 IV 1924 w Cleveland, Ohio, USA - zm. 14 VI 1994 w Los Angeles, Kalifornia), kompozytor, aranżer, dyrygent i pianista. W ciągu ponad 40-letniej kariery osiągnął sukces, który tylko w części ilustrują 4 filmowe Oscary i 20 nagród Grammy. W dzieciństwie uczył się gry na kilku instrumentach, potem zafascynował się jazzem i muzyką big-bandów. Kilka swoich aranżacji wysłał do sławnego klarnecisty Benny'ego Goodmana, który nakłonił nastolatka do studiów muzycznych.
W 1942 rozpoczął naukę w Juilliard School of Musie w Bostonie, został jednak powołany do wojska. Po zakończeniu II wojny światowej Tex Beneke, lider orkiestry Glenna Millera, zatrudnił go jako pianistę i aranżera. Pod koniec lat 40. rozpoczął współpracę z przemysłem fonograficznym i filmowym. Przygotował muzykę dla grupy wokalnej The Mel-Tones (w której śpiewała jego żona Ginny O'Connor) oraz zadebiutował jako autor muzyki do filmu Lost in Alaska. W latach 50. regularnie komponował muzykę na potrzeby kina i telewizji.
Doświadczenie z okresu pracy w orkiestrze, wykorzystał do napisania muzyki do filmów The Glenn Miller Story (1954) i The Benny Goodman Story (1956). Dla telewizji przygotował muzykę do serialu Peter Gun oraz do reżyserowanego przez Orsona Wellesa Touch of Evil. Największy sukces przyniosła Manciniemu muzyka do filmu Śniadanie u Tiffany'ego. Pochodząca z filmu piosenka Moon River, nagrana przez Andy'ego Willimasa, została nagrodzona Oscarem. W następnym roku Oscarem wyróżniono jego piosenkę z filmu Days of Wine and Roses. Przez następne 30 lat Mancini pozostawał jednym z najbardziej poszukiwanych kompozytorów muzyki filmowej i popularnym dyrygentem koncertującym z własną orkiestrą. Napisał m.in. muzykę do filmów: Charade, Wait Until Dark, Darling Lili, Physical Evidence, Blind Date, Fear, The Glass Menagerie. Posiadał wielki talent do komponowania w różnych stylach, lubił eksperymentować z brzmieniem i wykorzystywał oryginalne instrumenty (np. w muzyce do serii filmów Różowa Pantera).
[Ilustrowany leksykon muzyki popularnej-R.Gloger,W.Skrzydlewski]
Piosenki na listach przebojów
Gdyby typować "najbardziej filmowego" spośród kompozytorów muzyki filmowej - pierwszeństwo należałoby oddać Henry'emu Manciniemu . Do filmu trafił w 1951 r. zupełnie przypadkowo: chodziło wówczas o dozór artystyczny The Glenn Miller Story, a że kiedyś Mancini grał w orkiestrze Millera, więc... nominacja do Oscara w 1954 r. i następna propozycja: filmowa biografia Benny'ego Goodmana.
Kolejne - wszystkie udane! - filmy z muzyką Manciniego to: Tarantula, Man Afraid, Dotyk zła, High Time, Breakfast At Tiffany's (w 1961 r. Oscar za muzykę i najlepsze piosenkę Moon River oraz pięć nagród Grammy, m.in. za "płytę roku"), Bachelor in Paradise, Hatari z przebojem Baby Elephant Walk, Próba terroru, The Days of Wine and Roses (nagroda Akademii Filmowej za piosenkę tytułową w 1962 r., w 1963 roku trzy Grammy, m.in. za "przebój roku"), Charade, Różowa Pantera (trzy Grammy w 1964 r.), The Great Race, Strzał w ciemności i Zemsta Różowej Pantery (seria komedii kryminalnych z głupawym inspektorem Clouseau - świetne role Petera Sellersa — jako bohaterem), Dear Heart, Zabójcy, Arabeska, Dwoje na drodze, Doczekać zmroku, Sunflower, Darling Lili, Przyjęcie, Transamerican Express . Mancini "przydał się" również telewizji: najpierw skomponował temat Break and Breezy co serii filmów o prywatnym detektywie Peterze Gunnie (w 1958 r. Grammy za "longplay roku"), potem muzykę do podobnego serialu Mr. Lucky(w 1960 r. dwie Grammy), następnie Timothy. Mnóstwo nominacji do nagród oraz samych nagród, sporo nagrań na listach przebojów, liczne "albumy roku", także jazzowe, wiele doskonałych aranżacji (w 1969 r. Grammy za Love Theme From "Romeo and Juliet"). Nazywany "Mr. Music", Henry Mancini jest, obok Bernarda Herrmanna i Elmera Bernsteina, bez wątpienia "najbardziej oryginalnym kompozytorem Hollywoodu".
