Johnnie Taylor

Johnnie Harrison Taylor (ur. 5 maja 1934r - zm. 31 maja 2000r) amerykański artysta i autor piosenek,  był trzykrotnie nominowany do nagrody Grammy, który wykonywał różnorodne gatunki muzyczne, od bluesa , rhythm and bluesa , soulu i gospel po pop , doo-wop i disco . 

Johnnie Taylor urodził się w Crawfordsville w stanie Arkansas . Dorastał w West Memphis w stanie Arkansas , występując w grupach gospel jako młodzieniec. Jako dorosły, miał jedno wydawnictwo "Somewhere to Lay My Head", w wytwórni z Chicago Chance Records w latach 50-tych XX wieku, w ramach grupy gospel Highway QCs , którą założył młody Sam Cooke . Wówczas śpiew Taylora był uderzająco bliski śpiewowi Cooke'a i został zatrudniony, by zająć miejsce Cooke'a w grupie gospel, The Soul Stirrers , w 1957 roku.

Kilka lat później, po tym, jak Cooke założył niezależną wytwórnię SAR Records , Taylor podpisał z nią kontrakt jako jeden z pierwszych artystów wytwórni i nagrał "Rome Wasn't Built In A Day" w 1962 roku. Jednakże, SAR Records szybko przestała istnieć po śmierci Cooke'a w 1964r.

W 1966 roku Taylor przeniósł się do Stax Records w Memphis w stanie Tennessee , gdzie został nazwany "Filozofem duszy". Nagrywał z domowym zespołem wytwórni, w tym Bookerem T.& MG's . Wylansował przeboje   "I Had a Dream", "I Love Me Somebody's Baby" (oba napisane przez duet Isaac  Hayes  i David  Porter  ), a przede wszystkim " Who's Making Love ", który osiągnęły 5 miejsce na liście Billboard Hot 100  w 1968 roku. "Who's Making Love" sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy i otrzymał złotą płytę . W 1970 r. Taylor poślubił Gerlean Rocket i pozostali w związku małżeńskim aż do jego śmierci w 2000 r.

Podczas swojej kadencji w Stax stał się gwiazdą R & B, z kilkoma sukcesami na listach, takimi jak " Jody's Got Your Girl and Gone ", który osiągnął numer 23 na liście Hot 100, "Cheaper to Keep Her" ( Mack Rice ) i napisany przez producenta Dona Davisa "I Believe In You (You Believe In Me)", który osiągnął 11 miejsce na liście Hot 100. "I Believe In You (You Believe In Me)" również sprzedano w ponad milionie egzemplarzy, a status  złotego krążka otrzymał  w październiku 1973r.   Taylor, wraz z Isaaciem Hayesem i The Staple Singers , był jednym sztandarowych artystów wytwórni, którzy zostali uznani odpowiedzialni za utrzymanie firmy na powierzchni pod koniec lat 60-tych i na początku lat 70-tych po śmierci największej gwiazdy, Otisa Reddinga , w wypadku lotniczym. Wystąpił w filmie dokumentalnym Wattstax , który ukazał się w 1973 roku.

W 1975 roku, Taylor przeszedł do Columbia Records , gdzie nagrał swój największy sukces z Donem Davisem odpowiedzialnym za produkcję " Disco Lady " w 1976 roku. Singiel spędził cztery tygodnie na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100 i sześć tygodni u góry wykresu R & B.  "Disco Lady" była pierwszym certyfikowanym singlem platynowym (sprzedano dwa miliony egzemplarzy) przez RIAA . Taylor nagrał kilka udanych albumów i singli R & B z Davisem w Columbia, zanim Brad Shapiro przejął obowiązki produkcyjne, ale sprzedaż wówczas spadła.

Po krótkim pobycie w małej niezależnej wytwórni w Los Angeles, Beverly Glen Records, Taylor podpisał kontrakt z Malaco Records po tym jak założyciele firmy Tommy Couch i producent Wolf Stephenson usłyszeli, jak śpiewa na pogrzebie gwiazdy bluesa ZZ Hill wiosną 1984 roku.

Wspierany przez członków Muscle Shoals Rhythm Section , a także weteranów, takich jak były klawiszowiec Stax Carson Whitsett i gitarzysta / lider zespołu Bernard Jenkins , Malaco dała Taylorowi rodzaj wolności nagrywania, którą Stax dał mu pod koniec lat sześćdziesiątych i wcześniej , co pozwoliło mu nagrać dziesięć albumów dla wytwórni w swoim 16-letnim okresie.

W 1996 roku ósmy album Taylora dla Malaco, Good Love! , osiągnął numer jeden na liście Billboard Top Blues Albums (nr 15 R & B) i był największym sukcesem w historii Malaco.
Ostatni utwór Taylora  to "Soul Heaven", w którym marzył o występie na koncercie, na którym były by m.in. zmarłe afroamerykańskie ikony muzyczne od Louisa Armstronga do Otisa Reddinga i ZZ Hill do The Notorious BIG .
Taylor zmarł na atak serca w Charlton Methodist Hospital w Dallas , Teksas , 31 maja 2000 roku,mając  lat 66.  Został pochowany obok swojej matki, Idy Mae Taylor, na cmentarzu Forrest Hill w Kansas City w stanie Missouri .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Rome (Wasn't Built In A Day)/Never, Never	Johnnie Taylor	06.1962	-	112[2]	SAR 131	[written by Cooke, Prudhomme, Prudhomme]
Baby, We've Got Love/(I'll Always Be) In Love With You	Johnnie Taylor	11.1963	-	98[1]	Derby 1006	[written by Sam Cooke]
I Need Lots Of Love/Getting Married Soon	Johnnie Taylor	07.1964	-	-	Derby 1010	[written by J. Taylor][32[6].R&B Chart]
I Had A Dream/Changes	Johnnie Taylor	03.1966	-	-	Stax 186	[written by Porter, Hayes][19[9].R&B Chart]
I Got To Love Somebody's Baby/Just The One I've Been Looking For	Johnnie Taylor	08.1966	-	-	Stax 193	[written by Porter, Hayes][15[11].R&B Chart]
Somebody's Sleeping In My Bed/Strange Things (Happening In My Heart)	Johnnie Taylor	12.1967	-	95[2]	Stax 235	[written by Bettye Crutcher/Allen Jones][33[8].R&B Chart]
Next Time/Sundown	Johnnie Taylor	04.1968	-	-	Stax 247	[written by Homer Banks, Raymond Jackson][produced by Steve Cropper, Al Jackson][34[6].R&B Chart]
I Ain't Particular/Where There's Smoke There's Fire	Johnnie Taylor	06.1968	-	-	Stax 253	[written by Isaac Hayes, David Porter][produced by Steve Cropper, Al Jackson][45[2].R&B Chart]
Who's Making Love/I'm Trying	Johnnie Taylor	10.1968	-	4[14]	Stax 0009	[gold-US][written by Homer Banks, Betty Crutcher, Don Davis, R. Jackson][produced by Don Davis][1[3][16].R&B Chart]
Take Care Of Your Homework/Hold On This Time	Johnnie Taylor	01.1969	-	20[9]	Stax 0023	[written by Homer Banks/Don Davis/Raymond Jackson/Tom Kelly][produced by Don Davis][2[9].R&B Chart]
Testify (I Wonna)/I Had A Fight With Love	Johnnie Taylor	05.1969	-	36[9]	Stax 0033	[written by George Clinton/Johnnie Taylor][produced by Don Davis][4[11].R&B Chart]
I Could Never Be President/It's Amazing	Johnnie Taylor	08.1969	-	48[8]	Stax 0046	[written by Homer Banks/Bettye Crutcher/Raymond Jackson][produced by Don Davis][10[8].R&B Chart]
Just Keep On Loving Me/My Life	Johnnie Taylor,Carla Thomas	09.1969	-	115[2]	Stax 0042	[written by C. Wilson][produced by Al Bell]
Love Bones/Mr. Nobody Is Somebody	Johnnie Taylor	12.1969	-	43[10]	Stax 0055	[written by Don Davis/Alvertis Isbell][produced by Don Davis][4[14].R&B Chart]
Steal Away/ Friday Night	Johnnie Taylor	06.1970	-	37[10]	Stax 0068	[written by Jimmy Hughes][produced by Don Davis][3[14].R&B Chart]
I Am Somebody (Part 2)/I Am Somebody (Part 1)	Johnnie Taylor	10.1970	-	39[9]	Stax 0078	[written by Arthur Snider][produced by Don Davis][4[11].R&B Chart]
Jody's Got Your Girl And Gone/A Fool Like Me	Johnnie Taylor	01.1971	-	28[10]	Stax 0085	[written by Kay Barker/Don Davis/James Wilson][produced by Don Davis][1[2][13].R&B Chart]
I Don't Wanna Lose You	Johnnie Taylor	05.1971	-	86[3]	Stax 0089	[written by Melvin Davis][produced by Don Davis][13[11].R&B Chart]
Hijackin' Love/Love In The Streets (Ain't Good As The Love At Home)	Johnnie Taylor	08.1971	-	64[6]	Stax 0096	[written by Tony Hester/Richard Wylie][produced by Don Davis][10[10].R&B Chart]
Standing In For Jody/Shackin' Up	Johnnie Taylor	01.1972	-	74[7]	Stax 0114	[written by Kay Barker/Bobby Newsome][produced by Don Davis][12[9].R&B Chart]
Doing My Own Thing (Part I)/ Doing My Own Thing (Part II)	Johnnie Taylor	04.1972	-	109[5]	Stax 0122	[written by Arthur Snyder][produced by Don Davis][16[9].R&B Chart]
Stop Doggin' Me/Stop Teasin' Me	Johnnie Taylor	09.1972	-	101[5]	Stax 0142	[written by Bettye Crutcher, Don Davis, Arthur Snyder][produced by Don Davis][13[12].R&B Chart]
I Believe In You (You Believe In Me)/Love Depression	Johnnie Taylor	06.1973	-	11[16]	Stax 0161	[gold-US][written by Don Davis][produced by Don Davis][1[2][13].R&B Chart]
Cheaper To Keep Her/I Can Read Between The Lines	Johnnie Taylor	10.1973	-	15[11]	Stax 0176	[written by Mack Rice][produced by Don Davis][2[15].R&B Chart]
We're Getting Careless With Our Love/Poor Make Believer	Johnnie Taylor	01.1974	-	34[10]	Stax 0193	[written by Don Davis, Frank L. Johnson][produced by Don Davis][5[17].R&B Chart]
I've Been Born Again/At Night Time (My Pillow Tells A Tale On Me)	Johnnie Taylor	06.1974	-	78[4]	Stax 0208	[written by Don Davis, James Dean][produced by Don Davis][13[13].R&B Chart]
It's September/Just One Moment	Johnnie Taylor	10.1974	-	-	Stax 0226	[written by Dennis Gilmore][produced by Don Davis][26[11].R&B Chart]
Try Me Tonight/Free	Johnnie Taylor	07.1975	-	-	Stax 0241	[written by Don Davis][produced by Don Davis][51[10].R&B Chart]
Disco Lady/You're The Best In The World	Johnnie Taylor	01.1976	25[7]	1[2][19]	Columbia 10281	[platinum-US][written by H. Scales, L. Vance, D. Davis][produced by Don Davis][4[14].R&B Chart]
Somebody's Gettin' It/Please Don't Stop (That Song From Playing)	Johnnie Taylor	06.1976	-	33[7]	Columbia 10334	[written by C. Jones, C. Colter, D. Davis ][produced by Don Davis][5[14].R&B Chart]
Love Is Better In The A.M. (Part I)	Johnnie Taylor	02.1977	-	77[7]	Columbia 10 478	[written by L. Vance, D. Davis, H. Scales][produced by Don Davis][3[15].R&B Chart]
Your Love Is Rated X/Here I Go (Through These Changes Again)	Johnnie Taylor	05.1977	-	-	Columbia 10541	[written by R. Moore, Jr.][produced by Don Davis][17[10].R&B Chart]
Disco 9000/Right Now	Johnnie Taylor	10.1977	-	86[2]	Columbia 10610	[written by J. Taylor, J. Avery][produced by Johnnie Taylor, Jackie Avery][24[12].R&B Chart]
Keep On Dancing/I Love To Make Love When It's Raining	Johnnie Taylor	04.1978	-	101[4]	Columbia 10709	[written by J. Shamwell, C. McCullough][produced by Don Davis][32[13].R&B Chart]
Ever Ready/Give Me My Baby	Johnnie Taylor	07.1978	-	-	Columbia 10776	[written by R. Moore Jr., J. Bryant Sr., S. Moore][produced by Don Davis][84[4].R&B Chart]
(Ooh-Wee) She's Killing Me/Play Something Pretty	Johnnie Taylor	09.1979	-	-	Columbia 11084	[A:written by M. Buckins, R. McCormick][B:written by G. Jackson, W. Shaw][produced by Brad Shapiro][A:37[12].R&B Chart][B:77[4].R&B Chart]
I Got This Thing For Your Love/Signing Off With Love	Johnnie Taylor	08.1980	-	-	Columbia 11315	[written by G. M. Guidry][produced by Brad Shapiro ][77[4].R&B Chart]
What About My Love/Reaganomics	Johnnie Taylor	09.1982	-	-	Beverly Glen Music 2003	[written by Patrick Moten][produced by Patrick Moten, Otis Smith][24[15].R&B Chart]
I'm So Proud/I Need A Freak	Johnnie Taylor	01.1983	-	-	Beverly Glen Music 2004	[written by Cecil Womack][produced by Patrick Moten, Otis Smith ][55[8].R&B Chart]
Lady, My Whole World Is You/L-O-V-E	Johnnie Taylor	12.1984	-	-	Malaco 2107	[written by Paul Kelly][produced by Tommy Couch, Wolf Stephenson][74[8].R&B Chart]
Don't Make Me Late/Happy Time	Johnnie Taylor	06.1987	-	-	Malaco 2135	[written by George Jackson, Robert Potts][produced by Tommy Couch, Wolf Stephenson][74[9].R&B Chart]
Still Crazy For You/Nothin' But The Blues	Johnnie Taylor	02.1990	-	-	Malaco 2159	[written by Richard Cason][produced by Tommy Couch, Wolf Stephenson][60[8].R&B Chart]
Good Love/Body Rock	Johnnie Taylor	07.1996	-	102[14]	Malaco 2306	[written by Rich Cason][produced by Rich Cason, Tommy Couch, Wolf Stevenson][39[20].R&B Chart]
Slide on	Johnnie Taylor	03.1998	-	-	Malaco 2321	[87[4].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Who's Making Love...	Johnnie Taylor	01.1969	-	42[18]	Stax 2005	[produced by Al Jackson Jr., Don Davis]
Raw Blues	Johnnie Taylor	04.1969	-	126[9]	Stax 2008	[produced by Al Jackson Jr.]
The Johnnie Taylor Philosophy Continues	Johnnie Taylor	07.1969	-	109[6]	Stax 2023	[produced by Don Davis]
Johnnie Taylor's Greatest Hits	Johnnie Taylor	12.1970	-	141[5]	Stax 2032	[produced by Al Jackson, David Porter, Don Davis, Isaac Hayes]
One Step Beyond	Johnnie Taylor	04.1971	-	112[11]	Stax 2030	[produced by Don Davis]
Taylored In Silk	Johnnie Taylor	07.1973	-	54[20]	Stax 3014	[produced by Don Davis]
Super Taylor	Johnnie Taylor	06.1974	-	182[8]	Stax 5509	[produced by Don Davis]
Eargasm	Johnnie Taylor	03.1976	-	5[28]	Columbia 33 951	[platinum-US][produced by Don Davis]
Rated Extraordinaire	Johnnie Taylor	03.1977	-	51[11]	Ciolumbia 34 401	[produced by Don Davis]
Ever Ready	Johnnie Taylor	05.1978	-	164[6]	Columbia 35 340	[produced by Don Davis]
Good Love!	Johnnie Taylor	07.1996	-	108[18]	Malaco 7480	[produced by Tommy Couch, Wolf Stephenson]
Gotta Get The Groove Back	Johnnie Taylor	06.2000	-	140[15]	Malaco 7499	[produced by Frederick Knight, Rich Cason, Tommy Couch, Wolf Stephenson]

