piątek, 16 sierpnia 2019

Freddy Cannon

Freddy Cannon prawdziwe nazwisko Freddy Picariello ur.4.12.1940r w Lynn/Massachussettes.Ze względu na swój entuzjazm nosił miano "ostatniej gwiazdy rock' n' rolla" i stanowił pomost pomiędzy szalonymi latami rock' n' rolla a jego póżniejszym łagodniejszym brzmieniem filadelfijskim.Był liderem grupy Freddy Karmon and The Hurricanes,a także grał na gitarze podczas sesji zespołu G-Clefs.

Odkrył go disc-jockey z Bostonu Jack McDermott,który napisaną przez Freddyego i jego matkę piosenkę "Rock' n' roll baby" przekazał producentom Bobowi Crewe Frankowi Slaye.Ci dwaj ulepszyli ją ;nadali jej nowy tytuł "Tallahassee Lassie" i wkrótce stała się światowym hitem.Zmienili też nazwisko Freddy' emu na Cannon.
Utwór ten stał się jednym z 21 hitów jakie w ciągu pięciu lat wylansował Cannon w Stanach Zjednoczonych.

Jego jedyny album na listach przebojów to "The Explosive!Freddy Cannon" [1 miejsce w Anglii w 1960r].Był to zresztą pierwszy w historii LP rockowy notowany na liście przebojów.
Nagrywał w swej długiej karierze dla Warner Bros,Buddah,Claridge,MCA i innych.
Powrócił w 1981r na listy wraz z grupą Diona The Belmonts piosenką "Let' s put the fun back into rock' n' roll".


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Tallahassee Lassie/ You KnowFreddy Cannon05.195917[8]6[13]Swan 4031[written by Bob Crewe, Frank Slay, Frederick Picariello][produced by Bob Crewe, Frank Slay][13[9].R&B Chart]
Okefenokee/ Kookie HatFreddy Cannon08.1959-43[9]Swan 4038 [written by Bob Crewe/Frank Slay]
Way down yonder in New Orleans/ FracturedFreddy Cannon11.19593[18]3[15]Swan 4043[gold-US][written by Henry Creamer/Turner Layton ][1922r-#9 hit The Perless][14[5].R&B Chart]
Chattanooga shoe shine boy/ Boston, My Home TownFreddy Cannon02.1960-34[7]Swan 4050 [written by Jack Stapp/Harry Stone][#1 hit for Red Foley in 1950]
California here i come/IndianaFreddy Cannon03.196025[2]reissue:46[1][03.60]-Top Rank JAR 309 [UK][written by Buddy DeSylva/Al Jolson/Joseph Meyer][piosenka nagrana oryginalnie przez Ala Jolsona]
Jump over/The UrgeFreddy Cannon05.1960-28[10] side B:60[3]Swan 4053 [written by Bob Crewe/Frank Slay]
Happy shades of blue / Cuernavaca Choo ChooFreddy Cannon07.1960-83[5]Swan 4057 [written by Bob Crewe/Frank Slay]
Humdinger/ My Blue HeavenFreddy Cannon10.1960-59[4]Swan 4061[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Muskrat ramble/Two Thousand and Eight EightFreddy Cannon01.196132[5]54[6]Swan 4066[written by Ray Gilbert/Kid Ory][#8 hit for Louis Armstrong in 1926]
Buzz buzz a diddle it/ OpportunityFreddy Cannon05.1961-51[8] side B:114[1]Swan 4071[written by Bob Crewe/Frank Slay]
Transistor sister/ Walk to the MoonFreddy Cannon07.1961-35[8]Swan 4078 [written by Chuck Dougherty/Frank Slay]
For me and my gal/Blue plate specialFreddy Cannon10.1961-71[6]Swan 4083 [written by Ray Goetz/Edgar Leslie/George W.Meyer]
Teen queen of the week/ Wild GuyFreddy Cannon02.1962-92[2]Swan 4096 [written by Bob Crewe/Frank Slay]
Palisades park/ June, July and AugustFreddy Cannon05.196220[9]3[15]Swan 4106[written by Chuck Barris][15[5].R&B Chart]
What' s gonna happen when summer' s gone/ BroadwayFreddy Cannon09.1962-45[4]Swan 4117[written by Feldman, Gottehrer, Goldstein]
If you were a rock' n' roll record/ The Truth RuthFreddy Cannon11.1962-67[5]Swan 4122 [written by Jay Goodis]
Four letter man/Come on and love meFreddy Cannon02.1963-121[3]Swan 4132 [written by Feldman, Goldstein, Gottehrer]
Patty baby/ Betty JeanFreddy Cannon05.1963-65[7]Swan 4139[written by Bob Feldman/Jerry Goldstein/Richard Goetherer/Frederick Picariello]
Everybody monkey/ Oh GloriaFreddy Cannon08.1963-52[7]Swan 4149 [written by Kenneth Gamble/Jerry Ross]
Abigail Beecher/ All American GirlFreddy Cannon02.1964-16[8]Warner 5409 [written by Robert Boulanger/Richard Heard][produced by Frank Slay]
In the Night / Little Miss a Go Go GoFreddy Cannon05.1965-132[1]Warner 5615[written by Tommy Boyce, Bobby Hart][produced by Kama Sutra Productions]
Action/ Beachwood CityFreddy Cannon08.1965-13[9]Warner 5645 [written by Tommy Boyce/Steve Venet][produced by Dick Glasser]
Let Me Show You Where It's At / The Old Rag ManFreddy Cannon11.1965-127[1]Warner 5666[written by Kooper, Levine][produced by Dick Glasser]
Dedication song/ Come On Come OnFreddy Cannon02.1966-41[6]Warner 5693 [written by R. Regan][produced by Dick Glasser]
The Laughing Song/NatalieFreddy Cannon07.1966-111[2]Warner 5832[written by Cannon, Regan][produced by Russ Regan]
Rock Around the Clock / Sock It to the JudgeFreddy Cannon06.1968-121[2]We Make Rock & Roll 1601 [written by J. DeKnight, M.C. Freeman][produced by Bob Finiz]
Let' s put the fun back in rock' n' roll/ Your Mama Ain't Always Right Freddy Cannon & The Belmonts09.1981-81[4]Masound 1002 [written by Bob Feldman][produced by Bobby Feldman]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Palisades parkFreddy Cannon09.1962-101[5]Swan SLP 507
The explosiveFreddy CannonFreddy Cannon02.19601[1][11]-Top Rank 25 108 [UK]


Jo Ann Campbell

Jo Ann Campbell ur.20.07.1938r w Jacksonville na Florydzie.Zaczynała swoją karierę jako tancerka będąc słuchaczką Fletcher High School.Z tą grupą podróżuje w 1954 roku po Europie.Po powrocie staje się członkiem Johnny Conrad Dancers,grupy tańca nowoczesnego.Występuje z nimi w wielu TV show minn. "Milton Berle Show","The Colgate Comedy Show Hour".Na krótki okres czasu zakłada własny zespół taneczny "Haydens".

W 1956 roku decyduje się na porzucenie tańca i zaczyna karierę piosenkarską.Pierwszy niewielki sukces odnosi występując w nowojorskim Apollo,po którym uzyskała kontrakt nagraniowy w Eldorado Rec,gdzie nagrywa własną piosenkę "Come on baby" w styczniu 1957 r.

Wkrótce potem przechodzi do Gone Rec dla której nagrała 7 singli.Największe sukcesy na listach przebojów odnosi nagrywając na początku lat 60-tych dla ABC i Cameo Rec.
Wystąpiła w filmie "Go Johnny go" gdzie zaśpiewała dwie piosenki.Brała także udział w 1961r razem z Joey Dee w filmie "Hey let' s twist".

Wyszła za mąż za Troy Sealsa,producenta nagrań w Atlantic Rec.Po zakończeniu kariery zajmuje się biznesem.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Kookie little paradiseJo Ann Campbell08.1960-61[9]ABC Rec 10 134[written by Hilliard, Pockriss]
Motorcycle MichaelJo Ann Campbell06.196141[3]-ABC 10200[written by E. Magoon Jr.]
I' m the girl from Wolverton MountainJo Ann Campbell08.1962-38[7]Cameo 223[written by M. Kilgore, C. King]
Mother pleaseJo Ann Campbell04.1963-88[3]Cameo 249[written by Mann, Appell]

Cam-Pact

Australijska grupa z Melbourne założona w 1967r,zaczynała od soulu, wzorując się na artystach spod znaku Tamla i Atlantic,pózniej wykonująca typowy pop,heavy rock a w końcu psychodeliczny rock z elementami bluesa.
Jej pierwotna nazwa to The Camp Act,ale wydawała się zbyt ryzykowna obyczajowo,stąd jej zmiana na CamPact.Grupę tworzyli czołowi muzycy z lokalnej sceny muzycznej,często wymieniający się,lecz będący zarodkiem wielu powstających ówcześnie grup.W 1967r oryginalny skład grupy stanowili:Mark Barnes (ex-Moppa Blues, Roadrunners, Delta Set), Keith Glass (ex-Rising Sons, 18th Century Quartet), John Pugh (ex-Roadrunners, Delta Set, James Taylor Move, 18th Century Quartet), Chris Stockley (The Road Runners, Delta Set) i perkusista Bob Lloyd.
).
 

