wtorek, 16 grudnia 2025

Too Short

Właśc. Todd Shaw. ur. 28.04.1966 r. w South Central w Los Angeles.
W wieku 14 lat przeniósł się do Oakland. Jest raperem wyjątkowo niskiego wzrostu, a jego teksty przekraczają granice wszelkiego prawdopodobieństwa w opisach niesamowitych możliwości seksualnych. Raperską karierę rozpoczął w dość nietypowy dla zachodniego wybrzeża sposób, zainspirowany utworami Sugarhill Gang i Melle'a Mela.
 

"Razem z moim ówczesnym partnerem, Freddym B. wykorzystując miejscowy slang, zaczęliśmy śpiewać o ludziach, różnych miejscach i całej okolicy. Nagrywaliśmy "30-minutowe taśmy i sprzedawaliśmy na ulicach". Po trzech latach namawiania przechodniów do zakupu kaset, sprzedawanych na ulicach, w autobusach i z samochodu, Too Short podpisał w końcu kontrakt z niezależną wytwórnią 75 Girls.
 

Trzy pierwsze kasety "Don't Stop Rappin'", "Players" i "Raw, Uncut & X Rated", którym od strony muzycznej nie można było nic zarzucić, wprowadziły charakterystyczny dla Too Shorta styl - teksty, opowiadające o alfonsach. przestępstwach i strzelaninach. W 1986 r., po nagraniu trzeciej płyty-kasety, wspólnie z menedżerem Randym Austinem artysta założył własną firmę Dangerous Music. Legenda głosi, że wydany dla niej album Born To Mack sprzedał się z samochodu wykonawcy w nakładzie ponad 200 tys. egzemplarzy. To ciekawe wydarzenie zaintrygowało nawet wytwórnię Jive. Druga wersja albumu, nagrana właśnie dla tej firmy, zyskała tytuł złotej płyty. Warstwa tekstowa utworów osiągnęła nieznacznie lepszy poziom na płycie Life is...Too Short wydanym wyłącznie przez Jive, który został płytą platynową. Na listach przebojów w USA gościł on przez kolejnych 78 tygodni.
Raper rzadko tłumaczył się ze swoich dokonań: "Nikt nie może mi zarzucić, że deprawuję amerykańską młodzież, albo że obrażam wszystkie kobiety. Tu chodzi przecież tylko o pieniądze" - przyznawał krótkowzrocznie. Następny album Short dog' s in the house cieszył się znacznie mniejszym powodzeniem, a o jego zawartości świadczy chociażby utwór "Bitch Killa". W warstwie muzycznej 

Too Short zawsze opierał swe nagrania na samplach. pochodzących głównie z utworów Kool And The Gang Sly Stone'a, Graham Central Station i in. Short dog' s in the house stała się jego drugą platynową płytą, chociaż w znacznej części na kład sprzedany został w Oakland i okolicach. Swego rodzaju przerywnikiem, szczególnie dla artysty tak monotematycznego jak Too Short, był album Shorty the pimp. Postać o tym właśnie imieniu, o której przygodach opowiadały utwory, niby odpowiadające o biografii wykonawcy. Wizerunek ten, zainspirowany filmem "Superfly" i innymi blaxploitation movies był jednak mocno przesadzony. Płyta zapoczątkowała stałą współpracę rapera z Attem Banksem i Shortym B. Kolejny longplay Get in where you fit in, prezentujący opowiastki oparte na niesmacznych podtekstach seksualnych, zdecydowanie przypominał pierwsze albumy i szybko dostał się na 1. miejsce amerykańskiej listy przebojów R&B.;
 