Blue Aeroplanes

Od utworzenia w początkach lat 80-tych w angielskim mieście Bristol, zespół Blue Aeroplanes przechodził niezliczone zmiany składu. Cel działalności pozostał jednak zawsze ten sam: chęć połączenia rocka z poezją beatową i poprzez zaangażowanie dużej liczby muzyków stworzenie czegoś na kształt komuny. Trzon zespołu stanowili zawsze wokalista Gerard Langley, jego brat John (instrumenty perkusyjne), Nick Jacobs (gitara), Dave Chapman (multiinstrumentalista) i tancerz Wojtek Dmochowski.

W różnych okresach w działalność Blue Aeroplanes zaangażowani byli także tacy muzycy, jak Angelo Bruschini (gitara, gitara basowa, organy), John Stapleton (taśmy), Ruth Coltrane (gitara basowa, mandolina), Ian Kearney (gitara, banjimer, fisharmonia), Rodney Allen (gitara) oraz Caroline Halcrow (gitara - później podjęła karierę solową pod pseudonimem Caroline Trettine).

Po nagraniu debiutanckiego albumu Bop Art dla wytwórni Abstract (kwiecień 1984) zespół podpisał kontrakt z nowo powstałą firmą Fire Records. Ukazało się kilka dobrze przyjętych maksisingli - Action Painting And Other Original Works (1985), Lover And Confidante And Other Stories Of Travel oraz Religion and Heartbreak (marzec 1986), a w październiku 1986r wydano drugi album - Tolerance.

Trzecia płyta długogrająca, Spitting Out Miracles, ukazała się w 1987r. Wszystkie produkcje charakteryzowały się monotonnym zaśpiewem Langleya oraz zalewem dźwięków różnych instrumentów, wśród których prym wiodła gitara. Wydanie „Veils Of Colour” (1988) zbiegło się z pojawieniem się płyty Night Tracks nagranej podczas sesji w lutym 1987 z prezenterką BBC Janice Long. Podwójny album Friendloverplane stanowił dobre podsumowanie współpracy z wytwórnią Fire i ogólnie dotychczasowych osiągnięć Blue Aeroplanes.

 Zespół pojawił się ponownie dopiero na początku następnej dekady. Najpierw towarzyszył grupie R.E.M. w jej trasie koncertowej po Wielkiej Brytanii, a wkrótce potem, w styczniu 1990r, wydał nakładem wytwórni Ensign maksi-singel „Jacket Hangs”. Nowy album, Swagger, ukazał się
miesiąc później. Brzmienie muzyki na obu tych płytach było bardziej bezpośrednie, prostsze. W 1991r  zespół - teraz w ośmioosobowym składzie, który tworzyli Langley, Bruschini, Dmochowski, Allen, Paul Mulreany (perkusja - były członek Jazz Butcher), Andy McCreeth, Hazel Winter oraz Robin Key - wydał bardzo dobrze przyjęty album Beatsongs, wyprodukowany przy współudziale Elvisa Costello i Larry’ego Hirscha.

 Krokiem naprzód był kolejny album wydany w 1994r przez nową wytwórnię Beggars Banquet - Life Model. Brzmiał on bardzo świeżo i zebrał dobre recenzje w prasie. W jego nagraniu brali udział nowi członkowie - Marcus Williams (gitara basowa; były członek Mighty Lemon Drops) oraz Susie Huggs (śpiew; była członkini Katydids).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Jacket Hangs/Razor Walk	Blue Aeroplanes	02.1990	72[3]	-	Ensign ENY 628	[written by G. Langley, A. Bruschini][produced by Gil Norton]
...And Stones	Blue Aeroplanes	05.1990	63[3]	-	Ensign ENY 632	[written by G. Langley, A. Bruschini][produced by Gil Norton]
The Loved EP	Blue Aeroplanes	10.1990	91[2]	-	Ensign ENY 636	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Swagger	Blue Aeroplanes	02.1990	54[1]	-	Ensign CHEN 13	[produced by Gil Norton]
Beatsongs	Blue Aeroplanes	08.1991	33[3]	-	Ensign CHEN 21	[produced by Larry Hirsch]
Life Model	Blue Aeroplanes	03.1994	60[1]	-	Beggars Banquet BBQCD 143	[produced by Angelo Bruschini, Gerard Langley]

Rubén Blades

Ur. 16.07.1948r w Panama City. Rodzice Rubena byli muzykami - matka Anoland grała na fortepianie i śpiewała, a ojciec Ruben senior grał na bongosach. Ruben junior już w szkole w 1966r został wokalistą zespołu Conjuro Latino. Później do 1969r był muzykiem formacji Los Salvajes del Ritmo. W 1970r pojechał do Nowego Jorku, by nagrać album De Panama a Nuevo York z zespołem byłej gwiazdy boogaloo Pete’a Rodrigueza.