[[Za kulisami przeboju-D.Michalski WP 1990]]
Henry Mancini, najbardziej znany jako twórca niezapomnianego motywu do komedii "Różowa Pantera" przez ponad 40 lat komponował muzykę filmową. Aż 18 razy był nominowany do Oscara, z czego otrzymał 4 statuetki i dziś uważany jest za jednego z najważniejszych artystów w historii kina. Karierę rozpoczynał w zespole muzycznym w Pensylwanii, gdzie spędził dzieciństwo. Za namową kolegów przesłał niektóre ze swoich kompozycji do Benny'ego Goodmana, który dostrzegł w Mancinim wielki talent i zaangażował go do tworzącej się po wojnie na nowo orkiestry Glenna Millera. W 1952 r. kompozytor został zaangażowany w Hollywood do napisania muzyki do filmu "Lost in Alaska" opowiadającego o przygodach dwójki komików: Abbotta i Costello. Początkowo miało to być jednorazowe zamówienie, ale praca przy filmie zafascynowała Manciniego i postanowił zostać w Kalifornii na dłużej. W 1955 artysta odniósł swój pierwszy znaczący sukces - otrzymał nominację do Oscara za muzykę do filmu "The Glenn Miller Story". Nagroda ta oznaczała gwałtowne zmiany w jego karierze. Mancini niemal z dnia na dzień został zasypany propozycjami pracy i wiedział już na pewno, że zostanie w Hollywood na stałe. W ciągu całego swojego życia artysta wydał ponad 50 płyt ze swoimi utworami i opublikował około 500 kompozycji. Kiedy 14 czerwca 1994 r. świat dowiedział się, że Mancini nie żyje wielu znawców kina twierdziło, że wraz z nim skończyła się pewna epoka.
[http://www.filmweb.pl]
Henry Mancini, właśc. Enrico Mancini (ur. 16 IV 1924 w Cleveland, Ohio, USA - zm. 14 VI 1994 w Los Angeles, Kalifornia), kompozytor, aranżer, dyrygent i pianista. W ciągu ponad 40-letniej kariery osiągnął sukces, który tylko w części ilustrują 4 filmowe Oscary i 20 nagród Grammy. W dzieciństwie uczył się gry na kilku instrumentach, potem zafascynował się jazzem i muzyką big-bandów. Kilka swoich aranżacji wysłał do sławnego klarnecisty Benny'ego Goodmana, który nakłonił nastolatka do studiów muzycznych.
W 1942 rozpoczął naukę w Juilliard School of Musie w Bostonie, został jednak powołany do wojska. Po zakończeniu II wojny światowej Tex Beneke, lider orkiestry Glenna Millera, zatrudnił go jako pianistę i aranżera. Pod koniec lat 40. rozpoczął współpracę z przemysłem fonograficznym i filmowym. Przygotował muzykę dla grupy wokalnej The Mel-Tones (w której śpiewała jego żona Ginny O'Connor) oraz zadebiutował jako autor muzyki do filmu Lost in Alaska. W latach 50. regularnie komponował muzykę na potrzeby kina i telewizji.
Doświadczenie z okresu pracy w orkiestrze, wykorzystał do napisania muzyki do filmów The Glenn Miller Story (1954) i The Benny Goodman Story (1956). Dla telewizji przygotował muzykę do serialu Peter Gun oraz do reżyserowanego przez Orsona Wellesa Touch of Evil. Największy sukces przyniosła Manciniemu muzyka do filmu Śniadanie u Tiffany'ego. Pochodząca z filmu piosenka Moon River, nagrana przez Andy'ego Willimasa, została nagrodzona Oscarem. W następnym roku Oscarem wyróżniono jego piosenkę z filmu Days of Wine and Roses. Przez następne 30 lat Mancini pozostawał jednym z najbardziej poszukiwanych kompozytorów muzyki filmowej i popularnym dyrygentem koncertującym z własną orkiestrą. Napisał m.in. muzykę do filmów: Charade, Wait Until Dark, Darling Lili, Physical Evidence, Blind Date, Fear, The Glass Menagerie. Posiadał wielki talent do komponowania w różnych stylach, lubił eksperymentować z brzmieniem i wykorzystywał oryginalne instrumenty (np. w muzyce do serii filmów Różowa Pantera).