W roku 1994 Too Short nie wykazywał jednak ochoty do kontynuowania swej monotonnej kariery. Zniechęcony jej ingerencją w życie osobiste mówił: "Nie mam już wpływu na to, jak odbiera się mój sceniczny wizerunek, zupełnie jakby był on czymś niezależnym ode mnie. Ludziom wydaje się. że na co dzień jestem takim samym ciemnym typem, jak ten. o którym opowiadam w moich tekstach". Krytycy nieprzychylni jego twórczości uznali, że spotkało go to, na co zasłużył. W 1996 r. po wydaniu 10 albumu Too Short ogłosił, że udaje się na zasłużoną emeryturę. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Life Is...Too ShortToo Short03.1989--Dangerous Music 1164[written by Todd Shaw ][produced by Todd Shaw ][43[13].R&B Chart]
The ghetto/What rap?Too Short11.1990-42[14]Jive 1397[written by T. Shaw, A. Eaton, D. Hathaway, L. Hutson][produced by Too Short, Al Eaton][12[18].R&B Chart]
Short But FunkyToo Short02.1991--Jive 1434[written by D. Edwards, K. Foster][produced by Too Short, Keenan "The Maestro" Foster][36[11].R&B Chart]
I want to be free [That' s the truth]/Punk bitchToo Short07.1992-69[1].Hot 100 Singles SalesJive 42 068[written by J.R. Bailey, K. Williams, M. Kent, T. Shaw][produced by Ant Banks][41[11].R&B Chart][sample z "I want to be free"-Ohio Players]
I' m a player/Only the strong surviveToo Short10.1993-85[3]Jive 42 152[written by Todd Shaw,William Collins,Gary Cooper,George Clinton, Jr.][produced by The Dangerous Crew][39[15].R&B Chart][sample z "Hollywood squares-Bootsy' s"- Rubber Band]
Money in the ghettoToo Short02.1994-90[3]Jive 42 195[written by Todd Shaw,Robert Bell,Ricky West,Khalis Bayyan,Claydes Smith,Dennis Thomas,George Brown,Robert Mickens][produced by The Dangerous Crew][64[10].R&B Chart][sample z "Hollywood swinging"-Kool & The Gang]
Cocktales /The Loot [Ant Banks]/Whipped cream,nuts & cherries [Goldy]Too Short01.1995-69[9]Jive 42 255[written by Todd Shaw, Stuart Jordan][produced by Shorty B][43[11].R&B Chart]
Gettin' it/Never talk down [Rappin' 4-Tay & M.C. Breed]Too Short feat Parliament Funkadelic08.1996-68[10]Jive 42 409[written by Belita Woods,Gary "Mudbone" Cooper,George Clinton,Todd Shaw][produced by Shorty B,Parliament-Funkadelic][49[14].R&B Chart]
Rappers' ball/Things i' ll never change [E-40]E-40 feat Too Short & K-Ci02.199716429[14]Sick Wid' It/Jive 42 436[written by Earl Stevens,Todd Shaw,Cedric Hailey,Anthony Banks][produced by Ant Banks][19[18].R&B Chart][sample z "Playboy short"-Too Short]
Game OverScarface featuring Dr. Dre, Ice Cube and Too Short03.1997--Rap-A-Lot[written by A. Young, O. Jackson, R. Vick][produced by Dr. Dre][73[2].R&B Chart]
Call me Too Short feat Lil' Kim05.1997-90[3]Jive 42 447[written by Todd Shaw, Kimberly Jones ,Stuart Jordan][produced by Shorty B, Too Short][30[20].R&B Chart][piosenka z filmu "Booty call"]
Independence DayToo Short with Keith Murray05.1998--Short/Jive 46600[written by Todd Shaw , Keith Murray & Quinton "Quint Black" Banks][91[3].R&B Chart]
Fuck FacesScarface featuring Too Short, Tela and Devin the Dude06.1998--Rap-A-Lot[73[1].R&B Chart]
Invasion of the flat booty B********$/Don' t stop rappin [Eightball & MJG]Too Short09.1998-51[10]Short/Jive 42 543[written by Todd Shaw][produced by Erick Sermon][41[14].R&B Chart][sample z "Do the do"-Kurtis Blow]
More freaky tales/Couldn' t be a better playerToo Short01.1999-121[2]Short/Jive 42 571[written by Too $hort greentick & Mike D][50[12].R&B Chart]
Players holidayT.W.D.Y. Feat Too Short ,Ant Banks and other05.1999-90[16]Thump Street 2265[38[20].R&B Chart][sample z "Lovely day"-Bill Withers]
That Drama (Baby's Mama)Jim Crow Featuring Too $hort07.1999--Noontime/Epic 79 172[written by D. Green, R. Lewis, T. Shaw, J. Pha][produced by Jazze Pha][95[3].R&B Chart]
Pimpin' ain' t no illusion/Bells to match [Smitty & Sonji]UGK feat Kool Ace & Too Short09.1999-47[11].Hot 100 Singles SalesJive 42 633[74[8].R&B Chart]
2 B*tches/2 women/Pimp sh*tToo Short06.2000-24[16].Hot 100 Singles SalesShort/Jive 42 701[written by Todd Shaw & Phalon Alexander][54[12].R&B Chart]
You nasty/She know [The Nation Riders]Too Short09.2000-46[7].Hot 100 Singles SalesShort/Jive 42 719[written by Q. Black, T. Shaw][produced by Quint Black][69[5].R&B Chart]
Bia' Bia'Lil Jon & The East Side Boyz feat Ludacris,Big Kap,Too Short & Chyna08.2001-94[3]BME/TVT 7780[written by Jonathan Smith,Sam Norris,Stephanie Lewis,Todd Shaw,Christopher Bridges][produced by Lil Jon][47[24].R&B Chart]
Shake that monkeyToo Short feat Lil Jon & East Side Boyz11.2003-92[7]Jive 55 065[written by Todd Shaw,Jonathan Smith][produced by Lil Jon][56[20].R&B Chart]
Choosin'Too Short featuring Jazze Pha and Jagged Edge07.2004--Short[written by B. Casey, B. Casey, P. Alexander, T. Shaw][produced by Jazze Pha][61[8].R&B Chart]
Blow the WhistleToo Short03.2006-101[8]Short 80 866[written by Todd Shaw][produced by Lil Jon][70[20].R&B Chart]
BossyKelis featuring Too Short04.200622[6]16[20]LaFace 78 811[2x-platinum-US][written by Kelis Rogers-Jones, Shondrae Crawford,Todd Shaw, Sean Garrett][produced by Bangladesh][11[23].R&B Chart]
Keep Bouncin'Too Short featuring Snoop Dogg, will.i.am and Fergie10.2006--Short 00 588[written by A. Shaheed Jones-Muhammad, R. James, C. Broadas, K. Fareed, M. Taylor, T. Shaw, W. Adams][produced by Will.i.am][93[4].R&B Chart]
Life of da PartySnoop Dogg featuring Too Short and Mistah F.A.B.03.2008-105[6]Doggystyle[written by Snoop Dogg, Stanley Peter Cox, Elijah Blue Molina, Todd Anthony Shaw][produced by Scoop DeVille][48[18].R&B Chart]
Dat BabyShawty Putt featuring Too Short and Lil Jon08.2008--BME[68[8].R&B Chart]
BitchE-40 Featuring Too $hort09.2010--BME[written by Earl Stevens, Todd Shaw, Vincent Tolan, Curtis Jackson][produced by Vincent "VT" Tolan][80[16].R&B Chart]
On My LevelWiz Khalifa featuring Too Short03.2011-52[9]Rostrum/Atlantic[ platinum-US][written by Cameron Thomaz,Tod Anthony Shaw,James Scheffer,Danny Morris][produced by Jim Jonsin ,Danny Morris][16[20].R&B Chart]
First Date50 Cent featuring Too Short11.2012--G Unit[written by Curtis Jackson,R. Richardson,Todd Shaw,J.W. Alexander,W. Hutchinson][produced by 45 Music][48[1].R&B Chart]
GirlsKid Cudi Featuring Too $hort04.2013-103[1]Wicked Awesome[written by Scott Mescudi,Todd Shaw,Dion Norman,D. Ordogne,Carl Brown,Shelly Goodhope,Tanesa Tavin,Daniel Brattain,Veronica Mendez,Darrell Mitchell,Albert Cota,Chantel Roquemore,Michael Monagan][produced by Scott Mescudi][37[2].R&B Chart]
LoyalChris Brown featuring Lil Wayne and French Montana or Too Short or Tyga02.201410[38]9[36] RCA[4x- platinum-US][2x-platinum-UK][written by Christopher Brown,Tyrone Griffin, Jr.,Nicholas Balding,Mark Kragen,Bobby Brackins,Dwayne Carter,Karim Kharbouch,Stanley Cox,Omololu Akinlolu,Mason Betha,Sean Combs,Christopher Wallace,Todd Shaw,Asha Puthli,Deric Angelettie,Michael Stevenson,Jermaine Mauldin,Shawn Carter][produced by Nic Nac,Kragen][4[32].R&B Chart]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Life is...Too ShortToo Short02.1989-37[78]Jive 1149[2x-platinum-US][Producers: Too Short,R. Austin,T. Bohanon,Al Eaton]
Short dog' s in the houseToo Short09.1990-20[53]Jive 1348[platinum-US][Producers: Al Eaton , DJ Pooh , Too Short , Sir Jinx]
Shorty the pimpToo Short08.1992-6[21]Jive 41 467[platinum-US][Producers: Ant Banks,D'Wayne Wiggins,Too Short]
Get in where you fit inToo Short11.1993-4[33]Jive 41 526[platinum-US][Producers: The Dangerous Crew,QD3 ]
CocktailsToo Short02.1995-6[20]Jive 41 553[platinum-US][Producers: Ant Banks,B. Turner,L.A. Dre,Shorty B,Spearhead X,The Dangerous Crew,Too Short]
Gettin' it [Album number ten]Too Short06.1996-3[25]Jive 41 584[platinum-US][Producers: L.A. Dre,Ant Banks,Colin Wolfe,MC Breed,Shorty B,Spearhead X]
Can' t stay awayToo Short07.1999-5[14]Jive 41 644[gold-US][Producers: Too Short,Erick Sermon,Diamond D,Ant Banks,Kenny Flav,Delite,Mike D.,Jermaine Dupri,Jay Mac,Jazze Pha,Lil' Jon,Quinton Banks]
You nastyToo Short07.1999-12[9]Jive 41 711[gold-US][Producers: Ant Banks,DJ Silk,Don "DJ Snake" Brown,Erick Sermon,Jazze Pha,Michael "Mike D" Dinkins,Prowla,Quint Black,Sonny B]
Chase the catToo Short11.2001-71[3]Jive 41 761[Producers: Ant Banks,Daz Dillinger,Jazze Pha,Meech Wells,Spearhead X,Taj "Mahal" Tilghman,Tone Capone,Too $hort,Yaku Allen ]
What' s my favourite word?Too Short09.2002-38[4]Jive 41 816[Producers: Ant Banks , George Clinton , Dez , Shorty B. , Too Short]
Married the gameToo Short10.2003-49[8]Jive 53 722[Producers: Ant Banks , Dez , Jazze Pha , Lil Jon]
Blow the WhistleToo Short 09.2006-14[6]Jive 83501[Producers: Lil Jon,Jazze Pha,Droop-E,Filthy Fingaz,Maestro,Playa Poncho,Sonny B,will.i.am]
Get off the StageToo Short12.2007-160[1]Jive 19183[Producers: Too $hort,Anthony Taylor,Cooly C,DJ Kizzy Rock,Gennessee,Spec,Traxamillion,Young L]
No TrespassingToo Short03.2012-129[1]Dangerous Music 857490003017[Producers: Too Short,Vincent "VT" Tolan,Erk Tha Jerk,Rob-E,Rico Tha Kidd,Chase Hattan,DJ Klypso,Lil' Jon,FX,Beat Roc,Marc Garvey,C. Ballin,Evan Bogart,Elijah Baker,Exclusive,Wallpaper]
History: Mob Music And Function Music E-40 And Too $hort11.2012-97[1] Heavy On The Grind Entertainment HTG 53[Producers: Droop-E,Sam Bostic,ShonuFF,Rick Rock,DJ Battlecat,Demolishbeatz,Benjamin Blapperson,Studio Tone,Caviar,OZ,J. Wells,J2]
History: Function MusicE-40 And Too $hort 11.2012-62[1]Heavy On The Grind Entertainment HTG 54[Producers: DecadeZ,ShonuFF,Scorp Dezel,Dupri,Willy Will,Rick Rock,Droop-E,Traxamillion,Tone Bone,AJD Nyce,DJ Upgrade]
Snoop Cube 40 $hortToo $hort with E-40, Ice Cube, and Snoop Dogg as Mount Westmore12.2022-188[1]Heavy On The Grind Entertainment HTG 54[Producers: Mount Westmore,Ant Banks, Big Zeke, DecadeZ, Dem Jointz, Droop-E, EJ Galloway, Jelly Roll, Jenn Em, Kato, P. Keys, P-Lo ,Prohoezak, Rick Rock, ShawnSki, Soopafly, Uncle Chucc, We Got Hits Productions]