 Ukończywszy Uniwersytet Panamy, Blades pracował jako prawnik Banku Narodowego tego kraju. W 1974, przy okazji odwiedzin u rodziny w Miami (przeprowadziła się tam w 1973) Blades „wyskoczył” też do Nowego Jorku, gdzie znalazł pracę w dziale korespondencji wytwórni Fania Records. Gdy z zespołu Raya Barretto odszedł w 1974 Tito Allen, Blades został polecony Barretto. Przybył on do wytwórni, przesłuchał Bladesa i zaangażował. W lipcu tego roku Blades wystąpił z zespołem w sali Madison Square Garden. Zaśpiewał potem na albumie Barretto (1975), a gdy szef grupy odszedł, by założyć koncertową formację grającą fusion, Blades został w zespole (który zmienił nazwę na Guarare) na jakiś czas. Blades zaśpiewał też na podwójnym albumie debiutanckim Barretto Live: Tomorrow (1976) nowego zespołu Barretto.

 W tym czasie skomponował przebojowy „El Catangero” z The Good, The Bad And The Ugly (1975) Williego Colona, którego poznał jeszcze w Panamie; zaśpiewał też w tym utworze główną partię wokalną. Zdobył dzięki temu nagrodę dla „Najlepszego Kompozytora Roku” w plebiscycie magazynu „Latin NY” w 1976. W 1atach 70-tych Blades pisał piosenki dla kilku zespołów i solistów; byli wśród nich m.in. Ricardo Ray i Bobby Cruz, Ismael Miranda, Bobby Rodriguez y La Compańa, Checo Feliciano, Conjunto Candela, Tito Rodriguez II, Tito Puente Roberto Roena, Tito Gómez, Hector Lavoe i Pete „EI Conde” Rodriguez. Dwanaście oryginalnych nagrań jego kompozycji w wykonaniu innych artystów zebrano potem na albumie Interpretan A Ruben Blades (1981).

W 1976r Blades zaczął występy z formacją Fania All Stars, debiutując na albumie Tribute To Tito Rodriguez; współpracował z tym zespołem do 1980r. W 1977r zaśpiewał główną partię wokalną i chórek w suicie salsa La Raza Latina Larry’ego Harlowa. Współpraca Bladesa i Colona rozpoczęła się na serio od albumu Metiendo Mano (1977-wydanego w Wielkiej Brytanii przez wytwórnię Caliente w 1988). Nagrali potem jeszcze cztery albumy: Siemba (1978) zdobył tytuł złotej płyty i został uznany za „renesans salsy”; kontrowersyjny dwupłytowy zestaw Maestra Vida (Life The Teacher, 1980) zawierał elementy teatralne i też zdobył tytuł złotej płyty; Canciones del Solar de los Aburridos (Songs From The Place Of Bored People, 1981) otrzymał nominację do Nagrody Grammy w 1983, a The Last Fight (1982) został wydany równocześnie z filmem pod tym samym tytułem, w którym obaj muzycy zagrali.
 
Albumem i filmem The Last Fight szef Fania Records Jerry Masucci chciał podbić rynek filmowy - niestety, nie udało się. Równocześnie Blades „zagrał główną rolę” w sprawie o wypłacenie przez wytwórnię zaległych tantiemów; krążyły pogłoski, że w 1979 starał się założyć związek zawodowy zrzeszający muzyków nagrywających dla Fania. W efekcie Masucci sprzedał wytwórnię za milion dolarów argentyńskiemu konsorcjum Valsyn, a sam został konsultantem wytwórni. W 1984 Blades przeniósł się do firmy Elektra Records, a współpracę z nią rozpoczął od albumu Buscando America w towarzystwie sekstetu Seis del Solar (zamiast trąbek korzystał on z syntezatorów).

W 1985 Blades zagrał główną rolę w filmie „Crossover Dreams”, do którego ścieżki dźwiękowej napisał też kilka utworów. Fragment filmu z ceremonii wręczenia dyplomów na Uniwersytecie Harvarda, na którym dyplom otrzymuje Blades, znalazł się w brytyjskim obrazie dokumentalnym „The Return Of Ruben Blades”, w którym muzyk prezentował też swoje poglądy na temat możliwości podjęcia kariery politycznej w Panamie. Pierwszy koncert w Wielkiej Brytanii, w towarzystwie Seis del Solar, dał w 1986r. Próba wejścia na „terytorium przygraniczne” rocka - śpiewany po angielsku album Nothing But The Truth (1988) - zakończyła się niepowodzeniem. Blades zawrócił więc na lepiej sobie znane ścieżki; hiszpańskojęzyczny Antecedente (1988) otrzymał Nagrodę Grammy. Zespół towarzyszący (którego nazwę zmieniono na Son del Solar) wspierała sekcja puzonowa. Niektóre aranżacje (przygotowane przez klawiszowca Oscara Hernandeza i basistę Mike’a Vinasa) przypominały nieco jego nagrania z czasu współpracy z Colonem. Do rozwoju salsy Blades przyczynił się przede wszystkim za sprawą wysokiej jakości tekstów. Mówił czasem o swoich kompozycjach jako o „muzycznym dziennikarstwie” i „kronice miejskiej”. Blades odnosił też spore sukcesy na ekranie; zagrał w „Critical Condition” (z Richardem Priorem, 1987), „The Milagro Beanfield War" (z Robertem Redfordem, 1988), „The Lemon Sisters” (z Diane Keaton) i „The Two Jakes" (z Jackiem Nicholsonem); był pierwszym Latynosem, który zdobył nagrodę amerykańskich telewizji kablowych za rolę więźnia z celi śmierci w „Q And A" Sidneya Lumeta. Sprowokował też spore kontrowersje - i wściekłość matki - krytykując amerykańską inwazję na Panamę w 1990.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Nothing But the Truth	Rubén Blades	05.1988	156[6]	-	Elektra 60 754	-

Black Lace

Duet w składzie Colin Routh i Alan Barton (ur. 16.09.1953 w Barnsley w hr. Yorkshire, Anglia, zm. 23.03.1995 w Kolonii, Niemcy), który w połowie lat 80. wylansował całą serię przebojów cieszących się ogromną popularnością w brytyjskich dyskotekach.

Jednak miłośnicy muzyki bardziej "intelektualnej" obrali sobie Black Lace za obiekt bezlitosnych drwin. Choć utwór "Mary Ann" nie został zgłoszony do Konkursu Eurowizji w 1979, duet kontynuował działalność, racząc Brytyjczyków (podczas wakacyjnych imprez w hiszpańskich dyskotekach) całą serią hitów.

Pierwszym z nich był "Superman (Gioca Jouer)", który wszedł do Top 10, a następnym - "Agadoo" z 1984, który dotarł do 2. miejsca i pozostał w notowaniach przez 30 tygodni. Kolejnymi przebojami były "Do The Conga" (10. miejsce), "El Vino Collapso", "I Speaka Da Lingo" i "Hokey Pokey". Ostatnim singlem, który Black Lace wprowadził na brytyjskie listy, był "I Am The Music Man" z 1989 - dotarł on do miejsca 52.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mary Ann	Black Lace	03.1979	42[4]	-	EMI	[written by Peter Morris][produced by Peter Morris][#7 na konkursie Eurowizji]
Superman (Gioca Jouer)/Teardrops In Your Eyes	Black Lace	09.1983	9[18]	-	Flair FLA 105	[written by C. Cecchetto , C. Simonetti][oryginalnie nagrana przez Phila Charlesa jako "The Joker"]
Agadoo/Fiddling	Black Lace	06.1984	2[30]	-	Flair FLA 107	[written by Günther Behrle,Michel Delancray,Gilles Péram,Mya Simille][oryginalnie nagrany przez Saragossa Band w 1981r]
Do The Conga/Hey Hey Copenhagen	Black Lace	11.1984	10[9]	-	Flair FLA 108	[written by P. Morris, M. Flinn][produced by Ferguson, Barton, Routh]
El vino collapso/Mandolin Jivin'	Black Lace	06.1985	42[5]	-	Flair LACE 1	[written by Nigel Hopkins]
I speaka da lingo/El Vino Collapso	Black Lace	09.1985	49[4]	-	Flair LACE 2	[written by A. Monn, R. Pietsch, N. Hopkins, A. Barton, M. Shepstone]
Hokey Cokey/Too-La-Rye	Black Lace	12.1985	31[6]	-	Flair LACE 3	[written by Jimmy Kennedy]
Wig wam bam/Soaking Up The Sun	Black Lace	09.1986	63[3]	-	Flair LACE 5	[written by Chapman, Chinn]
I am the music man/We Dance We Dance	Black Lace	08.1989	52[3]	-	Flair LACE 10	[written by Stoller, Eric Coates, Sousa, Trad Arr. Hanley]
Agadoo	Black Lace	08.1998	64[1]	-	N.O.W. CDWAG 260	[written by Mya Symille, Michael Delancray, Gilles Péram, English lyrics Günther Behrle]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Party party	Black Lace	12.1984	4[14]	-	Telstar STAR 2250	[produced by Black Lace, Neil Ferguson]
Party Party 2	Black Lace	12.1985	18[6]	-	Telstar STAR 2266	[produced by Black Lace , Neil Ferguson]
Party crazy	Black Lace	12.1986	58[6]	-	Telstar STAR 2288	-

Devo

DEVO, grupa amerykańska. Powstała w 1972 w Akron w stanie Ohio z inicjatywy studentów Kent State University. W 1977 przeniosła się do Los Angeles w stanie Kalifornia. Z początku przyjęła nazwę De-Evolution Band, dopiero po jakimś czasie skróciła ją do Devo. Jej twórcami byli: Mark Mothersbaugh - voc, k, g i Bob Casale - g, k, voc. W pierwszym składzie znaleźli się też dwaj bracia Marka: Bob Mothersbaugh - g, voc i Jim Mothersbaugh - dr. Niebawem jednak Jim odszedł, a dołączyli Jerry Casale (właśc. Gerald Casale) - b, k, we, brat Boba, i Alan Myers - dr. W 1988 miejsce Alana zajął David Kendrick -dr, znany z zespołów Gleaming Spires i Sparks.

Pierwsze single nagrała w amatorskich warunkach i wydała we własnej firmie Booji Boy; były to Jocko Homo/Mongoloid z grudnia 1976, (I Can't Get No) Satisfaction/Sloppy (I Saw My Baby Getting) z lipca 1977 i Be Stiff/Social Fools z lipca 1978. Opublikowane nakładem wytwórni Stiff również w Wielkiej Brytanii, zdobyły tam pewną popularność. A to wystarczyło, by Devo zainteresował się gigant fonograficzny - Warner Brothers. Płyty zrealizowane dla tej wytwórni przy pomocy świetnych producentów, jak Brian Eno, David Bowie, Ken Scott,Robert Margouleff i Roy Thomas Baker, zapewniły grupie sukces także w Stanach; były to m.in. albumy "Q: Are We Not Men? A: We Are Devo!" z sierpnia 1978, "Duty Now For The Future" z czerwca 1979, "Freedom Of Choice" z maja 1980, "New Traditionalists" z września 1981 i "Oh No! It's Devo" z listopada 1982 oraz wiele singli, w tym bardzo popularny Whip It/Turn Around z sierpnia 1980.