Nawiązali kontakt z Davidem Flintem,prowadzącym klub Thumpin' Tum,który umożliwił im wystepy i zaproponował trasę koncertową pod własnym managementem.W końcu 1967r odchodzą John Pugh i Bob Lloyd zastapiony przez Grega Cooke'a z Silk'n'Dreams.Ten skład odnosił największe sukcesy.Podpisali kontrakt płytowy dzięki kontrowersyjnemu właścicielowi wytwórni Edsels,Geoffrey'owi Edelstenowi z wytwórnią Festival,z którą ten ostatni miał biznesowe powiązania.
 

Ich pierwszy singiel-"Something Easy" / "Michael" ujrzał światło dzienne w lutym 1968r.Następny-"Drawing Room",autorstwa Keitha Glassa wzorowany był na słynnym The Who i wydany wcześniej przez 18th Century Quartet w 1966r.W następnym 1969r ,Camp-Act wydał nagranych przez Festival kilka zahaczających o psychodelię singli;"Good, Good Feelin"' / "And It Won't Be Long", "Potion of Love" / "Cry My Heart Out" i "Zoom, Zoom, Zoom" / "Getting Myself Together".
 

W połowie tego roku zespół opuszcza Glass,który dostał rolę w australijskiej wersji musicalu "Hair" i Stockley ,który zasilił skład Axiom.Zostali zastąpieni przez Chrisa Lofvena i Russella Smitha.W marcu 1970r; Arnott, Edwards i Smith wraz z Gulliverem Smithem (ex-Little Gulliver & The Children, Dr Kandy's Third Eye) i saksofonistą Jeremy Noone (Leo & Friends, Sons of the Vegetal Mother) tworzą nowy zespół - Company Caine.
 

Arnott stał się ostoją sceny muzycznej lat 70-tych,grając w Company Caine, Spectrum, Mighty Kong i The Dingoes;Barnes zasilił Party Machine,Andy James kontynuował karierę w Asylum i Sundown,Cook występował kolejno z The Graduates, The Mixtures i póżniej, Mondo Rock,a Smith- Co.Caine i Mighty Kong Billy T, i Heavy Division.
 

Keith Glass stał się znaczącą osobą w australijskim rocku;po opuszczeniu CamPact i występach w "Hair" w 1970r zakłada pionierski w kraju kangurów country-rockowy zespół Sundown.Około roku 1978 tworzy Missing Link,sklep płytowy i zarazem wytwórnię,która włącza się w nurt new wave,wydając wczesne płyty The Birthday Party i The Go-Betweens.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania Aus N.Zel Wytwórnia
[Aus]
Komentarz
Something Easy/MichaelCam-Pact03.196856[5]-Festival FK 2195-
Drawing Room/I'm Your PuppetCam-Pact06.196847[9]-Festival FK 2364-
Potion Of Love/Cry My Heart OutCam-Pact06.196960[5]-Festival FK 3005-
Zoom Zoom Zoom/Getting Myself TogetherCam-Pact09.196955[7]-Festival FK 3125-

Eddie Calvert

Eddie Calvert-[ur. 15.03.1922r Preston, Lancashire-zm. 7.08.1978r Afryka Płd],angielski trębacz,który największe sukcesy odnosił w latach 50-tych.Był pierwszym Brytyjczykiem,który miał singla z utworem instrumentalnym jako #1 na liście przebojów.
 

Urodził się i wychowywał w Preston w rodzinie której członkowie grali w lokalnej orkiestrze dętej.Eddie potrafił bardzo szybko uczyć się gry na różnych instrumentach,ale najbardziej urzekła go trabka.Po II wojnie światowej grając w amatorskich orkiestrach dętych uzyskał profesjonalny angaż w popularnej orkiestrze tanecznej i w krótkim czasie stał się sławny dzieki wirtuozerskim występom.Następstwem tego był występ w telewizji z orkiestrą Stanley'a Blacka.Entuzjaści jego gry nadali mu przydomek 'Man With The Golden Trumpet',który towarzyszył mu podczas całej jego kariery
 

Styl jego gry był niezwykle indywidualny,dzięki czemu stał się popularnym artystą w radio BBC i telewizji.Podpisał kontrakt nagraniowy z wytwórnią Columbia,a jego nagrania przyniosły mu dwa #1 na brytyjskiej liście przebojów-"Oh Mein Papa" [pierwszy singiel w W.Brytanii uznany jako Złota Płyta] i wydany dwa lata póżniej, "Cherry Pink and Apple Blossom White".Piosenka "Oh Mein Papa" w wykonaniu Calverta stała się także hitem w Stanach Zjednoczonych
 

Następne przebojowe nagrania Calverta to "John And Julie", ze ścieżki dżwiękowej filmu John and Juliet, i "Mandy".Inne popularne nagrania tego okresu to "Stranger In Paradise" (1955), "The Man with the Golden Arm" (1956) i "Jealousy" (1960).Napisał także w 1954r przebojową piosenkę "My Son, My Son" dla Very Lynn.Temat z filmu The Man with the Golden Arm w jego wykonaniu stał się sygnałem-wizytówką BBC.
 

Rewolucja w przemyśle muzycznym w latach 60-tych,zmniejszyła zainteresowanie publiczności jego płytami.W 1968r rozczarowany opuszca W.Brytanię osiedlajac się w RPA.Zmarł na atak serca w Salisbury w 1978r podczas koncertu w Rodezji.

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Oh Mein Papa / Mystery St.Eddie Calvert12.19531[9][21]6[14]Columbia DB 3337[utwór ze szwajcarskiej komedii muzycznej "Fireworks"][#94 hit for Dick Lee in 1961r][written by Amstein, J./Buukhard, P./Charell, E./Gilbert, R./Parson, G./Tukner, J.]
Cherry Pink and Apple Blossom White / Roses of PicardyEddie Calvert04.19551[6][21]-Columbia DB 3581[written by Mack David/Louiguy~Leonardi~David, Mack]
Stranger in Paradise/SincerelyEddie Calvert05.195514[4]-Columbia DB 3594[written by George Forrest/Wright, Richard][utwór z musicalu "Kismet"]
John and Julie/Heart of the sunsetEddie Calvert07.19556[11]-Columbia DB 3624[tytułowa piosenka z filmu]
Zambesi / Trumpet TangoEddie Calvert03.195613[7]-Columbia DB 3747[written by Carstens/De Waal/Hilliard]
Mandy (The Pansy) / Never Say GoodbyeEddie Calvert02.19589[14]-Columbia DB 3956[written by Elliott/Pisano/Rendine]
Little Serenade / Fanfare TangoEddie Calvert06.195828[2]-Columbia DB 4105[written by Amurri/Ferrio/Parsons/Turner]

George Duke

Ur. 12.01.1946r w San Rafael w stanie Kalifornia (USA). Uczył się na fortepianie w szkole; w 1967 otrzymał dyplom San Francisco Conservatory. W latach 1965-67 był etatowym pianistą w klubie Half Note, akompaniując m.in. Dizzy'emu Gillespiemu i Kenny'emu Dorhamowi oraz młodemu wokaliście Alowi Jarreau. Aranżował także dla wokalnej grupy Third Wave.

W 1969 zaczął współpracować z francuskim skrzypkiem Jeanem-Lukiem Pontym i zainteresował się fortepianem elektrycznym oraz rodzącym się fusion. Wraz z Pontym nagrał płytę KingKong, którą specjalnie dla francuskiego skrzypka skomponował Frank Zappa.

W 1970 dołączył do zespołu Zappy i było to doświadczenie, które zmieniło jego stylistykę. Zappa przekonał go, żeby oprócz grania na elektronicznych instrumentach także śpiewał i brał udział w słynnych, skrzących się od ostrego dowcipu scenicznych dialogach. Razem z nim Duke napisał "Uncle Remus" (z płyty Apostrophe z 1972). Talent Duke'a zaciążył na brzmieniu zappowskiej Mothers of Invention, łączącej jazzowe frazy z rockową podstawą i brzmieniem współczesnej awangardy.

W 1972 artysta przeniósł się do grupy Cannonballa Adderleya (gdzie zastąpił Joe Zawinula). Wraz z Adderleyem koncertował z Joe Williamsem, Nancy Wilson i Dizzym Gillespiem. Zawsze wykazywał preferencje dla soul jazzu, czemu dał wyraz na własnych płytach I Love The Blues i She Heard Me Cry (szczególnie zachwyca jego duet z gitarzystą Johnnym ,"Guitar" Watsonem), a zwłaszcza debiutanckiej From Me To You. Później występował w duetach z perkusistą Billym Cobhamem i wirtuozem gitary basowej Stanleyem Clarkiem.

W 1978 wypuścił na rynek płytę Dukey Stich, zdecydowanie kojarzącą się z zappowską Funkadelic. Nie oparł się także pokusie muzycznej komercji: na A Brazilian Love Affair zaprezentował - wprawdzie wysokiej jakości - ale jednak prostą muzykę koktajlową. Zainteresował się także produkcją nagrań: dokonał nagrań m.in. brazylijskiego multiinstrumentalisty Raoula de Souzy, pierwszych, ważnych nagrań wokalistki Dee Dee Bridgewater. a także wyprodukował płyty Jeffreya Osborne'a i Deniece Williams. Z kolei na płycie Dream On zapuścił się w regiony łatwo wpadającej w ucho wygładzonej muzyki z Zachodniego Wybrzeża. Formacja, z którą pokazał się na Wembley podczas koncertu poświęconego Nelsonowi Mandeli, akompaniowała śpiewakom soulowym; w 1986 przypomniał o swoim talencie aranżera w utworze "Backyard Ritual" z płyty Milesa Davisa Tutu.