niedziela, 14 grudnia 2025

Toto

Grupa amerykańska. Powstała w 1977 w Los Angeles z inicjatywy cenionych
muzyków sesyjnych, znanych choćby z nagrań Boza SCAGGSA, STEELY DAN, DOOBIE BROTHERS oraz EARTH, WIND AND FIRE. Nazwę zaczerpnęła z baśni L. Franka Bauma Czarnoksiężnik ze Szmaragdowego Grodu; imię Toto nosił pies bohaterki. Pierwszy skład: Bobby Kimball -voc, Steve Porcaro - voc, k, David Paich - k, Steve Lukather - voc, g, David Hungate - b, Jeff Porcaro - dr. W 1982 miejsce Hungate'a zajął Mike Porcaro - b. Wkrótce potem odszedł Kimball. Do nagrania płyty Isolation grupa zaprosiła Fergiego Frederiksena - voc, a w 1985 pozyskała na dłużej Josepha Williamsa - voc (syna wybitnego twórcy muzyki filmowej - Johna Williamsa). W 1990 nowym wokalistą został Jean-Michel Byron, ale rok później odszedł.
 

Toto zdefiniowało gładkie, płynne brzmienie Południowej Kalifornii pod koniec lat 70-tych i na początku lat 80-tych. Nie oznacza to jednak, że Toto grało wyłącznie soft rock, choć wnieśli swój wkład w standardy muzyki adult contemporary, zarówno jako zespół, jak i muzycy sesyjni ze Steely Danem, Bozem Scaggsem, George'em Bensonem i Michaelem Jacksonem. Weterani ekskluzywnych studiów nagraniowych w Los Angeles, gitarzysta Steve Lukather, klawiszowcy David Paich i Steve Porcaro, perkusista Jeff Porcaro oraz basista David Hungate, potrafili grać wszystko, od soulu po hard rock, co zresztą czynili na najwcześniejszych albumach Toto. Już w 1978 roku odnieśli sukces, a „Hold the Line” błyskawicznie wspiął się na piąte miejsce listy przebojów. 
 
Jednak ich kariera rozpoczęła się od albumu „Toto IV” z 1982 roku, nieskazitelnej kolekcji pop-rockowych perełek, z których wyrosły trzy przeboje z pierwszej dziesiątki listy Billboard - „Rosanna”, „Africa” i „I Won't Hold You Back” -na drodze do zdobycia pięciu nagród Grammy. „Toto IV” było tak wielkim hitem, że na zawsze pozostało w jego cieniu. Grupa przetrwała jednak kolejne cztery dekady, znosząc liczne zmiany personalne- i jedną długą przerwę - pracując w studiu i w trasie, utrzymując kultowy status, a ich klasyczny katalog, a zwłaszcza „Africa”, zdobywał nowe pokolenia słuchaczy. 
 
 Przed powstaniem w 1976 roku większość członków Toto była już insiderami branży muzycznej w Los Angeles. Kilku nawet urodziło się w tej branży. David Paich był synem cenionego aranżera Marty'ego Paicha, który pracował nad przełomowym albumem Raya Charlesa z 1962 roku „Modern Sounds in Country and Western Music”. Ojciec Jeffa Porcaro grał na perkusji w kilku utworach Lalo Schifrina i brał udział w sesjach z Nancy Sinatrą i The Monkees. David Paich i Jeff Porcaro poznali się w liceum Grant High School w Van Nuys, a będąc uczniami, grali razem w zespole Rural Still Life. Po ukończeniu studiów Paich i Porcaro zostali muzykami sesyjnymi, grając na płytach takich zespołów jak Steely Dan, Cher i Seals & Crofts, a także wielu innych. Paich współtworzył ponad połowę przełomowego przeboju Boza Scaggsa z 1976 roku „Silk Degrees”, w tym przeboje „Lowdown” i „Lido Shuffle”, które uczyniły z klawiszowca gorący towar wśród wytwórni płytowych. 
 
On i Porcaro, który grał również w Silk Degrees, postanowili założyć Toto, rekrutując basistę Davida Hungate'a z zespołu Scaggsa, a także brata Jeffa, klawiszowca Steve'a, i gitarzystę Steve'a Lukathera, który również współpracował z Bozem Scaggsem. Ostatnim nabytkiem był wokalista Bobby Kimball, a Toto podpisało kontrakt z wytwórnią Columbia w 1976 roku. Toto Wydany w październiku 1978 roku debiutancki album Toto o tym samym tytule szybko stał się hitem, a jego główny singel, „Hold the Line”, wspiął się na piąte miejsce na liście Billboard Hot 100. Toto znalazło się również w pierwszej dziesiątce, osiągając dziewiąte miejsce; do końca 1978 roku uzyskało status złotej płyty, a w styczniu platynowej. W 1979 roku Toto byli nominowani do dwóch nagród Grammy: dla Najlepszego Nowego Artysty, którą przegrali z zespołem disco A Taste of Honey, oraz dla Producenta Roku, którą zdobyli.  
 
W październiku 1979 roku szybko pojawił się Hydra, ale album zatrzymał się na 37. miejscu na listach przebojów, a jego przebój „99” dotarł do 26. miejsca; Hydra nadal posiadała status złotej płyty w marcu 1980 roku. Bardziej agresywny „Turn Back” ukazał się w 1981 roku, ale nie osiągnął sukcesu, osiągając 41. miejsce na liście Top 200 i nie zdobywając przeboju. Czwarty album Toto był pozycjonowany jako płyta decydująca o sukcesie zespołu, a wydany w 1982 roku „Toto IV” rzeczywiście ugruntował jego pozycję. Celowo skonstruowany jako perfekcyjnie wyprodukowany, mainstreamowy album popowy, „Toto IV” stał się przebojem, na jaki zasługiwał, osiągając czwarte miejsce na listach przebojów Billboardu, zdobywając trzy platynowe certyfikaty (dwa w trakcie swojej kariery, ostatni w 1991 roku) i zdobywając aż pięć nagród Grammy, w tym za płytę roku, piosenkę roku i album roku. Nagrody za piosenki przyznano „Rosannie”, pierwszemu singlowi z albumu, który dotarł do drugiego miejsca na liście Billboardu. Drugi singiel z płyty, „Africa”, okazał się jednak większym hitem, docierając do pierwszego miejsca na początku 1983 roku. Ostatni singiel, „I Won't Hold You Back”, dotarł do dziesiątego miejsca w 1983 roku, mniej więcej w tym samym czasie, gdy na listach przebojów znalazł się „Human Nature” - singiel Michaela Jacksona napisany wspólnie ze Stevem Porcaro. „Human Nature” został usunięty z „Thrillera”, przeboju Michaela Jacksona z 1982 roku, w którym wystąpili obaj bracia Porcaro, Steve Lukather i David Paich, co oznaczało, że Toto ponownie znaleźli się na listach przebojów, zarówno jako zespół, jak i muzycy sesyjni. 
 
Chociaż Toto byli u szczytu sławy, za kulisami narastały problemy. David Hungate opuścił zespół po wydaniu „Toto IV”, przenosząc się do Nashville, aby móc grać i produkować sesje w Music City; zastąpił go Michael Porcaro, brat Jeffa i Steve’a. Bobby Kimball został zwolniony z zespołu w 1984 roku po oddaleniu zarzutów dotyczących narkotyków z 1981 roku, w których spędził większość swojego życia.
 