Muzyka formacji była jedynie ilustracją lansowanej przez nią żartobliwej filozofii "de-ewolucji", według której człowiek raczej cofa się w rozwoju, niż rozwija, a cywilizacja przemysłowa to twór wyrosły na jego zgubę. Oparta na lapidarnych, szorstkich, jednostajnie zrytmizowanych riffach gitarowych i syntezatorowych, wykonywana w beznamiętny i bezosobowy sposób, ujawniała silny wpływ dokonań Kraftwerk (np. Jocko Homo, Uncontrollable Urge, Space Junk, Devo Corporate Anthem, Timing X, Wiggly World, Blockhead, Secret Agent Man, Girl U Want, Whip It, Freedom Of Choice, Gates Of Steel, Through Being Cool, Beautiful World, Jerkin' Back'n'Forth). Swoją sarkastyczną wizję świata grupa przedstawiła też w kilku intrygujących krótkich filmach zrealizowanych we współpracy m.in. z reżyserem Chrisem Statlerem, jak The Truth About De-Evolution (1975), wyróżniony jedną z głównych nagród na festiwalu w Ann Arbor, In The Beginning Was The End (1977) i We're All Devo (1986). Pierwsze z nich stały się nieodłączną częścią koncertów grupy, przyjmujących zazwyczaj formę parateatralnych widowisk, z muzykami ubranymi w futurystyczne kombinezony i kapelusze zrobione z czerwonych plastikowych doniczek na kwiaty, poruszającymi się jak roboty.

Oprócz własnych utworów formacja zaproponowała intrygujące, jakby odhumanizowane przeróbki znanych przebojów, np. Don't Be Cruel Elvisa Presleya, Working In A Coal Mine Lee Dorseya, (I Can't Get No) Satisfaction The Rolling Stones, Secret Agent Man Johnny'ego Riversa, Are You Expierenced? Jimiego Hendrixa i Morning Dew Tima Hardina. Zaprzyjaźniona z Neilem Youngiem, wystąpiła w dwóch jego filmach: Human Highway (1978; współpraca reżyserska: Dean Stockwell) i Rust Never Sleeps (1979).

Po wydaniu w październiku 1990 albumu "Smooth Noodle Maps" bardzo ograniczyła wspólną działalność, jednakże nigdy się oficjalnie nie rozwiązała, od czasu do czasu zaś dawała dowody istnienia, np. w 1995 przygotowała nową wersję utworu Girl U Want do komedii Tank Girl (Tank Girl; Odlotowa dziewczyna; reż. Rachel Talalay) oraz nagrała piosenkę R U Ready?! do filmu Mighty Morphin Power Rangers, w 1996 ozdobiła swoją muzyką grę komputerową Devo Presents The Adventures Of The Smart Patrol według pomysłu Marka Mothersbougha i Jerry'ego Casale, a w 1996 i 1997 była jedną z gwiazd objazdowego festiwalu Lollapalooza. Jednakże w tym czasie Mark Mothersbaugh, Bob Mothersbaugh (z własnym zespołem Bob One And The Broke Dicks), Bob Casale i David Kendrick zajmowali się głównie komponowaniem muzyki filmowej i telewizyjnej (Mark m.in. do popularnego w Stanach serialu Pee Wee's Playhouse oraz do nowych odcinków słynnej kreskówki Popeye), a Jerry Casale twórczością filmową (zrealizował np. reportaż o Neilu Youngu).

Mark Mothersbaugh jako solista firmował m.in. albumy: "Muzik For Insomniaks, Vol. 1" (Enigma, 1988), "Muzik For Insomniaks, Vol. 2" (Enigma, 1988) i filmowy "The Rugrats Movie Score"(1999).
Myers po odejściu z Devo utworzył firmę elektryczną Skyline Electric.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
(I Can't Get No) Satisfaction/Sloppy (I Saw My Baby Gettin')	Devo	09.1977	41[8]	-	Stiff DEV 2 / BOY 1	[written by Jagger/Richards][produced by Brian Eno,Chuck Statler]
Jocko Homo / Mongoloid	Devo	05.1978	62[3]	-	Stiff DEV 1	[written by Gerald Casale,Mark Mothersbaugh][produced by Chuck Statler]
Be Stiff / Social Fools	Devo	08.1978	71[1]	-	Stiff BOY 3	[written by Gerald Casale, Bob Lewis][produced by Brian Eno]
Come Back Jonee / Social Fools	Devo	09.1978	60[4]	-	Virgin VS 223	[written by Gerald Casale,Mark Mothersbaugh,Devo][produced by Brian Eno]
Whip It / Turnaround	Devo	08.1980	41[8]	14[25]	Virgin VS 383	[gold][written by Gerald Casale, Mark Mothersbaugh][produced by Robert Margouleff]
Whip It /Gates of steel/Freedom of choice	Devo	07.1980	-	8[31].Hot Disco/Dance	Warner 3435 LP.	-
Freedom of Choice / Snowball (Remix)	Devo	12.1980	-	103[4]	Warner 49 621 [US]	[written by Gerald Casale,Mark Mothersbaugh][produced by Robert Margouleff,Devo]
Working in the Coal Mine / Planet Earth	Devo	09.1981	-	43[12]	Full Moon 47 204 [US]	[written by Allen Toussaint][produced by Robert Margouleff][30[6].Hot Disco/Dance;Full Moon 11 523 12"][#8 hit for Lee Dorsey in 1966][piosenka z filmu "Heavy metal"]
Beautiful World / Enough Said	Devo	11.1981	-	102[5]	Warner 49 834	[written by Gerald Casale,Mark Mothersbaugh][produced by Devo]
Jerkin' Back 'n' Forth/Through Being Cool/Going under	Devo	10.1981	-	32[16].Hot Disco/Dance	Warner 3595 LP.	[written by Jagger/Richards][produced by Brian Eno,Chuck Statler]
Through Being Cool / Going Under	Devo	04.1982	-	107[2]	Warner 49 834 [US]	[written by Devo][produced by Devo]
Peek-A-Boo! / Find Out	Devo	11.1982	-	106[7]	Warner 29 931 [US]	[written by Gerald Casale,Mark Mothersbaugh][produced by Roy Thomas Baker][13[14].Hot Disco/Dance;Warner 29 906 12"]
That's Good / What I Must Do	Devo	01.1983	-	104[4]	Warner 29 811 [US]	[written by Gerald Casale,Mark Mothersbaugh][produced by Roy Thomas Baker]
That's Good /Speed racer	Devo	01.1983	-	6[18].Hot Disco/Dance	Warner Warner 23 741 LP.	-
Theme From Doctor Detroit / King of Soul [James Brown]	Devo	04.1983	98	59[6]	Backstreet 52 215	[50[6].Hot Disco/Dance;Backstreet 13 968 12"][piosenka z filmu "Doctor Detroit"]
Disco Dancer	Devo	09.1988	-	45[2].Hot Disco/Dance	Enigma 75 511	[written by Devo][produced by Devo]
Post Post-Modern Man [If I had a hammer]	Devo	09.1990	-	26[6].Hot Disco/Dance	Enigma 75 551	-

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Q: Are We Not Men? A: We Are Devo!	Devo	07.1978	12[7]	78[18]	Warner 3239	[gold][silver-UK][produced by Brian Eno]
Duty Now for the Future	Devo	07.1979	49[6]	73[10]	Warner 3337	[produced by Ken Scott]
Freedom of Choice	Devo	07.1980	47[5]	22[51]	Warner 3435	[platinum][produced by Devo, Robert Margouleff]
DEV-O Live	Devo	04.1981	-	50[12]	Warner 3548	[produced by Devo]
New Traditionalists	Devo	10.1981	50[4]	23[25]	Warner 3595	[produced by Mark Mothersbaugh, Bob Mothersbaugh, Gerald Casale, Bob Casale]
Oh, No! It's Devo	Devo	11.1982	-	47[20]	Warner 23 741	[produced by Roy Thomas Baker]
Shout	Devo	11.1984	-	83[6]	Warner 25 097	[produced by Devo]
Total Devo	Devo	07.1988	-	189[3]	Warner 25 097	[produced by Devo]
Something for Everybody	Devo	06.2010	-	30	Warner 523975-2	[produced by Devo]

Al Di Meola

Objawił się nieoczekiwanie, w jazzrockowych latach 70., gdy świat muzyki wpatrzony był w innowacje Milesa Davisa. Al Di Meola, pilny student Berklee College Of Music, rozkochany w folkowych rytmach amerykańskiego Południa właśnie wtedy odkrył swój jazz: ten zawieszony między pogodnymi rytmami fusion, ortodoksją synkopy oraz "blue note" a latynoskim tangiem, sambą i folklorem flamenco. Takie pojmowanie muzyki stało się dla gitarzysty źródłem spektakularnego sukcesu, ludycznej wręcz popularności, zachwytu krytyki i aplauzu słuchaczy.

We wczesnym dzieciństwie Di Meola grał na perkusji, ale gdy miał dziewięć lat, usłyszał Beatlesów i przerzucił się na gitarę. Pobierał lekcje prywatne, a w wieku 15 lat występował w grupach grających muzykę country. Rosnące zainteresowanie jazzem skłoniło go do podjęcia nauki w Berklee College of Music w 1971 r. Wkrótce opuścił szkołę i dołączył do grupy fusion Barry’ego Milesa. Na uczelnię wrócił w 1974 r., ale do klasy aranżacji. Później dołączył do popularnej i wpływowej grupy Chicka Corei Return To Forever i zwrócił na siebie uwagę oszałamiającymi, czasem wręcz hipnotycznymi solówkami.

W 1976 r. zdecydował się na karierę solową i zrealizował kilka albumów dla Columbii, przeważnie jazzrockowych. W latach 1982 i 1983 nagrał dwie płyty ze słynnym akustycznym triem gitarowym, w którym oprócz niego znaleźli się John McLaughlin i Paco De Lucia. W 1985 r. powstał Al Di Meola Project, najsłynniejsza formacja gitarzysty, z którą jeździ po całym świecie. Debiutanckie nagrania z Chickiem Coreą ("Return To Forever", "No Mystery", "Romantic Warrior"), wieloletnia współpraca z Johnem McLaughlinem i Paco De Lucią ("Friday Night In San Francisco", "Passion, Grace & Fire"), nagrania z Larrym Coryellem i Birellim Lagrene ("Super Guitar Trio"), eksperymenty z rockmanami: Philem Collinsem i Billem Brufordem, a nade wszystko poszukiwanie "własnej" stylistyki osadzały muzykę Di Meoli w miejscu, z którego łatwo wskoczyć w komercyjny obieg nagród i list przebojów. Z drugiej strony twórczość Di Meoli nigdy nie poddawała się takim uproszczeniom. Kilkanaście autorskich albumów zyskało rekomendujące recenzje, prestiżowe nagrody i wielomilionowe nakłady. Bestsellerowe albumy ("Elegant Gypsy", "Friday Night In San Francisco") potwierdzały jedynie zachwyt i uwielbienie dla gitarowej stylistyki Di Meoli.