Z Clarkiem spotkał się ponownie w 1992 przy realizacji funkowego albumu 3, a w 1992 wydał płytę Snapshot, utrzymaną w rytmie fusion. Postrzegany przede wszystkim jako jazzowy keyboardzista i kompozytor, ale jest także zdolnym producentem nagrań wielkich gwiazd. Komercyjny i artystyczny sukces zawdzięczają Duke'owi m.in. Phil Perry (przebój "Call Me"), Barry Manilow, The Pointer Sisters, Take Six, Dianne Reeves, Anita Baker. Do jego producenckich sukcesów należą również We Are The World, Sweet Baby (duetu Clarke-Duke), części Amandla oraz Tutu Milesa Davisa i bestsellerowy Heart's Honizon Ala Jarreau.

W lata 90-te Duke wszedł jako dojrzały muzyk, kompozytor i producent. Sukcesem okazały się jego autorskie projekty: "Muir Woods Suite" (nagrany z orkiestrą symfoniczną oraz kwartetem jazzowym:Duke,Clarke, Chester Thompson, Paulinho Da Costa), Snapshot, Illusions oraz Is Love Enough zrealizowany z plejadą gwiazd jazzu (od Normana Browna po Dennisa Chambersa i George'a Howarda).



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Reach for It / Just for YouGeorge Duke01.1978-54[6]Epic 50463[written by George Duke][produced by George Duke][2[17].R&B Chart]
Dukey Stick (Part One)/Dukey Stick (Part Two)George Duke04.1978--Epic 50531[written by George Duke][produced by George Duke][4[10].R&B Chart]
Movin' On/The Way I FeelGeorge Duke09.1978--Epic 50595[written by George Duke][produced by George Duke][68[4].R&B Chart]
Say That You Will/I Am For Real (May The Funk Be With You)George Duke02.1979--Epic 50660[written by George Duke][produced by George Duke][25[15].R&B Chart]
I Want You for Myself / Party DownGeorge Duke12.1979--Epic 50792[written by George Duke][produced by George Duke][23[18].Hot Disco/Dance;Epic 681 12"][23[16].R&B Chart]
Brazilian Love Affair / Summer Breezin'George Duke07.198036[6]-Epic 50898[written by George Duke][produced by George Duke]
Sweet baby/Never judge a cover by it's bookStanley Clarke/George Duke05.1981-19[20]Epic 01052[written by George Duke][produced by George Duke, Stanley Clarke][6[19].R&B Chart]
I Just Want To Love You/Finding My WayStanley Clarke/George Duke08.1981--Epic 02397[written by S. Clarke][produced by George Duke, Stanley Clarke][49[8].R&B Chart]
Shine On / Positive EnergyGeorge Duke02.1982-41[9]Epic 02397[written by George Duke][produced by George Duke][produced by George Duke][36[8].Hot Disco/Dance;Epic 37 532 LP.][15[14].R&B Chart]
Ride On Love/Let Your Love Shine George Duke06.1982--Epic 02932[written by George Duke][produced by George Duke][83[3].R&B Chart]
Reach Out (Part 1)/Reach Out (Part 2)George Duke04.1983--Epic 03760[written by George Duke][produced by George Duke][59[9].R&B Chart]
Heroes/AtlantaStanley Clarke/George Duke10.1983--Epic 04155[written by George Duke][produced by George Duke, Stanley Clarke][37[13].R&B Chart]
Thief In The NightGeorge Duke04.1985--Elektra 66912[written by George Duke][produced by George Duke][21[7].Hot Disco/Dance;Elektra 66 912 12"][37[11].R&B Chart]
Broken Glass/Island GirlGeorge Duke09.1986--Elektra 69524[written by George Duke][produced by George Duke][57[7].R&B Chart]
Good Friend/African VioletGeorge Duke11.1986--Elektra 69504[written by George Duke][produced by George Duke][60[11].R&B Chart]
Lady/Find Out Who You AreStanley Clarke/George Duke07.1990--Epic 73 422[written by G. Duke][produced by George Duke, Stanley Clarke][67[6].R&B Chart]
No Rhyme, No ReasonGeorge Duke10.1992--Warner 18 756[24[23].R&B Chart]
Love Can Be So ColdGeorge Duke03.1995--Warner 17 975][78[7].R&B Chart]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Feel George Duke02.1975-141[6]MPS/BASF 25 355[produced by Baldhard Falk]
The Aura Will Prevail George Duke05.1975-111[10]MPS/BASF 25 613[produced by Baldhard Falk]
I Love The Blues, She Heard My CryGeorge Duke01.1976-169[6]MPS/BASF 25 671[produced by Baldhard Falk]
Live-On Tour in Europe The Billy Cobham/George Duke Band10.1976-99[9]Atlantic 18 194-
Liberated FantasiesGeorge Duke12.1976-190[2]MPS/BASF 22 835-
From Me To You George Duke05.1977-192[3]Epic 34 469[produced by George Duke]
Reach For It George Duke10.1977-25[24]Epic 34 883[produced by George Duke]
Don't Let Go George Duke06.1978-39[14]Epic 35 366[produced by George Duke]
Follow The RainbowGeorge Duke03.1979-56[11]Epic 35 701[produced by George Duke]
Master Of The GameGeorge Duke11.1979-125[11]Epic 36 263[produced by George Duke]
A Brazilian Love AffairGeorge Duke05.198033[4]119[9]Epic 36 483[produced by George Duke]
The Clarke/Duke Project Stanley Clarke/George Duke05.1981-33[23]Epic 36 918-
Dream OnGeorge Duke03.1982-48[12]Epic 37 532[produced by George Duke]
Guardian Of The LightGeorge Duke04.1983-147[7]Epic 38 513[produced by George Duke]
The Clarke/Duke Project IIStanley Clarke/George Duke11.1983-146[10]Epic 38 934-
Thief In The Night George Duke04.1985-183[5]Elektra 60 398[produced by George Duke]




Simon Scott & The LeRoys

Simon Scott & The LeRoys (czasem używano Le Roys) byli zaskakująco retro podpisując kontrakt z Parlophone Records w 1964 roku. Ich brzmienie było zdecydowanie z lat 50-tych, ale mieli też pewną wiarygodność, występując na tym samym turnee, co  Rolling Stones  kilka razy w 1963 roku i był wsparciem podczas inauguracji trasy koncertowej Stonesów w 1964 roku po Anglii, obok Mike'a Berry'ego i Mojos . Ich single, „Move It Baby” / „What Kind of Woman” i „My Baby's Got Soul” / „Midnight”, nigdy nie znalazły się na liście, a Scott i zespół przeszli do historii w 1965 roku.



Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Move It Baby/What Kind Of WomanSimon Scott & The LeRoys08.196437[8]-Parlophone R 5164[written by Hubert Pattison][produced by A Robert Stigwood Production]

czwartek, 15 sierpnia 2019

Jimmy Reed

Mathis James Reed,ur. 26.09.1925r w Dunleith w stanie Missisipi (USA), zm. 29.08.1976 w Oakland w stanie Kalifornia. Wokalista, harmonijkarz, gitarzysta, kompozytor. Wychował się na plantacji koło Dunleith. Od dziesiątego roku życia grał na harmonijce. Na jego styl miał wpływ Sonny Boy Willimson II, jednak ze skromnymi umiejętnościami, jakie prezentował, Reed nigdy nie zbliżył się do poziomu swojego mistrza.

Opanował też w niewielkim stopniu grę na gitarze, w czym pomógł mu Eddie Taylor, z którym od 1937r grywał na zabawach i w jukę jointach. Mając 13 lat porzucił szkołę, wyjechał do Meltonia i tam pracował na farmie oraz śpiewał w kościelnym chórze i wolnym czasie grał. W1943 wyjechał do Chicago, krótko pracował, po czym wstąpił do wojska. Po odbyciu służby w marynarce zamieszkał z żoną w 1948r w Gary w Indiana. W 1950r zaczął grać po pracy w zespole Johna Brima The Gary Kings, a następnie na ulicach, w juke jointach i klubach Chicago z używającym jednostrunowej gitary Williem Joe’em Duncanem. Występował również z Johnem i Grace Birimami, „Blind” Johnem Davisem i Kansas City Redem oraz z grającym na perkusji Albertem Kingiem, który wziął udział w pierwszych nagraniach Reeda dla wytwórni Vee-Jay.

Ze swoim przyjacielem i wieloletnim muzycznym partnerem Eddiem Taylorem stworzył duet, odznaczający się charakterystycznym piskliwym brzmieniem harmonijki Reeda, gitary Taylora, rytmem boogie i wyraziście akcentowanym beatem. Płyta z pierwszymi nagraniami, „High And Lonsome" i „Roll And Rhumba” zrealizowanymi w 1953 dla wytwórni Vee-Jay, sprzedawała się słabo. Dopiero powstałe w 1954r „You Don’t Have To Go” w następnym roku dotarło do piątego miejsca listy rhythmandbluesowych przebojów. Reed współpracował z wytwórnią Vee-Jay do 1964, a jego płyty trafiały na listy przebojów z takimi nagraniami, jak „You Got Me Dizzy” (1956), „Baby What You Want Me To Do”, „Bright Lights, Big City”, „Ain’t That Loving You Baby”, „Going To New York”, „Honest I Do”, „Shame, Shame Shame” (1964).