Toto zreorganizowało się, komponując i nagrywając ścieżkę dźwiękową do adaptacji klasycznego science fiction Franka Herberta „Diuna” Davida Lyncha, a kiedy ścieżka dźwiękowa trafiła na półki w grudniu 1984 roku, zespół wydał „Isolation”. Nagrany z nową wokalistką Fergie Frederiksen, która wcześniej śpiewała z Trillion i Le Roux, album „Isolation”, o rockowym charakterze, nie spodobał się tak szerokiej publiczności jak „Toto IV”. Płyta osiągnęła 42. miejsce na liście Billboard Top 200, a w lutym 1985 roku pokryła się złotem, a jej pierwszy singiel „Stranger in Town” osiągnął 30. miejsce. Po zakończeniu trasy koncertowej „Isolation”, Frederiksen została zwolniona z zespołu. 
 
Zatrudniając Josepha Williamsa jako wokalistę, Toto szybko napisało i nagrało „Fahrenheit”, który nawiązywał do popowych brzmień „Toto IV”, ale wciąż znalazło miejsce na epizodyczny występ Milesa Davisa. Wydany w sierpniu 1986 roku album dotarł do 40. miejsca na liście Top 200, a utwór „I'll Be Over You” z Michaelem McDonaldem w roli wokalisty wspierającego znalazł się na 11. miejscu. Steve Porcaro rozstał się z Toto pod koniec trasy koncertowej promującej Fahrenheit. Pojawił się na kilku koncertach podczas trasy promującej album „The Seventh One” z 1988 roku, który stał się ostatnim albumem zespołu z singlem z Top 40 w postaci utworu „Pamela”, który osiągnął 22. miejsce na liście przebojów. 
 
Po zakończeniu cyklu albumów „Seventh One” zespół Toto wkroczył w okres zawirowań. Joseph Williams opuścił zespół, a jego miejsce zajął Jean-Michel Byron, ale jego czas z Toto był krótki: nagrał nowe utwory na składankę „Past to Present 1977-1990” z 1990 roku, zanim został zwolniony po trasie koncertowej promującej. Steve Lukather objął stanowisko wokalisty w zespole Kingdom of Desire, który ukazał się w Europie w 1992 roku, a w Ameryce w 1993 roku. Zanim Kingdom of Desire ukazało się po raz pierwszy, Jeff Porcaro zmarł na zawał serca podczas pracy w ogrodzie 5 sierpnia 1992 roku. Toto zastąpiło członka-założyciela Simonem Phillipsem, który wcześniej grał z Lukatherem podczas trasy koncertowej z Jeffem Beckiem i Carlosem Santaną w 1986 roku. Ta nowa wersja zespołu została zaprezentowana na albumie koncertowym „Absolutely Live” z 1993 roku, nagranym dwa miesiące po śmierci Jeffa Porcaro. 
 
Nowy skład wydał swój pierwszy album studyjny „Tambu” w 1996 roku.  Toto świętowało swoje 20-lecie w 1998 roku, wydając „Toto XX”, zbiór rzadkości, odrzutów i demówek. Bobby Kimball, pierwotny wokalista zespołu, ponownie dołączył do Toto w 1998 roku, a grupa wydała album „Mindfields” w marcu 1999 roku, wspierając go trasą koncertową, którą nazwano reaktywacją; trasa została uwieczniona na albumie „Livefields” z 1999 roku. W 2002 roku ukazał się album „Through the Looking Glass”, zbiór coverów, a następnie trasa z okazji 25-lecia zespołu. Trasa została udokumentowana na albumie „Live in Amsterdam” z 2003 roku. W ciągu kolejnych kilku lat skład Toto uległ pewnym zmianom, ponieważ David Paich opuścił kilka koncertów w latach 2003-2005. Greg Phillinganes został zatrudniony jako jego zastępca, a w 2005 roku został pełnoetatowym klawiszowcem zespołu, podczas gdy Paich pozostał członkiem Toto w studiu nagraniowym. Falling in Between, pierwszy zbiór oryginalnego materiału grupy od czasu Mindfields, ukazał się w 2006 roku. Podczas trasy koncertowej wspierającej, basista Mike Porcaro opuścił koncerty w 2007 roku; jego miejsce zajął Leland Sklar i pojawił się na koncercie Falling in Between Live w 2007 roku. 
 
 5 czerwca 2008 roku Steve Lukather ogłosił na swojej stronie internetowej, że „nie ma już Toto”, ale zamiast zakończyć działalność na dobre, zespół zrobił sobie dwuletnią przerwę. W lutym 2010 roku grupa zjednoczyła się na koncerty charytatywne Mike'a Porcaro, u którego niedawno zdiagnozowano SLA. Nathan East zajął miejsce Mike'a, a Joseph Williams powrócił jako wokalista. Trasa koncertowa w 2010 roku okazała się sukcesem, co doprowadziło do kolejnych tras w 2011 i 2012 roku. W 2013 roku odbyła się trasa z okazji 35. rocznicy, a Simon Phillips opuścił zespół w styczniu 2014 roku; Zastąpił go Keith Carlock, który wcześniej grał ze Steely Dan , Johnem Mayerem i Stingiem. Nathan East odszedł wkrótce potem, a jego miejsce zajął oryginalny basista David Hungate.  Płyta Toto XIV, na której Hungate wystąpił w niektórych utworach, a Paich we wszystkich, ukazała się w marcu 2015 roku. Tuż przed jej wydaniem Mike Porcaro zmarł z powodu powikłań po stwardnieniu zanikowym bocznym (ALS).  
 
Toto koncertowało przez cały 2015 rok, grając kilka koncertów jako współgłówni headlinerzy z Yes. W tym czasie Carlock opuścił zespół; jego następcą został Shannon Forrest. Toto uzupełniło również skład trasy koncertowej w 2015 roku o perkusistę Lenny'ego Castro, który grał z zespołem w latach 80-tych. Wkrótce Hungate ponownie opuścił zespół, a jego miejsce zajął Leland Sklar, którego kadencja była krótka; W 2017 roku zastąpił go Shem von Schroeck
 