W jego muzyce miesza się delikatne, klasyczne brzmienie gitary akustycznej z futurystycznymi brzmieniami syntezatorów i etnicznymi brzmieniami instrumentów perkusyjnych. Di Meola należy do najciekawszych współczesnych gitarzystów jazzowych, wyróżniających się otwartością na inne obszary muzyki. Zainspirowany jazzem, etniczną world-music, latynoskim rytmem i melodią, zaskoczył muzyczny świat albumem "Heart Of The Immigrants". Gitarzysta zaprosił do współpracy wybitnego bandeonistę Dino Saluzziego, tureckiego perkusistę Arto Tuncboyaciego oraz gitarzystę z Wenezueli Chrisa Carringtona.
 
"World Sinfonia" oraz późniejsza "Di Meola Plays Piazzolla" stały się dla gitarzysty syntezą muzycznych inspiracji; subtelną folkloryzującą, jazzową suitą, muzyką emocji i nastroju, improwizacją jazzu i melodyjnego rytmu tango. Artysta zawsze poszukiwał nowych brzmień i muzycznych skojarzeń. Czynił to zarówno w jazzrockowej wirtuozerii "Electric Rendezvouz", "Scenario", jak i w "Kiss My Axe". Szczególnego wymiaru nabrała muzyka Di Meoli, gdy nad jazzową improwizacją panować począł latynoski rytm, subtelnie asymilowany folklor. Gitarzysta zawsze czerpał inspiracje dla swojej muzyki z folkloru latynoskiego. Początkowo zauroczony jazzową "fiestą" Chicka Corei, później brawurowym triem De Lucia-McLaughlin-Di Meola, wreszcie jazzowymi sambami Airto Moreny ("Soaring Through A Dream", "Tirami Su").

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Land of the Midnight Sun	Al Di Meola	03.1976	-	129[104]	Columbia 34 074	[produced by Al Di Meola]
Elegant Gypsy	Al Di Meola	05.1977	-	58[12]	Columbia 34 461	[gold][produced by Al Di Meola]
Casino	Al Di Meola	04.1978	-	52[17]	Columbia 35 277	[produced by Al Di Meola]
Splendido Hotel	Al Di Meola	07.1980	-	119[14]	Columbia 36 270	[produced by Al Di Meola]
Friday Night in San Francisco	Al Di Meola, John McLaughlin and Paco de Lucía	05.1981	-	97[13]	Columbia 37 1524	[produced by Al Di Meola, John McLaughlin, Paco de Lucía]
Electric Rendezvous	Al Di Meola	02.1982	-	55[13]	Columbia 37 654	[produced by Al Di Meola & Dennis Mackay]
Tour De Force - Live	Al Di Meola	12.1982	-	165[7]	Columbia 38 373	[produced by Al Di Meola]
Passion, Grace and Fire	Al Di Meola with John McLaughlin and Paco de Lucía	08.1983	-	171[5]	Columbia 38 645	[produced by John McLaughlin, Al Di Meola, Paco de Lucía]
Scenario	Al Di Meola	10.1983	-	128[6]	Columbia 38 944	[produced by Dennis MacKay, Al Di Meola]
Tirami Su	Al Di Meola Project	01.1988	-	190[1]	EMI-Manhattan 46 995	[produced by Al Di Meola]

Jim Diamond

Ur. 28.09.1951 w Glasgow (Szkocja). Diamond jest weteranem kilku grup z tego miasta. Śpiewał początkowo w zespole The Jade (w którym występował m.in. basista Chris Glen, później członek formacji The Sensational Alex Harvey Band,ale karierę zaczął robić dopiero w połowie lat 70-tych, kiedy został członkiem zespołu Bandit.

Ta tradycyjna grupa rockowa przeżywała ciężkie czasy, "walcząc" z zalewem punka, ale wytrwałość Diamonda przyniosła rezultaty w 1982, kiedy jako członek PhD zaśpiewał w utworze "I Won't Let You Down", który dotarł do 3. miejsca brytyjskich list. Później wokalista podjął karierę solową i w 1984 niespodziewanie wprowadził na sam szczyt list emocjonalną balladę "I Should Have Known Better".

Później wylansował jeszcze dwa mniejsze przeboje, a sukces powtórzył dopiero singlem "Hi Ho Silver", który stał się tematem muzycznym popularnego brytyjskiego serialu telewizyjnego "Boon". Reklamowana w brytyjskiej telewizji kompilacja wydana w 1993 wprowadziła Diamonda z powrotem do Top 20 najlepiej sprzedających się płyt.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I Should Have Known Better/Impossible Dream	Jim Diamond	11.1984	1[1][13]	-	A&M; AM 220	[written by G. Lyle , J. Diamond][produced by Jim Diamond/Pip Williams]
I Sleep Alone at Night/Caledonia	Jim Diamond	02.1985	72[1]	-	A&M; AMS 9822	[written by Jim Diamond,Chris Parren][produced by Jim Diamond/Pip Williams]
Remember I Love You/Rock 'n' Roll	Jim Diamond	05.1985	42[5]	-	A&M; AM 247	[written by G. Lyle , J. Diamond][produced by Jim Diamond/Pip Williams]
Hi Ho Silver/Impossible Dream	Jim Diamond	02.1986	5[11]	-	A&M; AM 296	[written by Jim Diamond, Chris Parren][produced by Jim Diamond]
Young Love (Carry Me Away)/Blue Songs	Jim Diamond	07.1986	92[1]	-	A&M; 390 112-7	[written by Jim Diamond , Paul Wickens][produced by Jim Diamond/Paul Wickens]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Jim Diamond	Jim Diamond	05.1993	16[5]	-	Polygram TV 843 847-2	[produced by Graham Lyle , Jim Diamond]

Neil Diamond

Właśc. Noah Kaminsky, pochodzący z rodziny żydowskiej z polskim rodowodem, ur. 24.01.1941 r. na Brooklynie, dzielnicy Nowego Jorku, USA. W czasie swej przebojowej kariery trwającej trzy dekady Diamond oscylował między typowym popem, produkcjami ambitniejszymi oraz balladami z gatunku "muzyki środka".

Uczęszczał do tej samej szkoły średniej co Neil Sedaka i Bobby Feldman z zespołu The Strangeloves. Komponować rozpoczął jako młody nastolatek po zetknięciu się z Petem Seegerem podczas jednego ze szkolnych obozów letnich. Pierwszych nagrań dokonał w 1960 r. dla małej nowojorskiej wytwórni Duel, w duecie z Jackiem Parkerem. Jako Neil & Jack zarejestrowali utwory "What Will I Do" i "I'm Afraid".

Po skończeniu college'u w 1962 r. został pełnoetatowym kompozytorem, nagrywając bez powodzenia dla CBS. Pierwszy sukces jako twórca piosenek odniósł w 1965 r. singlem "Sunday And Me", którego producentem była spółka Leiber And Stoller, a wykonawcą grupa Jay And The Americans.

W następnym roku po raz kolejny spróbował kariery wykonawczej, przenosząc się do wytwórni Bang Berta Bernsa. Z producentami Jeffem Barrym i Ellie Greenwich nagrał płytkę "Solitary Man", a następnie chwytliwą piosenkę "Cherry Cherry", która weszła do amerykańskiej Top 10. W 1967 roku dwie kompozycje Diamonda w wykonaniu grupy The Monkees: "I'm A Believer" i "A Little Bit Me, A Little Bit You" uzyskały wielomilionową sprzedaż. Podobnie jak i piosenka "Thank The Lord For The Night", którą sam wykonywał, nagrania te łączyły nastrój muzyki gospel z łatwą do zapamiętania melodią pop.

W tym samym roku Diamond zabłysnął swym mistrzostwem w gatunku ballady country, nagrywając "Kentucky Woman" (później spopularyzowaną m.in. przez grupę Deep Purple).
Na skutek sporów prawnych z firmą Bang Diamond podpisał kontrakt z wytwórnią Uni należącą do MCA Records i przeniósł się z Nowego Jorku do Los Angeles. Po nieudanym starcie u nowych pracodawców singlem "Brooklyn Roads" i albumem Velvet Gloves And Spit, rozpoczął nagrania w studiach Memphis, prezentując serię chwytliwych, prostych hitów, w tym "Sweet Caroline" (z 1969 r.), "Holly Holy" (też z 1969 r.) oraz "Cracklin Rosie" (z 1970 r.) i "Song Sung Blue" (z 1972 r.) - które zajęły 1. miejsce na liście przebojów. Rozszerzał jednocześnie swój zakres stylistyczny, przygotowując na poły koncepcyjny album Tap Root Manuscript (na którym hollywoodzki aranżer Marty Paich zorkiestrował motywy afrykańskie) oraz nagrywając autobiograficzną balladę "I Am ... I Said", która weszła do Top 10 po obu stronach Atlantyku. Diamond opisał w niej zawód, jaki go spotkał, kiedy odrzucono jego kandydaturę do odtwórcy głównej roli w filmie o życiu Lenny'ego Bruce'a.

Koncerty artysty cieszyły się dużym powodzeniem, a zapis jednego z nich znalazł się na albumie Hot August Night. Wkrótce po jego wydaniu w sierpniu 1972 r. Diamond zapowiedział czasowe zaprzestanie występów na żywo i przez następne trzy lata skoncentrował się na komponowaniu i nagraniach. Podjął się pracy w filmie, zdobywając nagrodę Grammy za ścieżkę do obrazu "Jonathan Livingston Seagull", w opracowaniu której wziął także udział jego długoletni aranżer Lee Holdridge. Album Beautiful Noise - wydany w lipcu 1976 r. przez nową wytwórnię, CBS - był hołdem dla kompozytor skiego świata lat 50. i 60. z gmachu Brill Building. Wydanie tej płyty, której producentem był Robbie Robertson, kosztowało blisko pół miliona dolarów. Diamond pojawił się również w naszpikowanym gwiazdami filmie "The Last Waltz", hołdzie dla grupy The Band.

W 1978 roku wystąpił po raz pierwszy od 1960 r. w duecie i nagrał swój największy hit singlowy. Sentymentalną piosenkę "You Don't Bring Me Flowers" Diamond i Barbara Streisand zarejestrowali najpierw oddzielnie. Pewien discjockey zmiksował jednak oba wykonania razem, a efekt skłonił producenta Boba Gaudio do ściągnięcia ich obojga do studia dla nagrania wersji ostatecznej, notowanej później na 1. miejscu w USA. Będąc u szczytu sławy, Diamond zagrał pierwszą rolę filmową w remake'u obrazu "The Jazz Singer". Film nie był udany, ale gra Diamonda - przekonująca. Album z muzyką z filmu uzyskał milionową sprzedaż, po części dzięki podniośle patriotycznej kompozycji artysty pt. "America", którą autor wykonał później podczas obchodów stulecia Statui Wolności.