 Te utwory nagrało również wielu innych wykonawców: Elvis Presley, The Rolling Stones, Bill Cosby, Little Richard, The Byrds, The Pretty Things, Neil Young i Steve Miller, który zadedykował Reedowi swój album Living In The 20th Century. Popularnością cieszyły się też „Big Boss Man” (1960) i „Close Together” (1961). Wiele tekstów do utworów Reeda napisała jego żona, pianistka Mama Reed (Mary Lee Davis). Mimo że od 1957r muzyk miewał ataki epilepsji, a później na skutek zaawansowanego alkoholizmu również delirium tremens, szczęśliwie kontynuował karierę.

W 1963r odbył tournee po Wielkiej Brytanii, a w rok później jego pierwszy album nagrała i wydała wytwórnia Vivid. W 1966r związał się z wytwórnią ABC-Bluesway. Dwa lata później ponownie przyjechał do Europy z American Folk Blues Festival. Na początku lat 70-tych nagrywał dla wytwórni Roker, Blues On Blues i Magic, a ostatni album w 1967 dla ABC-Bluesway. Zmarł po ataku epilepsji. Reed stał się jednym z przykładów bluesmanów, których sukcesy wiązały się nie tyle z wielkim talentem czy umiejętnościami instrumentalisty, co z licznymi nagraniami, dzięki którym na przełomie lat 50. i 60-tych stał się jednym z najpopularniejszych wykonawców bluesa. Został przyjęty do Blues Hall Of Fame w 1980 i The Rock & Roll Hall Of Fame w 1991r.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
You Don´t Have To Go/Boogie In The DarkJimmy Reed03.1955--Vee Jay 119[written by J. Reed][5[10].R&B Chart]
I Don't Go For That/She Don't Want Me No MoreJimmy Reed09.1955--Vee Jay 153[written by J. Reed][12[2].R&B Chart]
Ain't That Lovin' You Baby/Baby, Don't Say That No MoreJimmy Reed02.1956--Vee Jay 168[written by J. Reed][3[11].R&B Chart]
Can't Stand To See You Go/Rockin' With ReedJimmy Reed09.1956--Vee Jay 186[written by J. Reed][10[4].R&B Chart]
I Love You Baby/ My First PleaJimmy Reed09.1956--Vee Jay 203[written by J. Reed, E. Abner][13[2].R&B Chart]
Little Rain/Honey, Where Are You Going?Jimmy Reed04.1957--Vee Jay 237[written by J. Reed][A:7[2].R&B Chart][B:10[3].R&B Chart]
The Sun Is Shining/ Baby, What's On Your Mind?Jimmy Reed06.1957-65[5]Vee Jay 248[written by J. Reed][12[2].R&B Chart]
Honest I Do/Signals Of LoveJimmy Reed10.1957-32[15]Vee Jay 253[written by J. Reed][4[8].R&B Chart]
I'm Gonna Get My Baby/Odds And EndsJimmy Reed10.1958--Vee Jay 298[written by J. Reed, M. Reed][5[13].R&B Chart]
I Told You Baby/Ends And OddsJimmy Reed01.1959--Vee Jay 304[written by J. Reed, M. Reed][19[6].R&B Chart]
Baby What You Want Me To Do/Caress Me BabyJimmy Reed03.1960-37[14]Vee Jay 333[written by J. Reed][10[6].R&B Chart]
I Found Love/Where Can You BeJimmy Reed06.1960-88[2]Vee Jay 347[written by J. Reed][16[5].R&B Chart]
Hush-Hush/Going By The River (Part II)Jimmy Reed10.1960-75[2]Vee Jay 357[written by J. Reed][18[8].R&B Chart]
Close Together/Laughing At The BluesJimmy Reed02.1961-68[4]Vee Jay 373[written by J. Reed][12[6].R&B Chart]
Big Boss Man/I'm A Love YouJimmy Reed05.1961-78[3]Vee Jay 380[written by Smith, Dixon][13[8].R&B Chart]
Bright Lights Big City/I'm Mr. LuckJimmy Reed09.1961-58[9]Vee Jay 398[written by J. Reed, M. Reed][3[13].R&B Chart]
Aw Shucks, Hush Your Mouth/Baby, What's WrongJimmy Reed01.1962-93[5]Vee Jay 425[written by J. Reed]
Good Lover/Tell Me You Love MeJimmy Reed06.1962-77[4]Vee Jay 449[written by M. Reed]
Shame, Shame, Shame/There'll Be A DayJimmy Reed04.196345[2]52[8]Vee Jay 509[written by J. Reed]
A New Leaf/ I Wanna Be LovedJimmy Reed01.1965--Vee Jay 642[written by J.M. Dunson][produced by Calvin Carter][35[2].R&B Chart]
Knockin' At Your Door/Dedication To Sonny "Boy Williamson"Jimmy Reed06.1966--Exodus 2005[written by Sax Kari][produced by Al Smith][39[2].R&B Chart]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Jimmy Reed at Carnegie HallJimmy Reed10.1961-46[31]Vee-Jay 1035[produced by Calvin Carter]
Just Jimmy ReedJimmy Reed10.1962-103[6]Vee-Jay 1050-



Denny Seyton & The Sabres

Denny Seyton & The Sabres to jeden z bardziej obiecujących zespołów z Liverpoolu, któremu nigdy się nie udało, mimo że dotarł na listy przebojów singlem „The Way You Look Tonight” w 1964 roku. Denny Seyton (prawdziwe nazwisko Brian Tarr ) był ich założycielem i wokalistą, a   ich najważniejszy skład - który przeszedł kilka przejść do tego momentu - składał się z Lally Stotta na gitarze prowadzącej, Mike Logana na organach, Johna Boyle na basie i Edena Kane absolwenta Dave Saxon na perkusji .

 Ich brzmienie było oparte na R & B, a niektóre relacje z ich wczesnego brzmienia porównują je do Rolling Stones . Podpisali  kontrakt z brytyjskim oddziałem Mercury Records (co czyni ich jakby odległymi prekursorami muzycznymi Dexy's Midnight Runners ), ale wkrótce potem zaczęli dodawać harmonie i włączać wpływy popu do swojej pracy, aby naśladować udane brzmienie Beatlesów , Searchers , Gerry & the Pacemakers , i in. Denny Seyton & the Sabres zagrali wiele koncertów w Hamburgu i byli regularnymi mieszkańcami  Star-Club, i pomimo pewnych osobliwości (w tym wspomnień o ekscentrycznym zachowaniu Stotta ), mieli oddanych fanów i wydawali się mieć duży potencjał.

Pierwsze wydawnictwo Mercury, „Tricky Dicky”/ „Baby What You Want Me to Do”, oraz drugie „Short Fat Fannie” / „Give Me Back My Heart”,   nigdy nie znalazły się na liście, ale trzecie, „ The Way You Look Tonight ” był niewielkim hitem, osiągając 48 pozycję w Anglii. Ten smak sukcesu okazał się jednak ulotny i nigdy się nie powtórzył - opuścili Mercury dla Parlophone (podpisali kontrakt jako   Denny Seyton Group ) w końcu 1964 roku bez sukcesu z „Just a Kiss” / „In the Flowers by the Trees”. Mercury wydał LP, It's the Gear , składający się z coverów współczesnych hitów, w 1965 r. również nie znalazł się na liście przebojów i było to ostatnie nagranie, poza występami na kompilacjach takich jak Mersey Beat 1962-1964 w latach 80-tych i Unearthed Merseybeat w 2003 r., ta ostatnia oferuje znakomitą,wersję „House of Bamboo” i hałaśliwą wersję „I'm Gonna Love You Too”.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
The Way You Look Tonight/Hands OffDenny Seyton & The Sabres09.196448[1]-Mercury MF 824[written by D. Fields, J. Kern]

Kenny Lynch

Ur. 18.03.1939 r. w londyńskiej dzielnicy Stepney, Anglia. Najpopularniejszy ciemnoskóry brytyjski artysta rozrywkowy, ulubieniec telewidzów na przestrzeni trzydziestu lat. Najmłodszy z sześciorga rodzeństwa zadebiutował na scenie jako dwunastolatek wraz z siostrą Maxine Daniels. W szesnastym roku życia przyłączył się do orkiestry Eda Nichola, a przed rozpoczęciem służby wojskowej w 1957 r. zdążył towarzyszyć licznym instrumentalnym zespołom, w tym popularnej grupie Boba Millera.

Podpisawszy kontrakt z wytwórnią HMV, w 1960 r. wprowadził do Top 40 własną wersję tematu „Mountain Of Love”. Wystąpił w kilku filmach, szczytowym zaś okresem jego płytowej kariery był 1963, gdy interpretacje piosenek „Up On The Roof’ i „You Can Never Stop Me Loving You” weszły do brytyjskiej Top 10, (ta druga znalazła się też w amerykańskiej Top 20
w wykonaniu Johnny’ego Tillotsona).

Do połowy lat osiemdziesiątych jeden z najpracowitszych i najbardziej lubianych artystów estradowych, nagrodzony Orderem Imperium Brytyjskiego. Współautor przeboju grupy The Small Faces „Sha La La La Lee” z 1966 r., w późniejszym okresie nagrywał kolejno dla wytwórni Columbia, Atlantic, Polydor, Laser, Towerbell i Spartan.