[Ilustrowany leksykon muzyki popularnej-R.Gloger,W.Skrzydlewski]
Piosenki na listach przebojów
| Billboard Hot 100 solo
Theme from the Great Impostor Henry Mancini 90.US 1961
Theme from Hatari! Henry Mancini 95.US 1962
Peter Gunn Art Of Noise 8.UK/50.US 1986
Walkin' to Mother's Ray Anthony and His Orchestra 96.US 1959
Banzai Pipeline Henry Mancini 93.US
Mr. Lucky Henry Mancini and His Orchestra 21.US 1960
Peter Gunn Duane Eddy 27.US/6.UK 1960
Peter Gunn Ray Anthony and His Orchestra 8.US 1959
The Pink Panther Theme Henry Mancini and His Orchestra 31.US 1964
Charade Henry Mancini and His Orchestra 36 1964
A Shot in the Dark Henry Mancini 97.US 1964
Theme from 'Cade's County' Henry Mancini 42.UK 1972
Peter Gunn Deodato 84.US 1976
Love Theme from the Thorn Birds Juan Martin 10.UK 1984
Main Theme from The Thorn Birds Henry Mancini 23.UK 1984
with Mitch Moses
Panther Party Mad Moses 50.UK 1997
with Franco Migliacci & Johnny Mercer
It Had Better Be Tonight Michael Bublé 74.UK 2011
with Al Stillman
How Soon Henry Mancini 10.UK .1964
(I Love You) Don't You Forget It Perry Como 39.US 1963
with Johnny Mercer
Moon River Danny Williams 1.UK 1961
Moon River Jerry Butler 11.US 1961
Moon River Henry Mancini and His Orchestra 11.US 1961
Days of Wine and Roses Pat Boone 117.US 1963
Days of Wine and Roses Henry Mancini 33.US 1963
Days of Wine and Roses Andy Williams 26.US 1963
Charade Henry Mancini 36.US 1963
Charade Andy Williams 100.US 1964
Charade Swing and Sway with Sammy Kaye 36.US 1964
The Sweetheart Tree Henry Mancini 117.US 1965
The Sweetheart Tree Johnny Mathis 108.US 1965
Moment to Moment Frank Sinatra 115.US 1965
Moon River Greyhound 12.UK 1972
with John Folkes
Oh Carolina Shaggy 1.UK/59.US
with Willi One Blood, Ray Davies & David Raimer
Whiney Whiney (What Really Drives Me Crazy) Willi One Blood 62.US 1995
with Hal David
Baby Elephant Walk Lawrence Welk and His Orchestra 48.US 1962
Baby Elephant Walk The Miniature Men 87.US 1962
Send a Little Love My Way Anne Murray 72.US 1973
with Ray Evans & Jay Livingston
Dear Heart Andy Williams 24.US 1964
Dear Heart Jack Jones 30.US 1964
Dear Heart Henry Mancini 77.US 1964
In the Arms of Love Andy Williams 49.US/33.UK 1965
with Alan Bergman & Marilyn Bergman
All His Children Henry Mancini 92.US 1972
All His Children Charley Pride 92.US 1972
|
Awards
| Oscar [Muzyka filmowa] 1963: najlepsza piosenka, -, Dni wina i róż 1962: najlepsza muzyka, -, Śniadanie u Tiffany'ego 1962: najlepsza piosenka, -, Śniadanie u Tiffany'ego 1983: najlepsza muzyka, -, Victor/Victoria Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa] 1987: najlepsza piosenka, -, That's Life! 1980: najlepsza muzyka, -, 10 1980: najlepsza piosenka, -, 10 1977: najlepsza piosenka, -, Różowa Pantera uderza ponownie 1972: najlepsza piosenka, -, Sometimes a Great Notion 1971: najlepsza muzyka, -, Słoneczniki 1971: najlepsza muzyka, -, Urocza Lily 1971: najlepsza piosenka, -, Urocza Lily 1966: najlepsza piosenka, -, Wielki wyścig 1965: najlepsza muzyka, -, Różowa Pantera 1965: najlepsza piosenka, -, Dear Heart 1964: najlepsza piosenka, -, Szarada 1962: najlepsza piosenka, -, Kawaler