W latach 80-tych coraz częściej komponował wspólnie z Gilbertem Bacaud, Davidem Fosterem i przede wszystkim z Carolle Bayer Sager i Burtem Bacharachem, z którymi napisał balladę "Heartlight" (z 1982 r.) inspirowaną filmem "E.T.". W następnym roku jedną z jego wczesnych piosenek, "Red Red Wine", nagrała grupa UB 40, osiągając 1. pozycję na listach w Wielkiej Brytanii. W tym czasie doszło też do sporów z wytwórnią CBS, która nalegała na wprowadzenie zmian do dwóch proponowanych przez Diamonda longplayów, a także forsowała Maurice'a White'a na producenta albumu Headed For The Future.

W marcu 1989 r. artysta udowodnił swoją wielkość i powrót do formy lat 70. longplayem The Best Years Of Our Lives, który powstał przy współpracy Davida Fostera. Dwa lata później zaproponował kolejne udane dzieło, płytę Lovescape, efekt związku z czołowymi współczesnymi producentami - Donem Wasem i Peterem Asherem. Pod koniec 1992 r. na rynku ukazał się firmowany przez Diamonda, okolicznościowy The Christmas Album, a niemal rok później kolejny longplay - Up On The Roof - Songs Of The Brill Building.

W styczniu 1993 r. artysta podpisał kontakt z koncernem Sony Music na dalsze 6 albumów. Diamond nie zabiegał o względy elity show-businessu i nigdy nie został przez nią w pełni zaakceptowany. O jego sukcesie najlepiej jednak świadczą liczby: prawie 60 przebojów w USA, ponad 30 notowanych na listach albumów oraz miejsce wśród 20 największych wykonawców amerykańskich w historii. Jego powodzenie w Wielkiej Brytanii jest porównywalne: 26 albumów notowanych na listach oraz zastępy zagorzałych i wiernych fanów.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US/UK]	Komentarz
Solitary man/Do it	Neil Diamond	05.1966	-	55[10]	Bang 519/London HLZ 10 049	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
Cherry ,cherry/I' ll come running	Neil Diamond	08.1966	-	8[12]	Bang 528/London HLZ 10 072	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
I got the feelin' [Oh no no]/The boat i row	Neil Diamond	11.1966	-	16[8]	Bang 536/London HLZ 10 092	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
You got to me/Someday baby	Neil Diamond	01.1967	-	18[8]	Bang 540/London HLZ 10 111	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
Girl ,you' ll be a woman soon/You' ll forget	Neil Diamond	04.1967	-	10[11]	Bang 542/London HLZ 10 126	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
I thank the lord for the night time/The long way home	Neil Diamond	07.1967	-	13[11]	Bang 547/London HLZ 10 151	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
Kentucky woman/The time is now	Neil Diamond	10.1967	-	22[8]	Bang 551/London HLZ 10 161	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
New Orleans/Hanky panky	Neil Diamond	01.1968	-	51[6]	Bang 554/London HLZ 10 177	[Written by: Frank Guida/Joseph Royster][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
Red red wine/Red rubber ball	Neil Diamond	04.1968	-	62[3]	Bang 556/London HLZ 10 187	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry & Ellie Greenwich]
Brooklyn roads/Holiday in blues	Neil Diamond	05.1968	-	58[6]	Uni 55 065/Uni UN 503	[Written by: Neil Diamond][produced by Chip Taylor]
Two-bit manchild/Broad old woman [6 a.m. Insanity]	Neil Diamond	07.1968	-	66[6]	Uni 55 075/MCA MU 1033	[Written by: Neil Diamond][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Sunday sun/Honey-drippin' times	Neil Diamond	10.1968	-	68[5]	Uni 55 084/-	[Written by: Neil Diamond][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Brother Love' s Travelling Salvation Show/A modern day version of love	Neil Diamond	02.1969	-	22[13]	Uni 55 109/MCA MU 1070	[Written by: Neil Diamond][produced by Tommy Cogbill/Chips Moman]
Sweet Caroline [Good times never seemed so good]/Dig in	Neil Diamond	06.1969	8[11][02.71]	4[14]	Uni 55 136/MCA MU 1087	[platinum-US][Written by: Neil Diamond][produced by Neil Diamond/Tom Catalano/Tommy Cogbill]
Holly holy/Hurtin' you don' t come easy	Neil Diamond	11.1969	-	6[14]	Uni 55 175/Uni UN 512	[platinum-US][Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano/Tommy Cogbill]
Shilo /La bamba UK side B:Brooklyn roads	Neil Diamond	02.1970	-	24[14]	Bang 575/MCA MCA 130	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry/Ellie Greenwich]
Until it' s time for you to go/And the singer sings his song	Neil Diamond	02.1970	-	53[6]	Uni 55 204/-	[written by Buffy Sainte-Marie][produced by Tom Catalano]
Soolaimon [African trilogy II]/And the grass won' t pay no mind	Neil Diamond	05.1970	-	30[7]	Uni 55 224/Uni UN 522	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
Solitary man/The time is now UK side B:Hanky panky	Neil Diamond	07.1970	-	21[14]	Bang 578/President PT 324
Cracklin' Rosie/Lordy	Neil Diamond	08.1970	3[17][11.70]	1[1][15]	Uni 55 250/Uni UN 529	[platinum][Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
He ain' t heavy...He' s my brother/Free life	Neil Diamond	11.1970	-	20[11]	Uni 55 264/-	[Written by: Bob Russell/Bobby Scott ][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Do it/Hanky panky	Neil Diamond	11.1970	-	36[10]	Bang 580/-	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry/Ellie Greenwich]
I am ...I said/Done too soon	Neil Diamond	03.1971	4[12]	4[10] side B:65[5]	Uni 55 278/Uni UN 532	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
I'm a believer/Crooked street	Neil Diamond	06.1971	-	51[8]	Bang 586/-	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry/Ellie Greenwich]
Stones /Crunchy Granola Suite	Neil Diamond	11.1971	-	14[9]	Uni 55 310/Uni UN 536	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
Song sung blue/Gitchy goomy	Neil Diamond	05.1972	14[13]	1[1][13]	Uni 55 326/Uni UN 538	[gold-US][Written by: Neil Diamond][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Play me/Porcupine pie	Neil Diamond	08.1972	-	11[11]	Uni 55 346	[Written by: Neil Diamond][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Walk on water/High rolling man	Neil Diamond	11.1972	-	17[12]	Uni 55 352/Uni UN 546	[Written by: Neil Diamond][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
"Cherry cherry" [live]/Morningside	Neil Diamond	03.1973	-	31[10]	MCA 40017/Uni UNS 556	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
The long way home/Monday,monday	Neil Diamond	08.1973	-	91[3]	Bang 703/London HLM 10 427	[Written by: Neil Diamond][produced by Jeff Barry/Ellie Greenwich]
The last thing on my mind/Canta libre	Neil Diamond	08.1973	-	56[6]	MCA 40092/-	[#117 hit by The Vejtables in 1965r][Written by: Tom Paxton][produced by Tom Catalano]
Be /Fight of the gull	Neil Diamond	10.1973	-	34[9]	Columbia 45 942/CBS 1843	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
Skybird /Lonely looking sky	Neil Diamond	03.1974	-	75[4]	Columbia 45 998/CBS 2191	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
Longfellow serenade/Rosemary' s wine	Neil Diamond	10.1974	-	5[15]	Columbia 10 043/CBS 2769	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
I' ve been this way before/Reggae strut	Neil Diamond	02.1975	-	34[7]	Columbia 10 084/CBS 3058	[Written by: Neil Diamond][produced by Tom Catalano]
If you know what i mean/Street life	Neil Diamond	06.1976	35[4]	11[12]	Columbia 10 366/CBS 4398	[Written by: Neil Diamond][producer by Robbie Robertson]
Don' t think... feel/Home is a wounded heart	Neil Diamond	09.1976	-	43[8]	Columbia 10 405/-	[Written by: Neil Diamond][producer by Robbie Robertson]
Beautiful noise/Home Is A Wounded Heart	Neil Diamond	01.10.1976	13[9]	-	-/CBS CBS 4601	[Written by: Neil Diamond][producer by Robbie Robertson]
Desiree /Once in a while	Neil Diamond	12.1977	39[6]	16[14]	Columbia 10 657/CBS 5869	[Written by: Neil Diamond][producer by Bob Gaudio]
You don' t bring me flowers	Barbra & Neil	10.1978	5[12]	1[2][17]	Columbia 10 840/CBS 6803	[platinum-US][Written by:Alan Bergman/Marilyn Bergman/Neil Diamond][producer by Bob Gaudio]
Forever in blue jeans/Remember me	Neil Diamond	01.1979	16[12]	20[11]	Columbia 10 897/CBS 7047	[Written by: Richard Bennett/Neil Diamond][producer by Bob Gaudio]
Say maybe/Diamond girls	Neil Diamond	05.1979	-	55[7]	Columbia 10 945/-	[Written by: Neil Diamond][producer by Bob Gaudio]
September morn' /I' m a believer	Neil Diamond	12.1979	-	17[16]	Columbia 11 175/CBS 8130	[Written by: Gilbert Becaud/Neil Diamond][producer by Bob Gaudio]
The good lord loves you/Jazz time	Neil Diamond	04.1980	-	67[6]	Columbia 11 232/-	[Written by: Rich Fagan][producer by Bob Gaudio]
Love on the rocks/Acapulco	Neil Diamond	11.1980	17[12]	2[20]	Capitol 4939/Capitol CL 16 173	[Written by: Neil Diamond][producer by Bob Gaudio]
Hello again/Amazed and confused	Neil Diamond	01.1981	51[4]	6[16]	Capitol 4960/Capitol CL 16 176	[Written by: Neil Diamond/Alan Lindgren][producer by Bob Gaudio]
America /Songs of life	Neil Diamond	04.1981	-	8[17]	Capitol 4994/Capitol CL 16 197	[Written by: Neil Diamond][producer by Bob Gaudio]
Yesterday' s songs/Guitar heaven	Neil Diamond	11.1981	-	11[15]	Columbia 02 604/CBS A 1755	[Written by: Neil Diamond][producer by Neil Diamond]
On the way to the sky/Save me	Neil Diamond	02.1982	-	27[10]	Columbia 02 712/-	[Written by: Neil Diamond/Carole Bayer Sager][producer by Neil Diamond/Dennis St.John]
Be mine tonight/Right by you	Neil Diamond	05.1982	-	35[11]	Columbia 02 928/CBS A 2580	[Written by: Neil Diamond][produced by Neil Diamond]