W 1983 r. powrócił nieoczekiwanie na listy przebojów utrzymanym w rytmie brytyjskiego funku tematem „Half The Day’s Gone And We Haven’t Earned A Penny”, nagranym dla firmy Satril.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Mountain Of Love/Why Do You Treat Me This WayKenny Lynch07.196033[3]-HMV POP 751[written by Harold Dorman]
Puff (Up In Smoke)/Happy That's MeKenny Lynch09.196233[6]-HMV POP 1057[written by Bernie Baum, Bill Giant & Florence Kaye]
Up On The Roof/Jump On Your BroomstickKenny Lynch12.196210[12]-HMV POP 1090[written by Gerry Goffin & Carole King]
You Can Never Stop Me Loving You/Crazy CrazesKenny Lynch06.196310[14]-HMV POP 1165[written by Ian Samwell & Jean Slater]
Stand By Me/Baby It's TrueKenny Lynch04.196439[7]-HMV POP 1280[written by Ben E. King, Jerry Leiber & Mike Stoller]
What Am I To You/That's What Little Girls Are Made ForKenny Lynch09.196437[6]-HMV POP 1321[written by Clive Westlake, Kenny Lynch & Mort Shuman]
I'll Stay By You/For Lovin' You BabyKenny Lynch06.196529[7]-HMV POP 1430[written by Hal Shaper & Kenny Lynch]
Half The Day's Gone And We Haven't Earne'd A Penny/ Another Groovy Saturday NightKenny Lynch08.198350[5]-Satril SAT 510[written by Kenny Lynch][produced by Kenny Lynch]

                                  Kompozycje Kenny Lyncha na listach przebojów


 

[with Clive Westlake,Mort Shuman]
08/1964 What Am I to You Kenny Lynch 37.UK


[with Clive Westlake & Bill Giant ]
02/1965 It's Gotta Last Forever Billy J. Kramer & the Dakotas 67.US

[with Hal Shaper]
06/1965 I'll Stay by You Kenny Lynch 29.UK

[with Mort Shuman]
07/1965 Follow Me The Drifters 91.US
02/1966 Sha La La La Lee Small Faces 3.UK
06/1967 What Good Am I? Cilla Black 24.UK
08/1978 Sha La La La Lee Plastic Bertrand 39.UK

[with , Michelle Vendome & Mort Shuman]
01/1966 Love Is Just a Broken Heart Cilla Black 5.UK

[with Tony Hicks ]
11/1972 Long Dark Road The Hollies 26.US

[solo]
08/1983 Half the Day's Gone Kenny Lynch 50.UK


[with Jim Capaldi,Chris Parren]
09/1984 I'll Keep Holding On Jim Capaldi 106.US



Desiigner

Desiigner, właściwie Sidney Royel Selby III (ur. 3 maja 1997r w Nowym Jorku) -amerykański raper, piosenkarz i autor tekstów.

Popularność zdobył wraz z wydaniem debiutanckiego singla „Panda”, który dotarł do pierwszego miejsca na Billboard Hot 100. Wcześniej udzielił się wokalnie na albumie The Life of Pablo Kanye Westa. 11 lutego 2016 roku, raper podpisał kontrakt płytowy z wytwórnią GOOD Music, należącą do Def Jam Recordings.

Sidney Royel Selby III urodził się 3 maja 1997 w Nowym Jorku na Brooklynie. Występował w chórze szkolnym oraz kościelnym. W wieku czternastu lat zainteresował się rapowaniem oraz został wyrzucony ze szkoły.
Desiigner pierwsze utwory tworzył pod pseudonimem Designer Royel. Jego siostra przekonała go, aby zrezygnował z drugiego imienia i dodał drugie „i” do słowa „Designer”. 3 grudnia 2015 roku raper wydał swój oficjalny utwór, zatytułowany „Zombie Walk”. 15 grudnia ukazał się debiutancki singel - „Panda”. Zaledwie pięć dni od premiery singel ukazał się na iTunes. Następnie został ponownie wydany w lutym 2016 roku. Piosenka osiągnęła sukces utrzymując się dwa tygodnie z rzędu na liście Billboard Hot 100. 11 lutego 2016 roku, raper podpisał kontrakt płytowy z wytwórnią GOOD, należącą do Def Jam Recordings. Po podpisaniu kontraktu, Desiigner znalazł się na siódmym albumie Kanye Westa, zatytułowanym The Life of Pablo; pojawił się w utworach „Pt. 2” („Panda” posiada sample z tego utworu) oraz „Freestyle 4”. Desiigner wykonał najnowszą piosenkę „Pluto” na South by Southwest 2016 (SXSW). W wywiadzie dla tygodnika „Billboard”, raper potwierdził wydanie mixtape, zatytułowany Trap History Month. Jednak później tytuł został zmieniony na New English.

5 maja 2016 roku, amerykański producent muzyczny Mike Dean oświadczył, że jest producentem wykonawczym debiutanckiego albumu rapera. Pod koniec maja raper poinformował, że debiutancki album studyjny nazywać się będzie The Life of Desiigner. 12 czerwca nastąpiła premiera singla „Champions”, który został wydany, jako wspólny singel z kompilacji Cruel Winter, należącą do wytwórni GOOD Music. W utworze oprócz rapera, pojawili się: Kanye West, Gucci Mane, Big Sean, 2 Chainz, Travis Scott, Yo Gotti oraz Quavo. 22 czerwca 2016 roku, Desiigner zaprezentował na żywo utwory z mixtape. 26 czerwca w serwisie Tidal, obyła się premiera pierwszego wydawnictwa, zatytułowanego New English. Pod koniec lipca ukazał się singel – „Tiimmy Turner”.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
PandaDesiigner05.20167[33]1[2][40]GOOD[5x-platinum-US][platinum-UK][written by Sidney Selby III,Gus Gonzalez,Adnan Khan][produced by Menace][1[2][34].R&B Chart]
ChampionsYo Gotti with Kanye West, Gucci Mane, Big Sean, 2 Chainz, Travis Scott, Quavo and Desiigner07.201612871[3]Def Jam[platinum-US][written by Kanye West,Alain Macklovitch,Lexus Lewis,Mike Dean,Noah Goldstein,Radric Davis,Sean Anderson,Ty Epps,Jacques Webster,Mario Mims,Quavious Marshall,Sidney Selby,Derek Watkins][produced by Kanye West,A-Trak,Lex Luger,Mike Dean,Derek Watkins,Charlie Hea,Noah Goldstein][22[7].R&B Chart]
Tiimmy TurnerDesiigner09.201613634[20]GOOD[platinum-US][silver-UK][written by Sidney Selby III,Mike Dean][produced by Dean,Desiigner][10[20].R&B Chart]
OutletDesiigner03.2017-105[1]GOOD[written by Sidney Selby III,Anderson Hernandez,Rian Bastilo,Corey Thompson][produced by Vinylz,CT ,Mike Dean][48[1].R&B Chart]
Mic Drop (Remix)BTS featuring Desiigner with Steve Aoki12.2017-28[10]Big Hit Entertainment[written by Pdogg,Supreme Boi",hitman" bang,J-Hope,RM,Desiigner][produced by Pdogg,Steve Aoki ]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
New EnglishDesiigner07.2016-22[17]GOOD[produced by Zana Ray,Steven Victor ,Mike Dean,Mekado,Hal Ritson,Richard Adlam,NickFRSH,YsOnnaTrack,Richie Souf,Rico Beats,IGNORVNCE,@TheShellGod,Menace,Maaly Raw,EManOnTheTrack]
L.O.D.Desiigner05.2018-161[1]GOOD[produced by Desiigner,Mike Dean,16yrold,Andre Atkinson,DJ Relly Rell,JSDG,Kidkeva,Redda,Ronny J,Sean Garrett,Willie P]


wtorek, 13 sierpnia 2019

Sia

Sia Kate Isobelle Furler, występująca głównie jako Sia (ur. 18 grudnia 1975r w Adelaide) -australijska autorka piosenek i wokalistka.
Uczęszczała do szkoły podstawowej w północnej Adelaide, a później do szkoły średniej (Adelaide High School), którą ukończyła w 1994.
Na początku lat dziewięćdziesiątych zaczęła grać koncerty w lokalnych klubach z muzyką acid jazz. W wieku 17 lat została wokalistką zespołu jazzowo-funkowego Crisp, który wraz z nią tworzyli: gitarzysta Jesse Flavell, basista Jeremy Glover, klawiszowcy Sam Langley i Ben Timmis oraz perkusista Steve Rooney. Grupa wydała dwa albumy studyjne: Word and the Deal (1996)  i Delerium (1997).

W 1997 zakończyła współpracę z zespołem, by skupić się na karierze solowej. Wydała swój debiutancki album studyjny zatytułowany OnlySee, który został wyprodukowany przez Flavella (z formacji Crisp), będącego autorem większości utworów z krążka. Album został wykupiony w 1200 egzemplarzach. W listopadzie tego samego roku wokalistka wystąpiła gościnnie w jednym z odcinków serialu Zatoka serc, śpiewając w nim utwór „How to Breathe”.

W 2000 podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Dance Pool, należącą do Sony Music. W tym samym roku przeprowadziła się do Londynu, gdzie występowała jako chórzystka zespołu Jamiroquai, a także wydała utwór „Taken for Granted”, będący pierwszym singlem z płyty zatytułowanej Healing Is Difficult. Album miał premierę w lipcu 2001. Wszystkie utwory z albumu napisała lub współtworzyła sama Furler, która wyprodukowała krążek we współpracy z Blairem Mackichanem. Słowa utworów z płyty nawiązywały do śmiertelnego wypadku samochodowego jej ówczesnego chłopaka, Daniego. Pierwszy singiel z albumu, „Taken for Granted”, dotarł do dziesiątego miejsca brytyjskiej listy przebojów.