 Toto zaplanowało rok 2018 jako obchody 40. rocznicy, wydając kompilację „40 Trips Around the Sun” upamiętniającą ich powstanie i planując trasę koncertową promującą. W tym roku zespół odnotował gwałtowny wzrost popularności dzięki ponownemu wzrostowi popularności przeboju „Africa” z 1982 roku, który zajął pierwsze miejsce na listach przebojów. Młodsi słuchacze sprawili, że utwór stał się viralową sensacją. 
Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK/US]
Komentarz
Hold the line/Takin' it backToto01.197914[11]5[21]CBS CBS 6784/Columbia 10 830[3x-platinum-US][gold-UK][written by Paich][produced by Toto]
I' ll supply the love/You are the flowerToto03.1979-45[9]CBS CBS 7157/Columbia 10 898[written by Paich][produced by Toto]
Georgy Porgy/Child' s anthemToto04.1979-48[10]-/Columbia 10 944[written by Paich][produced by Toto]
99./HydraToto02.1980-26[17]CBS CBS 8132/Columbia 11 173[written by David Paich][produced by Toto,Tom Knox,Reggie Fisher]
Goodbye Elenore/Turn backToto02.1981-107[1]CBS CBS 9492/Columbia 11 437[written by David Paich][produced by Toto, Geoff Workman]
Rosanna /It' s a feelingToto04.198212[9]2[23]CBS A 2079/Columbia 02811[2x-platinum-US][gold-UK][written by David Paich][produced by Toto]
Make believe/We made itToto10.1982-30[13]CBS A 2868/Columbia 03143[written by David Paich][produced by Toto]
Africa /Good for youToto10.19823[11]1[1][21]-/Columbia 03335 [diamond-US][5x-platinum-UK][written by Paich/Porcaro][produced by Toto]
I won' t hold you back/Afraid of loveToto06.198337[5]10[17]CBS A 3392/Columbia 03597[written by Steve Lukather][produced by Toto]
Waiting for your love/Lovers in the nightToto07.1983-73[6]CBS A 3627/Columbia 03981[written by Bobby Kimball ,David Paich][produced by Toto]
Stranger in town/Change of heartToto11.1984100[1]30[15]CBS A 4461/Columbia 04672[written by David Paich ,Jeff Porcaro][produced by Toto]
Holyanna /Mr. FriendlyToto01.1985-71[5]-/Columbia 04752 [written by David Paich/Jeff Porcaro][produced by Toto]
I' ll be over you/In a wordToto10.1986-11[23]CBS 650043-7/Columbia 06280[gold-US][written by Randy Goodrum, Steve Lukather][produced by Toto]
Without your love/Can' t stand it any longerToto12.1986-38[11]-/Columbia 06570 [written by David Paich][produced by Toto]
Pamela /The seventh oneToto02.1988-22[19]-/Columbia 07715 [written by David Paich, Joseph Williams][produced by Toto, George Massenburg, Bill Payne]
Stop loving you/The seventh oneToto02.198896[2]-CBS 651411-7/-[written by Lukather/Paich][produced by Toto, George Massenburg, Bill Payne]
Can you hear what i' m saying/AfricaToto09.199080[2]- CBS 656411 7[written by David Paich ,Mike Porcaro ,Jean-Michel Byron][produced by Toto,James Guthrie]
I will remember/Dave' s gone skiingToto11.199564[3]-Columbia 6626552/-[written by Stan Lynch, Steve Lukather][produced by Toto, Elliott Scheiner]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
TotoToto10.197837[5]9[48]Columbia 35 317[2x-platinum-US][produced by Toto]
HydraToto11.1979-37[29]Columbia 36 269[gold-US][produced by Tom Knox ,Reggie Fisher, Toto]
Turn backToto02.1981-41[10]Columbia 36 813[produced by Toto, Geoff Workman]
Toto IVToto04.19824[30]4[82]Columbia 37 728[4x-platinum-US][gold-UK][produced by Toto]
IsolationToto11.198467[2]42[21]Columbia 38 962[gold-US][produced by Toto]
DuneToto12.1984-168[8]Polydor 823 770[produced by Toto,Brian Eno]
FahrenheitToto09.198699[1]40[36]Columbia 40 273[gold-US][produced by Toto]
The seventh oneToto03.198873[1]64[18]Columbia 40 873[produced by George Massenburg, Bill Payne, Toto]
Past to present 1977-1990Toto09.1990-153[4]Columbia 45 368[platinum-US][silver-UK][produced by Toto, George Massenburg, Bill Payne, James Guthrie, Tom Knox]
Toto XIVToto04.201543[1]98[1]Frontiers FRCD 682 [UK][produced by C. J. Vanston ,Steve Lukather, David Paich, Steve Porcaro, Joseph Williams]
40 Trips Around the SunToto02.2018-82[1]Columbia / Legacy 88985469912 [UK][silver-UK]

Quicksilver Messenger Service

 Zespół, który stał się Quicksilver Messenger Service,
pierwotnie powstał jako rockowy wehikuł dla folkowego piosenkarza i autora piosenek Dino Valente (ur. 7 listopada 1943r, zm. 16 listopada 1994), autora utworu „Get Together”.
Mieszkając w San Francisco, Valente poznał gitarzystę Johna Cipollinę (ur. 24 sierpnia 1943r, zm. 29 maja 1989r) i wokalistę Jima Murraya. Do Valentego dołączył na basie przyjaciel Valentego, David Freiberg (ur. 24 sierpnia 1938r), a skład zespołu uzupełnili perkusista Greg Elmore (ur. 4 września 1946r) i gitarzysta Gary Duncan (ur. 4 września 1946r). W trakcie powstawania zespołu Valente trafił do więzienia za posiadanie narkotyków i dołączył do Quicksilver dopiero później. 

 Zadebiutowali pod koniec 1965 roku i przez kolejne dwa lata grali w Bay Area, a następnie na Zachodnim Wybrzeżu, zyskując rzesze fanów, ale odrzucając oferty nagrań, które otrzymywali od takich acid rockowych kolegów z San Francisco, jak Jefferson Airplane i Grateful Dead. Quicksilver ostatecznie podpisał kontrakt z wytwórnią Capitol pod koniec 1967 roku i nagrał swój debiutancki album o tym samym tytule w 1968 roku (w tym czasie Murray już odszedł). 

 Happy Trails, kontynuacja z 1969 roku, została nagrana na żywo. Po jej wydaniu Duncan opuścił zespół, a na płycie Shady Grove (1970) zastąpił go brytyjski pianista sesyjny Nicky Hopkins. Jednak w momencie wydania płyty Duncan powrócił wraz z Valente, czyniąc z zespołu sekstet.   Ta wersja Quicksilver, z dominującymi utworami i wokalem Valente, przetrwała zaledwie rok, w trakcie którego nagrano dwa albumy: Just for Love i What About Me. Cipollina, Freiberg i Hopkins odeszli, a pozostałe trio w składzie Valente, Duncan i Elmore zatrudniło zastępców i nagrało jeszcze kilka albumów, zanim zespół się rozpadł. W 1975 roku doszło do reaktywacji, która zaowocowała nowym albumem i trasą koncertową, a w 1986 roku Duncan reaktywował nazwę Quicksilver na albumie, na którym Freiberg również zaśpiewał w chórkach.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Who Do You Love/Which Do You LoveQuicksilver Messenger Service08.1969-91[3]Capitol 2557[written by E. McDaniels][produced by Quicksilver Messenger Service]
Fresh Air/Freeway FlyerQuicksilver Messenger Service10.1970-49[9]Capitol 2920[written by Jesse Oris Farrow][produced by Quicksilver Messenger Service]
What About Me/Good Old Rock And RollQuicksilver Messenger Service03.1971-100[2]Capitol 3046[written by Jesse Oris Farrow][produced by Quicksilver Messenger Service]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Quicksilver Messenger ServiceQuicksilver Messenger Service06.1968-63[25]Capitol 2904[produced by Nick Gravenites, Harvey Brooks, Pete Welding]
Happy TrailsQuicksilver Messenger Service03.1969-27[30]Capitol 120[gold-US]
Shady GroveQuicksilver Messenger Service01.1970-25[24]Capitol 391[produced by John Palladino]
Just for LoveQuicksilver Messenger Service08.1970-27[24]Capitol 498[produced by John Palladino]
What About MeQuicksilver Messenger Service01.1971-26[20]Capitol 630[produced by John Palladino]
QuicksilverQuicksilver Messenger Service12.1971-114[9]Capitol 819-
Comin' ThruQuicksilver Messenger Service05.1972-134[10]Capitol 11 002-
AnthologyQuicksilver Messenger Service05.1973-108[10]Capitol 11 165-
Solid SilverQuicksilver Messenger Service11.1975-89[12]Capitol 11 462[produced by John Palladino]

sobota, 13 grudnia 2025

Paper Garden

The Paper Garden to amerykański zespół grający psychodeliczny rock, założony w
Nowym Jorku w 1967 roku. Po zdobyciu sporej liczby fanów na Północnym Zachodzie, grupa nagrała swój jedyny album, „The Paper Garden”, w 1968 roku, który promował kilka stylów, od złożonej orkiestracji po ostrą psychodelię. Po wydaniu, nagrania te stały się uważane za jedne z najbardziej dopracowanych artystycznych manifestów ery psychodelii. 

Założony w 1967 roku zespół Paper Garden składał się z Joe Arduino (gitara basowa, wokal), Sandy Napoli (gitara rytmiczna, instrumenty klawiszowe, sitar, wokal), Paula LoGrande (gitara prowadząca, wokal), Jimmy'ego Tirelli (perkusja) i Johna Reicha (instrumenty klawiszowe). Z różnorodnymi talentami multiinstrumentalistów, trzema zdolnymi wokalistami i utalentowanymi autorami tekstów w Arduino, Napoli i LoGrande, zespół niemal bez wysiłku rozwinął złożone instrumentalne partie z „Revolver” Beatlesów i „Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band”.  