Heartlight /You don' t know me	Neil Diamond	09.1982	47[7]	5[19]	Columbia 03 219/CBS A 2814	[Written by: Burt Bacharach/Neil Diamond/Carole Bayer Sager][produced by Burt Bacharach/Carole Bayer-Sager/Neil Diamond]
I' m alive/Lost among the stars	Neil Diamond	01.1983	-	35[12]	Columbia 03 503/-	[Written by: Neil Diamond/David Foster ][produced by Burt Bacharach/Carole Bayer-Sager/Neil Diamond]
Front page story/I' m guilty	Neil Diamond	04.1983	-	65[8]	Columbia 03 801/CBS A 3050	[Written by: Burt Bacharach/Neil Diamond/Carole Bayer Sager ][produced by Burt Bacharach/Carole Bayer-Sager/Neil Diamond]
Turn around/Brooklyn on a saturday night	Neil Diamond	08.1984	-	62[8]	Columbia 04 541/CBS A 4458	[Written by: Burt Bacharach/Neil Diamond/Carole Bayer Sager ][produced by Denny Diante]
Headed for the future/Angel	Neil Diamond	05.1986	-	53[10]	Columbia 05 889/-	[Written by: Neil Diamond/Tom Hensley/Alan Lindgren][produced by Neil Diamond/Tom Hensley/Alan Lindgren]
I Dreamed A Dream/Sweet Caroline	Neil Diamond	11.1987	90[3]	-	-/CBS 651201 7	[Written by: C. M. Schonberg, A. Boublil, J. M. Natel, H. Krezmer][produced by David Foster]
This Time	Neil Diamond	10.1989	84[3]	-	-/CBS 654518 9	[Written by: N. Diamond, J. Lubbock, D. Foster][produced by David Foster]
Morning has broken	Neil Diamond	11.1992	36[4]	-	-/Columbia 6588267	[Written by: Trad./Eleanor Farjeon][produced by Peter Asher]
Pretty Amazing Grace	Neil Diamond	05.2008	49[9]	-	-/ Columbia USSM 10800959	[Written by: Neil Diamond][produced by Rick Rubin]
Midnight Train to Georgia	Neil Diamond	11.2010	151[1]	-	-/ -	[Written by: Jim Weatherly]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US/UK]	Komentarz
The feel of Neil Diamond	Neil Diamond	10.1966	-	137[4]	Bang 214/London HAZ 8307	[produced by Jeff Barry, Ellie Greenwich]
Just for you	Neil Diamond	09.1967	-	80[19]	Bang 217/-	[produced by Jeff Barry, Ellie Greenwich]
Neil Diamond' s Greatest Hits	Neil Diamond	08.1968	-	100[40]	Bang 219/Joy JOYS 188	[produced by Jeff Barry, Ellie Greenwich]
Brother love' s travelling salvation show	Neil Diamond	05.1969	-	82[25]	Uni 73 047/MCA MUPS 382	[gold-US][produced by Tom Catalano]
Touching you touching me	Neil Diamond	12.1969	-	30[47]	Uni 73 071/Uni UNLS 110	[gold-US][produced by Tom Catalano/Tommy Cogbill]
Gold	Neil Diamond	08.1970	23[13]	10[56]	Uni 73 084/Uni UNLS 116	[2x-platinum-US][produced by Tom Catalano]
Shilo	Neil Diamond	09.1970	-	52[25]	Bang 221/-	[produced by Jeff Barry/Ellie Greenwich]
Tap root manuscript	Neil Diamond	11.1970	18[14]	13[45]	Uni 73 092/Uni UNLS 117	[platinum-US][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Do it!	Neil Diamond	02.1971	-	100[6]	Bang 224/-	[produced by Jeff Barry/Ellie Greenwich/Various]
Stones	Neil Diamond	11.1971	17[21]	11[25]	Uni 93 106/Uni UNLS 121	[gold-US][produced by Tom Catalano]
Moods	Neil Diamond	07.1972	7[19]	5[41]	Uni 93 116/Uni UNLS 128	[produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Hot August Night	Neil Diamond	12.1972	32[2][01.74]	5[78]	MCA 8000/Uni ULD1/2	[2x-platinum-US][produced by Tom Catalano]
Double gold	Neil Diamond	01.1973	-	38[21]	Bang 227/-	[produced by Jeff Barry/Ellie Greenwich]
Rainbow	Neil Diamond	09.1973	39[5]	35[17]	MCA 2103/MCA MCF 2529	[gold-US][produced by Neil Diamond/Tom Catalano]
Jonathan Livingston Seagull [OST]	Neil Diamond	11.1973	35[1]	2[34]	Columbia 32 550/CBS 69 047	[2x-platinum-US][gold-UK][produced by Tom Catalano]
His 12 Greatest Hits	Neil Diamond	06.1974	13[78]	29[42]	MCA 2106/MCA MCF 2550	[4x-platinum-US][produced by Tom Catalano/Tommy Cogbill/Neil Diamond/Chips Moman/Chip Taylor]
Serenade	Neil Diamond	10.1974	11[14]	3[27]	Columbia 32 919/CBS 69 067	[platinum-US][gold-UK][produced by Tom Catalano]
Beautiful noise	Neil Diamond	07.1976	10[26]	4[33]	Columbia 33 965/CBS 86 004	[platinum-US][gold-UK][produced by Robbie Robertson]
And the singer sings his song	Neil Diamond	10.1976	-	102[5]	MCA 2227/MCA MCF 2777	[produced by Tom Catalano]
Love at The Greek	Neil Diamond	02.1977	3[32]	8[21]	Columbia 34 404/CBS 95 001	[2x-platinum-US][produced by Robbie Robertson]
I' m glad you' re here with me tonight	Neil Diamond	12.1977	16[12]	6[24]	Columbia 34 990/CBS 86 044	[2x-platinum-US][produced by Bob Gaudio]
20 Golden Greats	Neil Diamond	11.1978	2[29]	-	-/MCA EMTV 14	[produced by Ellie Greenwich/Jeff Barry/Robbie Robertson/Tom Catalano/Various]
You don' t bring me flowers	Neil Diamond	12.1978	15[23]	4[29]	Columbia 35 625/CBS 86 077	[2x-platinum-US][produced by Bob Gaudio]
September morn'	Neil Diamond	01.1980	14[11]	10[20]	Columbia 36 121/CBS 86 096	[platinum-US][produced by Bob Gaudio]
The jazz singer	Neil Diamond	11.1980	3[130]	3[115]	Capitol 12 120/Capitol EAST 12 120	[5x-platinum-US][produced by Bob Gaudio]
Love songs	Neil Diamond	02.1981	43[6]	-	MCA 5239/MCA MCF 3092	[produced by Tommy Cogbill/Tom Catalano/Neil Diamond/Chips Moman]
On the way to the sky	Neil Diamond	11.1981	39[13]	17[27]	Columbia 37 628/CBS 85 343	[platinum-US][produced by Neil Diamond]
12 Greatest Hits,Vol.II	Neil Diamond	05.1982	32[8]	48[42]	Columbia 38 068/CBS 85 844	[3x-platinum-US][produced by Robbie Robertson/Tom Catalano/Bob Gaudio/Dennis St.John]
Heartlight	Neil Diamond	10.1982	43[10]	9[34]	Columbia 38 359/CBS 25 073	[platinum-US][produced by Burt Bacharach/Carole Bayer-Sager/Neil Diamond/Alan Lindgren/Richard Bennett/Michael Masser]
Classics -The early years	Neil Diamond	06.1983	-	171[7]	Columbia 38 792/CBS 32 349	[platinum-US][produced by Jeff Barry, Ellie Greenwich]
The very best of Neil Diamond	Neil Diamond	12.1983	33[11]	-	-/K-Tel NE 1265
Primitive	Neil Diamond	08.1984	7[10]	35[25]	Columbia 39 199/CBS 86 306	[gold-US][produced by Denny Diante/Neil Diamond/Richard Bennett/Richard Perry]
Headed for the future	Neil Diamond	05.1986	36[8]	20[23]	Columbia 40 368/CBS 26 952	[gold-US][produced by Neil Diamond/Tom Hensley/Alan Lindgren/David Foster/Burt Bacharach/Carole Bayer-Sager/Maurice White/Stevie Wonder]
Hot August Night II	Neil Diamond	11.1987	74[7]	59[17]	Columbia 40 990/CBS 4604081	[platinum-US][produced by Val Garay]
The best years of our lives	Neil Diamond	01.1989	42[6]	46[16]	Columbia 45 025/CBS 463 2011	[gold-US][produced by David Foster]
Lovescape	Neil Diamond	09.1991	36[13]	44[32]	Columbia 48 610/Columbia 468890 2	[gold-US][produced by Val Garay/Neil Diamond/Albert Hammond/Humberto Gatica/Peter Asher/Don Was]
The Greatest Hits 1966-1992	Neil Diamond	06.1992	1[3][33]	90[23]	Columbia 52 703/Columbia 471502 2	[3x-platinum-US][produced by Bob Gaudio/Burt Bacharach/Carole Bayer-Sager/Chip Taylor/Ellie Greenwich/Jeff Barry/Neil Diamond/Robbie Robertson/Tom Catalano/Tommy Cogbill/Val Garay]
The Christmas Album	Neil Diamond	10.1992	50[6]	8[15]	Columbia 52 914/Columbia 4724102	[2x-platinum-US][produced by Peter Asher]
Up on the roof-Songs from the Brill Building	Neil Diamond	10.1993	28[13]	28[15]	Columbia 57 529/Columbia 474356 2	[gold-US][produced by Peter Asher]
Live in America	Neil Diamond	07.1994	96[1]	93[4]	Columbia 66 321/Columbia 477211 2	[gold-US][produced by Neil Diamond]
The Christmas Album Volume II	Neil Diamond	11.1994	-	51[8]	Columbia 66 465/Columbia 477598 2	[gold-US][produced by Frank Wolf]
Tennessee moon	Neil Diamond	02.1996	12[17]	14[18]	Columbia 67 382/Columbia 4813782	[gold-US][produced by Bob Gaudio]
The best of Neil Diamond	Neil Diamond	05.1996	30[32]	-	MCA MCD 11452/Readers Digest RDCD 931-933
The ultimate collection	Neil Diamond	08.1996	5[58]	-	-/Columbia/MCA MOOD 45
In my lifetime	Neil Diamond	11.1996	-	122[5]	Columbia 65 013/Columbia C3K 65 013	[gold-US]
The movie album:As time goes by	Neil Diamond	11.1998	68[11]	31[13]	Columbia 69 540/Columbia 491655-10	[gold-US][produced by Bob Gaudio]
Three chord opera	Neil Diamond	09.2001	49[3]	-	Columbia CK 85 500/Columbia 5024932	[gold-US][produced by Peter Asher/Alan Lindgren]
The essential collection	Neil Diamond	03.2002	11[54]	-	Columbia C2K 85 681/Columbia 5010662	[produced by Alan Lindgren/Bob Gaudio/Burt Bacharach/Carole Bayer-Sager/Dennis St. John/Ellie Greenwich/Jeff Barry/Neil Diamond/Peter Asher/Robbie Robertson/Tom Catalano/Tommy Cogbill]
12 Songs	Neil Diamond	03.2006	5[24]	-	Columbia C2K 85 681/Columbia 82876761312	[gold-US][silver-UK][produced by Rick Rubin]
Home Before Dark	Neil Diamond	05.2008	1[1][15]	1	Columbia 88697154652/Columbia 88697154652	[gold-US][platinum-UK][produced by Rick Rubin]
Hot August Night/NYC	Neil Diamond	10.2009	14[9]	3[10]	-/Columbia 88697583052	[2x-platinum-US][produced by Neil Diamond]
A Cherry Cherry Christmas	Neil Diamond	09.2009	-	60[11]	-/Columbia	[produced by DJ Ashba]
Dreams	Neil Diamond	11.2010	8[11]	8[8]	-/Columbia 88697798392	[gold-UK][produced by Neil Diamond]
The Bang Years 1966-1968	Neil Diamond	06.2011	88[2]	-	-/Sony Music 88697853312	-
The Very Best of Neil Diamond: The Original Studio Recordings	Neil Diamond	12.2011	5[17]	45[34]	-/Columbia 88765405882	[produced by Neil Diamond/Robbie Robertson/Ellie Greenwich/Jeff Barry/Tom Catalano/Tommy Cogbill/Bob Gaudio/Alan Lindgren/Chips Moman/Rick Rubin]
Melody Road	Neil Diamond	11.2014	4[16]	3[10]	-/Capitol 4702391	[gold-UK][produced by Jacknife Lee, Don Was]
All-Time Greatest Hits	Neil Diamond	11.2014	25[73]	33	-/Capitol/UMC 3783981	-
Hot August Night III	Neil Diamond	08.2018	54[1]	144	-/UMC/Virgin 6744966	-