Po niezadowalającej akcji promocyjnej płyty piosenkarka zwolniła swojego menedżera i odeszła z wytwórni Sony Music, po czym podpisała kontrakt z Go! Beat Records. W międzyczasie nawiązała współpracę z angielskim duetem Zero 7 (Henrym Binnsem i Samem Hardakerem), dla którego nagrała partie wokalne na ich pierwsze trzy albumy oraz wzięła udział w ich trasach koncertowych. 

W 2003 wydała swój pierwszy mini-album zatytułowany Don't Bring Me Down. Jeden z utworów z płyty pojawił się w tle napisów końcowych filmu 36. 19 stycznia 2004 premierę miał kolejny krążek wokalistki zatytułowany Colour the Small One. Dzięki wykorzystaniu na płycie instrumentów akustycznych oraz elektronicznych, materiał porównywano do twórczości takich artystów, jak Dido czy Sarah McLachlan. Wśród jedenastu propozycji z płyty znalazła się m.in. piosenka „The Bully”, która powstała we współpracy z amerykańskim muzykiem, Beckiem Hansenem. Wydawnictwo promowały single „Breathe Me” i „Where I Belong”, który miał znaleźć się na oficjalnej ścieżce dźwiękowej filmu Spider-Man 2, jednak ostatecznie nie pojawił się w produkcji z powodu konfliktu z wytwórnią nagraniową.

Na początku 2005 opuściła wytwórnię Go! Beat Records, co tłumaczyła niezadowoleniem z prowadzonej przez firmę kampanii reklamowej jej nowego albumu. Wyjechała wówczas do Nowego Jorku. W tym samym roku jej piosenka „Breathe Me” pojawiła się na albumie pt. Six Feet Under, Vol. 2: Everything Ends, będącym ścieżką dźwiękową serialu HBO Sześć stóp pod ziemią (2001–2005), a także podczas transmisji Victoria’s Secret Fashion Show 2006. Na początku 2006 album został wydany przez amerykańską wytwórnię Astralwerks. W tym czasie artystka wyruszyła w amerykańską trasę koncertową, promującą nowe wydanie płyty, wzbogacone o cztery dodatkowe utwory: „Broken Biscuit” (z EP-ki pt. Don’t Bring Me Down), „Sea Shells” (ze strony B brytyjskiego wydania singla „Breathe Me”) i dwa remiksy piosenki „Breathe Me”, wykonane przez Four Teta i Ulricha Schnaussa.
 

W kwietniu 2007 wydała pierwszy koncertowy album pt. Lady Croissant, na którym znalazło się osiem piosenek zaśpiewanych na żywo podczas występu w New York’s Bowery Ballroom w kwietniu poprzedniego roku, a takżę jeden nowy utwór studyjny - „Pictures”. W listopadzie premierę miała kolejna EP-ka artystki zatytułowana Day Too Soon, na której znalazły się cztery kompozycje: „Buttons” i „The Girl You Lost to Cocaine” oraz tytułowy utwór „Day Too Soon” wraz z remiksem w wykonaniu Mock & Toof. Remiks utworu „The Girl You Lost to Cocaine”, wykonany przez holenderskiego muzyka, Sandera van Doorna, dotarł do 11. miejsca listy przebojów w Holandii i do 12. miejsca w Hiszpanii.

W styczniu 2008 wystąpiła gościnnie w talk-show Late Night with Conan O’Brien, gdzie zaśpiewała piosenkę „The Girl You Lost to Cocaine”. W tym samym miesiącu wydała swój kolejny album studyjny zatytułowany Some People Have Real Problems, który dotarł do 26. miejsca amerykańskiej listy najchętniej kupowanych płyt według magazynu Billboard i otrzymał status złotej płyty w Australii. W listopadzie 2008 wystąpiła w show David'a Letterman'a śpiewając utwór pt. ,,Soon We'll Be Found" z albumu Some People Have Real Problems. Jeden z utworów z płyty, „Little Black Sandals”, został wykorzystany w jednym z odcinków pierwszej serii programu Private Practice.

W maju 2009 wydała DVD koncertowe pt. TV Is My Parent, na którym znalazł się zapis jej koncertu zagranego 12 września w New York’s Hiro Ballroom, a takżę teledyski do czterech utworów oraz materiały zakulisowe z planu zdjęciowego. Za wydawnictwo piosenkarka odebrała nagrodę za Najlepsze muzyczne DVD podczas ceremonii wręczania nagród Amerykańskiego Stowarzyszenia Branży Fonograficznej (ARIA) w 2009. Sama płyta Some People Have Real Problems zapewniła artystce nominację do nagrody w kategorii Najlepszy album przełomowego artysty.

W 2007 nawiązała kontakt z menedżerem Christiny Aguilery, z którym nagrała swój utwór „Death by Chocolate” z płyty Some People Have Real Problems. Dwa lata później wraz z Samuelem Dixonem nawiązali współpracę z Aguilerą, z którą napisali kilka utworów na jej szósty album studyjny pt. Bionic („All I Need”, „I Am”, „You Lost Me” i „Stronger than Ever”). Trio stworzyło też piosenkę „Bound to You”, napisaną na potrzeby filmu Burleska z Aguilerą w roli głównej.

W 2010 piosenka „Bound to You” zdobył nominację do Złotego Globu w kategorii Najlepsza oryginalna kompozycja. W czerwcu 2010 wydała piąty album studyjny pt. We Are Born, który promowany był przez singiel „Clap Your Hands”. Na płycie znalazł się także m.in. utwór „You’ve Changed”, napisany i wydany w 2008 we współpracy z amerykańską producentką muzyczną, Lauren Flax. Piosenka dotarła do 31. miejsca australijskiej listy przebojów i pojawiła się w jednym z odcinków serialu Pamiętniki wampirów. Inny utwór z płyty, „I’m in Here”, został zagrany w ścieżce dźwiękowej seriali: Plotkara, Nowe gliny, The Nine Lives of Chloe King i Nikita.

W czerwcu 2010 odwołała swoją trasę koncertową z powodów zdrowotnych. W styczniu 2011 powróciła na scenę, wystąpiła m.in. na festiwalu Big Day Out w Nowej Zelandii i Australii. W lutym wyruszyła w australijską trasę koncertową. W maju pojawiła się gościnnie jako trener wokalny drużyny Aguilery w pierwszej edycji amerykańskiej wersji formatu The Voice.

30 marca 2012 wydała swój pierwszy album kompilacyjny pt. Best Of..., który dotarł do 27. miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Australii. 1 kwietnia zaśpiewała gościnnie na singlu „Wild Ones” producenta Flo Rida. Utwór został zaprezentowany w przerwie między rozgrywkami gali WWE Royal Rumble, a kilka tygodni później został ogłoszony jednym z muzycznych motywów przewodnich gali WrestleMania XXVIII, najważniejszej rozgrywki wrestlingowej organizowanej przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). W tym samym roku zaśpiewała gościnnie w przeboju „Titanium” Davida Guetty, który promował album producenta zatytułowany Nothing but the Beat. Sama Sia nie była zadowolona z sukcesu piosenki, twierdząc iż woli być kojarzona jako autorka tekstów, nie wokalistka. Duet zaprezentował utwór podczas Coachella Valley Music and Arts Festival, gdzie zaśpiewali też inny wspólnie nagrany singiel - „She Wolf (Falling to Pieces)”.

Na początku 2013 nagrała utwór „Kill and Run”, napisany na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Wielki Gatsby. W tym samym czasie zaśpiewała gościnnie w utworze „Beautiful Pain”, umieszczonym na rozszerzonej wersji ósmego albumu studyjnego Eminema pt. The Marshall Mathers LP 2. W czerwcu tego samego roku zdobyła tytuł Autorki piosenek roku podczas ceremonii APRA Music Awards. 1 października został wydany utwór piosenkarki „Elastic Heart”, nagrany wraz z The Weekend i Diplo. Piosenka promowała ścieżkę dźwiękową do filmu Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia.

We wrześniu 2013 ogłosiła, że kończy pracę nad szóstym albumem studyjnym, nad którym pracowała razem z Gregiem Kurstinem. 17 marca 2014 ukazał się pierwszy singiel zapowiadający płytę - „Chandelier”. Piosenka osiągnęła sukces komercyjny. W Stanach Zjednoczonych dotarła do pierwszego miejsca na liście Hot Dance Club Play. W klipie do utworu gościnnie zatańczyła Maddie Ziegler, uczestniczka programu Dance Mom. Utwór „Chandelier” otrzymał cztery nominacje do nagrody Grammy w kategoriach: Piosenka roku, Nagranie roku, Najlepsza solowa piosenka pop i Najlepszy teledysk. Pod koniec czerwca Sia po raz drugi otrzymała tytuł Autorki piosenek roku podczas ceremonii APRA Music Awards.

4 lipca 2014 wydała szósty album studyjny pt. 1000 Forms of Fear. Album otrzymał w większości pozytywne recenzje, a wielu krytyków chwaliło treść piosenek, produkcję oraz głos wokalistki. Płyta zadebiutowała na pierwszej pozycji Billboard 200, w pierwszym tygodniu po premierze sprzedając się w nakładzie 52 tys. kopii. 29 sierpnia 2014 ukazała się płyta zespołu Maroon 5 zatytułowana V, na której znalazł się m.in. utwór „My Heart is Open” współtworzony przez Się. 15 września w sieci pojawił się singiel Eminema - „Guts Over Fear”, w którym gościnnie zaśpiewała wokalistka. W październiku Sia nagrała nową wersję piosenki „You’re Never Fully Dressed without a Smile”, która znalazła się na ścieżce dźwiękowej ekranizacji musicalu Annie. Na potrzeby produkcji piosenkarka nagrała także dwa inne utwory: „Opportunity” i „Moonquake Lake” (w duecie z Beckiem).