 The Paper Garden koncertował wzdłuż całego północno-wschodniego wybrzeża, zdobywając liczne grono fanów na lokalnych kampusach uniwersyteckich. W 1968 roku grupa wzbudziła zainteresowanie producenta muzycznego Geoffa Turnera, który pracował dla nowojorskiej wytwórni Musicor Records Aarona Schroedera. Zakładając, że zespół będzie nagrywał materiał, który usłyszy na scenie, Turner podpisał z Paper Garden kontrakt płytowy, mając ambicje stworzenia zespołu, który, jak miał nadzieję, będzie na czele psychodelii. Zamiast nagrywać materiał z koncertu, Paper Garden zdecydował się skomponować zupełnie nowy, ambitny repertuar. Album był znacznie bardziej rozbudowany i kosztowny w nagraniu, niż przewidywał Turner; Ostatecznie jednak zdecydował się nagrać płytę z aranżacjami orkiestry smyczkowej, udziałem trębacza sesyjnego, skrzypka i puzonisty oraz zawiłymi harmoniami wokalnymi.Krytyczka muzyczna Beverly Patterson, pisząca dla magazynu It's Psychedelic Baby!, stwierdza, że ​​album The Paper Garden był „wyraźnie inspirowany psychodelicznym hoodoo praktykowanym przez Beatlesów, szczyptą Idle Race i Bee Gees, a nawet wesołym stylem jugbandowym Lovin' Spoonful, który dodatkowo pojawia się na „The Paper Garden Presents”, co daje płytę, która jest zarówno zabawna, jak i progresywna”.

 Po wydaniu The Paper Garden spotkał się z pozytywnymi recenzjami, ale bez wsparcia jednej lub dużej wytwórni płytowej, album okazał się komercyjną klapą. The Paper Garden rozpadł się w 1969 roku i przez jakiś czas ich album pozostawał w zapomnieniu. Jednak w 2002 roku wytwórnia Gear-Fab Records wydała zremasterowaną wersję albumu. Od tego czasu pojawiły się kolejne reedycje w Relics Records w 2012 roku oraz Sundazed Music w 2014 roku. Ponowne uznanie dla „The Paper Garden” sprawiło, że wielu krytyków muzycznych uznało album za dobrze wykonany utwór z ery psychodelii. 

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The Paper GardenPaper Garden06.1969--Musicor 3175[produced by Geoff Turner]

Tiny Yong

Thiên Hương (ur. 8 lutego 1944 r.), zwykle nazywana Tiny Yong,
to piosenkarka popularna we Francji w latach 60. XX wieku.
Urodziła się we Francuskich Indochinach i ma wietnamskie pochodzenie. 
 
Thiên Hương urodziła się w Phnom Penh, stolicy Kambodży, w ówczesnych Francuskich Indochinach. Jej ojciec był lekarzem. Jako dziecko przeprowadziła się z rodziną do Sajgonu, gdzie studiowała w Couvent des Oiseaux w Đà Lạt. W 1958 roku rodzina przeniosła się do Paryża, gdzie jej ojciec kontynuował pracę lekarza, a matka otworzyła wietnamską restaurację.Thien Huong pobierała lekcje aktorstwa i po raz pierwszy pojawiła się na scenie w 1960 roku w „Les Justes” Alberta Camusa i „L’Épouse injustement soupçonnée” Jeana Cocteau. Śpiewała również piosenki wietnamskie i francuskie w lokalnym kabarecie „La table du mandarin”.  
 
W 1961 roku Thien Huong wydała swoją pierwszą EP-kę „Le Monde de Suzie Wong”, na której akompaniował jej Jacques Loussier. Wystąpiła w telewizji w programach „L’École des vedettes” i „Discorama” oraz w filmie Roberta Hosseina „Le Jeu de la vérité”. Z piosenkarzem Jeanem Philippe'em nagrała utwór „La Prison de bambou”, który w 1962 roku zdobył nagrodę Prix Marco Polo de Venise. W tym samym roku zagrała w filmie Piero Pierottiego „Marco Polo”, śpiewała w ścieżce dźwiękowej do filmu Marcela Camusa „L’Oiseau de paradis” i kontynuowała występy w telewizji i klubach nocnych.
 
  W 1963 roku Jacqueline i Henri Salvador podpisali z nią kontrakt z wytwórnią płytową Disques Salvador i nadali jej pseudonim Tiny Yong. Jej pierwsze wydawnictwo w tej wytwórni zawierało utwory „En rêve”, wersję utworu Roya Orbisona „In Dreams”, oraz „Tais-toi petite folle”, wersję utworu The Shirelles „Foolish Little Girl”, które zyskały popularność. Po nich ukazał się „Je ne veux plus t’aimer”, jej wersja utworu Goffina i King  „I Can't Stay Mad at You”, po raz pierwszy nagrana przez Skeetera Davisa. Tiny Yong zyskała popularność w programie radiowym „Salut les copains”, który promował ją jako jedną z wokalistek nowej fali „yé-yé”, a kilka jej nagrań stało się hitami na listach przebojów we Francji. 
 
Nadal regularnie pojawiała się we francuskiej telewizji i reklamach, zyskując przydomek „la yéyé du pays du sourire” (choć nie pochodziła z Tajlandii, nazywanej czasem „krainą uśmiechów”).  W 1964 roku wydała EP-kę „Je t’attendrai”, na której znalazł się utwór „Les garçons m’aiment”, wersja piosenki Jeffa Barry’ego i Ellie Greenwich „When the Boy’s Happy (The Girl’s Happy Too)”. Na kolejnej EP-ce znalazła się piosenka „Tiny”, częściowo autobiograficzna, a także kilka piosenek napisanych przez Henriego Salvadora, a także wersja utworu Beatlesów „Eight Days a Week” („Huit jours par semaine”). Wystąpiła również w filmie „Les Parias de la gloire”, a w 1965 roku wzięła udział w konkursie Rose d'Or.  
 
W kwietniu 1966 roku po raz ostatni wystąpiła w telewizji. Wkrótce potem zakończyła karierę nagraniową po nieporozumieniu z Jacqueline i Henrim Salvadorem.Wystąpiła w filmie Nicolasa Gessnera z 1967 roku „La Blonde de Pékin”. W 1968 roku wróciła do Sajgonu, gdzie występowała w kabarecie, zanim zdecydowała się wycofać z występów publicznych. W 1970 roku wróciła do Paryża i po raz ostatni zagrała w serialu telewizyjnym „Allô Police”. Po przejściu na emeryturę z branży rozrywkowej wyszła za mąż i otworzyła kilka restauracji, najpierw w Paryżu, a później w Saint-Germain-des-Prés, Pont-sur-Yonne i Montpellier. Nadal mieszka w Montpellier. W 2017 roku wydano kompilację jej nagrań na płycie CD.
Single
Tytu³ WykonawcaData wydania Fra US Wytwórnia
[Fra]
Komentarz
En Rêve (In Dreams)/Syracuse/Tais-Toi Petite Folle (Foolish Little Girl)/Ma Poupée (Charms)Tiny Yong03.1963B1:30[18]-Salvador 432.905[B1:written by H Miller, H Greenfield, M Pon]
Je Ne Veux Plus T'Aimer (I Can't Stay Mad At You)/Le Carrosse Blanc/Tu Es Seule (String Along)/Un Seul Garçon Sur La Terre (The Boy Of The Year)Tiny Yong10.1963B2:55[16]-Salvador 432.989[B2:written by Bob Goodman, R. Mullan, B. Michel]
Je T'Attendrai/Les Garçons M'Aiment (When The Boy's Happy)/Il Reviendra (Little Girl Blue)/Mon Chien Et MoiTiny Yong02.1964A2:62[4]-Salvador 434.840[A2:written by J. Barry, E. Greenwich, Bernard Michel]
Huit Jours Par Semaine (Eight Days A Week)/Tu Es Le Roi Des Menteurs/Le Tigre (Paper Tiger)/Je Reviens Pour Toi (I'm Coming For You)Tiny Yong03.1965A1:78[2]-Rigolo RI 18728[A1:written by John Lennon, Paul McCartney, M. Pon]

Fatman Scoop

Isaac Freeman III (ur. 6 sierpnia 1968r - zm. 31 sierpnia 2024r), lepiej znany pod pseudonimem
scenicznym Fatman Scoop, był amerykańskim artystą hip-hopowym. Znany ze swojego donośnego, surowego wokalu w różnych utworach hip-hopowych, najbardziej znany był z gościnnych występów w singlach z 2005 roku „Lose Control” Missy Elliott i „It's Like That” Mariah Carey, a także z przeboju z 1999 roku „Be Faithful” (z udziałem Crooklyn Clan), który w 2003 roku znalazł się na szczycie listy przebojów w Wielkiej Brytanii. 