Jacques Deray

Jacques Deray (nazywany Hitchcockiem francuskiego kina) urodził się w 1929 r. w Lyonie, a zmarł w 2003 r. w wieku 74 lat w swoim domu pod Paryżem. Swoją przygodę z filmem Deray rozpoczął w połowie lat 50-tych ubiegłego wieku w czasie studiów aktorskich. Wkrótce jednak rzucił aktorstwo i do początku lat 60-tych pracował jako asystent reżysera, głównie na planach filmów Gillesa Grangiera. W roku 1955 asystował Luisowi Bunuelowi  w czasie realizacji "Jutrzenki". 

Jako samodzielny reżyser zadebiutował w 1960 roku, realizując "Le Gigolo". Deray słynął ze swojej fascynacji kinem amerykańskim, drobiazgowej techniki i upodobania do zatrudniania w swoich filmach wielkich gwiazd. Zrealizował ponad dwadzieścia filmów kryminalnych i filmów akcji. Do najbardziej znanych filmów Deraya należą: "Basen", w którym główne role zagrali Romy Schneider i Alain Delon , "Flic Story" z Delonem i Jean-Louisem Trintignantem, "Borsalino"  w którym Delonowi partnerował Jean-Paul Belmondo , "Un papillon sur l'epaule" z Włochem Lino Venturą i "Chora z miłości" z Nastassją Kinski  i Michelem Piccoli.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Borsalino theme	Jacques Deray	07.1971	98[1]	-	Paramount PMK 3772	-

Diamonds

The Diamonds to kanadyjski zespół wokalny złożony z białych wykonawców, który miał szesnaście hitów między 1956 i 1961 rokiem,z tego dziesięć, które były coverami piosenek śpiewanych przez czarnych artystów rhythm'n'bluesowych. Oryginalna grupa składała się z Dave Somerville'a, Phila Levitta, Teda Kowalskiego, i Billy Reeda. Gdy Kowalski i Reed odeszli zostali zastąpieni przez Kalifornijczyków Johna Feltona i Evana Fischera.

Na początku grupa praktykowała kilka rodzajów stylów wokalnych, w tym czteroosobowy "Barber style". Diamonds zaczęli śpiewać w lokalnych klubach, szkołach, towarzystwach kościelnych wszędzie ,gdzie mogli znaleźć odbiorców.

Zwrócili na siebie uwagę przedstawicielom wytwórni Coral,która była oddziałem Decca Records,gdzie nagrali dwa utwory Black Denim Trousers and Motorcycle Boots [przebój Cheers] i Nip Sip (piosenka Clovers) latem 1955 roku.Nie sprzedano tyle płyt by przekonać kierownictwo Coral by zachować kontrakt. Jednak Billy'emu Randle, wpływowemu deejay'owi w Cleveland, podobały się i zarekomendował ich Mercury Records.

Decyzja Diamonds by wykonywać covery znanych artystów rhythm'n'bluesowych była wynikiem rzeczywistości gospodarczej: sprzedawały się one bardzo dobrze na rynkach, gdzie oryginalne wersje byłyby nie do zaakceptowania. Wśród nich były hity w 1956 roku były "Why Do Fools Fall In Love", "Church Bells May Ring", "Love, Love, Love" i "Ka-King-Dong", pierwotnie nagranych przez Teenagers, Willows,Clovers, i the G-Clefs.

Ich największym hitem był cover piosenki Gladiolas "Little Darlin '". Wersja Gladiolas ukazała się w pierwszym tygodniu lutego 1957 roku. W niecałe dwa tygodnie póżniej pojawiła się wersja Diamonds. Legenda głosi, że przed sesją nagraniową grupa pracowała nad piosenką całą noc w pokoju hotelowym, doprowadzając do tego,że utwór zyskał elementy komediowe dzięki przesadnemu basowi i partii falsetu.

Zespół nadal kontynuował nagrywanie coverów znanych artystów minn.Words of Love Buddy Holly'ego. Pod koniec 1957 roku, branża muzyczna przyjęła do wiadomości,że powstający nurt rock'n'rolla nie znosi kopiowania i musi opierać się na własnych kompozycjach.Pochodną tego zainteresowania było przejście wiely artystów z małych niezależnych wytwórni do dużych firm nagraniowych.Przystosowując się do tego,Diamonds szukali oryginalnego utworu do nagrania.Późną wiosną 1957 roku, piosenka Chucka Willisa "'CC Ryder" stała się pierwszym rhythm and bluesowym utworem opartym na tańcu o nazwie stroll.Nancy Lee autorka tekstów,napisała piosenkę na podstawie nowego tańca dla Diamonds pod tytułem "The Stroll".Odniosła ona ogromny sukces zyskując miano "Złotej Płyty",głównie dzięki częstemu odtwarzaniu w rozgłośniach radiowych.

Po tej eksplozji od 1959r po wydaniu singla She Say (Oom Dooby Doom) popularność grupy przygasa,nie będąc już tak atrakcyjna dla młodych odbiorców.W ciągu najbliższych dwóch lat Diamonds stał się atrakcją klubów w Las Vegas, Nowym Jorku i Chicago.Mieli hit w 1961 r. ,wersję przeboju Danleers z 1958r "One Summer Night". Wkrótce potem grupa rozpadła.

Grupa reakrywowała się w 1973r na koncerty z udziałem pionierów rock'n'rolla.Doprowadziło to do sporadycznych koncertów w klubach.W maju 1982 roku, John Fenton zginął w katastrofie lotniczej prywatnej awionetki.W 1989r zreformowany Diamonds bierze udział w trasie koncertowej z Dion and the Belmonts, The Flamingos i The Silhouettes.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Why Do Fools Fall in Love/You Baby You	Diamonds	02.1956	-	12[19]	Mercury 70 790	[written by Jimmy Merchant/Herman Santiago ][produced by David Carroll ]
The Church Bells May Ring/Little Girl of Mine	Diamonds	04.1956	-	14[17]	Mercury 70 835	[written by Morty Craft/Richard Davis/Joe Martin/Ralph Martin/Tony Middleton ]
Love, Love, Love / Ev'ry Night About This Time	Diamonds	06.1956	-	30[14]	Mercury 70 889	[written by Mack David/Ted McRae/Sid Wyche ][14[1].R&B Chart]
Soft Summer Breeze/Ka-Ding-Dong	Diamonds	09.1956	-	34[8];B:35[9]	Mercury 70 934	[written by Eddie Heywood ][B:written by Ronnie Jordan / John Jr. McDermott][produced by David Carroll ][B:8[1].R&B Chart]
Little Darlin' / Faithful and True	Diamonds	03.1957	3[17]	2[26]	Mercury 71 060	[gold-US][written by Maurice Williams][produced by David Carroll ][2[16].R&B Chart]
Words of Love / Don't Say Goodbye	Diamonds	06.1957	-	13[2]	Mercury 71 128	[written by Buddy Holly][produced by David Carroll ][12[1].R&B Chart]
Zip Zip / Oh, How I Wish	Diamonds	08.1957	-	16[11]	Mercury 71 165	[written by Buddy Kaye ][produced by David Carroll ][12[2].R&B Chart]
Silhouettes / Daddy Cool	Diamonds	11.1957	-	10[11]	Mercury 71 197	[written by Bob Crewe / Frank Jr. Slay][produced by David Carroll ][6[6].R&B Chart]
The Stroll / Land of Beauty	Diamonds	12.1957	-	4[21]	Mercury 71 242	[gold-US][written by Nancy Lee / Clyde Otis][produced by Clyde Otis ][5[10].R&B Chart]
High Sign / Chick-Lets (Don't Let Me Down)	Diamonds	04.1958	-	37[12]	Mercury 71 291	[written by Carl Stevens / George Stone][produced by Clyde Otis ]
Kathy O / Happy Years	Diamonds	07.1958	-	16[8];B:73[4]	Mercury 71 330	[written by Carl Stevens/George Stone ][B:written by Brook Benton/Oscar Liese/Clyde Otis ][produced by Clyde Otis ][tytułowa piosenka z filmu]
Walking Along / Eternal Lovers	Diamonds	10.1958	-	29[12]	Mercury 71 366	[written by Sam Weiss/Winston Willis ][produced by Clyde Otis ]
She Say (Oom Dooby Doom) / From the Bottom of My Heart	Diamonds	01.1959	-	18[14]	Mercury 71 404	[written by Mike Anthony / Barry Mann][produced by Pete Rugolo ]
One Summer Night / It's a Doggone Shame	Diamonds	07.1961	-	22[9]	Mercury 71 831	[written by Danny Webb]