9 stycznia 2015 ukazała się trzeci singel z płyty pt. 1000 Forms of Fear, czyli „Elastic Heart”. W teledysku do piosenki wystąpiła Maddie Ziegler i aktor Shia LaBeouf. Tuż po premierze klip został odebrany dwuznacznie: jedni krytykowali go i zarzucali mu promowanie pedofilii, inni podziwiali i uważali za sztukę. Utwór dotarł do 17. miejsca Billboard Hot 100. W maju wydała cover przeboju „California Dreamin’” zespołu The Mamas & the Papas. Utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu San Andreas. W tym samym miesiącu piosenkarka wydała grę mobilną o nazwie Bob Job. We wrześniu zapowiedziała wydanie swojego nowego singla - „Alive”, który został napisany we współpracy z Adele i pierwotnie był przeznaczony na nową płytę Brytyjki. Na początku listopada Sia wydała pierwszy utwór promocyjny zapowiadający płytę - „Bird Set Free”.

29 stycznia 2016 odbyła się premiera jej siódmego albumu studyjnego pt. This Is Acting, na którym znalazły się piosenki napisane przez artystkę z myślą o innych wykonawcach. W grudniu ukazał się nowy singiel z płyty - „Cheap Thrills”. W sierpniu premierę miała piosenka „Telepathy”, napisana przez Furler, a wykonywana przez Christinę Aguilerę przy współudziale Nile’a Rodgersa. Utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej do serialu produkcji Netflix pt. The Get Down. W celu promocji albumu This Is Acting Sia wystąpiła na wielu festiwalach muzycznych oraz odbyła jesienną trasę koncertową Nostalgic for the Present Tour, obejmującą dwadzieścia trzy koncerty w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. We wrześniu wydała kolejny singel z płyty- „The Greatest”, który dotarł do 18. miejsca Billboard Hot 100.

Na początku 2017 ukazał się singiel „Move Your Body”. 8 czerwca udostępniła utwór „Free Me”. W teledysku do piosenki gościnnie wystąpiła Zoe Saldana, a głosu użyczyła Julianne Moore. Dochód przeznaczono na badania nad lekiem na HIV. W tym samym roku Sia opuściła wytwórnię RCA Records i podpisała kontrakt z Atlantic Records. Również w 2017 wyreżyserowała musical Music, oparty na jednostronicowym opowiadaniu, które napisała dziesięć lat wcześniej. W projekcie wystąpią Maddie Ziegler wraz z Kate Hudson. Premiera sztuki wraz z oryginalną ścieżką dźwiękową autorstwa Sii zaplanowana jest na 2019.

W maju 2018 podjęła współpracę z brytyjskim muzykiem Labrinth oraz amerykańskim DJ-em Diplo, tworząc grupę LSD. 3 maja wydali pierwszy singiel „Genius". 12 kwietnia 2019 roku wydany został ich album pt; „Labrinth, Sia & Diplo Present... LSD” zawierający single: „Genius" ; „Audio" ; „Thunderclouds" ; „Mountains" oraz „No New Friends" .


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Taken for GrantedSia06.200010[6]-Long Lost Brother S 002CD1[written by Sia Furler][produced by Nigel Corsbie]
Little ManSia09.200082[1]-Long Lost Brother S003CD1[written by Sia Furler,Sam Frank][produced by Exemen]
Drink to Get DrunkSia with Different Gear05.200191[1]-Incredible 6711556[written by Sia Furler,Sam Frank]
DistractionsZero 7 Featuring Sia03.200245[2]-Ultimate Dilemma UDRCDS 046[written by H. Binns, S. Hardaker, Sia Furler]
Breathe MeSia05.200471[1]-Go Beat 9866392[platinum-US][gold-UK][written by Sia Furler, Dan Carey][produced by Jimmy Hogarth]
SomersaultZero 7 Feat. Sia05.200456[2]-Ultimate Dilemma EW 290CD[written by Henry Binns,Sia Furler,Sam Hardaker][produced by Zero 7]
Where I BelongSia08.200485[1]-Go Beat 9867479[written by Sia Furler,Samuel Dixon][produced by Jimmy Hogarth]
Soon We'll Be FoundSia10.200894[1]-Monkey Puzzle CATCO 143378696[written by Sia Furler,Rick Nowels][produced by Jimmy Hogarth]
TitaniumDavid Guetta featuring Sia08.20111[1][87]7[33]Positiva/Virgin GB28K 1100036[3x-platinum-UK][2x-platinum-US][written by Sia,David Guetta,Giorgio Tuinfort,Nick van de Wall][produced by David Guetta,Giorgio Tuinfort,Afrojack]
Wild One TwoJack Back featuring David Guetta, Nicky Romero and Sia12.2011171[1]-Atlantic[written by Flo Rida, soFLY & Nius, Sia Furler, Axwell, Jacob Luttrell, Marcus Cooper, Niklaas Vogel-Kern][produced by David Guetta, Nicky Romero]
Wild OnesFlo Rida featuring Sia02.20124[28]5[36]Atlantic USAT 21104103[2x-platinum-UK][4x-platinum-US][written by Flo Rida, soFLY & Nius, Sia Furler, Axwell, Jacob Luttrell ,Marcus Cooper, Benjamin Maddahi][produced by soFLY & Nius, Axwell][82[2].R&B Chart]
She Wolf (Falling to Pieces)David Guetta featuring Sia09.20128[17]-Positiva/Virgin GB28K 1200043[gold-UK][written by David Guetta,Chris Braide,Sia Furler,Giorgio Tuinfort][produced by David Guetta,Chris Braide,Giorgio Tuinfort]
Elastic HeartSia featuring The Weeknd and Diplo10.201310[38]17[30]Monkey Puzzle/RCA USRC 11400976[2x-platinum-UK][2x-platinum-US][written by Sia Furler,Thomas Wesley Pentz,Andrew Swanson][produced by Diplo,Greg Kurstin]
Beautiful PainEminem featuring Sia11.201367[1]99Interscope USUM 71314072[written by Marshall Mathers ,Emile Haynie, Sia Furler ,Luis Resto][produced by Haynie ,Eminem][30[1].R&B Chart]
Battle CryAngel Haze featuring Sia03.201470[2]-Island GBUM 71306405[written by Angel Haze, Sia Furler, Greg Kurstin][produced by Greg Kurstin]
Eye of the NeedleSia 06.2014181-Monkey Puzzle[written by Sia Furler,Christopher Braide][produced by Greg Kurstin]
ChandelierSia07.20146[114]8[46]Monkey Puzzle/RCA USRC 11400498[4x-platinum-UK][9x-platinum-US][written by Sia Furler,Jesse Shatkin][produced by Greg Kurstin,Jesse Shatkin]
Guts Over FearEminem featuring Sia10.201410[5]22[3]Interscope USUM 71410846[gold-US][silver-UK][written by Marshall Mathers,Sia Furler,Emile Haynie,John Hill,Luis Resto][produced by Emile Haynie,John Hill][6[20].R&B Chart]
Big Girls CrySia04.201577[7]103[1]Monkey Puzzle/RCA USRC 11400980[silver-UK][gold[written by Sia Furler,Christopher Braide][produced by Greg Kurstin]
California Dreamin'Sia05.201592[2]-Watertower Music USRC 11500721-
Fire Meet GasolineSia06.2015193-RCA[written by Sia Furler, Sam Dixon, Greg Kurstin][produced by Kurstin]
AliveSia10.201530[22]56[3]Monkey Puzzle USRC 11502101[platinum-UK][platinum-US][written by Sia Furler,Adele Adkins,Tobias Jesso Jr.][produced by Jesse Shatkin]
Déjà VuGiorgio Moroder featuring Sia04.2015194-RCA[written by Sia Furler,Giorgio Moroder][produced by Giorgio Moroder,Michael "Smidi" Smith]
Bang My HeadDavid Guetta featuring Sia and Fetty Wap11.201518[30]76[6]Parlophone GB28K 1400054[platinum-UK][gold-US][written by David Guetta,Giorgio Tuinfort,Nick Rotteveel,Marcus Van Wattum,Christian Karlsson,Sia Furler,Vincent Pontare,Magnus Lidehäll][produced by David Guetta,Giorgio Tuinfort,Nicky Romero,Marcus Van Wattum]
Bird Set FreeSia11.201592[1]-Monkey Puzzle USRC 11502852[gold-US][silver-UK][written by Sia Furler,Greg Kurstin][produced by Kurstin]
ReaperSia01.201682[1]-Monkey Puzzle USRV 81600001[written by Sia Furler, Kanye West, Noah Goldstein, Charles Misodi ,Njapa, Dom $olo][produced by West, Dom $olo, Goldstein, 88-Keys, Jesse Shatkin, Jake Sinclair]
Cheap ThrillsSia featuring Sean Paul02.20162[66]1[4][52]Monkey Puzzle/RCA USRC 11502935[5x-platinum-UK][8x-platinum-US][written by Sia Furler,Rick Nowels][produced by Jimmy Hogarth]
The GreatestSia Featuring Kendrick Lamar09.20165[29]18[23]Monkey Puzzle/RCA USRC 11601332[2x-platinum-UK][3x-platinum-US][written by Sia Furler ,Greg Kurstin, Kendrick Duckworth, Blair MacKichan][produced by Greg Kurstin]
Satisfied Sia Featuring Miguel And Queen Latifah 12.2016-114[1]Monkey Puzzle/RCA [written by Lin-Manuel Miranda]
Move Your BodySia01.201759[7]-Monkey Puzzle/RCA USRC 11502933[gold-UK][gold-US][written by Sia Furler,Greg Kurstin][produced by Greg Kurstin]
HeliumSia vs David Guetta and Afrojack02.201745[3]71[1]Republic USUG 11700022[silver-UK][written by Sia Furler,Chris Braide][produced by David Guetta, Afrojack]
WaterfallStargate featuring Pink and Sia03.201747[5]-Interstellar Music/RCA USRC 11700338[written by Mikkel Storleer Eriksen,Tor Erik Hermansen,Thomas Wesley Pentz,Sia Furler,Philip Meckseper][produced by Stargate]
Dusk Till DawnZayn featuring Sia09.20175[24]44[17]RCA USRC 11701783[2x-platinum-UK][platinum-US][written by Zayn Malik, Sia Furler, Alex Oriet, David Phelan, Greg Kurstin][produced by Greg Kurstin]
Santa's Coming for UsSia12.201724[8]111[2]Atlantic/Monkey Puzzle USAT21704210[gold-UK][written by Sia Furler, Greg Kurstin][produced by Greg Kurstin]
FlamesSia with David Guetta04.20187[28]-Parlophone GB28K 1800015[platinum-UK][written by Sia Furler, David Guetta, Christopher Braide, Giorgio Tuinfort, Marcus van Wattum][produced by David Guetta, Giorgio Tuinfort, Marcus van Wattum]
GeniusLSD feat. Sia/Diplo/Labrinth05.201872[2]-Sony Music USQX 91800836-
ThundercloudsLSD feat. Sia/Diplo/Labrinth08.201817[11]-Records USQX 91802130-
TogetherSia06.202096[1]-Atlantic USATV 2001696[written by Sia Furler, Jack Antonoff][produced by Jack Antonoff, Jesse Shatkin]
Let's LoveSia with David Guetta09.202053[3]-Parlophone UKWLH 2000001[written by David Guetta, Giorgio Tuinfort, Marcus van Wattum, Sia Furler][produced by David Guetta, Giorgio Tuinfort, Marcus van Wattum]
Del Mar Ozuna, Doja Cat and Sia09.2020-120[1]Parlophone GB28K 1800015[written by Juan Carlos Ozuna,Sia Furler,Amala Dlamini,Yazid Antonio Rivera,Starlin Rivas Rivera,Jose Cotto,José Aponte Santi,Jesse Shatkin,Eli Xavier Vargas,Donny Flores,Alexis Gotay][produced by LegazzyYazid,Hi Music Hi Flow,Hyde "El Verdadero Quimico"]
SnowmanSia12.202028[12]-Atlantic/Monkey Puzzle USAT 21704212[platinum-UK][platinum-US][written by Greg Kurstin, Sia Furler][produced by Greg Kurstin]
UnstoppableSia07.2022-28[29]Atlantic/Monkey Puzzle[platinum-UK][platinum-US][written by Sia Furler, Christopher Braide][produced by Jesse Shatkin]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Colour the Small OneSia01.2004180-Go! Beat 986 610-2[produced by Jimmy Hogarth]
Some People Have Real ProblemsSia01.200810626[8]Monkey Puzzle MPRCDC 1[produced by Jimmy Hogarth]
We Are BornSia10.201074[1]37[2]RCA 88697694122[produced by Greg Kurstin]
1000 Forms of FearSia07.20145[103]1[1][117]Monkey Puzzle/RCA 88843074042[platinum-UK][2x-platinum-US][produced by Sia, Greg Kurstin, Diplo]
This Is ActingSia02.20163[70]4[83]Monkey Puzzle/RCA 88875180552[platinum-UK][2x-platinum-US][produced by Sia,Greg Kurstin, Jesse Shatkin, Kanye West, Jack Antonoff, 88-Keys, Jake Sinclair, T-Minus, Nikhil Seetharam ,Chris Braide, Josh Valle, Cameron Deyell, Alan Walker, Oliver Kraus]
Everyday Is ChristmasSia11.201739[6]37[2]Atlantic/Monkey Puzzle 0075678659737[silver-UK][produced by Greg Kurstin]
Music [OST]Sia02.202190[1]37[2]Atlantic 0075678645556[produced by Jack Antonoff, Jesse Shatkin, Greg Kurstin, David Guetta, Mike Hawkins, Toby Green, Labrinth, Oliver Kraus ,Sia]