 Isaac Freeman III  urodził się 6 sierpnia 1968 roku na Manhattanie w Nowym Jorku i dorastał w Harlemie, jako syn Clary i Isaaca Freemana Jr.[a]. Uczęszczał do Cardinal Hayes High School i New York Institute of Technology. 

 Freeman przyjął pseudonim sceniczny „Fatman Scoop” od przezwiska nadanego mu przez wujka Jacka w dzieciństwie, ponieważ uwielbiał lody. Po raz pierwszy zyskał rozgłos dzięki wydaniu singla „Be Faithful” (z udziałem Crooklyn Clan), który w październiku 2003 roku, cztery lata po premierze, znalazł się na szczycie list przebojów w Wielkiej Brytanii i Irlandii, a w Danii i Australii znalazł się w pierwszej dziesiątce. W trakcie swojej kariery Fatman Scoop współpracował z wieloma artystami, między innymi przy remiksie utworu „Salt Shaker” Ying Yang Twins z 2004 roku, remiksie utworu „So Excited” Janet Jackson z 2006 roku, remiksie utworu „When I Grow Up” The Pussycat Dolls z 2008 roku, remiksie utworu „One Love” Davida Guetty z 2009 roku oraz singlu Skrillexa „Recess” z 2014 roku.

 W 2004 roku Fatman Scoop wystąpił w brytyjskim serialu Chancers, emitowanym na Channel 4, gdzie był mentorem sześciu brytyjskich muzyków próbujących odnieść sukces w Stanach Zjednoczonych.W 2007 roku zagrał rolę w animowanym serialu telewizyjnym The Boondocks, grając samego siebie w 5. odcinku 2. sezonu, „The Story of Thugnificent” oraz w 15. odcinku tego samego sezonu, „The Story of Gangstalicious Part 2”. W 2008 roku Fatman Scoop i jego ówczesna żona Shanda prowadzili reality show i podcast na MTV pod tytułem „Man and Wife”. Program poruszał tematy takie jak praca, finanse, związki i seks. 27 sierpnia 2015 roku Fatman Scoop wziął udział w programie Celebrity Big Brother 16: UK vs. USA w Wielkiej Brytanii jako uczestnik. 14 września, jako trzeci współlokator, został eksmitowany, 20. dnia, zajmując 11. miejsce.

  W lipcu 2018 roku Fatman Scoop pojawił się w remiksie singla Ciary „Level Up”, w którym wystąpiła również Missy Elliott; remiks singla był pierwszym utworem, w którym wystąpili wszyscy trzej artyści od czasu „Lose Control” z 2005 roku.Podczas pandemii COVID-19, nie mogąc podróżować, Fatman Scoop musiał zrezygnować z bycia hypemanem, więc założył inne firmy, w tym transport ciężarowy i firmę produkującą lody.

  Freeman miał dwoje dzieci. Ożenił się dwukrotnie, raz z Shandą. Rozwiedli się po 13 latach związku.30 sierpnia 2024 roku Freeman zasłabł podczas występu w Hamden w stanie Connecticut; Na miejscu zdarzenia wykonano resuscytację krążeniowo-oddechową, a następnie przewieziono pacjenta do pobliskiego szpitala.Następnego dnia ogłoszono, że zmarł w wieku 56 lat.  Stwierdzono, że przyczyną zgonu była naturalna choroba serca spowodowana nadciśnieniem tętniczym i miażdżycą. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Where U @?Fatman Scoop with The Crooklyn Clan05.1998--AVB 53[produced by DJ Riz, DJ Sizzahandz][77[7].R&B; Chart]
Be FaithfulFatman Scoop featuring The Crooklyn Clan03.1999--AVB 86[written by Isaac Freeman, Edmund Bini ,Joseph Rizzo ,Sean Combs ,Schon Crawford ,Clarence Emery, Bernard Edwards, Faith Evans ,Ronald Lawrence, Nile Rodgers ,James Alexander ,Ben Cauley, Johnny Hammond, Allen Jones, William McLean, Andres Titus][produced by DJ Sizzahandz, DJ Riz, Fatman Scoop ,Crooklyn Clan][92[4].R&B; Chart]
It Takes ScoopFatman Scoop with with DJ Kool07.2000--Instant 147[written by Fatman Scoop, Giotto Bini ,Andrea Rizzo][produced by The Crooklyn Clan][85[7].R&B; Chart]
Let's Git DoeThe Beatnuts Featuring Fatman Scoop06.2001--Loud 9008[written by DeVante Swing, Al B. Sure!][produced by I. Freeman, J. Tineo, L. Fernandez][87[3].R&B; Chart]
Be FaithfulFatman Scoop feat. featuring The Crooklyn Clan03.19991[2][16]-Def Jam 9812716 [UK][gold-UK][written by Isaac Freeman, Edmund Bini ,Joseph Rizzo ,Sean Combs ,Schon Crawford ,Clarence Emery, Bernard Edwards, Faith Evans ,Ronald Lawrence, Nile Rodgers ,James Alexander ,Ben Cauley, Johnny Hammond, Allen Jones, William McLean, Andres Titus][produced by DJ Sizzahandz, DJ Riz, Fatman Scoop ,Crooklyn Clan]
It Takes Scoop Fatman Scoop Featuring The Crooklyn Clan02.20049[11]-Def Jam 9816983 [UK][written by Fatman Scoop, Giotto Bini ,Andrea Rizzo][produced by The Crooklyn Clan]
Lose ControlMissy Elliott Featuring Ciara & Fat Man Scoop05.200512[10]3[28]Atlantic 93 787[gold-UK][written by C. Harris, C. Hudson, G. Isaacs III, J. Atkins M. Elliott, R. Davis][produced by Missy Elliott][6[25].R&B; Chart]
Dance!Fatman Scoop with Lumidee and Goleo VI07.200699[1]-Universal 9859561 [UK][written by George Merrill, Shannon Rubicam, Cordell Burrell, Lumidee Cedeño, Isaac Freeman][produced by Reinhard Raith, Andreas Litterscheid]
U Sexy GirlFatman Scoop featuring Elephant Man and Jabba09.2006--AVB 663[93[1].R&B; Chart]

Marva Hicks

Marva Denise Hicks (ur. 5 maja 1956r - zm. 16 września 2022r) 
była amerykańską piosenkarką R&B i aktorką.
Pod koniec lat 80-tych podpisała kontrakt z wytwórnią Polydor, w 1991 roku nagrała swój album zatytułowany po prostu „Ladies of the 80s”, a później występowała w teatrze na Broadwayu i telewizji. 
 
 Hicks urodziła się i dorastała w Petersburgu w stanie Wirginia i studiowała na Uniwersytecie Howarda. Początkowo jako piosenkarka gospel , pod koniec lat 70-tych nagrywała komercyjną muzykę świecką, wydając swój debiutancki singiel „Looking Over My Shoulder” w 1978 roku, zanim została członkinią krótkotrwałego kwintetu Eighties Ladies. Kwintet wydał swój jedyny album „Ladies of the 80s” w 1980 roku, który w całości został wyprodukowany przez Roya Ayersa i Edwina Birdsonga.  
 