w raju 1955: najlepsza muzyka, -, Glenn Miller Story Golden Globe 1971: najlepsza piosenka, -, Urocza Lily Grammy 1958 Aranżacja- Music From Peter Gunn 1958 Album Roku- Music From Peter Gunn 1960 Aranżacja- Mr. Lucky 1960 Utwór instrumentalny- Mr. Lucky 1961 Piosenka Film/TV- Breakfast At Tiffany's 1961 Aranżacja- Moon River [t] 1961 Płyta roku- Moon River [t] 1961 Piosenka Roku- Moon River [t] 1961 Utwór instrumentalny- Breakfast At Tiffany's 1962 Aranżacja- Instrumental Baby Elephant Walk [t] 1963 Płyta roku- Days Of Wine And Roses [t] 1963 Piosenka Roku- Days Of Wine And Roses [t] 1964 Aranżacja- Instrumental Pink Panther 1964 Utwór instrumentalny- Pink Panther Henry 1969 Aranżacja- Instrumental Love Theme From Romeo And Juliet [t] 1970 Aranżacja- Instrumental Theme From "Z" [t] 1970 Pop Rock temat-Other Theme From "Z" And Other Film Music |
Filmografia
| 1993: Memory for Tino, A 1993: Married To It 1993: Syn Różowej Pantery (Son of the Pink Panther) 1992: Tom i Jerry - Ale Kino (Tom and Jerry: The Movie) 1991: Never Forget 1991: Switch 1990: Fear 1990: Tata duch (Ghost Dad) 1990: Witaj w domu, Roxy Carmichael (Welcome Home, Roxy Carmichael) 1990: Strach (Fear (TV)) 1989: Mother, Mother 1989: Peter Gunn 1989: Physical Evidence 1989: Witaj w domu (Welcome home) 1988: Justin Case 1988: Zachód słońca (Sunset) 1988: Bez śladu (Without a Clue) 1987: If It's Tuesday, It Still Must Be Belgium 1987: Murder by the Book 1987: Randka w ciemno (Blind Date) 1987: Szklana menażeria (Glass Menagerie, The) 1986: Fine Mess, A 1986: That's Life! 1986: Wielki mysi detektyw (Great Mouse Detective, The) 1985: Lifeforce 1985: Santa Claus 1985: That's Dancing! 1984: Harry and Son 1983: Klątwa Różowej Pantery (Curse of the Pink Panther) 1983: Mężczyzna, który kochał kobiety (Man Who Loved Women, The) 1983: Second Thoughts 1982: Lepiej późno niż wcale (Better Late Than Never) 1982: Victor/Victoria 1982: Ślad Różowej Pantery (Trail of the Pink Panther) 1982: Licencja (Remington Steele: License to Steele (TV) a.k.a Remington Steele: The Pilot (TV)) 1981: Back Roads 1981: Condorman 1981: Mommie Dearest 1981: O.B. 1981: Pink of Baghdad 1981: S.O.B. 1980: Zmiana pór roku (Change of Seasons, A) 1980: Little Miss Marker 1980: Shadow Box, The 1979: 10 1979: Nightwing 1979: Best Place to Be, The 1979: Więzień Zendy (Prisoner of Zenda, The) 1979: Wielki Santini (Great Santini, The) 1978: Na zakręcie (Family Upside Down, A) 1978: Funny Business 1978: House Calls 1978: Who Is Killing the Great Chefs of Europe? 1978: Zemsta Różowej Pantery (Revenge of the Pink Panther) 1977: Angela 1976: Alex & the Gypsy 1976: Różowa Pantera uderza ponownie (Pink Panther Strikes Again, The) 1976: Silver Streak 1976: W.C. Fields and Me 1975: Bez zobowiązań (Jacqueline Susann's Once Is Not Enough) 1975: Blue Knight, The 1975: Wielki Waldo Pepper (Great Waldo Pepper, The) 1974: 99 and 44/100% Dead 1974: Powrót Różowej Pantery (Return of the Pink Panther, The) 1974: That's Entertainment! 