LoCash

LoCash (czasami stylizowany jako LOCASH ), wcześniej znany jako LoCash Cowboys , to amerykański duet muzyki country składający się z wokalistów Chrisa Lucasa i Prestona Brusta, mieszkańców   Baltimore, Maryland i Kokomo z Indiany . Wydali po jednym albumie dla Average Joes Entertainment , Reviver Records i Wheelhouse Records oraz umieścili siedem singli na liście Billboard Hot Country Songs lub Country Airplay . Ich najlepiej sprzedającym się singlem jest „ I Know Somebody ”, który znalazł się na szczycie listy Billboard Country Airplay w 2016 roku. Oprócz własnego materiału członkowie LoCash napisali wspólnie singiel Keitha Urbana „ You Gonna Fly ” i „ Truck Yeah ” Tima McGrawa .

Pierwotnie znany jako The LoCash Cowboys, duet po raz pierwszy podpisał kontrakt z R&J Records (wcześniej Stroudavarious Records), dla którego wydali trzy single. Pierwszy „Here Comes Summer”   zadebiutował na 60. miejscu w Hot Country Songs w tygodniu kończącym się 8 maja 2010 r.Został przekształcony w teledysk emitowany na antenie CMT .Drugi singiel duetu, „Keep in Mind”, znalazł się w pierwszej 40-ce na początku 2011 roku; a kontynuacja „You Got Me” osiągnęła 52 pozycję.

W 2012 roku LoCash Cowboys wydali singiel „COUNTRY” w Average Joes Entertainment . Ta piosenka pierwotnie miała być czwartym singlem z ich debiutanckiego albumu, ale została wstrzymana z powodu zamknięcia R&J Records. Premiera filmu odbyła się 31 lipca 2012 r. w GAC. Wydano także remiks taneczny „COUNTRY” z udziałem Colta Forda , który znalazł się na płycie Mud Digger, Vol. 3, również w Average Joes.

Brust i Lucas są współautorami singla Keitha Urbana z 2011 roku „ You Gonna Fly ”  oraz singla Tima McGrawa z 2012 roku „ Truck Yeah ”.

W 2015 roku duet   wydał nowy singiel pod nazwą LoCash: „ I Love This Life ” za pośrednictwem Reviver Records. Stał się ich pierwszym hitem w Top 5 pod koniec 2015 r. Drugi singiel albumu „ I Know Somebody ” został wydany w radiu country 22 lutego 2016 r. Osiągnął pierwsze miejsce na liście przebojów Billboard w październiku 2016 r. Duet został nominowany jako nowy duet lub grupa w Akademii Muzyki Country w 2017 r. „ Ring on Every Finger ”, wydany w grudniu 2016 r., jest trzecim singlem z The Fighters . Thomas Rhett napisał piosenkę i planował umieścić ją na swoim drugim albumie Tangled Up .

W sierpniu 2018 roku LoCash podpisał kontrakt płytowy z wydawnictwem Broken Bow Records 'Wheelhouse Records. Ich pierwsze wydawnictwo dla wytwórni to „Feels Like a Party”, które duet napisał wspólnie z Tylerem Hubbardem z Florida Georgia Line .  Wheelhouse wydało   album, Brothers , w marcu 2019 r.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Here Comes SummerLoCash Cowboys07.2010---[41[15].Country Chart]
Keep in MindLoCash Cowboys03.2011---[34[28].Country Chart]
You Got MeLoCash Cowboys08.2011---[52[9].Country Chart]
I Love This LifeLoCash02.2016-56[18]Reviver[gold-US][written by Danny Myrick,Chris Janson,Chris Lucas,Preston Brust][produced by Lindsay Rimes][5[36].Country Chart]
I Know SomebodyLoCash10.2016-52[11]Reviver[gold-US][written by Ross Copperman,Jeremy Stover,Rhett Akins][produced by Lindsay Rimes][4[26].Country Chart]
I Love This LifeLoCash02.2016-56[18]Reviver[gold-US][written by Danny Myrick,Chris Janson,Chris Lucas,Preston Brust][produced by Lindsay Rimes][5[36].Country Chart]
Ring on Every FingerLoCash09.2017-112[9]Reviver[gold-US][written by Jesse Frasure,Josh Kear,Thomas Rhett][produced by Lindsay Rimes][22[31].Country Chart]
Feels Like a PartyLoCash04.2019--Reviver[40[12].Country Chart]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
LoCash CowboysLoCash Cowboys07.2013-97[1]Average Joes Entertainment 248[produced by Noah Gordon, Shannon Houchins, Jeffrey Steele]
The FightersLoCash07.2016-131[2]Reviver[produced by Lindsay Rimes]