W 1991 roku Hicks wydała swój debiutancki album, zatytułowany po prostu „Isle Of Love Before”, i odniosła największy sukces na listach przebojów dzięki singlowi „Never Been in Love Before”, napisanemu i wyprodukowanemu przez Jimmy'ego Scotta. Płyta osiągnęła siódme miejsce na listach przebojów R&B w 1991 roku, a po niej pojawiły się dwa single. 16 lipca 1996 roku wystąpiła jako wokalistka wspierająca Michaela Jacksona podczas darmowego koncertu w amfiteatrze Jerudong Park w Bandar Seri Begawan. Koncert odbył się z okazji pięćdziesiątych urodzin Hassanala Bolkiaha, sułtana Brunei, i uczestniczyła w nim rodzina królewska Brunei. W programie koncertu znalazła się żeńska partia w duecie „I Just Can't Stop Loving You” z Jacksonem. Występowała również jako wokalistka wspierająca podczas trasy koncertowej HIStory World Tour Michaela Jacksona. 
 
Wystąpiła również jako Rafiki w Królu Lwie, dublerka głównej aktorki. Jej inne występy na Broadwayu obejmują musicale „Motown: The Musical” oraz „The Lady and Her Music” Leny Horne. Trzykrotnie zdobyła nagrodę Helen Hayes Award za swoją pracę na scenie.  W telewizji zagrała T'Pel, żonę Tuvoka, w dwóch odcinkach serialu „Star Trek: Voyager”, a także pojawiła się w kilku innych rolach powracających w innych serialach.
 
  Zaśpiewała gospel „There's No Hiding Place Down Here” w odcinku serialu „Babylon 5” zatytułowanym „And the Rock Cried Out, No Hiding Place”.  W 2013 roku Hicks pojawiła się na albumie zespołu Yeah Yeah Yeahs „Mosquito”, występując w ramach Broadway Inspirational Voices na pierwszym singlu „Sacrilege”.
  Zmarła na glejaka wielopostaciowego w Nowym Jorku 16 września 2022 roku w wieku 66 lat.

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Never Been In Love BeforeMarva Hicks02.1991--Polydor 879 002[written by Jimmy Scott ][produced by Jimmy Scott][7[17].R&B; Chart]
I Got You Where I WantMarva Hicks07.1991--Polydor 867 276[written by Kenny Harris, Larry Robinson, Mark Holden][produced by Larry Robinson][77[6].R&B; Chart]
One Good ReasonMarva Hicks11.1991--Polydor 865 028[produced by Nick Martinelli][65[10].R&B; Chart]

Klique

Klique to trio R&B z Los Angeles w Kalifornii, w którego skład wchodzili Isaac Suthers,
jego siostra Deborah Hunter i Howard Huntsberry (urodzony 5 marca 1952 roku w Pacoima w Kalifornii).
Isaac śpiewał w klubach nocnych w okolicach Los Angeles, a później on i Deborah połączyli siły i postanowili założyć zespół. Po przesłuchaniach Howard dołączył do zespołu i tak narodził się Klique.  
 
Podpisali kontrakt z wytwórnią MCA Records na początku lat 80-tych. W 1981 roku Klique wydali swój debiutancki album „It’s Winning Time”, który osiągnął 40. miejsce na liście przebojów R&B magazynu Billboard. Pierwszy singiel, „Love’s Dance”, osiągnął 24. miejsce na liście przebojów Hot Soul Singles magazynu Billboard, utrzymując się na niej przez 15 tygodni. Kolejny singiel, „Middle of a Slow Dance”, osiągnął 45. miejsce na liście przebojów Billboard Hot Soul Singles, utrzymując się na niej przez 9 tygodni. W 1982 roku trio wydało swój drugi album, „Let’s Wear It Out”, który najwyraźniej nie znalazł się na listach przebojów Billboard. Pierwszy singiel, „Dance Like Crazy”, osiągnął 39. miejsce na liście przebojów Billboard Hot Soul Singles, utrzymując się na niej przez 10 tygodni. Drugi singiel z albumu, „I Can’t Shake This Feeling”, osiągnął 47. miejsce na liście przebojów Black Singles Billboard, utrzymując się na niej przez 8 tygodni. Ostatni singiel z albumu, „Pump Your Rump”, osiągnął 83. miejsce na liście przebojów Black Singles Billboard, utrzymując się na niej tylko przez 2 tygodnie. 
 
W 1983 roku Klique wydali swój trzeci album, „Try It Out”, który osiągnął 70. miejsce na liście Billboard 200 i 11. miejsce na liście Billboard R&B Albums. Największy jak dotąd hit Klique, cover utworu Jackie Wilsona z 1960 roku „Stop Doggin’ Me Around”, osiągnął 50. miejsce na liście Billboard Hot 100 i 2. miejsce na liście Billboard Black Singles, utrzymując się na niej przez 24 tygodnie. Kolejny singiel „Flashback” osiągnął 59. miejsce na liście Billboard Black Singles, utrzymując się na niej przez 9 tygodni. W 1985 roku Klique wydali swój ostatni jak dotąd album, „Love Cycles”, który osiągnął 25. miejsce na liście Billboard R&B Albums. Pierwszy singiel „Be Ready For Love” osiągnął 56. miejsce na liście przebojów Hot Black Singles magazynu Billboard, utrzymując się na niej przez 9 tygodni. Kolejny singiel z albumu „A Woman, A Lover, A Friend” osiągnął 15. miejsce na liście przebojów Hot Black Singles magazynu Billboard, utrzymując się na niej przez 16 tygodni. Po tym Klique zakończyło działalność. 
 
W 1986 roku Isaac i Deborah wydali singiel „Waiting For Ya Genie”. Współpracowali również z innymi artystami. W 1987 roku Howard wcielił się w rolę Jackie Wilson w filmie „La Bamba”. Napisał piosenkę „Over and Out” do filmu „Jailbird Rock” z 1988 roku i wydał solowy album w tym samym roku. Obecnie Deborah i Isaac zajmują się produkcją kosmetyków do włosów. Isaac skomponował nawet kolędę dla żołnierzy za granicą, a jego syn interesuje się rapem. Howard mieszka w Luizjanie i ma córkę, która jest muzykiem.

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Love's Dance/From Now OnKlique05.1981--MCA 51099[written by Michael Cooper, T. Crossley][produced by Confunkshun][24[15].R&B; Chart]
Middle Of A Slow Dance/So In Love With YouKlique09.1981--MCA 51158[written by Isaac Suthers][produced by David N. Crawford][45[9].R&B; Chart]
Dance Like Crazy/Best Of LoveKlique05.1982--MCA 52035[written by Isaac Suthers, Michael V. Cooper, Gary Jackson ][produced by Cooper, Fuller, Pilate Of Confunkshun, Isaac Suthers][39[10].R&B; Chart]
I Can't Shake This Feeling/Let Me DoKlique08.1982--MCA 52083[written by Felton Pilate][produced by Cooper, Fuller, Pilate, David Crawford, Isaac Suthers][47[8].R&B; Chart]
Pump Your Rump/Feel So GoodKlique01.1983--MCA 52132[written by Isaac Suthers][produced by David Crawford, Isaac Suthers][83[2].R&B; Chart]
Stop Doggin' Me Around/Burning HotKlique10.1983-50[9]MCA 52250[written by Lena Agree][produced by Thomas McClary][2[24].R&B; Chart]
Flashback/Honey (I Want To Be Your Lover) Klique12.1983--MCA 52303[written by Thomas McClary, Michael Dunlap, Sue Pomerantz, Sue Shifrin][produced by Thomas McClary][59[9].R&B; Chart]
Be Ready For Love/Apple Of My EyeKlique02.1985--MCA 52483[written by J. Ellis][produced by Jonah Ellis][56[9].R&B; Chart]
A Woman, A Lover, A Friend/Another Day Another NightKlique04.1985--MCA 52566[written by S. Wyche][produced by Thomas McClary][15[16].R&B; Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Try It OutKlique10.1983-70[14]MCA 39 008[produced by Leon Ndugu Chancler, Reggie Andrews, Thomas McClary]