Oscar Peterson

Właśc. Oscar Emmanuel Peterson, ur. 15.08.1925r w Montrealu (Kanada). Początkowo studiował
grę na trąbce, choroba jednak sprawiła, że zajął się fortepianem. W rezultacie nie kończących się godzin pracy ukształtował swą niezwykła technikę.
 Jako 17-latek, po wygraniu w 1940r lokalnego konkursu talentów, zaczął występować regularnie w radiu kanadyjskim i na klubowych estradach Ameryki. W 1944r koncertował w orkiestrze Johnny'ego Holmesa; wkrótce potem założył własne trio.
Mimo że pierwsze nagrania pianisty nie zachwycały krytyków, to zaczął otrzymywać lukratywne propozycje koncertowe w USA. W 1949r, zaproszony przez producenta Normana Granza, za debiutował (w ramach Jazz At The Philharmonic) w nowojorskiej Carnegie Hall. Od tego momentu rozpoczęła się zawrotna kariera pianisty i jego tria (opartego na sekcji gitary i kontrabasu). I chociaż pojawiał się początkowo w rozlicznych mutacjach swojego tria, to największy sukces przyniosła mu współpraca (1953-58) z gitarzystą Herbem  Ellisem i basistą Rayem Brownem.
Jego artystyczny dorobek obejmuje setki nagrań studyjnych i koncertowych dokonanych wraz z wielkimi gwiazdami: Louisem Armstrongiem, Billie Holiday, Countem Basiem, Dizzym Gillespiem, Zootem Simsem,Clakiem Terrym, Joe Passem. Ellą Fitzgerald, Stanem Getzem.
 Album Affinity z 1962r okazał się największym bestsellerem artysty.Dorobek obejmuje niezwykle szeroki wachlarz repertuarowy:od śpiewników Cole'a Portera i Duke'a Ellingtona,poprzez szlagier Jimmy'ego Forresta "Night Train",po napisaną "Canadian Suite"[1964].
W połowie lat 50-tych włączył do swojego repertuaru modne partie wokalne w stylu Nat "King" Cole'a,generalnie jednak poprzez lata nie ulegał modom i nastrojom music-businessu,zachowując swój charakterystyczny styl.
Od 1970 nie miał własnego stałego zespołu,występując często jako solista,chociaż  długo współpracował (przez lata 70 i 80-te) z kontrabasistą Nielsem-Henningiem Oerstedem Pedersenem. Nagranie muzyki do filmu „Play It Again Sam", rola gwiazdy w programie telewizyjnym, tournee po ZSRR (1974), „A Royal Wedding Suite" (1981) którą dyrygował Russ Garcia - to najznamienitsze sukcesy komercyjne
Petersona.
Oszałamiająca technika i stężony swing sprawiły, że jest dzisiaj jednym z najbardziej szanowanych i natychmiast rozpoznawalnych pianistów jazzowych. Lata wielkiej, komercyjnej kariery dowodzą niezmiennie najwyższego standardu wykonawczego, są też świadectwem ogromnej, kreatywnej roli pianisty-jazzmana. Dorobek artystyczny i pozycja Petersona, choć dowodzą gustów eklektycznych, są także doskonałym dowodem ciągłości jazzowej tradycji: od stylu stride piano po bebop, od Jamesa P. Johnsona po Billa Evansa (z charakterystycznym brzmieniem i techniką rodem z Arta Tatuma). Budząc podziw wśród słuchaczy oraz innych pianistów, jest jednym z ostatnich wielkich jazzu, zamyka historyczną linię wielkich mistrzów jazzowego fortepianu.
Single