1974: Dziewczyna z Pietrowki (Girl from Petrovka, The) 1974: White Dawn, The 1974: Columbo: A Friend in Deed (TV) 1973: Columbo 1973: Taka była Oklahoma (Oklahoma Crude) 1973: Thief Who Came to Dinner, The 1973: Wizje ośmiu (Visions of Eight) 1973: Columbo: Najniebezpieczniejsza partia (Columbo: The Most Dangerous Match (TV)) 1973: Columbo: Any Old Port in a Storm (TV) 1971: Sometimes a Great Notion 1970: Urocza Lily (Darling Lili) 1970: Słoneczniki (Girasoli, I) 1970: Molly Maguire (Molly Maguires, The) 1970: Tajamar 1970: Hawaiians, The 1970: Night Visitor, The 1969: Ale zabawa (Gaily, Gaily) 1969: Me, Natalie 1968: Przyjęcie (Party, The) 1967: Gunn 1967: Dwoje na drodze (Two for the Road) 1967: Doczekać zmroku (Wait Until Dark) 1966: Arabeska (Arabesque) 1966: What Did You Do in the War, Daddy? 1965: Moment to Moment 1965: Wielki wyścig (Great Race, The) 1964: Carol for Another Christmas 1964: Dear Heart 1964: Ulubiony sport mężczyzn (Man's Favorite Sport?) 1964: Strzał w ciemności (Shot in the Dark, A) 1964: Suspense Account 1963: Różowa Pantera (Pink Panther, The) 1963: Soldier in the Rain 1963: Szarada (Charade) 1963: Żołnierz w deszczu (Soldier in the Rain) 1962: Dni wina i róż (Days of Wine and Roses) 1962: Experiment in Terror 1962: Hatari! 1962: Mr. Hobbs Takes a Vacation 1961: Kawaler w raju (Bachelor in Paradise) 1961: Śniadanie u Tiffany'ego (Breakfast at Tiffany's) 1960: Najwyższy czas (High Time) 1960: Great Impostor, The 1959: Operation Petticoat 1958: Damn Citizen 1958: Flood Tide 1958: Girls on the Loose 1958: Żyj szybko, umieraj młodo (Live Fast, Die Young) 1958: Summer Love 1958: Big Beat, The 1958: Restless Years, The 1958: This Happy Feeling 1958: Voice in the Mirror 1958: Dotknięcie zła (Touch of Evil) 1957: Joe Dakota 1957: Man Afraid 1957: Mister Cory 1957: Kettles on Old MacDonald's Farm, The 1957: Night Runner, The 1957: Tarnished Angels, The 1956: Day of Fury, A 1956: Za wysoką ścianą. (Behind the High Wall) 1956: Francis in the Haunted House 1956: Outside the Law 1956: Rock, Pretty Baby 1956: Kettles in the Ozarks, The 1956: Świat w mym narożniku (World in My Corner) 1955: Abbott i Costello w wytwórni filmowej (Abbott and Costello Meet the Keystone Kops) 1955: Ain't Misbehavin' 1955: Foxfire 1955: Six Bridges to Cross 1955: Smoke Signal 1955: Benny Goodman Story, The 1955: Man from Bitter Ridge, The 1955: Private War of Major Benson, The 1955: Second Greatest Sex, The 1955: Square Jungle, The 1955: Tarantula 1955: Zemsta Potwora (Revenge of the Creature) 1955: This Island Earth 1954: Bengal Brigade 1954: Black Horse Canyon 1954: Destry 1954: Strażak uratował mi dziecko (Fireman Save My Child) 1954: Ma and Pa Kettle at Home 1954: Rails Into Laramie 1954: Saskatchewan 1954: So This Is Paris 1954: Glenn Miller Story, The 1954: Yellow Mountain, The 1954: Yankee Pasha 1954: Daleki kraj (Far country, The) 1953: All I Desire 1953: It Happens Every Thursday 1953: Law and Order 1953: Lone Hand 1953: All American, The 1953: Veils of Bagdad, The 1953: Abbott i Costello lecą na Marsa (Abbott and Costello Go to Mars) 1952: Back at the Front 1952: Has Anybody Seen My Gal? 1952: Lost in Alaska 1952: Raiders, The 1942: Zdobywcy (Spoilers, The) |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz